Noot van Addertje:
Een mirakel is geschied ! De voltallige regering verkeerde het voorbije weekend in een euforie van hier tot in Tokio. Want er is een compromis omtrent een eenheidsstatuut voor arbeiders en bedienden. Uiteraard weten we inmiddels dat voor deze regering de inhoud van een compromis of akkoord van ondergeschikt belang is. Wat telt is dat er een akkoord is. Wie dan nog zeurt is een verzuurde
In het geval van het eenheidsstatuut zou je met enige goede wil nog kunnen zeggen dat het "compromis" op de valreep werd bereikt. Maar ook dat is te positief voorgesteld want eigenlijk is er zelfs geen sprake van een "compromis" en is er juridisch op 8 juli en vandaag 9 juli 2013 nog steeds geen eenheidsstatuut. Meer nog, er is sedert vandaag een juridisch vacuüm.
Zuhal Demir (N-VA) had zich onder de titel compromis à la belge als juriste en als Kamerlid gisteren in een opiniebijdrage in De Standaard (DS) in die zin uitgesproken.
Vandaag (al) volgt in DS een repliek vanuit de hoek van de meerderheid. Mathias De Clercq (Open VLD), Kamerlid en volgens zijn cv ook een jurist maar veel belangrijker is dat zijn partij lid is van de Di Rupo-regering, kraakt de visie van Demir af en stelt dat het verhaal en de ideologie van de N-VA als drijfzand zijn. En dat te moeten horen van een Open VLD-er. t Is godgeklaagd. Vanzelfsprekend is hij een en al lof over het compromis.
Maar hij heeft nog studiewerk, jurist De Clercq. Want in dezelfde editie van de DS brengen vier specialisten een heel ander verhaal, en bevestigen impliciet de thesis van Demir. Zij stellen vast dat de regeringstekst over het eenheidsstatuut voor arbeiders en bedienden vol fouten en tegenstrijdigheden staat.
En dan is er natuurlijk nog Peter De Roover, Chef politiek bij het magazine DOORBRAAK, die als geen ander met zijn spitse pen de vinger op de wonde legt.
Hieronder enkele uittreksels uit de diverse artikels. Lees even mee (de aantekeningen zijn van mezelf).
|
DS 8/7/2013
Eenheidsstatuut: compromis à la belge
Zuhal Demir, N-VA
Monica De Coninck (SP.A) viel vrijdag de eer te beurt nadat ze met veel gedruis bekendmaakte iets beslist te hebben over het eenheidsstatuut voor arbeiders en bedienden (DS 6 juli). (
)
Wat leren de feiten? Op 8 juli zal er niets geregeld zijn, hoewel het Grondwettelijk Hof dat oplegt. (
) De oplossing komt te laat. Arbeiders die na vandaag ontslagen worden, kunnen via de rechtbank de bestaande opzegregeling voor bedienden opeisen. Ten minste tot 1 januari 2014 bevinden we ons door het regeringsgetalm in een juridische gevarenzone. (
) Door te verklaren dat de rechters niet moeilijk zullen doen schendt de minister zowaar het principe van de scheiding der machten. Ze vraagt aan rechters om geen uitvoering te geven aan het arrest van het Grondwettelijk Hof, omdat haar oplossing alleen dan staande blijft. Dat is ongehoord maar tekenend voor de kwaliteit van het werkstuk. Wat verkocht wordt als een geweldige prestatie blijkt lapwerk zonder visie.
DS 9/7/2013
Het drijfzand van de N-VA
Mathias De Clercq, Open VLD
The duty of the opposition is to oppose, luidt een bekend citaat. Het tegendeel zult u mij niet horen beweren. Maar de opiniebijdrage van kamerlid Zuhal Demir over het eenheidsstatuut (DS 8 juli) toont aan dat de N-VA niet meer weet van welk hout pijlen te maken. (
) Zonder argumenten aan te dragen, gebruikt ze woorden als lapwerk en een gemiste kans. Ze slaat de bal helemaal mis. Het akkoord dat dit weekend werd bereikt, luidt een historische hervorming in. Na meer dan 25 jaar is eindelijk een oplossing bereikt over het eenheidsstatuut. (
)
De regering en bij uitstek minister De Coninck (SP.A) heeft in deze een waar huzarenstuk verricht. Niemand geloofde er nog in, de tegenstellingen waren onoverbrugbaar, de deadline zou verstrijken en bij gebrek aan oplossing zou het land in juridische chaos worden gestort. Niets van dat alles. De oplossing is er, ze getuigt van visie, en ze wordt gedragen door de sociale partners.
De ondertoon van de boodschap (van de N-VA) kennen we onderhand: België werkt niet meer.
Het voorbije weekend is opnieuw bewezen dat die boodschap onjuist is. Het verhaal en de ideologie van de N-VA zijn als drijfzand. Het ziet er op het eerste gezicht stabiel uit, maar zodra je er met beide voeten op staat, zak je er gestaag in weg.
DS 9/7/2013
Advocaten: historisch compromis rammelt
Het historische compromis over de invoering van eengemaakte opzegtermijnen voor alle werknemers staat volgens vier topadvocaten, specialisten in arbeidsrecht, vol feitelijke fouten en tegenstrijdigheden. De regeringstekst laat bovendien te veel ruimte voor uiteenlopende interpretaties, luidt het. De experts Stefan Nerinckx, Marc De Vos, Chris Engels en Herman Van Hoogenbemt zijn vooral niet te spreken over het juridische vacuüm dat er heerst tot 1 januari 2014, de dag waarop de nieuwe opzegtermijnen van kracht worden.
De oude wetgeving is sinds vandaag ongrondwettig. De deadline van het Grondwettelijk Hof is voorbij en de nieuwe regels zijn nog niet geldig. Dus de discriminatie tussen arbeiders en bedienden bestaat nog altijd. Dat zorgt ongetwijfeld voor een hoop rechtszaken, meent Chris Engels.
Er is heel veel werk aan de winkel om hiervan een juridisch sluitende wettekst te maken, meent Marc De Vos (Itinera). Je ziet dat het een lastminuteakkoord is. Voor de rechtbank houdt deze versie geen steek.
Chris Engels heeft feitelijke fouten gevonden. Na vijf keer herlezen en hertellen kom ik aan andere opzegtermijnen dan in de tabellen van de regering. Hoe komen ze aan 62 weken na twintig jaar anciënniteit als dat na vijf jaar vijftien weken is en er daarna per drie jaar drie weken bijkomen? 62 kan nooit kloppen.
Doorbraak.be 8/7/2013
Het ietsisme regeert
Peter De Roover, Chef politiek Doorbraak
De indruk wordt gewekt dat Monica De Coninck, en daarmee deze regering, een topprestatie leverde, terwijl ze niet verder kwam dan gammel oplapwerk. Het verwachtingspatroon van de media ten opzichte van deze regering is blijkbaar heel erg laag als iets verkocht wordt als een mirakel.
De pers nam, ook vandaag maandag 8 juli, niet eens aanstoot aan volgende verbijsterende uitspraak van de minister: De rechters en de vakbonden leven niet in een vacuüm, dus ik denk niet dat die moeilijk zullen doen. U leest het goed, de minister gaat er van uit dat de rechters het arrest van het Grondwettelijk Hof zullen negeren, terwijl dat inhoudt dat alle arbeiders die nu ontslagen worden de regeling voor bedienden kunnen opeisen. Ze noemt rechters die wel rekening zouden houden met het arrest moeilijk. Heeft de minister ooit gehoord van de scheiding der machten? Ze zegt eigenlijk dat ze de medewerking van plichtsverzuimende rechters nodig heeft om de volgende maanden een juridische chaos te vermijden.(
)
Maar eigenlijk leert deze episode dat in dit land het ietsisme tot staatsideologie is uitgegroeid. De basisboodschap, achter het trompetgeschal verstopt, luidt dat we blij mogen zijn dat er toch iets gedaan wordt, dat het altijd nog erger kan.
De pers nam, ook vandaag maandag 8 juli, niet eens aanstoot aan volgende verbijsterende uitspraak van de minister: De rechters en de vakbonden leven niet in een vacuüm, dus ik denk niet dat die moeilijk zullen doen.
-Peter De Roover -
|
|