De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
12-07-2014
"Stop met kinderen rilatine voorschrijven"
Gelezen op de rilatineblog van apotheker Fernand Haesbrouck http://blog.seniorennet.be/rilatine : Je kind vertellen dat er iets mis is met zijn hersenen - je hebt adhd - is niet wetenschappelijk onderbouwd en derhalve onaanvaardbaar.
In het prille begin van mijn blogbestaan kwam geen kat kijken naar wat ik te vertellen had. Toén had ik de kans om ongegeneerd en schromeloos te schrijven over wat ik wou, en daarbij alle regels van fatsoen overtredend, geen haan die ernaar zou kraaien. Maar ik greep mijn kans niet, ik bleef braaf schrijven over brave belevenissen. Tot ik op een dag besloot om mijn artikels over een andere boeg te gooien. Mijn teksten moesten pikanter worden, smeuiiger, meer waarheidsgetrouw. De mensen die me vroeger dwarsboomden, mocht ik niet meer ontzien. Gedaan met rond de pot te draaien.
Mijn voorzichtige blog kreeg stilaan een andere wending... Tot ik op een dag een stapje te ver ging met de gewaagde titel: 'Haatprozaïsch Tussendoortje'... Doink!!! Het ging over werkloze allochtonen, waarbij ik me afvroeg: "Hoe komt het toch dat er zoveel allochtone werklozen zijn?". De inhoud van mijn artikel strookte met de realiteit, maar de titel was een klinkende miskleun van jewelste die niet meer te herstellen was. Ik vergaloppeerde me al, nog voor het verhaal goed en wel begonnen was. Een betere titel ware geweest: "Er was eens...". Dan was er niemand over gestruikeld, dan had ik niet de hele tekst moeten herzien om allochtonen in een gunstiger daglicht te stellen.
Ja, blogmaster redpoppy tikte me op de vingers met de mededeling: "Racistisch getinte berichten op de blogs zijn verboden, er zijn klachten over binnengekomen. Gelieve het bericht van 14.12.10 dan ook onmiddellijk te verwijderen."... Met de cgkr-belevenis was ik dus niet aan mijn proefstuk toe, lieve lezer.
Mijn 'racistisch getint' berichtje heb ik niét verwijderd, ik heb het gewoon in een andere vorm gegoten ("mijn mening is... mijn ervaring is..."). Een herziening is altijd jammer, de eerste impulsieve zinnen moeten hun creatieve karakter kunnen behouden. Dat is ook zo gebeurd met de koran, die is toch ook profetisch neergepend en nooit meer gewijzigd. Waarom is een herziening van de koran niet nodig? IK doe mijn best en corrigeer. En de profeet hoeft dat niét te doen?!
Ik vraag me af waarom er geen blogmaster toezicht hield toen de Koran opgesteld werd. In die openbaringen staan er heel wat meer uitspraken waarover gestruikeld kan worden, die onaanvaardbaar zijn, die moordlustig en haatdragend zijn. Vergeleken met de koran zijn seniorennetblogs brave sprookjes.
In mijn eerste middelbaar van de nonnenschool kregen we het vak Nederlands van juffrouw Bertrand. In werkelijkheid heette ze Hilde Bertrand. Toen was ze nog niet gelukkig getrouwd. Maar later veranderde haar naam in Hilde Houben-Bertrand, ex-gouverneur van Limburg. Het schijnt dat als vrouwen trouwen, dat hun persoonlijkheid zich dan gaat ontdubbelen, ze krijgen dan een dubbele naam. Behalve die gespleten persoonlijkheid stelt een vrouw maar weinig voor als je bedenkt dat een man die tweede naam niet nodig heeft als hij trouwt. Die blijft uit één stuk bestaan, één stevige brok pikzekerheid! Hij hoeft zelfs zijn trouwring niet te dragen, en zijn trouwboekje ligt misschien ergens ver weg onderin de linnenkast, of in de berging achter een hoop oude planken bij de dozen oud papier...
Terug naar juffrouw Bertrand. Lieve was niét haar lievelingsleerling. Hoe dat kwam? Wel, ik heb het al eens verteld dat één van mijn specialiteiten is : vijanden maken! Daar is nooit een aanleiding voor, die vijandschap komt er vanzelf, of door onbeduidende voorvalletjes. Ik zal eens vertellen over de futiele aanleiding van de verstoorde relatie tussen mij en lerares Bertrand.
Om te beginnen was ik in die tijd een braaf, naïef en meegaand meisje. Dus een makkelijke prooi voor een bazige leerkracht. Ondertussen ben ik wél geëvolueerd naar een assertieve rebel. Kwam vanzelf. Maar dat weet juffrouw Bertrand nu niet. Wél zal ze het weten als ik ze morgen of zo in Hasselt tegen het lijf loop. Mijn geheugen laat me niet in de steek! Vervolgens was mijn verlangen vroeger altijd om onopvallend en onzichtbaar door het leven te gaan, en daarom begon ik er al vroeg mee. Zo koos ik in het begin van het schooljaar voor een opvallend dik opstelschrift met stijve kaft. Een kanjer van een schrift! Niet om mijn medeleerlingen te overtroeven of zo, maar omdat ik grootse plannen had met mijn schrijverijtjes.
Juffrouw Bertrand was er niet gelukkig mee. Zij prees de kleine lichtgewichtschriftjes van mijn medeleerlingen en maakte haar beklag over mijn zware boek dat niet in haar boekentas paste. Haar ongenoegen, persoonlijk aan mij gericht, keerde wekelijks terug, week na week, maand na maand, het liefst wou ik onder de bank kruipen wanneer alle ogen in de klas op mij gericht waren. Op een dapper moment waagde ik het om haar beduusd en bedremmeld te vragen of het nodig was om een klein schriftje te kopen en al mijn opstelletjes daarin over te schrijven... Neen, het was niet nodig. Sindsdien was mijn dikke opstelschrift plotseling geen bezwaar meer.
Vlaming, kom in opstand, kom uit je schuilplaats. Klaag de Vlaamse discriminatie aan. Kom uit je nederige positie en meld je massaal aan bij het Centrum, met toeters, klaroengeschal, trompetten en tromgeroffel. Schud de detectives daar wakker, overrompel hen met verhalen over de bevoorrechting van allochtonen in het onderwijs en in de maatschappij. Kom op voor je éigen rechten!
Vlamingen zijn éérsterangsburgers die fier met opgeheven hoofd de ereplaats in de loge van de Vlaamse samenleving verdienen, de meest exclusieve plaats waar ze recht op hebben! Schud die typisch-Vlaamse nederigheid van je schouders, wacht niet op gunsten in onderdanige bescheidenheid, wees alert voor onderdrukking en achterstelling, verloochen jezelf niet, verloochen je eigenheden niet, verscherp je vechtlust, herstel je aangetast zelfrespect, versterk je gevoel van eigenwaarde, kom op voor jezelf en voor je soort- en rasgenoten, en hou eindelijk op met toegeeflijk 'ja' te knikken en alles goed te vinden!
Ik veronderstel dat mijn CGKR-avontuur beëindigd is, dat het Centrum mijn dossier afgesloten heeft en begrepen heeft dat het GEbruikt werd, of liever MISbruikt door een aantal engerds die niets liever wilden dat mijn blog zou verdwijnen. Begrijpelijk, na de onthullingen van pijnlijke details over Horbert als psychopaat, over de Turkse tolk die mij met omhoog geheven vingertje trachtte wijs te maken dat ik 'een kat een kat moest noemen' en zich verheven voelde boven collega's en leerkrachten, onthullingen over An Serpent en haar corrupte pogingen om de allochtoontjes in haar school gratis logopedielessen cadeau te geven...
Mijn zoektocht naar de laffe melders die mijn blog signaleerden bij het Centrum, heeft geleid naar de Lokale Scholenraad Midden-Limburg, een soort jeugdbeweging, of misschien wel een sekte, of een duistere vereniging, of een louche club, wie weet, waarvan een aantal volgelingen zich hebben laten manipuleren door bendeleider Horbert die de kunst verstond om het CGKR in zijn wurggreep te houden.
Ja hoor, psychopaten zijn bedreven in het manipuleren van hun medemensen!
Na briefwisseling, persoonlijk onderhoud, inclusief dreigen en intimideren, is er de emotionele uitputting, en wie gaat dat vergoeden?... Ik ga het nog eens zeggen: als ik over de magische krachten van Carrie White zou beschikken, dan zouden de melders hun weg naar het CGKR zich levenslang beklagen!...
Als toemaatje volgt nu een toffe passage uit de laatste brief van het CGKR (na het cgkr-avontuur klinkt dit zoetgevooisd in de oren):
"Het Centrum vraagt geenszins dat u de gehele blog zou verwijderen, laat staan dat u met het schrijven van artikels zou stoppen. Het recht op vrijheid van meningsuiting is een fundamenteel mensenrecht en u hebt dan ook het recht om bepaalde zaken op een krachtige manier te verwoorden of aan te klagen. Wat wel verboden is, is het aanzetten tot haat, discriminatie en geweld..."
En om te eindigen: "Een kopie van dit schrijven wordt verzonden naar de verantwoordelijke beheerders van seniorennet.be."
De hele historie en heisa leverde me een heleboel nieuwe supporters op: de medewerkers van het CGKR én de webmaster van seniorennet, die allemaal over mijn schouder mijn perikelen die ik neerpen, meelezen.Aangenaam om te weten.
"Amper 10 procent slaagt voor toelatingsproef geneeskunde"
Dat stond gisteren in de krant te lezen. Met een foto d'r bij van een 'mens van Afrikaanse afkomst' op de voorgrond. Natuurlijk.
Dus slechts 1 op 10 van alle afgestudeerde middelbare scholieren blijkt bekwaam om doktersstudies aan te kunnen. Da's een pak minder dan de vorige twee jaren. En aangezien er een artsentekort is, bestaat de mogelijkheid dat universiteiten hun opleidingen gaan versoepelen en het niveau gaan aanpassen aan de gemiddelde student van tegenwoordig. Met als gevolg dat we in de toekomst meer en meer kwakzalvers zullen tegenkomen in het dokterskabinet.
Vraagt nu echt niemand zich af waaróm er zo weinig studenten slagen in de toelatingsproef? Waaróm het middelbaar onderwijs zo weinig vijfsterrenleerlingen kan afleveren?
Het secundair onderwijs is al lang geleden begonnen met de aftakeling van de leskwaliteit. Het begon allemaal met het binnensijpelen van enkele andersgetinten, en toen hun aantal bleef stijgen, zakte het lespeil vanzelf, anders was iedereen gebuisd.
Middelbare scholen die hun scholieren niet voorbereiden op hoger onderwijs, moeten ontmaskerd worden. De kloof tussen middelbaar en hoger onderwijs, ik zeg het nog eens, wordt in de hand gewerkt door middelbare scholen die hun leerlingen slecht voorbereiden op het hoger onderwijs, middelbare scholen die diploma's en rapportcijfers te grabbel gooien, die hun leerstof aanpassen aan de zwaksten, die geen hoge eisen willen of durven stellen, die niet streven naar het afleveren van eersteklasleerlingen.
Rik Torfs, rector KU Leuven, zei vorig jaar nog dat universiteiten zich mogen moeien met de kwaliteit van het secundair onderwijs. "Er zijn grote verschillen tussen middelbare scholen, maar men durft dat niet te meten", zei hij voorzichtig. Nadien heb ik er niets meer over gehoord. Een heikel punt blijkbaar.
Het is bekend dat middelbare concentratiescholen helemáál uit de boot vallen bij de voorbereiding op het hoger onderwijs. In de jaren 80 en 90 werden witte leerlingen zelfs meegesleurd naar het onderste treetje, omdat ze niet de leerstof kregen die ze verdienden, die ze aankonden, omdat de leerkrachten hun handen vol hadden aan de Turken en Marokkanen in de klas. Zó heb ik het zien gebeuren.
Lezer, ga eens piepen op http://blog.seniorennet.be/rechts Daar is blogbaas Houzee incognito opnieuw aan het bloggen. Het zal niet lang meer duren of hij zit met zijn spiksplinternieuwe blog alweer te spartelen tegen de top 10 van de Seniorennetblogs. Hij staat nu al op 274 in de top 1000.
Om van mijn blogverslaving af te geraken breng ik dagelijks een bezoekje aan een ontwenningskliniek voor blogverslaving, waar cafébazin Bertie mijn therapeute is.
Zij beweert echter dat ik niet vatbaar ben voor een ontwenningskuur. Een therapie is aan mij niet besteed, zegt ze, want ik zou toch steeds hervallen, ze noemt me een recidivist, en daarbij ook nog een blogpiraat.
Ga dan al op café, geplaagd door ontwenningsverschijnselen, en dan krijg je zoiets te horen. Nog erger: ik zou een innige band met mezelf hebben en met m'n blog. En een narcist kan je niet zomaar van een verslaving genezen.
Nadat therapeute Bertie mij het nieuwe 'biertje van de maand' aangeprezen had, rolden we vanzelf in het onderwerp 'Voetbal'. Wij volgden de matchen van de Rode Duivels, niet voor de match, niet voor het spel, niet voor de spelers... wél om een glimp op te opvangen van Marc Wilmots! Om hem te bewonderen als MAN, niet als trainer van de Rode Duivels. Wat een spetter van een vent! Ik denk dat vele vrouwen daarom voetbal volgen, niet geïnteresseerd in speltechnieken of balmanipulaties of nog zo van die typische voetbalaangelegenheden, maar voor de énige man in het hele stadion: trainer Marc Wilmots!
Met zijn karakteristieke kop en gespierd lijf straalt Wilmots wilskracht en doorzettingsvermogen uit, capabel om de prestatiedrang van zijn elftal te optimaliseren. Tijdens interviews met Marc Wilmots zet ik het geluid van de tv af, en kijk begerig naar zijn lichaamstaal en gelaatsuitdrukkingen. Zijn neus staat wel niet helemaal recht, maar dat siert hem. Bertie is ook een Wilmotsfan, net als ik, we zitten op dezelfde golflengte, wat voetbal betreft toch.
Ik wil terugkomen op 'het biertje van de maand', de Chimay Dorée, een trappist die oorspronkelijk alleen door de monniken gedronken werd, een 'intra muros'-biertje dus, dat achter slot en grendel van de abdij gebrouwen werd. Nu vindt het zijn weg naar het publiek, en ook naar mij.
Therapeute Bertie zette het biertje niet zómaar voor me, ze houdt er een vast serveerritueel op na. Liefdevol zet ze flesje, glas en viltjes op tafel, en ook nog een schaaltje met echte Chimaykaas. Een hapje en een slokje doen je in de zevende hemel wanen, om alles bij te vergeten, zelfs aan mijn blog denk ik dan niet. Een trappist met therapeutische werking!
Toch zie ik me genoodzaakt om straks een nieuwe sessie in 't café te gaan afspreken, om mijn abonnement te vernieuwen. Dat komt ervan als je niet gelooft in een ontwenningskuur, als je je blogverslaving in stand wilt houden.
Ilse en Helga maakten zich op voor het jaarlijks medisch onderzoek in school. Daar zou dokter Zhivago op hen wachten, op Ilse en Helga, zijn verpleegstertjes.
Dokter Zhivago
Dokter Zhivago was de schoolarts, een verleidelijke dokter zoals die alleen in de doktersromannetjes bestaat. Een levensgenieter en eeuwige vrijgezel. Zijn mening over vrouwen stak hij niet onder stoelen of banken. "Als je met vrouwen de wereld ingaat, dan val je er van af, want dan is de wereld plat... met vrouwen niks dan gesodemieter... een vrouw betekent miserie en problemen... kijk maar naar Adam, toen de vrouw nog niet uitgevonden was moest Adam al een rib afgeven, hij kreeg dan wel een appel om in te bijten, maar dat was een duivelse streek van Eva, God gaf Adam de schuld, het was zijn fout, hij had maar niet moeten bijten... Toén al was de man de schuldige..."
Ilse en Helga
Uitdagend gehuld in lederen kleding en hoge dijlaarzen, begaven Ilse en Helga zich op weg naar school. Ze droegen een koffertje bij zich waarin naast injectienaalden en pleisters ook het zweepje en nog zo van die sadi-maso-attributen zaten. Ze bewogen zich moeilijk omdat hun ondergoed knelde, de lederen beha had een irriterende sluiting tussen hun twee borsten, en het lederen broekje schuurde in plaats van genoeglijk te strelen over hun intieme plekje.
Dokter Zhivago
De schoolarts startte zijn onderzoek met de leerlingen tot de orde te roepen. Jongens hier. Meisjes daar. Alle kleren uit, aan de kapstok, enkel onderbroekje en hemdje aanhouden, en zo komen jullie één voor één tot bij mij. En stilte in het kleedhokje!... De leerkracht die toezicht hield kon natuurlijk haar gezag niet doen gelden en dus taterden de kinderen er maar op los. Er waren al leerlingen bij met een gezonde belangstelling voor het andere geslacht, en die vonden het jammer dat jongens en meisjes gescheiden werden, zelf straalden ze ook al wat sexappeal uit.
Dokter Zhivago en Ilse en Helga
De dokter en de verpleegstertjes onderzochten de leerlingen op: ogen, oren, fysieke conditie en lichaamshouding. Afwijkingen werden aan de ouders gesignaleerd. In hun ondergeschikte rol deden Ilse en Helga hun best om het medisch onderzoek in goede banen te leiden. Ja, daar rekende de schoolarts op, dat zijn meisjes een vlotte gang van zaken regelden voor hun baas.
Ilse en Helga overmeesteren Dokter Zhivago
In gedachten zaten Ilse en Helga echter al bij het verwenritueel waarmee ze dokter Zhivago in de watten gingen leggen na het medisch onderzoek. Wanneer alle leerlingen weer naar hun klas vertrokken waren, ruimden Ilse en Helga alles op, instrumenten, onderzoekstafel, handdoeken, alles weer netjes op zijn plaats en de deur van het kabinet op slot... En dán brak het moment aan dat de rollen verwisseld werden. Dokter Zhivago werd de slaaf, en Ilse en Helga werden de baas! Ilse en Helga ontpopten zich als bazige vrouwen, als slavendrijvers die van hun dokter een minderwaardige prooi maakten. Alle kanten en uithoeken van verwennerijen hebben ze aan de dokter laten zien. Om hem het zwijgen op te leggen voerden ze hem eerst schor en willoos met hele scheuten cognac, zodat hij niet kon tegenstribbelen. Daarna haalden ze uit hun koffertje het boeiensetje en andere marteltuigen. De dokter genoot intens van zijn 'lijdensweg'. Golven van wellust stroomden over zijn glanzende gespierde lijf. Tergend langzaam voerden de meesteressen de zinnelijkheid en seksuele opwinding bij de dokter naar een hoogtepunt, naar een ontoerekeningsvatbare extase!!!
Na de ADHD-pil is er nu ook de Stotterpil ! Rilatine !
Ik las op de rilatineblog van apotheker Haesbrouck http://blog.seniorennet.be/rilatine dat rilatine ook goed is tegen stotteren. Tegen van alles en nog wat is rilatine dus goed. Om te studeren, om te fuiven, om te sporten, om te vermageren...
Op school heb ik vroeger gezien hoe leerkrachten en moeilijke moeders verlost wilden worden van hun druktemakertjes. 'Pedagogische onmacht'! zoals heer Haesbrouck het zo treffend noemt. Ze laten hun kinderen dan maar pillen slikken, zijn ze van alle toezicht af en geven ze de opvoeding gemakshalve in handen van de medicatie.
Dus rilatine kan stotteren verhelpen?... Daar! Dat is zéér goed nieuws voor CLB'ers!
CLB's, als dealers van rilatine, hebben nu een extra mogelijkheid om hun territorium uit te breiden naar stotteraars. Aanvankelijk stelden ze hun rilatineshops wagenwijd open voor alle leerlingen die maar een heel klein beetje buiten de lijntjes durfden kleuren, die écht kind waren dus. Mijn collegaatjes, gedrogeerd door de instructies van Horbert, van leerkrachten en hulpeloze ouders, verwezen moedertjes naar de huisarts met de vraag naar rilatine. Het dwingende karakter van die verwijzingen naar huisarts en rilatine, stoorde me enorm. Ik weigerde om mee te spelen, en werd algauw de outcast van de CLB-bende. Zeker na mijn opmerkingen over de voorkeursbehandeling van migrantenleerlingen. Daarmee maakte ik ook al geen goede beurt bij collega's, directies en leerkrachten. Om van dicht te klappen!
Daarom is mijn blog nu een uitlaatklep, ik kan mijn ergernissen kanaliseren, in de juiste richting. Als er ooit nog eens een naarling mijn blog durft aan te vallen, zal het zijn beste dag niet zijn! En ja! Dit is een dreigement!
Terug naar de stotterpil.
Ik heb al eerder verteld hoe An Serpent vroeger sjoemelde met onderzoeksresultaten om gratis logopedie los te peuteren voor haar allochtoontjes. Wel, zou ze nu ook weer op de frauderende toer gaan, en naarstig speuren naar stotterende allochtoontjes voor gratis logopedie? Zie je haar al sluipen en schuifelen als een slang door de gangen, door de klaslokalen, op de speelplaats, op zoek naar stotterende allochtoontjes? Als ze d'r geen vindt, zal ze die wel uit haar duim zuigen, of zomaar uitvinden. En dan samenzweerderig met Horbert valse IQ-cijfers verzinnen om de mutualiteiten om de tuin te leiden.
Lezer, heb je al ooit een allochtone stotteraar meegemaakt? Ik niet. En toch zal de nieuwe wending in het onderzoek naar de rilatinepil gebruikt worden om allochtoontjes gratis logopedielessen te laten volgen. Hoe ze dat gaan aanpakken zal ik nooit te weten komen. In het verleden heb ik wel de gekste toeren zien uithalen om allochtoontjes te laten genieten van bijlessen en spraaklessen, waarbij Jantje en Jefke plaats moesten ruimen voor Mehmet en Rachid.
Lieve is in het bezit van een lijst waarop alle mogelijke fobieën bijeen staan. Honderdén! Maar nergens is 'islamfobie' of 'islamofobie' terug te vinden. Alsof een fobie voor de islam onbestaand is. Bestaat ook niet. Ik zie daar wel 'venustrafobie' staan, dat betekent angst voor mooie vrouwen, en 'autoglossofobie' = angst voor de eigen taal, of: 'anuptafobie' = angst om vrijgezel te blijven, enz. enz... Maar géén islamfobie te bespeuren.
Tegenstanders van zwarte knechten van Sinterklaas begonnen vorig jaar een rechtszaak: "Pieten zijn racistisch, ze benadrukken het slavernijverleden... een Zwarte Piet is een karikatuur die respectloos is voor mensen van Afrikaanse afkomst."
"Mensen van Afrikaanse afkomst"? Ik denk dat ze 'negers' bedoelen.
Nu is daar een rechter in Amsterdam die gisteren oordeelde dat "Zwarte Piet een negatieve stereotypering is van de zwarte medemens en dus kwetsend." De anonieme rechter oordeelt dat Zwarte Piet niet meer bij Sinterklaas mag horen... Misschien is dat wel de eerste stap in de richting van blanke slaven in dienst van Sinterklaas? En nog een stap verder zijn het blanken in dienst van hun medemensen met vreemde wortels? Ja, zo ongeveer zal het er wel gaan uitzien.
Burgemeester van der Laan moet nu de Sinterklaasintocht opnieuw bekijken. Hij overweegt om in beroep te gaan. Ik stel voor dat hij een petitie laat ondertekenen door alle kinderen die vol verwachting en met kloppend hartje uitkijken naar de komst van de Sint én zijn Zwarte Piet. Die twee zijn toch onlosmakelijk met elkaar verbonden!
Wat mij opviel in het krantenberichtje was dat de namen van de rechter en de klagers niet vernoemd werden. Wie is de rechter? Wie zijn de klagers? Geen woord hierover! Mogen we dat niet weten? De rechter is alleszins een bange laffe blanke. Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat rasechte Amsterdammers gaan klagen over een Zwarte Piet. Ik denk eerder in de richting van een paar donkergetinten die hier in een kant-en-klare welvaartsmaatschappij gedropt zijn, hun zin gekregen hebben, op een stellage geplaatst, en nu denken onze aloude tradities te mogen manipuleren. Onze eigen schuld. Moeten we maar wijzen op de ondergeschikte positie van binnensluipers zodra die aan onze grenzen aankloppen.
In het kader van een geldverslindend migrantenproject belandde ik op zekere dag in een klas vol Turkse leerlingen, voor een screening van hun capaciteiten en schoolvorderingen. Mijn eerste vaststelling was de sterke onderlinge solidariteit die van hen een machtige groep maakte, in staat om een hele klas om te toveren in collectieve chaos waar geen plaats is voor discipline en presteerzucht. Bij het betreden van zo'n klas met opgeschoten pubers krijg je de indruk dat je in een oerwoud beland bent. Hun aanwezigheid in een klas heb ik altijd ervaren als niet passend in ons traditioneel onderwijssysteem.
Ze kwamen met z'n allen van de islamles en gedroegen zich als wilden, als 'baas in eigen klas'. Toen al vermoedde ik dat de islamleraar op hen ingewerkt had waardoor ze zich superieur en zelfverzekerd gedroegen.
Aanvankelijk was de klas rustig. Het duurde echter niet lang of een herrieschopper gaf het startsein om lol te trappen, en omdat het bij Turken ontbreekt aan taakgerichtheid en concentratie, is er niet veel nodig om een klas op stelten te zetten.
Op een bank zag ik een lange lat liggen, nam die vast, en ging zonder nadenken naar de relschopper waarmee alles begon. Ik gaf mijn belager een stevige klap met de lange lat op zijn hoofd, waarna ze allen schrokken van de hevige dreun, alsof ze kordate acties niet gewend waren. Plotseling was de klas rustig en de rest van het lesuur verliep ongestoord. Mijn impulsieve ingreep kende een onverwacht geslaagd effect, een stunt om trots op te zijn!
CLB-directeur Horbert was een kettingroker en een kettingzeveraar. Zijn patroonheilige was Sint-Horror. Dat zegt genoeg over het kwaadaardige karakter dat hij bij zijn geboorte meekreeg.
Tussen zijn vaalbruine vingers stak er een afgelebberd vies sigarettenpeukje, waarmee hij theatraal zwaaide om zijn woorden kracht bij te zetten. Het vieze peukje en de dichte rookwalm rondom hem, gebruikte hij als 'wapen', om te imponeren, om te pesten, om zichzelf te manifesteren. Iets anders had hij niet om zich te doen gelden.
Horbert haatte niet-rokers. Spottend wuifde hij hun klachten weg en stak hij contesterend een verse sigaret op. Demonstratief en uitdagend. Naast zich legde hij ook nog een ongeopend pakje, klaar voor gebruik. Hij inhaleerde nog eens heel diep en blies dan een giftige walm over de tafel in de refter, in ieders gezicht. Het kon hem niet schelen dat de collega's beneveld werden door zijn rookgordijn.
Het officiële rookverbod in het hele gebouw was niet naar de zin van Horbert. Hij was woest en vastbesloten om zich te verzetten tegen het algemene rookverbod. Lachwekkend waren zijn kinderachtige pogingen om het rookverbod aan zijn laars te lappen.
De stickers 'Verboden te roken' plakte hij ondersteboven. Tijdens vergaderingen stak hij de ene sigaret na de andere op, en liet collega-rokers toe om hetzelfde te doen. Zijn obsessie voor de sigaret nam extreme vormen aan toen hij bezoekjes bracht aan de bureaus van niet-rokers. Provocerend stak hij een sigaret op en pakte een stoel. Daarna startte hij een vermoeiend en warrig verhaal, zoals alleen hij dat kon vertellen, zonder rode draad, zonder doel, eentonig, moeilijke woorden, zinnen zonder begin noch einde, contradicties, herhalingen... Hij werd haast onzichtbaar door de walgelijke mist voor zijn gezicht, alleen zijn contouren waren nog te zien, en natuurlijk ook zijn kromme neus en geniepige oogjes... De rook om zijn hoofd is nooit verdwenen...
Vanmiddag juffrouw Irène gezien toen ze in het café stilletjes aan haar koffie zat te nippen. Zij begon haar carrière in een roomblank atheneum waar ze Turkjes en Marokkaantjes één voor één zag binnensijpelen. En toen ging het snel bergafwaarts met het onderwijspeil. Blauwbaard verplichtte haar om haar lespeil aan te passen aan het zwakke allochtone niveau, maar ze weigerde.
Juffrouw Irène zag er niet goed uit. Bedrukt en depri. Wallen onder de ogen, verward kapsel, en geen make-up. "Wat is er gebeurd?" vroeg ik, "waar is de tijd dat we zo konden lachen met het multicultureel gezwets van vroeger in school?" drong ik verder aan...
"Ach Lieve, vannacht heb ik weer geen oog dichtgedaan. Mijn buren zijn moslims, en die vieren 's nachts luidruchtig feest, als een stelletje wildemannen, uitgelaten en onbesuisd. De kinderen doen mee, en dat is dan een kakofonie van geluiden en kreten, om gék van te worden! Als het nu geen vakantie was, dan zouden die snotapen met slaapogen naar school komen, waar ze natuurlijk te laat aankomen, ofwel verschijnen ze helemaal niét. Na zonsondergang begint het kabaal al. Overdag zijn ze stil, dan kan ik wel even een dutje doen. Ik heb geen leven meer, ik wil verhuizen maar mijn man heeft hier zijn werk. Neem jij mijn borreltje maar, ik heb nergens meer zin in. En de wijkagent wilt niets ondernemen, die staat aan de kant van de moslims"...
Haar verhaal deed me denken aan het flutfoldertje dat vroeger in alle scholen verspreid werd, waarin met klem beweerd werd dat "de nachtelijke overlast tijdens de ramadan wel meevalt, en dat er geen noemenswaardige klachten zijn over nachtelijk lawaai. De moslimcultuur en het islamitisch geloof zijn best verenigbaar met onze westerse samenleving"... En zo ging het indoctrinerende geleuter maar door. Tot aan de apotheose, toen ze ons wilden wijsmaken dat "moslims gevoelig zijn voor redelijke argumenten en rekening houden met onze gewoonten. Communicatie tussen beide groepen en verdraagzaamheid vereisen echter wederzijdse inspanningen"... Het leek eerder op een of andere nieuwjaarstoespraak.
Pedofielen en andere perverten heb ik twee jaar geleden al aangeraden om holderdebolder hun koffers te pakken om naar Griekenland te verhuizen. Daar is een ongeziene zedenverwildering aan de gang waarbij seksueel gestoorden als gehandicapten erkend worden, en zodoende een hoge uitkering krijgen, misschien zelfs meer dan de échte zieken.
De Griekse overheid heeft nu een erkende lijst van handicaps waarop voortaan pedofilie, exhibitionisme, kleptomanie, fetisjisme, en sadisme/masochisme een plaatsje vinden. Tengevolge van de economische crisis wordt de lijst die geraadpleegd wordt bij het toekennen van uitkeringen uitgebreid om de uitkeringen van alle gehandicapten opnieuw te kunnen beoordelen.
Die Griekse clowns hebben zich duidelijk laten inspireren door het traditionele lijstje van seksuele afwijkingen. Nieuw is echter dat pyromanie en dwangmatig gokken ook erkend gaan worden. Pyromanie? Welja, de vlammen symboliseren het seksuele vuur. En dwangmatig gokken? Gokken als vorm van seksuele opwinding? Waarom ontbreken dan sodomie en necrofilie, seks met dieren en met lijken, op het lijstje van erkende handicaps?
Pedofilie staat vooraan om erkend te worden als handicap. De paus zei immers dat "pedofielen zieke mensen zijn". Toevallig. Want de paus heeft niets met Griekse seks te maken. Of inspireerde hij de Grieken?
Zou het ook niet kunnen dat er in Griekenland door de economische crisis het aantal seksueel gestoorden zodanig toegenomen is dat alle perversiteiten gelegaliseerd moeten worden? Dat het seksuele leven van de Grieken opnieuw in de juiste plooi moet gaan vallen?... In het lijstje van erkende handicaps vinden ze dan hun alibi.
Er zijn ook ergens neurologen aan het werk geweest die storingen in het crimineel brein ontdekt hebben, crimineel gedrag zou volgens hen veroorzaakt worden door hersenafwijkingen. Zie je criminele neigingen al opgenomen worden als handicap of ziekte?
En ooit gaat er een dag komen dat ook terrorisme als een ziekte gezien moet worden... Uiteindelijk zijn er geen misdadigers meer, enkel nog zieken en gehandicapten. De gevangenissen lopen leeg!
Op geregelde tijden duikt er een berichtje op dat de indruk wekt dat pedofilie een ziekte is, of een afwijking in de hersenen, of een hersenaandoening, of een storing in het seksuele driftleven... of een onbedwingbare drang naar onbetamelijke dingen... 'Onbedwingbaar'... 'Drang'... Poeh poeh...
De vorige paus zei het ook al: "Pedofielen zijn zieke mensen".
En de Spaanse kardinaal Sebastian ziet homoseksualiteit als "een vorm van seksuele deficiëntie", als een misvormde uiting van seksuele verlangens.
En dan is er ook nog aartsbisschop Léonard die beweert dat "homoseksuelen niet normaal zijn". Dat klopt wel ongeveer.
Wat zijn die mannen toch onbevreesd voor tegenstand van de homowereld!
Het meest recente onderzoek van de Duitse wetenschapper Dr. Jorge Ponseti, docent aan het Universiteitsziekenhuis te Kiel, is een rasechte poging om van pedofilie een ziekte te maken, deze keer via wetenschappelijke weg. Dus niet zomaar een losse uitspraak van de paus of een andere geestelijke. Nee, wetenschapper Ponseti zegt dat de hersenen van pedofielen heviger reageren op kindergezichtjes dan het brein van niet-pedofiele mannen.
Let op lezer: "Niet-pedofiele mannen"!... Ze beginnen al met te indoctrineren dat al wie niét pedofiel is, dat daar iets aan hapert. Dat zijn trucjes en manipilaties om eigen ridicule visies aan anderen op te dringen. De zaken omdraaien, om aan te tonen dat alles wat normaal is, niét normaal is.
Dus wetenschapper Ponseti stelde met een MRI-scanner een verhoogde activiteit vast in de gezichtsverwerkende hersengebieden van pedofielen bij het zien van beelden van mensen van uiteenlopende leeftijden. En de hersenactivteit van pedofielen toonde toen een sterkere werking in die hersengebieden.
Het onderzoek van Ponseti is het eerste dat pedofiele neigingen objectief-meetbaar probeerde vast te stellen... Hoezo? De pedofiel heeft zich toch al bewezen!? Heeft zich toch al bewezen?! En pedo-therapieën zijn toch ook maar recepten uit een achterhaald sprookjesboek?
"Laat vreemde kindjes hun thuistaal spreken op school", zei de Gentse onderwijsschepen Elke Decruynaere (Groen) een paar maanden geleden. Het nieuwtje was me ontglipt, maar ik kom nu terug op de thuistaal omdat er in het verleden ook al aandacht aan besteed werd door universiteitsonderzoeken.
Vreemde kindjes hun thuistaal laten spreken op school, zegt de groene mevrouw, terwijl ze zwijgt over de thuistaal thuis! Ze vervolgt: "Het gangbare discours is dat iedereen altijd Nederlands spreekt op school, maar door die ideologische hardnekkigheid verlaten nu teveel kinderen het 6de leerjaar met een enorme taalachterstand."... Ideologische hardnekkigheid?... Ik stel voor dat die groene madam eens een paar dagen op de speelplaats van een concentratieschool doorbrengt.
Lieve zegt dat de enorme taalachterstand bij allochtonen er is door altijd en overal hún thuistaal te gebruiken, vooral thuis, in het gezin, en ook op school, in de gangen, op de speelplaats, op straat... Hoe kan een vreemde thuistaal in hemelsnaam de kennis van de Nederlandse taal bevorderen?!
De thuistaal van anderstaligen op school is nu al meerdere keren in de schijnwerpers gezet door onderzoekers aan universiteiten, en nu ook weer door de politiek. Verdacht! Welke addertjes verschuilen zich onder de groene grasmat?
Onderzoekers stelden vast dat de thuistaal goed is voor het zelfvertrouwen van de allochtoon. En dat het niet goed is om het gebruik van de thuistaal te bestraffen. "Het stigma dat daardoor aan de taal kleeft, zou de lage slaagkansen van Turkse en Marokkaanse leerlingen kunnen verklaren", menen ze.
En Lieve meent dat ze slecht presteren omdat ze de Nederlandse taal minachten en een negatieve studiementaliteit hebben. Hierover heb ik al herhaaldelijk en uitvoerig geschreven.
Onderzoekers beweren dat de "lage slaagkansen van allochtonen veroorzaakt worden door het stigmatiseren van de thuistaal". Die onderzoekers hebben zeker nog nooit een klas vol Turken en Marokkanen van dichtbij gezien? "Kleine slaagkansen door een stigma op hun thuistaal"?... Nu is een klein beetje onzin te weerleggen, maar wartaal van de bovenste plank, daar is geen beginnen aan.
Vroeger was er de tendens in de scholen om het gebruik van de thuistaal te bestraffen, of tenminste af te keuren. Dat werkte integratiebevorderend. Nu wordt het gebruik van het Nederlands door allochtonen in twijfel getrokken. Gevaarlijk! Er zal een tijd komen dat Vlaamse leerkrachten hun plaats zullen moeten afstaan aan allochtone leerkrachten die de leerlingen toespreken in hun thuistaal... Dat zou het addertje in het groene gras kunnen zijn? Dan krijgen we toestanden als: schelden op de Vlaming in hun thuistaal.
In het atheneum van Blauwbaard kregen de leerlingen vroeger een boete van vijf frank voor elk Turks woord dat ze gebruikten. Goed initiatief, maar het mislukte, omdat Blauwbaard te laks was om de sanctie te omschrijven en concreet toe te passen. Er waren ook geen onderlinge afspraken bij de leerkrachten. Blauwbaard voerde geen beleid, hij had het te druk met zijn leraresjes.
Gelezen : "Kwart van kinderen heeft buitenlandse wortels". Eén op vier kinderen die vorig jaar geboren werden, heeft een moeder die niet de Belgische nationaliteit heeft. 10 jaar geleden was dat 17,6%. Tot zover het bericht.
Wacht nu even... Hoe zit dat met de moeders mét Belgische nationaliteit en die tóch buitenlandse wortels hebben? Hun kinderen zijn niet mee in het kwart gerekend? En de vaders? Die meegeholpen hebben bij het maken van de kindjes, die worden verzwegen in het bericht. Het is mogelijk dat die geen Belgische nationaliteit hebben... Al die Mustafaatjes, Muratjes en Meryemkes van ouders mét Belgische nationaliteit zijn ze 'vergeten' mee te tellen. Conclusie: "1/4 van de kinderen heeft buitenlandse wortels" is een valse en rooskleurige voorstelling van de realiteit, het zijn er meer!
