Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
vert.uit het Noors: Annemarie Smit oorspronkelijke uitgave: 2000, Vianen: Areopagus.
Fossum schrijft adembenemend. Spannend van begin tot einde. Prachtig. Vrij Nederland
*** De misdaadroman De Indiase bruid is een hartverscheurend liefdesverhaal met een hoog spanningsgehalte. Het gaat over trouw en ontrouw en het vertelt het verhaal van een besloten dorpsgemeenschap met al zijn geheimen. De Noorse ' Queen of crime' Karin Fossum bereikt wereldwijd lezers met haar trillers over de avonturen van inspecteur Konrad Sejer en zijn trouwe assistent Skarre. De schuchtere Noorse vrijgezel Gunder Jomann trekt naar Bombay en ontmoet er in een restaurant de serveerster Poona. Poona ziet ook wel wat in de bleke Noorderling en beiden huwen in India. Gunder vertrekt naar Noorwegen om daar alles in gereedheid te brengen voor zijn bruid, die twee weken later zal aankomen. Op het moment dat Jomann echter naar het vliegveld wil vertrekken,om zijn bruid op te halen krijgt hij een telefoon van het ziekenhuis: zijn zus Marie heeft een auto-ongeval gehad en ligt in coma Door dit toeval kan Gunder , Poona niet afhalen op de luchthaven.Een vriend , taxichauffeur ,doet dat voor hem. In de luchthaven is Poona echter niet te bespeuren en de taxichauffeur keert onverrichter zake terug naar Elvestad, het dorpje waar Jomann woont. Daar wordt de volgende dag in een veld een verminkte vrouw teruggevonden, gekleed in een sari. Jomann weigert aanvankelijk de feiten onder ogen te zien, maar moet tenslotte erkennen dat zijn wereld op instorten staat. Inspecteur Sejer en zijn assistent Skarre zoeken de zaak uit. Zij beginnen hun speurtocht naar de dader van deze afschuwelijke moord waarbij onvoorstelbaar veel geweld is gebruikt. De woede van de dader moet enorm zijn geweest en de politie is vastbesloten deze zaak tot een goed einde te brengen. Hoewel er buiten het lichaam van de dode vrouw en het vele bloed op de plaats van het misdrijf nauwelijks sporen zijn te vinden, komen Sejer en Skarre toch een verdachte op het spoor dankzij de hulp van de zestienjarige Linda Carling die rond de tijd van de moord iets gezien meent te hebben. Maar is het jonge meisje dat beweert getuige te zijn geweest van de moord wel betrouwbaar ? Fossum verstaat de kunst om op een sobere en diepgravende manier over heel gewone mensen te schrijven. Zo is Gunder Jomann eigenlijk een levend cliché: verlegen, niet erg communicatief tenzij het over tractoren gaat. Maar Fossum laat hem in zijn waarde. (...)Haar portretten van de andere bewoners van het dorp zijn haarscherp. Er is bijvoorbeeld het zestienjarige meisje dat wellicht (weer die twijfel) getuige was van de moord. Zij geniet van de aandacht die ze plots krijgt en wordt obsessief verliefd op de assistent van Sejer. Haar wanhopige zoektocht naar de liefde van een man die ze nooit zal krijgen, is een sterke subplot die Fossum andermaal niet helemaal afrondt. Je vergeeft haar dat, omdat je in dit boek niet in de eerste plaats met de oplossing van het raadsel bezig bent, maar met de psychologie van de personages. De vertwijfeling van Gunder Jomann wordt door Fossum geweldig in beeld gebracht. De eenzame vijftiger denkt eindelijk zijn droomvrouw gevonden te hebben en ondanks dat hij alles tot in de puntjes heeft geregeld, besluit het noodlot dat alles toch anders loopt dan gepland. Het is onmogelijk om geen enorme sympathie en later ook medelijden te voelen voor deze man, die alleen maar goed wil doen en het kwaad in de wereld niet kan begrijpen De schrijfster neemt je mee naar een dorp waar iedereen iedereen kent, waar de bewoners zwijgen en elkaar zo in bescherming nemen. Ze doet je als geen ander beseffen dat mensen soms rare dingen doen, en dat een schuldige nooit met absolute zekerheid kan worden aangeduid Alleen Sejer blijft wat vaag uitgewerkt. Dat is misschien zo omdat Fossum alle aandacht wil richten op de personages die van ver of dichtbij met de moord te maken hebben en hoe die moord hun gezapige leven omgooit. De Indiase bruid bewijst opnieuw dat de beste thrillers op dit moment door vrouwen worden geschreven, en dat die vrouwen steeds vaker uit het hoge Noorden komen. Het boek laat je geen moment los, ook al omdat Fossum een aantal ongeschreven wetten van het genre op een meesterlijke manier met voeten treedt. Karin Fossum is en blijft een gigant en een auteur op werkelijk eenzame hoogte.
De Indiase bruid
biedt alles wat de Scandinavische auteur zo populair heeft gemaakt: suspense, psychologische diepgang en een goed uitgewerkte setting, waardoor de lezer iets opsteekt over de Noorse samenleving.
Karin Fossum: 1954
(geboren als Karin Mathisen op 6 november 1954
te Sandefjord) is een Noorse schrijfster van misdaadthrillers. Reeds als tiener begon ze met het schrijven van poëzie . Op haar twintigste verscheen er een dichtbundel van haar die goed ontvangen werd. Haar tweede bundel kreeg echter vrij veel negatieve kritiek en dit was de reden waarom ze een hele poos stopte met schrijven. Karin Fossum heeft daarna als alleenstaande moeder vele jaren in verschillende instellingen, ziekenhuizen en homes gewerkt. Een bron van levenservaring en mensenkennis die veel van haar psychologische inzicht verklaart. In 1995 verscheen Eva's oog en kreeg de prestigieuze Riverton-Prijs en de Glazen Sleutel voor de beste Scandinavische misdaadroman. Dit is het eerste boek uit de serie met inspecteur Konrad Sejer. Karin Fossum heeft haar eerste boek opgedragen aan haar overleden vader die de publicatie gelukkig nog net heeft meegemaakt. In haar boeken hangt een sfeer van heimwee naar een vader. Haar boeken zijn vertaald in 14 talen.
Bibliografie :
Kanskje i morgen (dikt) 1974
Med ansiktet i skyggen (dikt) 1978
I et annet lys (noveller) 1992
Søylen (noveller) 1994
Evas øye (kriminalroman) 1995-Eva's oog
Se deg ikke tilbake! (kriminalroman) 1996-Kijk niet achterom
Den som frykter ulven (kriminalroman) 1997-Wie de wolf vreest
Djevelen holder lyset (kriminalroman) 1998-De duivel draagt het licht
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
