***
De Brusselse politiecommissaris Stijn Goris, brengt zijn weekend door in zijn appartementje aan zee.
Terwijl hij aan het uitwaaien is op het strand van Koksijde stort er voor zijn ogen een vliegtuigje neer. Hij is behulpzaam met het toedienen van de eerste zorgen aan de piloot.
's Anderendaags blijkt dat de piloot aan de Brusselse Rooseveltlaan woont.
Stijn krijgt de vraag om eens langs te gaan bij de flat van de man.Dit huisbezoek is het begin van een zaak die begint met een ongeluk en evolueert tot mensenhandel.
De crash blijkt geen ongeval, maar een misdaad te zijn. Een misdaad met vertakkingen tot in Praag.
En voor Stijn en zijn collega inspecteur Stef Pauwels het goed en wel beseffen zitten ze op het spoor van een Russische maffia organisatie, die hun lucratieve handel niet zonder slag of stoot willen opgeven.Het duo moet opboksen tegen een maffia die handelt in drugs, porno en kinderen.
Samen met zijn collega gaat hij spannende, maar ook pijnlijke weken tegemoet.
Voor Stijn Goris is de speurtocht vooral een confrontatie met zijn eigen,door misbruik getekende jeugd. De jacht op de kindersmokkelaars wordt een afrekening met zijn persoonlijke demonen.
Als Goris bovendien ontdekt dat hij door zijn oversten wordt misbruikt, dreigt hij door het lint te gaan.
Zo wordt Goris heel het boek lang geconfronteerd met vreselijke herinneringen aan het misbruik waarvan hij als kind slachtoffer was.
De Coninck neemt de lezer niet alleen mee naar Koksijde, Antwerpen, Praag en Amsterdam; hij brengt ook Brussel in beeld: van het betere"volk van de Rooseveltlaan tot de seksshops in de binnenstad.
De lokale politie is de biotoop waarin hij zich thuisvoelt en waaraan hij naar eigen zeggen veel te danken heeft.
De Coninck broedde al langer op een boek, maar pas toen hij in 2005 ernstig ziek werd en zes maanden lang niet kon werken, heeft hij zich aan het schrijven gezet.op zijn laptop.
Niet met de bedoeling het boek uit te geven, maar als therapie.
Een collega heeft hem toch kunnen overhalen het manuscript aan uitgevers aan te bieden.
Greet Spaepen, redacteur bij de uitgeverij Houtekiet, geeft eerlijk toe dat ze sceptisch aan de lectuur van De Praagse connectie is begonnen.
Weer eens een politiecommissaris die denkt een boek te kunnen schrijven ?
Ze gaf hem echter het voordeel van de twijfel , werd uiteindelijk meegesleept door het verhaal en las het boek in één ruk uit.
De Coninck is naar verluidt dan ook de eerste politieman in functie die een misdaadroman heeft geschreven.
Het typische 'pv-taaltje' waarmee politiemensen behept zijn, moest uit De Praagse connectie, maar De Coninck stond erop dat de politionele procedures gerespecteerd werden. Het sturen van een rogatoire commissie, bijvoorbeeld, verloopt geheel volgens het boekje.
De hele rits misdaden die de auteur in zijn boek verwerkt :moord, kinderporno en kinderhandel, drugs en maffia -hinderen de vaart van het boek niet.
In zijn eerste misdaadroman creëert Christian De Coninck boeiende en geloofwaardige figuren.
Brussel ,waar de auteur is geboren in de schaduw van de Basiliek van Koekelberg - is zijn geliefde stad.
Eerlijkheidshalve moet De Coninck bekennen dat hij zich voor de karaktertrekken van sommige personages heeft geïnspireerd op personen die hij in het ware leven ontmoet heeft.
Collega's zijn dan ook benieuwd wie zij in het boek zullen herkennen.
En hij geeft zichzelf in het boek heel even zijn echte rol mee ,als woordvoerder van de Brusselse politie.
In De Praagse connectie heet de woordvoerder van de politie niet De Coninck, maar De Prins.
Christian De Coninck: "Het is niet toevallig dat ik de onderzoeksrechter een pijp laat roken en hem Bruno De Graaf noem. Dat is natuurlijk een verwijzing naar de Brusselse onderzoeksrechter Bruno Bulté, die zopas procureur des Konings werd. Bulté is een van de fijnste magistraten met wie ik ooit werkte. Als je met vermoedens zat maar er geen harde bewijzen voor vond, kon Bulté je altijd weer op weg zetten naar de bewijzen. Natuurlijk herkende hij zichzelf al in mijn boek."
Zowat alle grote thema's komen in het boek aan bod: vriendschap, liefde en tederheid, passie en seks, macht en machtmisbruik, waarheid en leugen, zonder hebzucht te vergeten.Maar de auteur vertelt het relaas met een ongelooflijk vlotte schrijfstijl, die zeer aangenaam is om lezen.
De Coninck is een goed verteller maar, een rijker taalgebruik zou zeker mogen .Het verhaal zelf is een verzameling van thema's uit enkele tientallen klassieke misdaadromans.
Niet dat het verhaal na een tijdje begint te stokken maar het is allemaal een beetje déjà lu.
Gelukkig geeft De Coninck beroepshalve de lezer fraaie politietechnieken mee. En er staan een paar mooie pagina's in waarbij je de auteur vergeet.
En belangrijker nog, eigenlijk blijf je wel lezen, ondanks een ferme put in het verhaal iets voorbij halfweg.
Het kan dus nog beter, want het gemak waarmee het hoofdpersonage door het verhaal raast, is bij momenten moeilijk voor waar aan te nemen: bijna nergens loopt het mis, weet het hoofdpersonage het niet meer of krijgt hij zijn nul op het request.
Wel prachtig beschreven is de wijze waarop Stijn Goris ingehaald wordt door zijn eigen verleden en hij op een bepaald moment zichtzelf tegenkomt tijdens het onderzoek.
Een jaar na de verschijning van de misdaadroman, het debuut van Christian De Coninck, werd een contract getekend tussen de auteur, uitgeverij Houtekiet en filmproducent Eyeworks Film & TV Drama voor de film- en televisierechten.
Tv producent en ex tv-presentator Reinout Oerlemans heeft de filmrechten van een thriller gekocht. Ditmaal van De Praagse Connectie van C. de Coninck.
Ook over de rechten voor verfilming van alle vervolgromans werd een akkoord bereikt.
Hij is zeer tevreden dat Brussel nu, net als Antwerpen met Jef Geeraerts" Vincke en Verstuyft", zijn flikkenduo heeft. Dat is goed voor het imago van de Brusselse politie. Want politie en cultuur worden niet vaak in één adem genoemd.De Coninck komt nu naast zijn optredens als politiewoordvoerder ook in de media als misdaadauteur.
Al bij al is De Praagse connectie toch een goed debuut dat plezierig was om lezen van een auteur die nog groeimarge heeft.
Christian de Coninck -23 juli 1960