“De verzelfstandiging van Vlaanderen stuit op allerhande grote belangen die in dit land aan de macht zijn en die macht niet vrijwillig zullen prijsgeven.”
De herwonnen arrogantie van de traditionele partijen
Karel De Gucht en slechte manieren
10-10-2012
De boodschap van CD&V ?
Daarvoor moeten we even... Van Peel bellen
Marc Van Peel (CD&V) heeft weer toegeslagen. In een nieuw filmpje steekt hij de draak met het dieet van Bart De Wever (N-VA). Ook zie je een joggende Bart De Wever die naar het Antwerpse stadhuis jogt. Daar aangekomen probeert de N-VA-voorzitter de deur van het gebouw te openen, maar die wordt aan de andere kant tegengehouden door een bellende Van Peel.
Het nieuwe filmpje van Van Peel over Bart De Wever is best grappig.
Maar de reactie van Bart De Wever op het filmpje van Van Peel is gewoon SUBLIEM :
Ik kan er best om lachen. Het is grappig en het is goed gemaakt, dus als campagnemiddel is dit filmpje prima.
Ik vraag me wel af of Van Peel heeft nagedacht welke politieke boodschap hij hiermee uitdraagt, aldus De Wever. Dit filmpje getuigt van het pijnlijke einde van de roemrijke geschiedenis van de CD&V. Als je zelf geen verhaal, geen partij meer hebt, eindig je blijkbaar als portier en buitenwipper van Janssens en de socialisten op het Schoon Verdiep.
Die zit ! In voetbaltermen noemt men dat een "own goal".
De francofoon Pierre Kroll, goede copain van Bert Kruismans en gereputeerd Vlamingenhater van het eerste uur, bijt in het zand bij De Standaard (DS). Arrogante Kroll - voor Bart De Wever is hij allergisch - pleegt maandelijks een column in deze zelfverklaarde kwaliteitskrant.
Een kritische column waarin hij Bart De Wever wil beschadigen, weigerde DS te publiceren. Titel van de column: Vier manieren om Bart De Wever te stoppen.
Eigenlijk was zijn column ironisch bedoeld. Kroll is immers een wereldberoemde cartoonist in Wallonië en Brussel. 'Vier manieren om van Bart De Wever af te geraken' reikt enkele humoristisch bedoelde tactieken aan om Bart De Wever aan te pakken. De column is wel bij De Morgen gepubliceerd. Na lezing blijkt het te gaan om een ordinair scheldproza waarin de humor zelfs met een vergrootglas niet is terug te vinden.
Waarom De Standaard weigerde om te publiceren ? Niet omdat het niet-humoristisch zou zijn. Wel omdat zij vonden dat de column contra-productief zou zijn. M.a.w. dat ze eerder de steun voor Bart De Wever zou doen toenemen, hoewel net het omgekeerde de bedoeling is. En dat zou zelfs voor deze "kwaliteits"krant van het goede te veel zijn.
Vandaar de vraag van Kroll: 'Is men bang van De Wever?' Ons antwoord: men is heel bang van De Wever. Zelfs Kroll is bang. Niet zozeer van de persoon De Wever maar vooral het feit dat hij de politicus is die de Vlaamse geesten tot een rijpingsproces heeft gebracht en dat een reële bedreiging vormt voor de francofone dominantie in dit land. Kortom, de diepe angst voor verandering.
En de francofonen weten dat maar al te goed. Geen dag gaat voorbij of in francofoon België verschijnt een artikel dat het beeld van Bart De Wever als de baarlijke duivel nog wat meer onder de aandacht moet brengen.
Mise au Point is een politiek discussieprogramma van de RTBF, de Franstalige openbare omroep. Het wordt elke zondag uitgezonden op het middaguur op La Une. Elke week is Pierre Kroll de centrale figuur. Het voorbije jaar werden zowel de Vlamingen als Bart De Wever ontelbare malen door hem en andere deelnemers aan het programma door het slijk gehaald.
U herinnert zich ongetwijfeld nog de studie Vlaanderen Scherp Gesteld - Een doorlichting van het seizoen 2010 -2011 van Mise au Point van begin dit jaar. Enkele uittreksels als illustratie:
Pierre Kroll, die vreest dat Vlaanderen het meest gesloten en fascistisch land ter wereld wordt.
Vlaanderen wordt afgeschilderd als kwaadwillig, maar de Franstaligen willen wel graag samen blijven met die verschrikkelijke Vlamingen. In de loop van het seizoen zegt Kroll een keer dat de Vlamingen zo verschrikkelijk zijn, dat hij eigenlijk niet meer wil. Wanneer iemand iets goeds over Wallonië zegt, antwoordt Kroll: als het klopt dat we zo goed zijn, dan kunnen we het ook alleen.
Een exposé van De Wever, over Franstaligen in Vlaanderen, wordt door Kroll op een compleet verkeerde manier geïnterpreteerd en niemand die daar iets over zegt.
Voor Pierre Kroll is 'mon pays' 'la Belgique ... francophone'.
Pierre Kroll, een Vlamingenhater pur sang, die op zondag op de Franstalige zender een platform kreeg om zijn gal te spuwen over de meerderheid van de inwoners van dit apenland. En indien die meerderheid dat niet pikt is ze intolerant en racistisch... De wereld op zijn kop. Voor hoelang nog ?
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Tags:Pierre Kroll, Bert Kruismans, Bart De Wever, N-VA, De Standaard, De Morgen, Addertje, RTBF, Mise au Point,
03-10-2012
De mening van
Eric Van Rompuy (CD&V), Vlaams parlementslid en schepen van Huisvesting in Zaventem in De Standaard over de sociale aanvaardbaarheid van sociale woningen
En dan hebben we het nog niet over de sociale aanvaardbaarheid van sociale woningen.
De twee appartementsblokken die we in Sint-Stevens-Woluwe hebben gerealiseerd, zijn ons echt niet in dankbaarheid afgenomen. Ze worden voor 80 tot 85 procent bewoond door mensen die, laat ons zeggen, geen naam van Belgische origine hebben. En dan krijgen wij bakken kritiek van de bevolking. Leg maar eens uit aan een weduwe met een hoge huur dat ze pas honderdste staat op de wachtlijst. We proberen daar iets aan te doen, door mensen die al lang in Zaventem wonen, voorrang te geven, maar gemakkelijk is dat niet. Sociale woningbouw krijgt zo een negatieve connotatie.'
Luckas Vander Taelen, Brusselaar en Vlaams parlementslid voor Groen, in Knack over Brussel
Veel van de problemen die u opsomt in verband met veiligheid, mobiliteit en openbare netheid hebben te maken met de versnipperde besluitvorming en de logge politieke structuren in Brussel. Maar kritiek van een Vlaming op wat misloopt in Brussel, is in de ogen van Franstalige bestuurders haast per definitie verdacht.
Vander Taelen: Onmiddellijk. Neem nu de Facebookgroep Politicians, clean up your city, een initiatief van een aantal Vlamingen en expats, die fotos van zwerfvuil en sluikstorten op Facebook posten. De reactie van een schepen van Schaarbeek daarop luidde: "les flamands doivent soccuper de leurs affaires" (de Vlamingen moeten zich met hun eigen zaken bemoeien, nvdr). Ik vond dat een abominabele opmerking, op het racistische af. Dit is onze stad, wij zijn hier de baas, en als jij als Vlaming zegt dat het hier vuil is, dan zeg jij dat alleen maar omdat jij hier de macht wilt overnemen. Dat is ziekelijk, maar wel relevant voor wat er echt in hun hoofd omgaat. Het gaat hen om de macht, om niets anders.
Leopold Lippens (burgemeester Knokke) in La Libre Belgique:
Hoe ziet u België in 2020 ?
Lippens : Je moet realistisch zijn: de Belgen in Vlaanderen, Vlamingen genoemd, stemmen al lang rechts maar worden links geregeerd en ze zijn het beu. En de Franstaligen, in het zuiden van het land, stemmen links en ze worden ook links geregeerd. Zij zijn dus heel tevreden. Wat dat betreft zal er ontegensprekelijk verandering komen. We gaan dus naar een confederalisme met Brussel als hoofdstad, wat niet slechter zou zijn want dat laat toe dat ieder volgens zijn eigen wil wordt geregeerd. Ons land zal blijven bestaan, daar ben ik van overtuigd.
"You cant catch me" van Chuck Berry. Iedere morgen weerklinkt deze song in zijn wagen. Een favoriete song van Rik Van Cauwelaert, tot nader order Directeur strategie bij Knack-magazine. Een song die voor hem zo veel betekent als mijn journalistieke vrijheid zal ik nooit opgeven.
Hopelijk zal dat ook niet lukken door de nieuwe zopas aangestelde hoofdredacteur het Knack-weekblad Jörgen Oosterwaal (ex-De Morgen, ex-Humo, ex-De Standaard, ex-NRC Handelsblad). De benoeming van deze laatste botst op zijn zachtst gezegd op heel wat interne weerstand, vooral omdat Oosterwaal net nog het magazine Patrick' rond Patrick Janssens heeft gemaakt, de verkiezingsbrochure van de Antwerpse SP.A.
Toeval of niet maar Rik Van Cauwelaert vertrok prompt met vakantie. Satiricus en andere sterkhouder bij Knack, Koen Meulenaere, heeft zich ziek gemeld. Meulenaere staat al 30 jaar zeer dicht bij voormalig hoofdredacteur Rik Van Cauwelaert die niet geraadpleegd zou zijn over de komst van Oosterwaal.
Het voorblad (Woord vooraf) van het volgende nummer van Knack-magazine zal dus niet van de hand zijn van Van Cauwelaert. Zoals hij zelf zegt: Er zijn nog mensen die editorialen kunnen schrijven. Inderdaad, maar niet zoal Rik dat doet. Voor het overige is hij zeer zwijgzaam over de interne keuken bij Knack. Uitgeefdirecteur Jos Grobben vertelde aan Belga dat de benoeming van Oosterwaal niet ter discussie' staat.
Laten we vooral hopen dat de ontwikkelingen bij Knack ons niet zullen beletten om in de toekomst verder te kunnen blijven genieten van het proza van Rik Van Cauwelaert. Is het niet bij Knack, dan op een andere manier.
Het is immers bij de weinige journalisten van zijn kaliber dat de meerwaardezoeker vandaag nog terecht kan. Je kan ze zowat op een hand tellen. Een moedig journalist die de vinger op de juiste wonde durft te leggen. Hij weet elk addertje onder het gras boven te halen. Zijn bijdragen zijn telkens weer het resultaat van een sterke onderbouwde analyse, een kritische pen en een uitstekende (politieke) duiding. En dit alles gebracht op een ongebonden manier met in het achterhoofd steeds diezelfde song: You cant catch me. Kortom, een streling voor de geest.
Beste Rik, vele Vlamingen hebben je nodig en hopen nog héél veel en lang te mogen genieten van je sterke pen !
