Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
12-03-2007
*Boetekleed* van IAN McEWAN
Boetekleed Uitgeverij :De Harmonie/Manteau Amsterdam/Antwerpen Vertaling van : "ATONEMENT" door Rien Verhoef- Paperback 416 blz.
Een aangrijpend liefdesverhaal en tegelijk een spannend en intrigerend boek over verlies van onschuld, schrijverschap, boetedoening en vergeving.
John Updike noemde het :"A beautiful and majestic fictional panorama."
De pers Een meeslepend boek dat de lezer voortdurend voor verrassingen plaatst.- de Volkskrant
*** De dertienjarige Briony Tallis is op een warme zomerdag van 1935 getuige van een merkwaardig schouwspel tussen haar oudere zus Cecilia en haar vriend Robbie Turner bij de fontein van hun landhuis. Plotseling trekt Cecilia haar jurk uit en stapt in haar ondergoed in de fontein terwijl Robbie toekijkt . Het is een gebeurtenis die Briony niet goed kan duiden . Als Briony later opnieuw getuige is van een ruzieachtige ontmoeting tussen die twee, is ze ervan overtuigd dat Robbie een gevaar vormt voor haar zuster. Zeker als er die dag een misdaad gepleegd wordt....waarvan Cecilia en Robbie - mede door de rijke verbeeldingskracht van Briony - het slachtoffer worden en die het leven van alledrie voorgoed zal veranderen.
Bij de Brit Ian McEwan moet je altijd oppassen. Je wordt belazerd waar je bij staat. In Boetekleedis de hoofdpersoon een schrijfster, Briony Tallis, die haar eigen leven te boek stelt. Op dat moment weet je dat je moet uitkijken. Schrijvers vertellen immers nooit de waarheid. Pas later is duidelijk dat Briony haar leven op creatieve wijze reconstrueert. Als meisje zorgde zij ervoor dat Robby, de zoon van de huishoudster, valselijk werd beschuldigd van aanranding. Het leven van Robby, haar zus Cecilia -tot over haar oren verliefd op Robby- en de rest van de familie is dan compleet ontwricht.
Robby komt in de gevangenis en gaat daarna het leger in; Cecilia verlaat haar familie en wordt verpleegster, terwijl ze wacht op Robby die in Europa vecht aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Ook de fantasievolle Briony gaat oorlogsgewonden verplegen, nadat ze achter de werkelijke schuldige komt van de verkrachting. Zij doet boete door nobel werk en door het hele verhaal op te schrijven. Het eerste deel is een vrij gedetailleerde beschrijving van de familie Tallis. McEwan neemt ruim de tijd om erg veel personages te introduceren en kruipt in de huid van al die personages om de onderlinge relaties bloot te leggen. Een kleine familieroman. Het tweede deel lijkt echter op romans over de eerste wereldoorlog: Britse soldaten, waaronder Robby, moeten zich onder erbarmelijk omstandigheden terugtrekken van het Europese vasteland en zich via Franse weggetjes een goed heenkomen zoeken naar de kust. Veruit het interressants is het derde deel , want daarin vertrouwt Briony haar leven als verpleegster en beginnend schrijfster aan het papier toe. In dat deel komt alles weer goed: Robby komt terug, de zussen spreken na lange tijd weer met elkaar en Briony kan Robby zeggen dat ze hem fout had beschuldigd.Het lijkt uit te draaien op een Happy end. Maar er komt nog een slothoofdstukje, waarin Briony snel de 'echte' waarheid vertelt. En daarmee draait McEwan de hele roman op zijn kop en worden de vierhonderd pagina's daarvoor pure fictie en weet je niet meer wat je moet geloven. Zijn die eerste twee delen een pastiche op de familieroman en de oorlogsroman? Het is een superieure vorm van ironie: als boetedoening de waarheid te boek stellen en er dan toch fictie van maken. Maar je was gewaarschuwd met een schrijfster als hoofdpersoon, en helemaal bij een schrijfster die ontsproten is aan het brein van Ian McEwan.
Ian McEwan:-1948
Ian McEwan werd geboren in de Engelse garnizoensplaats Aldershot, Hampshire, op 21 juni 1948 als zoon van David McEwan , een soldier ,en Rose Moore. Hij bracht zijn jeugd door in Singapore en Tripoli. Toen hij elf jaar was stuurden zijn ouders hem naar een kostschool in Engeland. Het vertrek naar Engeland, dat hij in The Child in Time beschrijft, was duidelijk een breekpunt in zijn leven. Na zijn kostschool had hij een aantal baantjes en studeerde Engelse literatuur aan Sussex University. Daarna volgde McEwan als enige student met succes de studie Creative Writing aan de University of East Anglia. Malcolm Bradbury was een van zijn docenten in Norwich. McEwan vond in 1973 een literair agent en verhuisde een jaar later naar Londen. Hij werkte als journalist en kreeg een aantal werkbeurzen toegekend. McEwan werd in 1975 in één klap wereldberoemd met zijn verhalenbundel De laatste dag van de zomer, die eerst in Nederland verscheen, daarna in Engeland en vervolgens in nog vele landen. Zjn romans en verhalen zijn inmiddels in meer dan dertig landen verschenen. Het vroege werk van McEwan is voornamelijk sinister en de duistere kant van de mens was vaak het onderwerp van zijn boeken. Met The Child in Time kwam daar verandering is. Het boek is realistischer en milder dan voorgaande. Deze lijn zette zich de afgelopen jaren door met als gevolg dat Atonement(Boetekleed) met recht gezien wordt als een hoogtepunt in zijn oeuvre. McEwan schrijft ook filmscripts. In 1982 schreef hij het script voor The ImitationGame, een televisiedrama. In datzelfde jaar huwde hij ook met Penny Allen. Ze kregen twee zonen samen , maar zal er in 1995 van scheiden. In 1997 hertrouwt hij met Annalena McAfee. Daarnaast verschenen nog vele scripts van zijn hand, waaronder The Ploughman's Lunch, een film die zich afspeelt tijdens de Falkland-oorlog. Ook werden enkele van zijn romans verfilmd, zoals The Innocent en The Cement Garden. Hij heeft zich in ruim een kwart eeuw een naam verworven in de top van de Engelse letteren. De schrijver ontving in 1998 de Booker Prize voor Amsterdam, volgens verschillende critici niet eens zijn beste boek. Uit zijn werk blijkt een hevige interesse in de duistere kanten van het leven. Dreiging, obsessies, geweld, sadisme en dood, maar ook seksualiteit en erotiek spelen een belangrijke rol. De keuze voor deze onderwerpen leverde hem de bijnaan McAbre op, en zijn verhalen roepen zowel bewondering als schrik op. Mag de thematiek de lezers soms verdelen, McEwan wordt in brede kring geroemd om zijn meeslepende schrijfstijl. Zijn boeken zijn met vaart geschreven en van hoog literair niveau. Zijn belangstelling voor de macabere zijde van het menselijk gedrag is in de loop der jaren steeds diepzinniger geworden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
