De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
Denk er even aan hoe gemakkelijk het was om experimentele injecties over de hele wereld te verspreiden. Terwijl ze je al decennia lang vertellen hoe moeilijk het is om voor miljoenen mensen voor voedsel en schoon water te zorgen.
Bashir Abdi, een Somaliër die in ons land woont, brak in het voorjaar van 2020 zijn eigen Belgisch record op de marathon in Tokio. Toen viel het me op dat de media via subtiele hersenspoeling ons de indruk wilden geven dat Bashir Abdi bij ons hoort, dat hij iemand van bij ons is, een 'Europeaan', een 'Belg', een 'Gentenaar'... Werkelijk alles werd uit de kast gehaald om ons te doen geloven dat zijn ras bij Europa en ons land hoort. Toch kunnen de negroïde trekken van de atleet niet ontkend worden. En zo leveren media hun bijdrage aan een vernegering en verbastering die onze blanke samenleving binnensluipt.
Wat is er mis met een blanke hetero-man?... Televisiebeelden laten ons opvallend veel negers, vrouwen en homo's zien. In de reclame krioelt het van gemengde relaties alsof het een alledaagse aangelegenheid is. Bruine kindertjes met een donkere krullenbol omhelzen hun blanke mama. Een neger, vaak een mensaap, deelt het bed met een blanke vrouw. Walgelijk. Raciale relaties worden voorgesteld als heel natuurlijk en gewoon en als we dagelijks dergelijke indoctrinerende beelden in ons opnemen ergeren we ons minder aan een neger die een blanke vrouw omhelst. Beelden van gemixte rassen verbazen ons op de duur niet meer. Ook geslachtsveranderingen daar kijken we niet meer van op, we worden gedwongen de gekste gendercuriositeiten te aanvaarden middels opdringerige berichten van politici en media. Zo werken hersenspoelende beelden, die zichzelf eindeloos herhalen, in op allen die wat wankel in hun schoenen staan, die alles geloven wat er op tv te beleven valt.
Het ziet ernaar uit dat het oorspronkelijke Europese volk zich aan het omvormen is tot een mengelmoes van allerlei rassen, eindeloze gendervariëteiten, en vervangen wordt door nieuwe rassensoorten, gemixte rassen, om uiteindelijk te komen tot een nieuw gemengd ras dat geen eigen identiteit meer heeft en daarom makkelijk in bedwang gehouden kan worden.
En toch is er volgens politiek correcte media en politici geen sprake van 'omvolking'. Of ze ontkennen het bewust? Zij dromen van een Europese eenwording - een utopie - zij jagen illusies na over een soort wereldregering?
Hoe onbeduidend en kwetsbaar de mens is, werd gisteren dramatisch geïllustreerd in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul waar 153 mensen stierven in de immense massa tijdens een Halloweenfeest.
100.000 mensen wilden tegelijk door een smalle straat. Paniek en massahysterie sloegen toe. Mensen werden vertrappeld, verstikt, platgeperst... Hartstilstanden, ademhalingsproblemen werden velen fataal. Vooral tieners en twintigers bliezen hun laatste adem uit in de drummende massa.
Het grootschalige evenement aan het einde van de pandemie heeft het gezonde verstand van de Koreanen aangetast, de dwingende en zinloze covid-maatregelen maakten hen weerlozer en tastten hun logisch denken en handelen aan. Stel je voor, voor het eerst sinds lang zonder mondmasker, het maakte hen uitzinnig van vreugde. Feestvierders zochten elkaar op, iedereen wilde erbij horen, bij de massa, ze wilden er in opgaan als non-individu, liepen elkaar in de weg, botsten tegen elkaar, en hadden zichzelf en de omgeving niet meer onder controle.
In deze context denk ik aan een citaat van de Franse filosoof Jean-Paul Sartre: "L'Enfer c'est les autres".
Kuddegeest en samenhorigheidsgevoel primeerden bij de Koreanen boven rede en boven de behoefte aan zelfbehoud. Dat krijg je dan als de mens als sociaal wezen, verhit raakt in een ophitsende strijd om erbij te willen horen, bij de groep, bij iedereen. Het leven als enkeling is een opgave, een karwei... de meesten verkozen om te versmelten met anderen.
Bij het observeren van een horde mieren (foto) zien we discipline en een doelmatige wanorde. Die beestjes wriemelen nonstop door elkaar, vinden hun eigen weg en niet 1 mier wordt er vertrappeld, niet 1 mier wordt kortademig, er heerst geen paniek, en zeker geen massahysterie. Miertjes doen ongestoord hun werk zonder verdrukt te worden en zonder hartstilstanden.
Schoolperikelen en asielperikelen, gender- en energieperikelen, het hele zootje verhuist vanavond naar de onderste schuif van mijn blogkast.
Nu volgt er een braaf en onschuldig tussendoortje. Lezer, verwacht geen pikante onthullingen zoals vroeger op dit blog, ook geen erotische hoogstandjes, en zeker geen gerechten die van pure opwinding de pan uit swingen. Erotiek komt er vandaag dus niet aan te pas.
Citaat van David Bowie: "Zij die het minst weten, willen dat het luidst laten horen". Dus hoe harder ik schreeuw, hoe minder ik weet, hoe harder ik kwaak, hoe minder ik kan. In de keuken ben ik een hol vat dat hard klinkt. Ik heb altijd mijn mond vol van recepten en keukengeheimen, terwijl ik er geen verstand van heb. Mijn keuken is geroemd om zijn gestuntel. Een knoei- en smospot ben ik. Nog nooit heb ik iemand horen stoefen over mijn kookkunst. Maar gelukkig heb ik andere capaciteiten. 'Spiegelschrift schrijven' kan ik als de beste, want als dwarsligger ben ik geboren. En 'sit ups doen', daarvoor moet je ook al wat agressiviteit in je genen hebben zitten. Waar ik ook goed in ben, dat is de taal van de vogeltjes verstaan die nu nog in de kalende bomen hun laatste deuntjes fluiten.
Als ik een echte keukenprinses wil worden, moet er toch eerst wat meer overzichtelijkheid in mijn keukentje komen. Dus neem ik een grote vuilniszak en kieper daarin alles wat over datum is: potjes, blikjes, flesjes, tubetjes, bokaaltjes... Weg met de hele overjarige rommel. Ook verslenste groenten en patatjes met meterslange scheuten verdwijnen in de grijze vuiniszakken. Oesters en selder bewaar ik wel nog zorgvuldig, die komen vast en zeker nog eens van pas bij een of ander erotisch recept.
Opgeruimd staat netjes, wordt er gezegd. Voor jezelf werkt het bevrijdend om af te rekenen met het verleden. En de makkelijkste plek om daarmee te beginnen is de keuken. Wat de volgende stap zal zijn, zie ik nog wel.
De kinderarmoedeorganisatie Stichting Pelicano organiseerde vorige week 'De Week van de Kinderarmoede'. Het hongerige kind met holle ogen en uitgemergeld lijfje zit je wezenloos aan te staren en op je gemoed te werken. O ellende! O rampspoed!
Kinderarmoede is een dankbaar item om mensen week te maken, te vermurwen, om financiële steun te geven aan allerlei wazige projecten, aan alles wat met arme kindjes te maken heeft. Wat er met het geld gebeurt komen we nooit te weten.
Het is nu exact 10 jaar geleden dat het Vlaams Actieplan Armoedebestrijding in een rapport de kinderarmoede aankaartte die in Vlaanderen alsmaar toeneemt: "13% van de Vlaamse peuters loopt een verhoogd risico op armoede".
Vláámse peuters? We weten allemaal welke bevolkingsgroepen bedoeld worden. Vlaamse kinderen en hun ouders krijgen de illusie dat ook zij opgenomen worden in de kring van armen en kansarmen, net zoals bij alle projecten tegen kansarmoede vroeger, waarbij Vlaamse leerlingen uit de boot vielen.
Wie herinnert er zich nog Ingrid Lieten (SP.A)? Zij maakte één miljoen euro vrij voor de strijd tegen kinderarmoede... Je kan net zo goed zandkorrels naar de woestijn dragen, of regendruppels naar de zee. We hebben nooit meer iets vernomen over het bedrag dat Lieten gaf aan de arme kindertjes. En zoals bij alle andere projecten komen we nooit te weten hoe de fortuinen besteed worden. Verkwist, verloren en vergeten...
Met de import van inferieure mensensoorten komt ook de import van armoede, van nieuwkomers die ons hele maatschappelijk systeem overhoop halen, net op een moment dat wij Vlamingen gezinsuitbreiding onder controle kregen, stevige fundamenten voor een leefbare en gezonde samenleving bedacht hebben, met uitgekiende sociale voorzieningen, bloeiende economie, hoogstaand onderwijs, gezagdragers met gezag... nu dreigt alles ineen te vallen als een kaartenhuisje. Armoede in een tijd van welvaart?...
Dit was Lola. Ze werd maar 12 jaar oud. Haar levenloze lichaam werd op 16 oktober 2022 gevonden in Parijs, nadat vier Algerijnen haar verkracht, gemarteld en vermoord hadden en daarna probeerden haar te onthoofden. Het lijk was in een koffer gepropt. Vrede zij met haar ziel!
In Nederland verschijnt vandaag een speciale editie van Libelle voor laaggeletterden.
2,5 miljoen Nederlanders hebben moeite met lezen, schrijven en rekenen. En omdat 'iedereen meetelt' heeft het tijdschrift Libelle zich verlaagd tot het laagste niveau van de samenleving: de laaggeletterden, de analfabeten, de onderontwikkelden die uit alle landen van de hele wereld zich hier broederlijk verenigen maar geen jota benul hebben van taal en cultuur van hun gastland.
Toch komt het vrouwvriendelijke en manvijandige Libelle met een speciale editie op de proppen met laagdrempelig woordgebruik, korte zinnen en strakke vormgeving: 'de Libelle extra makkelijk te lezen'.
Het initiatief om laaggeletterdheid aan te pakken lijkt me een poging om door te dringen in de analfabete wereld, om te integreren in het bezinksel en dras van de samenleving. Van de ongeletterde lezer wordt geen inspanning gevraagd, want "lezen moet leuk en makkelijk zijn, bladeren in een tijdschrift moet ontspannend zijn... 'Libelle extra makkelijk' zorgt voor bewustwording over laaggeletterdheid en over het belang van een toegankelijke samenleving"... Blabla.
En na verloop van tijd, als er genoeg ongeletterden geïmporteerd zijn, komt er misschien wel een wekelijkse editie van 'Libelle extra makkelijk'?
Het turbulente verleden van Sihame El Kaouakibi in 1 flits: hopen geld gekregen van OpenVld, gesjoemeld met subsidies en vervolgens verstrikt geraakt in een web van schulden, fiscus legt beslag op maandelijkse netto wedde van 3.000 euro, parlementaire onschendbaarheid opgeheven om gerechterlijk vervolgd te kunnen worden.
De frauderende Marokkaanse madam met een niet te stillen geldhonger zat in de penarie en in de puree. Hoogmoed komt voor de val... Maar eigenwaan blijft ongeschonden, typisch Marokkaans.
Sihame moet onmiddellijk een elektrische fiets gaan kopen, inclusief een lange wapperjas, zo eentje als Steve Stevaert, om dan een ultiem ritje te gaan maken langs het Hasseltse kanaal, naar de plek waar Steve op zoek was naar het hiernamaals. Op den oever van 't kanaal mag zij hare fiets laten liggen en de wapperjas ook, en na een sprong in het ongewisse zijn haar sjoemelarijen vergeten en opgelost. Haar rammelfiets en voddenjas zijn waardeloos op de veilingmarkt. Misschien hechten schuldeisers nog wat waarde aan de waardeloze overblijfselen die in 't kanaal achtergelaten zijn.
"Ik zit hier, ik kan niet rechtstaan want dan wankel ik... Om te frauderen kon ik rechtstaan zonder te wankelen."
De boeventronie op de foto is die van de voorzitter van onze Vlaamse Jeugdraad: Amir Bachrouri. Een Vlaamse jeugdraad met een Marokkaan aan het roer? Ja, dat kan in het woke-Vlaamse Vlaanderen.
Amir Bachrouri is een Marokkaanse snotneus die begin vorig jaar verkozen werd tot voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad. Hij woont in Borgerhout.
Een paar maanden geleden werd hij gearresteerd en samen met twee huisgenoten ondervraagd in verband met de vondst van 20 kilo coaïne en een hoeveelheid cannabis verstopt in een valies in een kluis bij hem thuis.
Een zweverige koraniaanse uitleg van de Marokkanen over een "onbekende geest die een onbekend pakket deponeerde in hun huis" volstond om hen direct vrij te laten. De ondervraagden zouden niets weten van de drugs.
Toen dook nonkel Mourad op het toneel die toegaf dat hij het drugsvaliesje bij zijn neefje Amir verstopt had. De drugsnonkel zit nu in de cel en heeft twee vrouwelijke advocaten. Als dat maar goed afloopt...
Cardioloog Marc Goethals over de impact van geluidoverlast van luchthaven Zaventem: "Door geluidshinder van de luchthaven hebben omwonenden een verhoogd risico op hart- en vaatziekten... Mensen die last hebben van het lawaai van vliegtuigen verliezen 3,5 gezonde levensjaren." Samen met Bond Beter Leefmilieu strijdt dokter Goethals al meer dan 20 jaar tegen geluidshinder van vliegtuigen.
Vooral het gevaar op hart- en vaatziekten stijgt door geluidshinder. "Onze oren slapen nooit... het gehoor is een alarm dat ons 24 op 24 moet waarschuwen voor gevaar. Ons lichaam reageert daar altijd op, bewust of onbewust. Bij lawaai gaat het lichaam in stressmodus waardoor de bloeddruk stijgt. Op termijn resulteert dat op een verhoogd risico van hart- en vaatziekten en op hersentrombose."
Enkele jaren geleden schreef dokter Goethals: "Kinderlawaai is niet onschuldig". "Lawaai doet een mens permanent verkeren in een staat van stress, het waarschuwt ons lichaam voor mogelijk gevaar, het maakt ons alert... Lawaaiprikkels boven een drempelwaarde lokken een reactie uit van het zenuwstelsel waardoor de pols versnelt en de bloeddruk stijgt"...
Lawaai en herrie schaden onze gezondheid, onze innerlijke rust is naar de knoppen en onze hartslag maakt bokkensprongen.
Neem nu de speelplaats van een school. Buurtbewoners worden er geteisterd door het helse lawaai van spelende kinderen. "Ondraaglijk hysterisch geschreeuw" werd door omwonenden aangehaald. Terwijl geluidsdeskundigen zelfs spreken van "een speelplaats als een akoustische bom". Beschaafd en beheerst spelgedrag wordt niet meer aangeleerd.
Het mag ons niet verbazen dat er meer en meer horecazaken kinderen bannen. Er zijn cafébazen en restauranthouders die in hun zaak geen wildebrassen willen die onbeheerst gillen, oorverdovend krijsen of zelfs vrij mogen rondlopen van hun ouders.
Er rust nog altijd een groot taboe op kindvrije horecazaken, kindvrije vliegreizen, en allerlei gelegenheden voor "Adults Only', en 'Kinderen niet toegelaten'. Alsof we schuldgevoelens hebben bij het bannen van kinderen. Voor de geestelijke gezondheid van volwassenen is het echter noodzakelijk om even kindvrij te kunnen ademen en krijsvrij te kunnen leven. Van vitaal belang. Het predicaat Adults Only moet veel meer gevoerd worden!
Ergens in Drenthe is er een kindvrije camping, waar kamperen zonder schreeuwende kroost een zaligheid is. Peter en Petra zijn de eigenaars van de kindvrije camping waar 's ochtends de vakantiegangers niet wakker worden van schreeuwende kinderen. Een haan kraait op een boerderijtje en een hondje blaft in de verte, en daartussen heerst alleen maar stilte en gelukzalige rust: geen schommel, geen trampoline, geen zandbak, geen zwembad, geen gegil.
Ook in ons land wordt er hier en daar geijverd voor kind- en krijsvrije vakanties, restaurants voor 'Adults only', kindvrije vliegreizen, maar ze raken niet helemaal uit de taboesfeer. De tolerantie voor kleine terroristjes, de hyperkineetjes met uitzinnig lawaai, is te groot.
De Pano-uitzending van 5 oktober over het Inclusieve Onderwijs blijft op m'n maag liggen. Niet te verteren. En daarom zal ik 't vanavond eens lekker van me af schrijven, op m'n blog dat als verloskamer mijn innerlijke gemoedsrust weer kan herstellen.
Volgens Pano zitten er teveel leerlingen in het bijzonder onderwijs en moet ernaar gestreefd worden om meer kinderen met een beperking in het reguliere onderwijs te integreren. Inclusieve scholen worden heilig verklaard. Hoe meer gehandicapten in een klas met gezonde kinderen hoe liever. Zo kunnen we de uitzending een beetje samenvatten.
Onderwijssocioloog Dirk Jacobs steekt het vuurtje aan met de bewering dat er veel leerlingen in het bijzonder onderwijs daar niet op hun plaats zitten. Dit afgezaagde deuntje kan weerlegd worden met de zaken om te keren: veel leerlingen met een beperking zitten niét op hun plaats in het gewone onderwijs!
Ik zal eens vertellen wat die hele Pano over het hoofd zag.
Gehandicapten, eender wat er aan hapert, worden in het gewone onderwijs pijnlijk geconfronteerd met hun gebreken, hun tekortkomingen. Zij ervaren dagelijks dat ze hun normale klasgenootjes nooit kunnen bijbenen. Terwijl ze op hun eigen vertrouwde plekje, in het buitengewoon onderwijs, zich geborgen voelen en meer kans maken op leervorderingen.
Wat Pano ook verzweeg was dat hoogbegaafden niet het onderwijs krijgen dat aansluit bij hun superieure verstandelijke capaciteiten wanneer er achterlijken in hun klas zitten die het lespeil doen dalen tot het gezakt is beneden alle peil. Discriminatie van de normaal begaafde leerling!
Ik zal het nog eens vertellen. Het streven naar inclusiviteit in het onderwijs neemt verontrustende vormen aan. De verloedering van het onderwijs heeft alles te maken met het alle-kinderen-gelijk-principe: doven en blinden, debielen en imbecielen, idioten en zwakzinnigen, autisten en hyperkineten, verlamden en kreupelen, ongeletterden en anderstaligen, domkoppen en uilskuikens... ze mogen allemaal deelnemen aan het reguliere onderwijs...
Reisbureau De Zigeuner krijgt steeds meer kritiek op het gebruik van het woord 'zigeuner' dat als beledigend ervaren wordt door prikkelbare volkeren die daarom ons taalgebruik aanvallen. Daar komt bazaar van... Terwijl 'zigeuner' het officiële woord is voor rondtrekkend volk!
Om alle wrevel en spanningen te mijden is het reisbureau De Zigeuner gezwicht voor de linkse stuiptrekkende taalvreters en overweegt dan ook om zijn naam aan te passen aan de huidige trend om minderheden, outcasters en andere vreemde kwieten te koesteren als volwaardige deelnemers aan de samenleving.
Het woord 'zigeuner' komt in de verdrukking. Deze woke-achtige aanval op onze Nederlandse woordenschat is niet nieuw. Jaren eerder al kwam het woord 'zigeuner' in opspraak toen het Spionnencentrum struikelde over het verfoeide woord. Ook het Minderhedenforum sloot zich aan bij het protest tegen 'zigeuner'.
CGKR (nu Unia) en Minderhedenforum worden beiden overeind gehouden door Vlaams geld en tóch bewieroken ze etnische minderheden en denigreren ze eigen volk.
Stamhoofd Wouter Van Bellingen en bendeleider Jozef De Witte vonden het niet kunnen dat mensen etnisch gelabeld werden. Daarom: zeg niet 'zigeuner' tegen 'rondtrekkend volk zonder vaste verblijfplaats'.
Beste lezer, let op je woordgebruik en laat je niet betrappen door links spionnentuig dat onze traditionele taal wil aanpassen aan minderwaardige curiositeiten die in onze samenleving binnendringen.
23 mei 2022 - Filip Dewinter veroorzaakt politiek tumult in Nederland: “Europa wordt Eurabia door omvolking”. Een interview met Vlaams Belang-kopstuk Filip Dewinter op de Nederlandse zender Ongehoord Nederland heeft de links georiënteerde parlementaire meerderheid bij onze noorderburen de gordijnen ingejaagd. “Europa wordt Eurabia door de omvolking”, zo stelde Dewinter. Er is nu zelfs een verbod gevraagd op ‘dit soort uitzendingen’.
En democratie? En vrije meningsuiting?
Laat ons hopen dat NPO1 en heel links Nederland hun strijdbijlen begraven en dat de vrije geluiden van ON ongestoord en voor altijd weer luid mogen klinken, om pijnlijke waarheden aan het licht te brengen, om de kijker te confronteren met met alles wat linkse politici en media voor ons verbergen, om te onthullen wat de burger niet mag weten.
Nicole de Moor van Asiel en Migratie (CD&V) zit met de handen in het haar, beleeft slapeloze nachten en trekt aan alle alarmbellen tegelijk. Zij komt opvangplekken tekort voor vreemdelingen die hier in de hemel op aarde willen wonen. Ze denkt er niet aan om hen een halt toe te roepen. "Kom maar binnen", roept ze schel over alle grenzen heen.
Haar migratiestrategie zal niet slagen als er geen ontradingscampagnes gevoerd worden. Ze begint stilaan te beseffen dat er te weinig plaatsen zijn voor teveel asielzoekers, maar wil toch graag iedereen een plekje geven. Zalig de barmhartigen van geest want ze weten niet waarmee ze bezig zijn.
"21 alleenstaande kinderen hebben geen opvang gekregen en slapen deze nacht op straat"... een mooi brokje sentimentele literatuur om gevoelige snaren te betokkelen en om ons te vermurwen en aanzetten tot het zoeken van noodopvang: het Koninlijk Paleis, het Vlaams Parlement...toch groot genoeg voor slechts 21 kinderen?
De Dienst Vreemdelingenzaken wordt dagelijks overstelpt door honderden nieuwe vluchtelingen, er is een gelijkenis met de asielcrisis van 2015. Parasieten, lintwormen en andere mee-eters zakken allen af naar het Beloofde Continent Europa.
Europa is als een snoepwinkel die nooit sluit en geen rustdagen kent. Alsof Europa van iedereen is, en iedereen mag pakken wat hem bekoort. Inboorlingen zijn overgeleverd aan buitenlandse schurken die alles van ons willen afpakken, ook ons zelfrespect... In de hemel is het veel veiliger, waar Sinte Pieter en de engelen streng waken over de hemelpoort en hemelgrenzen van het Hemelrijk.
Als nu iedereen eens op zijn eigen plekje wilde blijven. De eskimootjes in hun iglootjes, de negertjes in hun hutjes, de indiaantjes in hun indianententjes, de Turkjes bij Erdogan, de Marokkaantjes in Marokko, de Chineesjes op hun rijstveldjes, de jihadstrijdertjes in Syrië, de moslimpjes in hun moskeetjes, de negerkjes in het warme Afrika... Is dat nu zó moeilijk om thuis te blijven? Om eigen taal en cultuur dáár te koesteren en niet hier?... Nicole de Moor hoeft dan niet meer te zoeken naar onbestaande opvangnetten en kan dan eindelijk genieten van een zalige nachtrust.
Nieuwslezers op tv slagen er dagelijks is om koelbloedig, haast stoïcijns, ons de ergste dingen voor te schotelen die er hier en elders en in de hele wereld gebeuren. Zij zijn getalententeerde onheilsprofeten.
We vernamen dat in Meulebeke twee groepen Indiërs hun familievete uitvechtten in onze Vlaamse straten. Hun ruzies liepen uit de hand toen bij schermutselingen baseballknuppels, messen en bijlen gebruikt werden. Vier zwaargewonden. Wat doen die Indiërs hier eigenlijk, behalve zichzelf niet koest houden?
En jonge vrouwen in het verre buitenland werden overweldigd door een misplaatste bui van menslievendheid. Ze begingen de grootste stommiteit van hun leven door blindelings te stoppen voor wildvreemden in nood. Mensen in nood moet je mijden. Wildvreemden moet je negeren. Dat deden die meiden niet. Gedreven door overmoed die grenst aan de puurste naïeviteit trachtten ze hulp te bieden, met een arrogante overmoed om levens te redden. Het is misdadig om niet eerst aan je zelfbehoud en eigen veiligheid te denken!
Maar het ergste moet nog komen in het nieuws. De nieuwslezer kondigde aan dat er op school minder invulboeken gebruikt gaan worden, zgz om de onderwijskwaliteit te verbeteren. Het is rond de pot draaien van het verschralende onderwijs, om de echte oorzaken van de teloorgang te verdoezelen. De meest eenvoudige oplossing voor het wankele onderwijssysteem is meteen alle anderstaligen, vreemdelingen, illegalen, tafelschuimers en parasieten, en alles wat een normale onderwijsgang hindert, naar buiten zwieren, de deur uit! Je zal eens zien hoe het Vlaamse onderwijs gaat floreren en heropbloeien en tot de top van het hele wereldonderwijsgebeuren gaat horen... Maar vreemdelingen buitenzwieren mag zomaar niet. Wij moeten knielen en buigen voor alles wat vreemd is aan onszelf en hen vooral niet kwetsen. Wij zijn de ondergravers van onszelf en onze cultuur!
Ik heb ooit eens aan iemand gevraagd: "Wat heb je het liefste: een Reine Maagd of een Wulpse Non?". Hij wist het niet, of hij wou het me niet zeggen. Misschien wou ie ze allebei tegelijk wel hebben. Of ook nog een Onbevlekte Ontvangenis erbij, of een Betrapte Weduwe?... Lezer, het gaat hier niet over oneerbare voorstellen hoor, of om louche uitnodigingen, maar om heerlijke biertjes met een voortreffelijke naam.
Dat komt ervan als het zonnetje te lang op je bolletje schijnt, dan komt er niets zinnigs meer uit je pen. Vanmorgen al waarschuwde mijn muze me voor oververhitting en andere gevaarlijke toestanden die me vandaag zouden beletten om een fatsoenlijk stukje proza te schrijven... Het zal voor morgen zijn...
Om te beginnen gooide de muze vanochtend heel vroeg de beddelakens van me weg, sleurde me genadeloos uit bed, richting pc, om me aan het werk te zetten, om te experimenteren met youtube. Zij bekommerde zich niet om mijn normale ochtendlijke behoeften, neen, een muze is een vaag onmenselijk wezen dat je dringend dwingt om alles aan de kant te gooien en om te schrijven, om je pc een goede beurt te geven, je hebt niet eens de tijd om je gedachten te ordenen, ook niet de tijd om naar buiten te kijken naar de benevelde wolken waarachter het zonnetje zich een weg probeert te banen naar ons aards tranendal.
Na een heftige stoeipartij met mijn muze, besloot ik haar op te sluiten in de garage. In de garage, omdat ik geen kolenhok heb. Oef, eindelijk wat rust... De hele dag heb ik van het zonnetje genoten, van het herfstwindje en van de gele blaadjes die me beloofden dat ze weer groen zouden worden in het volgende voorjaar. Als de zon straks niet meer wil schijnen, gaat ze uitrusten achter de bomen om haar ondergang voor te bereiden.
Nu hoor ik gebonk tegen de garagepoort. Het is de muze die mij absoluut wil spreken. "Jij hebt alleen maar een narcistische verhouding met jezelf, als ik niet meer bij je mag zijn, verlaat ik je voorgoed. Ik geef je nog één kans! Ga aan de slag met youtube!"... Haar laatste woorden stierven weg en toen verdween ze... Maar ik weet zeker dat ze d'er morgen weer is...
