" HEERESMA  HELEMAAL "
    - alle verhalen

Uitgeverij : AREOPAGUS-1978

Mijn vader gedachtig
indachtig het Woord
Mijn moeder gedachtig
zij leefde de Schrift.

***
Heere Heeresma is niet voor niets onze meest gelezen schrijver van verhalen! Hij is een van onze grootste stylisten en daarbij behept met een weergaloze opmerkingsgave.
Wie kan er bij zijn verhalen onverschillig blijven ?
Deze verhalen omspannen werelden van emoties, van weemoedige poëtische schetsen tot van cynisme druipende vertellingen.
Heeresma's zelfspot en meedogenloze humor maken van zijn verhalen een verhaal apart. Er staat altijd meer dan er bij een eerste oogopslag staat. Zijn werk trok de verhaalschrijfkunst uit het slop en heeft de grote verdienste dat hij deze populair maakte voor het lezend publiek.
Die verhalen van Heere Heeresma zijn tijdloos en zullen altijd weer de lezer boeien.

Het lezen van deze verhalen zou verplicht moeten zijn !


Simon Heere Heeresma - 1932

De schrijver is geboren in Amsterdam-Zuid op 9 maart 1932 als zoon van Heere Heeresma en Hendrika van der Zwan.
Zijn vader was een eigenzinnige theoloog die overleed toen Heere twaalf jaar oud was.
De grootvader van vaderszijde was kapitein van een zeeklipper, de grootvader van moederszijde een reder.
In het gezin worden nog twee zonen geboren namelijk Marcus (1936) en Faber (1939), die beiden als schrijver respectievelijk schrijver en etser bekend werden.
Heere schrijft zijn eerste boek, de dichtbundel Kinderkamer, in 1954.Hij woont en werkt dan afwisselend in Amsterdam en Den Haag. Dochter Marijne wordt in 1957 geboren maar over haar en haar moeder ontbreken nadere gegevens. Als copywriter werkt Heere uiteindelijk weliswaar succesvol, maar dit valt voor hem niet te combineren met zijn werk als auteur.
Hij is inmiddels free-lancer als in december 1961 zoon Heere jr. wordt geboren uit zijn huwelijk met Louise Cornets de Groot. In 1963 zet hij definitief een punt achter zijn werknemersbestaan en begint voor zichzelf als literair auteur. In die tijd zweert hij de alcohol af. Naar eigen zeggen is hij van nature een alcoholist; hij werd vele malen ter ontnuchtering ingesloten en bezocht zelfs een ontwenningskliniek.
Naast zijn werk als recensent voor Elsevier begint Heere met het schrijven van verhalen en romans, zoals Bevind van zaken en Een dagje naar het strand (beide 1962). Om verder in zijn onderhoud te kunnen voorzien schrijft hij diverse ‘realistische romans’ en pornoverhalen, die hij zelf genrepersiflages noemt.
Hij gebruikt daarvoor de pseudoniemen Johannes de Back, Ben Bulla, Rochus Brandera en Horst Liederer. Later (vanaf 1982) worden deze boeken opnieuw uitgegeven onder zijn echte naam.
In de periode daarna schrijft hij diverse sterk symbolische verhalen. In 1965 verschijnt Juweeltjes van waterverf, waarmee Heere zijn kenmerkende stijl introduceert. Een stijl die gekenmerkt wordt door een meedogenloos en realistisch proza. Zijn boeken worden bevolkt door figuren die lijken te zijn losgeslagen. Ze bevinden zich in de rol van slachtoffer, maar laten het niet na ook anderen tot slachtoffer te maken. In deze wereld verkeert degene die goed van de tongriem is gesneden in de beste positie.
Heeresma weet in zijn werk de ogenschijnlijke zekerheden te ondermijnen, de ‘problemen’ die de lezer signaleert, zijn in de ogen van de schrijver meestal nogal betrekkelijk. Heeresma gebruikt daarvoor stijlmiddelen als de overdrijving. Het karikaturale en ironische element is vrijwel altijd aanwezig. Dat maakt hem tot een uniek figuur in de Nederlandse literatuur.
Met zijn in 1969 overleden broer, Faber Heeresma, schrijft Heere in 1969 de spionageroman Teneinde in Dublin.
Verschillende van zijn boeken worden verfilmd, zoals Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming (1975, vier regisseurs), Heb medelij, Jet! (1975, Frans Weisz), Een dagje naar het strand (1970, Roman Polanski en 1984, Theo van Gogh) en Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp (1990, Joost Ranzijn).
Vanaf 1979 komen opvallend veel verzamelde publicaties uit: verhalen, poëzie, spy-specials en interviews. In de pers verschijnen berichten over de zakenman Heeresma, die tussen Cap d’Agde en Menton aan de Franse Rivièra een keten van wasserettes drijft onder de naam ‘Monsieur Laundry’, alsmede een peepshow in Parijs.
Hij schreef voornamelijk symbolische verhalen maar met het boek 'Juweeltjes van waterverf' vond hij zijn eigen vorm van meedogenloos, filmisch proza. Belangrijk in zijn werk is zijn streven om zekerheden te ondermijnen (wat je ook goed ziet in 'Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp') en problemen te ondermijnen.
Heere Heeresma schrijft voornamelijk een heel ander soort boeken dan 'Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp'. Hij schrijft erotisch-achtige romans, zoals 'geschoren schaamte' Ook schrijft hij spionage romans.
Zijn werk is in vele talen vertaald en verscheen o.a. in Finland, Duitsland, Polen, Tsjecho-Slowakije, Hongarije, Joegoslavië, de USSR, Italië, Spanje, Engeland, Japan en Indonesië. Een groot deel van zijn werk - in woord en geschrift, band en knipsel - is ondergebracht in de collectie van het Letterkundig Museum en Documentatiecentrum te Den Haag.
Uitnodigingen voor tv-shows van o.a. Adriaan Van Dis, Ivo Niehe, Sonja Barend en Jan Lenferink wees hij altijd af.