|
24-01-2006
Op visite: Veveke
Madammeke vroeg me op de koffie, en ik voelde mij vereerd!
Ja, even voorstellen: ik ben Vera moeder van twee knappe kinderen en vier kleinkindjes
Al vroeg ben ik niet gespaard gebleven door het noodlot want op 27 jaar is mijn man overleden door een verkeersongeval. Ik heb dan bewust gekozen mijn kinderen Vicky toen bijna 3 jaar en Filip, 13 maanden, alleen groot te brengen. Wat mij gelukt is want ze hebben een beroep en zijn toffe en heel attente volwassen mensen!!
Ik had gelukkig een diploma als lerares zodat ik thuis was als de kinderen verlof hadden Ik ben niet meer actief aan het werk, toch heb ik gedurende vele jaren les gegeven, je zal denken lap weer zo´n oersaaie lerares, maar niks ik minder waar !!!!
Even een kort verhaaltje, dat mij altijd is bijgebleven:
Mijn eerste schooldag als lerares.
Ik jonge twintiger, kreeg enkele dagen voor het schooljaar, een telefoon van mijn latere directrice om mij te komen voorstellen Ik belde aan en een in mijn ogen oude dame kwam de deur opendoen en vroeg met en typische schoolstemmetje ben jij de nieuwe leerkracht voor die enkel vakante uren plastische opvoeding ? Ja mevrouw
Komt u binnen
Ik met trillende benen en een hartslag van 150, werd in de wachtplaats geleid... " de directrice zal je dadelijk ontvangen.
Ik had een blauw grijs mantelpakje aan, mijn haren mooi gekapt en blinkende schoenen en zat in spanning te wachten tot de deur zou opengaan en mevrouw de directrice tijd had om mij te ontvangen
(kledij die mij helemaal zelf niet beviel, want ik droeg toen lieve losse gekleurde hippieachtige kledij )
Kom u binnen
Een rondborstige dame vroeg mijn diploma en van die rare vragen, vooral of ik wel christelijk geïnspireerd was en iedere morgen voor de les met de leerlingen wou bidden ...
Enfin, om een lang verhaal kort te maken; ik weer aangenomen. Dus op 2 september, de dag van mijn verjaardag, stond ik naast de rijen van de zesdejaars, meisjes van 17 a 18 jaar en ik was er zelf maar 21. Ik kan jullie verzekeren dat ik eigelijk schrik had van de leerlingen en dat ik uit gewoonten opzij ging als je ll. aankwamen. Ook waren er in de school (in mijn ogen ) veel oude leerkrachten, want het was vroeger zo dat men wanneer men huwde niet meer mocht lesgeven in het katholiek onderwijs. Ik, als kunstminnende leerkracht droeg van die hippieachtige kledij en de oude dametjes bekeken mijn alsof ik van een andere planeet kwam
Ja, dat was wel wat die eerste schooldag als leerkracht
Ik heb het dan ook 35 jaar volgehouden en het eigelijk ook heel graag gedaan.
Ik ben/was lerares Plastische Kunsten en heb vele jaren Kunstgeschiedenis en Modetekenen gegeven.
Hoe verliepen de lessen Modetekenen? De leerlingen maakten bij het begin van een nieuwe collectie altijd een collage waar de nieuwe modelijn en kleuren worden op een artistieke manier weergeven.
In de eerste jaren vertrokken de leerlingen van getekende modefigurinen die ze van mij kregen, dan begonnen ze aan hun ontwerpen in potlood en dan werden de fouten verbeterd.
Daarna werden er een vijftal ontwerpen uitgezocht die ze dan ik verschillende technieken uitwerkten zoals; potloodtechniek, houtskool, ecoline, plakkaatverf, gescheurd en geknipt illustratiepapier.
Het was een heel project dat veel fantasie en creativiteit vroeg!! Zoals iedereen kan ik een boekje schrijven maar dat is niet de bedoeling om een heel levensverhaal te vertellen als je voor de eerste keer bij Madammeke op bezoek komt.
Misschien zijn er bloggers bij die al eens gedacht hadden waar blijft ze de inspiratie halen, nu heb ik het geheim verklapt. 
Mijn computer interesse is begonnen toen de kleinkindjes spelletjes begonnen te spelen, ik ben dan lessen gaan volgen, initiatie, word, internet en dan photoshop 1 en 2.
Door dat mijn zus op een dag de link doorstuurde van het SeniorenNet was ik helemaal verkocht, en toen onze Webmaster dan het idee kwam van dat je een blog kon beginnen, ben ik daar dadelijk aan begonnen
Toen is er voor mij en nieuwe wereld opengegaan en ben in een een ietsie, bitsie verslaafde blogger geworden!!
Hoe begin ik aan mijn werkje met photoshop
ik hoor iets, of ik zie iets en denk daar zou ik een oefening kunnen over maken die mijn bezoekertjes zou interesseren. Ik ga op zoek naar foto´s ofwel uit mijn dokumenten of van het internet, ik maak er met wat technieken die ik geleerd heb in de lessen een nieuwe voorstelling van !! Bij elke oefening besteed ik veel aandacht aan kleur en compositie, ik maak een tekstje of ga even op zoek op het internet, want jammerlijk heb ik niet echt de gave om goed te schrijven, want ik altijd als een gemis heb ervaren, en zo is er een nieuw ontwerp geboren, dus mijn prenten zijn allemaal ontstaan uit mijn eigen gedachten en gevoelswereld ...
Groetjes,
http://blog.seniorennet.be/vera/
|
