Mamajoyce op visite!
10-07-2007

Oeps! Madammeke vroeg me om op dit mooie blogje iets over mezelf te komen vertellen! Het was even slikken en ik voel me best vereerd!

Ik ben Joyce Van den Heuvel-Pardoel en ik ben geboren in het Nederlandse Oss (Noord-Holland) op 22 oktober 1962. Ik heb een zus (Marie-Louise) en een broer (Remco).

 
Joyce met haar man John

Ik ben altijd sportief geweest, ik kreeg het dan ook met de paplepel ingegeven! Van het moment dat ik kon lopen maakte ik al kennis met de judomat. Ik behaalde in deze sport mijn 1-te Dan! Bij wedstrijden kwam ik vooral op tegen jongens want in die tijd waren er gewoonweg nog niet veel meisjes die deze sport beoefenden. Ik ben één keer 2-de geworden van Nederland en heb vele medailles in de wacht gesleept! Daar ben ik best wel trots op! Onze paps, die zelf een sportschool had (Pardoel Sports in Oss), was mijn coach en ja, dat was niet altijd zo prettig ...

Tae-Kwondo heb ik ook beoefend, maar daar ben ik niet verder geraakt dan de blauwe band. Ik ben ook altijd een waterrat geweest en heb zowat alle diploma's behaald van het reddend zwemmen.

Mijn vadertje had heel graag gezien dat ik de zaak overnam maar ik weigerde en achteraf heb ik daar toch een beetje spijt van. Maar ik was op dat ogenblik 17 en verliefd. Ik had ook net mijn ABO diploma op zak en had een stageplaats. Samenwonen kon in die tijd echt nog niet en daarom huwde ik op mijn 17-de voor de wet en stond ik op mijn 18-de voor het altaar. Op mijn 19-de had meneer echter een ander en vertrok ... Daarna volgde een tweede huwelijk voor mij met een man die een verblijfsvergunning nodig had, het liep mis na 5 jaar ...

Elf jaar geleden, op 28 september 1996, leerde ik John kennen. John, een echte vrijgezel in hart en nieren! Het was liefde op het eerste zicht. Binnen 2 weken woonden we samen in mijn flatje en op 1 december 1996 betrokken we ons huisje in Schayk, ook in Noord Brabant. We zijn getrouwd op 28 juni 2001 en enkele maanden later werd onze zoon Tim geboren.

 
Met zoontje, Tim

Ik heb ruim 15 jaar les gegeven in "steps" aan volslanke vrouwen. Volslank, dat was tenminste de opzet, maar ze werden steeds dunner, de nieuwe leden. Ik heb het met véél plezier gedaan maar op een gegeven moment was het genoeg.

Ik wilde al een hele tijd drastisch vermageren maar dat lukte niet zo. In maart 2007 heb ik dan een maagverkleining ondergaan. Het herstel duurde ongeveer 6 weken, intussen had een vervangster mijn lessen overgenomen en zo ben ik definitief met dat lesgeven gestopt. Inmiddels had ik ook al een tijdje een nieuwe passie opgeraapt: Orientaals dansen, buikdansen! Nadat ik met lesgeven stopte en ik genoeg hersteld was van mijn operatie ben ik deze sport 2 maal per week gaan beoefenen in de dansschool "Esmeralda's Pasion". Ik heb daar ook een hele fijne lerares, Esmeralda, een kanjerke!!

"Esmeralda's Pasion"

Recentelijk heb ik nog een optreden gedaan in de Lievenkamp te Oss samen met de dansschool. Dat is me goed bevallen en ik ben heel fier op mezelf dat ik dat gedaan heb ondanks het feit dat ik kei zenuwachtig was!!

En dan mijn manneke, die was reuze trots! Toen ze hem vroegen voor wie hij kwam supporteren zei hij: "Heb je die vrouw gezien met dat litteken op haar buik? Nou, dat is mijn vrouw!" Lief, hé?

Nou, ik heb vele complimenten gehad en heb het taboe doorbroken dat je dun moet zijn om dit te mogen of te kunnen doen. Hopelijk durven hierdoor nu meer corpulente dames te gaan buikdansen! Het is zo gaaf!

Als jullie nog meer van me te weten willen komen, kom dan eens langs op mijn blogje! 

http://www.bloggen.be/mamajoycebuikdansen/

Madammeke, bedankt dat u me hebt uitgenodigd!

Joyce