Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
*** De verloren spiegel is een subtiele roman over ontrouw en verraad in het hedendaagse Parijs. In het Parijse theaterwereldje zijn cynisme en oppervlakkigheid troef. Liefde en intellectuele eerlijkheid staan er bijzonder laag genoteeerd , al roeien een paar enkelingen tegen de stroom in. Zo ook François en Sybil. Zij vormen een ouderwets hecht stel , arm maar eerlijk , die elkaar en hun idealen onvoorwaardelijk trouw blijven. Tot een romantischer leven zich aandient en de twijfel begint te knagen. Een puissant rijke courtisane leidt François in bekoring en sleept hem mee in een bizarre vaudeville. Zal hij bezwijken voor de verlokkingen van geld , macht en gemakkelijk succes ?
Françoise Sagan
pseudoniem van Françoise Quoirez (Cajarc, Lot, 21 juni 1935 Honfleur, Calvados, 24 september 2004) is een Franse schrijfster. Ze wordt beschouwd als schrijfster binnen de Nouvelle Vague-stroming. Ze heeft ook enkele films gerealiseerd. In 1954 begon ze op vraag van Hélène Gordon-Lazareff, de directrice van het tijdschrift Elle, een serie artikelen over Italië. Ze gaf elke aflevering titels als: « Bonjour Naples », « Bonjour Capri », « Bonjour Venise »... Deze « Bonjour » werd haar handelsmerk. Ze publiceerde haar eerste roman, Bonjour Tristesse, in 1954 op de leeftijd van 18 jaar. Haar pseudoniem koos ze uit de werken van Proust.
Haar favoriete thema's waren een gemakkelijk leven, snelle wagens, villas en herenhuizen, de zon, een mengeling van cynisme, sensualiteit, onverschilligheid en nutteloosheid. Jean-Paul Sartre was niet haar literaire voorbeeld - hoewel ze in haar memoires Avec mon meilleur souvenir uit 1984 beweert "alles aan hem te danken te hebben" - maar ze heeft de levensavond van de Franse filosoof veraangenaamd.
Haar buitensporig gebruik van drugs en alcohol brachten haar regelmatig in moeilijkheden (in februari 1995, werd ze veroordeeld tot één jaar gevangenis met uitstel en werd ze door de rechter verplicht een ontwenningskuur te volgen, nadat ze werd betrapt met cocaïne). In 1957 ging ze met haar auto over de kop en bleef 36 uur bewusteloos, in 1985 zweefde ze na een zware hartaanval dagenlang tussen leven en dood. In 2002 deed een haveloze Sagan op tv haar beklag dat ze aan de grond zat (oorzaak gokschulden). In hetzelfde jaar werd ze veroordeeld wegens fraude tot één jaar voorwaardelijk, omdat ze in 1994 838.469 euro en in 1995 610.000 euro aan de fiscus had vergeten aan te geven. Ze had het geld gekregen van het olieconcern Elf-Aquitaine om haar goede vriend François Mitterrand investeringen in Oezbeekse olievelden aan te praten.
Françoise Sagan was gescheiden van de uitgever Guy Schoeller en vervolgens ook van Robert Westhoff, van wie ze een zoon Denis had. Sagan stierf in het ziekenhuis van aan de gevolgen van een longembolie.
Romans :
* Bonjour tristesse (Bonjour tristesse; 1954) * Un certain sourire (Een verre glimlach; 1955) * Dans un mois, dans un an, 1957 * Aimez-vous Brahms? (1959) * Chateau en Suède, 1960 (toneelstuk) * Le gigolo, 1960 * Les Merveilleux nuages (1961) * Les violons parfois, 1962 (toneelstuk) * Landru, 1963 -filmscenario * La Robe mauve de Valentine, 1963 (toneelstuk) * Bonheur, Impair et passe, 1964 * Toxique, 1964 * La Chamade (Het sein tot overgave; 1965) * Le Cheval évanoui, 1966 * L'écharde, 1966 * Le garde du coeur (Met hart en hand; 1968) * Un peu de soleil dans l'eau froide (1969) * Un piano dans l'herbe, 1970 * Des bleus à l'âme, 1972 * Il est des parfums..., 1973 * Un profil perdu, 1974 * Réponses 1954-74, 1975 * Brigitte Bardot, 1975 * Des yeux de soie, 1976 * Le Lit défait (1977) * Le sang doré des Borgia, 1977 * Il fait beau jour et nuit, 1978 (toneelstuk) * Le Chien couchant (1980) * La Femme fardée (De geverfde vrouw 1981) * Musique de scènes (1981) * Un Orage immobile, 1983 * Avec mon meilleur souvenir (1984)-biografie * De guerre lasse (1985) * Sand et Musset, 1985 * La Maison de Raquel Vega, 1985 * Un sang d'aquarelle, 1987 * L'Excès contraire, 1987 (toneelstuk) * Sarah Bernhardt ou le Rire incassable, 1987 * La laisse (Aangelijnd; 1989) * Les Faux-Fuyants, 1991 - Evasion * Répliques, 1992 * Et toute ma sympathie, 1993 * Chagrin de passage (1994) * Le miroir égaré, 1996-(De verloren spiegel) * 1998 - Derrière l'épaule -biografie
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
