Wenst u een link te leggen naar een specifiek artikeltje? Dat kan. Klik op het groene > naast de titel. Dan verschijnt het desbetreffende artikel bovenaan. In de adresbalk van uw zoekmachine vindt u dan het URL-adres.
Eerste keer op ons blogje? Graag eerst dit lezen, waarvoor dank.
25-01-2007
Schiet niet op de pianisten aub !
Wij hopen niet beticht te worden van verdoken franskiljonisme door hier een Franstalig liedje te laten horen, dat ons via-via de geheime ondergrondse toegestuurd werd. In Frankrijk is men duidelijk meer gewoon dan hier. Wij laten het aan ieder van u om al dan niet afstand te nemen van sommige uitlatingen. Het ter beschikking stellen van dit lied, impliceert niet dat wij het integraal eens zijn met de inhoud. Met het oog op de a.s. verkiezingen in Frankrijk, behoort het gezien te worden als achtergrond bij maatschappelijke stellingnames en is derhalve intressant onderzoeksmateriaal. Klik hier om Claude Barzotti te beluisteren maar wel een beetje geduld hebben.
Filips de Taaie.
Den Taaie is kwaad. Vorige keer dat het humeur van de troonprins de pers haalde, was in China toen hij na wat glazen te veel tegen de heer hoofdredacteur van het Wetenschappelijke Magazine Story lalde, dat hij tot zijn laatste snik zou strijden tegen de belagers van la Belgique une et indivisible. "Ze kennen mij niet, ik ben een taaie". Het Nederlands van Mathilde staat nog niet helemaal op punt, zij komt tenslotte niet uit Argentinië, maar het rare adjectief "taai" hier gebruikt als substantief, kende zij wel, vandaar dat haar Waalse rechterwenkbrauw kritisch de haargrens probeerde te vervoegen.
Bij de receptie van de zogenaamde Gestelde Lichamen op het koninklijk paleis door de Franstalige Duitse familie die dat gebouw in leasing heeft (ten behoeve van onze Nederlandse lezers : Gestelde Lichamen zijn openbare functionarissen met enige importantie, ofte lieden die door de bevolking gefinancierd worden om zich onledig te houden met meestal overbodige bezigheden, door Mijnheer Erik, ook wel eens Ongestelde Lichamen genoemd) heeft onze Taaie Troonprins twee Vlaamse Hoofdredacteurs naar zich gewenkt (vermoedelijk na alweer enig alcoholisch tonicum ingenomen te hebben). Desmet van de Morgen en Vanden Driessche, koningsbespieder en politiek redacteur bij de VTM (Vlaamse Televisie Maatschappij) hoopten ofwel op de belofte van een lintje of anders een Primeur ("de Prins heeft weer raak geschoten") maar ze kregen een bolwassing, wegens te kritisch optreden.
Een bolwassing ? Kritisch optreden ? Een koek op hun bakkes (een muilpeer) verdienen ze, die twee slijmerds wegens constant beliegen van het publiek, het vervalsen van nieuws, het achterhouden van feiten, het eenzijdig belichten van maatschappelijke evoluties. Als ze eventjes met Filips lachen, wordt die boos en taai maar de rest van hun activiteiten blijven uiteraard onbesproken.
Filips Den Taaie had gelijk en heeft goed gehandeld. De monarchie ridiculiseren is zijn taak (en soms ook van Laurent). De twee hoofdredacteurtjes moeten objectief nieuws brengen en de bevolking is wijs genoeg om te oordelen zonder al die subjectieve pezewevers die met hun vingertje staan te wijzen.
Nooit gedacht dat ik Filips zou toejuichen ! Het is maar waar je wil uitkomen.
Ray
Oproep om uw vakbondslidmaatschap op te zeggen.
Deze oproep komt niet van mij maar van het ABVV.
In dit persbericht laat het Vlaams Belang weten dat het proces tegen de vakbonden is gestart. En wat schrijft het ABVV in een reactie daarop:
Het VB argumenteert ook dat we mensen uitsluiten van een dienstverlening (uitbetaling van werkloosheidsuitkeringen ) waarvoor ze nergens anders terecht kunnen.
Ook dat klopt niet: werkzoekenden die zich niet willen aansluiten of die niet aangesloten zijn bij een vakbond, kunnen altijd terecht bij de Hulpkas voor Werkloosheidsuitkeringen, die dezelfde dienst levert en die ook kantoren heeft in heel Vlaanderen.
Waaruit ik met mijn simpele geest alleen kan besluiten dat het ABVV totaal overbodig is en dit bij deze ruiterlijk toegeeft én reclame maakt om niet aan te sluiten bij een dure vakbond maar gratis te genieten van dezelfde service bij de Hulpkas.
Erik
Aan een terras
Zij zaten voor een gouden glas, vroeg in den ochtend, aan een koel terras.
Zij dronken niet ; tenzij elkanders ogen, met blikken die - zoo bitter jong - niet logen,
en spraken niet ; de taal der liefde was hun vreemd of geen van beiden boeken las.
Zij keken mijn kant uit en zagen niet hoe spot in mij worstelde met verdriet.
Reimond Herreman
24-01-2007
Morgen : Gedichtendag Vandaag : Voorproeversdag.
De cultuurproevers weten het : morgen is het Gedichtendag. Een goed initiatief. We spreken allemaal ons leven lang proza met mekaar, laten we het morgen eens proberen met poëzie, zoals Cyrano de Bergerac of Helena van Troje.
In de onvolprezen Gazet van Antwerpen, ooit omschreven als een Rechtse krant van de Linkeroever, inmiddels verworden tot een constant achteruitboerende Gazet van Janssens, geven ze de lezers een keuze uit vijf dichters : Guido Gezelle, Paul van Ostaijen, Willem Elsschot, Hugo Claus en Herman de Coninck.
Ik begrijp dat de Frut iets wil doen voor de populariteit van dichters en hun producten maar bij mij vangen ze bot. Ik kan onmogelijk een nummer één aanduiden in deze reeks. Het zijn vijf getalenteerde mannen en alhoewel ze allen overleden zijn (op Claus na maar die zal niet meer publiceren) blijven ze ons met hun woorden en beelden ontroeren, amuseren, verrassen. Dichters zijn allen en altijd nummer één. U ziet, ik kan best mild zijn.
Maar ik moet nu eenmaal mijn reputatie als dwarsligger gestand blijven en kies daarom vandaag voor een vrouw, Anna Enquist. Zij was in Lissabon met de Nederlandstalige delegatie schrijvers en dichters, toen zij op weg naar een vergadering naast Herman de Coninck wandelend, deze in haar armen opving toen hij dood neerzeeg.
Het gedicht gaat niet over dat drama, wel over de dood.
INEENS
Ineens was ik het vermogen om warmte vast te houden verloren. Nu de kinderen het huis uit zijn, snoof ik, ja, ja. Ik kroop onder steeds meer dekens. De kachel loeide. De warmste van ons tweeën kon mij niet meer verhitten. Ik rilde en huiverde alsof ik oog in oog stond met de dood.
Wat ook zo was. De dood en ik stonden op een dijk. Tussen ons was niets dan een aanzienlijke afstand.
Anna Enquist.
Richtlijnen voor de Pokken-journalist.
De "politiek-correcte" gemeenschap die in de media alle podiumplaatsen bezet, heeft enkele simpele leidmotieven. Zo kregen wij inzage in een document dat we u, die tuk bent op waarheidsliefde en verwend door de serene subjectiviteit van uw lijfgazetten, niet wensen te onthouden . Hier gaan we :
- bouw elk bericht om tot een reclameboodschap voor links ;
- als dat niet kan, keil het in de versnipperaar ;
- bestook de "lezers" elke dag met tendentieuze vragen, verpakt als opiniebevragingen waar links profijt kan uit halen ; koppel hieraan een domme prijsvraag waarmee we enkele abonnementen kunnen slijten ; dat is goed voor de verkoopsstatistieken ;
- steun elk commercieel en volksvreemd initiatief : de multiculturele maatschappij kan enkel gedijen als de Westerlingen zich volledig aangepast hebben ;
- objectiviteit, neutraliteit en vrije meningsuiting zijn valse begrippen van rechts die de democratie die wij voor ogen hebben in gevaar brengen.
Zo. Wij hebben met de lange arm die de onze is en het korte zicht dat er bij hoort, beslag kunnen leggen op dit document bij de redactie van een vooraanstaand, weinig gelezen maar heftig toeterend Vlaams krantje en wij willen het ons internationaal lezersgezelschap niet onthouden. Helaas niet verkrijgbaar in vertaling.
Via onze Nederlandse connecties vernamen wij, dat de redacteuren van het dagblad "Trouw" een politieke peiling hebben georganiseerd onder hun journalisten, die gepubliceerd werd door Elsevier en waaruit blijkt dat de overdonderende meerderheid aanleunt bij de socialistische PvdA en het semi-communistische Groen-Links. Niks aan de hand, zegt de Hoofdredacteur, bij de NRC zal het nog meer uitgesproken zijn. Héérlijk, héérlijk !
In Nederland wordt zoiets gepubliceerd, hier wordt er hypocriet over gezwegen. Gelukkig hebben vele lezers en kijkers het wel door.
Ray.
EEN BLOG MET INTERNATIONALE UITSTRALING
Elke morgen wil Mijnheer Erik een interprovinciale video-conferentie met zijn Antwerpse bijhuis om strategie, planning en dividendverdeling te bespreken. In een of andere belegen managerscursus moet hij gelezen hebben, dat je op een "meeting" de medewerkers het makkelijkst stimuleert met humor. Hij begint dan ook steevast met het voorlezen van een mop van de kalender, waarna iedereen over de grond rolt.
Vanmorgen was er een ànder begin van de vergadering.
- Ijut hezien, we wordn geleesn tôt in Ongarijje.
Mijn Antwerpse receptioniste, die het West-Vlaams van Mijnheer Erik niet goed verstaat, zakte al van haar stoel om beginnen te rollen maar ik kon ze nog net met een trap onder haar zitvlak in positie houden. Om de situatie helemaal te redden zeg ik :
- Allee gaai. Da zal zaain, Menier Erik, deur die Jowan Stolz van da lieke "Concerto veur Natasja" da gaot over Ongarije en die mengs spreekt gelàk as gaai, niewaar.
- En gie, oe spriksje gie? Gelik Gastong Berchmans?
- Ik doeng maain best, Menier Erik. Vanuit Polen kunnen ze natuurlijk niet komen zieng op den blog, hé.
- Nie? Worvwurren nie?
- Allee gaai, Menier Erik, iel Pole zit in Europa te mètsele en te keuse.
Ik bespaar u de rest van dit opbouwende gesprek maar het is wel zo, dat wij via de statistieken die de Senioren van het net ons ter beschikking stellen, vaststellen dat de Angeltjes gelezen worden buiten het eigen land in Nederland (vrij intens zelfs), Luxemburg, Spanje, De Verenigde Staten, Duitsland, Frankrijk en Hongarije. Allee gaai ...
Met dank aan iedereen : hasta la vista, continue reading us, auf Wiederschauen, merci de votre attention en Natasja voor jou wordt het een Vlaams kushandje.
Ray en Mijnheer Erik.
23-01-2007
Gisteren was morgen beter.
Nu was ik bijna journalist van de GOTV*. Gebeten om te weten wat het rode clubje zou vertellen, hoe ze zich als gieren zouden storten op die scheet in een fles, niet omwille van mogelijke vibraties - zij het dan een ietsje pietje te luidruchtig maar wel in de hoop ten volle te kunnen genieten van de rijkelijke aromas die vrij zouden komen als ze eigenhandig die fles zouden kunnen openen. Want geef toe, daar kikken ze op: zich wentelen in de stank van hun eigenwaan.
KRC (Kathleen Rode Cool) was er alvast op gebrand en kon haar heimelijk genot niet verbergen, toch niet onmiddellijk na haar intro als ze zich wendt tot BB (Blinkman) waar ze zich bijna niet kan houden van de prettige gedachte van wat BB zou kunnen vertellen: geef ze ervan langs, laat mij genieten. (als ge de uitzending hebt opgenomen moet ge het beeld eens een paar keer stilzetten op het moment dat ze zich richt tot BB: de valsheid straalt er van af of ze heeft nog een intiem afspraakje met BB, wie weet.)
Wat Lex Molenaar in die uitzending kwam doen is voor mij een raadsel want wat zei de man op de vraag van KRC over wat er vandaag gebeurt. LM: Nee, ik begrijp er ook helemaal niks van, moet ik eerlijk zeggen. Wat komt die man dan vertellen? Waarom zegt hij dan niet gewoon: sorry, vanavond kom ik niet want ik ken er de ballen van, morgen beter?
Ik vraag me af of die heren überhaupt iets snappen wat buiten hun eigen eng denkwereldje omgaat.
Het is niet mijn bedoeling om in te gaan over het onderwerp gezien mijn vooringenomenheid.
Wat mij siert, al zeg ik het zelf. Kunnen die objectieve huichelaars van de PRT niet zeggen.
Die zijn bloedrood maar pretenderen objectieve en neutrale verslaggeving te brengen.
Wat mij vooral opgevallen is:
1-Ze hebben zowat allemaal min of meer gezegd dat ze eigenlijk niet weten waarover ze het hadden.
2-Dat ze niet veel weten is te merken aan het aantal keren dat we kunnen horen: ik denk.., het zou..misschien enz..
3-Niemand van de aanwezigen had verwacht er alleen voor te staan en, in tegenstelling tot wat KRC hoopte, was het een mat onderonsje zonder grondige analyses laat staan ernstige bedenkingen. Ze wisten niet waar ze het hadden toen ze op de set arriveerden: Wat, geen pispaal aanwezig? Wat moeten we hier dan komen vertellen? We weten van niks
4-De PRT is weer eens afgegaan als een gieter, zelfs zonder een mandataris van het Vlaams Belang.
5-Bij deze heb ik bewezen dat ik ook leuke koffieklets kan houden, zonder dotaties en vetbetaalde pree.
6-Ze zitten in zak en as omdat ze er in hun journaal niet op kunnen doorbomen de volgende dagen.
BB was ook grappig toen hij verklaarde dat de Tsjeeven een geloofwaardigheid hebben. Een specificatie hoeft hier niet gezien geloofwaardigheid bij de CD&V recht evenredig staat met hun respect.
Pas op het laatst van de uitzending kwam BB enigszins wakker om lekker uit te halen naar Frank Vanhecke. Voor het overige was het duidelijk dat hij ofwel iets te kort of teveel op had. (al de anderen hadden hun glas fris of wijn nog niet halfleeg na een half uur maar BB zijn pint was al leeg van zodra de uitzending zo goed als begonnen was en als ervaringsdeskundige heb ik daar oog voor)
Besluit: waarom zit ik mij nog uit te sloven voor die kwallen van de PRT? Al moet ik erkennen te beschikken over een ietwat masochistische afwijking.
*
·Voor de leek: in het vakjargon van de journalistiek, een taaltje dat zelden ontsnapt uit de riante luxueuze redactiekantoren, heeft zowat alles een heel specifieke benaming die in de pers noch in de volksmond gebruikelijk is. Zo worden hoofdletters bovenkasten en kleine letters onderkasten genoemd. Dat stamt nog uit de tijd dat de drukker iedere letter, letter na letter, woord per woord, uit de kast moest halen en ze schikken om te drukken.
·Zo ook heeft iedere krant in het wereldje van intimi der Belzieke journalistiek zijn eigen koosnaam. Eentje is aan die besloten wereld ontsnapt en wellicht door iedereen gekend: de Frut, waaraan een digitale opvolger trouwens zijn naam aan te danken heeft. Nu is dat ook zo voor De Morgen, in het vakjargon: de GOTV = Gescheten Om Te Vergeten.
Voor het overige ben ik de mening toegedaan dat de VRT moet verdwijnen.
Erik
Met de islam lachen ? Tegen mijn mes lopen.
Uitgerekend bij onze Noorderburen waar vrijheid van progressief en polletiek-kerrèkt denken de zwijgende meerderheid de mond snoert, werden mensen die durfden in te gaan tegen het landverraad en de barre, eenzijdige voorlichting door de media, omwille van hun mening vermoord.
Pim Fortuyn. Theo van Gogh.
Beiden in killen bloede afgemaakt " Door fanatici, hoor" vergoelijken sommige onnozelaars. Ho ja, door wie anders ? Door hun oma's ? "Ja maar, ze waren wél verwittigd, hoor !" Ho ja, dat zullen ze heerlijk vinden die waarschuwingen, nu ze in de hel vertoeven, of van hun vrijstelling genieten in de hemel ? " Nou, geef toe, ze hebben het wel zélf gezocht... met hun geitenneukers-verwijten". Ho ja, ? Volstaat zulk een uitspraak om een medemens barbaars te slachten ? Of was het een waarheidje dat kwetste ?
Fortuyn was een intelligente relnicht, een ijdeltuit van formaat maar hij verwoordde als enige na het mislukte optreden van de dubieuze Janmaat van de Centrum-Democraten, de opgekropte gevoelens en frustraties van vele Nederlanders. Welsprekend, meeslepend, ad rem en intelligent. Van Gogh was een hinderlijke en kinderlijke egotripper die iedereen tegen zich in het harnas joeg als een verwend jong. De mensheid schokken, minderheden belasteren, onbeschoft optreden, misplaatste grappen vertellen, de roodharige Theo maakte het zichzelf niet makkelijk met de stamboom van Vincent op de schouders.
De Nederlandse overheid is, laattijdig, in actie geschoten en ze omstuwt andere bedreigden wel met veiligheidsagenten, om de moordlustige gekken op afstand te houden. Ayaan Hirsi is nu verhuisd maar werd behoorlijk afgeschermd en PVV (Partij voor de Vrijheid) voorman Wilders wordt eveneens zorgvuldig bewaakt.
De staatsveiligheid is nu aan het overleggen wat ze aan moeten met de bedreigingen die een 23-jarig beginnend cabaretier te beurt vallen naar aanleiding van grappen over de islam in zijn conférences.
Nederland was eens het land waar wij bewonderend of raar naar opkeken, omwille van het hoge democratische gehalte, de mondigheid van de bevolking, de tolerantie, het geheven vingertje en de Grote Drie, Wim Kan, Wim Sonneveld en Toon Hermans. Nu denken wij argwanend en met bekommernis aan de scherpte van het lemmet of het kaliber van de kogels.
Meerhout : zijn molen, zijn fanfares, koren en draaikonten !
In de stille Kempen, nauwelijks verscholen door het schrale groen van de zanderige vlaktes, ligt Meerhout al eeuwen zichzelf te wezen met zijn negenduizend tweehonderd achtendertig Meerhoutenaren. Een van de bekendsten is Zjef van Uytsel, een zingende Kempenaar, een goed man zoals de meesten van zijn streekgenoten. Het is bijna niet te geloven dat in deze contreiën met gezonde lucht in overvloed, ooit de wrede voetbranders hun sadistische gang gingen en de boeren nachtmerries bezorgden.
Veel toeristisch consumptiegoed valt er niet te bespeuren : een gerestaureerde molen, zoals je die vaak ziet in de Lage Landen. Een keurige winkelstraat met stille etalages en vriendelijke middenstanders die zwijgzaam je bestelling overhandigen, zich afvragend, wat die vreemdeling in hun dorp komt verrichten ; er is wat te veronderstellen als het deurbelletje je naar de stoep geleid heeft.
Omdat er zoveel stilte te beluisteren valt, compenseren ze dat in Meerhout door zes (6) muziekmaatschappijen en eveneens zes (6) koren te cultiveren. Ik veronderstel dat de gemeente er een cultuurambtenaar op nahoudt, met bestendige opdracht de planning inzake repetities, optredens en optochten van deze grote groep melomanen te organiseren.
Over de gemeente gesproken : de Christen- Democraten hebben natuurlijk de volstrekte meerderheid in Meerhout, wat dacht u ? Er zitten wat verloren socialistische en liberale schapen en ocharme 3 Belangers in de gemeenteraad maar u weet het, in de stille Kempen voeren de aanhangers van Rome het bescheiden grote woord.
Vandaag is Meerhout met een merkwaardig fenomeen in het nieuws getreden, dat hopelijk bij de plaatselijke middenstand tot enige verhoogde commerciële activiteiten zal leiden mits handig uitgespeeld : de draaikonterij ! Komt naar ons dorp en bewondert de politieke draaikonten.
Enige jaren geleden richtten enkele geïnspireerden een VB-afdeling op maar er ontstond vrij vlug ideologische tweestrijd of onzekerheid, ik weet het niet. Een niet onbekend liedje en met zoveel koren in Meerhout , is verwarring in de partituren onvermijdelijk. Dus sommigen van het VB beslissen tot de NV-A toe te treden : voldoende fanfares om Bart triomfantelijk binnen te halen. Rètteketèt ! De blijvers van het VB zingen langs de weg " De worsten van de Chooze, die zijn bevrozen, de worsten van den bakker, die zijn zo lakker", inspelende op de gekende appetijt van Bart.
Bij de laatste verkiezingen kan de NV-A slechts 2,4% van de Meerhoutenaren behagen en wat nog restte van het VB, dat vertelde ik al, stormt het gemeentehuis binnen met een triootje. (Dat ze het maar deftig houden, want in de Kempen wordt er wel aan de pijp gelurkt in de Vlaamse boerenromans maar daar blijft het bij.)
Ontgoocheling, woede, opnieuw ideologische tweestrijd maar de oplossing is snel gevonden : die van het originele VB, inmiddels NV-A stappen nu over naar Jean-Marie...
Draaikonten in de Kempen. Als het zich tot de Stille Kempen van Armand Preudhomme beperkt, rangschikken we het bij de folklore.
Ray.
22-01-2007
Persvrijheid achter slot en grendel?
Tijdens de storm van 18 januari 2007 die door ons land is geraasd, is het standbeeld van de "persvrijheid" naar beneden gedonderd van zijn sokkel aan de Congreskolom in Brussel. 't Pallieterke is gelukkig ongedeerd.
Voor ons is deze val symbolisch want de pers inzake binnenlandse politiek is niet volledig vrij meer in Belgë sinds een drietal decennia en deze evolutie neemt de laatste jaren en zelfs maanden verontrustende proporties aan. De linkse, anti-Vlaamse en Belgicistische mening is immers alomtegenwoordig in de media van het noorden en het zuiden van het land. Voor de openbare media is dat nogal logisch omdat ze volledig gecontroleerd worden door de traditionele partijen die allen links en Belgicistisch zijn.
Maar ook een groot deel van de private geschreven en audiovisuele pers wordt gesubsidieerd door de Vlaamse en Waalse overheid zodat de mening van andersdenkenden, en vooral die van de grootste partij van het land, bijna nooit aan bod komt.
Wij hopen echt dat het Hof van Beroep te Brussel een voor ons gunstig arrest zal vellen in het kader van het proces dat wij hebben ingespannen tegen de VRT en de RTBF met als doel eerlijke debatten en meer rechtse politiekers en minder vooringenomen interviews op radio en TV.
De beslissing wordt spoedig verwacht en zal, indien zij daadwerkelijk wordt uitgevoerd tenminste, de hele Belzieke politiek een méér democratische richting kunnen geven.
Rechtvaardig rechts verdient echt de persvrijheid die het Vlaamse volk verdient.
Tot zover onze persmededeling.
Het angeltje zit hem hier: dit artikeltje kwam tot stand met de royale totaal onvrijwillige medewerking van de BUB(belblazers) waarbij ik mij niet verwaardig er een link naar toe te leggen.
Ongelooflijk hoe die bubbelblazers, drie man en een paardenkop (de entourage van Bert Bibber en Flup De Taaie niet meegerekend), het in hun hoofd halen om zich hiermee nog wat belachelijker te maken.
Erik
Update:
Misschien eventjes rapper geschreven dan nagedacht want mijn slotzin is in al haar ironie niet helemaal duidelijk.
Dat die bubbelblazers - om het wat omfloerst uit te drukken - een archaïsch anachronistisch belachelijk clubke is, daar hoef ik geen tekeninkske bij te maken. Het bewijst wel (ocharme, gelukkig dat de Polle ongedeerd is) dat ze niet leven in de huidige tijd en totaal blind zijn als ze niet zien wat er momenteel WEL aan de hand is met de pers in dit apenland.
Of is hun proces de uiting van hun vulgair sarcasme?
Vrije meningen.
Al er over een begrip veel gepubliceerd wordt door de pokkenlijders die de publieke opinie misleiden, wees dan maar zeker dat er iets niet in de haak is. De beste voorlichting is nog steeds misleiding.
Gisteren kwam Angeltjesdirecteur, Erik, zijn gal spuwen over Karel de Klucht die ineens gewonnen bleek voor de vrijheid van de mensen om te zeggen wat er op hun lever ligt. In Turkije. Misschien is hij discreet aan het solliciteren om daar een carrière op te bouwen ? Niet Erik, maar de Klucht. Van mij kan hij alleszins zeer mooie aanbevelingen meekrijgen, zolang hij maar niet terugkeert.
Vrije meningsuiting, een delicaat gegeven. Een onaantastbaar grondwettelijk recht maar wel gebonden aan voorwaarden. Klucht weet dit beter dan ik, want hij is slimmer. Maar valser ook.
Mag je nieuws of feiten verzwijgen of verdraaien ? Yves Desmet, wat vind jij ? Zwijg maar, het intresseert me niet ...
Mogen onbekenden voor je deur komen scanderen dat je moeder een hoer is ? Als zij dat nu vinden ...
Mag ik je dochtertjes pornofilmpjes tonen om ze voor te lichten over het grote leven ? Ik bescherm graag kleine meisjes ...
Kan ik met een T-shirt het vliegtuig op met tekst en foto waarop staat dat Bush een terrorist is, zoals die Australiër die door de luchtrederij Qantas geweigerd werd ?
Dat laatste geval stond in het Nieuwsblad. De man in kwestie zal klacht neerleggen, want zijn vrijheid werd beperkt. Ik vind die man een kieken. Niet omwille van zijn mening, of de beledigende manier waarop hij over een verkozen president praat, wél omdat hij niet begrijpt dat Qantas wil vermijden dat er tijdens een van hun vluchten herrie ontstaat op tienduizend meter hoogte onder de passagiers. Want iedereen, zeker in Australië, staat niet onverschillig tegenover Bush. Wat primeert ? De veiligheid aan boord of het gedacht van de vooringenomen malloot ?
Je moet je verdorie de dag van vandaag bijna poedelnaakt en ongeschoeid presenteren vooraleer je kan plaatsnemen in een vliegtuig, je mag geen druppel vloeistof bij je hebben en dat alles dank zij een aantal simpele geesten die op zoek zijn naar de kortste weg tot bij veertig maagden. En bij hoog en bij laag volhouden dat diegenen die luchtmisdrijven willen voorkomen de terroristen zijn. Enfin, volhouden enkel bij laag want hoog is hij niet geraakt.
Ray.
Een knap filmpje!
Het moet niet altijd om te lezen zijn. Herinnert u zich dit nog ?
Oogjes dicht, snaveltjes toe.
Vorige week was het grote schoonmaak bij sommigen. De aarde warmt op, het klimaat slaat op hol, het is januari dus de lente komt in het land en hopsakee bleekwater en Mister Proper verschijnen en al wat we niet meer nodig hebben wordt bij het grof huisvuil aan de deur gezet.
Wie elke week regelmatig zijn huisje schoonhoudt, stof afneemt, dweilt, neuriënd achter de Nilfisk stapt, heeft niet veel te doen in de lente. Bij ons is dat zo en ik prijs me gelukkig dat Maria of Brenda van dat vreemde TV-programma bij ons nooit opnames zullen maken.
Het is natuurlijk weer symbolisch bedoeld. De politiek stond op haar kop en dat is niet vaak elegant (politiek is taalkundig vrouwelijk, zoals zij die Brabants of Antwerps spreken, weten zonder de Van Dale te raadplegen). De kranten en tv-redacties, die op gelijk welk moment van de dag een continu partijvergadering kunnen beleggen van verzameld links, wrijven zich in de handjes als rechts kucht. "Het is gebeurd" roepen de hoofdredacteurs "ze gaan er aan, de smeerlappen, kom, we gaan dansen op hun graf."
Er zijn ideeën gelanceerd, gesprekken gevoerd, mantels uitgeveegd, ballonnetjes opgelaten en doorgeprikt, camera's en gevoelige microfoons solden en spotten met de regels van de deontologie die ook al enige tijd bij het grof vuil ongesorteerd staat te blinken. Links verzamelt zonder veel commotie (je ziet onmiddellijk dat ze daar niet talrijk zijn en dat er kadaverdiscipline heerst, den Baard knipt met zijn vingers en de slaven stellen zich op) en rechts, met de reputatie een streng gesloten falanx te vormen, repeteert elke dag een proefuitzending op de Grote Markt van Sint Niklaas van "Ieder zijn waarheid" zonder rolverdeling en zonder plot, zonder regisseur maar met veel joelende toeschouwers.
Wij , we kunnen alleen maar hopen dat er na de politieke uitzending een aflevering volgt van de Fabeltjeskrant met de krassende stem van Frans van Dusschoten als de wijze Mijnheer de Uil die besluit met : " En nu oogjes dicht en snaveltjes toe".
Ray.
21-01-2007
A la tête du client.
Als men er in dit apenland een mening op na houdt die niet strookt met het politiek-correct "democratisch" discours krijgt men al vlug de stempel verzuurd, fascist, anti-democraat of erger, Vlaams Blokker (wat voor mij een compliment is) op het voorhoofd gebrand. Kritiek op het beleid wordt met een hautaine glimlach van walging bij de rest van hogergenoemde adjectieven gegooid.
Mensen, zelfs allochtonen - begrijpe wie begrijpe kan - worden omwille van hun "afwijkende" mening uit de vakbond gezet.
Voor wanneer de " gele ster" voor Vlaams Belangers ?
In Absurdistan is ook al jaren geen "vrije" pers meer. Als gecastreerde keffertjes blaffen ze wat paars hen voorschotelt.
Soms denk je, is er toch nog hoop, zoals vandaag. Want wat zegt Kareltje de onbeschofte kluchtige n.a.v. de moord op de Turks-Armeense journalist Hrant Dink?
"Deze onzinnige daad is een illustratie van de broosheid van de vrijheid van meningsuiting" En verder: ".......opdat deze (de journalisten) hun bijdrage kunnen leveren aan de verrijking van de democratie via hun soms afwijkende meningen. Dialoog met wederijds respect en het eerbiedigen van de vrijheid van meningsuiting liggen aan de basis van de Europese constructie..."
Zoudt ge nu niet omvervallen? Niet omwille van wat er staat maar van wie het komt.
Ik ben wel zeer blij met de mooie en zinvolle woorden van Karel en kan er mij volledig in vinden: wederzijds respect, dialoog, eerbied voor de vrijheid van meningsuiting...
Maar...Kareltje de Klucht komt natuurlijk uit hetzelfde nest als Guynokkio, meester-leugenaar en leerling-leugenaar Bartje Knikkebol, die nog gelooft dat de VLD er op vooruitgegaan is bij de laatste verkiezingen. (Hebt ge 't zien springen op zijn nieuwjaarsreceptie? boing-boing)
Dan is de vrees gegrond om te veronderstellen dat Kareltje liegt en niet meent wat hij zegt. Of lijdt hij aan schizofrenie? Ik vrees eerder dat zijn overtuiging kleurt à la tête du client.
Erik
Ondergronds bankieren vanuit de moskee ?
Ik weet niet of u het zich nog herinnert, die inval enkele jaren geleden door" die Belgische Arbeitsinspektion" in een parochiezaal van een van onze landelijke gemeentes? Enkele brave dames, die voor zichzelf een nuttige bezigheid wilden en aan de gemeenschap een dienst probeerden te verlenen, schonken na een begrafenis een kop koffie voor de treurende familie en vrienden." Verdriet ? Hier, een kommetje troost."
"Nein" brulden de Herren Inspecteurs "das ist Schwarzer Arbeit" en onze in donkere japonnen , met witte kanten jabot afgezoomd, gehulde dames maar sidderen en janken. Op zo'n momenten voel ik me trots, Belg te zijn onder een Paars Bewind ! Het moet maar eens afgelopen zijn met de reuzewinsten die opgestreken worden in kleine dorpen door boeren die te lui zijn om op hun land te zwoegen en die hun boerinnen als hete Parochiezaalteven zondig geld laten aftroggelen van rijke erfgenamen. Godverdegodver !
Het zijn vermoedelijk diezelfde Heren Inspecteurs die op 1 januari, toen iedereen in euforische wensenroes verkeerde, met honderden zijn binnengestormd in cafés, taveernes, restaurants om het 1 minuut oude rookverbod te controleren. Ordnung muss sein, den Dolf wist het en braakmiddel Guynokkio volgt als een goede discipel.
Naar aanleiding van de berichten over het vertrek van talrijke imams uit Nederland, kom ik via een van mijn rare gedachtesprongen terug bij de oude zaak van de koffieschenkende misdadigsters. Wacht u even, ik kom er op.
Het blijkt uit een artikel in Elsevier dat het hoofdzakelijk Marokkaanse moskeebedienaars zijn die wegtrekken uit Nederland, want zij houden niet van het gure klimaat en vinden zich niet terug in de mentaliteit van het land van "Met Ot en Sien in de Parenclub". Maar tegelijk heeft de slimme journalist ontdekt via De Nederlandsche Bank (de tegenhanger van onze eigen Nationale Bank/Banque Nationale) dat er elk jaar zowat 6 tot 7 miljoen euro uit de Nederlandse moskeeën versast wordt naar het thuisland, Marokko.
De bank, die al het geldelijke in- en uitgaande verkeer controleert en gehouden is zoals de Belgische banken om verdachte transacties van bedragen boven de tienduizend euro, te signaleren aan justitie, bevestigt weliswaar de feiten maar treedt niet op.
In die moskeeën gebeuren trouwens, naast de godsdienstige mededelingen en oefeningen, nog andere zaken. Je kan er je haar laten knippen, soms een kostuum laten maken, kruidenierswaren kopen, kortom er wordt in een aantal gevallen flink handel gedreven en gesjacherd. Zonder toestemming, of wat dacht u ? Zonder inspectie. Zonder aangifte te doen van de winsten en omzetten.
Ha ja, de Inspecteurs van de Staat zijn er alleen om de eigen mensen in toom te houden, voor de anderen moeten wij tolerant zijn. Als u intussen een centje moet opsturen zonder medeweten van de staat, loopt eens de moskee binnen. Schoentjes uittrekken en vragen of er een afdeling ondergronds bankieren is.
Ray.
Vlaamse uitstraling in het land van het belcanto.
We mogen er best trots op zijn, op onze Vlaamse Opera, die op twee scènes speelt : in Gent op de Kouter en in Antwerpen, normaliter in het operagebouw aan de Frankrijklei.
Dat laatste is momenteel in restauratie en zou eind 2007 gerenoveerd zijn. Het werd trouwens tijd na honderd jaar intens gebruik. Inmiddels wordt zowat overal opgetreden waar er enigszins een acoustiek is en ruimte : in de Nieuwe Schouwburg, de Roma, de Singel, de Dierentuinzaal, het is behelpen maar het schip blijft drijven en de abonnees zijn trouw, zegt men mij.
Opera is duur en de Vlaamse Gemeenschap, samen met de steden Gent en Antwerpen hebben in 1989 beslist een degelijke instelling op te starten met aan het hoofd de Vlaming Marc Clémeur.
"Onze" opera met een vierhonderd gespecialiseerde medewerkers geniet een goede reputatie in eigen land maar ook internationaal. Getuige de vele recensies in buitenlandse kranten en vaktijdschriften. Het is niet evident om met een operagezelschap op reis te gaan : een symfonisch orkest van tachtig musici, een koorgroep van veertig mensen, de solozangers, en een ploeg van zeker dertig podiumtechnici vullen op hun eentje een duur chartervliegtuig. Decors, kostuums en rekwisieten worden met vrachtwagens verplaatst.
Onlangs en niettegenstaande de problemen van verplaatsing en logies in het buitenland, werd de Vlaamse Opera uitgenodigd in het Mekka van de opera, namelijk door de Scala van Milaan om een aantal voorstellingen te brengen van de zeer succesvolle productie" Katia Kabanova" van de Tsjechische componist Janacek, een opera uit 1919 die nog nooit in Italië werd opgevoerd. Het succes was overweldigend !
Opera loopt minder in de kijker dan het gesproken toneel, daarom deze kleine blijk van waardering voor de zwoegers en wroeters van het belcanto.
Ray.
De chocoladeroute.
Sommige nieuwsberichten zijn zo straf, dat je denkt dat ze verzonnen zijn.( Sommige journalisten zouden ook beter sprookjesfiguren worden, dan zijn wij er van af maar vandaag zondag laat ik me niet opjutten door die kerels).
Het volgende is niet ontsproten aan mijn fantasie maar keiharde Nederlandse Realiteit of Waanzin.
Van der Keulen,televisiepresentator heeft ettelijke repen chocolade verorberd, in aanwezigheid van getuigen, en zich vervolgens naar de politie gespoed om aangifte te doen en zichzelf te beschuldigen van het bevorderen van slavernij. De betrokken gek had namelijk gehoord dat er op cacaoplantages ongehoorde sociale mistoestanden bestaan die hem deden denken aan slavernij.
Als die er zijn,moet er langs internationale bestaande kanalen opgetreden worden. Ik moet Volkswagen niet afstraffen door de Golf van mijn buurman Rachid in brand te steken, omdat ik vind dat de ontslagpremies te laag zijn. Bijvoorbeeld. Neen, mijn Eerst-Minister Guynokkio, zal dat in mijn plaats doen, door in Duitsland iets anders te gaan vertellen dan hier. U weet wat ik bedoel ?
De officier van Justitie (Openbaar Ministerie) had in eerste instantie de zelfbeschuldiging afgewezen maar de chocoladen malloot heeft volgehouden en nu is de zaak opnieuw in overweging genomen. Het braakmiddel Van der Keulen heeft uit Burkina Faso twee getuigen laten overvliegen om zijn zelfbeschuldiging te staven. Weldra kan er een nieuwe vluchtweg voor economische asielzoekers ingesteld worden : de chocladeroute.
Ray
20-01-2007
Even de pechdienst van het VB bellen ...
Gisteravond zaten Dedecker en Van Hecke bij de nichterige Bracke in Terzake. Na de verkiezingen zou Siegfried het scherm vaarwel zeggen omdat hij gepromoveerd wordt tot eindredacteur. Een betweter die verdwijnt maar wat komt er in de plaats ? ( Het is niet "wat" maar "wie". Swat. )
Valt het u ook op, dat men de dag van vandaag politiek bedrijft zoals wij vroeger aan een lief probeerden te komen in een dancing ? Even rondkijken, beetje wikken en wegen, nog een pintje pakken en dan zoef ... er op af en uw uitnodiging tot de dans in haar oorschelp placeren. Als ze neen zei, de heks, blijven glimlachen alsof je niets anders verwachtte maar wél al rondturen naar het volgende slachtoffer en je ontgoocheling verbijten.
Op deze weinig verheffende manier zijn een aantal van mijn generatiegenoten terechtgekomen in de gevangenis van het leven met levenslang, anderen lopen nog steeds glimlachend aan de arm met hun "Only you".
Dat het er in de politiek ook zo aan toegaat, is een fenomeen dat mij niet blij maakt. Neem nu Jean-Marie. Of je het met hem eens bent of niet, doet even niet terzake. Hij is een unicum in het gestroomlijnde parlement waar je struikelt over politiek correcte inboorlingen die allen, ook al zeggen ze het anders, hetzelfde beweren. Onze parlementaire democratie, die in feite een particratie is, kan best opgesmukt worden met een figuur dat tegen de stroom in zwemt, de appels uit de bomen schudt en zonder schroom den Baard de Capo di Maffia van het Palermo aan de Noordzee durft te noemen. Zoiets hoor ik graag. Naast uiteraard de combattieve taal van mijn eigen jongens en meisjes.
Versta me niet verkeerd, dit is geen oproep om voor Jean-Marie te stemmen, hem te steunen of electoraal te stutten. Daar doet ieder mee wat zij of hij wil. Het heeft al genoeg gestormd de laatste dagen en er is er maar één die mijn hart gestolen heeft in het stemhokje en met wie ik door dit leven banjer in goede en kwade dagen. Het is een kwestie van Trouw en Belang, geen open lijsten op mijn stembrief en de Leerling-Tovenaar ken ik alleen als een bizar stukje muziek van Paul Dukas.
Wat mij zo vreemd voorkomt, is die zelfbedieningsidee in de politiek, ook door een Dedecker. Hij wordt buitengezwierd door de liberalen, vervolgens met open armen ontvangen door semi-nationalisten, om veertien dagen later met een ezelsstamp aan de deur gezet te worden. Wat doet die man ? Hij begint op zichzelf, met een kleine trits andere gewraakten en dàn verkondigt hij : als het niet lukt met mijn ontevreden groepuscule, zal ik de pechdienst van het Belang opbellen voor depannage...
Ja, is dat zo ? Ik ben gewonnen voor de idee van de Forza Flandria, de Vlaamse Macht, de eenheid van de Vlaams-nationale rechtvaardige rechterzijde. Hugo Coveliers belichaamt met Vlott een liberale visie die het wansmakelijke cordon afwijst en uitdagend tot een kartelformule toetreedt. Dat is moedig en duidelijk
Dedecker lijkt me iemand die zijn verzekeringspremie pas betaalt, als zijn huis afgebrand is. Dus te laat.
Ray.
19-01-2007
Intussen in het Islamitische Koninkrijk der Nederlanden.
Nederlandse vrienden zijn verrassend trouwe kijkers van wat zij noemen de "Belgische politieke programma's en uitzendingen uit jullie leuke Parlement". Ze houden van het gekakel van diverse talen door mekaar, de sombere stemmen van de tolken, de grimassen die gepaard gaan met het radbraken van onze taal door Waalse ministers, de onvolwassen vooringenomenheid van onze Vlaamse journalisten maar bovenal het onbeschofte gescheld en getier wordt gillend van pret begroet boven de Moerdijk. Ook eronder . En we hebben twee Parlementen, da's dubbele pret .
Als wij naar rechtstreekse uitzendingen kijken uit de Tweede Kamer, dan zijn we geneigd veel te gapen, lipjes te tuiten, controle van de nageltjes, zuchten, om uiteindelijk met de zapper onszelf te bevrijden van deze saaie maar correcte triomf van de democratie.
Ik herinner me dat jaren geleden Nederland op zijn kop stond, de kranten de opmaak van hun eerste pagina's overhoop haalden en Paul Witteman extra nieuwsuitzendingen inlaste toen Jan Marijnissen in de Kamer tegen een minister had gezegd "Even dimmen ..." Dat was onbetamelijk, dat was nog nooit gebeurd, die communist en koning der proleten had geen opvoeding, geen manieren ... Als Bart Laeremans bij ons in de Kamer tegen Laurette roept : "Even dimmen ..." dan komt een suppoost beleefd de autosleutels vragen om zijn lichten te gaan doven.
Er is echter verandering op til. Er heerst enige animositeit en ongerustheid bij het Nederlandse politiek geïntresseerde publiek en bij de politici zelf. De kelen worden geschraapt, de blikken staren somber, vingers worden gekraakt, want er dreigen "Belgische toestanden" te zullen ontstaan in de deftige Tweede Kamer, met haar zachtblauwe lederen zetels met de trotse Nederlandse gouden leeuw, fraaie houten designbureaus en stoïcijnse politici. Negen oproerkraaiers die geen blad voor de mond nemen, die geen omzwachtelde taal gebruiken, die de dingen bij hun naam noemen maken deel uit van de volksvertegenwoordiging en dat kàn niet. Zoiets hoort niet.
Als er ergens polletiek-kerrèkt opgetreden wordt, dan is het wel bij onze Noorderburen. Er waren wat rimpels verschenen in het democratisch tafellaken met die onfortuinlijke Pim, wat jammer maar keurig opgelost werd door de dierenbescherming, maar ditmaal zitten er negen PVV-ers die hun bek niet kunnen houden over de zegeningen van de multiculturele gebeurtenissen en die potverdorie de diversiteit afwijzen en de eigen kaasboeren terug op de eerste plaats willen zetten. Waar gaan we heen ?
Hoe noemen de Belgen hun democratische grendel nu weer : een sanitair koord ? Nou zoiets. Gaan we lekker ook doen, joh.
Ray.
Voor de vrienden
Het gebeurt wel eens dat een tegenstander van onze denkwijze het niet kan laten om een reactie te plaatsen. Op zich is hier niks aan de hand.
(Alhoewel: wij vormen een blog van en voor de vrienden en géén discussieforum.)
Hier, hier of hier kunt u altijd onze visie er op na zien.
Tegenstanders die enkel komen schelden of inhoudloze welles-nietes spelletjes trachten te spelen vliegen er zonder commentaar of pardon uit.
Daarom, waarde vrienden, vragen wij u – op momenten dat onze buitenwipper in slaap is gevallen – niet te reageren op dergelijke reacties. Indien het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan wordt ook uw tegenreactie onverbiddelijk verwijderd.
