Op 26-02-07 heb ook ik meneer de minister president Leterme aangeschreven:

Geachte heer Leterme,

Betreft uw oproep omtrent ideeën voor een warmere samenleving en uw ‘opdracht het maatschappelijk debat over het evenwicht tussen rechten en plichten, over normen en waarden gaande te houden.’

Ik ben aangenaam verrast dat er eindelijk terug openlijk mag gesproken worden over normen en waarden, over rechten maar vooral dan ook over plichten wat u hier zeer terecht verwoordt:

“Was het niet bon ton tegen normen en waarden te zijn, want stonden die de vrijheid niet in de weg? Inmiddels weten we: de plichten komen niet vanzelf met de rechten.”

Terecht kunnen we het normen- en waardedebat, het rechten- en plichtenverhaal niet blijven vermijden.

Mijn tip naar u toe is:

Laat ons terug fier (te mogen) zijn.

Trots over onze opvoeding, cultuur, geschiedenis en afkomst.

Trots om wie en wat we zijn.

Trots om Vlaming, Europeaan, Westerling te zijn.

Trots omwille van de rechten die wij doorheen de geschiedenis hebben verworven.

Trots omwille van de plicht die we tegenover onze rechten hoog in het vaandel voeren.

De morele plicht om respect te hebben voor anderen, zowel op ideologisch vlak als op vlak van kleur, ras of afkomst, maar ook dezelfde fierheid aan de dag leggen om respect te eisen van diezelfde anderen.

Staat u me toe nog enkele bedenkingen te maken.

U schrijft:

“Daarom moeten we samen werk maken van een samenleving waarin fatsoen, beleefdheid en respect weer de toon aangeven. Fatsoensregels maken het leven aangenaam. De mensen willen een warmhartige samenleving waarin ze elkaar groeten en niet elkaar wegduwen, waarin ze elkaar een hand geven en niet handgemeen worden.”

Nochtans heb ik u noch iemand van uw partij gehoord toen:

- Leen Demaré, VRT-presentatrice, volgende uitspraak deed:

"Als ik weet dat iemand op het Belang stemt, spreek ik daar niet meer tegen. Hier in de buurt kwam iemand op voor het Vlaams Belang. Sinds ik dat weet, zeg ik geen goedendag meer. Zoveel domheid kan ik gewoon niet verdragen." (Het Volk, 13-01-07)

- Toen Koen Fillet, VRT-presentator, volgende uitspraak deed:

“Ik heb Annemans ooit op het perron zien staan in Berchem. Vlakbij de sporen. Ik heb me toen ingehouden” (Libelle 06-11-03 op de vraag: “Wat is de gemiste kans in je leven geweest?)

- Toen Chris Duchausoit, tiens ook al een VRT-medewerker, volgende uitspraak deed na de moord op Pim Fortuyn:

“One down, twenty to go”

Ik neem aan, geachte heer Leterme, dat u hier nog nooit van gehoord had. Bij deze is dit rechtgezet. Opmerkelijk haatzaaiende en tot geweld aanzettende uitspraken die eigenaardig genoeg niet het minst gevolg hadden voor de verkondigers ervan, wegens hun respect?

Allen publieke figuren van de Openbare Omroep door belastinggelden betaald.

 U schrijft:

“Geweld begint als we de ander niet meer zien als onze naaste, als de gelijkwaardige mens 'naast ons', maar als de vreemde tegenover ons. Op dat moment valt het respect weg. Want respect vertrekt van het gegeven dat elke mens evenwaardig is, dat niet ik het centrum van de wereld ben, dat wij samen de wereld opbouwen. Wanneer het respect verdwijnt, wordt de medemens een 'tegenmens', een potentiële concurrent die desgevallend uitgeschakeld kan worden: economisch uit de markt geduwd, sociaal uit de groep gezet, psychologisch klein gemaakt… Waarom dan ook niet fysiek geliquideerd?”

Waarom voel ik mij door deze alinea zo sterk aangesproken?

Als bedrogen CVP-kiezer ben ik uiteindelijk een Vlaams Belangkiezer geworden.

Sindsdien wordt mij alle waardering, waardigheid en respect ontzegd net als de mandatarissen en kandidaten die voor “mijn” partij opkomen.

Gelukkig, voor mij, niet persoonlijk.

Mijn vrienden, buren en familieleden waarderen mij nog evenzeer als toen ik nog geen mestkever was. Alleen door partijvoorzitters, “democratische” verkozenen, ministers en andere vakbondsbazen word ik “behandeld” als het vuil van de straat.

Niettemin is dit voor mij psychologisch lastig om mee te leven.

U schrijft in een antwoord, wat ik las op het internet, op een van de vele mails die u ontving:

“Geachte Heer,
Dank voor uw mail. Ik wil er u op wijzen dat de kiezers van het Vlaams Belang vertegenwoordigd zijn in het federale parlement en het Vlaams Parlement. In een democratie is er altijd een meerderheid en een minderheid. Het staat elke partij vrij coalities te vormen met wie ze wil. Zolang het Vlaams Belang uitsluiting predikt op basis van ras en kleur, wil ik met die partij niet besturen.
Met vriendelijke groeten,
Yves Leterme.”

In het programma van het VB staat nergens dat mensen uitgesloten worden.

Waarom zegt u zoiets?

Het VB staat wel kritisch tegenover de multiculturele samenleving zoals deze op ons wordt losgelaten zonder enige begeleiding.

Zoals het er nu voorstaat, geachte heer Leterme, bent u diegene die uitsluit, ook de vroeger Christen democraten.

In de overtuiging van uw aandacht en benieuwd naar uw antwoord,

Teken ik hoogachtend,

En dat is de verhelderende uitleg van meneer Leterme op mijn schrijven:

Beste,

Dank voor uw mail. De citaten van de omroepmensen waren me niet bekend. Ik zal in elk geval nooit nalaten te spreken tegen een Belang-kiezer, laat staat hem of haar een mestkever te noemen. Als politicus blijf ik het programma van die partij echter verwerpen omdat het de gelijkwaardigheid van alle mensen – een grondbeginsel van de christendemocratie – niet aanvaardt.

Met vriendelijke groeten,

Yves Leterme

Toch een klein commentaarke:

1-     Zou hij dat nu echt menen dat hij van toeten of blazen wist van die uitspraken, de leugenaar?

2-     Moet ik hem nu wéér aanschrijven om te vragen om zijn stelling – dat het Vlaams Belang de gelijkwaardigheid van alle mensen niet onderschrijft – te staven met bewijzen?

Erik

Het hing al enkele dagen in de perslucht, nu is het definitief : na de Munt, de Salzburger Festspiele en de Opera Van Parijs, wordt Gerard Mortier nu leider van de New York City Opera.  Dàt is niet de beroemde Metropolitan maar wel het kleine broertje.

Mortier behoort ongetwijfeld tot die klasse van cultuurmanagers die met lef en talent hun kunstproduct in de aandacht weten te praten.  Hij bezit de dubieuze en ogenschijnlijk tegenstrijdige eigenschap het establishment te schofferen en er tegelijkertijd deel van uit te maken.

In het conservatieve Oostenrijk wist Mortier zéér goed hoe vér hij kon gaan om net de gunst te behouden van zij die de macht hadden.  Dat gold zowel zijn artistieke ambities als zijn privé leven, want onder het mom van de reine,  onschuldige en idealistisch geïnspireerde mandarijn, schuilt de gulzige op geld en homoseks beluste egoïst, wiens tweede natuur manipulatie en roddel heet.  Gerard Mortier behoort uiteraard tot die klasse van VIP's die  de multicul maatschappij voorstaat, zonder er ooit mee geconfronteerd geweest te zijn.

Ook al spuwt hij Vlaams-nationalisten uit, wij zijn wel een beetje trots op zijn benoeming in New York ; of  deze volbloed Europeaan het ginder lang zal volhouden, valt te bezien.


Ray

Ik behoor tot die categorie medemensen die rap ontroerd zijn als anderen beginnen klagen tegen mij.  Soms is die vorm van medevoelen natuurlijk niet meer als een voorwendsel om van een zeurvent of zaagwijf af te komen, want geeft  toe, ook al beweert 94% van de Vlamingen dat ze gelukkig zijn, ik loop altijd  met die overige 6% achter mijn kladden.

In de Kamer van Plezante Mannen en Vrouwen die het domme Volk vertegenwoordigen, wordt er de laatste tijd ook veel geklaagd en gesteund.  Meestal is het daar een kleutertuin met een oude Fröbeljuffrouw met baard en snorbegroeiing maar nu begint het vaak te lijken op een gesticht vol ouwe pèkes en mèkes die constant zitten te mekkeren dat de stoemp nog slechter is dan de programma's van de televisie.  (voor de talrijke Nederlandse lezers van deze blog : "stoemp" zijn geplette aardappelen met fijngemalen groenten, en ouwe pèkes en mèkes, dat bent u beslist niet).

De klacht die praktisch uit elke mandataris opborrelt, heeft te maken met de frequentie van de verkiezingen en ongeacht de kleur, de verkozenen zijn het er roerend over eens, dat "zij bijna niets anders te doen hebben, dan te kandideren".  Dit lamento gaat gepaard met het obligate kopschudden, (hét kenmerk van een politicus) schoudertrekken en een  pedante grimas die moet uitstralen : "'t is erg dat ik zo graag gezien word door het plebs". Ze vergeten dat zij en zij alleen verantwoordelijk zijn voor die opeenvolgende cascade van verkiezingen.  Of loopt u soms rond met spandoeken "Wanneer mag ik nog eens gaan kiezen ?"

Voor mij kunnen ze de boom in, die jammerhouten die barsten van de eigendunk, die politiek beschouwen als een carrière en die al lang vergeten zijn wie hun opdrachtgevers zijn : niet de partijhoofdkwartieren maar de burgers ! 

Ik stel vast, dat het vooral de burgers zijn die over civiek fatsoen beschikken, die weten wat wel en niet democratisch is.  En als het te zwaar is uw job, dames en heren uit de Kamer van Plezante Mannen en Vrouwen, keer dan naar uw huizen en gezinnen terug om te leren hoe het echte leven in mekaar zit.  Er zitten gemotiveerde, bekwame mensen klaar om jullie te vervangen. 

Het is maar een hintje !

In het zwembad van Temse heeft men enkele weken geleden twee moslim-mokkels buitengezwierd tijdens het "vrouwenuurtje".

Het heeft lang geduurd vooraleer het nieuws uitlekte, dus men zat er mee verveeld en nu kan er op zoek gegaan worden naar de klokkenluider.  Binnenkort luidt iedereen de klok, want de multicul stuift af op dagelijkse confrontaties en irritaties : die van de koran gaan er langzamerhand van uit dat zij de boel hier kunnen beheren.  Het zijn precies Walen ;  de Vlamingen moeten hun muil dichthouden maar wél afdokken.

Temse, een braaf dorpje aan de Schelde, beroemd om zijn verkeersopstoppingen aan het bruggetje met twee rijbanen en zijn vele onaangepaste Marokkanen en Turken.  De brave burgemeester, ongetwijfeld een poco-aanhanger, heeft voor de dames van de gemeente aparte zwemstonden ingericht.  De tijd dat de mannelijke dorpelingen noch met hun handen, noch met hun ogen van de bathing beauties konden afblijven ligt allang achter ons maar de woestijnbewoners van Temse leven nog in de achterlijke tijden van apartheid.  Zwichten, zwijgen en toegeven, zeggen ze in braaf maar dom Temse.  Maar het  is helaas  niet genoeg.

Ofwel hebben die bruine tettertrienen geen zwempak,  ofwel mogen ze het van hun Achmedje niet aantrekken, dus die komen plonzen in een legging, een lange T-shirt én een hoofddoek !  Als de mannelijke redder van dienst zich tot hen wendt, om te zeggen dat die outfit niet kan, beginnen ze te krijsen als gekeelde schapen en ontaardt Temse plots in een verderfelijk oord van het kwalijkste racisme.

Ik weet dat een aantal simpele duiven dergelijke incidenten toedekken met gesus en met wellicht een fikse berisping voor het zwembadpersoneel.  In de grond kàn het niet. 

Afschaffen die "vrouwenuurtjes" in onze zwembaden !  Onze eigen gezinnen met kinderen staan voor de gesloten deur, omdat enkele onaangepaste godsdienstfanaten niet kunnen rondploeteren in hun imitatie-boerka.  Is dat allemaal normaal ? 


Ray

Gisteren merkte iemand op bij het interview met Geert Wilders, dat dergelijke duidelijke taal bij ons aanleiding zou geven tot vervolging.  Het is nochtans de enige manier om tot uiting te brengen,  dat Europa zich op een kantelmoment bevindt en dat de aan gang zijnde invasie door de islam moet gestopt worden.

Wij hebben daar wetten voor, grenzen en regeringen die geacht worden de wetten uit te voeren, er zijn parlementen in de lidstaten die controle uitoefenen en die nieuwe initiatieven kunnen ontwikkelen en die vooral de stem van het volk kunnen laten weerklinken.  Zo functioneert de democratie en de man in de straat, ook als hij niet de ganse dag met politiek bezig is, weet dat en verwacht van zijn politieke partijen dat zij hem niet in de steek laten op cruciale ogenblikken in de geschiedenis.

Ik voel me weer als een roepende in de woestijn maar ik sta hier verdomme niet alleen !  En dan heb ik het niet over Achmed en Rachida ; die zitten thuis lekker zoete thee te drinken en zich af te vragen waarom die witte sukkel zich weer staat op te winden.

Neen, er zal op het congres aanstaande zondag van het Belang van Vlaanderen duidelijke taal gesproken worden, lees ik op de blog van Filip de Man, tegen de massale immigratie, het asielmisbruik door zogenaamde politieke vluchtelingen, de schandalen bij de gezinsherenigingen en voor de bescherming van onze superieure Europese cultuur.

Vooral op dat laatste argument wordt het VB en zijn aanhangers graag gepakt door de verraders van het vaderland : wie over de supprematie van de West-Europese cultuur durft beginnen is een racist.  De spionnen van het Centrum der Achterlijkheid kunnen beginnen met de socialistische ex-schepen, ex-ombudsman en Vlaams Parlementslid Tuur van Wallendael op te scheppen : hij is het die in Humo verklaarde dat de West-Europese cultuur de beste is van deze planeet.  Terecht overigens en ik heb geen zin om me hier emotioneel over op te winden en voor de zoveelste keer bewijzen aan te voeren en mijn vroegere studiegenoot te ondersteunen : iedere burger met gezond verstand weet hoe de vork aan de steel zit en dat heeft niets, geen bal, met racisme te maken.

Onze Vlaamse gemeenschap heeft dringend nood aan een boodschap van hoop : het is nog niet allemaal verloren, er is nog een alternatief en om dat duidelijk te maken moet je slogans gebruiken die beantwoorden aan wat onder "de mensen" leeft en moet je de traditionele partijen onder druk zetten en een poot uitwringen. Ik ken er enkele die daar goed in zijn. Dit is nog steeds ons land, onze cultuur, dit zijn onze tradities. Et pour les autres, la même chose.

Ray 

Leysen, de zakenman-vrijetijdspoliticus duikt regelmatig op in het nieuws om zijn zegje te doen over zijn partij, de liberalen.  Eigenlijk is hij een tragisch man, die Leysen.  Je kan hem vergelijken met een "professioneel begrafenisbezoeker", een functie die in sommige grote bedrijven waargenomen wordt door de personeelsdirecteur die op een zijspoor gerangeerd werd.  Bij elke begrafenis of crematie van een gepensioneerde of  nabije familie van een werknemer, staat Leysen met uitgestreken gezicht en in zwarte jas uit naam van het bedrijf professioneel medeleven te betuigen.  Hij mag heel blij zijn in onze Westerse cultuur geboren te zijn (zijn papa was trouwens in zijn jeugd een fervent aanhanger van de arische supprematie en heeft dan ook zijn carrière rondgemaakt onder Duitse paraplu's en in zwarte Mercedessen) , want was hij in de Congo geboren, hij moest  bij elk verscheiden de kleren van zijn lijf scheuren en zich schor schreeuwen.

 Leysen werd door de gazetten van de  Standaard om zijn mening gevraagd over het laatste stuk van het Nieuw Antwaarps Theater "Ik wil wel trekken, maar ik zou liever duwen bij mijn partij" en hij vindt alles goed, iedereen speelt zijn rol goed, en het stuk is in orde.  Zo'n recensent zou bij mij vlug aan de deur vliegen, iemand die bij een comedie denkt dat het een drama is en van een tragedie een schaterende klucht maakt, kan beter de bloemetjes op het terras gieten, vooral met al die alarmerende berichten over de naderende tropen. 

Laat mij het even overnemen van Leysen : de VLD heeft bijna geen acteurs meer om iets op te voeren, dus lieten ze de aanwezige figuranten met taarten naar mekaar smijten, als Augusten in het circus.  Er werd smakelijk gelachen door de toeschouwers.

Ray

"Vlaanderen wil het Belgische federale model in vraag stellen.  Het zal hen zeer duidelijk moeten verteld worden,  dat de prijs voor dit fantasme zeer hoog zal zijn, want deze waan steunt op valse veronderstellingen.  Alle Franstaligen zullen aan Vlaanderen laten weten, dat dit noodlottige streven naar separatisme, zelfs ten dele, of de pogingen Walen en Brusselaars te dwingen langs de weg van het confederalisme tot de vernietiging van België, op een onvoorwaardelijk neen zal stuiten.  Als Vlaanderen België onderuit wil halen, zullen ze dit alleen moeten doen en zullen de andere regio's Vlaanderen de rug toekeren.  De eenheid van Wallonië en Brussel vormen hun macht, zoals het verleden dit steeds heeft aangetoond, zal  het in de toekomst niet anders zijn."

De voorgaande pathetische flauwe kul vormt het slot van "Het manifest voor de francofone eenheid'" dat van november 2006 dateert en dat een goede Brusselse vriend mij uit de dossiers van Le Soir toestuurt.  Het schijnt dat Moureaux, de socialistische islam-burgemeester van Molenbeek  en Vlamingenhater mee achter deze teksten zit en om het bondig te houden, komt het hier op neer : de Vlamingen moeten hun grote smoel houden, want als zij het wat beter hebben, is dit alleen en uitsluitend te danken aan de "reputatie" van Brussel, aan het geduld van de brave Walen, de verradersmentaliteit van sommige  Franstaligen die altijd klaar staan om toe te geven aan de territoriale eisen van de Vlamingen, enz.  Met andere woorden, negentienpagina's tekst om te zeggen : "kop dicht en betalen. "

Een klassieker is ook, dat de Vlaamse ondernemers, met één oog gericht op de beurskoersen van hun ondernemingen, bereid zijn de hand te drukken van Dewinter en Annemans, precies zoals in de jaren ' 30 de industriëlen in Duitsland Hitler aan hun boezem drukten.  Als je geen zinnige argumenten meer hebt, beroep je je op  emoties uit het verleden : hoe triest, hoe klein, hoe doorzichtig, hoe onwaarachtig.

De vijandigheid, de bikkelharde toon van dit Franstalige manifest toont duidelijk aan dat met het oog op de volgende regeringssamenstelling elke Vlaams-Waalse dialoog zinloos zal blijken.  Zo kan er bijvoorbeeld enkel over de splitsing van het kiesarrondissement  BHV gepraat worden, volgens dit manifest,  als de faciliteitengemeentes overgeheveld worden naar Brussel.  Bien sûr, zijn jullie niet geïntresseerd in Mechelen avec son bourgemestre, Monsieur Schuddenbol ?

Niks onderhandelen, zoals die van het Belang van Vlaanderen zeggen, de boom in met jullie Franse streken, de grenzen zijn afgebakend, de faciliteiten worden afgeschaft, wij roepen de onafhankelijke, soevereine Vlaamse natiestaat uit ! 

Doei, België, tot nooit meer. Gelukkig gescheiden.

 

“De verdelers van Franse films investeren steeds minder in Nederlandse ondertiteling. De vertaling is te duur voor het kleine Nederlandstalige publiek dat in de Brusselse bioscopen Franse films wil zien.”

Het komt erop neer dat er daar meer en meer Franstalige films zonder Nederlandse ondertiteling worden gedraaid. Of beter dat er zo goed als geen ondertitelde Franstalige films meer zijn.

Op zo’n momenten heb ik de onweerstaanbare drang om eens goed te vloeken dat het kettert.

Bestaat er dan geen taalwetgeving? Of is die niet nodig voor cultuur?

Heeft Vlaanderen überhaupt nog iets te zeggen in zijn eigen hoofdstad?

O, wat walg ik van al die “Vlaamse” politici die over Egmont, Stuyvenberg, Sint Michiel tot Lambertmont toe hun eigen volk verkocht hebben aan de arrogantie van de Francofonie.

En het wordt nog erger als ze zich daar bovenop nog eens gaan spreiden als een hoer voor al wat vreemd, exotisch en vooral islamitisch is.  

Er zijn er tegenwoordig zelfs die plat op de buik gaan blèten voor al wat illegaal is.

Vlaanderen onafhankelijk, liever vandaag dan morgen.

En Brussel? De keuze laten: ofwel doen wat Vlaanderen zegt ofwel op eigen houtje voortdoen maar dan zonder één euro vanuit Vlaanderen. Broekzele Vlaams, zoals het was in het begin der tijden.

En Laken? Voor dat zooitje ongeregeld zit er niks ander op dan te verhuizen naar de hoofdstad van hun geliefde Wallonië.

Maar zolang het we moeten hebben van labbekakkers als de pezewever en den blèter zijn we nog ver van hier.

Erik

 Kameraden, gezellen, gezellinnen, rood-groene makkers, rioolbewoners, boomhangers, soepjurkfanaten, beroepsstakers, koranlezers, soixanteneufers,  en de overige elf leden van Spirit :

onze gebeden zijn verhoord, Jezuske in den hoge heeft zijn goedgunstig oor verleend aan onze populaire commentator, Paul Walter toen hij met versterkte echo "fuck you" riep, eindelijk is het Vlaams Belang gehalveerd.

De zwarte beesten, de fascistische honden, de uitsluiters en smerige zure racisten hebben een opdoffer gekregen waar ze nooit zullen van herstellen.  In de Wereldstad Lommel, bekend tot in de uiterste uithoeken van Papoea Nieuw-Guinea, zijn TWEE (2, zijnde het dubbel van 1) gemeenteraadsleden van het VB, het Verderfelijke Belang, overgestapt naar de lijst van Jean Marie.

Hedenavond vieren wij dit grootse Historische Feit op het van Velthovense Sint Pietersplein te Lommel in aanwezigheid van alle wereldlijke leiders. Yves Desmet zal samen met Walter Paul het zegelied aanheffen : "Ook mijn Aars houdt van Paars".

Samengevoegde Redactie De Morgen - De Angeltjes

Bij de laatste parlementaire verkiezingen behaalde de Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders in Nederland 9 van de 150 kamerzetels, een complete verrassing die door geen enkele opiniepeiling ingeschat was.  Inmiddels is een meerderheid gevormd met christen-democraten, socialisten en uitgesproken protestanten.  Een regering waar links het hoge woord voert en de agenda bepaalt : twee halve Nederlanders met Marokkaanse en Turkse nationaliteit zijn staatssecretaris, volgens een nieuwbakken rode bewindsvrouw moet de boerka best kunnen in het straatbeeld, enz.

De eerste opiniepeiling na de eedaflegging van Balkenende geeft verlies voor de regerende partijen en de PVV van Wilders springt van 9 naar 14 zetels.

In Amsterdam is er al een hele tijd veel te doen omtrent de oprichting van een grote moskee, de invloed van fundamentalisten hierbij, de financiering, kortom een zwaar maatschappelijk debat.  Groen-Links, de tegenhanger van ons Groen ! voert het hoge woord.  Hieronder een interview, weggeplukt op internet, met taalfouten en al met de fractieleider van deze partij over de moskee.  Wel bekome het u !




Aan allen

A. Allereerst: waar hebben we het over bij de Westermoskee
Tot voor kort stond er op het terrein een oude garage, die als moskee werd gebruikt.
Die is gesloopt en daar komt complex met woningen (gebouwd door woningbouwver. Het Oosten, een moskee (moskeevereniging AyaSofya) en een parkeergarage.
De grond is van Aya Sofya).
In de (openbare) parkeergarage ‘koopt’ het stadsdeel een flink aantal plaatsen, ten behoeve van bewoners.
De woningen worden gewoon corporatiewoningen.
Bij de bouw van de moskee is het stadsdeel niet financieel betrokken.
Met de buurt is inmiddels overeenstemming over het gebouw.
Het wordt een gebouw in de stijl van de Amsterdamse school, passend in de wijk.

B. Wat wil GroenLinks
Allereerst zorgen dat de grote groep van oorsprong Turkse (en Marokkaanse) stadgenoten steeds beter integreert in de Amsterdamse samenleving. Lukt dat? Ja, wij zien dat de Turkse gemeenschap steeds meer een goed plaats krijgt in onze stad. Soms zou je willen dat het iets sneller gaat, maar de richting is volstrekt duidelijk. GroenLinks De Baarsjes heeft (samen met de PvdA, D66 en VVD hier lokaal) vertrouwen in deze gemeenschap.

C. Waarom de moskee?
Nederland kent (gelukkig) godsdienstvrijheid. Iedereen heeft het recht op zijn of haar eigen geloof. Daarnaast moet men zich natuurlijk wel aan de Nederlandse wet houden. Een grot groep bewoners is Islamitisch. Als je deze groep Amsterdammers een volwaardige plaats in de samenleving wilt geven, hebben ze recht op een plek om hun geloof te beleven. Vele gelovigen hebben geld, sieraden etc. gegeven om de moskee hier mogelijk te maken.

D. Zijn wij bang voor de standpunten van deze moslims?
Nee. In de partij hebben we moslims, in onze fractie hebben we een zeer gewaardeerde moslim. Ongeveer 25% van de moskeegangers stemde bij de verkiezingen voor de deelraad op GroenLinks. Kom daar eens om in de rest van Nederland. En natuurlijk kennen ze (net als elders in Nederland) niet ons verkiezingsprogramma tot in de puntjes. Maar het grootste deel van deze kiezers weet precies waar wij voor staan. En natuurlijk zijn er ook mensen met veel conservatievere standpunten, maar die zijn er overal in Nederland. Kortom: waar zijn we bang voor?

E. Is het bestuur van de moskeevereniging ook ze progressief?
Nee. Dat bestuur is een stuk behoudender.  Maar ook dat bestuur beweegt stapsgewijs. Maar wij zien geen stappen die de integratie en maatschappelijke ontwikkeling van de moslimgemeenschap de verkeerde kant op sturen.

F. Is het stadsdeel belazert door het moskeebestuur
Ja. In de tijd dat er (in onze ogen) een progressief bestuur zat, heeft dit bestuur afspraken gemaakt over het overdragen van de aandelen met de Duitse moederorganisatie. Kort daarna hebben ze met het stadsdeel en Het Oosten (woningcorporatie) afgesproken dat er geen Duitse inmenging komt. Dat is strijdig. Het huidige bestuur zal dat recht moeten zetten. Op dat punt mogen wij een stap vragen van dit bestuur.

H. Is de moskee nu overgenomen door het Duitse Milli Gorus
Onduidelijk, dat wil zeggen, over het (toekomstige) eigendom van het gebouw bestaat nog geen duidelijkheid. Is dat erg: zie hieronder. Het moskeebestuur is niet overgenomen!

F. Milli gorus in Duitsland een enge organisatie?
Ja. Dat wil zeggen, voor zover ik weet is die vooral erg Turks nationalistisch en erg conservatief als het gaat om bv. standpunten over homo’s en vrouwenrechten. De vraag is hoeveel invloed ze zullen hebben in Amsterdam, als ze een stukje moskee financieren of formeel eigenaar zijn van het gebouw.  Vergelijk de Katholieke kerk. Alle gebouwen vallen (via het bisdom) onder het gezag van de Paus. Die heeft ook standpunten die niet in overstemming zijn met standpunten van GroenLinks, of zelfs het grootste deel van de Nederlandse bevolking. Protesteert er iemand tegen een nieuwe kerk??? Nee, omdat we 1. het recht van godsdienstvrijheid erkennen en 2. omdat we toch zoveel vertrouwen hebben in de gelovigen, dat we daar niet bang voor zijn.
Het stadsdeel doet (terecht) haar best om buitenlandse financiering zoveel mogelijk buiten de deur te houden. Het draagt niet bij aan het vertrouwen in het bestuur van de moskee. Maar als dat niet helemaal lukt, ben ik er niet bang voor!

G. Draagt de bouw van de moskee bij aan de integratie
Het uitsluiten van mensen draagt nooit bij aan integratie. Verder,  je kunt veel over het gebouw praten, maar het gaat natuurlijk om de organisatie. Als de Westermoskee er niet komt, zullen de mensen ergens anders gaan bidden. Dan huren ze een sporthal! De essentie is dat er we (stapsgewijs) met het bestuur van de moskee werken aan integrerende activiteiten. Daarover zijn afspraken.  Het stadsdeel subsidieert overigens geen religieuze activiteiten, maar maatschappelijke activiteiten. Voorlopig zegt het moskeebestuur nog steeds dat ze zich daar aan zal houden, maar dat wordt nog te weinig concreet.  Dat zou sneller moeten.

Samenvatting:
Wij willen deze groep mensen (waaronder vele GroenLinksers) een goede plek in de samenleving geven, en samen met hen werken hun integratie. Het gebouw helpt, maar de essentie is dat we goede samenwerken met de organisatie AyaSofya. Dat met horten en stoten gaan, maar de richting is goed. Wij willen een Westermoskee, waar die Amsterdammers een plek hebben om hun geloof te beleven, en met een bestuur dat met ons werkt aan de verdere integratie van hun leden.

Coos Hoebe
Fractievoorzitter GroenLinks De Baarjes


En ?  Het ziet er goed uit, niet ?  Binnenkort zingen we allemaal van "Tulpen uit Istanbul".


Ray

Hij zou een spreekbeurt komen houden maar de rector van de ULB heeft de activiteit afgelast : de Egyptische islamoloog Taricq Ramadan mag in Oxford blijven, waar hij doceert en deel uitmaakt van de Britse moslimraad. In de USA was hij niet welkom, om niet zo duidelijke redenen.  

Alleszins een gecontesteerd geval, niet direct aanwijsbaar een terrorist maar wel iemand die op een nadrukkelijke manier een plaats opeist voor de moslims in Europa, dat voorlopig zijn naam kan behouden maar Eurabia klinkt beter.

Ik moet die man niet, ik lust zijn soort arrogantie niet. "Ruim baan voor ons, wij eisen onze rechten op als moslims" is niet van aard om sympathie op te wekken, behalve als je een linkse, socialistische platbroek bent, die uit is op electorale aanhang, genre den Baard en Dictator Janssens. En uiteraard lafbekken zoals Groen Links in Amsterdam die prat gaan op hun 25% aanhang bij de moskeelopers.

Ramadan pleit voor een openlijk geafficheerd burgerschap, sociale en politieke particpatie en EIST politieke (nog eens, tweemaal in een zelfde tekst !) en financiële onafhankelijkheid voor de Europese moslims.  Als ik zulke dingen lees, word ik balorig en baldadig.  We staan hier voor een zogenaamd intellectuele benadering van de invasie van Europa : neem de nationaliteit aan van je nieuwe land, blijf een trouwe aanhanger van het enige ware geloof, infiltreer de nieuwe maatschappij en verover stelselmatig de macht. Als we zover zijn, kijken we verder.

Dàt is wat de man beweert.  De Britten zien hier vanzelfsprekend geen graten in, want zij zijn de grootste lafaarden binnen de EU, als het aankomt op de verdediging van de eigen cultuur.  Big-Ben, een minaret why not ? 

Als u nu denkt dat de ULB een moedige beslissing heeft genomen door Ramadan geen spreekgestoelte te gunnen, oordeelt dan niet te vlug, want er is méér aan de hand.  Taricq pleit ook voor het doorknippen van de banden met de conservatieve thuislanden voor de Europese moslims en het is uitermate intressant om lezen, als hij het bijvoorbeeld heeft over de grote invloeden via de ambassades op de landelijke politiek !  De infiltratie van de moslimgemeenschappen door de veiligheidsdiensten, je weet niet wat je leest : James Bond en Rachid samen op pad. Ik kom hier nog op terug.

De reden dat de spreekbeurt afgelast werd heeft vermoedelijk meer te maken met druk door de islamitische ambassades dan door de "ideologische zucht naar vrij onderzoek".

Een Franse onderzoeksjournaliste zegde over Taricq Ramadan : "ondanks zijn westers uiterlijk, zijn pleidooien voor integratie, blijft hij ten gronde een islamist".

Géén explosieve terrorist maar een intellectuele imperialist.  Ik moet die man niet. Dat hij zijn filosofische en maatschappelijke adviezen verstrekke in de toffe landen waar de islam heerst.  Doei, Taricq !  Tot nooit meer.

Philippe Van der Sande is een van die vele VB-mandatarissen die de partij een stevige basis bezorgt met zijn kennis en ervaring.  Hij is fractievoorzitter in de Antwerpse OCMW-raad en districtraadslid voor de stad van Allah.  En hij verwacht beslist niet dat wij het hier over hem zullen hebben, dus dat wordt weer een dubieuze onbetaalde factuur en een zure kop van de boekhouder, maar kom, het is voor de goede zaak en als we failliet zijn trekken we naar het OCMW.

"Niemand praat bij het OCMW nog over de verdwenen 50 miljoen euro : die zijn nochtans nooit teruggevonden."  Als Philippe dat zegt, geloof het maar, want hij is geen demagoog, maar een man van wijze reflectie. 

Namens de VB-Vlott fractie in het OCMW worden een aantal functioneringsvoorstellen op de tafel gelegd om in deze stad met haar vele schrijnende, al dan niet verdoken ellende, op een rechtvaardige manier de helpende hand te reiken aan wie er recht op heeft en om tegelijk de mistoestanden en misbruiken uit te schakelen.  Cruciaal  om deze bij uitstek sociale taken waar te maken is te kunnen beschikken over personeel, dat met de nodige motivering in vaak moeilijke omstandigheden optreedt. Uit naam van de legale rechtvaardigheid en niet als een vooringenomen spreekbuis van politieke partijdigheid, alsof het lepe duo Janssens en Deconinck uit eigen zak alle nood kunnen lenigen, in ruil voor een stemmetje.

Behoort het  bovendien tot de taken van een openbaar centrum voor sociaal dienstbetoon om een congressencentrum te beheren, een museum open te houden, op te treden als huisbaas van commerciële panden, sociale woningen neer te zetten in een soort competitiestrijd met de woningbouwmaatschappijen,  jonge kunstenaars ondersteunen, een collectie schilderijen en kunstwerken in bezit te houden, enz. ?  Philippe Van der Sande stelt die vragen en  brengt ze vlijmscherp te berde tijdens de klaagzangen om meer centen die de imams van de meerderheid laten opklinken als stonden ze in hun soepjurken te jammeren op de minnaret.

De voorzitter-schepen van het OCMW is de vrouw die niet kan tellen zonder haar vingertjes,  die gelooft dat het geld aan de bomen groeit, die liters deodorant onder de oksels spuit als ze hoort over verantwoordelijkheid en die door de Dictator-Burgemeester  heropgevist werd, omwille van haar buikdansende onderdanigheid en bijzonder juist ingeschatte onkunde.

Philippe, laat u geen zand in de ogen strooien : er zijn vele nagels om op te kloppen in de Lange Gasthuisstraat, zeker die van de verdwenen 50 miljoen euro mag niet uit de electorale aandacht verdwijnen !  Wij zullen meehelpen zoeken op onze bescheiden manier, maar wel verbaal in overdrive. U kent ons niet maar wij u wel.  Het ga u goed, het rechtvaardige Antwerpen rekent op u.

Ray

Het was om te lachen, toen ze vorige week meedeelden dat Dirk Sterckx de kamerlijst in Antwerpen zou aanvoeren.  Aanvoeren ?  Voortsleuren,  de dieperik in. 

Zeker toen Dirk overal begon rond te bazuinen, dat hij  niet wou zetelen, want hij doet liever enorme inspanningen voor de haven "en zo" in Straatsburg als Europees Parlementslid.  Dat brengt ruim tienduizend euro netto per maand op, terwijl dat in de federale kamer   een pak minder is.  Hoe zou je zelf  zijn ?

Dirk kwam in de studios van waaruit hij vroeger het nieuws las, vertellen, dat hij ingaat op alles wat de partij hem vraagt, zolang het niet minder opbrengt dan wat hij nu heeft.  Voor een ministerpost wil hij desnoods meedingen. Van welk departement, komt er niet op aan : Dirk kan àlles aan.

Enfin, heel de politieke Wetstraat en omgeving bescheurde zich van het lachen om de zoveelste domme streek van de blauwen.  Ofwel maken ze ruzie dat de nieuwsredacties om extra personeel smeken om de vele perscommuniqués te lezen, ofwel smijten ze mekaar om beurten buiten, onttronen ze mekaar, zweren ze eeuwige trouw voor twee dagen, beliegen ze de kiezers, beliegen ze mekaar, het is te onwaarschijnlijk voor woorden ! Die nieuwe Open naam, forget it, het is zoals velen zegden : saus uit hetzelfde vieze kommetje.

 Nu, met de schitterende strateeg Nojel Schlangen worden er lijstsamenstellingen naar buiten gebracht, die  achteraf geloochend worden door het partijbestuur...  De clown van Mechelen zal  de lijst in Antwerpen aanvoeren volgens de laatste berichten en  hij heeft gezworen dat hij zal zetelen.  Als hij verkozen wordt ... ja, ja, zoals ze nu weer bezig zijn, is het zelfs mogelijk dat de kopman NIET zal verkozen worden. 

Dat de strateeg,  Bartje Somers niet kan luchten, is bekend, dat hij echter zijn antipathie zo ver drijft om de spelletjes zich onder het oog van de publieke opinie te laten afspelen, verraadt de geweldige ego én politieke onkunde van deze lelijke mens.  Gelukkig staan wij met beide benen  op de grond, zodat we  geen medelijden gaan  koesteren met Somers, noch met zijn partij mislukte strategen.

Ray 

"Ge moet al eens uw neus buiten de deur steken en naar het buitenland trekken, om uw horizon te verbreden, lomperiken" is een van de wijze gezegdes van Mijnheer Erik, onze Algemene Directeur van Angeltjes n.v. waar wij hoofdknikkend,  volgaarne,  vol overtuiging en vol onderdanigheid mee instemmen tijdens onze redactievergaderingen.

- Hèd u soems wèr ne parachutedropping veur ogen, Menier Erik ?

- Mo vènt tôh ... ik bedoel surfend op internet ligt geel de wèreld aan joen voete.

Om een lang verhaal kort te houden, ik kreeg de opdracht naar het verst mogelijke buitenland dat je je kan voorstellen te trekken  : het Koninkrijk der Nederlanden, Holland en naar de hier niet onbekende webstek Uitkijk die ons vaak inspireert en jaloers maakt.  Maar ja, zij staan genoteerd op de AEX, terwijl Mijnheer Erik alleen een notering nastreeft op de beurs van Fongafale van de constitutionele monarchie Tuvalu, 9 atollen met een totale oppervlakte van 26 km2 gelegen in de Stille Oceaan  maar met 97% protestanten : "Het is hetzelfde als Holland, protestants, ze verzuipen ook als het hoog water is maar  de zon schijnt elke dag".  De  kronkelwegen in de hersenen van Grootindustriëlen zijn moeilijk te volgen voor het kleine grut maar u hoort ons niet klagen.

 Bij die Uitkijk vond ik een lezenswaardig artikel over het klimaat, zoiets waar onze gastscribent Pim purper bij uitslaat en de ambulance in zijn straat vanuit stand-by de motor start.  Wetenschappelijk ben ik niet getalenteerd om die dingen te vatten maar ik kwam wel tot een conclusie na de zoveelste beschuldiging van links over de oorzaken van de klimaatwijzigingen.  

De politiek-correcten betogen dat de economie die door het welvarend gedeelte van de mensheid bedreven wordt, verantwoordelijk is voor de opwarming van de aarde, een soort herhaling van de negentiende eeuwse slogan "den baas is ne smeerlap".  Intussen stuwen die linkse ratten West-Europa vol met alle mogelijke stumperds uit Noord- West- en Midden-Afrika om ook een graantje mee te pikken van onze welvaart.  Als wij echter het hoofd boven water willen houden, zal er meer moeten geproduceerd worden, meer winsten van de bedrijven afgeroomd en meer belastingen opgehoest door de arbeidende bevolking.  Met andere woorden : het milieu zal nog zwaarder aangetast worden, de aarde wordt onbewoonbaarder en de verantwoordelijken voor deze mondiale catastrofe zijn de linkse raddraaiers.

Er dreigen echter andere onweerswolken boven ons hoofd.  Hier komen we later op terug. 

Ray

Zondagmorgen zaten er weer enkele politici te hengelen naar de gunst van het publiek tijdens de Zevende  Rustdag, ingesteld door God, op voorstel van Mijnheer Erik.

Het was nog een uitlopertje van de krokusvakantie, dus de kleine garnaaltjes mochten wat komen spartelen. Tommelein, die sedert hij Dedecker mee aan de deur heeft gezet, zélf bezig is met het kweken van een nog dikkere nek, Devlies, altijd schichtig rondspeurend of achter een of ander decorstuk Tobback tevoorschijn zou springen om hem af te blaffen zoals in Leuven op het stadhuis en dan die triestige socialist, Mahler of Malemans, die beleefd zijn sollicitatiebrief voor de functie van minister van Financiën overhandigde aan de reporter van dienst. En maar zeveren en met die kop schudden, jongens, die politici hebben toch geklutste hersens.

Het was trouwens ook diezelfde rode met zwarte ogen die zich beklaagde over de vele opeenvolgende verkiezingen in dit land.  Om de twintig maanden moet hij kandidaat zijn,   alsof Den Baard dan bij hem in de living verschijnt met de revolver op de borst om Mahler te verplichten op de lijst te staan, elke nacht affiches te plakken, folders te bussen, oude madammen op de markt aan te spreken als een overtuigd gerontofiel en 's zaterdags heel het dorp op pinten te trakteren. Dat allemaal om in de Kamer van Plezante Mannen en Vrouwen het Domme Volk te vertegenwoordigen. Mahler was er ondersteboven van en de twee andere figuranten knikten ook van "ja, ja", bij hen viel het ook zwaar, zeker met die grote kieskringen, waar nog veel meer markten gehouden worden om te bezoeken en zij moeten ook onnozel doen tegen die vrouwen met bloemetjesjurken en grijze permanenten.

Ze waren even vergeten, de parlementaire warhoofden van het zevende knoopsgat, dat ze in 2003 zélf de wet op de verkiezingen hadden aangepast en gewijzigd.  Een klem op de democratie door de 5 % regel, de provincies als kieskringen om de ijdele zotten uit hun respectieve partijen te plezieren en de frequentie ... tja, dat moeten ze overleggen met de andere bestuursniveaus.

Misschien zou het wat beter gaan mochten we om de zoveel jaar de beroepspolitici "verlof" geven en hen verbieden deel te nemen aan bolletjeskermis. Enkel toegangstickets tot Kamer en Senaat voor BV's : de twee van Clouseau namens "Alle eenzame Vrouwen en ook al de anderen", Martine Tanghe voor "Met de Waaive niks as last" , Herman Brusselmans voor de "Gefrustreerde Vetzakken",  Jeanette Lanoye voor "Homo's met een buikje"  Kristien Hemmerechts en Tom Barman als "Het afgrijselijke Duo". 

Maar ik   ga voor Laura Lynn, van het Schlagerlied de Koningin, met Witte Laarsjes en kort plooirokje. 

Stel u dat voor : de Belgische Premier (of is het dan Première ?) Laura Lynn neemt afscheid van de Amerikaanse President met het pakkende lied : "Joris, Joris klik op  mijn clikoris". Als u het op de foto doet, hoort u Laura.

Ray

Alle Vlaamse kranten, weekbladen, magazines (op enkele uitzonderingen  na), de radiostations en de televisiezenders volgen een aantal ordewoorden in hun commentaren én berichtgeving :

- de multiculturele maatschappij bevorderen:  kritiek op het vreemdelingenbeleid en de islamisering van Europa is onbestaand.

- de groeiende belangstelling voor een zelfstandig Vlaanderen fnuiken.

- het programma, de acties en tussenkomsten van Vlaams Belangmandatarissen doodzwijgen, of in een verkeerd daglicht stellen.

Om deze redenen hebben wij deze bescheiden blog in het leven geroepen, weliswaar onafhankelijk van het Vlaams Belang maar niet neutraal. Het VB heeft aan ons niets te zeggen maar wij zijn wel bereid hen te steunen, omdat zij het enige alternatief zijn in onze opvatting.

Wij begrijpen dat sommige mensen die hier terechtkomen op deze blog het niet eens zijn met ons: zij hebben echter de volledige gedrukte, gesproken en beeldende pers tot hun beschikking.  Zij kunnen hun mening vrij uiten in de lezersrubrieken die tot hun beschikking staan en die voor ons gesloten blijven. 

Op dit forum is voor hen géén ruimte en zeker niet om te komen schelden.
Wij gaan ook niet schelden of provoceren op blogs die er een andere of tegenovergestelde ideologie, mening of maatschappijvisie op nahouden. 

Iedereen kan hiervan denken wat hij/zij wil : de zogenaamd politiek-correcte beleidsmakers hebben deze situatie veroorzaakt door hun starre en stugge weigering  de democratische dialoog met ons aan te gaan. 

Erik & Ray

Eentje dan toch van Mars die Rosetta gisteren maakte.




De foto  werd genomen door onze nabije vrienden want in hun taal schrijven zij het zo:
Two-colour composite of Mars seen by the OSIRIS narrow-angle camera on 24 February at 19:28.
De afstand bedroeg zo'n 240.000 km.
De grijze vlekken zijn wolken die u ziet.

Neem rustig uw tijd om te snuisteren in onze reeds verschenen novelletjes en andere kladjes.

 Alles hier al gelezen?

Misschien is dat nog iets voor u:

De Europese hersenspoeling. (Xavier Meulders)    
 

Al jaren circuleert op internet het gerucht dat naar aanleiding van de oliecrisis in 1973 de toenmalige Europese Gemeenschap, op aandringen van Frankrijk, gesprekken organiseerde met de Arabische partners van de Opec. Deze gesprekken worden de EURO ARABISCHE DIALOOG genoemd.  De vergaderingen die in Parijs plaatsvonden zouden in juni 1975 uitgemond zijn in de Resolutie van Straatsburg. 

In ruil voor de noodzakelijke oliebevoorrading van Europa zouden de lidstaten "de Arabische immigratie actief bevorderen en de nieuwkomers ruim baan geven om hun cultuur en godsdienst naar Europa te exporteren, wat een grote verrijking betekent op het vlak van normen en waarden".  De opdracht aan de lidstaten luidde, deze onderrichting met de grootste prioriteit te behandelen.

Tevens werd aangedrongen om de pers en de academische wereld in te schakelen,  en de nodige steun te verlenen bij de oprichting van moskeeën en islamscholen. Precies dàt wat er in West-Europa aan de gang is. De Brits- Egyptische auteur Bat Yeor voegt er aan toe in "The decline of Eastern Christianity under Islam" : "France, Belgium and Luxembourg were then the most active agents of the EAD".  Altijd leuk de naam van je land aan te treffen bij de domme kloten van de aardbol.

Een vaak opduikende politicus in deze onverkwikkelijke affaire is wijlen de Wilrijkse CVP-er Tijl Declercq. Hij wordt overal genoemd en beschreven als "zo links als een deur" en een der belangrijkste pleitbezorgers namens Europa voor de alhier bedongen overeenkomst, olie voor migratie.  Wat best zou kunnen, want de  ex-jezuïet met wat alleen Vlaams-nationalisten als een erenaam beschouwen, Tijl, werd later voorzitter van een pro-Palestijnse vereniging die in het leven geroepen was om binnen Europa de steun voor Israël te compromitteren en waar mogelijk te verijdelen.

In de memoires van Joop den Uyl, die niet volledig toegankelijk zijn voor het publiek, is ook sprake van de dialoog.  Over het bestaan van de dialoog, de gesprekken en bijenkomsten kan niet getwijfeld worden en over de conclusies vermoedelijk ook niet.  Vreemd is wel dat het erg moeilijk is om de tekst(en) van de resolutie terug te vinden.  

Het blijven weliswaar "vijgen na Pasen" maar een duidelijk antwoord zou alleszins verantwoordelijkheden bepalen waar ze horen.

Ray