Kris Hoflack is de verantwoordelijk bij de VRT voor politieke programma's en wij hebben het  al over hem gehad, ondermeer naar aanleiding van zijn schokkende verklaringen in Humo enige maanden geleden.  De man lijdt aan een fobie, dat is inmiddels duidelijk : hij is bezeten door angst voor het Vlaams Belang. Dat is zijn eigen probleem maar in zijn openbaar ambt draagt hij zijn ziekte over aan de kijkers.

Samen met Bracke werd een opzet uitgewerkt, waarbij toevallig de lijsttrekkers  van de liberale, socialistische en staatskatholieke partijen aan bod komen.  In debat met het publiek en met mekaar over wie premier wordt.  De voorzitter van de grootste fractie in het Vlaams Parlement (ook nu nog minus de overlopers) wordt beschouwd als niet-bestaand. En Leterme die bij hoog en laag volhoudt dat hij niet meedingt als eerst-minister wordt tegen zijn zin door de VRT in een rol gedwongen.  Zoals bij Debby & Nancy trouwens, waar hij ook "gedwongen" werd zich te verkleden en bij de travestieten op schoot te kruipen. Is zo iemand die niet "neen" kan zeggen, eigenlijk wel geschikt voor al die hoge functies ?

Frank Vanhecke heeft onmiddellijk in duidelijke bewoordingen een bief gestuurd en terecht gewezen naar een richtlijn van de OVSE inzake objectiviteit in de verkiezingsberichtgeving van openbare omroepen en gelijke berechtiging van de deelnemers aan de verkiezingen door de openbare omroepen.  In de buurlanden houdt men zich daar aan. In dit land van de schande en schaamteloosheid uiteraard niet.

U herinnert zich wat wij hier gisteren geschreven hebben over de VRT naar aanleiding van het artikel in het Nieuwsblad ?  Het complot komt helaas vlugger aan het licht dan voorspeld.

Ray

In de Telegraaf staat vandaag een bijna niet te geloven verhaal. Ik probeer het samen te vatten en troost me met de gedachte dat de waanzin niet uitsluitend in het land B. bestaat.

Een man is al enkele malen thuis en op de zaak overvallen. Hij koopt een honkbalknuppel met het voornemen zich volgende maal te verdedigen.  Die volgende maal laat niet op zich wachten : een overvaller dringt bij hem thuis binnen en terwijl de man naar de benedenverdieping stormt, met in de hand de knuppel, hoort hij boven zijn vrouw gillen.  De overvaller/inbreker stond verscholen achter het gordijn en bedreigt de vrouw.  De echtgenoot vliegt de kamer binnen, er ontstaat een woordenwisseling tijdens dewelke de inbreker de man toeroept "ik maak je kapot".  De discussie ontaardt in een gevecht, de twee mannen dienen mekaar de nodige klappen toe en het is uiteindelijk de dief die het onderspit delft.

Tevreden en een beetje trots denkt het slachtoffer van de inbraak de misdadiger te kunnen overmaken aan de politie maar die nemen hém mee, want hij heeft slagen toegediend, hij had een honkbalknuppel in huis ... de man is veertien dagen opgesloten gebleven in de gevangenis en is eindelijk vrijgekomen na lang aandringen van zijn advocaat.

Als een vreemde je huis binnendringt, zeg hem waar zich  de dure spullen bevinden, biedt hem een kopje koffie aan of je vrouw en spreek met twee woorden. Wees niet onbeleefd, verzet je niet, jij bent de schuldige, want je bezit iets.

Er waren al bijna 1000 reacties op dit bericht in de Telegraaf.

Ray

In Nederland weet men het al lang : "Wat zijn die Pelgen toch dom" en ook in het Frankrijk van Madame Royal (ze heeft de verkiezingen helaas verloren maar dat is nog niet doorgedrongen op de nieuwsredactie van de VRT) hoor je besmuikt gegiechel als het over les belges gaat.  In eigen land schuiven de Walen de kaart van domheid onmiddellijk door naar de Vlamingen. 

Zaterdag aanstaande is het Eurovisie Songfestival alweer in de huiskamers te volgen, ditmaal vanuit Helsinki en de Waalse delegatieleidster heeft laten weten, dat de geringe belangstelling voor dit evenement in Franstalig België te wijten is aan het hoge" intellectuele niveau van de Walen." 
Vorig jaar schonk de Vlaamse Cultuurminister een bedrag van 60.000 euro voor Kate Ryan, de Vlaamse deelneemster die voor de definitieve uitzending al weggestemd was. U ziet wij zijn dom op alle fronten : uiteraard met Anciaux te kiezen zit je altijd slecht en met massaal onze hoop te vestigen op een braaf meisje uit de Kempen. 

Trouwens niet alleen op vlak van consumptie van commerciële muziek zijn wij achterlijk.  In het Belgische huwelijk zijn wij de geldverdieners, we doen het huishouden, we kweken de kinderen en telen de groenten in onze tuin, we nodigen de halve wereld uit om hier te logeren, we excuseren ons terloops voor de vele ongemakken die het klimaat aan de vreemdelingen bezorgt en als de bediening niet vlug genoeg geschiedt, worden we uitgekreten voor racisten, mestkevers, mentaal gehandicapten en pestlijders.

We kunnen misschien proberen op 10 juni wat minder dom te worden.

Ray

HELDERSTE SUPERNOVA OOIT

Tim Kraaijvanger (7 mei 2007) - Bron: Physorg

NASA's Chandra röntgenobservatorium heeft een foto gemaakt van de helderste supernova die ooit is waargenomen. De stellaire explosie is misschien wel een nieuw type supernova, maar het is nog te vroeg om dat met zekerheid vast te stellen. In ieder geval is het object wel een vreemde eend in de bijt.

"Dit was echt een monsterlijke explosie. Honderd keer energieker dan een normale supernova," legt Nathan Smith van de universiteit van Californië in Berkeley (Verenigde Staten) uit. "Dat betekent dat de ster die explodeerde een gigantische reus was met een massa van 150 zonnen. Groter kan een ster waarschijnlijk niet worden en we hebben zelf nog nooit zo'n gigant aangetroffen."

Astronomen denken dat de eerste generatie sterren even massief waren als de ster die voor deze supernova zorgde. Dat betekent ook dat de supernova een zeldzame gelegenheid is om te zien hoe de eerste sterren in het heelal stierven.

"Van alle geëxplodeerde sterren die we tot nu toe hebben geobserveerd spant deze, SN 2006gy, duidelijk de kroon," vertelt Alex Filippenko van het Lick observatorium in Californië en het Keck observatorium in Hawaii. "We waren verrast hoe helder de supernova werd en hoe lang het zo helder bleef.

Dankzij de observatie van het Chandra röntgenobservatorium weten wetenschappers dat de supernova in ieder geval niet werd veroorzaakt door een witte dwerg (type 1a supernova). Deze sterren willen nog wel eens materie stelen bij andere gasbollen, maar God straft direct. Wanneer witte dwergen teveel massa stelen, worden ze te zwaar en ontploffen ze. Mocht zoiets gebeuren met SN 2006gy dan zou de supernova duizend keer helderder moeten zijn in röntgenlicht. Dat is niet het geval.

"Dat betekent dat SN 2006gy een zeer massieve ster moet zijn geweest," concludeert Dave Pooley van U.C. Berkeley. Hij leidde de observaties met het Chandra observatorium.

De ster die de heldere supernova produceerde stootte voor zijn dood al veel massa af. Dit proces zien we ook terug bij Eta Carinae, een massieve ster in ons melkwegstelsel. Toont dit aan dat Eta Carinae misschien binnenkort explodeert in een supernova? Wie weet, maar het is goed om het object in de gaten te houden. Er is een duidelijk verschil tussen Eta Carinae en SN 2006gy. De eerstgenoemde bevindt zich op een afstand van slechts 7.500 lichtjaar bij de aarde vandaan, terwijl NGC 1260 240 miljoen lichtjaar verderop te vinden is.

De afbeelding hiernaast is een mozaïek van 48 foto's die zijn genomen door Hubble's Advanced Camera for Surveys, aangevuld met kleurenopnames van de Inter-American Observatory in Chili. Het nevellandschap zoals dat op het mozaiek zichtbaar is wordt geboetseerd door de krachtige winden en ultraviolette stralen die afkomstig zijn van de monsterlijke sterren die er in huizen. Deze sterren laten hun invloed nu gelden op het omringende materiaal dat is overgebleven van hun eigen geboorte, waardoor een tweede generatie van sterren gevormd wordt.

Terwijl in Turkije het parlement, het leger, de politieke partijen en de stedelijke bevolking mekaar in het haar vliegen over het soort staat dat men wil, is het in de weldra islamitische koloniestad A. ook niet allemaal peis en vree tussen de Toerkse medemensen.

Een familiedrama zoals Shakespeare ze graag bedacht : liefde, passie, scheiding, gewroken eer, doodslag en moord het speelt zich allemaal af , niet onder de kerktoren, wel in de betegelde gang van de moskee.  " Ja godverdoeme, ik zén zot van de multicul" zou best een  nieuwe hit kunnen zijn van Wannes Van de Velde, een groot aanhanger van de technicolor affaires.

De ouders van een Antwerpse Toerk vragen de dochter van een ander Toerks stel ten huwelijk (dat gaat zo in die kringen).  Na de nodige potten thee en uitwisseling van veel geschenken en Toerks Fruit is het in de sacoche.  Romeo en Julia uit Capadocië trouwen, smelten samen en als zij zes maanden zwanger is op haar zestiende, laat ze hem stikken.  Verbijstering alom, gekrijs, geschreeuw en tegen de nieuwe kleine Toerk met de mooie Vlaamse naam  Ozgur geboren is, is er een familiale stammenoorlog aan de gang.  De politie kampeert dagelijks voor de deur van de kemphanen, processen verbaal worden aan de lopende band opgesteld tot  iemand een pistool trekt en een fataal schot lost. 

Korte wapenstilstand. tot A wordt veroordeeld door een linkse rechter die de diversiteitidee heel erg genegen is  : 100 werkuren straf voor het neerknallen van een Toerk, is bijna racistische rechtsspraak uit het diepe Zuiden van de VS.  Ware het niet dat Mijnheer de rechter het uiteraard net andersom bedoelde.  Papiertjes rapen, de straat vegen, onkruid wieden, de vreemdelingen lachen zich een breuk met ons strafsysteem.

De familie van de neergeknalde is beledigd, neemt het  recht in eigen hand en knalt op haar beurt een  lid van de tegenstanders omver. Ditmaal :  dood.  De schuldige aan deze moord wordt dezer dagen berecht in het Vlinderpaleis.  Het gaat hier om migranten van de tweede en derde generatie, die rondzeulen met vuurwapens, messen, de tradities van gearrangeerde huwelijken blijven volgen, zich niet conformeren naar de gebruiken van hun nieuwe woonplaats.  Kortom, prachtige propaganda voor de aanhangers van de multiculturele maatschappij.

Wees er maar van overtuigd dat de grote meerderheid van de moslims, hetzij Turken, hetzij Marokkanen, geen flikker belangstelling opbrengen zich aan te passen aan onze levensnormen.  Dit drama speelde zich af in Antwerpen-Noord aan de Paardenmarkt, maar het is geen haar beter op het Kiel, in Hoboken, aan de Brederodestraat in Antwerpen-Zuid, in de Seefhoek, in de Driekoningenstraat in Berchem of op de fantastische Turnhoutsebaan in Borgerhout.  Ik vergeet Deurne.  Noord en Zuid. De Bredabaan in Merksem.

Aangezien het na de record droogteperiode zeer stoffig is, kunnen we best wat extra straatkeerders gebruiken, Mijnheer de juge.  Wat vindt u van 200 werkuren straf ?

Ray

Ik weet niet hoe katholiek het Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond nog is. Hun Mars voor de Onafhankelijkheid in Sint-Genesius-Rode bewijst dat er nog iets van hun Vlaamsgezindheid is overgebleven. Zij heeft nog iets anders aangetoond: alleen de Vlaamse onafhankelijkheid kan aan de machteloosheid van Vlaanderen in de belegerde gebieden rond Brussel, en bij uitbreiding op heel zijn grondgebied, een einde stellen. Om dit te illustreren vertrek ik van details uit het verhaal van deze manifestatie zoals ik het heb gevonden in de Vlaamse pers (die niet kan verdacht worden van gunstige vooringenomenheid tegenover zelfs maar de meest vanzelfsprekende Vlaamse eisen, en bijgevolg evenmin van overdrijvingen in het voordeel van de betogers van het KVHV).

Deel 4 : Geert Wilders



Pim Fortuyn heeft een waardige opvolger gevonden in de persoon van Geert Wilders.

 “De kogel kwam van links” dat zei de vriend van Fortuyn, Mat Herben, al na de moord op Fortuyn in 2002. Maar de linkse ideologie blijkt een venijnig en volhoudend serpent te zijn.

Dit is wat Wilders genoodzaakt was te schrijven op 23 maart 2007 : “Links roept op tot moord.”

Volgens PVV-leider Geert Wilders scheppen zijn critici het klimaat voor een politiek gemotiveerde moord. „Er is een sfeer ontstaan van linkse haat en agressie. In dit klimaat kan iemand denken dat buitenwettelijke middelen geoorloofd zijn om mij en mijn mensen af te stoppen. Ik zeg het hard: mijn critici zijn er medeverantwoordelijk voor als er iets verschrikkelijks gebeurt.”

Is het niet om te huilen dit te moeten lezen vijf jaar na de moord op Fortuyn. Gelukkig dat er nogal wat mensen zijn die deze machinaties en manipulaties doorzien en spuugzat zijn. Getuige daarvan Wilders en zijn PVV die ondertussen in de peilingen pijlsnel stijgt van negen naar zeventien zetels.

De PVV-leider, die met zijn terechte kritiek op de islam het politieke debat beheerst, ontwaart een complot. „Columnisten als Paul Scheffer, Marcel van Dam en Bart Tromp, allemaal afkomstig uit hetzelfde linkse nest, zetten mij neer als een racist, als iemand die buiten de wet staat, als de aanvoerder van een fascistische partij, die ademocratisch zou zijn en overeenkomsten vertoont met de nazi’s. Ze hebben domweg geen argumenten meer.”

Noteer dat we opnieuw diezelfde van Dam tegenkomen waarvan in een vorig deel reeds sprake, maar vooral ook dat steeds wederkerend linkse fanatisme dat blijkbaar voor niets terugdeinst.

Wilders wijst verder op uitlatingen van het voormalige Kamerlid voor GroenLinks, Mohammed Rabbae. Tijdens een debat aan de Universiteit van Amsterdam beschuldigde die Wilders ervan een ‘islam-racist’ te zijn. Wilders: „En daar wordt dan massaal voor geapplaudiseerd!”

Na islamofoob is er dus een nieuw scheldwoord bijgekomen in het linkse repertorium : de islam-racist.

Wilders vindt heel deze hetze schandalig. “Links ligt met zichzelf overhoop. Ze zijn bang en in paniek. Ze zien dat ook hun achterban naar ons overloopt. Hun politiek-correcte 'intellectuelen', die denken dat zij het alleenrecht hebben op fatsoen, maar die zich ondertussen door en door onfatsoenlijk gedragen, hebben bewust besloten om mij te demoniseren. Maar wij worden er alleen maar populairder door”.

En wat mij betreft liefst héél populair. Pim Fortuyn achterna. Maar ongevaarlijk is het natuurlijk allemaal niet wat Wilders doet. Daarom alleen al verdient hij onze steun. Laten we nu maar hopen dat er geen tweede Volkert van der Graaf opstaat.

 

Heet van de naald

 Een medewerker (geen priester) van Vaticaanstad is veroordeeld voor het bezit van 87 gram cocaïne tot vier maanden voorwaardelijk en hij is tevens aan de deur gezet.

Er is een rechtbank in Vaticaanstad en het probleem was dat op het bezit van drugs geen sanctie staat.  Maar ja, het is wel een zelfstandige staat met eigen munt en natuurlijk een patron.  Zouden ze ook een gevangenis hebben ?  Met of zonder sloten ?  Historisch overschotje van de Inquisitie ?

Mochten ze naar aanleiding van dit feit op zoek gaan naar een bekwame minister van justitie, wij kennen iemand die binnenkort vrij is.

Ray

Ik ben zo ontzettend jaloers op mensen die met fantasie door het leven gaan, fluitend en met flair recht op het doel af. Neem nu die vrouw (of is het een man ?) die bedacht  dat er wat schortte met de inburgering van vreemden in onze maatschappij.  Op zich moet je al een flinke doordenker zijn om tot die vaststelling te komen. Maar met fantasie en flair heb je dat vrij vlug door : er is een probleempje met de aanpassing.

Als je bovendien bij de televisie werkt én een beetje ingeleid bent in de wereld van zowel het alternatieve als het koninklijke (wat vaak uitersten zijn) dan zit je op rozen. En wij, de kijkers, binnenkort ook, want er volgt een reus van een programma "De Wereldboom" op 26 mei a.s. op Nederland 2 om 18.10 uur.  U ziet, u hoeft de Humo niet meer te kopen.

Het uitgangspunt is simpel als  het ei van Columbus : migranten integreren moeilijk, omdat ze "de natuur" van hun nieuwe leefomgeving afstoten.  Begrijpt u ?  Eens zij die in zich laten doordringen, aanvaarden  zij als een fluitje van een cent  ook de mentaliteit, de cultuur en natuurlijk naast het fluitje ook de centjes.

Twaalf uitzendingen met als ondertitel bv.  "De moslim en Moeder Natuur", het kan ook Vader Natuur worden, want moslims zijn niet gesteld op prominente vrouwen tenzij voor procreatieve doeleinden.  Of recreatieve kan ook. Of combattieve.

Prinses Irène, de zuster van Beatrix zal deelnemen aan de reeks : zij is het die de wereld leerde bomen knuffelen.  Je omhelst een boom en drukt je lichaam en gezicht tegen zijn schors en je fluistert zachtjes :"Ik hou van je, boom" en terwijl wrijf je zoals normale mensen dat al eens plegen te doen in andere omstandigheden.

  Dat zal dus een onderdeel worden van de nieuwe inburgersingcursus voor Ali, Rachid en Boukaklou.  Als we ze nu nog leren duiven melken, komt het allemaal in orde.

Het bericht verscheen in Elsevier en is helaas waar.

Ray

Mochten er soms aanhangers van het Vlaams Belang de blog van Angeltjes volgen, je weet maar nooit, dan hebben wij goed nieuws voor ze !

Over ongeveer een maand zijn er verkiezingen en jullie partij, beste Belangers, komt regelmatig zeer positief in de media.  Dàt is trouwens een van de redenen van het succes van het Belang : elke dag in de schijnwerpers wordt electoraal beloond.

In de aanloop naar de verkiezingen zullen jullie nog meer aandacht genieten en daar waar vandaag Het Nieuwsblad reeds uitpakte met de zeer persoonlijke visie van De Wilde op jullie partij, is ook het vermaarde Knack er deze week met zijn bijltje bij om te hakken en  te spaanderen. U mag zich verwachten aan een prachtig artikel van de hoofdredacteur himself, Karl Van den Broeck, die gedurende jaren de stiel der objectieve berichtgeving heeft geleerd bij de Morgen.

Journalisten die zich thans buigen over de vuile was van een partij die zij enkel kennen via roddelverhalen van weglopers en verklaringen van meer dan tien jaar geleden, bewijzen vooral de eigen kundigheid.  Overledenen bezwadderen hoort daar uiteraard ook toe.  Evenals insinuaties over het privé leven van vooraanstaanden.  

En het zal natuurlijk niet ophouden met deze eerste twee schoten voor de boeg.  De openbare omroep en de andere redacties zitten uiteraard mee in het complot om het Belang van Vlaanderen een nieuwe triomf te bezorgen. 

Voor argumenten kan u bij ons terecht (soms) en voor de roddels bij de poco's. 

De angeltjes 

We zijn niet op de wereld om constant ruzie te maken en met mekaar op de figuurlijke, laat staan de letterlijke, vuist te gaan.  Iets anders is het, om kritisch te zijn, je vragen te stellen en die desnoods voor te leggen aan anderen, want samen weten we meer.  Ik ben precies in de leer geweest bij Leterme maar ik ontken.

Wat gaat er om in de geest van een zogenaamd "politiek-correct" denker ? Dat is niet allemaal onwetendheid, haat of machtswellust of domheid. Of toch ?

Jan Pronk is een socialist, een gewezen minister van ontwikkelingshulp, hij is zo links als een deur en als hij niet bezopen is, zo zuur als een fles van de Blauwe Hand. Hij heeft ook internationaal wat gedaan voor UNO-vluchtelingen  en er heerst nu nog feestgedruis in de kantoren omdat Jan er eindelijk mee opgehouden heeft.

Naar aanleiding van de oorlogsherdenkingen werd Pronk terug even opgevist in Utrecht en daar mocht hij in de kerk wat zeggen.  Zo verneem je hoe een politiek-correct icoon zijn visie vormt  :

,,Stel vragen, telkens opnieuw. Leg je er niet bij neer dat er grenzen zijn. Verdeel je tijd en aandacht anders. Voer actie door je stem te verheffen. Gebruik je vrijheid goed en laat je nou niet op je kop zitten door je eigen vrees'', adviseerde Pronk de aanwezigen in de kerk. ,,Het gaat niet aan de eigen welvaart te maximaliseren en pas daarna, wanneer het ons goeddunkt, anderen iets toe te stoppen. Het gaat niet aan de eigen veiligheid boven alles te stellen en de vrijheden van anderen daaraan ondergeschikt te maken.''

Wat in deze "redenering" opvalt is  voortvarendheid en  een wereldbeeld oproepen dat niet aanwezig is maar dat enkel in de geest van de spreker bestaat. Hij doet echter of het zo is en wij dom genoeg zijn om het niet te weten.  Vragen stellen wordt aangemoedigd, maar ik vrees dat het de juiste vragen moeten zijn, zoals vroeger in de catechismus, met de antwoorden in cursief onderaan.   Ook typisch voor een socialist is het schermen met de eigen welvaart, alsof wij allemaal in weelde baden.  Hoe wereldvreemd moet je zijn, hoever sta je af van de maatschappij om telkens weer de eigen burgers af te schilderen als kapitalisten, terwijl een overgrote meerderheid net voldoende heeft om de maand door te komen. Eigen  veiligheid denigrerend afwegen tegen vrijheid van anderen, is zulk een groteske vertekening dat je er stil bij wordt.

Laten we blij zijn dat er gelukkig velen in onze samenleving zijn, en elke dag meer en meer, die de onzin van de politiek-correcten de rug toekeren.  Dank u, Jan Pronk.

Ray

Frieda Brepoels en Bart Dewever hebben namens de NV-A de Scottish Nationalist Party gefeliciteerd met hun verkiezingsoverwinning vorige week.

"Wij wensen u en uw partij dan ook van harte geluk met de verkiezingsoverwinning die u heeft behaald. Het is een verdiende zege na een jarenlange inzet voor Schotland. Uw overwinning kan en zal bovendien een aansporing zijn voor ons en andere regio’s en deelstaten die nog vastzitten in stroeve structuren die verstrikken. Schotland, Vlaanderen, Wales, Catalonië, … allen hebben we dezelfde ambitie.

Uw persoonlijke overwinning en de bijzonder sterke score van de Scottish National Party bewijzen dat het mogelijk is om mensen warm te maken voor een positieve keuze. Een keuze waarbij nationalisme en internationalisme geen tegengestelde krachten zijn, maar mekaar versterken. Daarom zijn wij optimistisch en kijken we vol verwachting naar de toekomst. We toosten nu al op de dag dat Vlaanderen en Schotland mekaar als onafhankelijke staten tegenkomen aan de Europese tafel. Zoals uw partij het in haar campagne stelde: It’s time!"

In afwachting van het aanschuiven aan de Europese tafel kan Bart wellicht een kopje koffie komen drinken, met Frieda uiteraard, met de Vlaams-nationalisten van het Belang.  Die bewijzen al jaren dat het mogelijk is mensen warm te maken voor een positieve keuze ook als alles en iedereen tegenwerkt.  En wat zeggen we voor we slurpen ? "Santé" of "Cordon" ?

Ray

Goed bestuur betekent je collega-ministers moreel op te leggen niet deel te nemen aan andere verkiezingen maar zélf als nummer één in de arena te treden en je nummer twee ook op te sturen.

Goed bestuur betekent op papier te zetten dat je opkomt voor "meer Vlaanderen" en daar in Wallonië stilletjes over te zwijgen.

Goed bestuur betekent een coalitie afsluiten met alle partijen om de grootste uit te sluiten.

Goed bestuur betekent méér geld ter beschikking te stellen van de openbare omroep zonder enige vorm van neutraliteit in de berichtgeving te eisen.

Goed bestuur betekent de kwaliteit van het onderwijs in Vlaanderen ondergeschikt te maken aan de multiculturele waan.

Goed bestuur betekent BHV onverwijld te splitsen en nijdig te worden als je aan die belofte herinnerd wordt.

Goed bestuur begint en eindigt met een woordbreuk : zeggen "ik sta op wacht" en dan op de vlucht slaan.

Weet je wat, goed bestuur is veel te lastig, laat me gerust.

Ray

  

Het was me het dagje gisteren.  Zondag, rustdag ?  's Morgens was er de geslaagde betoging in Rode waar een kleine tweeduizend manifestanten aan deelnamen.  De balorige politie dacht dat de jaren '60 terug waren met het verzet tegen de faciliteiten, want ze stuurden de wettelijk toegelaten betoging van hot naar her : de bedreigingen door enkele tientallen Fransdolle FDF-ers wogen zwaarder  dan de door de Raad van State toegestane betoging.

Wanneer gaat het ophouden dat Franstaligen in Vlaanderen burgemeestertje mogen spelen ?  Madame Rolin hoort  thuis in een antiquariaat  op de Zavel in Brussel maar niet in Rode waar zij de veroveringsdrang van de franskiljons  symboliseert.  Aanpassen of opkrassen is ook op haar van toepassing.  Zeker als ze onhandig probeert onze grondwettelijke waarborgen aan te tasten.  Heel die poespas van faciliteiten moet afgeschaft worden.  Het is toch niet te geloven welke slappe spaghetti's dit land besturen : faciliteiten hebben lang genoeg bestaan. Als  de Franstaligen na veertig jaar niet aangepast zijn, bewijzen ze wat wij steeds beweerd hebben, ze zijn moedwillig, dom en gemakzuchtig.  Als Vlaanderen tweetalig moet worden, een belletje dat sommige Belgicisten zoals Kris Deschouwer, Elio di Rupo en de onvermijdelijke Decroo opnieuw laten rinkelen, stel ik voor dat we eerst zelfstandig worden.  Nadien kunnen we dan beslissen over tweetalig worden : Frans of Arabisch.  Is dat geen goed voorstel ?

Gisterennamiddag waren we eveneens  druk in de weer om zo vlug mogelijk de eerste Franse uitslagen te kunnen publiceren en met een omweg langs Zwitserland is dat aardig gelukt. We kregen onverwachte hulp van enkele anonieme mailers, waarvoor oprechte dank !  U kent onze overtuiging : de maatschappelijke vraagstukken in West-Europa zijn gelijkaardig, laten we naar het buitenland kijken hoe zij er mee omgaan, ons niet afzonderen en op die manier zal Vlaanderen beter het hoofd kunnen bieden aan zijn problemen. En indien niet, over de grenzen loeren bij de buren maakt ons niet dommer.

  Hopelijk zal de nieuwe Franse president een parlementaire meerderheid achter zich krijgen en kan hij langzaamaan een andere sfeer brengen in Europa : met hem is die kans groter dan met de socialisten.  Die  gisteravond op de Franse televisie begonnen zijn hun interne afrekeningen uit te vechten.  Enkel nog dit : de alomgeprezen Madame Royal heeft het geen flikker beter gedaan dan haar voorganger Jospin.  Genoeg nu over Frankrijk, j'en ai marre.

Tenslotte was er ook nog Guy Leterme, die zijn woord kwam breken.  Daar kijken we al lang niet meer van op. De socialisten zeggen "Ja" tegen alles wat di Rupo wil. De VLD roept op tot "Eensgezindheid" na jaren ruzie gestookt en leugens verkocht te hebben. 

Gelukkig hebben wij onze eigen Pim die over Pim Fortuyn zijn vierdaagse marathon levert die door velen gewaardeerd wordt.

Ray

Het Nieuwsblad heeft ook een Vlaams Belang specialist in dienst : een journalist die onbevangen, onbevooroordeeld en met de beste bedoelingen bezield deze partij analyseert.  Zoals de frisse figuur Walter Pauli deze zelfde klus klaart voor de Morgen.

Pol de Wilde is de naam en hij  heeft het over het Belang na de dood van Karel Dillen.  Een goed oog heeft hij er niet in , de VB-expert : zolang Dillen aan het roer stond of achter de schermen regisseerde, was Pol er gerust in maar nu en vooral sedert de nederlaag in oktober ziet het er somber uit met de toekomst van het Belang.  Journalist Pol heeft in zijn jeugd veel boeken van Karl May gelezen denk ik, want zowel inhoud als stijl van deze laatste zinderen door in de journalistieke gewrochten die het Nieuwsblad nu sieren.  De Wilde ontwaart  broedertwisten, vrouwenkwesties, overlopers en weglopers.  Het trio Vanhecke, Annemans en Dewinter blijft niets gespaard, zegt hij mismoedig. En terwijl gluurt hij naar hen op of iemand mischien ten teken van bevestiging knikt. Maar dat gebeurt niet : die musketiers zijn al vijftien tot twintig jaar door de wol geverfd en gehard tegen de smerige streken van de persmuskieten.

"De partij plooit terug op zichzelf en daar zit hem de fout in, ze moet luisteren naar al die raadgevers die klaar staan om de tanker te keren en de andere richting uit te sturen" orakelt de journalist.  Richting dieperik.  Dan zou het trio pas blijk geven van staatsmanschap.  En rekening houden met de voldragen mening van politieke genieën als disc jockey Verstrepen : de Piet Huysentruyt van de politiek.  En weet u wat de partij ook geweldig fout doet : Jean-Marie Le Pen toelaten in de katedraal om afscheid te nemen van zijn strijdmakker Dillen. De partij zou Pol de Wilde best inhuren als ceremoniemeester.

In afwachting  staat ook deze betweter in  de rij bij de vele verzuurden die het niet kunnen begrijpen dat een partij die de stem van het volk vertolkt, ook de sympathie van dat volk bezit.

Ray

 

Deel 3 : Pim Fortuyn

Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg

Het leven van Pim Fortuyn heeft veel weg van een Griekse tragedie. Maar of hij blij zou geweest zijn met deze omschrijving, ik betwijfel het. Zijn beslissing om in de politiek te gaan was een weloverwogen keuze en hij kende ook de gevaren van het vak. Maar dat het zo’n vaart zou lopen, dat had zelfs hij niet kunnen voorzien.

“Ik ga de politiek in uit compassie en uit commitment. De politiek schreeuwt om een turn-around.” Zo kondigde hij zijn intrede in de politiek in Nederland aan. En dat typeerde hem ook.

Iemand die vol was van charisma, humor, doorzettingsvermogen, welsprekendheid, visie, intellect en eruditie en dit alles ten dienste stelt van de politiek. Het was du jamais vu. Honderduizenden Nederlanders hebben jarenlang in stilte gewacht op iemand van zijn kaliber. Voor veel vrijheidslievende mensen belichaamde hij de weg naar wat meer persoonlijke vrijheid en verantwoordelijkheid. Weg van de linkse betutteling. Niet alleen de inhoud van zijn politieke boodschap stoorde de verwaande politici, het was vooral ook zijn stijl die sinds decenia niet meer gezien was in de Nederlandse politiek.

Fortuyn was de heersende regentenmentaliteit, de hypocrisie en het paternalisme zeg maar, zò beu dat dit voor hem een voldoende drijfveer was om door te zetten. Want hij haatte het zittende establishment als geen ander.

“Het is een gesloten wereld met autistische trekjes met een geheel eigen kijk op de wereld en de werkelijkheid en zelfs met een geheel eigen jargon dat voor buitenstaanders nauwelijks te volgen is.” zo omschreef hij het toenmalige politieke bedrijf.

Pim Fortuyn liet zich graag professor noemen. Stricto senso was hij dat niet (meer).

Van 1990  tot 1996 was hij bijzonder hoogleraar arbeidsvoorwaarden aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam. Hij bekleedde daar de Albeda leerstoel. Albeda was hoogleraar en minister van Sociale Zaken en lid van de Eerste Kamer voor het CDA.

De taak van Fortuyn als hoogleraar bestond erin zich bezig te houden met arbeidsverhoudingen in de publieke sector. Een domein dat Fortuyn bijzonder goed kende. Zijn basisgedachte in deze materie was geniaal in zijn eenvoud : “Geld moet je eerst verdienen en dan pas uitgeven.” We spreken ondertussen al wel 15 jaar geleden.

Na zes jaar werd hij aan de kant gezet met als reden ‘niet wetenschappelijk’. Dat is natuurlijk maar de gedeeltelijke waarheid. Wel is het zo dat hij het forum dat hem geboden werd zodanig naar zijn hand wist te zetten dat het als het ware een Fortuyn-venster werd op samenleving. Maar wel met een nooit geziene analytische accuratesse. De titel 'professor' heeft hij dan ook met veel genoegen blijven gebruiken.

Daarvoor was hij oa. docent sociologie bij de vakgroep filosofie en maatschappijleer aan de Rijksuniversiteit Groningen. Fortuyn was wetenschappelijk een eclecticus. Hij plukte uit diverse theorieën wat hij bruikbaar achtte. Maar hij was vooral een bijzonder populair docent. Zijn colleges werden druk bezocht, hij had veel te vertellen en hij deed dat met de nodige punch.

Zo gaf Fortuyn een afscheidscollege in Groningen, gebruikelijk voor een hoogleraar maar hoogst uitzonderlijk voor een docent, waar meer dan achthonderd toehoorders aanwezig waren. Met een overdonderend applaus namen ze afscheid van deze begenadigde spreker.

In diverse publicaties hield de Fortuyn een pleidooi voor kernachtige, slagvaardige departementen met minder ambtenaren. “Modelleer de overheidsdienstverlening zo veel als mogelijk naar de dienstverlening zoals deze wordt georganiseerd door het particuliere bedrijf,” schreef hij in zijn werkje ‘Zonder Ambtenaren’ (1991).

Volledig vernieuwend was dat Fortuyn een openbaar systeem voorstond met een strikte scheiding tussen het beleid op zich en de uitvoering van dat beleid. Net zoals dat in Zweden het geval is, en dus bepaald geen onzin. In dit opzicht was Fortuyn zijn tijd ver vooruit.

Fortuyn was een pienter man, begenadigd met een vlijmscherpe tong. Maar hij sprak ook met kennis van zaken. Zo wist Fortuyn de pijnpunten van de samenleving haarscherp bloot te leggen. Het maakte hem op korte tijd de lieveling zovele Nederlanders. Tot grote ergernis van zijn opponenten.

De steile klim in de populariteit toonde aan dat er al lang iets grondigs misliep in de Nederlandse samenleving. Vrijwel iedereen wist dat. Alleen de invorentoren-bewoners hadden het nog niet door. Wanneer zij dan in debat moesten gaan met deze briljante man stonden ze met hun mond vol tanden. Bij de vele debatten die ik heb gezien, droop hun haat en nijd gewoonweg van het scherm. Tegenover dit frisse geluid stonden alleen maar linkse verzuurde gezichten. Het was soms ronduit zielig om te zien hoe tegenstanders van Fortuyn -met de linkse media voorop- keer op keer door Fortuyn schaakmat werden gezet.

Daarnaast kon Fortuyn ook ontzettend lief zijn. Leraar zijn, toehoorders onderwijzen, een verhaal mooi vertellen, dat kon hij erg goed en dat deed hij ook graag. Het volgende typeert hem ten voeten uit :

“Laatst had ik een diner. Naast mij zat een meisje van 13 dat maar giechelde. Ze zei dat ze huiswerk moest maken. Over de verlichting. Ze begreep nog net dat het niet over de lamp boven onze hoofden ging. Ik vroeg of de meester wel eens een verhaal vertelde. Neen dat deed hij niet. Toen heb ik college gegeven over de verlichting. Ik vertelde over Spinoza en het hele gezelschap hing aan mijn lippen. Een verhaaltje vertellen aan een meisje van 13, dat was voor mij intens geluk.” Mooi toch, niet ?

Tijdens de voorstelling van het boek “De puinhopen van acht jaar paars” in 2002 herinnert iedereen zich de taart die Fortuyn in het gezicht kreeg geworpen. Hij sprak toen waarschuwend deze profetische woorden :  “Het hadden ook drie kogels kunnen zijn.” De arme man kon toen nauwelijks vermoeden dat het er uiteindelijk vijf zouden worden!

Dat de linkerzijde er alles aan deed om Fortuyn te diaboliseren bewijst dit stukje haatproza dat te lezen stond in “Vonk” (een marxistisch webportaal) de dag dat Fortuyn werd vermoord :

“Even na zessen werd de extreem-rechtse en racistische demagoog Pim Fortuyn met zes kogels beschoten op de parking van het Mediacentrum nabij Amsterdam,”

Als ik dit lees gaat mijn afkeer voor de linkerzijde nog maar eens in een hogere versnelling. Fortuyn was noch extreem-rechts, noch racist, noch een demagoog.

Het is nu net wat Fortuyn allemaal niet was. Dergelijke nonsens schrijven getuigt niet alleen van een totaal gebrek aan elementair respect en fatsoen, een groter voorbeeld van linkse verzuring kunt ge u toch niet voorstellen.. Het toont met verve aan tot wat een verstarde linkerzijde in staat is wanneer zij hun gelijk niet kunnen halen. Want wat moesten zij in hemelsnaam aanvangen met een rechtse homo? Dat stond natuurlijk niet in het linkse vademecum.

Historisch in die zin is ook het debat met Pvda kamerlid Marcel van Dam waar die Fortuyn “een buitengewoon minderwaardig mens” noemde. Een Untermensch als het ware. Van Dam heeft daarna geprobeerd die uitspraak uit alle media te laten weghalen. Volledig in lijn met de grote linkse traditie. Het is hem niet gelukt is. Gelukkig maar.

En van linkse traditie gesproken. Deze grote strijder tegen de ongelijkheid in Nederland, die Pvda’er van Dam, is de eigenaar van een villa van enkele miljoenen euro in het Veluwse plaatsje Hulshorst! Socialisten, ze zijn overal hetzelfde.

In 1997 reeds publiceerde Fortuyn zijn boek “Tegen de islamisering van onze cultuur”. Een striemende aanklacht tegen wat toen nog een volstrekt taboe was : de islam.

Zijn uitspraken als “Nederland is vol” en “Dweilen met de kraan open” of “De islam is achterlijk, ik zeg het maar, het is gewoon een achterlijke cultuur.” Het zijn uitspraken die ondertussen tot het Nederlandse patrimonium behoren.

Fortuyn schreef daarover het volgende in 1997 :

“Er zijn niet of nauwelijks liberale moslims. Veruit de overheersende structuur is conservatief en fundamentalistisch. Het is een achterlijk geloof. Kijk het christendom is geseculariseerd en de paus erkent de scheiding tussen kerk en staat. Vergist u zich niet! Zelfs in zuidelijke landen waar 90% katholiek is, is er de scheiding van kerk en staat. Kom daar maar eens mee aanzetten in islamitische landen. Ik vind het heel erg dat christenen niet begrijpen dat ze de islam buiten de deur moeten houden. Al die eeuwen strijd zijn kennelijk voor niets geweest. Ik zeg: géén islamitisch onderwijs! Het is niet te vergelijken met het christendom, dat geseculariseerd is. Tussen die twee kan ik juridisch geen verschil maken, maar ik zeg inderdaad dat christenen mentaal en moreel recht hebben om anders behandeld te worden dan die islamieten. De bevolkingsgroepen die dit land door de eeuwen heen hebben helpen opbouwen, hebben meer rechten. Punt uit. Islamieten die hier net komen, hebben zich maar te gedragen naar onze kernnormen en -waarden. Dat betekent in mijn opvatting: geen gesubsidieerd islamitisch onderwijs. En als het je niet aanstaat, moet je maar teruggaan.”

Verrassend actueel allemaal. Jammer genoeg is het er sinds de dood van Fortuyn alleen maar erger op geworden is. Fortuyn had gelijk, heeft gelijk en krijgt elke dag opnieuw gelijk. Dat beleidsmensen die wijze woorden van Fortuyn toen -maar ook nu nog- in de wind slaan is zondermeer wraakroepend. Laten we hen dan de rekening maar eens presenteren. Daar waar het hen het meeste pijn doet : in de stembus.

Pim