Het begrotingsakkoord: en opnieuw, en
opnieuw, en opnieuw
En opnieuw worden de problemen voor ons
uitgeschoven. En opnieuw GEEN structurele maatregelen. En opnieuw is de
regering euforisch over het bereikte akkoord. En opnieuw wordt de burger zand
in de ogen gestrooid
Terwijl de belastingdruk nergens zo hoog is als in België.
Terwijl het overheidsbeslag meer dan 50% van het BBP bedraagt.
Di Rupo en zijn federale regering zijn niet
de oplossing van ons probleem, zij ZÍJN het probleem.
Waarom lukt het niet ?
De analyse van de Belgische ziekte (zie verder het uittreksel) die Guy
Verhofstadt (Open VLD) in zijn beruchte burgermanifesten maakte was correct, de
remedies van zijn regering(en) waren rampzalig. Om het op zijn Toscaans te zeggen: Parole,
parole, parole,
Guy Verhofstadt (OpenVld)
Uittreksel uit het Derde Burgermanifest
(1994):
Onder druk van allerlei belangengroepen is
in de loop der jaren het overheidsbeslag (het deel dat de staat neemt van alles
wat we samen produceren en creëren) opgelopen tot meer dan vijftig procent. In
de praktijk bleek dat uit de aanhoudend stijgende fiscale en sociale lasten,
uit de steeds hoger wordende bijdragen en de almaar oplopende belastingen. Dat
alles resulteerde op zijn beurt in de huidige, ondraaglijk hoge loonkosten.
België heeft echter een open economie die
volledig afhankelijk is van de export en daarom des te meer rekening moet
houden met de concurrentie van andere landen. Die concurrenten vinden we zowel
in als buiten Europa, met name in die landen waar het overheidsbeslag lang niet
zo hoog is en de loonkosten bijgevolg aanzienlijk lager zijn.
Door de invoering van minimumlonen,
loonindexeringen, loonschalen en syndicale premies, alsook door de
arbeidsduurreglementering, de mogelijkheid tot loopbaanonderbreking, tot
vervroegde vrijwillige en gedwongen pensionering, door de invoering van ondernemingsraden,
veiligheidscomités, vestigingswetten en noem maar op, is onze arbeidsmarkt in
zo'n strak keurslijf gedwongen dat ze, samen met de al te hoge loonkosten,
werkgelegenheid uitstoot in plaats van creëert.
Een vermindering van de zware fiscale en
sociale lasten, met andere woorden een vermindering van het overheidsbeslag, is
nodig om de hoge loonkosten te doen dalen. en dat willen de zuilen en de
belangengroepen niet. Zij ontlenen daaraan juist hun voorrechten en hun macht.
Hun leden bevolken de overheidsadministratie, zetelen in de overheidsbedrijven,
beheren de ziekteverzekering, de ziekenhuizen en werklozenkassen. Hun leden
besturen de treinen, bestellen de post en zorgen ervoor dat de telefoon werkt.
Ieder voorstel tot inkrimping of tot efficiëntere organisatie van de
overheidssector wordt dan ook met argwaan bekeken en wordt ervaren als een
onaanvaardbare aanslag op hun voorrechten.
Inderdaad Guy Verhofstadt, ons land kan beter. Veel beter...
Addertje
