|
" Haitiaanse nachten"
Auteur: PORTOCARERO HERMAN
Uitgever :VAN HALEWYCK NV
ISBN 9789056178611
Uitvoering Paperback : 192 pagina's
Verschijningsdatum :13-05-2008
***
" Ik heb altijd de landen waar ik werk, vanbinnenuit proberen te begrijpen. In Kingston was het bovendien moeilijk om de achterzijde niet te zien. Het toeristische Jamaica is heel wat anders dan de hoofdstad. Aan het harde Kingston kun je niet voorbij. De problemen worden ook niet weggestopt in deze maatschappij, alles is heel in your face."
Portocarero's nieuwste boek leest ook als een alternatieve toeristische gids. "Ik zal misschien een waarschuwing vooraan in de boeken moeten zetten, dat ik niet opdraai voor de gevolgen als mensen in de verkeerde buurt terechtkomen. Maar als je over Brussel spreekt en je hebt het verschil niet beleefd tussen de Louizalaan en de Marollen, dan heb je de stad niet gevoeld."
***
Wat als Haïti in plaats van achter, voor is op de geschiedenis? Een duivels geraffineerd complot speelt zich af doorheen de wijken en de geheimen van de mysterieuze Haïtiaanse hoofdstad Port-au-Prince, tegen een achtergrond van politieke verwarring en ambitie.
Is het magie? Is het manipulatie? Is het machtshonger? Is het marketing?
Haïtiaanse nachten, vormt het fascinerende sluitstuk van de trilogie die al de nachten in New York en in Jamaica verkende. Maar Haïtiaanse nachten is niet alleen een meeslepende thriller. Het verhaal zindert na in de verbeelding, omdat het diep ingaat op mensen en dingen. Als geheel vormt de trilogie een indringende beschrijving van de echte wereld, met eindeloos vertakte intriges en een onvergetelijke galerij van personages.
. De Nachten-trilogie omvat" New Yorkse nachten (Hercule Poirot Prijs 2006) "en "Jamaicaanse nachten (2007)." Er loopt een rode draad door de drie verhalen, maar elk boek is ook afzonderlijk te lezen.
Herman Portocarero -1952
***
Geboren op 6 januari 1952 in Sint-Katelijne-Waver , heeft Portocarero sinds zijn debuut in 1984 een veertiental boeken gepubliceerd, en die hebben meestal te maken met wat je zou kunnen noemen menselijke smeltkroezen.
Afrika, de Caraïben, New York,zijn plaatsen waar mensen vandaan komen of heen reizen, en hun eigen roots met zich mee nemen.
De diplomaat-schrijver maakt zich kind aan huis in iedere stad waar hij neerstrijkt.
In 1978 debuteerde Herman Portocarero in het Frans met de roman La Combine de Karachi.
Zijn Nederlandstalige debuut, Het Anagram van de Wereld, verscheen zes jaar later bij Uitgeverij Manteau. Nauwelijks één jaar later verschijnt Door de Naamloze Vlakte.
Met De Voornamen van de Maan sluit hij een drieluik af dat gekenmerkt wordt door postmodernistische en structuralistische invloeden.
.In 1987 verschijnt Portocarero's magnum opus, De Eeuw die Beiroet heet, een complexe roman die een subjectieve wereldgeschiedenis beschrijft.
In de periode waarin hij adviseur was voor Artsen zonder grenzen verschijnt Grenzen Genezen .De opbrengst van dit boek schonk hij aan deze organisatie.
Door creatieve meningsverschillen verscheen zijn meertalige roman Domino niet bij uitgeverij Manteau maar bij Van Halewyck.
Deze uitgeverij publiceerde later ook Tijgers Teken: een uitgave waarvoor Herman het verhaal en zoon Joaquin de illustraties verzorgde.
Voor de detective New Yorkse Nachten ontving hij in 2006 de Hercule Poirotprijs.
Herman Portocarero is een artistieke duizendpoot: naast tekenen en het schrijven van filmscenario's wijdt hij zich ook aan muziek.
Portocarero studeerde rechten aan de Ufsia en werkte daarna nog enkele jaren als stagiair-advocaat aan de Antwerpse balie, maar België werd hem al vlug te klein.
In 1977 nam hij deel aan het vereiste diplomatiek examen, om in 1978 bij UNESCO in Parijs te gaan werken.
Dat betekent meteen de start van zijn internationale diplomatieke carriére, en in 1979 vestigt hij zich in Addis Abeba, Ethiopië waar hij op de Belgische ambassade gaat werken.
Deze ruilt hij in 1982 in voor het Jamaicaanse Kingston. Nog eens drie jaar later gaat hij, als eerste secretaris van de Belgische delegatie bij de Verenigde Naties, in het hart van zijn eerste grote liefde wonen: New York.
Van 1988 tot 1990 neemt hij twee jaar loopbaanonderbreking om zich als adviseur van Artsen Zonder Grenzen te wagen aan het ware veldwerk te Nicaragua en Soedan.
Na dit Afrikaanse avontuur neemt een verrijkte Portocarero plaats in het hoofdbestuur van Buitenlandse Zaken te Brussel, maar trekt daarna weer naar New York, om in 1995 zijn tweede grote liefde te vinden in het Cubaanse Havana.Weer enkele jaren verder keert hij dan toch weer terug naar België waar hij tot 2003 actief is op de dienst Verenigde Naties van het Belgisch ministerie van Buitenlandse Zaken.
Momenteel is hij consul-generaal in de Verenigde Staten in Atlanta.
Bibliografie :
La Combine de Karachi (roman, 1979)
Het Anagram van de Wereld (roman, 1984)
Door de Naamloze Vlakte. Een logboek (roman, 1985)
De Voornamen van de Maan (roman, 1986)
De Eeuw die Beiroet Heet (roman, 1987)
Later dan de Nacht (novelle, 1988)
Nachtblauw (roman, 1991)
De Goudzoeksters. Een fotoroman (roman, 1989)
Grenzen Genezen (essay, 1990)
Geo-graffiti (essay, 1992)
Het Vuurkind (roman, 1993)
Ignis Perennis (novelle, 1995)
Domino (roman, 1998)
Cubaanse Nachten: Onmiddellijke Herinneringen (roman, 2000)
Trance Atlantico (roman, 2001)
Tropische Trajecten (roman, 2002)
Tijgers Teken (roman, 2002)
Goud! (roman, 2004)
en de trilogie
New Yorkse Nachten (roman, 2006)
Jamaicaanse Nachten (roman, 2007)
Haitiaanse Nachten (roman,2008)
|
