Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
31-05-2006
*Het afscheid*-Het boek alfa*-Orchis Militaris* van IVO MICHIELS
Uitgeverij : De Bezige Bij - Amsterdam
" Vandaag zitten de goden in de taal .Daar zijn ze naartoe gevlucht ."
*** De menselijke onzekerheid is het centrale onderwerp in het oeuvre van Ivo Michiels. Het afscheid is de eerste symbolische roman die aan dit thema beantwoordt. Het boek Alfa is het boek van de twijfel. Hierin heeft de schrijver zijn jeugd verwerkt, waarbij het de figuur van de schildwacht is die aan die onzekerheid uitdrukking geeft. Blijven of deserteren, naar links of naar rechts marcheren. Zijn verblijf als brancardier in een hospitaal heeft een plaats gekregen in Orchis Militaris . Het is de schrijver daarbij vooral te doen om de gelijkschakeling en verwisselbaarheid van de tegendelen.Op thematisch niveau staan steeds tegenstellingen centraal waarin de mens gevangen raakt; beweging en stilstand, verdrukker en verdrukte, geweld en pacificatie. Het proza van Michiels heeft twee ogenschijnlijk onverenigbare kenmerken. Ten eerste bestaat er een dwingende samenhang tussen de verschillende boeken. Michiels schrijft in planmatig opgezette cycli waarin de werken steeds op elkaar teruggrijpen. Maar tegelijkertijd is het Michiels' streven om steeds helemaal opnieuw te beginnen, ieder boek moet volkomen origineel zijn. Hij verloochende zelfs zijn vroegere werk en liet zijn oeuvre beginnen met 'Het Afscheid'. Alles wat hij daarvoor schreef werd door hem verworpen om het te hoge autobiografische gehalte. Toch blijven autobiografische gegevens wel meespelen in zijn werk, zij het alleen als bouwmateriaal voor het onconventionele taalspel. In 'Het boek Alfa' (1963), dat inmiddels al een klassieker genoemd kan worden, behandelt de schrijver bijvoorbeeld de eigen jeugd en adolescentie. In 'Orchis Militaris' is dat zijn ervaring als verpleger in Sleeswijk-Holstein, en in 'Dixi(t)' zijn familierelaties. Maar op een ander niveau is het onderwerp van Michiels' werk "alleen literatuur", zoals hij zelf stelde. Als materiaal wordt in feite vooral de taal zelf gebruikt, de tekst is geen afbeelding van de werkelijkheid maar een op zichzelf staande creatie. De romans van Michiels hebben , doordat hij niet schuwt zijn eigen menselijke problematiek in het geding te brengen, een universele kracht. Auteurs als Hans Magnus Enzensberger en Martin Walser beschouwden Het boek Alfa als een belangrijke bijdrage tot de Europese literatuur en Samuel Beckett (die door Michiels wordt bewonderd) was enthousiast over de taal van Orchis Militaris. Ivo Michiels is actief op het terrein van film, plastische kunsten en literatuur. Zijn filmideeën werden concreet gerealiseerd toen hij in 1955 de film Meeuwen sterven in de haven draaide in samenwerking met Rik Kuypers en Roland Verhavert. Andere filmen van hem zijn Albisola Mare, Savona (een verhaal uit zijn Journal brut) in 1963 en Het afscheid, bekroond tijdens het Festival van Venetië in 1966. Hij staat in contact met talrijke plastische kunstenaars en cineasten en toonde zich een begaafd essayist over hedendaagse kunst. Met de bundel 'Luister hoe dit beeld hoe die lijn hoe die kleur hoe dit vlak luister' bewees Michiels ook een begaafd essayist over beeldende kunst te zijn.
IvoMichiels
-1923 werd als Henri Ceuppens geboren te Mortsel op 8 januari 1923 en groeide er op in een katholiek arbeidersmilieu.Zijn ouders komen van het platteland, zijn vader werkt in het magazijn van de fotochemische Gevaertfabriek. Hij is het voorbeeld van de klassieke autodidact. Tijdens Wereldoorlog II was hij tewerkgesteld als verpleger in een hospitaal te Lübeck in Duitsland .Na een tijdje als laborant gewerkt te hebben in de Gevaert-fabriek ,haalde hij na de oorlog door zelfstudie , culturele contacten en vele reizen ,de achterstand veroorzaakt door zijn onderbroken opleiding. in ,en verwierf hij de kennis die nodig was voor het scala van functies die hij later zou beoefenen. Hij was van 1948 tot 1957 journalist bij "Het Handelsblad". Hij was medeoprichter van Golfslag (1946-1950) en De Tafelronde (1953-1960), redacteur van Randstad (1962) en in de periode 1959-1983 achtereenvolgens redacteur, redactiesecretaris en directeur van het Nieuw Vlaams Tijdschrift. Hij doceerde aan zowel kunst- als toneelacademies. Bovendien werkte Michiels intensief mee aan programma's voor de Belgische radio en televisie, en schreef hij scenario's voor (korte) speelfilms en documentaires. Ivo Michiels debuteerde met de gedichtenbundel "Begrensde Verten" (1946). Zijn eerste romans, zoals o.a. "Het vonnis" (1949), schrijft hij in traditionele stijl. Via de symbolische roman "Het afscheid" (1957) evolueert hij in1958 met "Jorunal brut" naar het experimentele proza.Hij werd vooral bekend met 'Het boek alfa', een avantgarde-klassieker. Wat toen voor 'modern, al te modern' werd versleten, sluit nu naadloos aan bij onze complexe leefwereld. Op verschillende niveaus grijpt de hele Alfa-cyclus ineen tot een open en dynamische tekst. Zijn werk staat nog steeds te boek als moeilijk en hermetisch, terwijl elke zanger-zapper Michiels' taal perfect tot haar recht kan laten komen. Hoe lees je Michiels: per cyclus, per boek, per alinea of per woord? Vanaf "Het boek Alfa"(1963) kan Ivo Michiels worden beschouwd als een formalistisch schrijver die alle kenmerken van het traditionele verhaal terzijde schuift om tot een tekst te komen die een rechtstreeks contact met de lezer creëert.De publikatie van Het boek Alfa (1963) bevestigt de breuk met zijn vroeger werk. Waar in de eerste, autobiografische fase uitdrukkelijk naar WO II wordt verwezen, die als oorzaak van schuld- en onzekerheidsgevoelens bij de personages werd aangeduid, is de oorlog in Het boek Alfa slechts materiaal om het hoofdthema - alweer de onzekerheid - gestalte te geven in en door de taal. Dit betekent dat Michiels de richting uitgaat van de veralgemening, de abstractie (het gaat om het begin van een niet nader te identificeren oorlog en om een naamloze hoofdfiguur) van de directe taalschepping (er is geen verteller meer, althans geen opgedrongen standpunt, geen chronologie, geen intrige, slechts een opeenvolging van situaties die associatief met elkaar zijn verbonden), alsook van een grotere afstand t.o.v. de inhoud van het boek. Na twee mislukte huwelijken trouwde hij in 1965 met Christiane Faes .In 1980 verhuist hij van Zonnegem naar het zonnige zuiden van Frankrijk.Hij vestigde zich als voltijds schrijver in de Vaucluse , in een eeuwenoud dorpje dat zich " als een druiventros" tegen de helling van een Provençaalse heuvel heeft gedrukt.Maar het was wel met de opzet om afstand nemen van wat een halve eeuw tot verstikkens toe zijn natuurlijke omgeving is geweest. : Hoe groter die afstand, hoe dichter de oorsprong, de grond, het land nabijkomen. Hoe dichter aldus de herkomst nabij is getrokken, hoe groter de afstand wordt, hoe klaarder de blik. Dit is een kant. De andere kant is dat zijn voedingsbodem ver voorbij de landsgrenzen ligt. Trouwens een literatuur die te zeer binnen de nationale afsluiting blijft, sprak hem nooit aan. Het Duitse probleem, de Vlaamse haard, het Hollands karakter, de Franse sociale evolutie, nee, literatuur is iets anders, zegt hij.. Zijn literaire werk werd zowel in Nederland als in België bekroond. In 1977 kreeg hij de Belgische Staatsprijs voor Verhalend Proza voor Een tuin tussen hond en wolf. In 1990 kreeg hij de Emiele Bernheim-prijs voor zijn hele oeuvre en in 1993 werd hij bekroond met de driejaarlijkse Prijs van de Vlaamse Gemeenschap.
Reviews :
" Ik vond het engagement van Ivo Michiels indrukwekkend. Door hem te lezen, ben ik beginnen te schrijven "- Peter Verhelst
" Michiels is sprankelend jong gebleven " - Ons Erfdeel.
Bibliografie :
* Begrensde verten (1946, poëzie) * Daar tegenover (1947, poëzie) * Zo, ga dan (1947, novelle) * Het vonnis (1949, roman) * Kruistocht der jongelingen (1951, roman) * Spaans capriccio (1952, novelle) * De ogenbank (1953, roman) * De meeuwen sterven in de haven (1955, roman,filmscenario) * Het afscheid (1957, roman) * Journal brut, Ikjes sprokkelen (1958, roman) * Albisola Mare, Savona (1959, roman) * Dertien Vlamingen (1961, bloemlezing) * Het boek Alfa (1963, roman) * Frans Dille (1963, essay) * Antwerpen, stad aan de stroom (tekst bij fotoalbum van F. Tas) (1965) * Verhalen uit Journal brut (1966) * Het afscheid (1966, filmscenario) * Orchis militaris (1968, roman) * Exit (1971, roman) * Jef Verheyen, 40 (1972, bibliofiele uitgave) * Alechinsky (1973, essay) * Samuel, o Samuel (1973, hoorspel) * Dieric Bouts (1975, filmscenario) * Een tuin tussen hond en wolf (1977, roman,filmscenario) * Itinerarium (1979, essay) * Luister hoe dit beeld hoe die lijn hoe die kleur hoe dit vlak luister (1979, essays) * Een letterwerker aan het woord (1980) * Dixi(t) (1981, roman) * De vrouwen van de aarstengel (1983, roman) * De toverberg in Sank Seb (1984, uit "De vrouwen van de aartsengel", in "Vlaamse verhalen na 1965") * Het boek der nauwe relaties (1985) * Vlaanderen, ook een land (1987) * Prima materia (1989) * Ondergrond bovengronds (1991) * Schildwacht schuldwacht (1993) * Daar komen scherven van (1995) * Sissi (1997) * De verrukking (1999, roman) * De mirakelen, Elizabeth, de mirakelen(? )
" Een angstaanjagend verhaal over moord en obsessie en tegelijkertijd een verbluffend mooi portret van vrouwenlevens in een andere tijd ."
*** Zestien jaren zijn voorbijgegaan sinds de mooie , jonge Grace Marks op haar zestiende achter de tralies verdween vanwege de koelbloedige moord op haar werkgever Thomas Kinnear en diens huishoudster en minnares Nancy Montgomery . Haar mededader James Mcdermot kreeg destijds de doodstraf en werd opgehangen. Sommigen denken dat ze onschuldig is, anderen dat ze gek is ; Grace zelf zegt zich niets van de moorden te herinneren. De zenuwarts en expert op het gebied van geheugenverlies Simon Jordan wordt in dienst genoemen om achter de waarheid te komen. Stap voor stap tracht Jordan haar naar dat deel van haar bewustzijn te brengen waarin zich de herinnering aan de moorden moet bevinden. Hij doet dit door haar haar hele levensgeschiedenis te laten vertellen. Telkens neemt hij een stuk fruit of groente mee, in de hoop dat de associatie van dat fruit met de kelder waarin de lijken gevonden werden een luikje in het geheugen van Grace open zullen maken. Het verhaal van Grace is trouwens waargebeurd. Er werd destijds nogal wat aandacht in de pers aan besteed, vanwege allerlei (on)smakelijke details en wat seksuele verwikkelingen, wat het publiek nogal aansprak. Alleen de echte invulling en afloop zijn door de schrijfster zelf bedacht. Was ze onschuldig , zoals hij gelooft , of is zij een gevaarlijke moordenares ? Of werd zij het slachtoffer van de gewelddadige James McDermot ?
Margaret Eleanor Atwood-1939
Deze Canadese schrijfster is in 1939 geboren in Ottawa en groeide op in Ontario en Noord-Quebec en later in Toronto. Ze voltooide haar studies aan het Victoria College van de universiteit van Toronto en behaalde haar M.D. aan Radcliffe College. In haar dertigarige carriére schreef ze meer dan vijfentwintig : romans,dichtbundels , korte verhalen, kinderboeken ,fictie en non-fictie verhalen , literaire kritiek en sociale geschiedenis. In 1970 schreef ze haar eerste roman The Edible Woman ( De eerbare vrouw), later volgt The Handmaid's Tale (1983),-Het verhaal van de dienstmeid, waarin een vrouw probeert te ontkomen aan de censuur en het religieus fundamentalisme van een mannelijke elite. Haar boeken vielen meermaals in de prijzen : -The Handmaid's Tale en Cat's Eye stonden beiden op de short-list voor de Booker Prize. -Alias Grace, werd de winnaar van de prestgieuze Giller Prize in Canada en van de Premio Mondello in Italy, en tevens finalist voorthe Booker Prize, the Orange Prize, and the International IMPAC Dublin Literary Award. Verder werd de schrijfster meerdere malen gelauwerd met eretekens als : The Sunday Times Award for Literary Excellence in the U.K.. The National Arts Club Medal of Honor for Literature in the U.S Le Chevalier dans l'Ordre des Arts et des Lettres in Frankrijk Zij was de eerste winnares van the London Literary Prize en ontving ere-doctoraten van verschillende Canadese universiteiten en van Oxford University in Engeland.
Bibliografie :
The Edible Woman, 1969- De eerbare vrouw Surfacing, 1972 -Boven Water. Lady Oracle, 1976 Life Before Man, 1979 Bodily Harm, 1981 The Handmaid's Tale, 1985 -Het verhaal van een dienstmeid. Cat's Eye, 1988 -Kattenoog The Robber Bride, 1993 Alias Grace, 1996 The Blind Assassin, 2000 -De blinde huurmoordenaar Oryx and Crake, 2003 Penelope.-2005 De tent -2006
Kinderboeken :
Up In The Tree, 1978. Anna's Pet, 1980. For The Birds, 1990 Princess Prunella and the Purple Peanut, 1995.
Non-Fiction: Survival: A Thematic Guide to Canadian Literature, 1972 Days of the Rebels 1815-1840, 1977 Second Words: Selected Critical Prose, 1982 Strange Things: The Malevolent North in Canadian Literature, 1995
Oorspronkelijke titel : " The Exile " -2004 Nederlandse titel : Dag van vergelding Uitgeverij : Forge Nederlandse uitgave :De Boekerij nv, Amsterdam. vertaling : Joost van der Meer en William Oostendorp.
*** In Parijs bekijken twee oude vrienden een videoband van een gruwelijke moord. De band én het gebruikete moordwapen worden daarna weer veilig opgeborgen. Raymond Thorne wordt gezocht voor moord.In Mexico en Chicago , maar vooral in Los Angeles. De elite-eenheid van de Los Angeles Police Departement , het LAPD , zit hem op de hielen. Thorne weet ze telkens weer te ontwijken , totdat hij tegenover John Barron komt te staan. Toch weet hij opnieuw te ontsnappen , en wel op een zeer spectaculaire manier: door de dood. Barron blijft geobsedeerd door Thorne en de aanwijzingen die hij achterliet : de sleutels van een onbekend kluisje , een zakagenda met daarin twee Londense adressen en de tekst " 7 april /Moskou ". Maar als Barron besluit een nieuw leven in Parijs te beginnen , dwingt hij zichzelf het mysterie rond Raymond Thorne te laten voor wat het is. Dan wordt er een lijk gevonden in Parijs, en er is maar één persoon die de moord kan hebben gepleegd - Thorne. Dag van vergeldingis een complexe, intigrerende thriller die voert van de zonovergoten straten van Los Angeles naar de koele paleizen van Rusland.
Allan R. Folsom - 1941.
Allan Folsom groeide op in de omgeving van Boston.(Massachuchetts).Hij studeerde in 1963 af aan de universiteit van Boston,waar hij de nationale Rosenthal Award voor screenwriting won. Hij ging vervolgens naar Zuid-Californië om daar te gaan werken als filmeditor, cameraman, schrijver en producer. Bijna twintig jaar lang schreef hij speelfilmscripts voor Natalie Wood, Robert Wagner, Elizabeth Taylor ,Warner Brothers en een groot aantal onafhankelijke producers. In 1971 ging hij terug naar Boston om zich te storten in diverse banen, onder meer op het terrein van onroerend goed, hotels en restaurants.Ook schreef hij advertentiecampagnes voor zowel de gedrukte media als televisie. Eind jaren zeventig trouwde Folsom en ging terug naar Los Angeles waar hij vele film- en tv-scripts schreef voor de drie grote televisienetwerken, prominente filmstudio's en de grote onafhankelijke producers. Helaas werd met de meeste scripts uiteindelijk niets gedaan. Gefrustreerd door al die jaren waaruit niets tastbaars voort was gekomen, besloten Folsom en zijn vrouw een reis naar Europa te maken om nieuwe ideeën op te doen Hier werd dan ook het idee voor De dag na morgen geboren. Omdat het verhaal te complex was om als script te dienen, gokte hij erop dat hij inmiddels voldoende ervaring had als verhalenverteller en veranderde van medium: van film naar boek. Twee jaar en negenhonderd pagina's later was De dag na morgen af en werd het aangekocht door de Amerikaanse uitgever Little, Brown and Company. Het boek werd een enorm succes, ook buiten Amerika en het werd vertaald in meer dan 25 talen. Allan Folsom was in één klap rijk en beroemd. Enkele jaren na zijn debuut verscheen het even complexe als omvangrijke Dag van bekentenis. In 2004 zou zijn derde thriller volgen : The Exile ( Dag van vergelding). De schrijver woont met vrouw en dochter in Californië en is momenteel druk bezig aan zijn vierde roman.
Reviews :
" Thrillers van dit kaliber kom je niet iedere dag , zelfs niet ieder jaar tegen " -de Volkskrant.
" Folsom weet zijn complexe plot met bijzonder veel vuur en vaart spannend te houden " Kirkus Reviews
Oorspronkelijke titel : " Birdman " -2000 Uitgeverij . Transworld Publishers Ltd. Nederlandse uitgave : Uitgeverij Luitingh-Sijthoff.
-" Mo Hayder doesn't just upset people with her crime thrillers. She terrifies them."
*** Op een veld in Greenwich (Zuidoost-Londen) worden de gruwelijk verminkte lijken gevonden van vijf prostituees., allen ritueel vermoord en gedumpt op een braakliggend terrein vlak bij de Millenium Dome. Het post mortem wijst uit dat de moorden nog meer gemeen hebben: de moordenaar is een necrofiel die de meest walgelijke dingen met lijken doet., de gevaarlijkste soort moordenaar -een seksuele seriemoordenaar . Onderzoek wijst in de richting van een pub, waar zij alle vijf geregeld kwamen. De hoofdpersoon in deze thriller is Jack Caffery, een Londonse rechercheur. Hij wordt op een onderzoek naar een seriemoordenaar gezet. Caffery worstelt niet alleen met de ontmaskering van de Vogelman (of de Millenium Ripper, zoals de pers hem noemt), maar ook met zijn relatie met Veronica en de onverwerkte dood van zijn broertje Ewan. Het plot is ijzingwekkend.Rechercheur Jack Caffery , jong,gemotiveerd en onverschrokken,wordt gekweld door een moord uit het verleden die hij wellicht had kunnen voorkomen en probeert de zaak zo snel mogelijk op te lossen om verdere moorden te voorkomen. Als de moordenaar zelfmoord pleegt, denkt men dat de zaak is opgelost, maar helaas, de ware necrofiel waart nog steeds rond en heeft nog een toetje op zijn menu. Een ijzingwekkend en gruwelijk verhaal, hoewel de schrijfster ingetogen omgaat met de details. Vaart en spanning, een met persoonlijke problemen worstelende hoofdpersoon, wedijverende politiediensten, een sterke milieuschets: allemaal elementen die dit boek tot een ijzersterk debuut maken.
Mo Hayder ; Essex -1952 De schrijfster is geboren in Groot-Brittanië-Essex. Kort voor haar zestiende verliet ze het ouderlijk huis en ging naar Londen, waar ze met parttime werk in cafés de kost verdiende. "Mijn vriendje was popmuzikant en de beroemde trits; seks, drugs en rock n roll bestaat echt. Via hem leerde ik hoeren, drugsdealers en strippers kennen: alle figuren die later in Vogelman opdoken." Na een kort huwelijk behaalde ze in ijltempo met zelfstudie haar middelbare Ze verkocht haar auto en kocht een enkele reis naar Japan.. Later kreeg ze een baantje als hostess in een nachtclub in Tokio.Toen ze daar werkte, werd een van de andere hostesses wreed mishandeld en verkracht. "Dat heeft een diepe indruk op haar gemaakt.", Nadat Hayder een poosje door Azië had getrokken, ging ze naar de Verenigde Staten om een graad in de filmwetenschappen te halen. Zij behaalde een M.A. in film aan The American University in Washington DC en een M.A. in creative writing aan Bath Spa University UK. Ze specialiseerde zich in claymation, animatiefilms met poppen van klei. 'Maar aan welke film ze ook begon, hoe vriendelijk en lief ze de kleipoppetjes ook maakte, het draaide altijd op een bloedbad uit. Een vriendin van haar die psychiater bij de CIA was en haar films had gezien, behandelde haar opeens heel anders. " "Ik kreeg sterk de indruk dat ze dacht dat ik een tijdbom was die elk moment kan exploderen.' zegt Hayder. .' Maar met de films zelf drukte Hayder haar stempel op de onafhankelijke filmindustrie. Ze begon prijzen te winnen. Daar keek ze erg van op.en dacht: ha, dit wordt gewaardeerd! Nadat ze een aantal prijzen in de wacht sleepte ging ze terug naar Londen, nam een baan als beveiligingsmedewerkster en begon in haar vrije tijd te schrijven. Na het onverwachte succes van Vogelman gaf ze haar parttime baan op en werd fulltime schrijfster. Hayder heeft met veel interesse research gedaan naar forensische bijzonderheden. "Ik heb een sterk analytisch trekje. Mijn vader is wetenschapper, dus dat zal ik wel van hem hebben". zegt ze Haar debuutroman, BIRDMAN, , was een internationale bestseller. Haar tweede roman, THE TREATMENT, ook een Sunday Times bestseller, won the 2002 WH Smith Thumping Good Read award. Haar derde Sunday Times bestseller TOKYO, gepubliceerd in mei 2004 in the UK, won the SNCF Prix Polar en werd genomineerd voor drie CWA dagger awards. Tokyo wordt in 2005 in de Verenigde Staten uitgebracht als THE DEVIL OF NANKING PIG ISLAND ,haar nieuwste roman verscheen in april 2006.
Mo woont met haar partner Keith Quinn en haar dochter Lotte-Geneviéve in Bath.
Citaat : van de schrijfster.
"I'd like a break for a few years to teach and recharge my batteries and have a few life experiences to write about, but writing is one of the loves of my life. "
Reviews ;
Hayder schreef de spannendste en onsmakelijkste psychologische thriller in lange tijd. En wanneer haar lezers daar eenmaal achter zijn, is het te laat en willen ze slechts een ding: wakker liggen en doorlezen'.' de Volkskrant .
'Mo Hayder laat het niet bij die snijdende spanning. Op virtuoze wijze geeft ze een draai aan het verhaal, die de lezer volledig op het verkeerde been zet - Nieuwsblad van het Noorden .
'Hayder belicht een aantal van de in andere thrillers nauwelijks belichte psychologische en sociologische aspecten van de seksueel gemotiveerde misdaad.' Weekend Knack
'A writer in touch with her dark side and a major new talent.' The Guardian
Oorspronkelijke titel : " The Testament " -1999 Uitgeverij :Belfry Holdings , Inc. Nederlandse uitgave : A.W.Bruna Uitgevers B.V.-Utrecht.
" Een advokaat ziet zich geplaatst voor een haast onmogelijke opdracht : in de Zuid-Amerikaanse jungle een vrouw opsporen die niet wil gevonden worden ."
*** Troy Phelan is een oude, excentrieke man, wiens vermogen wordt geschat op elf miljard dollar.Volgens zijn nazaten heeft Troy niet lang meer te leven, want in zijn hoofd zit een kwaadaardige tumor die elke dag groeit. Vol ongeduld wachten zij af --in gezelschap van hun gretige advocaten --op zijn dood en op de opening van zijn testament , dat van hen allen multimiljonairs zal maken. Troy verafschuwt hen , stuk voor stuk . Hij heeft een hekel aan zijn drie ex-vrouwen en een zo mogelijk nog grotere afkeer van zijn zes kinderen, die geen van allen een knip voor de neus waard zijn. Daarom heeft hij een duivels plan bedacht. Maar om dit plan te doen slagen zal advocaat Nate O'Riley een haast onmogelijke opdracht moeten vervullen.Hij zal diep moeten doordringen in de immense jungle in het hart van Zuid-Amerika , op zoek naar een vrouw die niet gevonden wil worden....
John Grisham Jr. -1955
John Grisham wordt geboren op 8 februari 1955 in Jonesboro, Arkansas. als tweede kind van Wanda en John Grisham Sr.,een katoenboer die in 1967 met zijn familie verhuist naar Southaven, Mississippi. Als zovele Amerikaanse jongetjes droomt de kleine John van een loopbaan als baseball-speler.Hij realiseert zich echter op tijd dat hij niet de juiste talenten in huis heeft voor een professionele sportcarrière en besluit zijn zinnen op iets compleet anders te zetten.Na zijn middelbare studies aan Southaven High School in 1973 belandt hij op Northwest Junior College, Senatobia, Mississippi. Het daaropvolgende jaar wisselt hij reeds met de Delta State University in Cleveland, Mississippi, waar hij als 'major' een cursus accountancy volgt.en zijn diploma B.S in boekhouden behaalt.in 1977 Hierna gaat hij rechten studeren op Ole Miss, alwaar hij in 1981 afstudeert. Grisham vindt snel werk en gaat voor negen jaar lang het edele advocatenberoep uitoefenen in Southaven, Mississippi. Hij specialiseert zich in strafrecht en letselschadeclaimen. Hij draait werkweken van 60 tot 70 uur, maar weet toch nog tijd vrij te maken voor een nieuwe hobby: schrijven. Zijn juridische loopbaan neemt intussen een grote vlucht. In 1983 wordt hij zelfs gekozen als lid van Huis van afgevaardigden. Op een dag bevindt Grisham zich in het Dessoto County Courthouse en hoort toevallig de aangrijpende getuigenis van een 12-jarig slachtoffertje van een verkrachting. De zaak laat hem niet los. Grisham is vooral geïnteresseerd in de vraag wat er zou gebeuren als de vader van het meisje haar belagers zou vermoorden. Hij vindt deze vraag intrigerend genoeg om er over te schrijven. Het verhaal sleept hem gaandeweg mee. Hij staat zelfs om 5 uur 's ochtends op om enige uren te kunnen schrijven voordat hij naar kantoor moet en gebruikt zelfs de schorsingen tijdens rechtzaken om de pen wederom op te pakken. Drie jaar lang schrijft Grisham aan de roman, die de titel 'A Time To Kill' meekrijgt. In 1987 is hij tevreden genoeg om het manuscript naar diverse uitgeverijen op te sturen. Het levert hem in de beginfase niets op. Wynwood Press, een kleine, redelijk obscure uitgeverij ziet er dan toch brood in en brengt het boek in een bescheiden oplage van vijfduizend exemplaren uit in juni 1988. Grisham gaat onverdroten verder met zijn creatieve hobby.Hij begint meteen aan zijn tweede roman, waarin een 'hotshot' advocaat aangenomen wordt op een zeer prestigieuze firma, waar al snel niet alles zo perfect blijkt als hij gedacht had? 'The Firm', zoals het boek zal gaan heten, wordt het begin van één van de grootste successen in de uitgeversbranche.Maar liefst 47 weken vertoeft de roman op de 'The New York Times' bestseller lijst ..en wordt hiermee het bestverkochte boek van 1991. Paramont Pictures hoort via via over 'The Firm' en koopt de rechten . Grisham blijft succesvol schrijven. Zowat elk jaar groeit zijn oeuvre met een nieuwe titel. De kritieken worden per boek minder lovend, maar de verkoopcijfers blijven angstaanjagend hoog. Hij schrijft een boek, dat met miljoenen tegelijk over de toonbank vliegt, verkoopt de rechten aan een filmmaatschappij en ziet door het succes van de film de boekverkoop nog verder stijgen. Het Amerikaanse 'Publishers Weekly' riep hem uit als "the bestselling novelist of the 90s". Tot op heden zijn de boeken in 29 talen vertaald en wereldwijd zijn er een dikke 60 miljoen Grisham-boeken verkocht. Nochtans is de vroegere advokaat, ondanks zijn enorme succes eerder bescheiden gebleven en laat hij zich weinig zien op publieke aangelegenheden. De lezers van zijn boeken vinden er wel een schrijver in terug wiens relatie met Christus een hoge prioriteit aanneemt. Hiervan zegt hij zelf :God is involved with my writing just like He's involved with every aspect of my life. But I'm a Christian who writes novels, not a Christian writer who deals in Christian literature. Naast het schrijven houdt hij zich ook nog bezig met liefdadigheidswerk ,hij onderneemt o.a. ook missie-zendingen met zijn kerkgroep. Zijn vrienden zeggen van Grisham: He is a genuine, nice person who cares about his family and is loyal to his friends. It's remarkable that he is unchanged, and it's refreshing to spend time with him." Hij woont met vrouw Renee(Jones)en kinderen Ty en Shea nu eens op een farm in Oxford Mississippi en dan weer op hun plantage in de buurt van Charlottesville, VA. Hij houdt er zich ook bezig met zijn grote passie uit zijn jeugd: base ball. Eens dromend van een sportloopbaan is hij nu de lokale 'Little League commissioner' en heeft op zijn landgoed maar liefst zes complete speelvelden laten bouwen, waarop 350 kinderen, verdeeld over 26 teams een complete competitie afwerken.
"Margriet de Moor schetst in stemmig, sensitivistisch proza, dat trefzeker de complexe ervaringswereld van de personages oproept"
*** "Op maandag trekt een kleine storing boven de Straat van Labrador richting West-Europa. Diezelfde dag vraagt Armanda aan haar zus Lidy om komend weekeinde een kleine verplichting van haar over te nemen: het bezoek aan een petekind in Zeeland. De vraag van Armanda is een beetje boosaardig, zoals dat onder zussen gaat, maar staat niet in verhouding tot wat de over de Atlantische Oceaan naar het oosten trekkende storing er vervolgens van maakt. Zaterdag 31 januari 1953. In het rustige besef dat Armanda op haar kind zal passen en de avond zal doorbrengen met haar man, reist Lidy naar Zierikzee. Zij belandt in de stormvloed die Zuidwest-Nederland van de kaart zal vegen. De verdronkene is, zoals vaker in het werk van Margriet de Moor, een boek dat met de onrustbarende gedachte speelt dat je in plaats van in dit ene levensverhaal evengoed in een ander terecht had kunnen komen."
Margriet De Moor : 1941
Margriet de Moor (Margaretha Antonette Neefjes) werd op 21 november 1941 geboren in Noordwijk, als vierde kind in een katholiek gezin met tien kinderen. Na de MULO en de HBS wilde ze eigenlijk psychologie gaan studeren, maar het werd het conservatorium in Den Haag. Aanvankelijk studeerde ze piano, maar na twee jaar stapte ze over op zang, met een uitgesproken voorliefde voor het twintigste-eeuwse repertoire. Ze specialiseerde zich in muziek van avant-gardecomponisten als Schönberg en zijn leerlingen Webern en Berg, en van Franse componisten als Satie en Debussy. Vanaf 1968 trad ze regelmatig op als zangeres. Het was aan het Haagse conservatorium dat De Moor in aanraking kwam met de literatuur. Uit haar literaire voorkeuren spreekt diezelfde aandacht voor vorm: Borges, Ionesco, Beckett. Gerard Reve beschouwt ze als haar favoriete Nederlandse auteur, vooral om zijn stilistisch vermogen. Eind jaren zeventig studeerde ze enige tijd kunstgeschiedenis en archeologie aan de Universiteit van Amsterdam. Ook deze studie was belangrijk voor haar literaire carrière: in interviews heeft Margriet de Moor bij herhaling verklaard dat ze tijdens deze studie goed en helder schrijven heeft geleerd, met vermijden van lege woorden en jargon. Met haar man, de beeldhouwer Heppe de Moor, startte ze in 1984 in 's-Graveland een kunstenaarssalon. (Heppe illustreerde het omslag van Eerst grijs dan wit dan blauw). Voor de bijeenkomsten in deze salon maakte ze een aantal film- en videoportretten van de exposerende beeldende kunstenaars. Een jaar later begon ze, naar eigen zeggen van de ene op de andere dag, met schrijven, eenvoudig omdat de subsidie voor de videoportretten werd stopgezet.Na een mislukte poging tot het schrijven van een roman resulteerde dit in 1988 in de verhalenbundel Op de rug gezien, die prompt genomineerd werd voor de AKO Literatuurprijs 1989 en bekroond werd met het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut. Ook haar volgende boeken vielen in de prijzen: voor de verhalenbundel Dubbelportret (1989) kreeg ze de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs, voor de roman Eerst grijs dan wit dan blauw (1991) de AKO Literatuurprijs 1992. Daarna verschenen nog De virtuoos (1993), Ik droom dus (1995), Hertog van Egypte (1996) en Zee-Binnen (1999). Haar werk kreeg de kwalificatie 'sensitivistisch' mee en het roept herinneringen op aan het impressionisme in de literatuur, de schilderkunst en de muziek uit het laatste kwart van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw. In het algemeen was het impressionisme een sterk gevoelsmatige, zintuiglijke kunstopvatting, waarbij meer dan de inhoud de vorm van belang was, met een sterke gerichtheid op licht- en kleurschakeringen. In plaats van een logische ordening stond in het literaire impressionisme een gevoelsmatige ordening voorop, die zich uitte in een verregaande fragmentering van de vorm. Het sensitivisme was een verdere verheviging hiervan: impressies en gevoelens werden zo nauwkeurig mogelijk verwoord.
Aan beginnende schrijvers geeft ze de goede raad :
"Zie het luchtig, beschouw het als een mengeling van luchtigheid en ernst, en begin nooit met iets uit je eigen leven te beschrijven
Tegenwoordig woont Margriet de Moor in Amsterdam; haar man overleed eind februari 1992.
Citaten :
Het is een misverstand te denken dat het schrijven zoveel van doen heeft met het leven. Het heeft veel meer van doen met de literatuur, met boeken die al bestaan, met andere literaire figuren, met andere gebeurtenissen die in romans voorkomen".
"Mijn creatieve denken is volledig opgebouwd uit muzikale vormen, maar ik zou nooit proberen, het zelfs een beetje naïef vinden, een bepaalde muzikale vorm direct over te brengen naar literaire verhalen of een roman."
Ik heb een behoorlijke weerzin tegen het analyseren van mijn eigen werk. Ik hoef het niet zo nodig te begrijpen. Dat begrijpen is zo beperkt. (...) Lezen, en ook leven, is ervaren en dat gaat heel wat verder dan begrijpen."
Bibliografie :
Op de rug gezien (1988, verhalen) Dubbelportret (1989,novellenbundel) Eerst grijs dan wit dan blauw (1991,roman) De virtuoos (1993,roman) Ik droom dus (1995, verhalen) Hertog van Egypte (1996, roman) Zee-Binnen (1999, roman) Verzamelde verhalen (2000, bundel) Kreutzersonate (2001) De verdronkene (2005) De kegelwerper (2006)
"ignoramus, ignorabimus" ("we weten het niet en we zullen het niet weten"), het motto van zijn laatste boekje 'Prutswerk',
*** In dit boek stelt Piet Vroon op zijn eigen toegankelijke wijze een aantal interessante vragen omtrent de ziel. Bestaan we uit stof en geest ? Gehoorzamen het lichaam en het bewustzijn elk aan hun eigen wetmatigheden of wordt ons doen en laten door één beginsel en wetgever beheerst ? Is het bewustzijn de oorsprong van allerlei besluiten en gedragingen, of komen onze daden op een ander niveau tot stand ? De verschillende vormen van samenspel van psychische en lichamelijke processen komen in dit boek direct en indirect aan de orde, zonder in zware filosofische disputen te vervallen.Daarnaast worden vragen behandeld over hoe maatschappij en wetenschap omgaan met allerlei problemen en verschijnselen inzake lichamelijke en geestelijke processen. Een boek dat inzicht verschaft in het samenspel tussen lichaam en geest.
VROON, Pieter Adrianus, psycholoog (Gorinchem 9-7-1939 - Culemborg 13-1-1998). Hij is de zoon van Gerrit Vroon,een molenaarsknecht, later vertegenwoordiger voor een meelhandel, en Sijgje Helena Adriana Verduin. Piet Vroon groeide samen met twee jongere broers op in Gorinchem en - tijdens de Duitse bezetting - in het streng calvinistische Alblasserwaard. Naar eigen zeggen had hij geen gemakkelijke jeugd. Zijn vader was Nederlands-hervormd op gereformeerde grondslag en zijn moeder was orthodox-calvinistisch.Beiden regeerden het gezin met stevige hand. Bepalend was bovendien een inwonende grootvader, die tot zijn dood in 1949 de gang van zaken thuis domineerde en de sfeer kleurde met zijn uiterst sombere levensvisie. Zijn ouders zijn nauwelijks ontwikkeld en zijn inwonende grootvader is vrijwel analfabeet. De bijna negentig jaar oude man vervloekt voortdurend zijn miserabele leven. Het enige wat dat bestaan zin geeft, is zijn fundamentalistische kerkgenootschap: de Gereformeerde Gemeente Onder het Kruis. Na school moet de achtjarige Piet grootvader voorlezen uit de Schrift en uit achttiende-eeuwse orthodox-protestantse psalmen. Het leven is zwaar, de mens zondig. Vroon gaat de wereld zien als een mysterie. Een onoplosbaar, maar fascinerend raadsel. Alles moet worden onderzocht. De eenzame tiener verliest zich in zijn microscoop en sterrenkijker. Vroon is radicaal in woord en daad. Enkele jaren voor hij psychologie gaat studeren, vervult hij zijn dienstplicht als commando. Loodzwaar. Toch voelt hij zich in zijn element, vertelt hij jaren later, bij de «combinatie van lichamelijke inspanning en mentale afmatting».Een leven lang blijft hij naar uitersten zoeken. Stelselmatig rijdt hij bloedstollend hard op zijn motor en in zijn auto. Hij gaat parachutespringen, maakt regelmatig vrije vallen en raakt verslaafd aan saltos en duikvluchten in sportvliegtuigjes. . Vroons wetenschappelijke carrière is een inhaalrace. Door zijn bescheiden afkomst is hij een laatbloeier. Pas op zijn 24ste begint hij aan zijn studie psychologie aan de universiteit Utrecht. Vroon studeert in drie jaar af, wordt na twee jaar assistent bij de vakgroep ,behaalde in 1966 zijn doctoraalexamen en promoveerde in 1972 cum laude op een onderzoek naar het waarnemen van tijd.en is uiteindelijk in 1983 hoogleraar theorie, filosofie en geschiedenis van de psychologie in Utrecht. Op 15-6-1973 huwde hij met Margaretha Aletta Johanna van Vliet (geb. 1944), die hij als studente en assistente in het Psychologisch Laboratorium had ontmoet. Zij studeerde later ook af als psycholoog. Naar eigen zeggen was zij de eerste vrouw in zijn leven, maar zag hij hun huwelijk al snel als een weinig vreugdevolle relatie. In 1975 en 1977 werden hun twee zoons geboren. Van 1967 tot 1976 was hij ergonomisch adviseur, onder andere voor Shell. Hij behoorde tot de culturele en wetenschappelijke elite.Het teloorgaan van behoorlijk universitair onderwijs ging hem aan het hart; de Nederlandse universiteiten werden door hem smalend bestempeld tot ZULO, een aan de Mulo refererende afkorting die stond voor "Zeer Uitgebreid Lager Onderwijs". Vroon was verslaafd aan media-aandacht en leek ook steeds minder te verbergen te hebben voor de media.Hij was bekend bij het grote publiek door zijn columns, bestsellers en televisieoptredens.' In 1974 begon Vroon - naast zijn gewone onderwijstaken - ook buitencursorische colleges te geven, die al snel erg populair werden.De colleges werden onder anderen gevolgd door de dochter van zijn latere uitgever Herman Pijfers van uitgeverij AMBO. Zij zorgde ervoor dat de collegedictaten werden omgewerkt tot misschien wel zijn beste boek: Bewustzijn, hersenen en gedrag (1976). Piet Vroon was een "sensation seeker".. Heel Nederland lag in de jaren negentig aan de voeten van de professor die alles beter wist.Het verbaast niemand dat zijn proefschrift tijdsbeleving als onderwerp heeft. Met een knipoog naar de dialectiek van de Duitse filosoof Hegel spreekt Vroon over «het individu in zijn dubbelrol van heer en knecht».We besluiten zelf of we iets doen en zeggen, denken dat we ons eigen gedrag besturen. Tegelijk is de mens echter afhankelijk van allerlei zaken waar hij geen vat op heeft, zoals zijn zenuwstelsel en zijn genetisch pakketje met eigenschappen.Mensen en processen functioneren op een chaotische manier. De onwetende overheid smijt zo miljarden over de balk. «Is het beleid of is erover nagedacht?» wordt een van zijn gevleugelde uitspraken Ook de machtige Gezondheidsraad neemt Vroon zeer serieus. De raad stelt de commissie-Vroon aan, die zin en onzin van alternatieve geneeswijzen tegen het licht moet houden. "De alternatieve genezer, merkt Piet Vroon op, stelt dat de mens verantwoordelijk is voor zijn eigen ziekten, terwijl er in de meeste gevallen alleen maar sprake is van domme pech. Vroon is een manisch generalist, in al zijn werk. Hij schrijft in ruim 25 jaar over vrijwel elk terrein dat enigszins verband houdt met de psychologie, in de breedte en diepte. Zijn leerling en latere collega Douwe Draaisma spreekt geïmponeerd over de interne databank van Vroon. Iedereen lacht om zijn inktzwarte humor. Zijn associatieve geest bruist. Sommigen vergelijken zijn colleges met optredens van Freek de Jonge. Feministen roepen hem samen met Paul Rosenmöller en Frank Rijkaard zelfs uit tot de nieuwe ideale man. Eigenwijze geesten zijn nooit lang populair.Ondanks alle populariteit is Piet Vroon geen gemakkelijk mens. De muffe geur van de protestantse polder blijft om hem heen hangen. Met al zijn humor neemt hij de wereld toch erg serieus. Lichtvoetigheid en nonchalance zijn Vroon vreemd. In 1993 probeerde Vroon samen met André Klukhuhn zijn doctorsbul in te leveren uit protest tegen het eredoctoraat dat door de Universiteit Nyenrode verleend werd aan Albert Heijn. Het weer inleveren van een bul bleek echter onmogelijk. Bovendien denkt hij razendsnel. Dat maakt hem ongeduldig en snel verveeld. Gesprekken die zijn geest niet voldoende prikkelen of uitdagen, kapt hij botweg af. Vroon schreef in een moordend tempo boeken en gaf wekelijks zijn mening in kranten, tijdschriften, op radio en televisie. Vroon omschrijft de psychologie als een geëxplodeerde confettifabriek, hij doet een poging om de snippertjes bij elkaar te brengen in een theorie. Hij was streng calvinistisch opgevoed,maar later voelde hij zich aangetrokken tot het Boeddhisme.Hij was wel gedreven door het verlangen om te weten hoe het zit.
.«Ik denk dat het leven geen zin heeft», sprak Vroon eens op televisie, «dat is prettig. Ik wil niet weten waar het toe leidt, anders ga je in boeddhistische gelukzaligheid navelstaren" Maar uit het lood geslagen door de mediahype en persoonlijk gekwetst door alle kritiek raakte hij in een vrije val.Vroon een fanatiek parachutespringer raakte in een vrije val.die eindigde met een harde klap. Op 14 januari 1998, 58 jaar oud, beëindigt hij zijn leven.
God is als schepper de aartsvijand van de traditie Linkse wetenschappers ontkennen het scheppende element in de wetenschap. Zij verdedigen de saaiheid en de dorre, droge zakelijkheid, die alle kennis uit een veilig hokje wil halen. Want ideologie is in diepste wezen de kleinburgerlijke hang naar vastheid, vaste grond onder de voeten, het je willen vastklampen aan veilige waarden en normen die verankerd zijn in de traditie. Een van die linkse denkers, die, ondanks het feit dat ze zich progressief noemen in feite uiterst rechts en conservatief zijn, is de Utrechtse hoogleraar in de theoretische psychologie Piet Vroon.
Bibliografie : Bewustzijn, hersenen en gedrag (1976). Weg met de psychologie' (1976) Stemmen van vroeger (1978) De hand op vandaag (1982) Psychologie in het dagelijkse leven (1983) Intelligentie (1984) De mens als metafoor ( samen met Douwe Draaisma) (1986) Allemaal psychisch (1988) Tranen van de krokodil (1989) Kopzorgen (1990) Wolfsklem (1992) Toestanden (1993) Verborgen verleider ( samen met A.van Amerongen enHans de Vries)(1994) De ziel te lijf (1995)
" De spanning, de taal , de sfeer , de karakters , alles werkt samen en resulteert in opwindend proza ."
*** Maria Stahlie schrijft in de verhalenbundel Zondagskinderen voornamelijk over vrouwen die plots met een innerlijke crisis te maken krijgen.Haar personages zijn vaak verkrampt van haat : jegens een vader, een broer of een echtgenoot, een enkele keer jegens hun noodlot , maar meestal haten ze zichzelf. Een simpele gebeurtenis kan daarom voldoende zijn om volledig te ontsporen. In deze bundel toont Maria Stahlie zich een begenadigd schrijfster, die haar personages diep in hun kwetsbare zielen weet te treffen. Met minimale middelen roept de schrijfster hele werelden op , waar men als het ware in meegezogen wordt.
Maria Stahlie :-1955 Maria Stahlie (pseudoniem van Madelien Tolhuisen ) werd in 1955 geboren in Arnhem, maar groeide op in Breda, waar ze op veertienjarige leeftijd haar latere partner Dick Schouten leerde kennen. Beiden gingen studeren aan de Universiteit van Amsterdam, waar Stahlie in 1984 cum laude afstudeerde in de Nederlandse Taal- en Letterkunde. Na haar afstuderen begon zij haar loopbaan als beoordelaar van manuscripten en vertaler bij uitgeverij Bert Bakker. Ze was recensent bij Vrij Nederland, maar koos uiteindelijk voor het schrijverschap. In 1987 verscheen haar eerste boek, Unisono.. Maria Stahlie verbleef in 1988 en 1990 langere tijd in de V.S., eerst als partner van Dick Schouten, die writer-in-residence was op de University of Minnesota, later als writer-in-residence.op dezelfde universiteit. Stahlie en Schouten woonden gedurende een jaar op een Grieks eiland in de Egeïsche Zee. De verblijven in de V.S. en Griekenland hebben hun sporen nagelaten in Stahlie's verhalen en romans. Dit geldt ook voor haar woonplaats Amsterdam (vooral de buurt De Pijp, waar ze samen met Dick Schouten woont). In 2000 schreef Stahlie enige tijd een column in de Volkskrant, 'de Leesclub'.
Haar oeuvre is bevolkt met in hart en geest onbevangen personages die zich altijd in de nesten werken maar steeds opnieuw gered worden door de goedertierenheid van de auteur (die het hen natuurlijk wel eerst knap moeilijk heeft gemaakt).Is het niet de zorg voor anderen die hen in een stroomversnelling doet belanden, dan is het wel hypochondrie of schuldgevoel. De drijfveer van haar schrijverschap is niet haar persoonlijke visie op de maatschappij of op het bestaan, maar haar liefde voor de taal. Ze vindt het wonderlijk geheimzinnig dat je met taal verhalen kunt vertellen, personages leven in kunt blazen, spanningsvelden en ritmes kunt creëren om komische en aangrijpende gebeurtenissen uit de verf te laten komen ."Vol, rijk en complex, dat is de wereld en zo moet mijn werk zijn."-zegt ze
Ubi amor, ibi oculus luidt een Latijnse spreuk die haar lijfspreuk zou kunnen zijn; daar waar liefde is, is het oog.
Je ziet pas echt hoe de wereld in elkaar steekt als je er met liefde naar kijkt. "Stahlies "kracht ligt in haar eigenzinnigheid, haar direct herkenbare, glimlachende stijl en een bijna on-Nederlandse luchtigheid die, gekoppeld aan een telkens verrassende plot, verhalen opleveren die nu en dan 'juweeltjes' mogen heten. De allergrootste indruk echter maakt de wijze waarop Stahlie het thema van de verbeeldingskracht in haar verhalen verwerkt.Haar proza is lyrisch, intelligent en lichtvoetig. Ze dompelt de lezer onder in een door haar zorgvuldig geschapen wereld, een wereld die intrigeert en hongerig maakt naar meer. Zij is in staat het onmogelijke te laten gebeuren zonder dat het ongeloofwaardig wordt. In Stahlies boeken treden vaak avontuurlijke en ondernemende meisjes en vrouwen op. Mijn hoofdpersonen zijn afsplitsingen van mijn onverschrokkener zelf. Als kind hield ik van voetbal en klom in bomen, er werd nooit meisjesachtig gedrag van mij verwacht. Maar misschien ben ik in mijn herinneringen heel wat stoerder dan ik in werkelijkheid was, ik kan dat niet meer controleren, want mijn vader heeft bij de scheiding alle fotos meegenomen, aldus Maria Stahlie
Het oeuvre van Stahlie ( ) kenmerkt zich door vakkundig overdachte maar tegelijk verfijnd ironische taalvirtuositeit, vol van snelle kracht. Talloze prachtig geslepen zinnen en spitsvondige gedachten lichten er als juweeltjes uit op. Dit maakt haar werk buitengewoon spannend en meerduidig. Juryrapport Anna Bijnsprijs 2003. Knap en vakkundig is de manier waarop zij uitwijdt en zijpaden bewandelt, zonder ook maar één moment de compositie van het verhaal uit het oog te verliezen of afbreuk te doen aan de opgebouwde spanning. Zij is heer en meester over haar verhaal, op elk moment. Op het gebied van de verbeelding moet je het achterste van je tong laten zien, heeft Stahlie eens gezegd, en dat is precies wat deze rasvertelster op ongeëvenaarde wijze doet.Zij is in staat het onmogelijke te laten gebeuren zonder dat het ongeloofwaardig wordt. Net als haar personages grotendeels vrouwen toont ze zich overmoedig, neemt ze risicos met het verhaal, laat ze de fantasie het gezonde verstand vaak overwinnen.Haar verhalen zijn rijk en complex, omdat het leven dat ook is.
Reviews :
Zij doet dat zo uitbundig en tegelijkertijd zo subtiel, dat 'Zondagskinderen' voor eens en voor altijd duidelijk maakt dat Stahlie, zo zij ooit als 'een jonge vrouw, een meisje' getypeerd kon worden, gerijpt is tot een volwassen verhalenverteller die het vak tot in haar vingertoppen beheerst." (Trouw, 27 februari 1999)
Uitspraak van de schrijfster:
als schrijven schrappen zou zijn, zou schrijven wel schrappen héten.
Bibliografie:
Unisono(roman, Bert Bakker, 1987) Verleden hemel toekomst (verhalen, Bert Bakker, 1988) In de geest van de Monadini's (verhalen, Bert Bakker, 1989) De sterfzonde of de ingebeelde dode (roman, Bert Bakker, 1991) De vlinderplaag (verhalen, Bert Bakker, 1992)
Het beest met de twee ruggen (roman, Prometheus, 1994) Genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en de Libris Literatuurprijs
Honderd deuren(roman, Prometheus, 1996) Onderscheiden met de Multatuliprijs .
Zondagskinderen (verhalen, Prometheus, 1999) Genomineerd voor de Generale Bank Literatuurprijs .
De lijfarts (roman, Prometheus, 2002) Genomineerd voor de Anna Bijnsprijs
Oorspronkelijke titel : " ONCE AN EAGLE "-1968 Uitgeverij : Harper Collins -New York. Nederlandse uitgave : Uitgeverij De Kern bv -Bussum.
"A perceptive study of the profession of arms an a chilling overview of armed conflict..."
*** " Eens een adelaar " is een imponerende oorlogsroman van hetzelfde kaliber als " Helden zonder glorie " van Norman Mailer en " De jonge leeuwen " van Irwin Shaw. De hoofdpersoon is Sam Damon , die als militair elke oorlog meemaakt waarin Amerika verwikkeld raakt , te beginnen met de eerste wereldoorlog. We volgen hem als kadet op West Point, tijdens de verschrikkingen van de eerste wereldoorlog in Europa en tijdens de moeilijke crisisjaren die uitmonden in de tweede wereldoorlog. Aan de hand van Sam Damons ervaringen en die van de mannen en vrouwen om hem heen, beschrijft Anton Myrer de geschiedenis van het Amerikaanse volk in de eerste helft van de twintigste eeuw. Maar het is geen 'geschiedenis volgens het boekje'.Het is een uiterst menselijke geschiedenis , met veel aandacht voor de sfeer van de tijd , met hartstochtelijke liefdesaffaires, met emotionele verwikkelingen en bloedstollende oorlogsscénes , die nadrukkelijk de waanzin van de oorlog aan de kaak stellen. Universal Pictures maakte van 'Once an Eagle ' een indrukwekkende televisieserie die met veel succes in Amerika door de NBC werd uitgezonden, in Engeland door de ITV,terwijl voor Nederland de rechten door de AVRO werden gekocht. Voor het eerst gepubliceerd in 1968 , op het hoogtepunt van de oorlog in Vietnam, wist het boek ,de verbeelding en het hart van een door de oorlog getormenteerde natie te rakenen stond tweemaal op de bestsellerslijst van New York Times met een oplage van meer dan drie miljoen exemplaren. Het boek werd opgenomen in de verplichte leeslijst voor Marine-officieren in West Point .Soldaten markeren hun tanks met de protagonistische naam "Sam Damon" en hun oversten maken beslissingen door zichzelf te bevragen " Wat zou Sam doen ? "
Anton Myrer -1922 -1996.
De schrijver is geboren in Worcester, Massachusetts, USA . Myrer groeide op in the Berkshires, Cape Cod, en Beacon Hill -- allemaal plaatsen waar zijn romans zich ook situeren. Als gegradueerde aan Boston Latin School,onderbrak hij zijn studies aan Harvard na de gebeurtenissen van Pearl Harbor .Hij liet zich inlijven bij het Marine Corps en verbleef er meer dan drie jaar in the Pacific mee.Hij bereikte de rang van korporaal , nam deel aan de invasie van Guam en werd daarbij gewond. Hij keerde terug om magna cum laude af te studeren aan Harvard en vervolgens leefde hij op the Cape , Portugal en op het laatste van zijn leven in upstate New York. De themas van zijn boeken handelen over het verliezen van de onschuld van Amerika , haar gebruik en het misbruiken van haar macht . Hij verwierf vooral bekendheid met The Last Convertible (1978) : een opsomming van de Amerikaanse ervaringen gedurende en na Wereldoorlog II , en met Once an Eagle (1968),waarin hij het levensverhaal weergeeft van een gewone legerofficier van voor W.O. I tot Vietnam. Anton Myrer stierf op 19 januari 1996 aan leukemie in Saugerties, New York, USA.
Myrer forces us to smell and feel the battlefield as well as hear and see it."
Oorspronkelijke titel : " Fault Lines "-1995 Uitgave: Harper Collins Nederlandse uitgave : Het Spectrum.
" Deeply moving and masterfully imagined, a novel that gets to the heart of the confusing power of love and family, Fault Lines is Anne Rivers Siddons at the height of her remarkable storytelling powers. "
*** Merritt Fowler heeft een groot deel van haar leven de zorg voor haar jongere,mooie en wispelturige zuster Laura op zich genomen.Maar na een hoogoplopende ruzie verdwijnt Laura plotseling uit Merritts leven. Merritt wordt de steun en toeverlaat van haar man, de arts Roy, en van haar zestien jaar oude dochter Glynn. Na een conflict met Roy verlaat Glynn het ouderlijk huis en trekt in bij haar tante Laura. Merritt reist Glynn achterna , vastbesloten de breuk tussen haar,Laura en Glynn te helen ... In een huis in de bergen van Santa Cruz vindt Merritt een nieuwe liefde en leert zij ruimte te geven aan zichzelf , in plaats van zich te laten leiden door anderen....
Anne Rivers Siddons : 1936
is geboren als Sybil Anne Rivers , op 9 januari 1936 in Fairburn, een klein spoorwegstadje ten zuiden van Atlanta ,Georgia , waar haar familie reeds zes generaties lang leefde.. Zij is de dochter van Marvin Rivers, een advokaat , en Katherine, een secretaresse aan de Campbell High School.Van 1954 tot 1958 volgde ze lessen illustratie aan de Auburn University, waar ze een B.A. graad haalde en lid was van de Delta Delta Delta Sorority. Op de universiteit schreef ze toen columms in de Auburn Plainsman over de Burgerrechten beweging,die voor het eerst nationale aandacht trok met de bus -boycot in Montgomery en de integratie van de universiteit van Alabama.In haar artikelen verwelkomde ze de integratie ,wat tegen de zin was van de schooldirectie.Toen ze echter weigerde om haar artikel niet te laten opnemen , maar een tweede columm schreef waarin ze stelde dat de universiteit haar inzichten niet deelde, werd ze uiteindelijk ontslagen.Hier maakte ze voor het eerst kennis met de macht van het geschreven woord.en vond ze de inspiratie voor haar eerste roman Heartbreak Hotel (1976) waarop de film Heart of Dixie in 1989 gebaseerd was. Nadat ze haar diploma behaald had, werkte ze op het advertentie departement van een grote bank, ze verzorgde de design en layout maar ontdekte al snel dat ze meer talent had voor schrijven.Rivers verliet kort daarop de bank en werd senior editor voor het Atlanta magazine. Haar werk bij het magazine bracht haar in contact met de mensen van Dr.King en zijn mensenrechtenbeweging , in het toen black restaurant Carrousel, waar ze naar de beste jazz luisterden die Atlanta in aanbieding had. Op 30-jarige leeftijd huwde ze met Heyward Siddons.,elf jaar ouder en vader van vier kinderen uit een vroeger huwelijk Ze woont in Charleston, South Carolina en weet als geen ander de sfeer te treffen van het lome zuiden van de Verenigde Staten. Ze beschrijft menselijke relaties met een indrukwekkend psychologisch inzicht en precies de juiste hoeveelheid spanning. Anne Rivers Siddons schrijft met zon ongelooflijk lyrische schoonheid dat je haar zinnen steeds hardop wilt voorlezen.zegt haar vriend Pat Conroy Peachtree Road, dat zich afspeelt in Atlanta, Georgia was een bestseller die vermeld werd als"the Southern novel for our generation" door Pat Conroy. Er werden meer dan een miljoen exemplaren van gedrukt. Siddons portretteert zuiderlingen, meestal mensen uit Georgia, maar ze plaats hen dan in andere plaatsen van het Zuiden of van de wereld. Siddons' succes bracht natuurlijk vergelijkingen met die andere grote schrijfster uit het zuiden Margaret Mitchell, maar Siddons staat er op , dat wat zij neerpent niet de romantische versie is , die men terugvindt in Gone With the Wind, integendeel , haar relatie met het zuiden is beminnend maar blijft realistisch. Hierover zegt ze : "It's like an old marriage or a long marriage. The commitment is absolute, but the romance has long since worn off...I want to write about it as it really is: I don't want to romanticize it."
Oorspronkelijke titel : " Billiard um halb zehn " Uitgeverij : Verlag Kiepenheuer & Witsch , Köln. Nederlandse uitgave : De Boekerij -Amsterdam.
*** De geschiedenis van drie opeenvolgende generaties uit een geslacht van architecten. De vader heeft een beroemd klooster gebouwd. De zoon, in de Tweede Wereldoorlog officier , heeft het opgeblazen.De kleinzoon, evenals zijn vader en grootvader architect, zal misschien bij de restauratie helpen. In zijn beschrijving van deze drie generaties die in drie Duitslanden hun jeugd en werkperiode hebben doorgebracht , heeft de auteur een persoonlijke afrekening neergelegd met een vaderland dat hem zo lief is , dat hij het moest offeren op het altaar der waarheid.
Heinrich Böll : Keulen, 21.12.1917 Langenbroich, 16.6.1985. Heinrich Böll werd in 1917 te Keulen geboren als zesde kind van Maria Hermanns en Viktor Böll. Zijn ouders waren uit Engeland gevlucht om te ontkomen aan de vervolging van katholieken. Hij groeide er op in een liberale, katholieke en pacifistische familie. Van 1924 tot 1928 ging hij naar de lagere school in Keulen, in 1928 ging hij er naar het Kaiser Wilhelm Gymnasium, een staatsschool voor middelbaar onderwijs. Zijn familie had erg te lijden onder de Grote Depressie. Vanaf 1933 toen Hitler kanselier werd van het Rijk werd het appartement van de familie Böll de plaats voor illegale bijeenkomsten van de katholieke jeugdbeweging.Hij weerstond succesvol de verleiding om zich aan te sluiten bij de Hitlerjugend. Hoewel hij pas in 1937 van school ging en op leercontract ging in het boekenwezen, begon zijn schrijverscarrière al in 1936.De Nazi's zijn aan de macht en Böll wordt meermaals opgeschrikt door de radicale manier waarop artiesten en schrijvers worden vervolgd en monddood gemaakt.Alhoewel Böll enige weerstand had tegen het Nazisme zag hij geen mogelijkheden om zijn dienstplicht te ontduiken. In 1938 werd hij verplicht om te gaan werken. In 1939 schreef hij zich in aan de Universiteit van Keulen en werd hij opgeroepen voor de Wehrmacht..en streed in Frankrijk, Roemenie,Hongarije en de Sovjet-Unie. Hij raakte vier maal gewond en werd uiteindelijk gevangen genomen door Amerikaanse soldaten in april 1945. In 1942 trouwde de auteur met Annemarie Cech . Zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog zouden vooral in zijn eerste literaire werken een grote rol gaan spelen De stuitende tonelen van inquisitionele boekverbrandingen zullen hem zijn leven lang bijblijven en zijn streven naar vrije meningsuiting steeds weer voeden.Vervolgens keerde hij terug naar Keulen,waar hij germanistiek ging studeren..Intusssen komt hij aan de kost als timmerman in de familieschrijnwerkerij die zijn broer bleef leiden. In 1947 stuurde hij voorbeelden van zijn kortverhalen naar kranten en tijdschriften. In datzelfde jaar werd ook zijn zoon Raimund geboren, een jaar later zijn zoon René. In 1949 werd zijn kortverhaal Der Zug war pünktlich uitgegeven. Het is het sterk visionaire verhaal van de jonge militair, die met de dagelijkse treinlading kanonnenvlees vanuit de Ruhr naar het Oostfront vertrekt, in de klamme zekerheid dat hij een gewisse dood tegemoet treint, en ironisch genoeg als enige overlevende terugkeert. In deze periode zocht hij ook naar werk (Ik zou nog geen ongelukkig uur van mijn vrouw en kinderen voor literatuur riskeren).. In 1950 vond hij een tijdelijke baan bij het Bureau voor Bevolkingsstatistiek in Keulen en werd zijn zoon Vincent geboren. Met het verhaal "Die schwarzen Schafe" uit 1951 won hij de Prijs van de Gruppe 47 en begon zijn literaire loopbaan. Vanaf 1951 kon Böll echt van zijn pen leven, als auteur en als vertaler. Hij zal in zijn geboortestad blijven wonen, een relatief kort verblijf in Ierland niet te na gesproken (Irisches Tagebuch - 1957). In 1952 kwam hij onder contract bij de uitgeverij Kiepenheuer & Witsch en begon hij hedendaagse kwesties uit de BRD in zijn werk te verwerken. In 1953 werd hij lid van de Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung.Direct na de oorlog, was Böll bezig met het verwerken van de herinneringen aan die tijd. Hij schreef over het effect -materieel en psychologisch- dat het had gehad op het leven van de gewone mensen. Zij waren in zijn werk de helden van het verhaal. De slechteriken waren autoritaire figuren; zoals de overheid, het bedrijfsleven en de Kerk. Hij maakte ze belachelijk, soms op humoristische toon, soms op zeer zwartgallige wijze.Hij reisde veel als vertegenwoordiger van een nieuw niet-nazi-Duitsland. Zijn verschijning en houding waren een enorm contrast met het bazige en agressieve type Duitser tijdens het Derde Rijk. In 1954 werd zijn roman Haus ohne Hüteruitgegeven; in 1995 kreeg het de Franse Uitgevers Prijs voor beste roman in een vreemde taal. In 1958 werd een aangekondigde bijdrage van Böll (Brief an einen jungen Katholiken) verboden omwille van de sterke kritiek op het na-oorlogse Duitse katholicisme. Aanvankelijk schreef Böll vooral verhalen waarin de oorlog een grote rol speelde, maar vooral na 1960 ging hij ook omvangrijke romans schrijven waarin, net als in zijn korte verhalen, kritiek op de maatschappij weerklonk. Zo is de ontwikkeling van Duitsland na 1945 tot consumptiemaatschappij in zijn roman "Ansichten eines Clowns" uit 1963 verwerkt.In 1968 doceerde hij aan deUniversiteit van Frankfurt en ontwikkelde zijn Ästhetik des Humanen [esthetica van het menselijke]. Tot zijn belangrijkste romans behoren o.a.: "Billard um halb zehn" (1959) en "Gruppenbild mit Dame" (1971).In 1972 ontving Böll de Nobelprijs voor de Literatuur, waarmee hij de eerste Duitser sinds Herman Hesse in 1946, werd die deze prijs in ontvangst mocht nemen. Zijn werk is in meer dan 30 talen vertaald en hij is een van Duitslands meest gelezen schrijvers. Zijn simplistische stijl maakte hem favoriet voor de Duitse lesboeken. Zijn werk wordt "Trümmerliteratur" genoemd. In de jaren zeventig richtte Heinrich Böll zijn pen vooral op de macht van de media. De nadelige gevolgen van de bemoeienis van de boulevardpers (Bild) op het leven van een per ongeluk in het nieuws gekomen vrouw werkte Heinrich Böll uit in zijn korte roman "Die verlorene Ehre der Katharina Blum" (1974) In 1975 werd Die verlorene Ehre der Katharina Blum verfilmd door Volker Schlöndorff. .In 1974 werd Alexander Solschenizyn gearresteerd en na hevig protest uit de Sovjet-Unie verbannen. Böll nam hem op in zijn huis. Bölls verhouding met de katholieke kerk is altijd erg problematisch geweest. Hoewel hij wel gelovig was, verwierp hij de onfeilbaarheid van de paus. Bovendien stond hij erg wantrouwig tegenover de officiële kerk en haar autoriteiten, die hij verweet geen weerstand te hebben geboden tegen het (Nazi)regime,Hij stapte in 1976 uit de katholieke kerk. Door de rechtse pers werd Heinrich Böll ook gezien als een sympathisant van de terroristische beweging Rote Armee Fraktion (RAF). Hierop reageerde Böll op karakteristieke wijze: soms geduldig uitleggend en op andere momenten door middel van een satirisch stuk. In zijn latere werk speelden vooral de macht en de herkomst daarvan en zijn betrokkenheid met de vredesbeweging een grote rol.Naast verhalen en romans schreef Heinrich Böll ook hoorspelen, drama en maatschappij-kritische bespiegelingen. Daarnaast was hij actief voor de internationale literaire P.E.N. vereniging. Böll was vooral succesvol in Oost-Europa, door de vermeende donkere kant van het kapitalisme in zijn boeken. Alleen al in de Sovjet-Unie werden miljoenen van zijn boeken verkocht. Hij was politiek actief in de vredesbeweging en voor de Groenen. In 1981 steunde hij Europese schrijvers in hun oproep tegen de neutronenbom en de aanschaf van wapens. Hij hield voor 300.000 mensen een speech bij de eerste grote vredesbetoging in Bonn.Een aantal scholen in de BRD werden naar hem vernoemd.Heinrich Böll stierf in 1985. De herinnering aan hem leeft nog steeds, onder andere in de Heinrich-Böll-Foundation en het speciale Heinrich-Böll-Archief in de bibliotheek van Keulen.
Bibliografie :
1949- 'Der zug war punktlich' - 1950- 'Wanderer Kommst Du Nach Spa 1951- 'Die schwarzen Schafe' - 1952
- 'Wo Warst Du, Adam?' 1953 - 'Und Sagte Kein Einziges Wort' 1954 - 'Haus Ohn Huter'. 1955 - 'Das Brot Der Fruhen Jahre'. 1956 - 'Unberechenbare Gaste'. 1957 - 'Im Tal Der Donnernden Hufe', 1957- 'Irisches Tagebuch' 1957- 'Die Spurlosen'. 1958 - 'Doctor Murkes Gesammeltes Schweigen Und Andere Satiren' 1959 - 'Billiard Um Halb Zehn'. 1961 - 'Brief An Einen Jungen Katholiken' 1962 - 'Ein Schluck Erde', 'Als Der Krieg Ausbrach' en 'Als Der Krieg Zu Ende War'. 1963 - 'Ansichten eines Clowns' 1963 - 'Hierzulande' en '1947 Bis 1951' 1964 - 'Entfernung Von Der Truppe'. 1966 - 'Ende Eine Dienstfahrt', 'Frankfurter Vorlesungen'' en 'Die Freiheit Der Kunst'. 1969 - 'Hausfriedensbruch; 'Geschichten Aus Zwolf Jahren; ' Leben Im Zustand Des Frevels 1971 - 'Gruppenbild Mit Dame' 1974)-'Die verlorene Ehre der Katharina Blum' 1985 -Brief an meine Söhne.
"It may be Mrs. Lessing's most significant contribution that she has lived and written not with an eye to transcendence or posterity but to experiencing her own time most fully."
*** De 65-jarige Sarah Durham, moeder van twee kinderen, is jong weduwe geworden. Na een moeilijke periode heeft zij zich weten op te werken tot succesvol toneelschrijfster van een gerenommeerd toneelgezelschap. Als ze voor dit gezelschap een historisch stuk schrijft over de mysterieuze , onafhankelijke kunstenares Julie Vairon, die verwikkeld geraakt in een web van intriges en verliefdheden, maakt dat voor iedereen die bij de uitvoering betrokken is onverwacht veel los. Dat geldt ook voor Sarah die tot haar verrassing en verwarring tot tweemaal toe hevig verliefd wordt ... Terug naar de liefdeis een emotionele zoektocht naar de aard en betekenis van liefde en verliefdheid op oudere leeftijd en vooral naar de pijn ervan...
DORIS MAY LESSING -1919 De schrijfster is geboren uit Britse ouders op 22 oktober 1919 in Kermnsh, Iran .Ze bracht haar jeugd door op de boerderij van haar vader in het toenmalige Zuid-Rhodesië. Op dertienjarige leeftijd verliet ze reeds de schoolbanken en werkte dan als typiste, au pair en telefoniste ,waarbij ze haar interesse voor het schrijven niet verloor. Toen ze zestien was, verliet ze Johannesburg en wist niet hoe haar toekomst eruit zou zien. Ze verbleef toen bij vrienden van haar vader. Een van hen was een grote stille Schot, en ze kreeg van hem een typemachine en een handleiding en een briefje, waarop stond: `Onthoud goed, als je jong bent, denk je vaak: je weet niet wat je moet doen en je hebt geen hoop. Neem iedere kans die je krijgt, want je weet niet waar nieuwe wegen toe leiden." Doris Lessing heeft een imposant en divers oeuvre op haar naam dat bestaat uit fictie, sciencefiction, non-fictie, korte verhalen, libretto"s voor opera, poëzie, theater, een stripboek en twee delen van haar autobiografie.
."Zelf heb ik een gespleten persoonlijkheid. Ik ben de zelfstandige schrijfster én de vrouw die op haar negentiende zwanger raakte en dat heerlijk vond. Ik was vroeger een zeer neurotisch meisje, dat vroeg volwassen wilde zijn"
Bekend is ze vooral van de realistische romans The Grass is Singing (1949), waarin ze het racistische klimaat beschreef in de voormalige Britse kolonie Zuid-Rhodesië (nu Zimbabwe) aan de hand van de liefdesrelatie tussen een blanke vrouw en een zwarte man op een boerderij.Lessing blinkt uit in sterke vrouwenkarakters. The Golden Notebook maakte Lessing tot een boegbeeld van het feminisme. The Golden Notebook (1962),is een roman over het innerlijke leven van de jonge communistische schrijfster Anna Wulf in Londen, inmiddels een feministische klassieker.Maar het is geen simpel feministisch pamflet, in tegenstelling tot wat veel mensen denken. Het is ook een politiek boek en een boek over gekte. `Everything is cracking up", daar gaat dat boek over, zoals veel van haar andere werk." In de twee delen van haar autobiografie, Under my Skin (1994) en Walking in the Shade (1997), beschreef Lessing haar jeugd in Perzië (Iran) en Zuid-Rhodesië, haar twee huwelijken, waarvan het tweede met de communist Gottfried Lessing (van wie ze later scheidde, maar wiens naam ze behield), de oorlogsjaren in Afrika, en haar terugkeer naar Engeland in 1949. Na een aanvankelijke flirt met het communisme, wendde ze zich tot de mystieke oosterse Soefileer, waarvan de invloeden terug te vinden zijn in enkele van haar utopische romans en avonturenverhalen. 'Life is very hard work,' zei Doris May Lessing (geboren Tayler) bij de verschijning van het eerste deel van haar autobiografie (Under My Skin, 1994). Maar ze heeft er veel voor teruggekregen. Haar jeugd in Perzië en Rhodesië (als kind van een bankemployé die boer werd), haar communistische engagement, haar mislukte huwelijken, haar wording als schrijfster in het vrouwvijandige Londen van de jaren 40, haar hang naar mystiek alles was stof voor de tientallen romans die ze sinds haar debuut The Grass Is Singing (1949, over de vergiftigende uitwerking van rassenscheiding in Rhodesië) heeft geschreven.
Het meest autobiografisch is het 'Children of Violence'-vijfluik (1952-69), dat begint met het naar de hoofdpersoon genoemde Martha Quest; het meest geciteerd is The Golden Notebook (1962), een roman over een schrijfster in crisis die door de feministische beweging vooral gelezen is als een boek over de strijd tussen de seksen. Op latere leeftijd raakte Lessing geïnteresseerd in science-fiction; de vijf delen uit de 'Canopus in Argos'-serie (1979-83), die ook te lezen zijn als psychologische romans, werden onder meer gevolgd door Mara and Dann (1999), over een broer en een zuster die het verdroogde Afrika van de verre toekomst doorkruisen. Een veel beter startpunt voor de verkenning van Lessings enorme oeuvre is The Good Terrorist (1985), waarin de schrijfster een ironische blik werpt op een groep naïeve radicalen die in naam van het idealisme hun omgeving terroriseren.
Citaten van Lessing :
"Jongeren lezen te weinig, en dreigen `educated barbarians" te worden, hoogopgeleide mensen die computers kunnen repareren, maar in hun vrije tijd hooguit Harry Potter lezen, of helemaal niet lezen."
over ouder worden :
"Nee. Het beïnvloedt hooguit de onderwerpen waarover ik schrijf. Ik geef meer ruimte aan oudere personages in mijn werk."
Oorspronkelijke titel : " Macau " -1985 Uitgave : Donald J.Fine, Inc , New York. Nederlandse uitgave : ECI -Vianen.
"Vol avontuur, hartstocht en intrige voert het verhaal naar een ongekend scherpzinnige climax."
*** Dr.Sun , hoofd van het Macao-syndicaat , voerde een kwart eeuw geleden een waar schrikbewind rond de Zuidchinese Zee. Zijn boosaardige netwerk van smokkel in goud en verdovende middelen bezorgde hem een ongekende macht. Na de dood van Dr. Sun neemt zijn mooie, in Amerika opgevoede dochter Chrystal Lily zijn plaats in. Onmiddellijk wordt ze geconfronteerd met een samenbundeling van krachten die haar willen verstoten en beroven van haar rechtmatige erfenis. Zowel Crystal Lily's eigen vertrouwelingen als haar aartsvijanden , de 14K Triade uit Hongkong, proberen met alle middelen haar enorme vermogen in handen te krijgen. In haar paleis spint Crystal Lily een eigen web van moordend verraad, corruptie en briljante misleiding om zo haar rivalen te overbluffen, daarbij geholpen door de Rus Nicolaï , een legendarische smokkelaar, die haar hartstochtelijk liefheeft. Tegen de exotische achtergrond van een van de meest woeste en wetteloze gebieden in de Oriënt zoeken Crystal Lily en Nicolaï wanhopig naar een manier om heelhuids uit de klauwen van hun wrede achtervolgers te ontsnappen.
Daniel Carney : is een Rhodesische auteur wiens boeken vooral over Afrika en Rhodesië in het bijzonder handelen.
Hij schreef volgende boeken:
The Wild Geese (1978) - De wilde ganzen - dit boek werd verfilmd met o.a Richard Button ,Roger Moore. (Het verhaal gaat over een groep huurlingen die uitgezonden worden om een Afrikaanse leider, die op het punt staat te worden geexicuteerd te redden.)
*Vroeger was de toekomst beter.* van CAROLIJN VISSER
Uitgeverij : Augustus.
Visser is nergens bang voor en gaat overal op af.' - NRC HANDELSBLAD
*** Al vanaf de vroege jaren zeventig was Carolijn Visser geraakt door buitenstaanders, vaak jonge mensen die haar de keerzijde van een samenleving lieten zien. Haar eerste reizen, door de VS, voerden haar langs bloedbanken en opvanghuizen, maar ook naar New Yorkse succesvolle zakenvrouwen en feministische kunstenaars. Als een der eersten beschreef ze de multiculturele veranderingen in Nederlandse stadswijken, sprak ze met vrouwen uit een gemengd huwelijk, volgde ze de coming out van homo's in Limburg, en de liberalisering in China, waar jongeren het kapitalisme omhelsden. Ze schreef over de Baltische staten aan de vooravond van hun onafhankelijkheid, trok op met anarchistische krakers in een Londense achterbuurt, en interviewde haar vroegere klasgenoten over hun toekomstverwachtingen en wat ervan terechtgekomen was. De nuchtere beschrijvingen die hieruit voortvloeien laten een fascinerend beeld zien van hoe jongeren op allerlei plekken in de wereld in de laatste decennia van de twintigste eeuw hun eigen weg zochten, tegen de heersende ideologieën in. In Vroeger was de toekomst betergeeft Carolijn Visser een scherpzinnig commentaar op de heersende modes in de wereld van toen en tekent zij een toekomst waarin wij nu leven. In het boek zijn reisverhalen en reportages opgenomen. Eén zo'n verhaal in het kort weergegeven: Scènes uit een gemengd huwelijk Marijke is getrouwd met Abdullah Selvi.Ze weet wat haar te wachten staat, als ze met haar man naar Marokko gaat.Haar man heeft haar dit verteld. In het huis is geen wc en ze denkt dat ze hier wel mee kan leven. Het gaat nu beter met Marijke en Abdullah. Maar in het begin vertrouwde hij haar niet. Altijd hield hij haar in de gaten. Hij moest weten waar ze was geweest en beschuldigde haar dat ze een relatie had met een andere man.Hij heeft haar nooit geslagen, hij zegt dat hij anders de liefde eruit slaat.Vriendinnen verloor Marijke ook. Ze konden niet begrijpen dat Marijke een relatie had met een gastarbeider. En altijd als ze vroegen of Marijke ergens mee naar toe ging. moest ze dit eerst aan haar man vragen. De verschillen werden té groot.Drie jaar geleden is mevrouw Selvi moslim geworden. Ze leven nu volgens de regels van de koran. Varkensvlees of drank komt niet in huis. Meneer Selvi maakt zich boos op jongeren die een loopje nemen met de voorschriften.Sinds kort zijn er meer islamitische families in de straat komen wonen en dat maakt de druk groter. Want iedereen houdt elkaar in de gaten. Marijke moet nu voortaan ook een hoofddoek dragen. Arm in arm lopen is er ook niet meer bij, want genegenheid in het openbaar tonen, dat kan daar niet.
Als Zeeuws provinciaaltje kwam Carolijn Visser (1956) in de jaren zeventig naar Amsterdam. Op de Dam stopte de Magic Bus en dan reed je helemaal naar India, schreef zij later. Die drang naar vrijheid is ze nooit meer kwijtgeraakt. Carolijn Visser is één van Nederlands meest geliefde reisverhalenschrijfsters. Ze reist al jarenlang over de wereld; haar speciale belangstelling gaat uit naar communistische en postcommunistische samenlevingen als China, Vietnam, Nicaragua en Estland. Haar reisverhalen over deze landen, zoals Buigend Bamboe, Hoge bomen in Hanoi, Tibetaanse Perzikken en Uit het moeras, laten een onafhankelijk schrijfster zien die zich aangetrokken voelt tot mensen die zich onder barre omstandigheden staande weten te houden. In haar nieuwe boek "Tibetaanse perziken" volgt ze de 18de-eeuwse Vlissingse globetrotter Samuel van de Putte die in 1730 en 1737 te voet en te paard door Tibet reisde. Ze is blij dat ze Tibet voor later heeft bewaard:
Het land is zo extreem. Ik was verrast dat je decennia kunt rondreizen over de aarde en dat er dan toch nog een land is dat je zo kan overdonderen. zegt ze.
Bibliografie :
Aan het einde van de regenboog - In Costa Rica Buigend bamboe De hele wereld-2003 De kapers van Miskitia Een tuin in de tropen En nog steeds hebben wij twee vaderlanden. Grijs China - De koude heuvels van Mongolie-1999 Hoge bomen in Hanoi. Onder indianen en goudzoekers. Tibetaanse perziken. Uit het moeras Vroeger was de toekomst beter
Carolijn Visser fictie-debuut zal in het voorjaar 2006 verschijnen Miss Concordia Negen vrouwen in den vreemde.
* Als een adelaar in de lucht * van : WILBUR SMITH.
Oorspronkelijke titel : " Eagle in the Sky "- 1973 Uitgeverij : Heinemann ,London. Nederlandse uitgave : De Boekerij bv , Amsterdam Uitgeverij : Aeropagus.
Drie dingen zijn mij te wonderlijk, vier dingen begrijp ik niet : De weg van de adelaar door de lucht, de weg van een slang over de rots, de weg van een schip midden door zee en de weg van een man naar een meisje. -Spreuken 30-18-20
My mind is constantly playing around with characters and situations and how they could be combined. Its like playing a great game of chess with oneself."- Wilbur Smith.
*** David Morgan , piloot bij de luchtmacht , maakt tijdens een verkenningsvlucht boven het Midden-Oosten een ernstige taxatiefout : hij opent het vuur op een vijandelijke MiG-straaljager. David brengt het er levend van af , maar zijn gezicht is na een grimmig vuurgevecht ernstig verminkt. Met zijn kersverse echtgenote , de Israëlische Debra , vertrekt David naar Zuid-Afrika , waar hij in alle rust hoopt te herstellen. Maar het avontuur blijft hem achtervolgen ...
SMITH, Wilbur (Addison)-1933
Wilbur Smith werd in 1933 in Zimbabwe geboren en groeide op in Zuid-Afrika.. Zijn vader was metaalarbeider in Noord-Rhodesië( nu Zambia) , en opende later een goeddraaiende metaalplaten-fabriek, kocht een vee-ranch en was éen van de laatste imperialisten in Afrika. Zijn zoon Wilbur zond hij dan ook naar een vermaarde public-school. In 1964 werd deze fulltime schrijver, nadat zijn boek When the LionFeeds (Het goud van Natal) bijzonder succesvol was ontvangen. Dank zij een leven in absolute vrijheid ,waarin schrijven , jagen en skiën een grote plaats innemen, slaagt hij erin om jaarlijks met een nieuw boek op de proppen te komen. Sinds die tijd heeft hij bijna dertig boeken geschreven die gebaseerd zijn op zijn research die hij wereldwijd uitvoert.Met zijn unieke landschapsbeschrijvingen en zijn levensechte personages, weet Wilbur Smith keer op keer door de flitsende snelheid, de gedreven rivaliteit tussen de personages, de meeslepende sfeer en het uitzonderlijke oog voor detail zijn lezers in alle uithoeken van de wereld te betoveren. Van alle romans die Wilbur Smith schreef, blijken de Afrikaanse en de Egyptische avonturenromans het meest populair.
When I wrote the Egyptian series, The River God," he says, "my readers were used to African-based novels of a semi-historical nature, and a lot of them said they'd bought River God and thought 'This is not Wilbur Smith'. Even a mild change of style like that is a shock to my readers."
Smiths boeken worden in 26 talen vertaald. In de jaren zeventig en tachtig kennen zijn boeken maar een matige bijval in de U.S.A. , omdat hij daar aanzien wordt als" a son of apartheid." Dit label is echter onterecht, want hij bestrijdt zelfs het systeem , maar moet dat heel discreet doen. De schrijver houdt van vrouwen ,huwde driemaal en zijn derde vrouw Danielle stierf aan een hersentumor na zeven jaar ziekte. Hij trad in 2000 nog maar eens in het huwelijk met de Tajikistaanse ,Mokhiniso Rakhimova ( hij noemt haar Niso ) en beleeft nu de beste periode van zijn leven zegt hij. Wilbur Smith woont op de zuidelijke heuvelrug van Kaapstads wereldberoemde Tafelberg in zijn huis 'Sunbird Hill'. Hij bezit ook een kinderboerderij, een apartement in Londen , een chalet in Zwitserland en een eigen eiland in de Seychellen.
Bibliografie :
Romans : The Dark of the Sun (1965) - De laatste trein uit Katanga. Shout at the Devil (1968)- Duel in de Delta. Gold Mine (1970) -Goudmijn. The Diamond Hunters (1971) -Diamantenjagers. The Sunbird (1972) -De zonnevogel Eagle in the Sky (1974) -Als een adelaar in de lucht The Eye of the Tiger (1975)-Het oog van de tijger. Cry Wolf (1976) - Het heetst van de strijd. Hungry as the Sea (1978) - Aasgier van de golven. Wild Justice (1979)- Geheim project Atlas. Elephant Song (1991) - De strijd om de tand .
DE BALLANTYNE-REEKS. A Falcon Flies (1980) -De klauw van de valk. Men of Men (1981) - De furie van de valk. The Angels Weep (1982) - De vloek van de hyena. The Leopard Hunts in Darkness (1984) - Een luipaard jacht 's nachts.
DE COURTNEY-REEKS. When the Lion Feeds (1964) -Als de leeuw zijn prooi slaat.-Het goud van Natal. The Sound of Thunder (1966) -Vlammend Veld , heftig Hart A Sparrow Falls (1977) - De jakhalzen van het paradijs. The Burning Shore (1985) -De wet van de jungle. Power of the Sword (1986) -De kracht van het zwaard. Rage (1987) -De band van het bloed. A Time to Die (1989) -De macht van het kwaad. Golden Fox (1990) - De greep van de angst. Birds of Prey (1997) - De roofvogels. Monsoon (1999) - Moesson. Blue Horizon (2003) - Blauwe Horizon. Triumph of the Sun (2005)-Triomf van de zon.
DE EGYPTISCHE-REEKS. River of God (1993) - Vallei der koningen. The Seventh Scroll (1995) -Het koningsgraf. Warlock (2001) - Magiër.
Oorspronkelijke titel : " Earth's Children " Uitgeverij : Hodder & Stoughton Ltd Crown Publications , Inc. Nederlandse uitgave: uitgeverij A.W. Bruna De aardkinderen romanserie omvat :
1. De stam van de holebeer. 2. De vallei van de paarden. 3. De mammoetjagers. 4. Het dal der beloften. 5. Een vuurplaats van steen.
" De wereldberoemde , magistrale romanserie over de prehistorie "
***
Jean M. Auels magistrale serie De Aardkinderen vertelt het verhaal over het ontzagwekkende mysterie van het ontstaan van de mensheid en de harde strijd om te overleven in de prehistorie. Haar boeken hebben al miljoenen lezers meegevoerd naar de boeiende prehistorische wereld van Ayla en haar tijdgenoten.
Deze magistrale romanserie , bestaande uit 5 afzonderlijk leesbare delen , speelt zich af aan het begin van onze beschaving, ca 35.000 jaar . Hoofdpersoon is de mooie, intelligente Ayla , die - als kind - na een hevige aardbeving door de Stam van de Holebeer wordt opgenomen. Ayla ontwikkelt zich echter anders dan de leden van de Stam. Aanvankelijk levert dit weinig problemen op , maar uiteindelijk wordt ze verstoten en begint zij aan een lange , avontuurlijke zwerftocht ... Met De Aardkinderen schreef Jean M. Auel een indrukwekkende romanserie , die over de gehele wereld een miljoenenoplage haalde en nog steeds op de bestsellerslijsten voorkomt !
Ayla, to me, is every woman. Every woman is beautiful; every woman has the potential to be an Ayla in her own way.
De stam van de holenbeer : In de prehistorische wildernis van het Europa van 35.000 jaar geleden vindt de Stam van de Holenbeer een klein Cro-Magnon meisje.Ze is moederziel alleen; haar familie is bij een aardbeving om het leven gekomen. Hoewel het kind niet tot het volk van de Stam behoort, ontfermt Iza, de medicijnvrouw zich over haar. Ze krijgt de naam Ayla, en Iza onderwijst haar geduldig in heelkunde en kruidenleer. Als Ayla opgroeit, wordt langzaam maar zeker duidelijk dat ze verschilt van de andere stamleden. Ayla draagt de toekomst van de mens in haar bloed, maar ze botst met de oude cultuur van de Stam. Ze is vlugger, ondernemender, slimmer, ánders De vallei van de paarden : Ayla heeft de Stam van de Holenbeer, waar zij is opgegroeid, moeten verlaten. Eenzaam en verdrietig trekt zij door het barre, prehistorische land van 35.000 jaar geleden, op zoek naar de Anderen, het volk van haar vader en moeder. Maar als de winter nadert, moet Ayla beschutting zoeken in een grot vlak bij een afgelegen vallei. Door haar kracht en vindingrijkheid weet ze te overleven en sluit ze zelfs vriendschap met de dieren. Als ze op een dag een zwaargewonde jongeman vindt, komt ze voor een keuze te staan. Moet ze haar vertrouwde eenzaamheid inruilen voor de onzekerheid van menselijk gezelschap? De mammoetjagers : Ayla en Jondalar sluiten zich aan bij de stam van de Mamutiërs, de mammoetjagers. Ze worden gastvrij opgenomen. Dankzij Aylas kennis van kruidenleer en heelkunde vindt zij snel haar draai in het stamleven. Op een ander vlak is het leven echter niet zo eenvoudig. Ze ontmoet de fascinerende meesterbeeldhouwer Ranec, tot wie zij zich sterk voelt aangetrokken. Voor wie zal zij kiezen, de vertrouwde maar jaloerse Jondalar, of de aantrekkelijke Ranec? Het dal der beloften : Ayla en haar geliefde Jondalar verlaten de Mamutiërs en gaan op weg naar Jondalars eigen volk. Samen met Wolf en de paarden Whinney en Renner trekken ze dwars over het Europese continent van 35.000 jaar geleden. Een vuurplaats van steen : Eindelijk, na een reis vol gevaren over de grote gletsjer, arriveren Ayla en Jondalar bij het volk van de Zelandoniërs. Marthona, de moeder van Jondalar, ontvangt hen met open armen. Ook Zelandoni, de geestelijke leidster van het volk en de vrouw die Jondalar inwijdde in de liefde, is onder de indruk van Ayla en wil haar tot haar leerling maken. Maar behalve bewondering dwingt Ayla ook afgunst en wantrouwen onder de grotbewoners af. Het doet haar beseffen dat ze nog een lange weg te gaan heeft voordat Jondalars volk haar zal accepteren. Maar wil ze dat ook werkelijk? En zal de geest van de holenleeuw het toestaan?
Jean M. Auel ,geboren Jean Marie Untinen op 18 februari 1936 te Chicago, en woont tegenwoordig in de staat Oregon, met haar man Ray Bernard Auel die ze in 1954 huwde. Ze begon in 1977 met de voorbereidingen voor de romanserie en bracht hiervoor vele uren door in bibliotheken om daar de boeken over de ijstijd te bestuderen. De schrijfster volgde een overlevingscursus waar ze veel opstak over jagen op groot en klein wild met primitieve middelen en over eetbare en genezende flora. Zo leerde ze een ijsgrot maken en ging daar zelfs een tijdje in wonen om uit eigen ervaring te kunnen vertellen. Ook reisde ze naar Europa en bezocht diverse prehistorische vindplaatsen. Op basis van deze onderzoeken schreef zij 'de Aardkinderen', een romanserie over ontmoetingen tussen de Cro-Magnonmens en de Neanderthalers
, die een groot succes werd. Het verhaal is als een (doorlopende) roman geschreven en wordt door sommigen beschouwd als een goede beschrijving van het leven van 40.000 jaar geleden. Wanneer ik aan de serie begon , zegt de de schrijfster had ik vijf kinderen , dochters aan de universiteit en zonen op de middelbare school . Nu ben ik een grootmoeder met vijftien kleinkinderen .Er gebeurde dus heelwat gedurende die tijd , daarenboven bracht mijn onderzoekingswerk naast veel plezier ook een hoop beslommeringen met zich mee. .Auel ontving in 1990 voor haar complete oeuvre de Publieksprijs voor het Nederlandse Boek.
When I was in Santa Clara for a 2 hour autographing.,there were seven little Aylas that I got to meet between the ages of four months and I think seven years. And I think to myself you know...why?....I mean...it's wonderful that they...that they want to name their children...that people want to name their children after the character in my book. - Jean M. Auel
My son Kendall said, 'Mammoth Hunters...that's like Middle America...that's like St. Louis...'...you know... 'It's good...solid...' he says, 'The new one...The Shelters of Stone...that's New York...that's LA...that's...we're in the big time now'...you know..
REVIEWS :
A panorama of human culture in its infancy. A powerful story...Auel is a highly imaginative writer. She humanizes prehistory and gives it immediacy." (The Chicago Sun- Times)
" Liefde in Rusland " bevat : -De Lijfarts van de tsarina -Liefde in St-Petersburg -Liefde in Siberië.
Oorspronkelijke titel : Der Leibartz der Zarin - 1974 Liebe in St-Petersburg - 1978 Transsiberien-Express - 1976 Uitgeverij : Hestia Verlag GmbH , Bayreuth Nederlandse uitgave : De Boekerij -Amsterdam/Brussel.
*** De lijfarts van de tsarina :
In De lijfarts van de tsarina - dat zich afspeelt in het Rusland van tsaar Iwan de Verschrikkelijke - heeft de beeldschone tsarina een hartstochtelijke liefde opgevat voor de Duitse arts Andreas von Trottau.Deze ontmoet tijdens een van zijn omzwervingen in de onderaardse gewelven van het Kremlin het eenvoudige meisje Xenia, op wie hij hopeloos verliefd wordt. Vreselijk is echter de wraak van de tsarina die Xenia en Andreas nu dreigt....
Liefde in St-Petersburg : Dit meeslepende verhaal opent met het Nieuwjaarsbal in 1914 in het Winterpaleis van de tsaar. Het geloof in de onoverwinnelijke kracht van het Russische Rijk is nog zo groot dat men onbekommerd feest viert.De Duitse officier Gregor von Puttbach ontmoet op dit bal de vrouw van zijn dromen , de adellijke dochter van een Russische generaal. Er ontvlamt een spontane liefde tussen hen die door niets meer te doven is. Hun zuivere liefde wordt echter zwaar op de proef gesteld door de revolutie , verwoestingen en tal van andere verschrikkingen ... Laaiende Russische hartstochten en pure romantiek spelen weer de hoofdrol in deze onvervalste Konsalikroman.
Liefde in Siberië ; Deze roman speelt zich af tijdens een dramatische reis met de Transsiberië-Expres, die voor drie mensen een noodlotreis wordt. De Duitse ingenieur Forster is er getuige van hoe Milda , een sprookjesachtige mooie vrouw , tijdens een donkere, sombere nacht in Swerdlowsk op de vertrekkende trein springt. Haar van angst en wanhoop vertrokken gezicht staat vanaf dat moment in zijn geheugen gegrift. Hij weet niet wie zij is en voor welk gevaar ze kennelijk op de vlucht is. Hij weet alleen dat het hem alles waard is haar te vinden en niet meer te verliezen ...
Heinz G. KONSALIK-1921-1999
Konsalik werd op 28 mei 1921 als Heinz Günther in Keulen geboren.De naam Konsalik , die hij later als schrijver zou gaan gebruiken , is de meisjesnaam van zijn moeder. Konsalik groeide op in Keulen en op 15-jarige leeftijd werden zijn eerste verhalen gepubliceerd. Zijn ouders wilden hem medicijnen laten studeren, maar Heinz voelde al snel meer voor het schrijverschap. Daarom is hij, zonder medeweten van zijn ouders, gedurende zijn eerste studiejaar van medicijnen overgestapt naar filosofie, dramaturgie en literatuurwetenschap. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werd Konsalik als oorlogsverslaggever in Rusland gestationeerd. Aan het front raakte hij gewond, zodat hij de gruwelen van de oorlog aan den lijve meegemaakt heeft. Sedert die tijd heeft hij zich als auteur ingespannen om de wreedheid en de vernietigende kracht van de oorlog te beschrijven. In 1956 brak hij internationaal door met Dokter van Stalingrad en Mannenzonder gezicht. Daarna werden zijn romans door miljoenen mensen over de gehele wereld gelezen. Het hart van het Zesde leger, Strafbataljon 999, Liefdesnachten in de Taïga en Bloedbruiloft in Praag maakten hem tot één van de meestgelezen auteurs in Duitsland en Nederland. Vele lezers hielden van zijn "Sprookjes voor volwassenen, zoals hij zijn romantische en avontuurlijke boeken zelf omschreef, maar de literaire kritiek had er geen goed woord voor over. Hij schreef eveneens onder de volgende Pseudoniemen: Henry Pahlen - Stefan Doerner - Jens Bekker. Hij is de meeste succesvolle naoorlogse schrijver., en heeft meer dan 150 titels op zijn naam staan.; van zijn boeken, die in 42 talen zijn vertaald, zijn wereldwijd ruim 83 miljoen exemplaren verkocht. Tenminste negen van zijn boeken zijn verfilmd. Heinz G. Konsalik heeft twee dochters: Almut und Dagmar, uit zijn eerste huwelijk met Lisbeth Konsalik. Hij woonde met zijn twee volwassen dochters in Zuid Duitsland aan de Rijn. De laatste jaren van zijn leven woonde hij met zijn levensgezellin Ke Gao in de buurt van Salzburg. Heinz G. Konsalik is op zaterdag 2 oktober 1999 op 78-jarige leeftijd overleden.
Bibliografie : -een greep uit zijn rijke oeuvre:
-Dubbelspel om Dunja ( Das Dobbelspiel) 1979 -Engel der vergetenen ( Engel der Vergessenen) 1980 -Mannen zonder gezicht ( Das geschenkte Gesicht ) 1980 - Liefde is sterker dan de dood / Een hemel vol sterren. 1980 - De jonge erfgename 1980 -Nadja, de dochter van de duivel -(Die Tochter des Teufels) 1981 -De schaduwzijde van de roem ( Die dunkle Seite des Ruhms) 1982 -De nacht v.d.zwarte tovenaar (Die Nacht des schwarzen Taubers)1982 -De laatste gevangene/ Ik eis de doodstraf 1982 -Ware liefde wint altijd ( Der Gentleman ) 1982 -Het liefdeskomplot ( Die Liebenden von Sotschi) 1983 -Terug van het front (Heimaturlaub) 1984 -Arts in Hong Kong ( Der Dschungendoktor ) 1984 -Speelbal van het geluk ( Glück muss man haben ) 1984 -Afspraak in de mist / Het glazen graf 1984 - Helende handen ( Die Strählende Hände ) 1985 -Een kruis in Siberie ( Ein Kreuz in Siberien ) 1985 -Een zomerliefde ( Sommerliebe) 1987 -Liefde in de stille Zuidzee ( Wer sterbt schon gerne unter Palmen) 1987 - De woestijndokter ( Der Wüstendoktor ) 1992
verder : Het slot van de Blauwe Vogels. Die Bucht der Schwarzen Perlen Das Berstein-Zimmer Liebesnächte in der Taiga. Die Ecstasy-Affäre. Die Blut-Mafia Der Hypnoseartzt Das Haus der verlorenen Herzen. Der Artz von Stalingrad. Dr. med. Erika Werner. Im Auftrag des Tigers.
What would you do if somebody you loved turned out to have done something very bad? Would you believe them incapable of evil?"
*** Een ongekende bestseller in Amerika ! In een klein dorpje in Maine wordt een 14 jaar oud gehandicapt meisje vermoord. Agent Nalen Storrow onderzoekt de zaak. Wanneer hij in bezit komt van informatie over de moordenaar die wijst in de richting van zijn zoon Billy , pleegt hij zelfmoord. Achttien jaar later besluit agente Tachel Storrow , Nalens dochter , de zaak te heropenen. Vrijwel onmiddellijk blijkt dat Nalens verdenkingen jegens zijn zoon op waarheid berustten. Rachels objectieve speurtocht naar de waarheid voert haar door een moeras van verdenkingen , angsten en een onverwerkt verleden. Onder de huid speelt deels in de wereld van blinde en slechtziende jongeren. Het vertelt het verhaal van psychische schade die door allerlei factoren niet hersteld of verwerkt kan worden. Thema's zijn o.a.: familierelaties, loyaliteit en (gebrek aan) vertrouwen. Dit alles speelt zich af in een herkenbaar decor, de karakters zijn geloofwaardig en hebben diepgang. Er lopen verschillende lijnen door het verhaal die mooi samenkomen. Naast de psychologische kant van het verhaal is er ook veel actie. Er gebeurt van alles en de schrijfster zet je verschillende keren op het verkeerde been. Langzaamaan leidt ze je naar de ontknoping die als een verrassing komt.
" Hij luisterde naar de wind, die gruwelijk eenzame klank van de wind. Zijn handen trilden niet. Hij stak de koude loop in zijn mond , keek even naar de sterren , waarvan de helderste stonden voor de mensen die hem in deze wereld het liefst waren ; zijn vrouw , zijn dochter , zijn zoon. En toen de sterren in lichtstrepen veranderden , haalde hij de trekker over. " - fragment uit Onder de huid.
ALICE BLANCHARD -
Alice Blanchard groeide op in Middletown in Connecticut, New England, Verenigde Staten.Haar vader was een bekend kunstenaar, haar moeder schrijft gedichten. Ze heeft nog twee zussen en een broer. Haar vader was manisch-depressief en heeft in 1985 zelfmoord gepleegd. Ze ging naar het Boston college, waar ze ´creative writing en filmmaking´ studeerde. Hier ontmoette ze haar echtgenoot Doug. Hij is een succesvolle regisseur/schrijver- producent van documentaires en commercials. Ze heeft daarna gewerkt op een blindenschool voor doofblinden en deed vrijwilligerswerk in een plaatselijk ziekenhuis. Ze vindt zelf dat ze de literaire achtergrond van huis uit heeft meegekregen. Haar favoriete schrijvers zijn oa. Jack Kerouac, J.D Salinger, Truman Capote en Jim Thompson. Een goed kort verhaal is moeilijk om te schrijven., zegt de schrijfster. Het vereist discipline en veel aandacht voor de karakters, de atmosfeer en de omgeving. Haar verhalen waren vrij lang, 25 paginas of meer en de mensen om haar heen gaven vaak als commentaar dat ze romans moest gaan schrijven. Op een bepaald moment heeft ze dat advies opgevolgd. Dus het schrijven van korte verhalen was voor haar een soort incubatieproces voor het schrijven van romans. Haar eerste misdaadroman ´Darkness Peering´ (Onder de huid) verscheen in 1999 en kreeg lovende recensies, onder andere in de New York Times. De recensenten van deze krant vonden het één van de opmerkelijkste boeken van 1999. Het werd ook uitgegeven in Australië, Brazilië, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Japan, Zweden en in Engeland. De inspiratie voor dit boek was afkomstig uit haar jeugd. Ze groeide op op het platteland en stelde zich voor hoe het zou zijn als daar het lichaam van een meisje gevonden zou worden. Een morele kwestie hield haar ook bezig: wat zou er gebeuren als blijkt dat iemand van wie je houdt iets verwerpelijks heeft gedaan? Opmerkelijk is dat de vader van een hoofdpersonage zelfmoord heeft gepleegd, evenals Blanchard's vader. Alice Blanchard heeft verschillende prijzen gewonnen: het PEN Syndicated Fiction Award, de New Letters Literary Award ,de Katherine Anne Porter Prize for Fiction voor haar korte-verhalenbundel The Stuntmans Daughter. In 2003 verscheen in Amerika The Breathtaker (Achter de storm). Dit is een misdaadroman over een commissaris die ontdekt dat een seriemoordenaar toeslaat tijdens een tornado.Alice Blanchard werd geinspireerd door een reis met haar man door Oklahoma. Ze vond het landschap geweldig; plat met verre luchten. Op een bepaald moment begon het hard te regenen en de lucht kreeg volgens haar een kleur die ze nooit eerder had gezien. Ze vluchtten naar een winkeltje en hoorden daar dat er een Tornado Watch bestond. Ze keken toe hoe de wind raasde en ze wist dat ze hierover wilde schrijven. De parellel van een tornado die verwoestend over een land gaat en een tornado die een gezin kan treffen, heeft ze geprobeerd uit te werken. Toen ze het verhaal in haar hoofd had, heeft ze research gepleegd in de bibliotheek om feiten over tornado's kloppend te maken.
"With this one, I was struck by the idea that a homicide can rip through a family the way a tornado rips through a town." "Oklahoma haunted me for months afterwards,"
Alice Blanchard ontleent haar inspiratie aan dromen of herinneringen. Ze kan niet voorspellen wanneer een boek af is. Het volgt zijn eigen pad, zegt ze.Ze houdt van complexe karakters. 'In dit t.v. tijdperk worden zaken soms erg gesimplificeerd, het echte leven is veel complexer en verwarrender.
"I love to write about normal everyday people who unexpectedly encounter something overwhelming. We all hope we can rise above who we are. Real challenge can bring out our heroic side, and Im interested in that." Alice Blanchard.
Oorspronkelijke titel : " The Sum of All Fears "-1991 Uitgeverij : Jack Ryan Enterprises Ltd. Nederlandse uitgave : A.W.Bruna Uitgeverij B.V., Utrecht.
" Neem de dapperste zeeman, de meest onversaagde piloot en de stoutmoedigste soldaat, schaar ze om een tafel en wat hou je over ? De som van hun angsten ". -Winston Churchill.
*** De Verenigde Staten hebben een ingrijpend vredesplan voor het Midden-Oosten opgesteld , dat inspeelt op de veranderende machtsverhoudingen in de wereld. Jack Ryan , historicus, ex-marinier en CIA-medewerker , krijgt opdracht de partijen voor te bereiden op de uitvoering ervan. Al snel treden echter tegenkrachten in werking. Bepaalde terroristische groeperingen voelen zich steeds meer in een isolement gedrukt door de verschuivingen in de politieke verhoudingen. Steun van de sovjets krijgen ze al niet meer. Ze spelen hun laatste ,wanhopige kaart uit. Eén schijnbaar opzichzelfstaand incident heeft grote gevolgen ; een meedogenloze gruwelijke daad betrekt de hele wereld in een crisis... De president van de Verenigde Staten raakt in paniek en lijkt niet opgewassen tegen deze situatie. Jack Ryan heeft een bijna onmogelijke opdracht : krijg grip op de situatie voordat de wereldleiders de controle over zichzelf- en de wereld- verliezen... Tom Clancy is de meester van de techno thriller!
Thomas Leo Clancy Jr.
beter bekend als TOM CLANCY , is op 12 april 1947 geboren in Baltimore County ,Maryland. Hij loopt school aan het Loyola Blakefiield College in Towson,,Maryland, tot 1965. Daarna ging Clancy Engelse literatuur studeren aan het Loyale College in Baltimore , waar hij zijn studies beindigde met de klas van 1969. Hij merkte op dat hij Engels studeerde omdat hij zichzelf niet slim genoeg vond voor de wetenschappelijke studies. Voor hij zijn literair debuut maakte werkte hij een tijdje als zelfstandig verzekeringsmakelaar. Clancy huwde met zijn eerste vrouw, Wanda ,in de jaren 1970. Nadat ze verscheidene kinderen kregen scheidde hij van haar in 1998. De media aandacht voor deze scheiding was groot, vooral door het feit dat de schrijver een bod had gedaan om Minnesota Vikings. te kopen , wat tot de onenigheid zou geleid hebben. In 1999 , op 52 jarige leeftijd hertrouwt Clancy met de 38-jarige schrijfster Alexandra Marie Llewellyn. De schrijver schermt zijn privé-leven goed af . Hij heeft vier kinderen. Zijn boeken zijn gebaseerd op feiten die hij vernuftig weet te mengen met fictie. Het schijnt dat hij hoge kennissen heeft bij de grote verdedigingsmachine van de Verenigde Staten en dat hij zijn feiten en technologische weetjes van hen krijgt te horen. In 1984 verscheen zijn eerste boek, The Hunt for Red October,' Het idee achter zijn debuut kreeg hij toen hij las over een mislukte poging van een Russisch militair schip dat probeerde over te lopen naar Zweden Ronald Reagan was een grote fan van dat boek ,en mede door diens aanprijzing is hij destijds doorgebroken. Ja, het schijnt zelfs zo te zijn dat de beste Clancy heeft geluncht in het Witte Huis, lezingen heeft gegeven aan de CIA en dat sommige van zijn boeken verplichte literatuur zijn op militaire opleidingen. Geheime militaire operaties,terrorisme, drugstrafiek, géopolitiek zijn allen thema's waarmee hij jongleert in zijn talrijke boeken. Het beste aspect van een Clancy-roman is de complexiteit van het plot, en vanwege de vele verfilmingen van zijn boeken heeft hij zich al spoedig een aardige reputatie in de media opgebouwd. Clancy is één van de drie auteurs , die het klaarspeelde om twee miljoen exemplaren te verkopen van een eerste drukoplage in de jaren negentig. Van zijn roman Clear and Present Danger (1989) werden 1.625.544 hardcover-boeken verkocht , waarmee het het best-verkochte boek van de 1980's werd. Tom Clancy verdedigde ook , tot verbazing van velen , de Islam, na de terroristische aanslag van 9/11. Hij sloot zich aan bij Generaal Anthony Zinni, in zijn kritiek op de oorlog in Irak en op staatssecretaris Rumsfeld. The Hunt for Red October, Patriot Games, Clear and Present Danger, en The Sum of All Fears zijn bewerkt als goedlopende filmversies met auteurs als Alec Baldwin, Harrison Ford en Ben Affleck als Clancy's meest geliefde personage Jack Ryan. De laatste jaren zijn zijn romans meer politiek getint en weerspiegelen ze zijn meer conservatieve filosofie. In de romans Executive Orders en The Bear and the Dragon is Jack Ryan de president van de V.S. Bij het verschijnen van The Teeth of the Tiger , laat Clancy ons kennismaken met de zoon van Jack Ryan en twee van zijn neven als hoofdpersonages. Verder schreef Clancy nog meerder non-fiction boeken , over de verschillende takken van de Amerikaanse strijdkrachten zoals : Tom Clancy's Net Force Tom Clancy's Net Force Explorers Tom Clancy's Op-Center Tom Clancy's Power Plays.
De auteur heeft ook zijn medewerking verleent aan verschillende boekenlijnen die door andere auteurs geschreven zijn . In 1996, werd hij medestichter van de computergame ontwerper Red Storm Entertainment en sindsdien staat zijn naam op verscheidene van Red Storm's meest succesvolle games. Red Storm is later verkocht aan Ubisoft Entertainment die verder gebruik maakt van Clancy's naam .
Reviews :
Not only does he write a novel weaving numerous plots and sub-plots, but unlike many of his contemporaries, Clancy never forgets leaves any hanging.
*** Al vroeg speelt Wanda Wiericke piano, aangemoedigd door haar moeder, die zangeres is, en ontmoedigd door haar vader Egbert, die, als Wanda wat ouder is, liever zijn dochter op het gymnasium ziet. De muziek en de piano, dat is alles voor haar. Met haar muziek probeert ze contact te maken met haar vader Egbert: Ik wil dat hij luistert, denkt Wanda. Dat hij de krant dichtvouwt, z'n ogen sluit en naar mij luistert. Dat hij denkt: wat speelt ze mooi. Wat is ze knap, en lief. Heel zacht begint de derde prelude. De vingers raken de toetsen snel en licht als muizenvoetjes. Wanda zit gebogen over het klavier, zij kruipt in het lied. Ze laat het opflakkeren, hevig en snel, en weer doven, steeds denkend aan de man die daar onder de lamp zit, de man die moet luisteren en horen. De man die de krant leest
Haar moeder stelt voor dat ze les neemt van Max De Leon, die haar af en toe op piano begeleidt als ze zingt. Wanda bezoekt De Leon heel graag. De lessen krijgen een abrupt einde wanneer De Leon, die van Joodse afkomst is, tijdens de oorlog wordt gedeporteerd.Pas aan het einde van de oorlog wordt haar op school verteld wat er met de Joden gebeurde, en ze beseft dat De Leon nooit zal terugkomen. De Leon laat Wanda een grote verzameling muziekboeken na. Jaren later is Wanda een gevierd pianiste. Ze trouwt met Bouw, die ze leert kennen in het verzorgingstehuis waar haar broertje Frank is ondergebracht.Uiteindelijk drijft de liefde voor muziek Wanda en Bouw uit elkaar. Tijdens een van Wanda's tournees belt de vriend van haar moeder op. Emma is ernstig ziek. Wanda zoekt haar op in het ziekenhuis, en op haar sterfbed laat ze een geheim doorschemeren; een geheim dat Wanda al lange tijd vermoed had. Haar tante bevestigt uiteindelijk haar vermoedens. Vele jaren later woont ze in Frankrijk. Op een avond leest Bouw Kraggenburg in de krant een recensie over een verzamel-cd van de pianiste Wanda Wiericke.Tientallen jaren is het geleden dat hij haar , zijn ex-vrouw , voor het laatst gezien heeft. De recensie vertelt hem dat zij begin jaren tachtig door ziekte gedwongen werd het muziekleven te verlaten, terwijl hij dacht dat ze in Amerika zat. De pianiste Wanda Wiericke heeft zich teruggetrokken in een bergdorp in de Pyreneeën. Zij heeft haar vleugel bij zich, maar kan er vrijwel niet op spelen omdat zij reumatiek in haar handen heeft. De man met wie zij dertig jaar geleden een tijd getrouwd was en die zij verlaten heeft omdat zij voor de muziek koos, komt achter haar verblijfplaats.Hij neemt het besluit zijn bezoek aan een congres in San Sebastian met een week te vervroegen en een omweg te maken langs de vrouw die haar muzikale ambities zwaarder liet wegen dan zijn liefde voor haar ... Tussen zijn vertrek en zijn aankomst bij haar is de roman geconstrueerd, afwisselend in de tegenwoordige en de verleden tijd.. De jeugd van Wanda, haar hartstocht voor de muziek, haar familieleven, het geheim rondom haar geboorte, haar muzikale carrière, haar relaties, haar onmacht om te communiceren buiten de muziek om. Het is een vervlechting van een muziekroman en een psychologische roman. Hoewel die niet feilloos verloopt, wordt de lezer door beide facetten zeer geboeid en meegesleept naar een net niet melodramatisch slot. Een roman over de onzegbare kracht van de muziek en de ontoereikendheid van de taal , over het menselijk tekort en het grote verdriet, over liefde en ambitie die met elkaar in conflict komen. Het boek eindigt wanneer Bouw door het raam van Wanda's huis kijkt en luistert naar haar pianospel.
Anna Enquist wordt in 1945 als Christa de Boer in Amsterdam geboren.Christa De Boer groeide op in Delft en komt uit een zeer intellectueel gezin.Haar vader was hoogleraar in de fysica en het verstand was bij haar thuis zeer belangrijk.Nadat Enquist was geslaagd voor het eindexamen gymnasium alpha studeerde ze klinische psychologie in Leiden.Ondanks het feit dat die studie haar met steeds meer weerzin vervulde, voltooide zij die wel. Vervolgens studeerde ze piano aan het Haags conservatorium, met bijvak cello. Een oude droom, pianiste worden, leek in vervulling te gaan. In 1976, na het behalen van het conservatorium, werd Anna Enquist docent psychologie en schoolpsycholoog aan het Sweelinckconservatorium in Amsterdam en is ze onmiddellijk aan een studie voor analyticus begonnen.
In 1988 krijgt ze een baan als psychoanalytica aan het Psychoanalytisch Instituut Amsterdam. Rond haar veertigste begint ze als hobby te schrijven. Een collega raadt haar aan de publiciteit te zoeken, waarop ze haar gedichten als Anna Enquist opstuurt naar tijdschrift Maatstaf. Uitgeverij De Arbeiderspers pikt haar gedichten op; de naam Enquist is gevestigd. In 1991 kwam haar eerste dichtbundel uit: Soldatenliederen.
Ze werd direct herkend als een dichteres met een heel eigen stem en werd uitgenodigd voor De Nacht van de Poëzie en Poetry International . Beide ambities uit haar leven, muziek en de psychoanalyse, zijn terug te herkennen in haar werk. Wie precies leest,kan haar dagelijkse doen en laten afleiden uit wat zij schrijft Zo is een van de twee hoofdpersonen in de roman Het Geheimeen pianiste. Ze is met een musicus getrouwd, de Zweedse cellist B.E. Widlund met wie ze twee kinderen kreeg. De band met Zweden was bepalend bij de keuze van een pseudoniem voor haar eerste gedichten.. Op 3 augustus 2001 kwam hun dochter Margit (27) op de Dam te Amsterdam om het leven bij een verkeersongeluk,toen zij werd overreden door een vrachtwagen zonder dodehoeksspiegel Mede dankzij Enquist werd zo'n spiegel verplicht gesteld. In 2004 verscheen een bundel gedichten over het gemis van haar dochter: De tussentijd. Verschillende romans en bundels van Anna Enquist zijn in diverse talen vertaald.
reviews :
'Een volbloed muziekroman.' - Rob Schouten in Trouw
'Anna Enquist heeft verstand van gevoel.' - Aleid Truijens in Volkskrant
'Het resultaat van dat alles is een boek dat een glashelder beeld geeft van eenzaamheid en pijn en dood, en angst voor dat alles. Enquist noemt de dingen bij de naam.' - Hans Goedkoop in NRC Handelsblad.
This is a work without a single false note...Her writing is full of such finely judged moments, the slow-burning epiphanies resonating in the mind long after the last page has been finished." The Times, London
Soldatenliederen (1991, poëzie) Jachtscènes (1992, poëzie) Een nieuw afscheid (1994, poëzie) Het meesterstuk (1994, roman) Klaarlichte dag (1996, poëzie) Het Geheim (1997, roman) De kwetsuur (1999, verhalen) De tweede helft (2000, poëzie) Hier was vuur (2002, poëzie) De ijsdragers (2002), boekenweekgeschenk De sprong (2003), vijf monologen, oorspronkelijk voor toneel geschreven; enkele werden uitgevoerd. De tussentijd (2004, poëzie) De thuiskomst (2005, roman)
"Wanneer ik een of twee dagen niet lees, krijg ik last van ontwenningsverschijnselen. Dan word ik onrustig en humeurig, terwijl ik van nature altijd opgewekt ben."-Maarten 't Hart.
*** Maarten 't Hart is ongetwijfeld éen van de meest beminde en meest gelezen verhalenschrijvers van de hedendaagse Nederlandse literatuur. Van het begin van zijn schrijverscarrière af , heeft hij een omvangrijk lezerspubliek weten te boeien , juist ook met zijn verhalen. Jaren geleden kon uit zijn werk al een bundel verzamelde verhalen van ruim 600 pagina's worden samengesteld, die moeiteloos een bestseller werd. Daarna zijn er diverse andere verhalenbundels van hem verschenen en bovendien publiceerde hij nieuwe verhalen in bladen en tijdschriften die nog niet aan uitgave in boekvorm toekwamen. Vandaar het besluit om een uitgave te maken waarin nu alle verhalen van Maarten 'tHart als - Verzamelde verhalen - opgenomen zijn. De auteur zelf bracht zijn verhalen in een bezield verband bijeen. Deze bundel bewijst ten overvloede dat hij als een van de weinigen in staat is een op zichzelf niet opzienbarende anekdote om te werken tot een voortreffelijke vertelling.Hij vertelt bevlogen waar dat moet, wordt ironisch waar dat passend is. De dialogen zijn pittig. De nostalgie waarmee hij terugblikt op zijn kindertijd heeft een warmte waaraan velen zich graag koesteren. Als aanwakkeraar van geestdrift voor literatuur heeft hij zijn gelijke niet.
'... en toch weet je, ik vind het leven zo ongelofelijk bizar, het is net een schaakspel met verkeerde stukken en veel te veel velden, het is net alsof je moet schaken op een dambord.' Het woeden der gehele wereld, p. 82
Maarten 't Hart : Maassluis 25-11-1944 Maarten 't Hart werd streng gereformeerd opgevoed.Zijn vader werkte in een tuinderij.Later werd hij beheerder van het kerkhof en grafdelver bij de gemeente Maassluis. Maarten was de oudste zoon, hij had een jongere zus en broer. Al als kind las Maarten 't Hart veel. Hij leende zijn boeken bij de Gereformeerde Evangelisatiebibliotheek. In de vakanties zo'n vijf per dag. Na de lagere school ging Maarten 't Hart naar het Groen van Prinstererlyceum in Vlaardingen. Hij studeerde vanaf 1962 biologie in Leiden met als hoofdvak ethologie, behaalde de doctorsgraad in 1978 en werkt sinds 1970 als etholoog aan dezelfde universiteit. Terwijl hij nog studeerde werkte hij twee jaar als biologieleraar aan het Groen van Prinsterlyceum (waar hij zelf leerling geweest was). en trouwde hij met Hanneke van Muyzenberg. Maarten 't Hart debuteerde in 'Maatstaf'. 't Hart publiceerde in tal van tijdschriften columns en artikelen over bijv. literatuur, muziek en feminisme. Bijv. in 'Vrij Nederland', 'Hollands Diep', NRC-Handelsblad', 'Tirade', 'De Gids', 'Bzzlletin' en 'Haagse Post'. Van 1992 tot 1994 publiceerde Maarten 't Hart in NRC Handelsblad een serie alternatieve bijbeloverdenkingen Ze werden gebundeld in 'Wie God verlaat heeft niets te vrezen' (1997) Maarten 't Hart verzorgde gastcolleges literatuur aan de Leidsche Universiteit. Maarten 't Hart debuteerde in 1971 met 'Stenen voor een ransuil', geschreven in zijn vrije tijd tijdens zijn legerdienst., onder het pseudoniem Martin Hart. Zijn romans en verhalen zijn vaak autobiografisch van aard en spelen zich dan af in een streng godsdienstig milieu, waaruit de hoofdfiguur probeert te ontsnappen, maar daar nauwelijks in slaagt. Het 'anders zijn' (gepaard met eenzaamheid) is ook een thema dat vaak terug komt. De kritiek vindt dat Maarten 't Hart zichzelf teveel herhaalt. Hij heeft er geen moeite mee zichzelf te zien als 'een opstapje naar de literatuur'. Omdat zijn eerste romans niet goed verkochten, durfde zijn uitgever een volgende roman niet aan. 'Een vlucht regenwulpen' heeft op de uitgeverij zeven jaar in een la gelegen. In 1987 wordt Maarten 't Hart full-time schrijver. In 1993 presenteert Maarten 't Hart een literair televisieprogramma: 'Tussen dag en nacht'. in 1994 moet hij hier gedwongen mee stoppen. Hij had last van hartritmestoornissen.
Reviews :
" Ook als Maarten 't Hart geen romans had geschreven zou hij zijn meesterschap in onze literatuur hebben vastgelegd, onderstreept en bevestigd als verhalenschrijver.'-NCR -Handelsblad.
"Hem is wel eens 'eentaligheid' verweten, maar ik ken geloof ik geen schrijver die tweetaliger is dan Maarten 't Hart. Zijn romans en verhalen zijn evenzeer van de straat als van de cultuur-NCR Handelsblad
Uitspraken van de schrijver zelf:
"Emoties zijn volstrekt onbelangrijk. Wat belangrijk is, is dat je een goed verhaal hebt. Je schrijft ook nooit iets van je af, je kunt hoogstens iets naar je toe schrijven. Voorzover er emoties in het spel zijn, komen die vanzelf te voorschijn als je bezig bent met schrijven. Maar ze dienen niet als brandstof om te kunnen werken."
"Ja, heimwee naar vroeger en naar die prachtige tale Kanaäns heb ik zeker. Ik mag graag naar een dienst van heel streng gereformeerden gaan om die taal weer eens te horen. Overigens hoeft daarom niet alles van vroeger hetzelfde te blijven, maar het is wel jammer dat in de progressieve vormen van christendom die stoere taal is vervangen door slap gewauwel."
LITERAIRE PRIJZEN: Eervolle vermelding Reina Prinsen Geerligsprijs voor 'Stenen voor een ransuil' Multatuli-prijs 1975 voor 'Het vrome volk'. J. Greshoff-prijs 1978 voor 'De som van misverstanden'. De Gouden Strop 1994 voor 'Het woeden der gehele wereld'. Zweedse prijs voor de beste vertaalde misdaadroman 1994 voor 'Het woeden der gehele wereld'.
Bibliografie :
1971 Stenen voor een ransuil roman 1973 Ik had een wapenbroeder roman 1973 Ratten wetenschappelijke studie 1975 Het vrome volk verhalen 1976 De kritische afstand essays 1976 Natuurlijke historie essays (met Midas Dekkers) 1976 Avondwandeling verhaal 1977 Mammoet op zondag verhalen 1977 Laatste zomernacht novelle 1978 De som van misverstanden essays 1978 Een vlucht regenwulpen roman 1978 De stekelbaars wetenschappelijke studie 1978 A study of a short term behaviour cycle proefschrift 1978 De dorstige minnaar verhalen 1979 Ongewenste zeereis essays en verhalen 1979 De aansprekers roman 1979 Floroskoop - November (1979) 1980 De droomkoningin roman 1981 De zaterdagvliegers verhalen 1982 De vrouw bestaat niet essays 1982 Alle verhalen 1983 De kroongetuige roman 1983 Het eeuwige moment essays 1984 De ortolaan Boekenweekgeschenk 1984 Het roer kan nog zesmaal om autobiografie 1985 De huismeester verhalen 1986 De jacobsladder roman 1987 De draagmoeder verhaal 1987 Het uur tussen hond en wolf roman 1988 De steile helling roman 1989 De unster verhalen 1990 Een dasspeld uit Toela essays 1991 Onder de korenmaat roman 1992 Een havik onder Delft essays 1993 Het woeden der gehele wereld roman 1996 Het gebergte. De tweeënvijftig romans van S. Vestdijk essays (met H. Br. Corstius) 1996 De nakomer roman 1997 Wie God verlaat heeft niets te vrezen. De Schrift betwist essays. 1998 De vlieger 1999 Mijn vaderstad: een literaire wandeling door het Maassluis van Maarten 't Hart 1999 Een deerne in lokkend postuur: persoonlijke kroniek 1999 De gevaren van het joggen (columns) 2000 De schrijver. Een literaire estafette (met Harry Mulisch, Gerrit Komrij, Adriaan van Dis, Remco Campert, Marga Minco, Hugo Claus, Joost Zwagerman) 2000 Johann Sebastian Bach 2002 De zonnewijzer 2002 De Dood van een kroonprins (met anderen) 2004 Lotte Weeda 2004 De groene overmacht (nieuwjaarsgeschenk,)
Donderdagmiddag Halfvier van : KRISTIEN HEMMERECHTS
Uitgeverij : Atlas - Amsterdam/Antwerpen.-2002
"Ik registreer alles, een enorme rijkdom én een geweldige last." - Kristien Hemmerechts.
Dit is een boek over kinderen. Over mensen die kinderen willen maar ze niet kunnen krijgen, of ze kunnen krijgen maar ze niet willen , of ze krijgen zonder ze te willen, of ze willen en ook krijgen. En omdat het een boek over hebben en krijgen en willen van kinderen is , is het ook een boek over de liefde, en over het maken van die kinderen , dat soms in liefde gebeurt , soms ook niet . Dit boek is geschreven omdat de schrijfster gelooft , dat de belangrijkste relatie die een mens in zijn leven kan hebben, die met zijn of haar kinderen is , ongeacht het succes of het falen ervan. Meer en meer gelooft ze dat ouders onvoorwaardelijk van hun kinderen moeten houden, hoe moeilijk dat soms ook kan zijn. Dit boek is dan ook opgedragen aan alle kinderen , en dus aan ieder van ons.
Kristien Hemmerechts :-1955
Kristien Hemmerechts (Brussel 1955) studeerde Germaanse filologie aan de Universitaire Faculteiten Sint-Aloysius (thans Katholieke Universiteit Brussel) en aan de Katholieke Universiteit van Leuven.Zij volgde het eerste gedeelte van de doctorale studie aan het Instituut voor Algemene Literatuurwetenschap, Universiteit van Amsterdam. Zij werd assistente Engelse literatuur en Engelse taal aan UFSAL. Op 15 januari 1986 promoveerde zij met een studie over het werk van de schrijfster Jean Rhys. Kristien Hemmerechts debuteerde in 1987 met de roman "Een zuil vanzout " en ontving in 1992 de Frans Kellendonkprijs. Men prees haar sobere, trefzekere stijl en frisse thematiek Sinds oktober 1992 is zij hoofddocente Engelse literatuur aan de K.U. Brussel. Zij verbleef als gastschrijfster aan de Universiteit van Kaapstad (UCT), aan de universiteit van Leiden (RUL) en aan de Universiteit van Berlijn. Sinds 1999 doceert zij ook wereldliteratuur aan de studenten drama van het conservatorium Antwerpen en Studio Herman Teirlinck (Hogeschool Anwerpen). Kristien Hemmerechts schrijft al jaren regelmatig recensies over Engelstalige literatuur voor Vlaamse en Nederlandse kranten (De Morgen, HP/De Tijd, Vrij Nederland, De Standaard, Nieuw Wereldtijdschrift). Zij is de auteur van een aantal romans verhalen, reisverhalen en essays, die verschenen zijn bij de uitgeverijen Houtekiet, De Arbeiderspers en Atlas. Verder heeft ze een aantal scenario's geschreven voor korte films (die verfilmd zijn), en de roman Anna Karenina bewerkt voor toneel . Romans van haar zijn vertaald in het Duits, het Frans en het Russisch. Kristien Hemmerechts , is de weduwe van dichter Herman de Coninck, die overleed aan een hartaanval in 1997. Over hem en hen samen gaat haar boek Taal zonder mij (1998). In een interview zei ze:"Ik heb aanvaard dat de dood mijn thema is. Ik heb daarover iets mee te delen." Een jaar als (g)een ander-2001, is een dagboek dat zij nauwgezet bijhield van 5 februari 2001 tot 15 februari 2002, een jaar waarin ze veel tijd doorbracht aan de schrijftafel, maar ook een jaar waarin ze lezers en schrijvers ontmoette, op de tandem door Madagaskar fietste, de terroristische aanslag in New York volgde en de bombardementen op Afghanistan.
"Als je publiceert en veel interviews geeft, loop je het risico dat je jezelf te serieus neemt. Lesgeven biedt tegengas. Studenten zijn superkritisch. Ik vind het belangrijk dat je steeds andere meningen hoort en niet alleen de meningen van degenen die je bewonderen, dat je gedwongen wordt om steeds opnieuw na te denken. Ik wil niet verstarren."
"Schrijven lost niets op, het geneest niet [..] Waar ik het wel mee eens ben, is dat schrijven ontstaat waar het spreken te kort schiet."
Bibliografie :
A Plausible Story and a Plausible Way of Telling It: A structuralist analysis of Jean Rhys's novels (1987) Een zuil van zout, Houtekiet 1987 (novelle). Weerberichten, Houtekiet 1988 (korte verhalen) Brede heupen, Arbeiderspers 1989 (roman) 's Nachts, Houtekiet 1989 (korte verhalen) Zonder Grenzen, Arbeiderspers 1991 (roman) Maan 1991 Kerst en andere liefdesverhalen, Atlas 1992 (korte verhalen) Zegt zij, zegt hij, verhalen uit Weerberichten en 's Nachts 1992 Wit zand, Atlas, 1993 (roman) Lang geleden, Atlas, 1994 (verhalen) Amsterdam Retour, Atlas, reisverhalen, 1995 Veel vrouwen, af en toe een man, Atlas, 1995 (roman) Patatten ophalen, een novelle t.g.v. jaarwisseling 1995-1996 Altijd met uw gezever, gij, Atlas, 1996 (vier gebundelde essays) Kort kort lang, Atlas, 1996 (korte verhalen) Margot en de engelen, 1997 (roman) Anna, Esther, Suzanna en de anderen, lezing t.g.v. 6e lustrum Theologische Faculteit van de Katholieke universiteit Brabant 1997 Literatuur na de dood, Louis Paul Boon lezing 2-10-1988 Taal zonder mij, 1998 (over de poëzie van Herman de Coninck) Vrouwelijkheid, mannelijkheid, literatuur -1998 De tuin der onschuldigen, 1999 (roman) De kinderen van Arthur, 2000 (roman) Donderdagmiddag.Halfvier., 2002 (roman) Een jaar als (g)een ander, 2003 (dagboek) De laatste keer, 2004 (roman) V, notities bij een reis naar Vietnam, 2004 De waar gebeurde geschiedenis van Victor en Clara Rooze, 2005 (roman)
Oorspronkelijke titel : " Past Imperfect " -1998 Uitgave :Michael Joseph, London. Nederlandse uitgave: A.W. Bruna Uitgevers b.v., Utrecht. vertaling :Martin Jansen in de Wal.
*** Zuid-Frankrijk, augustus 1963. De tienjarige Christian Rosselot wordt ontvoerd en verkracht. Meer dood dan levend laat de dader hem achter in een korenveld. Niet lang daarna sterft het kind. De lokale gendarme arresteert de plaatselijke dronkelap , ondanks het feit dat de bewijsvoering tegen hem niet sterk is. Een tweede verdachte gaat vrijuit doordat hij bescherming geniet in hoge politieke kringen. De enige die tegen deze vorm van klassenjustitie bezwaar aantekent , is de jonge inspecteur Dominic Fornier , maar na de nodige druk van hogerhand laat hij zijn protest varen ...
Californië , december 1994 Een Engels gezin raakt betrokken bij een verkeersongeval. Jeremy en Allison Capel komen beiden om het leven, maar hun zoon Eyran overleeft de ramp en om de traumatische gebeurtenis te verwerken , gaat de jongen in therapie. Tijdens een hypnose-sessie komen er plotseling beelden naar boven die lijken te wijzen naar iets dat lang geleden heeft plaatsgevonden , lang voordat hij geboren was. Iets gruwelijks dat zich ooit in een korenveld afspeelde ...
Reviews : 'Oude schuld is een thriller van de bovenste plank. Op een knappe manier worden heden en verleden met elkaar verweven.Vanaf de eerste bladzijde heeft het je in zijn greep en na iedere bladzijde wil je meer.'- Radio Goeree Lokaal
'Een meeslepende psychologische triller. Ingewikkeld , doch daardoor ook wel zo boeiend ... ' -Brabants Dagblad.
' De uitgediepte karakters , de verassende ontknoping , maar vooral de manier waarop Matthews de spanning langzaam opbouwt , maakt dit boek tot één van de beste thrillerdebuten van de voorbije jaren - -Humo.
John Matthews :1953
Naast romanschrijver is John Matthews een ervaren journalist , uitgever en publiciteits- consultant . Hij schrijft o.a voor The Independent en Sunday Times . Na het succes met "Past Imperfect ", de thriller die een internationale bestseller werd , heeft hij zich vooral toegelegd op het schrijven van boeken.. Hij heeft trouwens opnieuw een veelbelovende thriller " Ascension Day " in voorbereiding , welke gepubliceerd zal worden in februari 2007. De schrijver woont in Surrey met zijn vrouw en zoon.
Oorspronkelijke titel : " Shades of Grace "-1995 Uitgeverij : Harper Troch Nederlandse uitgave : Uitgeverij De Kern
"Aangrijpende roman over de grenzen van liefde en plicht,verantwoordelijkheid en vertrouwen ... "
*** De beroemde journaliste Grace Dorian heeft een probleem dat zij met niemand durft te delen - zelfs niet met haar enige dochter Francine. Grace is af en toe zo vergeetachtig dat ze er bang van wordt. Haar werk lijdt eronder, maar koppig houdt Grace vol dat er niets met haar aan de hand is. " Grace Dorian staarde verbijsterd naar de kranten op haar bureau.Ze had geen idee hoe die daar terecht waren gekomen , geen idee waar ze voor dienden. Ze rommelde wat in de stapel, op zoek naar aanwijzingen. ( ...) Denk nà , riep ze inwendig , vechtend tegen de paniek ."
Tot ze zo maar door een rood licht rijdt en in het ziekenhuis belandt. Francine is diep geschokt wanneer ze hoort dat haar moeder de ziekte van Alzheimer heeft - Grace is pas 61. Samen besluiten ze Grace's toestand voor de buitenwereld geheim te houden. Francine zal het werk van haar moeder zolang overnemen. Zelf heeft Francine ook een dochter , de rebelse Sophie , die haar troost en steun misschien nog wel harder nodig heeft dan Grace. Zo raakt Francine gevangen tussen haar als maar groeiende verantwoordelijkheden. Van een eigen leven komt niet veel meer terecht , juist nu de jonge dokter Davis Marcoux , die haar moeder verzorgt ,interesse in haar toont. Vechtend tegen haar paniek vraagt Francine zich af hoe lang zij dit zware leven nog kan volhouden en hoe lang ze het geheim van Grace's ziekte nog zal kunnen bewaren ...
I was well into the writing of SHADES OF GRACE when it was disclosed that Ronald Reagan had Alzheimer's disease. I desperately wanted my publisher to use the Alzheimer's angle in promoting the book, but they declined, fearful that my audience would shy away. They were wrong. My readers rose to the occasion. I have received some of my most gratifying mail from readers of SHADES OF GRACE. "
Barbara Ruth Greenberg Delinsky - 1945 ook bekend als : Billie Douglass , Bonnie Drake.
-De New York Times bestselling -schrijfster is geboren en opgegroeid in de voorsteden van Boston. Op achtjarige leeftijd verloor ze reeds haar moeder , wat voor haar een schokkende gebeurtenis was. Nadat ze afstudeerde van Newton High School , behaalde ze een kandidatuur in psychiologie aan Tufts University en met de motivatie om een beter betaalde job te kunnen krijgen -( haar man was juist rechten beginnen studeren , en ze konden het geld goed gebruiken)- behaalde ze ook nog een M.A. in sociologie aan het Boston College. Hoewel ze van zichzelf wist dat ze behoorlijk kon schrijven is het bij haar nooit opgekomen die gave professioneel te gaan gebruiken. Tijdens haar graduaat-studies , werkte ze als onderzoekster aan de Massachusett Societeit voor preventie van Kindermishandeling ., en als fotografe en reporter voor de Belmont Herald. Haar tweeling was vier geworden als ze toevallig een intrigerend dagbladartikel vindt waarin drie vrouwelijke schrijfsters geprofileerd worden. Door interesse gaat ze zelf drie maanden opzoekings-en voorbereidingswerk doen en begint met het schrijven van haar eigen boek . Dit gebeurde in 1980. Sindsdien heeft ze meer dan vijfenzestig romans geschreven. Na een romantische intermezzo schakelt ze over op fictie ;met romans als For My Daughters ,Together Alone, en A Woman's Place. Barbara Delinsky schrijft over onderwerpen die vrouwen na aan het hart liggen. zoals ouderschap, huwelijk ,en vriendschap. Ze is één van de meest toonaangevende auteurs van eigentijdse vrouwenromans. Van haar boeken zijn wereldwijd meer dan 8 miljoen exemplaren verkocht. en ze zijn in vijfentwintig talen vertaald. Ze verschijnen regelmatig op de bestsellerslijsten van New York Times, Wall Street Journal, Washington Post, Publishers Weekly, en USA Today . Mevr. Delinsky heeft zelf borstkanker overwonnen en tracht nu een voorbeeld te zijn voor andere vrouwen die dit dilemma voor ogen zien.
In oktober 2001 verscheen haar eerste non-fiction publicatie : Uplift:Secrets from the Sisterhood of breast cancer survivors . Dit is een handboek, vol praktische tips en bemoedigende anekdotes die ze samenstelde met de hulp van 350 borstkankerpatiënten en hun families en vrienden. over het hele land. De donatie van de opbrengsten van haar schrijvershonorarium voor dit boek , maken het mogelijk dat aan Massachusetts General Hospital de eerste twee opleidingsjaren van een oncologist-chirurg betaald worden.
Ze huwde met een advokaat, heeft drie volwassen zonen, twee schoondochters en woont afwisselend in Boston en hun lake-house in New Hampshire.
Uitspraak van de schrijfster:
"What do I love most? Working with words. Words in a sentence are like pieces of a puzzle... There's nothing like the moment when, after working and reworking a sentence, everything falls into place, and you know that it's right."
Oorspronkelijke titel : " Millennium " - 1995 Nederlandse uitgave: Uitgeverij Contact.
'he makes history a smart art'. -The Times.
*** Deze kroniek vangt aan met The Tale of Gendji , het grote Japanse epos dat rond het jaar duizend werd geschreven.Het boek analyseert de vier belangrijkste wereldbeschavingen - de Chinese , de islamitische en die van het Latijnse en byzantijnse christendom ; alle zeer expansief. Sinds de stichting van de Verenigde Staten kan zelfs gesproken worden van een Atlantische suprematie , die drie eeuwen heeft standgehouden. In de twintigste eeuw komt deze machtsverhouding onder druk te staan. Het verlies van de koloniën , twee wereldoorlogen met desastreuze gevolgen , de ineenstorting van het Sovjetimperium en de opkomst van de islamitische wereld zijn daarvan frappante voorbeelden. Het zwaartepunt beweegt zich langzaam in de richting van de Stille Oceaan : China , Japan , Taiwan , Korea ,Hongkong ; dezelfde plek waar de beschaving van dit millennium een aanvang nam. In het laatste hoofdstuk vindt de synthese plaats van tien eeuwen geschiedenis ; vandaar werpt de auteur een blik in de toekomst. Millennium is een klassevoorbeeld van een nieuw soort geschiedschrijving. De auteur volgt geen conventionele patronen en kijkt meestal uit een ongewone hoek naar de belangrijke gebeurtenissen uit de geschiedenis. Hij gelooft dat de geschiedenis in werkelijkheid niet objectief beschreven kan worden en dat de historische waarheid afhangt van de hoek waaruit de geschiedschrijver die benadert. Verder neemt hij aan dat geschiedenis chaotisch verloopt en dat de ware oorzaak van het gebeuren niet altijd precies kan opgespoord en in detail beschreven worden. Hij beschouwt geschiedenis als scheppende kunst ,die best kan weergegeven worden door een gedisciplineerde verbeelding , met kennis en respect voor de bronnen. Het boek is dan ook een geraffineerd mengsel van gedetailleerde beschrijvingen en globaal overzicht , in een stijl die zo plastisch is dat de lezer -tegelijk in-en ousider - het verleden ervaart als ware het persoonlijk beleefd.
Always provocative and often startling... Thank God we can rely on the likes of Fernandez-Armesto to give history a breathtaking new spin." Roy Porter over Millennium.
Citaten :
"With my usual intellectual perversity, I thought it would be interesting to have a history of world written from an imaginary perspective. I am interested in shifting perspective. I do believe in objective historical reality. I do believe that the truth is out there and Im absolutely not a relativist or a postmodernist
"I defend people's right to deny the Holocaust and to utter lies so long as the rest of us remain aware that what they're saying is a lie."
Felipe Fernàndez-Armesto : 1950
De Britse historicus en auteur Felipe Fernàndez-Armesto schreef verscheidene populaire historische werken. Hij is professor in Global Environmental History at Queen Mary, University of London en lid van de faculteit van moderne geschiedenis van Oxford University., Hij maakt deel uit van het bestuurscomité van the University of Chicago Press's History of Cartography en van het bestuur van Studies in Overzeese Geschiedenis (Universiteit Leiden)en verzorgt gastcolleges in Europa en Amerika. Hij schreef o.a. de boeken Millennium, Civilizations en Food, is journalist bij The Economist en The New York Times. Verder schreef en presenteerde hij Channel 4s Confessions of an Arms Dealer en BBC2s Henry V, BBC2s TONY award-winning series Armada en werkte ook mee aan Millennium, een tiendelige BBC / CNN serie gebaseerd op zijn boek Regelmatig presenteert hij ook BBC's Radio 4s programma Analysis. Reviewers vergeleken hem met Gibbon, Montesquieu , Toynbee , Braudel en A.J.P. Taylor.
Bibliografie :
The Canary Islands after the conquest. Before Columbus The Spanish Armada. Barcelona: a thousand years of the city's past. Columbus Columbus on himself. Edward Gibbon's atlas of the world. The European opportunity. The Global opportunity. Millennium: A History of Our Last Thousand Years (1995).·Civilizations (2000). Food: A History (published as "Near a Thousand Tables" in US/Can) (2001). Americas (2003) Ideas That Changed the World (2003). Pathfinders. Dus jij denkt dat je een mens bent?-Uitgeverij Prometheus BV Vassallucci
"de integere literaire verbeelding van een proces dat nauwelijks is te beschrijven.- een echte publieksroman "
, taut with Hitchcock tension and warmed by a redemptive love story.
*** We waren al met zijn vieren toen Ida werd geboren, in een ongewoon koude zomernacht.Dankzij de bijna volle maan was het zelfs om twee uur nog zo licht dat we de sproeten op elkaars neus konden tellen.'
De twaalfjarige Ellen is de enige van vier kinderen uit het gezin Van Bemmel die de gezinsuitbreiding met grote onrust tegemoet ziet. Want stel dat de banvloek die zij over haar nieuwe zusje heeft uitgesproken werkelijkheid wordt. Vijfentwintig jaar later keert Ellen, als enige nog levende Van Bemmel, terug naar haar ouderlijk huis. Zij is zwanger, ongepland maar niet geheel toevallig. Vol angst bivakkeert ze in de lege, kale kamers, die bevolkt worden door schimmen. Ze is aan bed gekluisterd omdat een miskraam dreigt en ze wordt achtervolgd door haar steeds veeleisender wordende overleden familieleden. Bladerend in het oude fotoalbum probeert ze een antwoord te vinden op de vragen die haar eigen kind haar later zal stellen: 'Heb ik dan geen oma, mama? Geen opa? Heb ik geen familie? Hoe komt dat?'
De roman Een hart van steen kwam in het nieuws door de grote internationale belangstelling.Het is Dorrestein's eerste boek dat in het Engels vertaald wordt. De vertaalrechten van dit boek werden verkocht aan meer dan tien verschillende landen.
Renate Dorrestein : werd op 25 januari 1954 in Amsterdam geboren, waar ze opgroeide in een rooms-katholiek gezin.Al op de lagere school begon ze met schrijven. In 1972 behaalde Renate haar gymnasiumdiploma aan het Keizer Karel College in Amstelveen, waarna ze besloot niet te gaan studeren, maar te gaan werken. Ze werd verslaggeefster bij het weekblad Panorama en reisde daarvoor de hele wereld af. In 1977 verliet ze dit tijdschrift en werkte in de daaropvolgende jaren voor verschillende andere bladen, waaronder Opzij, Viva en De Tijd. Met haar columns en artikelen beoogde Dorrestein de wereld wakker te schudden en te provoceren. Ook hielp zij in 1986 de Anna Bijns Stichting op te richten, die elke twee jaar een speciale prijs uitlooft voor de vrouwelijke stem in de letteren. De zelfmoord van haar zusje in 1979 heeft op haar persoonlijkheid en haar schrijverschap een enorme invloed gehad, net als later de ziekte ME, die haar ruim tien jaar lang het leven moeilijk maakte. Nadat ze jaren tevergeefs had geprobeerd haar boeken gepubliceerd te krijgen, ontdekte een uitgeverij in 1983 eindelijk haar talent en verscheen haar debuutroman Buitenstaanders. Dorrestein deinst er niet voor terug om in haar romans over maatschappelijke kwesties te schrijven en dit maakt haar werk vrij uniek. Van 1986 1987 was zij als writer-in-residence verbonden aan de University of Michigan in Ann Arbor (VS), en sedertdien geeft ze nog altijd regelmatig masterclasses op universiteiten in Europa en de Verenigde Staten. Al in de jaren tachtig wees Hella S. Haasse er op dat Dorresteins romans veel kenmerken vertonen van het genre dat 'gothic novel' (gotieke roman) of ook wel 'female gothic' (vrouwelijke gotiek) wordt genoemd. Dit genre is in de achttiende eeuw in Engeland ontstaan., met typisch gotische themas zoals verdrongen herinneringen, familiegeheimen, geestverschijningen en boedstollende gewelddadigheden Dorrestein is de eerste Nederlandse auteur die in deze traditie te plaatsen is en die er een moderne draai aan heeft gegeven. Haar verhalen spelen zich vaak op geïsoleerde plaatsen af die veiligheid lijken te bieden, maar ook voor een verstikkende atmosfeer zorgen. Waan en werkelijkheid lopen soms naadloos in elkaar over. Ze deelt met Hitchckock een bijzonder gevoel voor spanning. Die spanning weet ze zo op te voeren dat je tot aan het einde toe uit balans bent.
Reviews :
"Wat vooral aanspreekt en daarin ligt haar kracht is de gedrevenheid die Dorrestein haar personages meegeeft. Hun overlevingsdrang en moed zijn onbegrensd, en hun eenzaamheid is daardoor des te meer invoelbaar.
" Een hart van steen is een overtuigende roman. Dat komt doordat de roman uiterst zorgvuldig is opgebouwd, met een ijzeren logica en een grote verbeeldingskracht. " -De Volkskrant.
"Een meeslepende, verontrustende roman die je het liefst in één keer uitleest. "- Trouw
'Een roman die sympathie en respect afdwingt.' - NRC Handelsblad
Een sterke man : genomineerd voor de Libris Literatuurprijs . Zonder genade: genomineerd voor de AKO Prijs. Verborgen Gebreken, Een hart van steen en Het Duister dat onsscheidt werden genomineerd voor de Trouw/NS publieksprijs. Ontaarde moeders en Een hart van steen werden genomineerd voor The International IMPAC Dublin Literary Award. Haar hele oeuvre in 1993 bekroond met de Annie Romein Prijs. In 1997 kreeg ze de jonge Gouden Uil voor Verborgen gebreken. In1997 schreef ze het Boekenweekgeschenk , Want dit is mijn lichaam.
Advocaat van de Hanen van : A.F.Th VAN DER HEIJDEN.
DE TANDELOZE TIJD 4 - "Advocaat van de Hanen.-1991" Uitgeverij : Em. Querido's nv -Amsterdam
" Een omweg van de verbeeldingskracht "
*** Een perfect onder controle gehouden roman. Je weet het pas op het einde, maar het is een roman die zijn potentieel tot dan achterhoudt , als een altijd beschikbare reserve. Pas dan blijkt het een spiegel van de wereld op te houden, zoals een boek dat maar eens om de zoveel jaren kan. Zonder overdrijven is het dan ook één van die eenzame hoogtepunten uit de Nederlandse literatuur. Van Der Heijden heeft zijn tijd en zijn generatie beschreven als niemand tevoren. Hij weet Amsterdam op te roepen als een metafoor voor de wereld, waarin de snelheid , de agressie , het yuppie-dom , de corrupte politiek Dostojevskiaanse allures aannemen. De "hanekammen" mogen misschien uit het geheugen van de journalistieke berichtgeving zijn verdwenen , na deze roman bestaan ze voor eeuwig. Van Der Heijden is een schrijver die onze moderne tijd grift. Advocaat van de hanen is een bikkelhard commentaar op onze tijd . De advocaat staat aan de kant van de "hanekammen " maar delft als persoon het onderspit, door zijn eigen zwakte , de drankzucht. Door Ernst Quispel uit de roman-cyclus De tandeloze tijd raakten lezers bekend met het begrip 'kwartaaldrinker' Die compositie van de geschiedenis van de advocaat Ernst Quispel wordt naar het eind toe steeds dichter en spannender. De ontknoping met de catharsis aan het einde is puur schrijverschap. Zo bouwt iemand een breed verhaal op , zo trekt iemand op het eind de touwtjes weer bij elkaar. Dat eigen gewetensonderzoek van de hoofdpersoon heeft een perfecte harmonie gevonden met het beeld van de gebeurtenissen.
Adrianus Franciscus Theodorus van der Heijden : werd op 15 oktober 1951 te Geldrop geboren. Hij groeide op in een arbeidersmilieu en ging na de middelbare school in Eindhoven wijsbegeerte en filosofie studeren in Nijmegen, later in Amsterdam. Onder het pseudoniem Patrizio Canaponi debuteert hij in juni 1978 met het verhaal Bruno Tirlantino, of de bruiloft van prinses Ann in het literaire tijdschrift De Revisor., schrijft hij ( o.m. de merkwaardige verhalenbundel 'Een gondel in de Herengracht' of de roman 'De draaideur
'). Thans wenst hij als schrijver A.F.Th. genoemd te worden. Binnen zijn verhalen en romans is het eigen leven van de schrijver te herkennen. Dit maakt dat het gehele oeuvre met elkaar verbonden is. Dat wil echter niet zeggen dat gebeurtenissen en personen in zijn werk een getrouwe afspiegeling zijn van zijn eigen leven: hij gebruikt deze vrij, om ze te combineren met fictie, filosofische uitwijdingen en een treffende sfeertekening van de Nederlandse sociale- en culturele geschiedenis vanaf de jaren vijftig. Van der Heijden wordt wel eens gezien als de vertegenwoordiger van een generatie die na de oorlog opgroeide Hij verbleef regelmatig in Italië. Daar schreef hij ook zijn eerste twee boeken, op een klein eiland in het Trasimeno-meer, niet ver van Perugia. Kern van het oeuvre van Van der Heijden is zijn cyclus 'De tandeloze tijd' .Om te schrijven heeft hij twee cellen gehuurd in een voormalige gevangenis.Daar schrijft hij aan De tandeloze tijd Aan De tandeloze tijd ligt volgens Van der Heijden een oermanuscript ten grondslag dat hij schreef tussen zijn zestiende en twintigste levensjaar.Het is een tekst waarin alles voorkomt, waarin zijn jeugd op een sluitende manier vorm gegeven wordt.Van hieruit realiseert hij de ambitie van zijn hoofdpersoon: leven in de breedteWant er was een duizelingwekkend bestaan mogelijk - niet "in de lengte", zoals we het gewend waren, maar in de breedte, waar alles sneller verliep, meer in beweging was, geen aardse tijd verloren ging: waar alle gebeurtenissen zich gelijktijdig afspeelden, in plaats van elkaar tijdrovend op te volgen... Kenmerkend is dat deze oorspronkelijk bedoeld is als trilogie, maar veel omvangrijker werd. (Het loopt vaak anders met de bedoelingen van Van der Heijden)Zo zijn er al jaren vooraankondigingen van nieuwe romans, welke maar niet verschijnen of groeien hoofdstukken soms uit tot complete romans.)Daarnaast publiceert hij tussendoor ook 'los' autobiografisch werk, onder andere in de vorm van dagboekaantekeningen. In de cyclus De tandeloze tijd staat Albert Egberts (deels alter ego van de schrijver zelf) centraal,maar gaandeweg treden er ook andere personen op de voorgrond. We volgen Albert vanaf zijn kindertijd in Brabant (Vallende ouders) tot en met zijn ondergang als junkie in Amsterdam (Onder het plaveisel het moeras), maar maken tussendoor ook kennis met onder andere de advocaat Ernst Quispel (Advocaat van de hanen) in de jaren tachtig. De tijdsbeleving is allesbehalve chronologisch en consistent in deze cyclus: die tijdsbeleving is juist het centrale thema ervan, zoals de naam al doet vermoeden De schrijver is inmiddels alweer een nieuwe ambitieuze cyclus gestart, Homo duplex, waarvan alleen nog de omvangrijke proloog De movo tapes is veschenen, maar waarvoor al vele andere delen zijn gepland. Tegenwoordig woont hij als full-time schrijver in Amsterdam. ,Van der Heijden publiceerde onder andere in Het Parool, Avenue, Skoop, De Revisor, De Groene Amsterdammer, Sic, en ontving verschillende letterkundige prijzen.
Reviews :
Er is in het Nederlandse taalgebied niet één schrijver die hoogdravende filosofische theorieën kan omtoveren tot zulk sprankelend, van leven lillend proza als A.F.Th." - De Morgen, 19 februari 2003
Een gondel in de Herengracht (verhalencyclus,1978) Anton Wachterprijs 1979. 1979 De draaideur (roman) 1983 De slag om de Blauwbrug. De tandeloze tijd. Proloog (roman) 1983 Vallende ouders. De tandeloze tijd 1 (roman) 1985 De gevarendriehoek. De tandeloze tijd 2 (roman) F.Bordewijkprijs 1986 en Multatuliprijs 1986 1986 De sandwich . Een requiem (roman) 1988 Het leven uit een dag (roman) Dichters slaags. De lange mars langs de literaire cafés (1988) 1990 Advocaat van de Hanen. De tandeloze tijd 4 (roman) 1992 Weerborstels. De tandeloze tijd. Een intermezzo (novelle) Boekenweekgeschenk 1992 1994 Asbestemming. Een requiem (roman) 1995 -Het bankroet dat mijn goudmijn is 1996 Het Hof van Barmhartigheid. De tandeloze tijd 3.1 (roman) - Gouden Uil 1997 1996 Onder het plaveisel het moeras. De tandeloze tijd 3.2 (roman) -De Gouden Uil 1997 -Generale Bank Literatuurprijs 1997 1997 'WHAMM, de democratisering van het talent'. (schotschrift) 1998 De gebroken pagaai (novelle) Voetstampwijnen en zijn tandknarswijnen (met Jean-Paul Franssens, brieven, 1998) Sabberita (novelle, 1998) 1999 Het onmogelijke boek: een kleine monoloog van de auteur (2001), Gevouwen woordenbrieven over de grillen van het vak 2003 De requiems. De sandwich, Asbestemming, Uitdorsten (romans, novelle,) 2003 De Movo Tapes (Homo duplex 0) 2003 Engelenplaque (Dagboekaantekeningen) 2004 Hier viel Van Gogh flauw (Dagboekaantekeningen) De Gazellejongen. Het verzameld werk van Patrizio Canaponi (2004) 2005 Het leven uit een dag. Het leven uit een dag (goedkope editie, ) 2006 Drijfzand koloniseren (sleutel tot Homo duplex)
In Babylon : Uitgeverij J.M. Meulenhoff bv. -Amsterdam. -1997
" Trees have roots. Jews have legs "
*** Nathan Hollander , sprookjesschrijver en de laatste van zijn geslacht , is in het huis getrokken dat zijn oom Herman hem heeft nagelaten om daar de biografie van die oom te schrijven. Met Nina , de onechte dochter van zijn messianistische broer , raakt hij ingesneeuwd. Vijf dagen brengen de oude man en de jonge vrouw door in dat spookhuis , waar vallen en barricades hen bedreigen en de doden in-en uitlopen alsof het een supermarkt is. In die omstandigheden , gezeten rond het vuur dat ze stoken van de met zorg verzamelde bezittingen van oom Herman , vertelt Nathan het verhaal van de familie Hollander en haar unieke talent om op het verkeerde moment de verkeerde beslissing te nemen. In Babylon werd genomineerd voor de Generale Bank Literatuurprijs 1997 en bekroond met de Gouden Uil Literatuurprijs 1998. De roman is inmiddels in vele talen vertaald..
Reviews :
" Een duizelingwekkende leeservaring . Mörings boek flirt met alle genres " - Standaard der Letteren.
" Prachtig suggestief en beeldig geschreven" - Het Parool.
" Meesterlijk , je kunt niets anders zeggen " -NCR Handelsblad.
MARCEL MÖRING : 1957 geboren: 5 september 1957 te Enschede.
Als zoon van een Nederlands Hervormde vader en een joodse moeder is Marcel in de ogen van zijn omgeving per definitie joods, alhoewel het gezin weinig aan het geloof doet en alleen de traditionele feesten viert.Desondanks toont hij al vroeg belangstelling voor het Oude Testament:wanneer hij vijf wordt, krijgt hij van zijn vader een kinderbijbel. Door het lezen wordt zijn blijkbaar slapende neiging tot religiositeit gewekt en de deur naar de andere wereld, de wereld van de bijbel, geopend. Als jood zit hij opgezadeld met een beladen geschiedenis en met het gevoel van anders zijn wat in sterke mate zijn later werk zal beïnvloeden. Vanaf zijn twaalfde woont hij met zijn ouders in Assen waar hij mavo en havo doorloopt.
Na twee jaar MO Nederlands, wijdt hij zich volledig aan zijn literaire loopbaan. Daarnaast heeft hij honderd-en-één baantjes, van aardappelcontroleur en ober tot correspondent van lokale kranten, om in zijn onderhoud te kunnen voorzien. In 1989 werkt de auteur mee aan de filmdocumentaire Een behoorlijke kille over de geschiedenis van de joodse gemeenschap in Assen. Sinds 1991 schrijft hij niet alleen essays en kritieken voor NRC Handelsblad, maar ook voor Esquire, Optima, Raster en Vrij Nederland.
In 1990 debuteert hij met de roman Mendels erfenis die in 1991 met de Geertjan-Lubberhuizen-prijs bekroond wordt. Met zijn tweede roman Het grote verlangen wint hij in 1993 de AKO-literatuurprijs. Na Bederf is de weg van alle vlees (1994) en Het derdetestament (1995), een verzameling van verhalen uit de joodse traditie, verschijnt in 1997 zijn tot nu toe grootste roman In Babylon. Deze wordt in 1998 met de Gouden Uil-literatuurprijs en de Jonge Gouden Uil bekroond en is inmiddels in vele talen vertaald. Marcel Möring stapt over naar uitgeverij De Bezige Bij., waar zijn nieuwe roman Dis vermoedelijk zal verschijnen in de loop van 2006 , aldus De Bezige Bij ,vrijdag 22 april.
Oorspronkelijke titel : " The Surgeon " -2001 Uitgave : Ballatine Books , New York. Nederlandse uitgeverij : The House of Books , Vianen-Antwerpen uitgeverij : Areopagus.
" Maar éen vrouw kan hem stoppen voor hij opnieuw toeslaat .... "
*** 's Nachts dringt hij hun huizen binnen. Hij sluipt door slaapkamers waar vrouwen zich nog onbewust zijn van de verschrikkingen die ze spoedig zullen doorstaan. De precisie waarmee de moordenaar te werk gaat duidt erop dat hij een gestoorde man is. De kranten geven hem al gauw de onheilspellende bijnaam ' De Chirurg '. De enige aanwijzing waar de politie over beschikt is een andere chirurg., het slachtoffer van een bijna identieke misdaad. Twee jaar geleden vocht dokter Catherine Cordell terug en slaagde ze erin haar aanrander neer te schieten. Nu verbergt ze haar angst achter een koel en elegant uiterlijk en haar welverdiende reputatie. Catherines zorgvuldig in stand gehouden façade stort ineen als deze nieuwe moordenaar de details van haar beproeving blijkt te kennen. Met elke moord daagt hij haar uit , komt hij dichterbij. Haar enige troost is Thomas Moore , de rechercheur die de zaak onderzoekt. Maar zelfs hij kan Catherine niet beschermen tegen een briljante jager die inspeelt op de geheime angsten van vrouwen - en daarvan geniet....
Reviews :
' Scherp getekende personages zorgen ervoor dat je ogen aan de pagina's vastkleven. Om de hele nacht voor op te blijven ' - Kirkus Reviews.
' Gerritsen behoort tot de absolute top in haar genre ' - USA Today
' Tess Gerritsen moet je lezen !! ' - Stephen King
"The Surgeon grabbed me by the throat and didn't let go until its hair-raising finish. Deep, dark and very disturbing." Tami Hoag
"'Once you've started reading this book, putting it down and saving it till later is not an option. What a ride!" Mo Hayder
Tess Gerritsen : 1953 Nadat ze reeds een Phi Beta Kappa behaalde aan Stanford University volgde Tess les aan de medische faculteit van de University of California , San Francisco, waar zij haar M.D.als interniste behaalde in 1979. Nadat zij haar studies als interniste voltooide werkte ze als dokter in Honolulu, Hawaii. Terwijl ze in moederschapsverlof was , nam ze er deel aan een nationale talentenwedstrijd voor fictie-schrijvers van het Honolulu Magazine .Ze zond een kort verhaal in en won er metéén de eerste prijs mee. . In 1987 verscheen haar eerste roman CALL AFTER MIDNIGHT, een romantische thriller .Onmiddellijk daarop volgden acht nieuwe romantische thrillers vol suspens. Ze schreef verder ook een Tv-spel " Adrift" , dat in 1993 uitgezonden werd als CBS Movie of the Week met Kate Jackson als hoofdrolspeelster.
Haar inspiratie voor haar eerste medische thriller haalde ze bij een tafel gesprek op restaurant . De man die naast haar zat was een ex-politieman , die nu een bewakingsdienst leidde , welke Amerikaanse zakenmensen beschermde in Rusland.Op zijn laatste trip naar Moskou vertelden russchische agenten hem van weeskinderen die van de straat geplukt werden door de Russchische maffia en naar het buitenland verstuurd werden als orgaandonors. Het verhaal had Tess zo aangegrepen dat ze onmiddellijk haar zwager , een reporter voor Newsweek contacteerde en hem voorstelde een onderzoek op te starten. Newsweek kon echter geen overtuigend bewijsmateriaal aanbrengen. Maar die vermiste wezen kon Tess weken later nog steeds niet uit haar hoofd zetten. Ze zouden als inspiratie dienen voor haar eerste medische triller "Harvest " Met deze roman , verschenen in 1996 zou ze voor het eerst de NEW YORK TIMES bestseller lijst halen. De filmrechten ervan werden aan Paramount/Dreamworks verkocht en het boek werd in twintig talen vertaald.
Tess Gerritsen stopte met haar succesrijke praktijk als interniste om zich geheel te wijden aan haar schrijverscarriére Met huiveringwekkende thrillers als Koud Bloed , Diagnose besmet en Alarmfase Rood maakt ze furore als bestsellerauteur. Ze woont in Maine , Amerika.
Uitgeverij : De Arbeiderspers-Amsterdam-Antwerpen -2003
" Terug naar Oppidum."
bevat : -Het Dolhuis -1987 - Geestgrond -1995 - De Bocht van Berkhey -1996
*** Drie romans over de jeugd van Winkler Brockhaus.
Net als inDe kleine blondedood is Winkler Brockhaus in de drie romans die in Terug naar Oppidum worden samengebracht , de spil waar het verhaal om draait. InHet Dolhuis wordt een tienjarig jongetje naar Brabant gestuurd om bijna een jaar lang onderworpen te worden aan een wreedaardig regime. De kleine Winkler Brockhaus wordt als het ware stap voor stap gevolgd , waardoor duidelijk wordt hoe de vermeende gekheid van de jongen tot ver in zijn leven grote effecten op zijn ontwikkeling heeft.
Het verhaal van Winkler Brockhaus verdiept Boudewijn Büch inGeestgrond. Winkler reist als een bezetene door de hele wereld , maar ontdekt dat de oorsprong van zijn pijn in de geestgronden aan de binnenzijde van de Hollandse duinen ligt. De vader-zoonrelatie komt in al haar facetten in deze roman sterk naar voren om in De Bocht van Berkheyhernomen te worden. De verdwijning van de vader speelt daarbij een cruciale rol.
Reviews :
" Hij wist soms in een paar zinnen meer gevoel over te brengen dan menige collega in een hele roman ."-NRC Handelsblad.
Boudewijn Büch .1948-2002
Boudewijn Maria Ignatius Büch werd geboren op 14 december 1948 in Den Haag. Hij groeide op in Wassenaar, met vijf broers waaronder zijn jongere broer Menno . Büch kende een bewogen jeugd. Het slechte huwelijk van zijn ouders had grote invloed op zijn ontwikkeling, iets waar hij zelf nooit een geheim van maakte. Zo werd hij op tienjarige leeftijd opgenomen in een psychiatrische instelling in Brabant en verbleef een jaar lang in een sanatorium voor onder meer de behandeling van buikvliesontsteking. Het schrijftalent kwam al vroeg bovendrijven.Tijdens zijn middelbare schooltijd op het St-Bonaventura Lyceum schreef Büch al gedichten voor de schoolkrant. Büch studeerde Nederlands, Duits en filosofie en was medewerker en redacteur van het Leidse studentenblad, Mare en van het Amsterdamse studentenblad, Folia Civitatis. In 1975 debuteerde Büch in het literaire tijdschrift Maatstaf met enkele gedichten en kreeg in hetzelfde jaar het aanbod om als poëziecriticus te beginnen bij het Literaire tijdschrift Hollands Diep. Zijn officiële debuut echter kwam een jaar later met zijn eerste gedichtenbundel Büch schreef veel autobiografische romans, waarin hij als pseudoniem de naam Lothar Mantoua gebruikte. In 1982 wordt Büch gevraagd om als reporter te komen werken voor de Vpro-radioprogramma Vpro-boeken. Uiteindelijk krijgt hij bij de Vara het aanbod om een serie boekenprogrammas voor televisie te maken. Zo maakte hij vanaf 1986 de serie De Wereld van Boudewijn Büch. Ook schreef hij columns voor VARA TV Magazine en de Nieuwe Revu. Wie nooit aandacht had besteed aan kleine onbekende eilanden of aan de reizen van James Cook, kon na Boudewijn Büchs programmas moeilijk anders dan concluderen dat dit gebrek aan belangstelling zeer onterecht was geweest. Büch is een groot kenner en fan van het werk van de Duitse dichter Goethe. In zijn laatste boek 'Steeds verder weg' doet hij uitgebreid verslag van zwerftochten door de VS naar plaatsen die naar Goethe zijn vernoemd.
Zijn liefde voor popster Mick Jagger van de Rolling Stones stak de schrijver niet onder stoelen of banken. Hij was verder een enthousiast verzamelaar van exotische boeken, beeldende kunst, curiosa en prullaria. Hij woonde in een Amsterdams grachtenpand tussen zijn geliefde objecten die hij in zijn talloze reizen had verzameld. Büch reisde de hele wereld rond waarbij vooral zijn fascinatie voor het detail opviel. De kleinste steen, die ene noot gezongen door een zangeres in vergetelheid, een uitgestorven vogel of een zeldzame landkaart. Voor Boudewijn Büch was het van onschatbare waarde. Het is dit enthousiasme dat Boudewijn Büch tot in de lengte der dagen zal kenmerken. In 2002 overleed schrijver, televisiemaker en columnist Boudewijn Büch op 53-jarige leeftijd aan een hartstilstand.
Bibliografie : De kleine blonde dood.-1985 Het Dolhuis -1987 Eenzaam.-1992 Het Ijspaleis.-1993 Het Bedrog -1993 Bibliotheken Blauwzee-1994 Geestgrond.-1995 Leeg en kaal.-1995 De Bocht van Berkhey-1996 Een boekenkast op reis.-1999 De kiezen van de keizer-2000 De hele wereld in een vitrinekast.-2001 Terug naar Oppidum.-2003 Boekenpest. Eilanden. Het geheim van Eberwein. De Goethe-industrie Steeds verder weg. Weerzien.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
Oorspronkelijke titel : " The Testament " -1999
Oorspronkelijke titel : " Fault Lines "-1995
Oorspronkelijke titel : " Billiard um halb zehn "
Oorspronkelijke titel : " Eagle in the Sky "- 1973
Oorspronkelijke titel : " Earth's Children "
Oorspronkelijke titel : " Darkness Peering " -1999
Oorspronkelijke titel : " Millennium " - 1995
Oorspronkelijke titel : " The Surgeon " -2001
Uitgeverij : De Arbeiderspers-Amsterdam-Antwerpen -2003
