In feite heb ik niet één bepaalde stijl ... Het komt er alleen op aan hoe ik me s morgens voel voor ik iets aantrek en vooral: wat ik wil doen. Wat voor mij echt belangrijk is en hier komt de detaillist in mij naar boven: passen de kleuren wel bij mekaar?
Onze Zoety, mijn lieve Bichon-hondje, observeert mij in de badkamer en ziet precies hoe mijn dag er zal uitzien. Als vrouwke weggaat of dat ze van plan is te gaan wroeten!!
De laatste jaren draag ik alleen nog pantalons. Hierop trek ik dan een pull aan, of, als het iets meer formeler moet zijn, een hemdbloeze. Het moet gemakkelijk zitten en eenvoudig in onderhoud zijn. Merkkledij zoek ik niet speciaal. Een kledingstuk moet aan de binnenzijde goed afgewerkt zijn dus draai ik het steeds om voor ik het aankoop. Zo kan men heel goed zien hoe de wasvoorschriften zijn, vanwaar afkomstig en is het een goed merk, wel dan is dat ook meegenomen niet?!!
Jeans draag ik heel graag want ik mag er me lekker mee vuil maken. Voor mijn tuinwerken - ik ben immers een tuinfanaat - gaat er niets boven een gezellige warme training. Goed rekbaar en in een mum van tijd gewassen. Soms zie ik er nogal uit hoor! Je hebt mensen die werkelijk alle karweitjes kunnen opknappen en een paar uur nadien zien zij er nog proper en netjes uit Wat mij betreft vergeet het maar want ik doe veel klusjes op mijn knieën!! Het spaart mijn rug natuurlijk.
Iets dat niet elk jaar gebeurt: rozen in mijn tuin die bloeien met Kerstmis!
Jullie zien het al hé mijn arme broeken staan stijf op kniehoogte, vol klodders vochtige aarde. Geregeld moet ik ze dus vervangen en meestal zoek ik dan naar het merk Gloria Vanderbilt want voor mij zitten die perfect. Onze dochter, Ingrid, kan ze gemakkelijk vinden in de VS en ik bof want geregeld krijg ik ze dus voor mijn verjaardag of een andere gelegenheid. Mijn leuze is dus hoe vuiler, hoe gelukkiger ik me voel.
Voor deze gelegenheid echter het is tenslotte Kerstmis zal ik nu eens extra mijn best doen! 0p 21 december was het Winterzonnewende de dagen worden terug langer en dat werd reeds sinds de oudheid gevierd, als het feest van het licht. Ik hou ontzettend veel van de sfeer die er rond hangt en al jaren komt de hele familie thuis samen.
Ik probeer het zo gezellig mogelijk te maken, zodat iedereen zich kan ontspannen. Elk jaar komen de Kerst-CDs weer uit de kast en dienen als achtergrond bij het tafelen.
Aan de tafelschikking besteed ik vrij veel aandacht. De kerstboom wordt leuk versierd met lichtjes en allerlei prullaria, de haard moet gezellig branden.
Eigenlijk moet alles - zoals in vele gezinnen - er netjes en feestelijk uitzien. Ooit kocht ik in Noorwegen zon gelegenheidsonderleggers en die haal ik dus ook uit de kast. Aangezien dit land zeer somber is in de winter, doen alle inwoners hun uiterste best om zoveel mogelijk binnenshuis gezelligheid te creëren.
Mijne NISSE, met de lantaarn is dus ook weer van de partij. Een kerststukje en wat kaarsjes maken de cirkel rond.
Nisse
Ikzelf hmm hoe ontvang ik mijn gasten?? En wat trek ik aan? Dat is in twee woorden gezegd: Niks speciaals.
Ik kook dagen voordien de voorbereidingen die mogelijk zijn. Zo heb ik het wat gemakkelijker de dag zelf en kan ik ook beter meegenieten.
Opmaak: Mijn 67- Kerstjaren begin ik te voelen maar toch moet men zich wat optutten, hé.Fond de teint gebruik ik nooit. Een voedende crème (dag en nacht) van Nivea, wel dus.
Naar de kapper ga ik maximum 5 maal per jaar, de rest doe ik zelf. Mijn pluimen vragen niet zoveel, want als ik van de kapper kom, is het bijna telkens een flop.
Qua opmaak blijven er dus mijn ogen. Deze zijn vrij groot (naar het schijnt), want zelf zie ik dat niet, doch ik hoor het wel van velen. Omdat ik af en toe een bril draag, zeker om met de auto te rijden, moeten die fameuse ogen dus ook opgemaakt zijn. Al jaren worden zij met een kholl-potlood bovenaan geaccentueerd, plus wat mascara op de wimpers.Een beetje oogschaduw erboven en dat is het. Zie ik er wat pips uit dan doet een blush wonderen.
Mijn lievelings toiletwater is en blijft Air du Printemps van Ninna Ricci en af en toe Channel n°5 als die in de kast staat.
Juwelen zijn mooie dingen en ik heb er wel een paar maar ik draag ze alleen als ik echt eens moet weggaan voor een speciale gelegenheid. Deze dingen zijn me te onhandig als ik wil werken of knutselen.
Outfits: Voor de feestdagen moet ik niet lang nadenken: een lange zwarte broek, met, jawel hoor een bloesje, eventueel gedecoreerd met sjaal. Dat gaat er bij mij in als zoete koek. Moet het echt chic zijn, ja dan hang ik mijn fluwelen cape erover en weg zijn we. Mantelpakjes droeg ik vroeger veel meer maar thans heb ik er weinig boodschap aan. Ons buitenhuis-leven ligt achter ons en dus blijf ik zweren bij eenvoudige, gemakkelijke spullen.
Een haardvuur brengt zoveel gezelligheid ...
Handtassen, gaan jaren mee. Deze mogen voor mij niet te groot zijn, aangezien ik niet zon grote gestalte heb. Burberry is één van mijn favoriete merken, iets groter van formaat nochtans maar ik gebruik deze alleen als ik voor langere tijd weg moet gaan. Verder hou ik het bij zacht lederen tasjes.
Schoenen: dat is een probleem. Aangezien ik een 10-tal heupoperaties achter de rug heb, kamp ik met een lengteverschil qua benen. Dus telkens als ik schoenen koop is het uitkijken naar de hoogte van de hak. Een 5 cm is O.K., maar aan één zijde moet de schoenmaker dan telkens een aanpassing doen. Ik haat dus : schoenen kopen. Eens ik gemakkelijk zit in een paar, slijt ik ze steevast af.
Een grapje met Charlie
Gelukkig, zie ik dikwijls de humor in vele dingen en dat maakt veel goed. Mijn man beweert dat ik nooit volwassen zal worden, omdat ik in feite nog graag speel. Geregeld krijg ik hem aan het lachen.
Een raad die ik dus voor deze gelegenheid aan iedereen wil meegeven is: GENIET, LACH, PLUK DE DAG: alles wat je hebt gehad, kan niemand je nog afnemen het komt helaas niet meer terug.
Niets is gezelliger dan een huis vol leven, iedereen is welkom en zeker als je leuke vrienden en vriendinnen op bezoek krijgt !!
Aan de bloggertjes wens ik dus :
NOG GEZELLIGE, VREDIGE FEESTDAGEN VOOR IEDEREEN !
Mijn speciale dank aan Sjoeke (ons Madammeke) en Viva die beiden meehielpen deze Kerstvoorstelling te maken.
Geboren te Tienen ben ik voor de blogwereld Ninne , een senior die binnen een paar weken 67 lentes telt. Klein van stuk, met soms wat energie teveel. Velen stellen mij de vraag waar ik die vandaan haal, en telkens moet ik het antwoord schuldig blijven.
In mijn vorig jong leven ben ik altijd druk bezig geweest met de job van mijn echtgenoot en heb ontzettend veel hoeken van de wereld gezien en er ook gewoond. En vermits het niet altijd evident was in het buitenland om gepaste kleding te vinden, had ik niets beter gevonden dan de meeste dingen zelf te fabriceren. Dagen ben ik soms op zoek geweest naar geschikte materialen : stofjes , lintjes ritsen, enz. Telkens lukte het wel op de één of andere manier.
In 1984, kwam ik voor het eerst in contact met de computer. We leefden toen in Hong Kong. Een nieuwe wereld ging open ... Ik moest zoveel dingen bijhouden, dat ik besloot mij zo'n ding aan te schaffen. Een zwaar log geval dat toen onder DOS werkte en ik had er nog nooit één ding over gelezen. Dus 's nachts werd het studeren, proberen, enz. Na een maand of vier kon ik mijn plan trekken en zo heb ik vele collega's ook op weg geholpen. Alles was in het Engels en soms vroeg ik mijn man "wat betekent dat feitelijk ??" Zijn reactie ... "welke taal spreek jij eigenlijk ??" Ja ... ik besefte zelfs niet dat de pc een eigen computertaal had.
Toen het ogenblik van pensioen aanbrak, heb ik gezegd "Ik ga kort bij de grond leven !!" "Ik wil tuinieren". Niemand geloofde me en dacht dat ik totaal krankjorum geworden was.
En inderdaad, zo ben ik thans meer bekend als "tuinfanaat". Maar ja, een "hof", eens de eerste mislukkingen achter de rug ... en nadien er iets definitiefs van maken dat is nog een ander paar mouwen. Uren heb ik in boeken gesnuffeld, want als leek, die nooit een schop in handen had gehad, laat staan kunnen snoeien. Wel vandaag ziet de tuin er ongeveer uit , zoals ik die droomde, jaren terug.
Sindsdien heb ik al wat af geklust. Verven, behangen, hameren, timmeren, boren. Als er iets technisch stuk is, moet ik het kunnen openprutsen om er binnenin te kijken. Zo heb ik al veel dingen echt verknoeid hoor ... maar mijn nieuwsgierigheid is te groot om hierover te rouwen.
Het naaiwerk was dus in de vergeethoek geraakt. En nu plots, tijdens de hittegolf, kon ik geen zware inspanningen doen en ben terug in mijn lapjesdozen gaan rondneuzen. Baf ... mijn adrenaline kwam weer boven ... ik zou eens terug iets maken. Shortjes moesten het worden, want die vind ik eigenlijk niet altijd zo geslaagd in de winkels. Ik moest dus wel een winkel zoeken hier in de omgeving om toebehoren te vinden. Op een dag moest ik teelaarde hebben voor de tuin en in het voorbijrijden werd mijn aandacht getrokken door een, achter een grote tent, verborgen winkeltje, met op sommige ruiten bruin papier geplakt als afscherming voor de zon. Ik ben gestopt en naar binnen gegaan.
Groot was mijn verbazing toen ik honderden rollen stofjes opgestapeld zag staan tot tegen het plafond , met ervoor een hoge ladder.
De geur deed me iets... men kan dat hebben, hé ... alles leek toch zo intact, zoals vroegere jaren. Een dametje kwam van achteraan en vroeg vriendelijk "kan ik U met iets helpen ?". Haar haartjes spierwit, vrolijke pientere oogjes, en een beetje gebogen. Ze zag me rondkijken ... "ja", zei ze, "doe maar rustig hoor, als je me nodig hebt roep je maar "Coletta !! Intussen zal ik nog even een rits herstellen."
Al verschillende keren ben ik nu al bij Coletta geweest. Bij haar kun je nu werkelijk alles vinden wat maar denkbaar is . Moet je maar één knoopje hebben, 30 cm elastiek of ben je niet zo handig in herstelwerk... Zij doet het wel. Daarbij krijg je haar wijze raad gratis mee. Pas op voor dit... en leg dat maar een nachtje in koud water en dan heet droogstrijken, enz. enz.
Mijn shortjes zijn afgeraakt en voor ééntje heb ik er nog een bloesje bij gemaakt in dezelfde kleur. Niks speciaals maar wel gemakkelijk.
Feit is: Waar vindt men nog zo'n nostalgische winkeltjes ... ?? Meestal op het platte land waar de koetjes loeien en de schapen blaten natuurlijk, ... maar het wordt jammer genoeg een zeldzaamheid. Ik prijs me dus gelukkig mijn "Coletta" gevonden te hebben.
Dank je, Ninne, voor je visite bij mijn Madammeke. Het was heel leuk! Dikke knuff, Sjoeke
Viviane (blog viviane_1974_s)
01-08-2007
Op visite: Viviane
Wel Madammeke, ik ben zeer vereerd dat ik op je mooie blog ben uitgenodigd. Ik kom hier vaak eens lezen en ben steeds benieuwd naar je gast van de week. Deze week mag ik mij dus even voorstellen aan je bezoekers.
Dus: ik ben Viviane Tensy, geboren te Gent, 20 mei 1945 en ben nu dus 62 jaar jong.Samen met mijn twee jaar jongere zus, Yvonne, beleefde ik een mooie jeugd dankzij onze fantastishe ouders.
Later ging ik werken als verkoopster in een gekende platenzaak in Gent. Dat was een mooie tijd, altijd omringd met muziek en veel jongelui. De firma had ook een platenzaak in Knokke en daar werkte ik tijdens het seizoen. Daar leerde ik mijn man, Norbert, kennen en na drie jaar huwden we in 1969.
Ik werkte mee in de zaak van mijn man op het bureel. Na 5 jaar werd op 24 augustus 1974 onze zoon Serge geboren, een dot van een baby en nu nog steeds een schat van een zoon. Hij is heel gelukkig met zijn vriendin Anneke en hun hondje Milo.
Samen met mijn zoon, Serge
We hadden een mooi leventje, uiteraard met af en toe ook al eens problemen, net zoals iedereen, maar niets dat niet kon opgelost worden. De zaken gingen goed, dus konden we ons ook heel wat luxe veroorloven.
We hebben altijd graag gereisd, onze mooiste reis was naar San Diëgo. Ook onze reis naar Casablanca, Marrakesh en Agadir is onvergetelijk. We werden er door onze vrienden aldaar als koningen verwend.
Op een kameel in Agadir
Onze vaste stek was de Côte d'Azur, we hadden er een appartement in Lavendou, gelegen aan zee, werkelijk een droom. Ook onze boot lag daar. Nadien hebben we ons appartement verkocht maar we zijn er altijd blijven weerkeren en gingen dan op hotel. We hebben er prachtige vakanties doorgebracht.
Skieën in Westendorf
Deze skifoto is genomen in Westendorf, Oostenrijk, een mooi skiplaatsje. Met een bevriend koppel hebben we daar Kerstmis geviert, zeer tof. Ik ben daar een paar keer gevallen hoor, ben geen specialist maar ik trek mijn plan wel. Toch hebben we daar het meest gewandeld want mijn man skiet niet, hij houdt meer van de après ski ...
We hadden ook snelle wagens, in die tijd kon je het gaspedaal nog eens indrukken. Mijn man en ik deden vaak mee aan rally's. We gingen vaak met vrienden naar Zolder en verbleven dan in het "Pittshotel". Daar zagen we dan van alles, behalve auto's ...
Vroeger was ik zeer sportief. In de zomer ging ik 's ochtends om 6 uur al een paar uur paard rijden, soms alleen, soms met vrienden. In de winter waren er de dressuurwedstrijden en daarvoor trainde ik alle dagen zoveel uren zodat ik bijna niet meer op mijn achterste kon zitten! Ik behaalde dan ook altijd goede resultaten. Daarna ben ik beginnen tennissen, 5 uur in de week, winter en zomer. Ik speelde vaak samen met mijn zoon en ik heb dat heel graag gedaan maar ben 3 jaar geleden moeten stoppen wegens pijn aan pols en rug.
Door mankementjes zijn mijn sportieve hobby's nu dus uitgesloten, al volg ik mijn geliefde sporten nog steeds op de voet! Nu ben ik sinds enkele maanden begonnen met mijn blogje en het bevalt mij enorm. Ik maak zeer graag PowerPointjes en mijn bezoekers vinden ze mooi. Dit is zeer zeker een stimulans om verder te gaan. Zo ben ik ook in contact gekomen met andere bloggers en dat is ook heel leuk.
Verder geniet ik graag van een lekker etentje samen met familie en vrienden, een lekker glaasje wijn er bij ... mmm
Zoals de meeste dames hou ik van mooie kleren. Mijn favoriete kleur is zwart maar liefst met niet te veel tralala, ik draag eerder klassiek. Soms komen ze uit een dure winkel maar net zo graag koop ik ze in de C&A, dat maakt niet uit, zolang ik ze maar mooi vind. In mijn jeugd maakte mijn moeder, die naaister was mijn kleren. Mijn zus en ik waren dan ook altijd trendy gekleed en welk jong meisje vindt dat niet leuk!?
Ik verzorg me graag met goede producten en draag bij het uitgaan steeds make-up. Mijn geliefde geurtjes zijn, Allure van Chanel en Miss Dior. Zo, nu weten jullie al heel wat van mij, niet!
Sommige bloggertjes zullen na het lezen van dit artikel denken: "die heeft een mooi leventje achter de rug". En ik moet toegeven dat, ondanks het feit dat ik zoals ieder ander de nodige tegenslagen en problemen gekend heb, ik bevoorrecht ben geweest. Toch ben ik me heel bewust van het feit dat het in het leven niet alleen om geld en luxe draait. Vriendschap, liefde en geborgenheid, je familie en je vrienden, je gezondheid ... Daar ligt het ware geluk.
Tot slot nog dit geschenkje voor jou, Sjoeke: Katrien maakte het speciaal voor deze gelegenheid.
Mijn man en ik deden vaak mee aan rally's. We gingen vaak met vrienden naar Zolder en verbleven dan in het "Pittshotel". Daar zagen we dan van alles, behalve auto's ... 
