***
Dominique, de hoofdpersoon, werkt in een psychiatrische kliniek en wil zich liefdevol gedragen tegenover haar dementerende moeder  die ze regelmatig bezoekt in het verzorgingstehuis .
Op een gegeven moment vraagt Dominque zich af:
"Voor wie doe ik dit eigenlijk ? Niet voor mijn moeder, die heeft niets in de gaten.
Verplegend personeel is ook niet aanwezig , net zomin als andere familieleden.
Wat, kortom als er geen getuigen zijn van je handelingen.
Dan bedenkt Dominique dat god haar ziet. Toen Gerritsen het boek begon te schrijven zat er helemaal geen god in het plan- God is er zo'n beetje ingeslopen.
Het begint eigenlijk als een grapje. Zijn aanwezigheid geeft haar een prettig gevoel. Ze heeft iemand nodig die haar ziet.
Later heeft ze meer nodig dan alleen een getuige. Dan projecteert ze steeds meer ongenoegen op hem en wordt het "een miezerige god , omdat hij niets kan , alleen maar toezien.
Onder Dominique woont een alleenstaande vrouw met haar hondje Pasja.
Net als haar moeder is  mevrouw Joskov rond de zeventig.
Daarmee houdt elke vergelijking ook op. Mevrouw Joskov is niet hulpbehoevend, draait nergens om heen , verwacht geen medelijden en heeft dat zelf ook met niemand. Met haar heeft ze een vreemd contact en bij haar kan Dominique zichzelf zijn.
In wezen wordt Dominique door mevrouw Joskov genegeerd. Tegelijkertijd is het een ongevaarlijk contact.
Ze wordt op geen enkele wijze met zichzelf geconfronteerd.
Dominque heeft twee verlangens ; het verlangen naar een oordelende blik , van buitenaf , iemand die getuige is , en je goedkeuring geeft of je bestraft , maar ook het verlangen naar echt contact met een ander mens, een ander mens werkelijk te ontmoeten en die dus niet alleen als " getuige " te beschouwen van jouw leven.
Maar zulke mensen zijn er niet in haar leven.
Haar vader is gestorven. Van hem heeft ze zijn verzameling  Blue Grass platen geërfd.
Vrienden heeft ze niet. Tot ze op een goed moment Kris, een lelijke onbehouwen kerel die dwars door alle conventies heen gaat. ontmoet  met wie ze wel echt contact heeft. Hij is bonkig , onhandig. Beleefdheden werken niet bij hem.
Ze wordt zwanger van hem. Een zwangerschap die verwarring sticht , die vreugde brengt , maar ook veel verdriet als het kindje niet levensvatbaar blijkt.
" De kleine miezerige god " is voor het eerst een compleet boek van deze talentvolle schrijfster , met rijke personages met een verleden en een heden, familie en een baan en daar door krijg je een vollere wereld, die minder afgesloten is dan in haar vorige boeken , en dus ook echtere mensen om wie je vaak ontzettend kunt lachen, tussen de drama's door , en om wie je dus ook heel erg kunt treuren, als de kleine miezerige god werkeloos toeziet wanneer het kindje niet levensvatbaar blijkt.
Maar wat misschien wel een veel belanrijker onderwerp is  dan de dood van het kind , is dat het haar niet lukt om te kiezen voor de persoon van wie ze houdt. Dat ze verstrikt raakt in een relatie met haar vreemde buurvrouw, alleen vanwege de obsessie " het goede te willen doen " en de man van wie  ze houdt gewoon achterlaat.

Esther Gerritsen -(1972)

Esther Gerritsen groeide op in GENDT nabij Nijmegen en studeerde dramaschrijven en literaire vorming aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Ze schreef theaterteksten voor o.m. Het Syndicaat, Toneelgroep Amsterdam, Victoria, het Gasthuis en Keessen & Co.
Haar eerste proza publiceerde ze in het tijdschrift Zoetermeer .
Ze won in 2001 en in 2008 de Nederlands-Duitse Jeugdtheaterprijs van Duisburg.
In 2004 kreeg ze de Halewijnprijs van de stad Roermond en in 2005 werd haar de Dif/BNG Prijs toegekend.
Esther Gerritsen geldt als één van de grootste literaire talenten van Nederland.
Ze publiceert regelmatig columns, verhalen en artikelen in dagbladen en tijdschriften.
Haar roman : " Normale dagen " , werd weerhouden voor de longlist van de Libris Literatuur Prijs  2006.

Bibliografie
Is dit een kapstok?	(toneelscène’s, Stichting Buitenkunst, 1997)
Bevoorrecht bewustzijn	(verhalen, De Geus, 2000)
Drie theaterteksten	(toneel, International Theatre & Film Books, 2002)
Tussen Een Persoon	(roman, De Geus, 2002)
Toneel	(Verzameld toneel 1999-2003, De Geus, 2003)
Normale dagen	(roman, De Geus, 2005)
De kleine miezerige god	(roman, De Geus, 2008)