De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
27-06-2021
"Je suis Jürgen"
Sofie Vandeweerd (Open Vld) (foto), burgemeester van Dilsen-Stokkem, is opgelucht dat er aan de klopjacht op Jürgen Conings een einde gekomen is. Ze zei net niet dat ze blij was met de dood van Jürgen.
Sofie begint alvast met de Jürgen-aanhangers te intimideren: "We willen absoluut vermijden dat er plekken in onze stad uitgroeien tot bedevaartsoorden. Anders nemen we maatregelen." Op de vindplaats van Jürgen had ze al enkele rozen zien liggen. En dat Jürgen uitgroeide tot een soort martelaar, dat zat haar ook dwars.
Een bedevaartsoord ontstaat spontaan. Mensen komen er samen om hun emoties een uitlaatklep te geven, om samen hulde te brengen aan een geliefde persoon. Sofie zal machteloos moeten toezien hoe de vindplaats van Jürgen zal uitgroeien tot een plek waar mensen zullen blijven komen. Zij kan dat niet verhinderen, tenzij ze 'heiligschennende' maatregelen gaat nemen. De trend die op gang zal komen om pasgeboren jongetjes te dopen met de naam Jürgen, zal ze evenmin kunnen stoppen.
Het afscheidsweekeinde in Dilsen, om hulde te brengen aan de overleden militair, is alvast een goede start om hem onvergetelijk te maken en te blijven gedenken. Vandaag om 14 uur vindt er een openbaar 'gedenkmoment Jürgen Conings' plaats, waarop iedereen welkom is. Verzamelplaats: parking P4 Dilserbos-Sparrendal. Dit initiatief heeft de steun van verschillende bekende nationalisten, waaronder oud-militair Tomas Boutens, die met Jürgen bevriend was. De verdere communicatie over dit evenement zal volledig via Telegram gebeuren, omdat het regime dit (nog) niet kan verhinderen. Mensen worden opgeroepen om zich lid te maken van de groep 't.me/gedenkmomentjurgenconings.
Beste Sofie, geen bedevaartsoord voor Jürgen?... En wat moeten we dan denken van de gedenkplaats die George Floyd kreeg? George Floyd, een zwarte crimineel van het zuiverste water, die allerlei misdaden heeft kleven op zijn zwarte kerfstok, werd onlangs in verschillende steden in de VS herdacht toen die een jaar geleden om het leven kwam tijdens een arrestatie.
Naar aanleiding van Pride Month, waarin de holebigemeenschap centraal staat in de VS, voeren de makers van Sesamstraat voor het eerst een gezin met twee vaders op. Een primeur.
Op de foto zien we de broer en schoonbroer (Bert en Ernie) van het personage Nina. De twee hebben samen een dochter Mia. Scenarioschrijver Mark Salzman bekende dat hij Bert en Ernie altijd als een homokoppel zag. Bij het schrijven van de sletches liet hij zich inspireren door zijn eigen seksleven, zijn eigen leven en dat van zijn vriend. De makers ontkenden dat door te zeggen dat Bert en Ernie louter vrienden zijn. "Bovendien kunnen poppen niet gay zijn", een uitspraak die tot controverse leidde. Jammer.
Een co-regisseur van de opmerkelijke aflevering noemt het een "belangrijke mijlpaal", en "liefde is liefde"... "Seks is seks" zou ik zeggen, en inderdaad is het een mijlpaal, een mijlpaal in de ontaarding van de beroemde kinderserie. Een succesvol klassiek stramien is doorbroken. Sesamstraat zal ooit roemloos ten onder gaan na de beet door de heersende genderwaanzin.
Het onnatuurlijke ouderschap met twee vaders brengt kinderen in de war. Zij zijn te jong om de alternatieve gezinsvorm te begrijpen. Daarom mag je kinderen niet confronteren met afwijkende vormen van het standaardgezin met een vader en een moeder, een man en een vrouw. Sesamstraat wil kinderen doen geloven dat een gezin twee vaders kan hebben, zo worden ze geïndoctrineerd met pervers gedachtegoed.
Ineens was hij er, Frank Vandenbroucke, in de Vivaldi-regering, een inderhaast ineengeknutselde Waals-linkse regering die met haken en ogen in elkaar hing en met loser De Croo als opperhoofd. Deze maakte er een punt van om alle soorten en merken van mensen in zijn club te vertegenwoordigen. Superdiversiteit. Een vrouw hier, een transgender daar, een paar allochtonen, twee onervaren blondjes en een onbekende brunette met zwaar brilmontuur... Maar het meest in 't oog springend was de terugkomst van een gepensioneerde ex-minister die aan een comeback begon te timmeren: Frankie de rode Geldverbrander. Met een altijd o zo minzame glimlach en hoopvolle boodschappen vierde hij zijn terugkomst. 'Verbindend' noemen ze dat tegenwoordig. Zo was er zijn haast legendarische uitspraak "Het Rijk der Vrijheid is weer in Zicht" bij de aanvangvan de vaccinatiecampagne tegen het coronavirus.
Het Rijk der Vrijheid?... Oei! In het verleden gaven lockdowns en coronamaatregelen de overheid macht over het volk en daarom moet de vivaldidictatuur voortgezet moet worden om de greep op de mensen niet te verliezen. Het mondmasker, als symbool voor de onmondigheid van de burger moet daarom blijven. Vandenbroucke: "Het mondmasker is een Blijvertje... Het mondmasker zal op korte termijn niet afgeschaft worden... De afschaffing zal afhangen van de mate waarin een voldoende grote groep van de bevolking volledig gevaccineerd zal zijn"... En daarmee lijkt het Rijk der Vrijheid alweer ver vooruit geschoven in de toekomst (Vooruit).
Beste lezers, we mogen ons geen illusies maken over de terugkeer naar een normaal leven als we de Geldverbrander zo bezig horen. Hij heeft een bocht gemaakt en sluit zich aan bij de angstige experts die de macht over het volk willen behouden en in de toekomst nog meer coronagolven willen creëren. Verstrengingen zullen elkaar weer opvolgen en beetje bij beetje zullen we weer stukjes vrijheden verliezen. Om met z'n allen zonder individualiteit in de gewenste pas te lopen, beteugeld en overmeesterd. Op de steun van gevaccineerden hoeven we niet te rekenen, die zullen hun eigen leventje leiden met hun paspoort.
Infectiologe Erika Vlieghe: "Einde alle coronamaatregelen best pas na zomer 2022"
De akeligste toekomstvoorspellingen lezen we bij CNN: "Nooit meer terug naar het normaal". Nick Paton Walsh van CNN schrijft : "Er is geen weg terug naar het normaal, mensen moeten accepteren dat de dingen nooit meer 'normaal' worden en dat verplichte coronavirus-restricties zoals het dragen van mondkapjes permanent zullen worden... Geen weg terug naar het normaal!" De pre-coronatijd is nostalgie, is voorgoed voorbij, zegt Walsh. De coronavirus-hysterie zal nooit eindigen. De opgelegde vrijheidsberovingen zijn niet tijdelijk, maar zijn het 'nieuwe normaal'.
Vanaf 9 juni mochten we weer onbeperkt kussen en knuffelen, handen schudden en zonder afstand met elkaar omgaan. Bij het bekendmaken van deze versoepelingen rekende de regering op ons gezond verstand en op onze eigen verantwoordelijkheid. Daarom bleef het mondmasker en afstand houden toch nog aanbevolen. En voilá, iedereen draagt het mondmasker en blijft afstand houden.
Nu, bijna twee weken later, zie ik nog altijd gemaskerde mensen op 1,5 meter afstand van elkaar aanschuiven op de stoep voor een winkel, of voor een kraampje, of aan winkelkassa's. Je kan ze d'r zo uitpikken, de angsthazen die de terugkeer naar het normale leven vrezen. Veiligheidsmaatregelen zitten er bij hen ingebakken. Voor hen is er geen redding meer mogelijk. Zij kiezen voor een leven dat geleid wordt door de overheid.
De aangekondigde 'versoepelingen' waren vals alarm. We hebben te vroeg gejuicht. Misleid door de euforie van Annelies die opeens alle remmen losgooide en niet meer met de politie dreigde. Zij vergaloppeerde zich en verslikte zich in knuffelcontacten en bubbels die naar de prullenmand verwezen werden. Maar vastgeroeste gewoonten krijg je niet zomaar weg. Schapen in een kudde veranderen hun aangeleerde gedrag ook niet.
De versoepelingen waren ongelukkig en dubbelzinnig geformuleerd ("het hoeft niet meer, maar wordt toch aanbevolen"). Burgemeesters, winkeliers en horeca-uitbaters grijpen hun kans om zelf de machtswellusteling uit te hangen en hun eigen regeltjes op te leggen aan de mensen. En zo krijg je warrige toestanden met winkelbedienden die voor gendarm spelen, of klanten die zich met elkaar moeien als ze niet coronaproof winkelen, met boze blikken staren ze je na. Nog anderen lopen met een wijde boog om je heen uit vrees om besmet te raken. Smetvrees is een serieuze aandoening en hele winkels lopen vol van dat soort kwieten.
De Hongaarse premier Viktor Orbán heeft een wet voorgesteld die verbiedt dat er in aanwezigheid van minderjarigen gesproken wordt over holebi's en transgenders.
Onze premier De Croo haalt uit naar de nieuwe wet van Orbán. Zijn persoonlijke ontmoeting met de Amerikaanse president is hem naar het hoofd gestegen. Nu begint hij zich ook al te moeien met andere staatshoofden, hij leeft boven zijn stand in plaats van ons land behoorlijk te besturen.
Hij heeft de essentie van Orbáns wet niet begrepen, zwanst maar wat mee met de menigte die dweept met alles wat pervers en tegennatuurlijk is (zoals op de foto), en schaart zich achter dubieuze benamingen 'homofobe wet', 'anti-homowet', 'omstreden wet'...
Al langer was van Orbán bekend dat hij het geslacht van de mens wilde vastleggen bij de geboorte op basis van biologisch materiaal. Een man blijft een man. Een vrouw blijft een vrouw. Geen ruimte voor perversies, geen transseksuele aanstellerij, en ook geen genderdysforisch gezwets. En zeker geen wiebelgevallen die balanceren tussen beide geslachten. Kortom, geen psychisch gestoorde homo's en transgenders. Niet in zijn Hongarije.
Orbán verzette zich ook tegen de liberalen die genderlessen op school wilden installeren. Hij was tegenstander van linkse propaganda in het onderwijs: "Scholen moeten de geslachtsidentiteit versterken die de Schepper aan elk kind bij de geboorte toegekend heeft... Scholen moeten kinderen beschermen tegen genderideologie en regenboogpropaganda."
Drie op de vier Vlamingen zijn tevreden over hun gemeente of stad. Dat blijkt uit een bevraging van de Vlaamse overheid bij 150.000 inwoners... Moeilijk te geloven.
Ik ken alvast één dorp waar de inwoners zeker niet tevreden zijn over het lokaal bestuur. Het is een boerendorp met de allures van een wereldstad. Met een verwaande burgemeestersfamilie (CD&V) aan het roer. Bij elk onbeduidend braderietje of evenementje worden alle invalswegen naar het dorp afgesloten, alsof de koning of een andere bekende Vlaming op bezoek komt. 's Middags sluiten de winkels hun deuren waardoor straten er desolaat bij liggen. Opgebroken wegen en omleidingen, verkeersdrempels, brede fietspaden en agressieve fietsers ontsieren het hele dorpsgebeuren.
Ook het kerkpleintje is maandenlang één gigantische bouwwerf geweest. Zo houdt de gemeente haar burgers aan't lijntje. De oude lindeboom aan de kerk is weg, de oude pastorie met rondom een romantische verwilderde tuin en de oude meisjesschool zijn ook afgebroken, alle romantiek uit het verleden is verdwenen. Prestigieuze winkels en restaurants zijn leegstaande panden geworden. Ook de Fortisbank is vertrokken. Oude nostalgische gebouwen en pleintjes moeten plaats ruimen voor appartementen en supermarkten... Een Wibra, een Kringwinkel en een Aldi, die staan wel nog overeind.
3 op de 4 'Vlamingen' tevreden over hun stad?... In Mechelen misschien waar Bart Somers pronkt met zijn multiculturele gemeenschap die hij dagelijks in de watten legt.
MHRA-data tonen een stijging van het aantal vrouwen dat hun ongeboren kind op grond van het Covid-vaccin is kwijtgeraakt met 3016%. De regering heeft wekelijkse rapporten over ongewenste reacties op de experimentele Covid-vaccins gepubliceerd.
Hier ztaan ze dan allebei, gemuilkorfd en op afstand van elkaar. En dat terwijl Annelies Verlinden onlangs aankondigde dat kussen en knuffelen weer volop toegelaten was, en dat afstand houden niet meer hoefde, handen schudden zou weer mogen en knuffelen mochten we weer à volonté. Ook alle bubbels liet ze opblazen.
Terwijl Annelies deze verzuchtingen uitsprak, schrokken experts zich te pletter en virologen hielden hun hart vast. Toch was er niets te merken van haar verregaande versoepelingen. Iedereen op straat en in de winkels bleef vermomd rondlopen met een mondmasker en dwaze blik, als zombies, als schapen in een kudde die op commando voortbewoog. Waarheen, dat wisten die schapen zelf niet. Ze wachten allemaal op instructies. Zelf kunnen ze niet meer nadenken. Dat krijg je met dictatuur. Ze leren je afhankelijk zijn van bevelen.
Ondanks de versoepelingen van Annelies zie ik die twee op de foto niet direct in elkaars armen vliegen. Toch voelde premier De Croo zich in al zijn verwaandheid geroepen als uitverkorene van de president, in de waan dat Biden voor hem persoonlijk kwam. De Croo had zelfs kritiek op het Amerikaanse vaccinatiebeleid, op het Amerikaanse vaccinatieprotectionisme, hij wilde de rol van België in de wereldwijde vaccinproductie bespreken.
België, een onbeduidend stipje op de wereldkaart, daar ligt het hoofdkwartier van de NAVO waar gisteren de Amerikaanse president Biden deelnam aan de NAVO-top in Brussel. Hij kwam er niet voor De Croo, maar voor de NAVO.
Tussendoor was ik vandaag even in 't café. Voor een frisse pint. Aan den toog zat er ene te klagen over zijn ex. Hij geraakte zijn miserie maar niet kwijt en zat er volledig over zijn toeren. De cafébazin pakte van onder den toog al haar trucjes van biechtvader tevoorschijn. Een barkruk en een luisterend oor, meer was er niet nodig.
De arme man zat daar ineengedoken, 1 brok ellende en wanhoop spreidde ie tentoon. Na zijn hele leven gewerkt en gezwoegd te hebben voor het welzijn van zijn vrouwtje en kindjes, stond ie op zekere dag ineens op straat, zonder iets, helemaal niets, helemaal kaal geplukt en kaal geschoren.
Ik herkende meteen alle scheidende koppels waarmee ik vroeger te maken had. De vrouwen in een slachtofferrol - als plukkende gulzige kiekens, azend en mikkend op een torenhoge alimentatie - de mannen stilletjes en zwijgend op de achtergrond. Waarom voelen mannen zich toch altijd zo schuldig?!
De kinderen! Vrouwen verstonden de kunst om van het bezoekrecht een pestrecht te maken. Hoe is het toch mogelijk? Eens zo verliefd en elkaar eeuwige liefde en trouw zwerend aan het altaar, bedwelmd en beneveld... en even later is alle euforie foetsie!
"Vrouwen halen het beste in de man naar boven, vooral na de scheiding"... Dat ene zinnetje is de samenvatting van al mijn ervaringen met scheidende ouders. "Bezint eer ge bemint"!...
Er staan te weinig mannen voor de klas. Het beroep 'leerkracht' is verwijfd. En daarom hebben jongens in de klas geen mannelijke voorbeelden meer. Ze leren niet meer wat tucht, discipline en prestatiedrang betekenen, terwijl verwijfde leerkrachten wauwelen over ADHD of andere niet-bestaande 'stoornissen'.
Jongens groeien op zonder zicht op mannelijke rolmodellen. Ze worden later labiele vaderfiguren, mossels en kwallen, die de opkomst van bazige manwijven tolereren.
Niet alleen in onderwijs, ook in politiek, leger en bij politie worden halfzachte gefeminiseerde toestanden zichtbaar. De verwijving zet zich onverminderd door dankzij de vrouwenemancipatie.
Ook homoseksuele propaganda doet afbreuk aan de mannelijkheid van de man. Linkse feministen en andere kakelkippen belagen mannen in hun mannelijkheid. De vaderfiguur brokkelt af en glijdt weg in de schaduw van een mannelijke moederfiguur. Traditionele rolpatronen vervagen, de verzorgende rol van de moeder en de leidende rol vd vader versmelten.
Kleine jongens hebben nood aan een stabiele vaderfiguur, mannen met ballen en stoere binken, om als voorbeeld te volgen.
De stadsbesturen van Boom en Oostende gaan 'brugpersonen' inschakelen in de strijd tegen kansarmoede bij kinderen. Brugpersonen, als bemiddelaars tussen ouders en lokale overheid en tussen ouders en school.
Vroeger noemde men die 'brugpersonen' migrantenwerksters of schoolopbouwwerkers. Zij waren in dienst van de gemeente, maar om vlottere toegang te krijgen tot scholen en ouders gingen ze CLB's ambeteren. Dat opende voor hen heel wat deuren om de vele miljoenen te kunnen doorsluizen naar het migrantenonderwijs.
Bij het lezen van 'brugpersonen tegen kansarmoede' ging er bij mij een belletje rinkelen... We gaan 31 jaar terug in de tijd, toen in 1990 de migrantendienst van Heusden-Zolder een brief verspreidde met de mededeling dat er 500 miljoen (frank) voorzien was voor allerlei initiatieven om kansarmoede te bestrijden. Het werd een langlopend geldverslindend project (Parels voor de Zwijnen) waarbij een hele serie migrantenwerksters en tolken zich uitsloofden om zgz aan ouderbetrokkenheid te werken, als schakel tussen ouders en school. Hun tussenkomsten resulteerden echter in een averechts effect: migrantengezinnen gingen meer en meer cocoonen in hun eigen taal en cultuur en kansarmoede bleef gewoon kansarmoede.
Ik vroeg me toen af of er geen kansarmoede bestond in Vlaamse gezinnen? Bij Vlaamse kinderen? Vlaamse kindjes in nood waren er zeker, maar het miljoenenproject evolueerde sluipend van 'Kansarmoede' naar 'Integratie van Migranten'. Alle Vlaamse miljoenen uitsluitend voor die bruin mannen! En de belastingbetaler bleef kaal geplukt achter.
De Bedrieglijke Brief uit 1990 ligt nu nog altijd als relikwie te glinsteren in een oude muf ruikende archiefmap in mijn kast.
De media deden ons geloven dat Filip Dewinter een arme allochtone jongeman (foto) op zijn donder gaf in de buurt van zijn kantoor in Antwerpen. We weten dat journalisten geilen op alles wat vreemd is in onze samenleving, en daarom verdraaien, misleiden en framen ze graag de feiten ten gunste van alles wat moslim, migrant of ander vreemd tuig is. Over de werkelijkheid leest u hieronder bij ReactNieuws en https://www.tscheldt.be/
Een allochtone man van 29, Oussama Siyahya, heeft de Antwerpse VB-voorman Filip Dewinter aangevallen aan het Antwerpse secretariaat van het VB in de Amerikalei.
Uit de reacties pik ik hier het fraaiste fragment: "... een homofiele Moslim die zijn oog liet vallen op boegbeeld Filip Dewinter, en die hem aldus probeerde te bespringen. Alhoewel Filip Dewinter in principe niks tegen regenbogen heeft, kon onze homofiele moslim hem niet bekoren en aldus maakte Filip hem duidelijk dat hij geen toegang had tot zijn kring. Hoeveel pech kun je hebben? Als homofiele Moslim likkebaardend uitkijken naar een lid van het VB?..."
Volgend schooljaar zullen alle kleuters in de derde kleuterklas een taaltest moeten afleggen om taalachterstand tijdig te kunnen detecteren en behandelen.
Het gaat dan toch gebeuren. Minister Weyts is er langer mee bezig en nu is de kogel door de kerk. De taaltest komt er. Maar niet zoals oorspronkelijk bedoeld: kleuters die niet slagen in de taaltest mogen wél over naar het eerste leerjaar mits een verplicht taalintegratieproject... Taalintegratieproject? Klinkt duur. Toch weer niet zoals de vele Parels-voor-de-Zwijnen-projecten in het verleden?
Minister Weyts vergeet de ouders te betrekken in zijn Taaltest voor Kleuters. Allochtone ouders die hun kinderen opvoeden in een andere taal dan het Nederlands, minachten de Nederlandse taal. En dat is wat er gebeurt bij peuters en kleuters die na hun geboorte alleen maar een vreemde thuistaal horen. Zij lopen ongeziene taalachterstanden op wanneer ze starten in de kleuterschool. En later achtervolgt hen een hobbelig schoolparcours vol hindernissen en mislukkingen. En voor spijbelkleuters ziet het er nog veel erger uit.
Ik vind dat minister Weyts de belangrijke ontwikkelingsfase tussen 0 en 5 jaar negeert en doet alsof het leventje van een kleuter pas begint vanaf het derde kleuterklasje. Een taaltest op 5-jarige leeftijd is een achternahollen van de taalvaardigheid van kleuters.
Vroeger was de problematiek van taalvaardigheid niet zo nijpend als nu. Er werd niet gezeurd over taalachterstanden. Uitheemse brabbeltaaltjes van migrantenkleutertjes werden getolereerd en de overgang naar het eerste leerjaar was nooit een echt probleem. Ze dubbelden het eerste leerjaar, of nog meerdere leerjaren, rolden in het beroepsonderwijs en gingen dan stempelen...
Gelijkheid Mannen en Vrouwen verdedigen met Hoofddoek?
We zijn nauwelijks bekomen van de klucht met een gesluierde madam in de hoofdrol die bij de MIVB solliciteerde met een hoofddoek. En nu raakt bekend dat Ihsane Haouach (foto)denieuwe regeringscommissaris voor het Instituut voor Gelijkheid van Mannen en Vrouwen is, een vrouw met etnische wortels in een islamitisch land. Een hoofddoek dragen en toch gelijkheid van mannen en vrouwen verdedigen? Het is bedenkelijk. Controversieel. En vooral onbegrijpelijk.
Storm binnen de regering. Er was heel wat weerstand tegen de benoeming van Ihsane Haouach omdat de neutraliteit van de staat overboord gegooid wordt, maar de Croo verdedigde haar. De Croo verdedigt alles wat met alternatieve gender en godsdienst te maken heeft.
Sammy Mahdi van Asiel en Migratie tilt er ook niet aan dat de nieuwe regeringscommissaris een hoofddoek draagt: "We moeten vooral kijken naar de competenties die iemand heeft"... Ja, ja.
Sammy Mahdi en Ihsane Haouach
Er bekruipt me een onbehaaglijk gevoel bij het aanschouwen van deze foto. De ene is staatssecretaris en de andere is regeringscommissaris. De ene heeft Iraakse wortels en de andere heeft Marokkaanse wortels. De foto als momentopname zegt alles over wat er nu aan de gang is. Wij zijn aan het afglijden naar een woestijnmaatschappij. Langzaam maar zeker. Onze waarden en tradities gooien we te grabbel. Neutraliteit wordt een hol begrip. Eigenheden, eigenliefde en 'ons'-gevoelens kwijnen weg. Eigen grenzen en horizonten vervagen om te versmelten met De Bezetters.
Om in de sfeer van het leger te blijven volgt er nu een waargebeurd verhaaltje uit de oude blogdoos.
Op een zonnige woensdagmiddag, alle leerlingen waren al naar huis vertrokken, kwam directeur Mosselmans mij vervelen met een absurd verhaal. Hij maakte zich bijzonder druk over de nieuwste modegril bij Vlaamsgezinde leerlingen in de stadsscholen. Jongens met een nazi-achtige look zaten hem dwars en maakten hem verhit. Die jongens droegen stijve jassen en zware legerlaarzen, zo kwamen ze naar school, en daarbij ook nog eens hun haren kortgeknipt. Mosselmans noemde het een gevaarlijke trend, en dat verontrustte hem. Zijn bezorgdheid leek wel obsessief.
Hij was woedend op zijn collega-directeurs in de elitaire scholen die nazi-kleding tolereerden bij hun leerlingen. Het woord 'nazi' kreeg hij niet over zijn lippen, maar zinspeelde er voortdurend op. Ik luisterde, en wachtte tot hij uitgeraasd was. Ik voelde dat hij mijn overtuiging aan het uitlokken was, maar ik zweeg en bleef luisteren. Niks mee te maken, dacht ik.
Directeur Mosselmans had de ruggengraat van een weekdier. Hij hield van hoofddoekjes, en allochtoontjes kregen een voorkeursbehandeling. De islamleraar was zijn favoriete leerkracht, hoewel die niet over de juiste kwalificaties beschikte om les te mogen geven. Ook bij nieuwe inschrijvingen was Mosselmans niet selectief. Eender wie was welkom in zijn school. Nieuwe leerlingen werden ingeschreven zonder naar hun paspoort te vragen. Deze populaire gang van zaken lokte natuurlijk marginaal volk naar zijn school, deugnieten die buitengezwierd waren op een andere school, kinderen uit hopeloze gezinnen, en vooral Turkse en Marokkaanse import. "Hoe meer hoe liever", zo redeneerde Mosselmans. Zijn dikke neus reikte niet verder dan de vele nieuwe inschrijvingen, kwaliteit was bijkomstig.
De nieuwe leerlingen maakten van zijn school een knoeiboeltje. 'Witte' leerlingen verhuisden naar een andere school waar tucht en discipline heersten, waar prestaties geëist werden, waar zelfbeheersing belangrijker was dan spontaneïteit. En wat bleef er over van de school van Mosselmans? Alleen een fusie met een andere school... niets dus. De heisa rond een paar legerbotten heeft hem uiteindelijk niets opgeleverd.
