|
DE SCHADUW VAN DE WIND
Uitgave : Signature -Utrecht -2004
543 blz. - ISBN 90-5672-078-3
VERT. VAN / La Sombra del Viento (2001)-uitg.Planeta
vertaling uit het Spaans / Nelleke Geel.
Deze plaats is een mysterie Daniël, een heiligdom. Elk boek, elke band die je ziet is bezield. Bezield door degene die het schreef, bezield door degenen die het lazen en doorleefden en ervan droomden. Telkens als een boek in andere handen overgaat, telkens als iemand zijn blik over de bladzijden laat gaan, groeit zijn geest en wordt sterk ."
***
In het oude centrum van Barcelona ligt het Kerkhof der Vergeten Boeken.
Zes jaar na het beëindigen van de Spaanse burgeroorlog wordt de elfjarige Daniel Sempere aan de hand van zijn vader, weduwnaar en boekhandelaar,meegenomen naar deze geheimzinnige, verborgen wereld van verhalen : het "Kerkhof van de Vergeten Boeken".
Daniel is een kind dat "opgroeit tussen boeken, er onzichtbare vrienden maakt op bladzijden die langzaam tot stof vergaan en waarvan de geur aan zijn handen blijft kleven". In het Kerkhof van de Vergeten Boeken, een Esscher-achtige labyrinth, krijgt hij te horen dat; "het de gewoonte is dat je bij het eerste bezoek een boek kiest, het maakt niet uit welk boek, en het adopteert; daardoor zorg je ervoor dat het nooit verdwijnt, dat het altijd levend blijft.
Dat is een heel belangrijke belofte. Voor het leven."
Vanaf dat moment neemt Daniels leven een wending die hij niet had kunnen voorzien.
Daniel kiest de roman "De schaduw van de wind", het enig overblijvend exemplaar van de schrijver Julian Carax.
Daarmee stort hij zich in de leeuwenkuil die het Spanje in de tijd van de Burgeroorlog was en nog lang daarna blijft. Hij raakt geobsedeerd door het boek en komt in de loop der jaren tot de ontdekking dat het boek ook een obsessie is voor anderen.
Hij wil alles weten over het boek en de schrijver. En merkwaardigerwijs lijken alle mensen die hij ontmoet, ook de vrouwen op wie hij verliefd wordt, deel uit te maken van het grote spel waarvan het boek het middelpunt vormt.
Hij ontdekt dat de schrijver gevlucht is naar Frankrijk, dat zijn boeken bijna allemaal vernietigd zijn en er nog steeds iemand meedogenloos bezig is om elk exemplaar op te sporen en te zorgen dat ook dat vernietigd wordt.
In Daniel's pogingen om te zorgen dat het boek altijd levend blijft wordt het leven van de schrijver Daniel's leven.
Tijdens de zeer spannende en langdurige zoektocht blijkt Daniël in een spinnenweb van personages en gebeurtenissen terecht te komen. Stap voor stap weet Daniël het geheim te ontrafelen - daarbij geholpen door een stoet aan vreemde - raadselachtige en soms zeer obscure personages.
Naast Daniel Sempere, weet Zafon ook nog een aantal andere markante persoonlijkheden te beschrijven, die allemaal hun rol hebben in dit mooie verhaal. Zo heb je Fermin, de intellectuele zwerver die hulp krijgt van Daniel, de blinde Clara, waar Daniel hopeloos verliefd op wordt, de excentrieke Barcelo, de oom van Clara. Allemaal mensen die een onwisbare indruk op jou maken tijdens het lezen van dit boek.
Hij wordt het doelwit van de terroriserende krachten van het Franco regime en de liefdes van Julian Carax worden zijn liefdes.
Het is een drama waarin de spanning langzaam wordt opgebouwd en waarin het lijkt dat elke liefde en elke vriendschap ten onder gaat aan de wraak van één persoon, inspecteur Fumero, een oud klasgenoot van Carax, die zijn sadisme ten tijde van de Burgeroorlog volop heeft kunnen ontplooien.
Het dagelijkse leven in het Barcelona dat zich onder de Franco dictatuur staande probeert te houden, wordt van verschillende kanten belicht. De macht van de oude en nieuwe rijken en de enorme kloof tussen de happy few en de man van de straat wordt in een taal omschreven die soms ouderwets overvloedig aandoet, maar daardoor ook een hele speciale, warme sfeer weet op te roepen.
Je moet het genot van het lezen ondervinden: "Het aftasten van deuren die zich in je ziel openen, je verliezen in de verbeelding, de schoonheid en het mysterie van de schijn en de taal.
Ruiz Zafóns stijl is zeer zintuiglijk; door zijn ervaring als scenarioschrijver zijn de scènes zeer gedetailleerd en tastbaar, maar vooral ook levendig.
Voor de beschrijvingen van Barcelona heeft hij zich gebaseerd op zijn eigen ervaringen, maar ook op de overleveringen en de verhalen die hij oppikte in de buurten waar hij zijn inspiratie opdeed.
Met "De schaduw van de wind "heeft de auteur zich ingegraven in diepe emoties van een door haat, afgunst, bitterheid en burgeroorlog verscheurd Spanje, door het leven te beschrijven van een handjevol personen. De speurtocht van de hoofdpersoon is een klein stukje van die wereld en wordt gelardeert met de verhaallijnen van een reeks personen die op een of andere wijze zo met elkaar vervlochten zijn dat langzaam een beeld van het sociale leven in Barcelona en Spanje van halverweg de 20e eeuw ontstaat.
Dit Spanje en Barcelona, dat wij kennen van eeuwige schoonheid bevat gitzwarte plekken. Plaatsen die overal te vinden zijn en wachten op een beschrijving zodat ze niet verdwijnen in de schaduw van de wind.
Neemt Mendoza je in Stad van wonderen vooral mee in de geschiedenis en ontwikkeling, Zafon voert je in de ingewanden van de stad via een soms adembenemend-spannende geschiedenis. Als je kijkt naar de omvang van het boek lijkt het een onmogelijke klus die spanningsboog op peil te houden, maar Zafon is dit toch gelukt: aan de éne kant wil je blijven lezen, aan de andere kant wordt je zó weer in het verhaal gezogen wanneer je het boek -noodgedwongen- een tijdje hebt moeten wegleggen.
Het ondoorgrondelijke Barcelona blijft voor de lezer met elke bladzij geheimen prijsgeven door de persoonlijke dramatiek van de kleine Daniel die met vallen en opstaan groot wordt.
Zijn zoektocht naar de waarheid achter het boek dat hij gevonden heeft maakt hem kwetsbaar, een kwetsbaarheid die iedereen herkent en ons tot mens maakt.
De titel van het boek laat tot het eind op een verklaring wachten. Het zet echter wel de toon. Wat zich in de schaduw van de wind bevindt, is net zo ontastbaar als de wind zelf, je voelt het, je ervaart het, maar je krijgt er geen vat op. Toch ga je met de wind mee op de onvermijdelijke tocht van wat het leven is.
De schrijver is natuurlijk de eerste die het verhaal een ziel geeft, maar elk individu dat kennis neemt van het verhaal zal er zijn eigen versie van maken. Met behulp van fantasie en interpretaties ontstaat een eigen verhaal, gekleurd door je interesses, je ervaringen en je dromen.
It's always the talent.
It's not about the elements.
It's not what it's about.
It's how it's told .-CARLOS RUIZ ZAFON
Quotes :
"In my tender youth I worked as a musician "
"I am a curious creature and put my finger in as many cakes as I can: history, film, technology.
"There are two things that I cannot live without: music and books. Caffeine isn't dignified enough to qualify."
Carlos Ruiz Zafón:1964
***
Carlos Ruiz Zafón is een Spaanse romanschrijver., geboren in Barcelona op 25 september 1964.Hij werd vooral bekend als schrijver na de publicatie van La sombra del viento ("De schaduw van de wind") in 2001.
Dit boek heeft talrijke internationale prijzen gewonnen en wereldwijd zijn er al miljoenen exemplaren verkocht. Het werk van Ruiz Zafón is in meer dan 40 landen en meer dan 30 verschillende talen verschenen. Hij levert regelmatig bijdragen aan vooraanstaande Spaanse kranten, zoals "El País" en "La Vanguardia".
Met zijn eerste roman, El príncipe de la niebla (De prins van de mist,1993), behaalde hij de Edebé-literatuurprijs voor jeugdfictie.
Tevens is hij de schrijver van drie andere jeugdromans, El palacio de la medianoche (1994), Las luces de septiembre (1995) and Marina (1999).
Ruiz Zafón woont sinds 1994 in Los Angeles.
The Shadow Of The Wind, de Engelse vertaling
was de :The Richard and Judy Best Read of the Year Best Novel nominee (2005)
|
