GENÈVE - Wreedheden die in de Congolese provincie Zuid-Kivu tegenover vrouwen worden begaan, gaan veel verder dan verkrachting en aanranding. Ze omvatten slavernij, gedwongen incest en kannibalisme. Dat zegt een mensenrechtenexpert van de Verenigde Naties.

Erturk noemde de situatie in Zuid-Kivu de ergste die zij in haar vier jaar als VN-onderzoeker heeft meegemaakt. Erturk rondde vorige week een onderzoek van elf dagen in de regio af. Zij noemde als voornaamste schuldigen de Rwandese Hutu-rebellen van het FDLR (Forces Démocratiques de Libération du Rwanda) in Oost-Congo.

Genitale verminking

'De wreedheden die door deze gewapende groeperingen worden begaan zijn van onvoorstelbare beestachtigheid en gaan veel verder dan verkrachting', zei Erturk. 'Vrouwen worden met geweld groepsgewijs verkracht, veelal in aanwezigheid van hun gezinnen en gemeenschappen. In veel gevallen zijn mannelijke familieleden onder bedreiging van vuurwapens gedwongen eigen dochters, moeders of zusters te verkrachten.'

Volgens Erturk worden vrouwen vaak na verkrachting doodgeschoten of hun geslachtsorganen met messteken verminkt. Vrouwen die maandenlange slavernij overleefden vertelden dat hun beulen hun dwongen uitwerpselen of vlees van vermoorde verwanten te eten.

Erturk zei dat dit jaar al 4.500 gevallen van seksueel geweld in de regio zijn geregistreerd, maar dat het werkelijke aantal vermoedelijk veel hoger is. Zij concludeerde dat de situatie de onmiddellijke aandacht vereist van de regering in Kinshasa en de internationale gemeenschap.

Het Panzi-ziekenhuis in Bukavu bij de grens met Rwanda behandelt jaarlijks 3.500 vrouwen die met fistels en andere genitale problemen zitten als gevolg van de geweldpleging, aldus Erturk, die als voorbeeld een tienjarig meisje noemde dat een spoedoperatie moest ondergaan omdat een stok in haar vagina was geramd.

Landelijk verschijnsel

Erturk wees er op dat het fenomeen niet beperkt blijft tot Zuid-Kivu, maar dat het een landelijk verschijnsel is. Bovendien zijn het niet alleen rebellen die zich schuldig maken aan wreedheden, maar zijn regeringstroepen en de nationale politie verantwoordelijk voor bijna twintig procent van de gemelde gevallen. Zo vonden in de Evenaarsprovincie en het district Ituri vergeldingsacties door het leger en de politie plaats waarbij sprake was van plundering, marteling en groepsverkrachting. Soortelijke operaties werden gemeld in Bonyanga en Bongulu, ook beide in het noordwesten.

Erturk zal haar bevindingen in september melden aan de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties.

svh

Als er wat te pikken valt uit Le Standard zijn we er graag bij, ook als we wat kunnen pikken in hun reputatie, steeds graag gedaan.   Van bovenstaand verhaal word je niet vrolijk en laten we hopen dat het zich beperkt tot een eenmalig incident maar het ziet er niet zo uit.  Tijdens een wandeling gisteren in Antwerpen, stuitte ik toevallig op een verborgen standbeeld in het Albertpark (zie foto).




Het beeld stelt een gestyleerde zwarte vrouw voor en is opgedragen aan de Waal  Camille Coquilhat, die voor Leopold II mooie klussen klaarde in de pre-koloniale Congo.  Het vijvertje voor het beeld is ververst, een nieuwe omheining aangebracht en heel wat wandelaars merken nu dit beeld op, dat eigenlijk een politiek-incorrect imago met zich meesleurt.  Heel onze geschiedenis zit vol met incorrecte daden en toch waren we aardig op weg om de meest welvarende regio op aarde te worden (dixit Tuur van Wallendael , de gepensioneerde socialist).  Benieuwd hoe Coquilhat, die instond voor de oprichting van een militie en op het einde van zijn jonge leven zelfs gouverneur werd,zou oordelen over de vooruitgang die er geboekt is in Congo zonder de uitzuigers van la Belgique ?  Weinig veranderd, zeker Camille ?

Ray (en svh van Le Standard)

Van toen er ruchtbaarheid gegeven werd aan het geval van de illegale Ecuadoranen die opgepakt waren na vier jaar onwettig in dit land verbleven te hebben, de tussenkomst van de president, zijn Naamse vrouw, het gehuil in de politiek-correcte pers, de Zuiderse emotionele overactings op de luchthaven, hadden we een wrang gevoel zoals na een zeer slecht toneelstuk.

Het was allemaal niet echt en heel de charade werd opgevoerd met in de hoofdrol een elfjarig meisje dat op zijn Zuid-Amerikaans haar hysterische rol vervulde.  Het leek trouwens in de familie te zitten, voortgaande op de erbarmelijke opvoering die een tante op de luchthaven nog eens extra overdeed voor de camera's. 

Hoe zit dat nu ?  Is heel die familie hier ?  Reizen die mensen, zonder documenten, heen en weer ?  Het trieste Naamse meisje, the first lady of Ecuador, heeft in deze zaak een absoluut niet te aanvaarden rol gespeeld.  Dat kan allemaal, dat wordt getolereerd, terwijl als iemand met een verkozen mandaat door de eigen Vlaamse bevolking in de Kamer een vraag wil stellen over de wijze waarop in dit land de wetten inzake immigratie overtreden wordt, de betrokkene een lading scheldwoorden over zich heen krijgt.  Eigen volk smoel toe, vreemdelingen alles toegelaten, wetten niet naleven, spotten met heel ons hebben en houden én profiteren zoals de bijtjes van de honingbloempjes.  Ht zal weer scherp klinken in de oren van sommigen, maar het is wel helaas juist.  U wordt graag gerold en voor schut gezet ?  Steun dan de zwakkelingen van deze en de volgende unitaire regering.

Ook de regering van Ecuador meent haar president in deze te moeten volgen en Buza zal aldaar België op het matje roepen en er op wijzen, dat Ecuadoraanse vluchtelingen, illegalen, misschien wel bezitters van een kerfstok, een beetje degelijk en serieus moeten ontvangen worden ...  Zijn wij nu totaal gek ?  En nog iets : welke volksvertgenwoordiger/senator gaat zich hier eens mee bezig houden, zeg ? Is het nu al normaal dat een land zijn eigen vluchtelingen, de mensen die het om een of andere reden, niet konden uithouden aldaar, een aanbevelingsbrief gaat meegeven voor de onnozelaars die zich moeten ontfermen over de vluchters ?

Of laten we gewoon alles passeren ?  Aanvaarden we alles ? In dat geval overweeg ik te verhuizen naar het evenaarsland in Zuid-Amerika, waar de vreemdelingen alle rechten krijgen en waar ik met trots zal aankondigen : "Ik ben ook beschaamd om Belg te zijn, waar zijn de kassen met geld hier ?"

Ray

Hieronder het originele persbericht van de SVP/UDC, de Zwitserse Volkspartij, die op een originele manier gebruik maakt van het Nationale Feest op 1 augustus om een massale handtekeningactie te organiseren naar aanleiding van een te houden referendum.

"Vreemdelingen met een crimineel heden of verleden horen niet thuis in ons land"  - Wij zijn geen verkapte franskiljons, maar geven het bericht in extenso in de oorspronkelijke vorm met een beknopte toelichting, en we verwijzen naar een eerder bericht van vorige week over de zelfde aangelegenheid. Dank u.

	INFO-FLASH de l'UDC (urgent)
	online: www.udc.ch
	Signez maintenant pour une Suisse plus sûre! Aujourd'hui et demain tous les ménages de Suisse reçoivent une feuille de signatures pour l'initiative sur le renvoi des étrangers criminels. Cette diffusion en masse est en fait une expérience. Jamais encore un parti n'a récolté des signatures de cette manière. L'envoi de ce tout-ménage au niveau suisse a d'ores et déjà suscité un véritable mouvement populaire. Des centaines d'appels téléphoniques sont parvenus au secrétariat général de l'UDC Suisse. Ces personnes ont demandé des informations sur l'attestation des signatures ou commandé des feuilles de signatures supplémentaires parce que le ménage abrite un plus grand nombre de personnes ayant le droit de vote qu'il y a de lignes sur la carte. Voici donc quelques explications importantes concernant cette récolte de signatures: Seules des Suissesses et des Suisses ayant le droit de vote peuvent signer. Il suffit de remplir la feuille de signatures et de la renvoyer à l'adresse indiquée. Le comité d'initiative s'occupe du reste. Des feuilles de signatures supplémentaires peuvent être téléchargées à l'adresse internet www.initiative-pour-le-renvoi.ch et imprimées ou commandées par courriel à l'adresse gs@svp.ch L'UDC prie les Suissesses et les Suisse de faire preuve de compréhension en cas de surcharge des lignes téléphoniques et d'attente lors des appels. Un grand merci.

Om tot de Art Nouveau te komen moeten we even terug in de tijd en naar Engeland waar een
afscheiding van de traditionele kunsten in gang werd gezet door een groep kunstenaars
" de prérafaélieten".  Deze periode valt al dan niet toevallig samen met de industriéle
revolutie die in Engeland op gang is gekomen en die uiteraard een sfeer van vernieuwing
teweeg brengt.  De keerzijde van de médaille is de grote werkloosheid die hiermee gepaard
gaat. Vele tienduizenden arbeidsplaatsen van ambachtslieden gaan door de massaproduktie
verloren. Er ontstaan daarentegen "communes" (the art and craft movement) onder leiding van o.a.William Morris die een deel van die ambachtsmannen verenigt, met de bedoeling om aan een degelijke prijs iedereen de gelegenheid te geven kunstvoorwerpen te kopen. Iets wat volledig onmogelijk is gebleken.De handenarbeid bleek al vlug veel te duur, waardoor die voorwerpen voor de doorsnee burger onbetaalbaar werden en verzamelobjekten voor rijken.






Het zou ons te ver leiden om in te gaan op de kunsttakken en handel die hierdoor in Engeland is ontstaan. (bv. de liberty style met kunstenaars als Archibald Knox...)
Ik beperk me daarom tot de onderlinge contacten die er waren tussen Engelsen en kunstenaars
op het vaste land die mee de Art Nouveau tot stand hebben gebracht.
Eén van de voornaamste elementen in het verspreiden van de "New Style" zoals dat in Engeland werd genoemd, is het tijdschrift " The Studio". Dit blad verscheen maandelijks in tal van Europese landen, zoals België, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk. Het verscheen voor het eerst in de maand april 1893. De uitgever Charles Holme bezat een enorme verzameling Japanse kunstvoorwerpen en prenten o.a. van de wereldberoemde Hokusai!  Tal van kunstenaars uit alle werelddelen op gebied van teken- en schilderkunst, meubelen, keramiek ... leverden hun bijdragen in dit kunstblad. Hierdoor werd de invloed van de Japanse kunst zeer belangrijk in de Art Nouveau.( het Japonisme). Het dient vermeld dat overal in Europa tal van kunsttijdschriften hun bijdrage tot de vernieuwing in de kunst hebben bijgedragen.
Eén van de voornaamste op dat gebied was het tijdschrift "Jugend" in Duitsland en "Ver Sacrum" in Oostenrijk. In eigen land werd " Onze Kunst" zeer gewaardeerd.
Voor het eerst viel de naam " Art Nouveau' bij de opening van de winkel van de kunstverza-
melaar Samuél Bing, te Parijs die deze naam aan zijn zaak gaf.  Bing verkocht kunstvoorwerpen van zowel Franse kunstenaars uit Parijs, Nancy.. en Engelse meubelmakers en/of zilversmeden .Hij was eveneens een  verzamelaar op het vaste continent van Japanse kunst (vooral prenten).
Andere belangrijke elementen waren de persoonlijke kontakten tussen de kunstenaars en kunsthandelaars onderling.  De wederzijdse uitwisseling van kunstvoorwerpen en idéen tussen William Morris en de luikse meubelmaker Gustave Serrurier mogen zeker niet onderschat worden.  Serrurier (later Serrurier-Bovy) stichtte vanuit zijn zaak te Luik filialen in Brussel en Parijs.  (Zijn leven en werk zou al een interessant artikel kunnen opleveren.)
Verder was de vriendschap tussen Fernand Knopff en de laat-prérafaéliet Edward Burne Jones
een pluspunt voor het symbolisme . Beiden sierden regelmatig het tijdschrift The Studio met
hun litho's. Deze strekking in de schilder- en tekenkunst met Knopff, Toorop, Burn Jones, Klimt, Aubrey Beardsley, Mucha, Walter Crane is nauw verwant aan de Art Nouveau
Tot hier een zeer beperkte bijdrage wat het ontstaan van de Art Nouveau betreft op gebied van de toegepaste kunst. Nog tal van kunstenaars, zoals  Daum, Gallé, Majorelle, Gruber,Prouvé...voor glas en meubelen in Nancy. De Pragenaar Alfons Mucha die het grootste deel van zijn kunstenaarsleven in Parijs vertoefde leverde een niet onbelangrijke bijdrage tot de affichekunst en verzorgde de ontwerpen voor de optredens van Sarah Bernard.
Niet alleen in de toegepaste kunst was de vernieuwing ingezet, ook en vooral in de architec-
tuur kwam een totaal nieuwe trend op gang. Hierin waren onbetwist de belgische architecten dé smaakmakers.
Dit hoofdstuk wil ik voor een volgende bijdrage voorbehouden.
  

Jos

Het ministerie van Propaganda, Beïnvloeding, Naargeestige Berichten, Geniepigheid in daden en woorden deelt u mede dat de weblog van de geliefde Angeltjes momenteel enkele technische storingen kent.  Lettertypes wijzigen, openingen van de stek gebeuren martelend langzaam, kortom ze hebben niet meer dan ze verdienen.  Bij het willen opladen van een audio-fragment door Regus Patoff langs de kanalen van Youtube, is de boel helemaal in mekaar gezakt bij Angeltjes ...  Wij hopen er uit te komen en vragen begrip, alhoewel u ongeduldig en hongerig bent naar een bijzonder politiek incorrect liedje dat de Regus voor u inbrandde.

Het stond er even op maar toen sloeg het noodlot toe ! 

Ray

Joëlle , in haar schaarse vrije momenten Zwarte Leila van het Zigeunerkamp, werd uitgevraagd door een interim-journalist van 000 en ze sprak Nederlàànds, le Néerlandais quoi. 

Ze sprak het enkele octaven lager dan gewoonlijk, alsof ze haar woorden en zinnen  moest gaan oprakelen in de kelder maar ze dééd het.  Uiteraard naar dezelfde school geweest als Onkelinx. En ze zat, mevrouw Milquet van de CdH, in een milieuvriendelijke SUV, zoiets dat in het heuvelige Brussel en Wallonië ruim 20 liter verbruikt. (1 op 5)  Zuipt, zeg maar. Ze rijdt waarmee ze wil, maar niet lopen zeuren over het klimaat, het milieu, de energie en je dan verplaatsen met een kleine autobus, terwijl in haar geval een gezinsvriendelijke Saab best sympathiek zou zijn. Zeker voor de garage, want daar staat hij voortdurend.

Ze wil wel luisteren naar "kleine" dingetjes die de staat beter maakt voor de mensen.   Et pour les flamands la même chose, maar dan in miniatuur. Didier XVI die na haar aankwam  met een soort zilvergrijze raket, wil dan weer eerst over de belastingsverlaging een akkoord en voor de rest is hij geen vragende partij.  Didier is het prototype van de politcius die alleen maar graag gezien wil worden door iedereen en die twintig keer per dag "merde" roept als er zich problemen voordoen : die zijn nooit voor hem.

Een erg kort moment was voorbehouden aan Bart Dewever, die bromde, dat er nog geen woord over de staatshervorming gezegd was.  Bart keek somber en we begrijpen dat.  Zeker na de opgefokte praat van die andere Bart uit Mechelen, die al lang niet meer kan volgen maar blijft vasthaken, want als die strontvervelende topfiguren uit zijn partij geen ministers worden, kan hij er het bijltje bij neerleggen als voorzitter.  Go, Bart go !

Conclusief : Leterme is al een week aan de Prozac + Valium, Rik van Wauwelaert is niet weg te slaan uit de omgeving van Val Duchesse om met een stand-by cameraploeg + helicopters van VTM de grote Aftocht schandelijk en compleet in beeld te brengen.  De muziek is  gecomponeerd door de uit pensioen opgetrommelde Treurwilg van dienst van de 000, Freddy Devreese dus het worden historische momenten.

De enige die tot hiertoe garen spint bij heel deze affaire is Bart Dewever en zijn NV-A, want bij de publieke opinie die de formatie oppervlakkig volgt, leeft duidelijk de idee, dat Bart de man is die de zaak voor Vlaanderen bepleit.  Het is niet mijn levendige fantasie die dit uitvindt.  Ik schrok me rot toen ik dit nieuwtje enkele malen na mekaar doorgeseind kreeg. Afwachten, blijft de boodschap wat Vlaanderen uit deze kromme regeringsvorming zal halen. En als het Bart mocht lukken, kan hij rekenen op ons kortstondig applaus en onmiddellijke wederinname van onze kritische egelstellingen. Want woorden, beloftes, toezeggingen, zijn de hamers waarmee men Vlaanderen in het verleden al meermaals heeft willen verdoven voor de ingreep.

Ray

Overal op internet stuit je op "auteursrechtelijke" bescherming. Ik kan er voor een stuk inkomen maar als je zelfs voor een domme cinema-affiche die jezelf op internet gooit om reclame te maken, rechten claimt,  begrijp ik niet waarom je een ander verhindert die foto te copiëren.  Men is duidelijk nog niet ingesteld om dit snel om zich heen grijpende medium aan banden te leggen. Middenvinger wordt nu symbolisch opgestoken.  "De wereld is van iedereen, maar dat streepje muziek, die foto, die tekst is wel van mij en u moet betalen als u het wil hebben."  Ik betaal niets, ja Telenet ; en mijn gouden snijtand staat in mijn testament voor Mijnheer Pascal Vyncke van het Seniorennet omdat wij hier onbelemmerd baldadig mogen doen.

  Er wordt gepoogd om de normale wetgevingen van goed fatsoen en beloning naar werk toe te passen, maar het zal moeilijk zijn.  Vooral als je de mentaliteit kent van de jakhalzen die er zich mee bezig houden.  Het zijn die van de EU, die nota bene zelf pornofilmpjes op het net parkeren om publiciteit te maken voor de EU filmproductie. Die volgelingen van Baron von Münchhausen zullen Europa manieren leren, de Polen zijn al terug loopgraven aan het aanleggen.

Na vele pogingen, die allemaal mislukten, uiteindelijk deze affiche van Het zevende Zegel gevonden, een van de  films van Ingmar Bergman die destijds indruk maakte.  De getrouwen zullen zich herinneren dat een fragmentje van deze prent verwerkt zat in de Youtube aria die Placido Domingo zong uit Wagner's Parsifal.  Dat was rond de Paasperiode. En zo sluiten de cirkels zich. Maar wij openen ze telkens opnieuw.  Cirkels dienen niet om gesloten te worden, wij hebben liever eeuwige spiralen tot bij de oerknal om te kunnen zeggen :"Amai, is dat alles ?"

Ingmar Bergman
är död


Op 89-jarige leeftijd is hij overleden, de grootste Zweedse theatermaker, regisseur, filmmaker, operaproducent, een man met vele talenten.  Ik denk steeds aan die prachtige serie Fanny en Alexander, maar er is veel en veel meer.  Ingmar Bergmann heeft vanuit zijn kleine land, Zweden, gedurende ruim vijftig jaar gewogen met zijn grote talent op de podiumkunsten en dat kan enkel, als je een origineel denker bent, een creatieve geest bezit.  Wie op dat pad overeind blijft en zovele miljoenen mensen geboeid heeft, mag trots zijn op zijn leven.  Zijn films, die internationaal vertoond werden, waren steeds in het zachte Zweeds, de taal, de eigen aard heeft hij nooit verloochend, geen toegevingen op dat vlak.  Wat jammer dat die grote Mijnheer vertrokken is.  Hopelijk zal men op Nederland en andere buitenlandse zenders de nodige aandacht schenken aan Ingmar Bergman.  (in Vlaanderen reken ik op niets, want de ambtenaren van de 000 zijn in het Zuiden van Europa met hun sleurhutten achter hun Saabs)

Ray

Sinds ik op de voorstelling van het boek van Filip Dewinter, vele maanden geleden, toen ik nog jong  oogde en  aantrekkelijk kwijlde, Matthias Danneels van het Nieuwsblad  verbaal in de hoek heb gedrumd, is hij aanzienlijk braver geworden.  Ook zijn gazet begint op een krant te lijken.  Soms wordt hij genuanceerd, iets wat ik hem hoffelijk gevraagd had met als alternatief een koek tegen zijn ronde kop.

Maar neen, ik maak me begoochelingen, Het Nieuwsblad heeft moeite om die ronde kop boven water te houden en knijpt tussendoortjes de ogen toe voor afwijkende meningen.  Danneels mag soms een objectief stukje schrijven omdat ze beseffen daarmee een deel van hun lezers te behagen.  Daarom dat ze bij tijd en wijle hier aan bod komen, ook als het over "normale" zaken gaat.

Zoals "Oewist met uw weed-gebruik de laatste tijd, Mat ?  Wanneer gaan we er nog samen eentje paffen ? " Ik ben nu op leeftijd dat mijn huisarts bereid is om op eerste vraag een voorschriftje af te leveren zodat ik naar de coffee-shop mag strompelen om mijn grammetjes "hersengeluk" op te halen. Tegen de spierpijn.  Dankzij geneesheer-senator-ex burgemeester-infanterist-tegen-de-atoombom,  Patrick van Krunkelsven.  Hij was de vroegere baas van de VU en bij de uitverkoop werd hij overgenomen door de VLD, alhoewel hij naar eigen mompelen liever bij Agalev was geweest.  Die Patrick, hij heeft eindelijk terug een lief, las ik in Dag Allemaal, een pront vrouwtje, ik moet het eerlijk bekennen, ik had dat niet verwacht, want Patrick lijkt echt toch een discipel van Darwin, geboren en getogen in de instelling naast het Centraal Station, zo'n mooi dokteresje heeft hij op de kop getikt, zodat ik toch, zonder te willen roddelen, want dat doen wij niet,  lachen met het prille geluk van artsen-op-vrijersvoeten, zodat ik me afvroeg toen ik de foto zag van het vrouwtje, tiens ze mag mijn bloeddruk ook wel meten maar het zal er eentje zijn met een gans speciale gebruiksaanwijzing. Haar vrijer, Patrick heeft intussen in de senaat gezorgd voor de medische toepassing van weed (het mag ook wiet zijn volgens het Groene Boekje) en dat is natuurlijk een fantastische vooruitgang : Alzheimer staat in de living, we slikken een Prozac of twee, en rollen met vaardige reumavingertjes ons Rizla+blaadje tot een lekker dikke joint.  Een mooie ouwe dag, hij bestaat !

Zo gezegd, zo gedaan.

Om nog even bij Patrick te blijven, want nu hij zo gelukkig is, moet hij niet denken dat dat voor de rest van zijn dagen zo zal blijven, daar moet ik hem voor waarschuwen.  Bij de gemeenteraadsverkiezingen heeft hij in Laakdal, waar hij niet alleen de lammen laat lopen maar ook de gezonden het leven verzuurt door burgemester te spelen een pandoering gekregen van de kiezers die hem in het Guinness  boek heeft gebracht. " Politici met de grootste pandoering : Pètrick fén Krunkeldinges - 17 % " Om te zeggen hoe realtief het allemaal is.

Ja, en nu terug naar Matthias Danneels : in zijn Nieuwsblad staat vandaag bij het lokale nieuws van Oost-Vlaanderen én Antwerpen eenzelfde artikel, namelijk over twee aangename dertigers, personages die in respectievelijk Ronse en  de stad van Allah, tesamen en toch apart twee weedplantages uitbaatten met duizenden plantjes.

Ik vind dat de Mat aandacht heeft voor de kleine dingen in het leven die de gewone man aanbelangen. En nu ga ik mijn jointje roken : op Mathias Danneels, dat hij niet te lang een objectieve koers zou varen, want anders worden wij werkloos, op van Krunkelsven en zijn schoon madame en op ons allemaal.


Ray

PS : voor alle duidelijkheid, ik rook geen jointjes noch andere verdovende middelen ! De ellende die die zaken veroorzaken is eindeloos en treft veel meer dan de gebruikers.

Volksvertegenwoordiger Bart Laeremans, dé specialist van het Belang van Vlaanderen, inzake Brussel laat zijn pillichtje (batterijlamp voor onze vrienden uit Nederland)  schijnen over de wir-war die Leterme er van aan het maken is op Val-Duchesse   Dank u, Bart.(over die Val van de duchesse, moet ge u niet flamingantisch opwinden, dat is een blijk van onze onderworpenheid aan de Belgische eenheidsstructuur, want zo zijn wij : vals, schijnheilig, achterbaks en diverse kinderen bij een ander)

Vlaams Belang zeer ongerust over 'splitsing' Brussels gerecht in formateursnota

 Eén van de weinige dossiers die al vrij gedetailleerd zijn uitgewerkt in de formateursnota is dat van de opdeling van het Brussels gerecht. Meteen is duidelijk dat verregaande toegevingen worden voorbereid ten behoeve van de Franstalige partijen.

Vooreerst blijft de eigenlijke splitsing beperkt tot het parket. Het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde wordt gehandhaafd, zodat ook in de toekomst een autonoom politiebeleid voor Vlaams-Brabant (met de gouverneur als coördinator) onmogelijk blijft. Het Vlaams Belang herinnert eraan dat de burgemeesters van Halle-Vilvoorde in het verleden gepleit hebben voor een autonoom gerechtelijk arrondissement. Met deze evidente vraag wordt dus geen rekening gehouden.

De Brusselse rechtbanken van eerste aanleg worden ingedeeld in Nederlandstalige en Franstalige zetels, maar niets wijst er op dat de bevoegdheid van de Franstalige rechtbank beperkt wordt tot het grondgebied van Brussel-19. Op basis van de voorliggende teksten, is het dus perfect mogelijk dat de rechten van de Franstaligen in Halle-Vilvoorde nog worden uitgebreid in plaats van ingeperkt. Dit zou volstrekt onaanvaardbaar zijn.

In ruil voor de splitsing van het parket worden heel verregaande toegevingen gedaan inzake het hoofdstedelijk parket: de Franstaligen krijgen er 80% van alle magistraten! Een onaanvaardbaar hoog cijfer, dat nergens zijn gelijke kent in Brussel. Ook zal de procureur in de toekomst altijd een Franstalige zijn. Bovendien moet in dat “tweetalige” parket nog slechts één derde van alle magistraten het bewijs leveren van de kennis van de andere landstaal, waar dit vandaag nog twee derde is. De tweetaligheid van het Brussels parket zal er dus op achteruit gaan in plaats van vooruit. Dit is onbegrijpelijk en volstrekt onverdedigbaar.

Voor het Vlaams Belang kan de voorliggende tekst onmogelijk als basis dienen voor welk gesprek dan ook. Het Vlaams Belang herinnert eraan dat in het Vlaams regeerakkoord van 2004 uitdrukkelijk vermeld stond dat de Vlaamse meerderheidspartijen (CD&V/N-VA, VLD en SP.A.-Spirit) meteen wetsvoorstellen tot splitsing zouden indienen van de kieskring én van het gerechtelijk arrondissement. Dit laatste is evenwel nooit gebeurd. De Vlaamse meerderheidspartijen hebben nooit de moeite gedaan om een gezamenlijk standpunt uit te werken en pleegden dus woordbreuk. Vandaag zien we de gevolgen van deze onvoorstelbare nalatigheid.


Bart Laeremans
Volksvertegenwoordiger

Het is ons zo uit de mond genomen, deze woorden, ze zijn echter van mevrouw Malherbe, de echtgenote van de Ecuadoraanse President Correa.

Mevrouw Malherbe heeft toen ze in het huwelijk trad met de politieke leider, die toen nog geen president was, verklaard dat zij van politiek niets afwist en zich niet wilde bemoeien.  Inmiddels schijnt ze vlug bijgeleerd te hebben en tegelijk bijgedraaid te zijn. 

Ze hangt hier weer rond en duidelijk met de bedoeling om te verhinderen dat de twee vluchtelingen zouden teruggestuurd worden.  Ook voor de verantwoordelijke autroiteiten is dit een bevreemdende ervaring : de echtgenote van de hoogste pief van het betrokken land, komt hier de normale rechtsgang vertroebelen.

Dat zelfs de moeder nu begint te gillen, dat ze "met een Belg zal trouwen" om terug te kunnen keren, is er toch duidelijk over...  In feite nodigt ze ons  uit voor haar schijnhuwelijk. 

Wat een intriest verhaal, met nu in een belangrijke nevenrol de Naamse Malherbe, die ooit een bekende sportvrouw moet geweest zijn. Doe nu eens normaal, mensen.  Ik geloof dat ik in Ecuador zoiets niet zou moeten riskeren. Doe eens een rondgang in de sociale voorzieningen en gevangenissen in je nieuwe vaderland, Malherbe, ga eens na welke rechten  daar gelden voor mensen die de wetten niet naleven en kijk vooral uit naar wat ontbreekt.

Ray

Gisteren werd Harry Mulisch 80 en wij zijn ruimdenkende lieden die een van onze grootste Nederlandstalige schrijvers bij zo'n gelegenheid feliciteren.





Er valt zéér veel af te dingen op de persoonlijke en maatschappelijke opvattingen (en contradicties) van de schrijver, zijn verwaandheid, zijn betweterij, zijn blinde verering van Fidel Castro (die nu wat afgezwakt lijkt, beide de verering en Castro) maar de man is een begenadigd schrijver, een uitzonderlijk talent en daar gaat het om.  De grote vrijzinnige van Joodse oorsprong wilde ooit de paus ontmoeten om deze te bekeren, zover kwam het niet, maar een handdruk zat er wel in.

Nog vele jaren in goede gezondheid, veel dubbelzinnige uitlatingen, nog enig schrijfwerk ook en laat Reve en Hermans, met wie je het trio vormde van de Grote Drie maar wachten op je : zij hebben tijd zat om ruzie te maken.

Het is altijd wat met die Van Speyk.  In 1831 liet hij zich met zijn Hollandse kanonneerboot ontploffen voor het haventje van Lillo (of Oosterweel kan ook) als een extremistische terrorist avant-la-lettre.

Die van ons  waren ràzend, want bij die actie verloren tientallen net juist Belg geworden lieden het leven, evenals de bijna 30-koppige bemanning van ex- landgenoten uit het Noorden, die beslist niet gelukkig zullen geweest zijn met de solo-actie van die verdwaasde gek.   Met Van Speyk de lucht in en de jonge officier verwierf zich hiermede een heldenaureool en véél later is een schip van de Nederlandse marine naar hem genoemd.  Voorheen had Chassé (in dienst van het Nl leger) het al zwaar verkorven door Antwerpen te beschieten vanuit zijn fort-Zuid : de grote goodwill bij menig Sinjoor, al dan Orangist, werd mooi aan flarden gevlamd door Chassé wiens naam lange tijd een vloek bleef in deze stad, terwijl de Franse chi-chi maarschalk Gérard een eigen straat heeft.  We komen later nog terug op enkele van die tegenstrijdige verhalen.

  De  nieuwe Van Speijk vaart in roerige wateren in het Midden-Oosten en de kapitein heeft zopas vier matrozen van boord gestuurd, omdat zij met mekaar een variant hadden bedacht op "met Van Speyk de lucht in", namelijk "Op van Speyk in mekaars broek", u vergeeft me verdere details. 

De pers is weer lekker hypocriet, want ze meldt  dit overigens futiele feit, maar niet of dit het gevolg is van dames aan boord of de ouwe getrouwe zeemanserotiek die nu gerangschikt staat onder te promoveren holebi-activiteiten. 

De kapitein lijkt wel een grapjas : "Het waren gewenste intimiteiten."  Goed zo, ouwe zeereus.  En als die van Speijk nogmaals de lucht in wil, wees dan voorzichtig in de regio waar jullie varen, hij telt daar heel wat aanhang.

Ray

Je kan niet op alle slakken zout leggen, maar Solvay en Akzo komen hier regelmatig leveren, dus we doen ons best, zolang het niet begint te vriezen, want dan worden de magazijnen van de Staat gevuld evenals de zakken. 

De Evangelische Omroep is een slak die veel zout nodig heeft, daar zitten schijnheilige hypocriete, gevaarlijke godsdienstfanaten aan de top, die best een coalitie mogen sluiten met de moslims uit de Middeleeuwen.  En omdat we niet om het even wat zeggen, staven we het met de foto (zie foto) van de directeur-generaal van de EO : de Heer Henk Hagoort, in een peinzend moment. Bekijk de foto, terwijl hij zich afvraagt "Waar heb ik de sleutels van mijn Saab gelaten ?"


De EO heeft zendtijd en zendrecht in het Nederlandse omroepbestel en vindt aftrek bij de talrijke diepgelovige christenen, die hun groepen benoemen als "gristelijk", u weet het zelfs de zachte "K" van kaas klinkt té Katholiek, dus wordt het een gorgelende "G" van  gesellig : "gristelijk".

Ik spot daar niet mee.  Nooit.  Geloof is een departement dat ik zeer schroomvallig betreed en als gelovigen beginnen met partijpolitiek, zou ik dat veel liever niet hebben, want  met het Kruis (of een ander religieus symbool) stap je op in een processie en niet in een politieke of militaire parade. Maar ja ik heb makkelijk praten, onze pa was geen dominee.

Henk Hagoort (zie foto)  heeft  mooie natuurdocumentaires bij de BBC aangekocht en heeft toestemming gevraagd en bekomen om ze te vertalen in het Nederlands.  Om zeker te zijn dat er geen Roomse uitspraakdissonanten zouden tussensluipen.  Mooi.  Gristen Hagoort (zie foto) heeft echter ook, zonder medeweten van Sir Attenborough van de BBC (geen foto, want bekend genoeg) , met de beelden gegoocheld en ze aangepast aan zijn persoonlijke godsdienstige visie op het ontstaan van leven op de planeet.  
Als Gristenen vinden dat de wereld 7000 jaar bestaat, is dat perfect in orde ; niemand hoeft de wetenschap te geloven want die heeft in het verleden ook al andere stommiteiten uitgekraamd, vraag het aan Galileo Galilei en aan de duizenden onschuldige vrouwen die op de brandstapel eindigden omdat ze een beetje raar deden.  We zijn nu zo ver, dat Rome een goede uitleg klaar heeft om de wetenschap op een vrije manier zichzelf te laten zijn, wat niet wil zeggen, dat alles uit die hoek klakkeloos moet aanvaard worden.

De Gristenen blijven echter betuttelen en kunnen niet hebben dat zij van de apen afstammen.  Ik geef toe dat er enige twijfel ontstaat (zie foto) in het geval van  Malle Henkie van de EO.  Dat ze zich daardoor beroepen op charlatanisme, censuur, beeldvervalsing en tekstverdraaiing, ontmaskert hen tot de hypocrieten en zelfbevlekkers die ze wél zijn.

Als je het niet eens bent met de visie van Darwin, dan koop je geen natuurdocumentaires aan waarin  zijn stelling verwoord of verbeeld zit.  De creatonisten hebben voldoende leuke lachfilms gemaakt.

Ray

  


Een Nederlandse collega-blogger bedenkt zich even, gaat stoppen, twijfelt ... 

Wij betreuren het als mensen, om het even waar in de Europese Unie, die kritisch en rechtlijnig strijden voor de waarden van het beschaafde, gulle en democratische oude Europa er de brui aan geven.  Wij zijn en blijven in de eerste plaats toegespitst op de vreedzame realisatie van een eigen Vlaamse natie en op de herinstallatie van een perfect-democratisch Europa (niet de hybride verzameling volksvreemde volks- commissarissen die ons negeren en uitpersen onder het zwaar-overbetaalde oog van een bende parlementaire haaien zonder tanden).

Van de webstek www.hetvrije.volk.nl plukken wij graag deze bijdrage :

Bloemetje

Kees Walter

28 juli 2007

We hebben behoefte aan figuren als Mans, hun gedram is noodzakelijk. Elke krassende spijker beschadigt het vernis.

Michiel Mans stopt. Helaas, want ik ben het niet met hem eens.

Bepaalde processen lopen nu eenmaal traag, je moet ze wel regelmatig smeren om ze aan de gang te houden anders is de vaart er zo uit. Dat doen we onder meer hier. Naar mijn stellige overtuiging hebben dit soort blogs een grotere impact dan Michiel constateert. Vergeet ook niet dat 'we' op achterstand begonnen; waar haalde je voor het internettijdperk informatie vandaan ?

Meermalen heb ik ontdekt dat ook politici meelezen - wellicht niet direct maar dan via een hardcopy. Wat de gevolgen daarvan zijn is niet te meten maar de winst is dat ze er naar kijken.

Er zijn duidelijke veranderingen gaande. De tijd dat de krant (aangepast) berichtte - of dat maar helemaal naliet - is zowat voorbij. De krant moet echte waar leveren om geloofwaardig te blijven wil het de lezers vast kunnen houden. Die verandering zou er niet geweest zijn zonder de blogs.

Tien jaar terug zouden uitlatingen die op de blogs gedaan worden minstens tot kamervragen hebben geleid als niet een of ander gesubsidieerd obscuur clubje bij justitie aangedrongen zou hebben op vervolging. Dat heeft duidelijk ook gevolgen in de maatschappij, de SStaatsomroep heeft nu de grootste moeite mensen die vroeger met hun ongenuanceerde mening over de multiculturele samenleving uitgebreid in beeld kwamen met het oogmerk ze belachelijk te maken nu buiten beeld te houden als ongewenst element. Fortuijn heeft dat losgeweekt en de bloggers hebben zich de mond niet meer laten snoeren. Dat is aan het klootjesvolk niet onopgemerkt voorbijgegaan.

Er verandert nog niet zo indrukwekkend veel, het klootjesvolk helpt de verkeerden aan stemmen en zetels en de verkeerden nemen de verkeerde beslissingen. Helemaal mee eens, maar vaststaat wel dat als we er niet tegenaan blijven gaan de molens vastlopen in het volgens Michiel overheersende zand. Overigens, waar zijn de niet-verkeerden waarop gestemd kan worden ?

Ik blijf erbij, wellicht bijzonder optimistisch, dat we niet moeten zwijgen.
Zeker niet figuren als Michiel Mans, hun gedram is noodzakelijk, desnoods een tandje minder. Michiel, zet je eroverheen dat hard ploeteren slechts resulteert in een stukje tekst dat door een paar honderd mensen wordt gelezen. Ook al is je doel niet direct gehaald, elke krassende spijker beschadigt het vernis.

Als je niet te vermurwen bent hierbij een bloemetje.

Over "drammen" kunnen wij goed meepraten maar ook over twijfel, ontgoocheling en de moed er telkens opnieuw tegenaan te gaan.  We zijn met meer dan we denken en internet is een machtig medium en het is vooral in handen van rechtvaardig en fatsoenlijk rechts.  De grijpsoldaatjes van links lopen hier verloren, ze vallen flauw in de doolgangen van het web, en als ze bij Angeltjes terechtkomen, staan ze voor de opgehaalde brug van onze mooie burcht.  Wacht, er staat een tekst boven de ophaalburg, even turen :  "Spr... springen in de gracht en lekker verzuipen".  Ho.

Ray

Naar ons grote voorbeeld, de burgemeester van   Berlare en President van de Veiligheidsraad, Karel van het Gehucht, willen wij ons bemoeien met alles wat ons niet aangaat !  De wereld zal op zijn gat vallen als die 6 miljard toevallige passanten horen wat er allemaal voor geniaals  geproduceerd wordt door het land B.  Pas op, ik begin me al op te boeien en u weet nog niet waar het over gaat.

In de Congo van Kabila (niet de crèmerie op de Turnhoutsebaan, die heet nu "Bij Aziz, lekkere non-alcoholische snoepjes")  heeft de directeur van de Congolese Radio & Télévision drie (3) journalisten laten oppaken door de Republikeinse Garde, zijnde het reguliere leger, dat uit verveling op burgers jaagt en vrouwen verkracht als de nood hoog is en de soldij laag.  De 3 werden opgepakt omdat ze na 10 maanden geen premies getrokken te hebben, beslisten materiaal van de RTNC te  verkopen  om alzo enige compensatie te ontvangen voor gederfde inkomsten. Niets mis mee, vinden wij. De socialisten doen het zelfs als ze àlles ontvangen hebben waar ze recht op hebben.  Alors ...

In Congo wordt letterlijk àlles verkocht, u mag ons geloven . Toen  Congo voor de democratische presidentsverkiezingen bijgestaan werd door de Europese Unie die stemcomputers, papier, bureaubenodigdheden, stoelen, tafels, schragen, planken, gordijnen, stemhokjes en wat dies meer zij, verscheepten, bleek bij aankomst in Kinshasha alles tot de laatste kruimel verdwenen !   Alles, zelfs een vergeten boterhammendoos van de mannen van de shop in Antwerpen. En dan op hoge poten naar de blanke vertegenwoordigers van de EU gaan jeremiëren dat ze zich uitgezogen voelden zoals ten tijde van de blanke kolonisatoren.  Op de 000 zwijgt men dat soort info dood maar bij Nl werd met veel tamtamgeroffel deze documentaire vertoond.

Hoe het reusachtige drama van Congo en andere Afrikaanse landen ooit tot een einde moet komen, kunnen we enkel naar gissen en de burgemeester van Berlare mag de rest van zijn carrière zijn hangmatten ginder vastmaken, hij zal met zijn rationele uitleg noppes bereiken.

Als blijk van solidariteit met onze Congolese collega's van de RTNC stellen wij voor dat hun plaats in het Kamp van Tshatshi zou geruild worden met drie van onze eminente poltiek-correcte hofleveranciers van links, zijnde Martine Tanghe, Ivan de  Onbeschofte Vadder en Tim Pauwels.  Een oprechte daad van politiek-correct consequentie !  Dank, hiervoor. En u hoeft niet terug te keren.

Ray

Kristien Hemmelinks gaat (her)trouwen, dames en heren.  Uiteraard begeleiden onze heilwensen voor een goed huwelijksleven  haar, waarom niet ?  Het mens is een verschrikkelijke aansteller, een vrij slechte romanschrijfster, een arrogant kwibusje en tot hiertoe een matige schrijversweduwe van de grote Herman de Coninck. Maar zij heeft als privé persoon recht op een gelukkig leven, want ze heeft al heel wat fameuze tegenslagen en verdrieten voor het leven moeten verwerken.  Laat het ditmaal goed aflopen.  Dit gezegd zijnde, is er ook nog iets anders te zeggen.

Als ze bij de 000 verlegen zitten om een BV voor om het even wat, Kristien Hemmelinks is steeds vrij om in te vallen.  Als schrijfster is het zelfs de meest enthousiaste voorstander van meer vrouwen in de letterkunde opgevallen, dat het talent van Kristien zeer beperkt is.  Als we haar situeren bij de begenadigde Flair-redactrices zijn we vleiend.  En de porno-passages en  seksuele esbattementen van Kristien roepen uitsluitend gêne op. Tenslotte is zij ook  de dochter van Karel Hemmerechts, de televisiejournalist die Vlaanderen verbaasde met zijn prachtige stem, zijn mooie Nederlands en  zijn fenomenaal geheugen, de man "vertelde"  het nieuws in plaats  van het af te raffelen  van een papiertje zoals destijds een Lucien Boussé of Omer Grawet dat deden.  Vader Hemmerechts was een notoir CVP-er en toen die andere oud-journalist, Paul Van den Bussche directeur-generaal werd, koos Karel ondubbelzinnig voor de functie van secretaris van het drankorgel, die ook weer eens onmiddellijk vergat dat hij  een "civiele dienaar" was.

Hemmelinks is een van die producten van de nieuwe groen-linkse mode : zij leeft een behoorlijk comfortabel en verwend leventje als lesgeefster,  geniet van de publieke aandacht en meent zich een mening te mogen vormen over het partijpolitieke gebeuren in eigen land en de wereld zonder enige specifieke kennis. Die mensen halen hun wetenschap en mosterd  uit  De Morgen en gaan ervan uit dat  de economie zoals de uier van de koe produceert bij het bewerken van de spenen.  Bovendien  is Hemmelinks zo ijdel dat ze zich naakt laat fotograferen voor haar linkse masturbateurs, terwijl ze anderzijds tientallen mannen in de wereld van de homoseksualiteit stort bij het aanschouwen van haar bloot.

Ze gaat dus trouwen en haar aanstaande lijkt mij een vent met gezond verstand.  Hij blijft namelijk wonen in zijn Westhoek en Kristien blijft in de woning die ze met de Coninck deelde aan de Cogels Osylei te Berchem.  Een beetje om toch de schrijversweduwe te kunnen blijven, want dat was natuurlijk wel een aparte rol.

En met je tengels van Vlaams Belang affiches blijven Hemmelinks.

Ray

Vorige week bezocht de Ecuadoraanse president, op privébezoek bij zijn schoonfamilie in dit land, het opvangcentrum voor asielaanvragers in Steenokkerzeel.  Wij hebben daarover geschreven en een mooie foto gepubliceerd voor onze lezeressen van wie diversen ons verzochten om het adres van "die knappe Winnetou" door te spelen voor een vriendenprijsje.( 20.07.07 El Presidente Correa, een link leggen kan niet, naar dat diepe verleden.  Daarom hebben wij ook geen beelden van Colombus als hij met de Santa Maria aanlegt in Jamaica en als een uitzinnige gek  staat te roepen  dat hij Indië ontdekt heeft , tot Bob Marley met zijn gedrogeerde bende het lijflied van de Negus Van Ethiopië begint te kreunen, dan word je pas écht gek).

El Presidente was geschokt door de omstandigheden waarin zijn gevluchte landgenote zich bevond samen met haar elfjarige dochter  Angelica en hij eiste sofort van Guynokkio, dat de situatie van die twee zou geregulariseerd worden.  Wij dachten eerst dat hij zou aangeboden hebben, ze vrij te laten zodat ze met hem mee konden naar het mooie Evenaarsland.  Mooi niet.  Vrijlaten en Belg worden. De eerstvolgende keer dat het boel is in Ecuador en ze jacht maken op Winnetou, staat hij gegarandeerd in Zaventem van zijn tak te maken, dat hij eist om Belg te worden, zoals zijn vrouw. Ik weet dat het vreemd klinkt maar het is allemaal pure waarheid wat wij schrijven : de werkelijkheid overtreft vaak de fictie.




Inmiddels heeft de linkse pers zich meester gemaakt van dit melodrama in zakformaat.  En vooral het elfjarige meisje wordt nu opgevoerd als een Indiaanse heruitgave van Pocahontas, gevangen genomen door onbeschaafde blanken met de allerslechtste bedoelingen.

Pardon !  De eerste verantwoordelijke is moeke, die hier 4 jaar geleden met de kleine Angelica die toen zeven was, is gearriveerd.  Waarom Belgica ?  Vermoedelijk omdat zij nog nooit van dit land gehoord had, behalve dat het het vaderland was van de mooie blonde vrouw van de Indiaanse politieke leider die later president zou worden.  Op dat ogenblik leefde ook papa  nog samen met zijn familie vluchtelingen.  Hun dossiers als asielaanvragers werden telkens afgewezen en uiteindelijk zijn moeder en dochter opgepakt.  Bij een toevallige paspoortcontrole.  Tja, een kind van elf hoort niet in een opvangcentrum, natuurlijk niet, maar wie is verantwoordelijk voor die situatie ?  En denkt u echt dat het Belgische gerecht zich  in dit dossier zal ontpoppen als een Onheuse Bende Mensenhaters ?  Als zij het dossier voor asiel niet aanvaarden zijn er meer dan één gegronde reden waarom het niet door de beugel kan. Maar zelfs dit durven schrijven is als het plegen van een doodzonde, het uitspreken van het onuitspreekbare !

Intussen is ook papa gaan flierefluiten en heeft hij mama met Angelica in de steek gelaten.  Fraaie Mijnheer !  Papa laat zeggen door de poco-pers dat hij veel van zijn dochtertje houdt maar o zo bang is, om ook opgepakt te worden en samen met mama op het vliegtuig gezet te worden naar Quito. Papa wil hier blijven in de illegaliteit.

Ik heb het niet begrepen op deze papa (en mama) : wat ze uitspookten in hun thuisland is mijn zaak niet maar als de grond hen te heet onder de voeten werd, vluchten en hun kind meepakken, dan moeten ze goed realiseren waaraan ze zo'n wicht blootstellen !  Vervolgens laat papa, mama stikken, vermoedelijk omdat er een andere mama in de omgeving draait en ellende nu eenmaal geen ideaal decor is voor een mooi liefdesverhaal maar tot op het bittere eind blijven ze  zich hier vasthaken. 

Wij willen mensen helpen en daarvoor hebben wij regels vastgesteld om willekeur te voorkomen.  Wij zijn niet hardvochtig maar ook niet onnozel.  Stop daarom met dergelijke dossiers op te blazen buiten hun proporties en maak er geen goedkope stationsromannetjes van met een hoog sentimenteel tranengehalte. 

Ray



.

Terwijl mevrouw Sarkozy in Tripoli onderhandelt over de vrijlating van het Bulgaarse medische team, voert de President drukke onderhandelingen over de prijs van de melk.

Geef mij nog een kusje, daar is het autobusje, ting-ting doet de bel, schat slaapwel" dat zong Louis Baret destijds. 

Als u zich afvraagt, wat beluisterde die domoor vroeger voor rommelmuziek, kan ik enkel antwoorden : "Juist". 

Ik heb het altijd als een soortement erezaak beschouwd "de eigen Vlaamse muziek en haar musici de nodige aandacht te schenken, net zoals het theater, cabaret, opera, musical, ontspanning." Heel veel ergernissen, maar ook heel veel goede dingen, de bluts met de buil.  Of is het de bluts met de bult ?  Ik zal het wel lezen in de reacties.

Alleszins "kussen" in het openbaar is altijd een heikele zaak geweest.  Het moet kunnen, zeggen sommigen maar tegelijk keren de meeste mensen gegêneerd het hoofd af als ze een stel hartstochtelijk zien zoenen.  Of ze veinzen het niet te zien maar weten verdraaid goed wat er aan de hand is.

Nu de liefde voor het eigen geslacht overal in de vitrine staat, eisen die mensen voor zichzelf ook het recht op om "openbaar" te zoenen.  En zoals we dat van vele (niet alle !) homo's en lesbiennes kunnen verwachten, gaan de militanten die op het verkenningspad gestuurd worden om de maatschappij af te tasten, weinig subtiel te werk














 In Rome schreef de politie een bekeuring uit wegens openbare zedenschennis tegen de twee felle zoeners hierboven en de (vrouwelijke) minister van gezondheid van de Italiaanse linkerzijde noemde de politie "enge mannetjes", want zij moeten tolerant zijn.

De jeannetten-van-dienst hebben het spektakel duidelijk gemonteerd om de politie-agenten uit hun tent te lokken : provoceren, noemt men zoiets.  Hoe kom je anders aan die foto's in de internationale pers ?  Als je als homostel mekaar braafjes een zoentje geeft en daar een foto van laat maken zonder herrie, zal geen enkele agent er aan denken je te bekeuren.  Hier is echter duidelijk sprake van een zoveelste blijk van misselijkmakende aandachttrekkerij.  Doe gewoon, jongens, onderscheid jullie niet en leef lang en gelukkig. De norm zijn jullie niet maar nog steeds de mama en de papa die jullie ter wereld brachten. 

Ray