Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
"Alles wat anders is is interessant. Dat is mijn enige dogma ."
*** In New York gaat Abel op zoek naar zijn vader en zijn geliefde Pearl. Abel neemt er deel aan nachtelijke gevechten met andere zwervers, die zich terugtrekken in een woud waar een oorlogsveteraan met slangen vecht. Dokter Goldstein zoekt naar de allesverklarende formule in een geheim labo. Meneer J . een holocaustslachtoffer, werkt koortsachtig aan een nieuwe ideologie voor de mensheid.
In een zaal onder het Zilverkleurig Complex wachten duizenden mensen op een nieuw begin. Maar de tijd dringt.
Al die mensen maken deel uit van een groot verlangen, richtingloos nog, maar alvast op weg gezet. Ze hebben dingen opgevangen, gefluister, geruchten, en ze hebben er massaal gehoor aan gegeven.
Zwerm , is een roman die via Europa, Israël, Palestina en New York in de tijd terugkeert naar de oerknal zelf, naar het ontstaan van de eerste droom. Het is de roman
over de wereldgeschiedenis en andere visioenen. De ondertitel van deze veelomvattende roman van de Belgische schrijver Peter Verhelst is 'geschiedenis van de wereld'. Een betere ondertitel zou luiden: 'Het kwaad van de moderne wereld'.
'Zwerm' gaat over alle gruwelen die we ons kunnen voorstellen met betrekking tot onze moderne maatschappij: terroristische aanslagen, ongrijpbare virussen en niets ontziende massamoorden. 'Zwerm' is een knap maar benauwend boek dat in vogelvlucht over rampen en slechte mensen vliegt.; waarbij de schrijver niet schuwt om beelden en personages uit de geschiedenis te gebruiken: holocaust, de Vietnamoorlog, de aanslag van 9/11 op het World Trade Centrum, revoluties, ze vinden allemaal een plek in dit visionaire boek over een wereld die wordt bedreigd door terroristen die maatschappijen om zeep willen helpen, of die voor eigen glorie niet schuwen massa's mensen de dood in te jagen. Zo is er doktor Goldstein die wraak wil nemen na de holocaust, er is iemand die de virtuele computer wil vangen in een druppel water en die weer wil implanteren in de mens en zo is er meneer H of J die de wereld wil beheersen via computertechnieken. Het verhaal biedt ook plaats aan mysterieuze helden die onoverwinnelijk lijken en beschikken over krachten die de gewone mens te boven gaan: Abel en Angel. De één is een computertechnicus die vreselijk stinkt maar geen stinkende wonden heeft en telkens opnieuw herrijst als een moderne Christus. Alleen is het geen prediker. Hij is op zoek naar zijn vriendin Pearl en krijgt bij deze zoektocht de hulp van net zo vaak uit de dood herrijzende Angel, een onoverwinnelijke straatvechter die tussen de zwervers leeft. Beiden worden achtervolgd in de roman door de politie, door meneer H of J of door de vrouwelijke kolonel Schwarzkopf.Vele kleine helden uit de geschiedenis krijgen een rol in het verhaal en hoewel ze in het echte leven niets met elkaar te maken hebben, zoals een Palestijnse vredesactiviste, een door de Belgische politie vermoorde vluchtelinge of een martelaar van de antiglobalisering, in dit verhaal brengt Peter Verhelst ze allemaal samen: het meisje met de door napalm verbrande rug van de winnende persfoto in 1972 over de Vietnamoorlog, de mensen die bij de anjerrevolutie bloemen in de geweerlopen van de soldaten staken, de Chinese student die in zijn eentje de tankwagens probeerde te stoppen op het Plein van de Vrede in Peking, radeloze mensen in het World Trade Centrum die met zakdoeken zwaaiden.
Maar dan heb je nog steeds het verhaal niet helemaal te pakken. Peter Verhelst, die in zijn eerdere werk al heeft laten blijken dat hij niet vies is van experimenteel schrijven, heeft met deze roman weer een kunststuk op de markt gebracht. Het verhaal telt af van bladzijde 666 naar bladzijde 0, de laatste bladzijdes vallen zelfs negatief uit, tot -5.
Het verhaal gaat langzaam maar zeker naar een oerknal, van waaruit we het verhaal weer opnieuw kunnen beginnen te lezen, wat zeker een aanrader is omdat je na het lezen van de eerste keer veel beter begrijpt hoe het verhaal in elkaar steekt, zodat het nog boeiender wordt wanneer je het boek voor de tweede maal leest. In het midden bevinden zich zwarte pagina's over de nieuwe mens die vooral bedreigd wordt door virussen.Deze typografische middelen versterken het verhaal slechts een beetje. Het is de verteltechniek van Verhelst die zo hallucinerend werkt dat je soms het idee hebt in een caleidoscopische film of documentaire te zitten. Soms is het verhaal als een script van een film of een draaiboek voor een tv-programma, of probeert het tv- of filmbeelden letterlijk te beschrijven.Daarbij spelen alle moderne communicatiemiddelen een grote rol in het verhaal: mobiele telefoons die als ontsteker werken, sms-jes die je overal volgen, computertechnieken, de snelheid van nieuws verspreiden via internet, kleine camera's, iris-scans.
. Je kunt het zo gek niet bedenken of Peter Verhelst heeft de moderne techniek in zijn verhaal geïntegreerd. Maar ook het 'zwarte gat' en de Ka'aba, de heilige zwarte kubus in Mekka spelen een rol. En nog zoveel meer dingen. Het boek lijkt op een sciencefictionverhaal, alleen zijn de meeste gebeurtenissen geen sciencefiction maar een potpourri van rampen die de wereld al hebben getroffen of waarvan wetenschappers waarschuwen dat die binnen afzienbare tijd kunnen gebeuren zoals bijvoorbeeld de vogelgriep. Wat maakt dat het verhaal angstig dichtbij onze huidige maatschappij komt. De herkenning van niet alleen gebeurtenissen en personen maar ook songteksten maken het verhaal wat minder eng, maar over het algemeen heeft het boek de tendens van 'Apocalypse Now', de film van Francis Coppola (1979), waarnaar uiteraard wordt gerefereerd met beelden en met de filmpersonage van captain Willard.Het is maar goed dat het boek geen referentiepagina's heeft opgenomen, anders zou het toch al zo volumineuze boek nog dikker zijn geworden. Slechts één bladzijde met 'aantekeningen' geven een zetje de goede richting in van alle mozaïekstukken en personages uit de geschiedenis die Peter Verhelst heeft gebruikt voor zijn apocalyptische verhaal.
Wanneer je de tijd hebt om alles uit te zoeken, is 'Zwerm' de eerste historische literaire legpuzzel.'Zwerm' is een hedendaags verhaal dat niemand koud zal laten. Het is met al zijn mysterieuze complotten een thriller à la de 'Da Vinci Code' van Dan Brown, Abel en Angel zouden zo uit een sciencefictionfilm kunnen zijn gestapt net als de beschrijvingen van talrijke technische en biochemische snufjes. Het is echter bovenal een waardige opvolger van Peter Verhelsts fascinerende eerdere roman 'Tongkat'. Een goed geschreven roman die nog lange tijd actueel zal blijven. Alleen is het deze keer niet zo'n sprookjesachtig verhaal, maar een caleidoscopische spiegel die hij de kwade wereld heeft voorgehouden.
PETER VERHELST : 1962
*** Peter Verhelst, geboren in Brugge is dichter, romanschrijver, toneelauteur, theatermaker, performer Zijn roman Tongkat werd bekroond met de Gouden Uil, ook met de Jonge Gouden Uil én met de Driejaarlijkse Vlaamse Cultuurprijs Literatuur. Zijn meest recente werk Zwerm is een literair epos; het werd lovend onthaald maar lokte ook ferme controverses uit. Zijn werk kenmerkt zich door een 'postmoderne kluts van gesprekken, aforismen, associaties en invallen.' De beelden, die hij schetst zijn vaak hard. Een danseres heeft in een sektarisch vrouwenclubje geprobeerd een 'engel van geslachtloosheid' te worden. Een computerfanaat is na een beroerte op twee vingers na verlamd. Veel personages lijken zich te willen onttrekken aan deze wereld. Hij spreekt over de 'ommuurde tuin, waar men zich terugtrekt. Niet uit pretentie of een ivoren-toren-mentaliteit, maar omdat het het enige is wat nog overblijft. De laatste ommuurde tuin, die je hebt, is natuurlijk je lichaam.' De wereld is in zijn ogen zinloos, zoals ook iedere handeling zinloos is. Zelfs het vervolmaken van zijn 'pentagram', waarin alles samenkomt, en wat hij ziet als zijn levenswerk, ziet hij tevens als zinloos. Maar dit deprimeert hem niet. Hij vindt het zelfs een leuke gedachte, 'dat je bijna je hele leven in dienst stelt van een structuur die alleen op papier bestaat.
Citaat:
'Mensen denken, dat je een boek moet snappen. Dat is belachelijk, er is niets te snappen. Ik geloof niet in doelmatigheid, laat staan, dat er bij mij een soort doelgerichtheid zou zijn. Je hebt de vrijheid om te interpreteren, zoals je wilt. Elke lezer kan zijn eigen film maken, waarin hij meespeelt of weigert mee te spelen. Een soort 'virtual reality'. Er zit wel een logica in, maar je kan er je eigen logica aan verbinden. Ik vind eenduidige dingen pretentieus omdat ze suggereren, dat er eenduidigheid bestaat, dat je iets kunt snappen.'
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
