Oeps! Madammeke vroeg me om op dit mooie blogje iets over mezelf te komen vertellen! Het was even slikken en ik voel me best vereerd!
Ik ben Joyce Van den Heuvel-Pardoel en ik ben geboren in het Nederlandse Oss (Noord-Holland) op 22 oktober 1962. Ik heb een zus (Marie-Louise) en een broer (Remco).
Joyce met haar man John
Ik ben altijd sportief geweest, ik kreeg het dan ook met de paplepel ingegeven! Van het moment dat ik kon lopen maakte ik al kennis met de judomat. Ik behaalde in deze sport mijn 1-te Dan! Bij wedstrijden kwam ik vooral op tegen jongens want in die tijd waren er gewoonweg nog niet veel meisjes die deze sport beoefenden. Ik ben één keer 2-de geworden van Nederland en heb vele medailles in de wacht gesleept! Daar ben ik best wel trots op! Onze paps, die zelf een sportschool had (Pardoel Sports in Oss), was mijn coach en ja, dat was niet altijd zo prettig ...
Tae-Kwondo heb ik ook beoefend, maar daar ben ik niet verder geraakt dan de blauwe band. Ik ben ook altijd een waterrat geweest en heb zowat alle diploma's behaald van het reddend zwemmen.
Mijn vadertje had heel graag gezien dat ik de zaak overnam maar ik weigerde en achteraf heb ik daar toch een beetje spijt van. Maar ik was op dat ogenblik 17 en verliefd. Ik had ook net mijn ABO diploma op zak en had een stageplaats. Samenwonen kon in die tijd echt nog niet en daarom huwde ik op mijn 17-de voor de wet en stond ik op mijn 18-de voor het altaar. Op mijn 19-de had meneer echter een ander en vertrok ... Daarna volgde een tweede huwelijk voor mij met een man die een verblijfsvergunning nodig had, het liep mis na 5 jaar ...
Elf jaar geleden, op 28 september 1996, leerde ik John kennen. John, een echte vrijgezel in hart en nieren! Het was liefde op het eerste zicht. Binnen 2 weken woonden we samen in mijn flatje en op 1 december 1996 betrokken we ons huisje in Schayk, ook in Noord Brabant. We zijn getrouwd op 28 juni 2001 en enkele maanden later werd onze zoon Tim geboren.
Met zoontje, Tim
Ik heb ruim 15 jaar les gegeven in "steps" aan volslanke vrouwen. Volslank, dat was tenminste de opzet, maar ze werden steeds dunner, de nieuwe leden. Ik heb het met véél plezier gedaan maar op een gegeven moment was het genoeg.
Ik wilde al een hele tijd drastisch vermageren maar dat lukte niet zo. In maart 2007 heb ik dan een maagverkleining ondergaan. Het herstel duurde ongeveer 6 weken, intussen had een vervangster mijn lessen overgenomen en zo ben ik definitief met dat lesgeven gestopt. Inmiddels had ik ook al een tijdje een nieuwe passie opgeraapt: Orientaals dansen, buikdansen! Nadat ik met lesgeven stopte en ik genoeg hersteld was van mijn operatie ben ik deze sport 2 maal per week gaan beoefenen in de dansschool "Esmeralda's Pasion". Ik heb daar ook een hele fijne lerares, Esmeralda, een kanjerke!!
"Esmeralda's Pasion"
Recentelijk heb ik nog een optreden gedaan in de Lievenkamp te Oss samen met de dansschool. Dat is me goed bevallen en ik ben heel fier op mezelf dat ik dat gedaan heb ondanks het feit dat ik kei zenuwachtig was!!
En dan mijn manneke, die was reuze trots! Toen ze hem vroegen voor wie hij kwam supporteren zei hij: "Heb je die vrouw gezien met dat litteken op haar buik? Nou, dat is mijn vrouw!" Lief, hé?
Nou, ik heb vele complimenten gehad en heb het taboe doorbroken dat je dun moet zijn om dit te mogen of te kunnen doen. Hopelijk durven hierdoor nu meer corpulente dames te gaan buikdansen! Het is zo gaaf!
Als jullie nog meer van me te weten willen komen, kom dan eens langs op mijn blogje!
Ik ben dus Wiske (afkomstig van Marie-Louise). Zit momenteel op tram 6, zoals al diegenen van '45 ( hé Chia), ben mama van 7 kindjes (daar val je van achterover, he!) Je zult denken, hoe komt zo iemand op de bijnaam van "Hotlips"? Wel, dat is heel simpel, één van mijn zussen (heb er 5) zei vroeger altijd dat ik sexy lippen had, zo is het gekomen! Niet meer of minder! Dus moet je achter mij geen sexbom gaan zoeken!
Ja, hier ben ik dan op uitnodiging van 'Madammeke'. Ze vroeg of ik iets heet en pikant wou meebrengen. Dacht eerst aan een hete pikante tomatensoep, maar ik vrees dat dit niet de bedoeling is! En al was ik vroeger altijd de beste van de klas met opstel, weet ik wel zeker dat ik niet het schrijverstalent van een 'Chia' of 'Bojako' heb! Daarom ga ik proberen of ik iets in rijmvorm kan brengen. Nu ... daar ga ik dan, op hoop van zege!
Hotlips en de pijl van Cupido! Starring:Hotlips ,als gast:Cupido
Het was nacht ... één van die zwoele nachten, hij lag daar al een tijdje te smachten. Hij zag haar daar liggen bij het schijnsel van de maan, ze was zoals steeds van alle kleding ontdaan. Ze kende geen pyama of nachtjapon, nee ... het was of ze lag onder een stralende zon. Hij dacht ... Dit wordt de nacht die je normaal alleen in films ziet!
En bij zichzelf zong hij al het mooiste lied Heel zachtjes kroop hij tegen haar aan, Mijn God , ... alles in hem ging er van rechtstaan! Wat was het toch een prachtig wijf, en zo lekker zacht ,heel haar lijf! Hij peinsde ... waar ga ik beginnen, Ik wil haar overal beminnen. Eerst ging hij aan haar tenen sabbelen om daarna aan haar oren te gaan knabbelen. Hij wist:dit had ze zo graag, Zo ging hij stilletjes naar omlaag. In haar slaap hoorde hij haar kreunen, Zo hard dat het leek op dreunen! Langzaam liet hij zich zakken naar haar "mimi"zo sappig en bedacht,dit is eigenlijk wel grappig. Zij fluisterde :Kevin(Costner?) kom nu eindelijk op mij en hij voelde zich al heel blij! En juist toen hij haar wou bespringen ... werd ze wakker en riep:Cupido,wat doe jij voor stoute dingen! Ga direct in je mand ,jij ondeugende hond! Wacht maar tot morgen ... kwam dreigend uit haar mond! en Cupido liep met zijn lange staart tussen zijn poten, naar zijn mand terwijl hij dacht: Ik heb mijn laatste pijl nog niet verschoten!!
Dit was dus mijn verhaal, naar waar gebeurde feiten!
Dank je, Wiske dat je voor mij dit pikante verhaal wou schrijven! Dikke knuf, Madammeke
Een bloempje voor ... Hotlips
Vandaag geef ik een bloempje aan Hotlips!
Met veel plezier zet ik deze dame in het zonnetje deze week!
Ik leerde haar blog's al een paar jaar geleden kennen, als sensueel, humoristich en WAUW, zo sexy!! Wie was die intrigerende vrouw achter dat blog? Wel, daar ben ik nog steeds niet helemaal achter gekomen! Dat zij een lieverd is en dat zij een hoog humor gehalte heeft ..., ja dat weet ik ... maar verder?? Dus nu sta ik hier mooi voor schut! Lips, wat doe jij mij aan?
Lipske startte al diverse blogjes op, elk jaargetijde een ander, zoals met Sinterklaas, Pasen, Kerstmis, zomer, winter ... En steeds staat iedereen met grote ogen te kijken en zich af te vragen waar ze de inspiratie vindt. Soms dacht ik wel eens jaloers: "waarom kon ik daar nu niet opkomen", hihi! ... Ook haar nieuwste blog draagt weer een originele naam:
"Tips van tante Lips"
Geef toe ... dit is nu echt iets dat bij haar past! En de tips zijn echt heel interessant!! Neem bijvoorbeeld "snelle make-up in 1 minuut". Nu moeten jullie maar eens proberen om er in één minuut uit te zien als een diva ... Wel lees de tips van tante Lips! Maar ook diverse andere onderwerpen worden aangeboord ... Tien tips om te gaan shoppen met je vrouw! Mannen, om je kreupel te lachen!
Ga dus zeker de tips van ons Lips lezen! Vergeet je zakdoek niet mee te nemen om je tranen van het lachen af te vegen en kom A.U.B. niet klagen hier bij mij omdat jij je verslikt hebt!
Lipske, bedankt om de blogwereld op te vrolijken met jouw leuke, spannende en opwindende blogs!!
Gast op het blog van Madammeke, dat is een hele eer voor mij.
Pedro tussen al die (andere) modellen. Meestal vrouwelijke modellen. En juist dat inspireerde mij om een kort artikeltje te schrijven over de nieuwe man. Over een huisman onder de SenNet-mannen, noem het de bloggende huisman .
"De nieuwe man moet je met een vergrootglas zoeken in de statistieken.
Het huishouden blijft de taak van de vrouw." Dat zijn de -in België- ondertussen berucht geworden woorden van Ignace Glorieux, professor Sociologie aan de VUB. (dit heb ik onlangs gelezen op de VDAB nota bene)
Bestaat de Nieuwe Man wel echt? Of is hij een droom, of een marketingproduct?
De nieuwe man is zo'n modewoord dat we de laatste tijd net een beetje te vaak horen. De nieuwe man is iets waar vrouwen overal ter wereld naar op zoek zijn maar niet vinden. Meest waarschijnlijke uitleg hiervoor is dat er geen nieuwe man meer geweest is sinds Adam. Die categorie van vrouwen heeft dan blijkbaar niet goed genoeg gezocht ...
De meeste mannen zouden problemen hebben met koken en strijken. Allé als je nu weet dat de s werelds gerenommeerde koks mannen zijn. En strijken, tegenwoordige met die moderne snufjes strijkijzers die vanzelf strijken is ook niet moeilijk meer. Weet je ik ben ook huisman, spontaan en vrijwillig voorgesteld. Trekjes die in onze cultuur als typisch vrouwelijk worden beschouwd, orde en netheid, kreeg ik van thuis uit mee. Dus dat was geen probleem. Nu moet je ook weten dat een vrouw van nature uit het echt moeilijk heeft als een man zich bemoeit met het huishouden. Bij ons niet dus. Neen want als mijn nurse werkt is dat s nachts. In haar vrije tijd doen we vaker dingen samen zoals fietsen, reizen, wandelen, ..
Tegenkanting uit de mannenwereld was er ook. Maar zo wat Dat de nieuwe man nog steeds niet voor vol wordt aangezien, is een andere reden, onze mannenmaatschappij is blijkbaar niet rijp voor de evrouwcipatie ..
In de media krijgt de nieuwe man alvast genoeg aandacht. In Nederland zijn er zelfs al verscheidene websites voor huismannen. Weet je het gevoel om housemanager te zijn is heerlijk toch! Ben je toch ook een keer manager hé.
Aan alle huismannen zou ik de raad willen geven: volhouden en vul je vrije tijd samen op met vrouw, kinderen, kleinkinderen, vrienden, bloggen, zalig . Maar hoed je voor een modeverschijnsel. Als je er aan begint moet je ook volharden!
Als eerste heer in het rijtje, kom ik hier vandaag vertellen over "mijn stijl". Ik ben Pedro, een man van 57, Mechelaar van geboorte en woon nu in een "dorpje in de Kempen". Ik ben gelukkig gehuwd met Lewiske.
"Investeren in de juiste garderobe is misschien wel de beste investering die je kunt doen ter bevordering van je loopbaan ". Een slogan van menig adviesbureau ...
Qua kleding doe ik zelden mijn eigen zin. Lewiske, mijn vrouwtje, is hier mijn enige, echte raadgeefster. Dank zij haar loop ik er de laatste jaren echt "netjes" bij. De mode volg ik niet, tenminste niet om te kopen en te dragen, wel om naar te kijken, daarom ben ik ook een vaste bezoeker van dit blogje. Zelf ben ik zeker geen trendsetter. Soms gebeurt het wel dat mensen uit mijn kennissenkring me komen vragen waar ik een kledingstuk heb gekocht. Ik draag vaak wijde kleding in donkere kleuren, dan voel ik mij happy. Toffe kleding in grote maten is echter niet zo makkelijk te vinden.
Vrijetijdskleding heeft voorrang. Gemakkelijk zittende broek van "Club of Comfort" gelukzalig stretch Los hemd van "Camel Adventurewear met onder het hemd een bijpassende T-shirt. Bij het fietsen idem dito outfit, met bovenop een bodywarmer van "Trek & Travel" van het huis "Dölker".
In de zomer draagt Pedro meestal een licht katoenen hemd of een polo van "Boss" of "Burberry". Op een frisse zomeravond draagt Pedro boven zijn hemd of polo een Geologic fleece-vest of groene pull van dezelfde maker.
Omdat voeten belangrijk zijn koop ik meestal mijn schoenen in "de betere schoenzaak". Een stevige schoen als "Dockers by Gerli" kan er zeker af. Mijn sportshoes zijn doorgaans van "Nike" of "Adidas". .
Om lekker te ruiken (voor mijn Lewiske) gebruik ik de after shave "Pleasure" van Estée Lauder of "Coolwater" van Davidoff. Ook de eau de toilette: "Intuïtion" van Estée Lauder is één van mijn favorieten.
Underwear by Tono, keep it simple and easy
Geen accessoires, of toch, een gouden kettinkje van mijn overleden zus met daaraan de herwerkte ringen van weleer, nu in de vorm van een kruisje.
En laat mij duidelijk zijn: laat zitten die das en het strakke hemd met manchetknopen! Over smaak kan je tenslotte niet redetwisten
Hij is mijn blogmaatje van het eerste uur, een trouwe bezoeker van Madammeke ... Nooit zal hij nalaten een toffe reactie te schrijven onder een artikel. Lief toch van hem, want hij is helemaal geen modefreak. Neen, in tegendeel, zijn mode bestaat meestal uit sportief goed zittende kledij ... Stijlvol, dat wel! En ... een fietsbroek natuurlijk ...
Pedro is dan ook een fervente wielertoerist en hij hoopt ooit naar Santiago de Compostela te kunnen rijden per fiets! Pfft, ik word al moe als ik daar nog maar aan denk!! Maar Pedro is nu eenmaal een sportieve kerel!
Zijn blog is een streling voor het oog! De vele uitstappen per fiets worden knap beschreven, aangevuld met vele foto's die hij onderweg nam ...
Dan is er nog zijn prachtige tuin. Pedro heeft ook groene vingers! Niet te versmaden zijn ook zijn lekkere receptjes met koffie ... kortom, alles voor levensgenieters!
Op zijn blog vind je ook de colums van zijn vrouwtje, Lewiske. Zij schrijft dingen vanuit het hart! Soms met een kwinkslag naar Pedro toe ... Wisten jullie dat zij een "lurkster" is! Als je wil weten wat dit is ga dan even lezen in haar colum van 30/5. Lewiske, doe zo verder want het leest heerlijk!
Maar beste lezers, jullie moeten zelf maar eens een bezoek brengen aan Pedro's blogje. Jullie zullen nog verrast worden!
Beste Pedro en Lewiske, jullie verdienden dit bloempje!
Beste groetjes van ... Madammeke
Ingrid van blog villa_kakelbont
Op visite Ingrid 19-07-2007
Een uitnodiging van Madammeke! t'Was wel even schrikken, maar heel lief. Normaal staat mijn tater nooit stil, maar toen wel ... want schrijven is voor mij al helemaal niet weggelegd omdat ik meer een prater ben.
Waar zullen we eens beginnen? Ik ben Ingrid, geboren op 11 mei 1961 in het moederhuis te St-Gillis (w) als oudste van de 6 kinderen. Mijn kindertijd heb ik deels thuis, maar voor het grootste deel bij mijn oma doorgebracht en toen ik ouder werd is dat zo gebleven.
Oma leerde me alles! Van houthakken tot kippen slachten, tuinieren, enfin, eigenlijk alles. Ik ben wel in de jaren '60 geboren maar opgevoed in de middeleeuwen!
Toen ik 17 jaar was ben ik getrouwd maar dat is na 12,5 jaar fout gelopen. Hier zou ik wel een boek over kunnen schrijven ... maar dat schiet niet op. Ik heb 5 kinderen, 4 meiden en 1 jongen en die zijn mij heilig. We hebben soms moeten knokken maar we zijn altijd samen gebleven en dat heeft de band alleen maar sterker gemaakt.
Zeven jaar geleden heb ik Jan leren kennen, hij was weduwnaar, zijn vrouw was overleden aan een hersenbloeding en hij was achtergebleven met 2 pubers van 15 en 17 jaar. Tussen ons klikte het heel goed, ondanks ons ons verleden en niet te vergeten de kinderen. Deze konden het echter ook goed met elkaar vinden, dus onze twijfels verdwenen.
We zijn vrij snel gaan samenwonen en dat betekende dat ik moest verhuizen naar Limburg omdat Jan in Duitsland werkte. Mijn oudste dochter die bleef in Zeeuws-Vlaanderen wonen samen met haar vriend en mijn zoon bij zijn vader want die had daar een vriendin en die laat je zou maar niet achter hé.
De drie jongste kinderen zijn samen met mij verhuist naar Limburg. Jan's dochter bleef ook in Zeeuws-Vlaanderen maar zijn zoon die woonde bij ons. We waren dus met ons zessen.
Op 14 februari 2003 zijn we getrouwd en hebben samen met al onze kinderen + aanhang de dag van ons leven gehad!!
Een jaar later ... maart 2004 kreeg Jan een hartinfarct en door medische fouten in het ziekenhuis heeft hij daar 6 weken verbleven en heeft een nieuwe hartklep gekregen. Hoe het nu met hem gaat? Wel hij werkt weer voor halve dagen, dus we kunnen heel wat uurtjes samen doorbrengen. Ik werk s avonds in het zwembad van een bungalowpark en Jan gaat dan altijd mee want dan kan hij lekker zwemmen en de kinderen als ze zin hebben ook.
Mijn hobby is hoofdzakelijk de pc. Ik repareer en installeer ze. In het jaar 2000 heb ik mijn computerdiploma's behaald en dankzij de aanmoediging van mijn oudste dochter heb ik er dus ook wat mee gedaan ...
Maar als het weer goed is vertoef ik wel liever in de tuin dan achter de pc. Ik kan daar van genieten!
Van de 7 kinderen wonen er nu nog 2 thuis, de anderen hebben hun eigen stekkie gevonden. De oudste 2 dochters zijn zwanger en eind dit jaar worden we voor het eerst opa en oma. Verder hebben we nog een hond, Pluisje, een Tibetaanse Terriër die nu 11 jaar jong is en bijna de hele dag slaapt.
Hij is het lievelingetje van alle kinderen en vaak mag hij zelfs bij hun gaan logeren, zo een lieverd is hij!!
We hebben nog meer dieren, mijn dochter Mariëlle heeft een Frans langoor konijntje en zelf heb ik nog 2 handtamme Agapornissen en 2 valkparkieten. Sinds kort hebben we ook nog een volière met tropische vogels.
Wat kleding betreft ben ik gauw uitgepraat, ik draag alles als het maar niet strak zit en niet druk is, dus liefst egale kleuren. Parfums gebruik ik niet omdat ik daar niet tegen kan en Jan al helemaal niet, hij krijgt het daar benauwd van . Pastas, crèmes en meer van dat zijn ook niet voor mij weggelegd. En daarmee is alles over dat onderwerp gezegd!
Willen jullie nog meer over mijn Villa Kakelbont te weten komen dan kunnen jullie altijd op mijn site komen lezen:
Vandaag wil ik graag een speciaal bloempje geven aan
mijn vriendin Viva!
Voor mij althans is zij een grote schat, ik leerde haar kennen bij de mailgroep "Ieder zijn waarheid" ... Nu al weer 3,5jaar geleden ... Ik kende niets van het computere en daar in die mailgroep is het al begonnen dat zij mij het één en ander uitlegde van wat mag en niet mag enz ... Toen het SeniorenNet met de Blogs begon, deed zij voor haar het blog open met de naam Viva & Dréke. Zij was laaiend enthousiast. Knap hoor maar ik begreep er niks van! Door te praten, heen en weer, toen nog gewoon met mails, kreeg ik toch meer en meer zin om ook die stap maar te wagen! Maar over wat zou mijn blog nu gaan, het enige wat ik toen kon bedenken is iets over mode ... Ik dacht daar moet je niet veel voor kunnen hé . De naam was snel gevonden ... Neen niet door mij, hoor! Haha!
Madammeke werd geboren!!
Pff ... als ik daar nog aan terug denk "die begin periode" dan loopt terug het zweet over mijn lijf!! Het was niet alleen mode zoeken, het was ook niet alleen zomaar plakken ... waar het plakte in mijn blog ... "Neen het moest perfect zijn"!! en dit beste vrienden was nu eens niet aan mij besteed. "Perfectie" wat een woord!! Wat een zweet heeft het mij gekost om er maar iets van te snappen allemaal, knippen, foto-formaten, plakken, buttons, codes, muziek, gastenboeken, zonder fouten schrijven, haha, enz.. Arme Viva ... Zij heeft dit dus allemaal doorstaan met vééééél meer zweet en geduld dan dat ik ooit gelaten en gehad heb denk ik ... En nog hoor, ik leer nog altijd bij! "Zij" wel ja, zij helpt mij telkens ik het vraag ... En, amai, dat is meer dan je denkt hoor! . Daarom geef ik vandaag een bloempje aan haar ... Gewoon om haar te bedanken voor alles wat zij voor mij deed en doet, nog altijd!!
Lieve Viva,
Dank je voor je geduld, je vriendschap ...
Er te zijn voor mensen maar ook voor dieren!
Ik hoop dat je vandaag een gelukkige dag mag beleven,
Ga je haar ook een dikke zoen geven op haar blogje?
Ninjazinavincent (blog ninjazinavincent)
Op visite: Ninjazinavincent
05-06-2007
Ik ben Antoon, beter gekend onder de naam "Ninjazinavincent". Ninja en Zina zijn mijn twee schattige Jack Russels en afgezet bij mij thuis door mijn zoon Vincent die geen tijd meer had om voor de hondjes te zorgen. Vandaar de combinatie van de drie namen op mijn Blog.
Levensbeschrijving:
Toen ik nog in de grote wachtkamer van het ongeboren leven zweefde, verlangde ik naar de vrijheid om het leven op aarde te verkennen. Lang had ik er over nagedacht waar ik terecht wilde komen. Brazilië, Monaco, de Zwitserse Alpen, een eiland midden in de zee.....?
Neen, ik wilde naar het eenvoudige, mooie Vlaanderen, een plekje waar de romantiek nog te snijden is in grote dikke pakken. Waar mensen een warm hart dragen. Waar de wilgen zonnestralen vertalen in een schaduw van rust en goed gevoel en kinderkopjes mooi naast elkaar liggen in kronkelende landweggetjes.
Het dorp waar ik werd geboren op 16 mei 1939 heet Gavere, het ligt in een godvergeten pittoreske dorpje, tussen de kleine heuvels van de Vlaamse Ardennen, op een boogscheut van de drukke steden Oudenaarde en Gent.
Gavere, een dorp waar mensen trots zijn Gaverling te zijn.
Ik toerde rond op mijn stalen ros door de streek. Ik bewoog me voort, eens snel maar soms ook, ach zo traag. Genietend op de hobbelende kasseistenen en van de omgeving met de ruisende wind in mijn oren.
Alles heeft dit kleine dorpje mij gegeven. Ik ben er trots op, ook mijn liefde....
Het dorpje dat mijn hart heeft gestolen op liefdesvlak is Dikkelvenne (een buurgemeente van Gavere).
Daar leerde ik de vrouw van mijn leven en de moeder van mijn twee kinderen kennen: Christiane.
Dikkelvenne, een dorp met 800 inwoners, midden in de velden, die alle herinneringen van de Dikkelvenner met zich meedraagt. Dank U Dikkelvenne. Ondertussen is uw inwoonster al 45 jaar aan mij toevertrouwd.
Ik ben nu op 2/3 van mijn leven gekomen en ooit moet ik een laatste tocht ondernemen, naar een andere wachtkamer: die van het geleefde leven. Hopelijk laat de plek waar ik ooit zal terechtkomen niet te rap van zich horen....
Hobby's:
Sedert mijn opruststelling in 1999 heb ik onmiddellijk het "zwarte gat" gevuld met vrijwilligerswerk. Ik heb een job aanvaard als "educatief medewerker" voor de provincie Oost-Vlaanderen.
Dit bestaat uit een rondleiding in volle natuur (natuurgids) van (school) klassen, waar ik al spelende wijze (opdrachten) de natuur tracht aan te leren en te waarderen. En...of ik er succes bij heb, vraagt het maar aan mijn echtgenote, ik ben nooit thuis.
Bovendien ga ik ook nog gidsen in de Ardennen, en in West-Vlaanderen, waar ik in DE HAAN/Wenduine mijn andere verblijfplaats heb.
Verder ben ik een vervent recreatief "Jogger", maar veel wedstrijden doe ik niet meer mee, daar mijn passie volledig is overgedragen op de "CANICROSS
Wat is canicross?
Canicross is echt een sport voor IEDEREEN : jong en oud. Er is plaats voor rustige joggers, maar ook getrainde lopers komen aan hun trekken.
Canicross kan je best omschrijven als een veldloop met HOND. Tijdens de cross moet de hond aangelijnd zijn aan de loper. Op die manier trekt de hond zijn baasje... Het beste wordt de hond via een borstgordel en een rekbare lijn van maximum 2,5 meter verbonden aan een heupgordel van de loper.
SPIKES ZIJN NOOIT TOEGELATEN.
Het mooie van deze sport is dat zowel de jeugd, senioren, vrouwen en mannen kunnen deelnemen. Iedereen, zowel de topatleet als de recreant, ongeacht de leeftijd, kan deelnemen. Alle hondenrassen en rasloze honden zijn toegelaten. Er is ook een speciale reeks voor kinderen jonger dan 9 jaar!
De olympische gedachte "Deelnemen is belangrijker dan winnen" is hier een zeer gepaste slogan. Mens en dier dichter bij elkaar brengen door middel van een samen uit te voeren sport is toch het mooiste wat er is!
Er zijn drie afstanden:
*DE CANICROSS VAN 4 TOT 8KM *DE CANI-RUN VAN 2 TOT 3 KM * DE KIDS RUN voor kinderen tot 9 jaar (400 tot 800meter).
De crossers worden ingedeeld in leeftijdscategorieën. kinderen tot 9 jaar lopen samen met een begeleider. Alle deelnemers starten individueel om de 30 seconden. Elke hond van minstens één jaar oud is welkom. Voor elke wedstrijd is er een verplichte gratis controle door de dierenarts. Het vaccinatieboekje van je hond moet meegebracht worden....
Ben je geïnteresseerd en wil je op de hoogte gehouden worden of heb je nog vragen, surf dan naar : www.vlaamsecanicrossfederatie.be
Veel werk of niet, ik zal nooit een morgen- en een avondwandeling overslaan met mijn hondjes. Dit werkt ook ontspannend en verbrand ik mijn overtollige calorieën met wandelen.
Zie zo, dat was het dan en hopelijk heeft u ervan genoten...
en daarom huwde ik op mijn 17-de voor de wet en stond ik op mijn 18-de voor het altaar. Op mijn 19-de had meneer echter een ander en vertrok ... Daarna volgde een tweede huwelijk voor mij met een man die een verblijfsvergunning nodig had, het liep mis na 5 jaar ...
Als je wil weten wat dit is ga dan even lezen in haar colum van 30/5. Lewiske, doe zo verder want het leest heerlijk!
Ik kan daar van genieten!
