Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Koetsier herfst is een mangnum opus geworden. Een vrijzinnig en geestig boek. Dit is een boek dat vraagt om een echt vooruitstrevende lezer,één die, net als Mutsaers zelf, oog heeft voor wat afwijkt en voor weinig terugdeinst." -Trouw
Een opzwepende ode aan de verbeeldingskracht...
***
Charlotte Mutsaers voert in Koetsier Herfst een personage op dat de westerse moraal radicaal afwijst. Hoofdpersoon Maurice Maillot is schrijver, een onschuldige occupatie vergeleken bij de terroristische acties van zijn vriendin Do die voor het kreeftenbevrijdingsfront" werkt.
De roman speelt zich achtereenvolgens af in Amsterdam en Oostende, de twee plaatsen waar ook de schrijfster afwisselend woont en werkt, en wordt hoofdpersoon Maillot dag en nacht vergezeld door zijn hondje Slava, een mogelijke verwijzing naar Mutsaers eigen hondje Pieter met wie zij op de achterflap prominent staat afgebeeld.
Koetsier Herfst geeft een absurdistisch schouwspel weer. Het is een ode op de excentriciteit en het bohémienschap. Maurice Maillot, die een afkeer heeft van zowel spel als van hoogdravendheid, heeft het intellectuele leven de rug toegekeerd. De dag dat hij per toeval in het park een mobiele telefoon vindt begint een nieuwe toekomst. Koetsier Herfst is een verrassend en spannend verhaal waarin grote vragen over ethiek, leven, dood, eenzaamheid, kunst en levenskunst op ingenieuze wijze aan de orde komen.
Het roer moest om voor Charlotte Mutsaers. Nadat zij in de jaren tachtig en negentig haar eigen vorm had gevonden, tussen essay en verhaal in, om haar onvervreemdbare kunstopvatting uiteen te zetten en in één moeite door het resultaat daarvan te tonen, werd het tijd voor iets anders. Nu Mutsaers acht jaar later in haar nieuwe roman een schrijver opvoert met een writers' block, zou het goed kunnen dat de inzinking van deze Maurice Maillot niet uit de lucht komt vallen. Dit boek bestaat uit ervaringsfeiten, laat de schrijver in de introductie weten.
Ze verzon een list. Zo eentje die al haar vindingrijkheid weer op stoom zou brengen: de hoofdpersoon in haar verhaal werd een man, Maurice Maillot, een schrijver wiens beste boek na zijn vijftigste nog moet komen, een vleeseter met een hekel aan intellectuelen, die door de vondst van een mobieltje in het Vondelpark in aanraking komt met een jonge blonde Betty Boop met goddelijke stelten en een snorretje, die zegt dat ze Adolphe heet, wat waarschijnlijk Dora moet zijn, een dierenactiviste die Maurice meeneemt naar Oostende rond de kersttijd. Daar gaan ze hun wittebroodsweken vieren. Maar terwijl in de voormalige koningin der badsteden de bevolking gehuld in bontjassen koers zet naar de gemoedelijke restaurants om zich daar op arme kreeften te storten, hult Dora zich in sexy latex, bivakmuts op de blonde kop, om als lid van het 'Lobster Liberation Front'de boel op stelten te zetten.
Do opent een heel nieuwe wereld. Een wereld waarin waarden op hun kop gezet worden en grenzen in vraag gesteld. Koetsier Herfst' neemt je mee op een rustige, maar toch boeiende reis. Mutsaers schrijft in een heel aangenaam tempo.De zinnen zijn allemaal even prachtig, het knispert en knettert in deze roman.
Hoewel het verhaal weinig actie bevat, creëert ze toch een dynamische sfeer. Kleine handelingen krijgen veel aandacht, snedige dialogen blijven ronddwalen in je hoofd.Vanaf het nachtkastje kijkt een foto van Osama bin Laden toe, baard boven baard', een beauty, met zijn zachtmoedige blik en dichterlijke inborst, zwijmelt Dora.
De creatieve explosie die Koetsier Herfst heet, naar een melancholiek gedicht van die heerlijke Osama, een titel dievitaliteit met vergankelijkheid verzoent, is de halsstarrige verdediging van de stelling dater maar één realiteit is, die van jezelf, en dat er achter de speelsheid en de onwil tot relativeren die het gedrag van Maurice en Dora kenmerkt, een groot medelijden schuilt met alles wat weerloos is, inzonderheid met de machteloosheid van dieren tegenover de zogenaamd verstandelijke mensen.
Nieuw is het niet wat Charlotte Mutsaers demonstreert, maar onverminderd is haar strijdlust, en het vuurwerk van haar geen moment verflauwende proza werkt geregeld op de lachspieren.
Het frivole taalgebruik van Mutsaers is indrukwekkend. Het vermogen van de schrijfster om zich in een rake, frisse en volkomen vrije taal uit te drukken wekt ook in deze roman bewondering. Maar waar dat in Rachels Rokje resulteerde in een wervelende vertelling die zijn kracht van begin tot eind behoudt, daar raakt het verhaal in Koetsier Herfst gelijktijdig met het in het slop raken van de liefde tussen Do en Maurice zijn verrassing kwijt.
Misschien is het niet eerlijk om Koetsier Herfst af te zetten tegen zijn succesvolle voorganger, want Mutsaers is er in haar nieuwste roman zonder meer in geslaagd een onderwerp dat haar persoonlijk zeer aan het hart gaat uit te werken tot een leesbare, goed geconstrueerde en coherente roman.
Graag speelt Charlotte Mutsaers een spel met de lezer,en weet ze telkens als een niet te vangen sprinkhaan voor te blijven. Ze suggereert zaken die ze dan half terugneemt om er vervolgens toch weer op door te gaan. In dat spel komt ze steeds weer uit bij de macht van de verbeelding. Het gaat er nooit om hoe hetecht" is, alles draait om hoe je het ziet.
Do heeft dan ook een foto van Bin Laden op haar nachtkastje staan niet in de laatste plaats omdat hij zulke mooie gedichten schrijft. In zijn persoon verenigt zich het onverenigbare: het woord en de daad.
In het paar Maurice en Do komen die twee uitersten ook samen: als stel zijn ze de schrijver van het ideale boek, waarin engagement niet louter op papier maar in het echt beleden wordt. Dat geldt vooral voor Do's extreemste daad: haar zelfmoord als offer aan de kreeften. En als offer aan de literatuur, want Koetsier Herfst zou geen betekenisvol boek zijn zonder haar dood.
Charlotte Mutsaers -1942
Charlotte Jacoba Maria Mutsaers , geboren in Utrecht op 2 november 1942
is een Nederlandse schrijfster, essayiste en schilderes.Charlotte Mutsaers was een oorlogskind. Toen ze 9 jaar was, overleed haar opa, die op een kasteel in Kapellen woonde, samen met haar oom Felix en diens zuster. Het was de eerste keer dat ze met de dood geconfronteerd werd. Na haar gymnasiumopleiding ging ze eerst studeren en toen ze 29 jaar was ging ze naar de Rietveld Academie in Amsterdam. In 1983 maakte ze haar debuut met Het circus van de geest, gevolgd door Hazepeper (1985) en Mijnheer Donselaar zoekt een vrouw (1986). Haar eerste roman was De markiezin (1988), gevolgd door Rachels rokje (1993). Die laatste roman werd juichend ontvangen, alsook in Duitsland waar haar werk verschijnt bij Hanser Verlag.
Mutsaers publiceerde een aantal veelgeprezen en originele essaybundels: Kersebloed (1990, Jan Greshoffprijs), Paardejam (1996) en Zeepijn (1999). Haar oeuvre werd in 2000 bekroond met de Constantijn Huygensprijs, voor haar literaire en beeldende werk ontving zij de Jacobus van Looyprijs. In 2008 publiceerde zij haar nieuwe roman Koetsier Herfst bij De Bezige Bij. Ze wordt gerekend tot de inventiefste en betoverendste schrijvers in het Nederlandse taalgebied.
Ze is gehuwd met de neerlandicusJan Fontijn
. Ze hebben geen kinderen, wel een Foxterriër Pieter. Ze wonen afwisselend in Amsterdam, Oostende en Frankrijk.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.