De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
28-09-2017
Islamisering van het Turkse Onderwijs
Onderwijs over Jihad - Verbod op Evolutieleer
Turkse scholen wijzigen hun leerplannen. De 'Jihad' wordt als nieuw schoolvak ingevoerd op het lesrooster. Vanaf januari 2018 zullen de principes van 'Jihad' onderwezen worden in alle Turkse scholen. 'Heilige oorlog' als lesonderwerp? Volgens het nieuwe leerplan komt er ook een gebedsruimte in iedere school.
Vorige week, bij het begin van het nieuwe schooljaar in Turkije, gaf onderwijsminister Ismet Yilmaz al een voorsmaakje van de jihad-lessen: "Jihad betekent liefde voor het eigen vaderland"...
Ook besliste de Turkse regering om de evolutieleer van Darwin te schrappen uit het lesrooster. Turkse leerlingen zullen daarom over de oorsprong van de mens een allesbehalve wetenschappelijke uitleg krijgen. Hun visie op het ontstaan van de mens zal gevormd worden door nieuwe inzichten bepaald door de Turkse regering.
Turkse seculieren slaan alarm
Het verbod op de evolutieleer zien critici als een onderdeel van de sluipende islamisering van het ooit seculiere Turkije. Het land van moslimdictator Erdogan lijkt af te stevenen op een islamitische eenheidsstaat. Ooit zullen EU-landen waar veel Turken wonen de gevolgen ondervinden van de beslissingen van de Turkse regering. Ja, ook in ons land.
Islam en wereldse geneugten. Het is moeilijk te verenigen, maar sluwe moslimmeisjes kunnen handig en geraffineerd de wetten van Allah omzeilen. Dat bleek toen ik een groepje pubermeisjes een café zag binnenkomen. Jonge mensen die van elkaar en van een drankje en een sigaretje kwamen genieten. Eén van de meisjes droeg een hoofddoek, goed omzwachteld rond haar koppeke. Haar vriendinnetjes lieten hun haren vrolijk wapperen zoals het betaamt voor gezonde jonge meisjes. Frivool en verleidelijk. Het meisje met de hoofddoek intrigeerde me toen ze haar kopvoddeke vliegensvlug afnam, het ding verfrommelde en in een oogwenk liet verdwijnen in haar handtas, waarna ze een sigaretje opstak en een biertje bestelde. Blijkbaar kon ze niet weerstaan aan de zondige westerse geneugten die ze om zich heen zag gebeuren... Allah moest het weten... Ze inhaleerde stevig, en dan kwam er een heuse rookpluim uit haar grote mond, de bolle lippen wijd opengesperd, met daarboven enorme neusgaten om alle westerse weelde gretig op te snuiven. Met opgeheven hoofd stuurde ze de rookpluim doelgericht naar het plafond, onbenullige volzinnen afvurend op haar gezelschap dat eerbiedig en instemmend knikte... als schapen... Toen het gezelschap de zaak verliet, zette het moslimmeisje weer vlug haar voddeke op haar koppeke.
Jos Geysels is een groen links spook. Hij is de bedenker van het Cordon Sanitaire, loopt nog altijd vrij rond, is nog niet afgeschoten en is ook nog geen kopje kleiner gemaakt. Hij mag zelfs zijn zegje komen doen op tv. En toen zei hij dat vluchtelingenkindjes meer geld moeten krijgen. Over onze eigen Vlaamse kleutertjes sprak ie niet. Misschien zitten die ook wel in 't cordon?
En dan horen we Geert Bourgeois in zijn begrotingstoespraak: "Minister van Onderwijs Hilde Crevits krijgt er 12,7 miljoen euro bij voor de versterking van het kleuteronderwijs en de taalversterking van anderstalige kleuters."
Voilà. Iedereen is bekommerd om die kleine vreemde spruitjes die zwartgeblakerd hier aangekomen zijn met een broussetaaltje dat ze nooit zullen verleren. Het schroeiende evenaarszonnetje, het mulle woestijnzand en de zilte geur van het Middellandse Zeewater dreef hen naar onze contreien. Er kunnen ook ISIS-kindjes tussen zitten, maar dat maakt niet uit, kleutertjes mogen niet gediscrimineerd worden en daarom krijgen alle anderstalige kleutertjes gratis Nederlandse lessen. Betaald met de zuurverdiende centjes van de belastingbetaler: "de autochtoon in dienst van de migrant!"
Twee jaar geleden keurde het Vlaams Parlement een decreet goed voor scholen met een groeiend aantal anderstalige kleuters. En zo konden scholen enkele miljoenen euro's extra krijgen voor de 'versterking van het Nederlands van anderstalige kleuters'.
Parels voor de zwijnen! Omdat anderstalige kleuters het niet zo nauw nemen met hun dagelijkse aanwezigheden op school. En ook blijven ze tetteren en kwebbelen in hun exotische thuistaaltje. De 'taalversterking' schampt af tegen de onverschilligheid van hun ouders voor het belang van kleuteronderwijs... Ach, om Nederlands te leren zijn die negermensen toch niet naar hier gekomen?!
Anderstalige scholiertijes hebben onze Vlaamse schoolbankjes ingepalmd. De 'omvolking' van de schoolpopulatie is in volle gang. Allerlei rassen en etniciteiten mengen zich onder onze standaard schoolbevolking. Ze zijn er allemaal op uit om ons onderwijssysteem in de war te sturen, toe te takelen, en te bezoedelen.
In het verleden is gebleken dat het mixen van anderstaligen met leerlingen van eigen bodem nooit goed marcheerde, en toch blijft men het altijd maar proberen, de mix van getrautamiseerde ontwortelden en ontheemden zonder eigen voedingsbodem, samen met onze gevestigde schoolbevolking... Mission Impossible.
In Borgerhout leeft een groepje jongeren tussen 10 en 16 jaar dat alle respect voor politiemensen, hulpdiensten, en zelfs voor hun eigen ouders, verloren heeft.
Bij het lezen van het verhaal over Borgerhout dacht ik meteen aan: 'Tuigdorpen'! Een tuigdorp is een verzameling containers met een hekken errond, ergens op een weiland, ver weg van de woongemeenschap. Wel, daarin zou het ontuig en uitschot van Borgerhout ondergebracht moeten worden, afgezonderd van het gewone leven en van gewone mensen.
Kinderen die immuun zijn voor sancties en voor wijze raad, die hardnekkig hervallen in afwijkend en crimineel gedrag, waarop geen enkele volwassene nog controle heeft, horen thuis in een tuigdorp. In een tuigdorp!!! In Nederland zijn tuigdorpen al ingeburgerd. Daar zei men: "Ze zijn te slim voor de psychiatrie, niet crimineel genoeg voor de cel, maar gevaarlijk voor de buurt".
Nostalgie... Reactie van Jos op 12 mei 2014, toen ik over Tuigdorpen schreef: "Weer eens een tekst naar mijn hart. Voor mij mag het zelfs nog iets meer zijn. In plaats van 'tuigdorp' zou ik nog liever heropvoedings'scholen' zien. Ik wil niet spreken van 'bootcamps'. Dan gaat links in de touwen en dat is wel het laatste wat ik als tolerant menneke wil."
Het verhaal van Kurt Wertelaers en Patrick Lefelon:
Het broeit in Borgerhout: "Zelfs hun eigen ouders zijn bang van die boelzoekers"
In Borgerhout is het een kwestie van tijd vooraleer de eieren die de politie naar het hoofd geslingerd krijgt, vervangen worden door stenen. Dat vrezen de oudere Marokkanen. Schoorvoetend geven ze toe dat ze een deel van de jeugd niet meer onder controle hebben.
Het is woensdagmiddag en de groendienst in Borgerhout onderhoudt de paden en de perkjes. Gespreksonderwerp van de dag zijn de zwaargewonden die daags voordien vielen bij een ontploffing in een garage. Eén van hen is dood intussen, ondanks de snelle tussenkomst van de hulpdiensten. Nu ja, snel, daar zijn ze het in Borgerhout niet helemaal over eens. Na de noodoproep uit de Somméstraat duurde het volgens omstanders véél en véél te lang vooraleer de hulpdiensten arriveerden. Ze tonen filmpjes die ze maakten van een zwaar verbrande en stervende man op de straatstenen, in de schaduw van de spoedgevallendienst van het Stuivenbergziekenhuis. "Hoor je de sirenes op het filmpje?", vraagt Adil (17). "Ze zijn nog vér weg. Hoor je dat? Het heeft veel te lang geduurd" Als we vragen waarom Adil en de andere omstanders dan niet gewoon die zwaargewonde zélf naar de spoedgevallen droegen in plaats van zijn lijden te filmen, is meteen de toon gezet. "Wij zijn het áltijd geweest!", sist Adil, voor hij wat boos wegbeent.
De minuten die verstreken voor de hulpdiensten ter plekke waren, zorgden in ieder geval wel voor de nodige commotie en onrust in dat stukje Borgerhout. "De politie moest tussenkomen en werd belaagd door jongeren en bekogeld met eieren", klonk het een paar uur later. Al bleek dat, achteraf gezien, deze keer nogal mee te vallen. Er werden twee eieren gegooid. Door een jong Marokkaantje. Hij werd meteen bij zijn nekvel gepakt door een wat oudere Marokkaanse man met wat meer gezag in de straat, en terechtgewezen.
Ze zijn symbolisch, die eieren, voor een groepje jongeren tussen de tien en de zestien jaar uit Borgerhout dat zich dagelijks steendood verveelt en de voorbije jaren alle respect voor hun eigen ouders - laat staan voor politiemensen of andere hulpdiensten - verloren is. Alleen al in september waren er drie - geregistreerde - incidenten waarbij de politie beschimpt of aangevallen werd.
"Vandaag zijn het eieren, maar wat zal het morgen zijn?", zucht Bachir Bouassam, ondervoorzitter van de El Fath-moskee in de Ranststraat. "Ik moet helaas toegeven dat er een groepje is waar we geen vat meer op hebben. Op de meesten wél. Borgerhout is niet slecht. De meeste Marokkanen zijn niet slecht. Zoals de meeste Belgen niet slecht zijn." Bachir en andere ouderlingen proberen op de jongeren in te praten. "Haast elke avond, als het donker wordt, trekken we naar de beruchte pleintjes in Borgerhout. Het Terloplein, het Groeningerplein... Want 's avonds en 's nachts horen die jongeren daar niet meer te zitten. Ze moeten 's anderendaags naar school. Dus we sturen ze naar huis. Sommigen luisteren, maar sommigen hebben geen respect meer voor ons. Weet u dat we af en toe aangesproken worden door ouders die bang zijn van die tieners in huis? Ik vertel u vast geen geheim als ik zeg dat er vroeger in menig huiskamer wel eens een serieuze tik werd uitgedeeld als de zonen het hadden uitgehangen. En dan gingen ze 's anderendaags met een blauwe kaak naar school. Ze leerden het wel. The hard way. Maar dat mag niet meer, want leerkrachten sturen dezer dagen de politie naar de vaders voor het huiselijk geweld. Vandaag zijn er jongeren die hun vaders uitdagen: 'Sla me maar, dan staat straks de politie aan de deur.' Sommigen gaan zelfs niet meer naar school en hun ouders durven er niks van te zeggen."
"Er is niks aan te vangen met die gasten", zegt iemand in een interimkantoor. "Ze liggen tot 's middags in hun bed, slenteren dan wat door de straten en komen in het beste geval tegen half vier - een half uur voor sluitingstijd - eens vragen of er werk voor hen is. Ja, vandáág niet meer dus. Alweer een verloren dag..."
's Middags trekken ze naar de pleintjes en hangen er rond met gelijkgestemden. Allen even gefrustreerd en kwaad op het leven en de maatschappij. Allen even jaloers op leeftijdsgenootjes met de nieuwste smartphones. Of op de jongen uit de buurt die met zijn peperdure BMW komt aangereden. Een Marokkaanse mama van vier kinderen zag en ziet nog steeds hoe vooral haar zeventienjarige zoon, Mohamed, in de val aan het trappen is. "Hij brak met school toen hij dertien was, kwam in aanraking met drugs en verbleef al in instellingen." De mama én haar advocaat, Chantal Vandenbosch, geven Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA) gelijk. "Enkele drugfamilies vergiftigen die jongens met hun blingbling. Onze kinderen laten zich meeslepen. Véél Marokkaanse families, vooral sterke mama's, willen dat niet laten gebeuren. We tippen mekaar over louche vrienden, over afspreekplekjes." Dat wordt hen niet in dank afgenomen door de drugfamilies. "Ik ben al meermaals bedreigd. Ze zeggen dat ze mijn zoon zullen martelen, of mijn tienerdochter eens aan zullen pakken."
De jongeren worden langzaam maar zeker ingelijfd. "Al van toen Mohamed veertien was, kwamen de ouderen hem thuis halen. Als ik me verzette, was ik de boze. Hij moest voor hen gsm's pikken of drugs afleveren. Hij moest niet bang zijn van de politie, want hij was minderjarig. Ze konden hem niks doen." Toen een volwassen bendelid in de gevangenis zat en vrij kon komen met een borgsom, stal Mohamed thuis de juwelen van zijn moeder om hem te helpen. Het zijn hyena's. Wat De Wever zegt klopt: die bendes hebben die jongeren in hun macht. En voor mijn zoon is het te laat. Had de politie hem vroeger op straat toch maar wat meer gecontroleerd..."
De 'Jongerengids' is een boekje dat volgende week gaat uitgedeeld worden aan alle leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar van de lagere school. Thema's als sexting, klimaat en vluchtelingen krijgen extra aandacht.
'Jongerengids' is een initiatief van jeugdorganisatie De Ambrassade: "We willen jongeren proactief informeren, nog voor ze met prangende vragen worstelen".
Proactief informeren? Ze bedoelen wellicht: proactief indoctrineren. Want de kwetsbare leeftijden van 10, 11 en 12 jaar zijn ideale leeftijden om het denken van jonge kinderen in de gewenste richting te sturen, om hen naar linkse dwaalsporen te leiden, om hen in een politiek-correcte denkrichting te sturen.
Wie zijn de bedenkers van het boekje, zijn ze partijgebonden? En hoe ziet het tintenschema van hun gedachten en opvattingen er uit?... En de ouders als opvoeders?
Daarom beste ouders, bekijk kritisch de 'Jongerengids' waarmee uw kind naar huis komt. Misschien staan er dingen in waarmee u als opvoeders niet akkoord gaat. Mogelijk kan er in staan dat vluchtelingen zielige mensen zijn die liefderijk opgevangen moeten worden, of andere voorgekauwde ideeën over de samenleving, over de opwarming van de aarde, over seksualiteit...
Als de islamitische overrompeling en vreemdelingeninvasies ons niet vernietigen, werken we zelf wel aan onze ondergang.
De Nederlandse winkelketen HEMA stopt met geslachtsaanduidingen op kinderkleding. Geen stereotyperingen meer. Voortaan enkel nog genderneutrale kleding. Uiteraard steunt Cavaria, de vereniging van holebi's en transgenders, het streven naar gendergelijkheid bij Hema volledig.
Eerder al kwam de Hema in de schijnwerpers toen ze moslima's aan de kassa begonnen te zetten, en een negerke heb 'k er ook al gezien. En foto's van negerinnen aan de cosmetica-afdeling. Een soort Afrikaanse Hema.
Het kermisgazetje Het Belang van Limburg ten voeten uit: "Wat vindt de Vlaming van het wegvallen van het onderscheid tussen jongens- en meisjeskleding?". En dan laat de krant 2 bruingetinte meisjes aan het woord (foto). Maar daarmee kennen we niet de mening van de échte Vlamingen. Echte Vlamingen, zonder kleur, in Vlaanderen geboren en getogen en met een onvervalst Vlaming-gevoel. Het interesseert me niet wat die 2 snotneuzen te vertellen hebben, het enige dat telt is de mening van volwassen Vlamingen, échte Vlamingen. Stuur die 2 bruintjes maar naar de speeltuin, of laat ze met hun popjes spelen, of friemelen aan breiwerkjes, of aan naaiwerkjes, of laat ze met hun soortgenootjes touwtje springen, of pareltjes rijgen...
Het ontkennen van geslachtsverschillen brengt kinderen in verwarring. Jonge kinderen hebben duidelijkheid nodig, ook over hun geslacht, en als verschillen tussen jongens en meisjes wegvallen, belanden ze in een verwarrende identiteitscrisis. Voor kinderen zijn er mannen en vrouwen, jongens en meisjes, en daar tussenin is er niks. Een jongen heeft een plassertje en een meisje heeft er geen. Zo werkt dat met jonge kinderen.
De 23-jarige Roemeen die verdacht wordt van de moord op Sofie Muylle wil zijn onschuld via een leugendetector bewijzen, ondanks het feit dat zijn DNA-profiel overeenstemt met de sporen op het lichaam van Sofie.
Mijn gedacht - Iemand die in staat is om te moorden, is zéker in staat om een leugendetector te manipuleren en te misleiden. Koelbloedigheid en een versteend gevoelsleven volstaan om de test glansrijk te doorstaan. De polygraaftest, of m.a.w. de leugendetector, is quatsch, lariekoek en apekool. Het hoort thuis in de wereld van kwakzalvers en charlatans, van kaartlegsters en toekomstvoorspellers.
Onvoorstelbaar dat het onding nog in gebruik is in gerechtelijke kringen. Iemand die wat wankel in zijn schoenen staat wordt ontmaskerd. Iemand zonder het ijskoude geweten van een crimineel loopt in de val, schuldig of niet.
Zweden staat aan de rand van de afgrond, en toch blijft het lustig de koers naar zelfvernietiging volgen. Het is een verloren land, een verdorven landdat geteisterd wordt door criminaliteit en verkrachtingen. Moslims en ander vreemd volk worden er opgehemeld en krijgen voorrang op eigen volk. Westerse normen en waarden worden er met de grond gelijk gemaakt. Hier volgt een illustratie van E.J. Bron:
De gemeente Nacka heeft voor € 1,5 miljoen huizen in Saltsjöbaden,net buiten Stockholm, gekocht voor een immigrant met drie vrouwen en 16 kinderen. De gemeente kocht 3 complete huizen voor een 57-jarige man met drie vrouwen en 16 kinderen.In totaal geeft de stad meer dan € 50 miljoen aan migranten uit.Men staat werkelijk versteld als men bedenkt dat Zweedse jongeren thuis moeten blijven wonen, omdat zij geen eigen huisvesting kunnen vinden.
De 42-jarige Darya Safai komt oorspronkelijk uit Iran. 19 jaar lang leefde ze onder het juk van de knettergekke ayatollahs die haar dwongen om zich publiekelijk te bedekken. Ze was nog maar zes jaar oud toen ze een “vormloze overgooier en een donkere wijde broek” moest dragen. Op haar negende werd ze aangepakt door de schooldirectrice doordat ze de euvele moed had om hardop te lachen toen ze aan het spelen was met haar vriendinnetjes. Dat mocht niet. Ze was immers een meisje. En die moeten niet gezien en niet gehoord worden.
Hoewel het de bedoeling daarvan was om vrouwen nederig en klein te houden had dit het omgekeerde effect op Darya. Zij werd er alleen maar onafhankelijker door. Op haar 23ste — ze was 4 jaar oud toen Ayatollah Khomeini aan de macht kwam — vluchtte Darya via Turkije naar Brussel, waar ze een nieuw — vrij — leven begon.
“Als tandarts in Molenbeek en Borgerhout zie ik veel vrouwen die van hun man, vader of broer niet mogen werken. Ook niet als ze een hoofddoek dragen, want een nog betere bescherming tegen de blikken van andere mannen is thuisblijven. Ik zie meisjes van zes die van hoofd tot teen bedekt zijn. Ik probeer mij op hun gebit te concentreren, maar als de behandeling voorbij is, doe ik een poging met haar ouders te spreken over de vrijheid waar zo’n meisje naar snakt.”
En nee, daar heeft ze niets mee — zeker niet met die types die in de media roepen dat ze het alleen maar doen omdat ze het zelf willen, terwijl Darya maar al te goed weet wat er achter de schermen gebeurt:
“Ik wind mij erover op dat jonge meisjes met hoofddoek in de media vrolijk de geëmancipeerde moslima uithangen, die van de hoofddoek een statement proberen te maken van onafhankelijkheid. Welke vrouw kiest er nu voor ongelijkheid? Dat doe je vanwege je religie, de druk van een regime of vanwege sociale druk van de gemeenschap. Voor zulke vrouwen is het de enige manier om iets te bereiken in de maatschappij zonder verstoten te worden. Dat is volgens mij geen keuze en zo moet je dat al helemaal niet promoten.”
Ook heeft ze een heldere boodschap voor quasi-feministisch links in Europa. Dat zijn dus van die vrouwen die roepen dat ze feministisch zijn, maar die de multiculturele heilstaat ondertussen stiekem veel belangrijker vinden dan vrouwenrechten:
“Hier in het Westen verdedigen progressievelingen de hoofddoek, maar zonder de filosofie of gedachte erachter te bekritiseren. Dat vind ik kwalijk. Vrouwen hier zijn decennia geleden in opstand gekomen tegen de dogma’s van de kerk en voor emancipatie. Alles wat wij hier in het Westen hebben is er dankzij die kritische blik. Maar nu zeggen sommige feministen: een hoofddoek is een vrije keuze. Daarmee maken ze propaganda voor een symbool van ongelijkheid en discriminatie.”
In 2015 publiceerde Darya haar memories “Lopen tegen de wind.” Vorig jaar werd ze door de Belgische Vrouwenraad, die blijkbaar nog niet is overgenomen door politiekcorrect multicultureel links, gehuldigd als “Vredesvrouw 2016.”
VUB-rector Caroline Pauwels (foto) wil gendergelijkheid in het professorenkorps: "1 op de 3 professoren moet een vrouw zijn." Over capaciteiten en bekwaamheden geen woord... als het maar een vrouw is.
Om het quotum van 1 op 3 te bereiken gaat de rector huisbezoeken afleggen en vrouwen van achter het fornuis wegsleuren om hen te promoveren tot professor. Of ze nu geschikt zijn of niet... als het maar een vrouw is.
En dan komt die vrouwelijke professor 's ochtends te laat in de aula omdat ze eerst haar kindjes heeft moeten wakker schudden om naar school te brengen. Tussendoor staakt ze het lesgeven om boodschappen te doen voor het avondeten, en 's avonds vertrekt ze vroeger om haar kindjes weer van school te halen. De studenten blijven verweesd achter... Ach, als de professor maar een vrouw is.
Tijd om lessen voor te bereiden heeft ze niet want ze moet haar kindjes helpen met huiswerk maken. En hen 's nachts troosten als ze een boze droom beleefden. De volgende ochtend meldt ze zich ziek. De universiteit kan niet meteen een vervanger vinden... Als het maar een vrouw is.
Als één van de kindjes ziek is, moet ze ermee naar de dokter. Ze verwittigt de universiteit, en meldt meteen dat ze het komende half jaar niet kan komen lesgeven omdat ze in bevallingsverlof gaat... Ach, als de professor maar een vrouw is.
Ik las dat advocaat Jef Vermassen met de dood bedreigd werd. Het verwondert me dat de Parachutemoord nog niet verfilmd is.
Met de dood bedreigd... Het doet me denken aan een ontmoeting met een ex-leraar vorig jaar die me vertelde: "Als wij u konden doodpitsen, deden we dat." En dat sloeg dan op al mijn blogberichten waarin ik iedereen door het slijk sleurde die me iets in de weg gelegd had of die mij dwarsboomde. Zoals daar waren: psychopaat Horbert, migrantenwerksters en maatschappelijk werksters, de Turkse tolk, de directies Mosselmans, Blauwbaard, An Serpent, Prutsmans, Wijsneus, Prullemans, Bullebak, Griezelmans... allemaal uitslovers en dienaars van het bruine migrantenvolkje, allen volbloed linkse rooien, onder leiding van bendeleider Horbert die het initiatief nam om mijn blog aan te klagen bij het CGKR.
"Als wij u konden doodpitsen, deden we dat"... Die ene zin maakte bijzondere indruk op mij. Het was beangstigend. Maar ik liet me niet uit het lood slaan. De leraar in kwestie was een onverbeterlijke en hardnekkige sp.a'er. Ik vroeg hem: "En, nog altijd geen lid van 't Vlaams Belang? Anders krijgt ge een pak rammel van mij." En toen kwam hij aandraven met een drogreden als zou het Vlaams Belang voor de kerk zijn en tegen homo's, "ik ben atheïst!".
Toen begon ik te bidden tot de Heilige Rita, patrones van de hopeloze gevallen...
Het negerinnetje op de foto is Dalilla Hermans, schrijfster met Rwandese roots. Zij is boos op 'racistische' afbeeldingen en trompettert haar verbolgenheid overal in het rond. Nu is ze gestruikeld over een reclame-affiche van scouts waarop een karikatuur van een negerjongetje staat. Zo maken de scouts reclame voor hun 'Oerwoudfuif'. Het is een geslaagde tekening omdat alle kenmerken van een negertje correct weergegeven worden. Rassen onderscheiden zich van elkaar door specifieke eigenschappen die allemaal samen gestalte geven aan een ras. De karikatuur van het negerjongetje laat de meest kenmerkende trekken zien. Een geslaagde tekening dus.
Dalilla ligt duidelijk met zichzelf in de clinch. Zij heeft moeite met het aanvaarden van rasverschillen, dat maakt haar gefrustreerd en zo ziet ze ten onrechte overal racisme en discriminatie om zich heen.
Onze zwarte medemensen hebben dikke lippen, een platte snoet, een kroeskopje en een vooruitstekende kaak. Dat zijn fysieke kenmerken eigen aan het zwarte ras. En als men die kenmerken extra wil uitbeelden in een karikatuur, dan valt dat onder vrije meningsuiting.
Cartoonisten zijn pientere mensen. Zij zijn in staat om belangrijke eigenschappen te puren uit een afbeelding om die dan extra glans te geven in een karikaturale weergave.
Ik ga nu even in vogelvlucht wandelen overheen het landschap van het verleden. Vroeger, toen ik in diverse scholen de islam zag binnensluipen en schuifelend zich een weg banen naar een vaste plek in ons onderwijs, kwamen islamlessen en Turkse islamleraars onze Vlaamse scholen bezoedelen. Het begin van de islamisering van ons onderwijs. Islamleraars vond ik akelige mannen, zij pasten niet in het gewone klassieke schoolgebeuren.
Ik zag moslimleerlingen zich afzonderen in groepjes toen ze zich naar het klaslokaal begaven waar de islamleraar op hen wachtte. Een vreemde gang van zaken. Enerzijds waren er de verwoede pogingen van het onderwijs om moslimkinderen te helpen integreren in onze westerse middens, en anderzijds was er hun aparte behandeling, los van hun Vlaamse klasgenoten. Het islamonderwijs werkte de segregatie in de hand, zo heb ik het ervaren.
Het begon ergens in de jaren 70 toen de eerste islamleraar zich in de school van directeur Verbeeck aankondigde. Zijn intrede ging niet gepaard met vreugdevol applaus, integendeel, ineens was ie d'r, de islamleraar. En hij waande zich de koning van de hele school. Ik herinner me nog goed hoe hij mij denigrerend aankeek bij onze eerste ontmoeting.
En dan was er een jonge moslimturk die nog studeerde voor leraar. En toch gaf hij al les?! Ja, islamleraars genieten van meer privileges dan onze Vlaamse leerkrachten... Die man was vriendelijk omdat ie iets van mij nodig had. Hij vroeg me om hem te helpen bij zijn eindwerk. Directeur Griezelmans keek de andere kant op.
Over de islamleraar in de school van An Serpent ben ik vlug uitverteld. Die negeerde mij helemaal. Ook goed.
En dezelfde neerbuigende houding ondervond ik bij de stille getuigen van de islam in de scholen van directeur Grommelpot en directeur Hutsepot.
En dan was er nog zo'n islamitisch exemplaar in de school van directeur Mosselmans. Die moslim had helemáál geen papieren die vereist waren om voor een klas te staan. Hij haalde zich de woede op de hals van alle leerkrachten die zich suf gestudeerd hadden om een leraarsdiploma te behalen. Corrupte directeur Mosselmans zweeg en was tevreden.
En als apotheose was er de islamleraar in het atheneum van directeur Blauwbaard. Hij was de enige islamleraar die een gesprek met mij wou aangaan. Jammer dat hij haast onverstaanbaar was. Een hardnekkig Turks accent wisselde zich af met zelfverzonnen zinsconstructies en verhakkelde Nederlandse woorden... En toch al zo lang hier in Limburg wonen?!
Enquête 11.11.11: "Acht op de tien Vlamingen willen vluchtelingen helpen."
Het is ook mogelijk dat alleen maar vluchtelingen ondervraagd werden, of een stel linkse feministen, dat kan ook. Dan kom je vlug aan 8 op 10 geflipte behulpzame Vlamingen die vluchtelingen te hulp willen snellen.
Wij zijn géén gastvrij volk, wij doen alsóf we onze vreemde naasten liefhebben. Wij denken dat het zo hoort. Dat wordt ons ingeprent en ingehamerd en wijsgemaakt, en dat we vooral niet van onszelf mogen houden. Misplaatste en ziekelijke menslievendheid. Wij zijn lullige slaphangers die onszelf wegcijferen voor het welzijn van 'vluchtelingen' en andere sukkelaars. Wij zijn vredelievend en medemenselijk en halen allerlei tuig en gespuis van over de hele wereld hier binnen. Om tenslotte zelf door het terroristisch geboefte aangevallen te worden.
Vluchtelingen helpen? En wie helpt ONS? Wij, die nu leven nu in een ontwrichte samenleving, waar chaos heerst, met een verhoogd onveiligheidsgevoel en stijgende criminaliteitscijfers, wij worden overmand door de overlast veroorzaakt door de massa nieuwkomers. Wie helpt ONS? Een hele hoop ontwortelden en psychisch gestoorden zijn deel komen uitmaken van onze eens zo stabiele samenleving met zekerheden en vaste waarden. Niets is nu meer zoals weleer. Ze hebben alles overhoop gehaald, de vreemde nieuwelingen. En ze worden beschermd door onze politici en Europese leiders die niets liever willen dan een multiculturele lappenmand zonder eigenheden en zonder identiteit. Xenofielen en Eurofielen blijven ongestraft de andere kant opkijken.
De ophef rond het taalgebruik van Theo Francken "opkuisen" is daarom onzinnig en kleinzielig. Hij mag gerust straffere taal spreken. En de vluchtelingen in het Maximiliaanpark kregen twee jaar geleden al psychologische bijstand... 't Heeft niet veel geholpen. Natuurlijk niet.
En dan zijn er de illegale Afrikaanse krakers die al jaren illegaal rondreizen op zoek naar illegale onderkomens. De Afrikaanse krakers weigeren te vertrekken, ze willen papieren. En nu bezetten ze het Astrid hotel in Brussel. Al jaren op rondreis? Al jaren in illegaliteit? In hun thuisland zouden ze voor zulke streken allang afgeschoten geweest zijn...
