Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Harding's novel is a beautiful reminder of the nature of solitude in the human mind
A beautiful, ghostly tale, The Solitude of Thomas Cave brings us back to the beginning of the modern world, in a story infused with the violence, power and beauty that define both man and nature.
***
Augustus 1616.- De Noordlijke IJszee rond Spitsbergen vriest langzaam dicht, het daglicht wordt schaarser. Het jachtseizoen zit erop en de walvisvaarder Heartsease maakt zich op voor de thuisreis naar Engeland. Het wordt tijd te vertrekken voordat de helse winter invalt en het schip vast komt te zitten in het poolijs. Iedereen en alles is klaar, behalve Thomas Cave want die is een weddenschap aangegaan met de rest van de crew dat hij een winter kan overleven in dat ijskoude, onherbergzame, eenzame oord.op Groenland. Iets wat niemand tot nu toe heeft gepresteerd. Als het schip wegvaart en het stille figuurtje van Cave op de kade achtergelaten wordt met provisie , en een dagboek waarin hij , mocht hij het niet overleven zijn verhaal kan doen, verwacht geen van de zeebonken dat zij Cave levend terug zullen zien. Als de poolnacht valt en de temperatuur tot ver onder het vriespunt daalt, begint de eenzame strijd van Thomas Cave tegen de kou. Cave's winter wordt zwaar, loodzwaar, maar prachtig. Hij is opgegaan in de hem omringende natuur, en gewend geraakt aan het grote niets, de duisternis van de poolnacht, de oorverdovende stilte en de harmonie van de ongereptheid. Uitgestrekte vlaktes, de wind, sneeuwbuien, en ijsberen als enige levende wezens waren zijn dagelijkse werkelijkheid. Maar net als zijn eigen gedachten, werd ook de onwerkelijkheid deel van zijn leven. Cave's jonge vrouw en zoon, beiden in het kraambed overleden, kwamen zijn eenzame uren opvullen.
Geestesverschijningen die zo reëel werden als de werkelijkheid en die hij niet heeft kunnen verjagen, totdat hij geen andere keus had dan zijn spoken toe te laten. Zelfs - of juist - in het meest godverlaten oord valt het verleden niet af te schudden . Maanden is de zon uit zijn gezichtsveld weggebleven, en als zij terugkeert, keert zij terug met de vogels, zeehonden, rendieren en veel meer nieuw leven, en lijkt ook de geestelijke pelgrimstocht van Cave ten einde. Hij heeft viool gespeeld voor zeehonden die nieuwsgierig hun kopje boven het ijskoude poolwater uitstaken, en het waren de zeehonden die zijn collega's uit wreed plezier hebben afgeslacht toen hij nog met hen op het schip zat, voordat hij tekende voor zijn periode van solitude. Wrede passages ja, een ecco homine als een mokerslag, een j'accuse, die het boek een briljante meerwaarde geven.
In het tweede gedeelte van het boek is Harding weer terug onder de levenden, maar hij kan niet meer tussen de mensen aarden. Zijn intense liefde voor de natuur is omgeslagen in een bepaalde vorm van misantropie. Dat zijn omgeving hem met argwaan bekijkt omdat hij als ander mens is teruggekeerd, maakt zijn sociale gevoel er niet makkelijker op.
The Solitude of Thomas Cave is een verhaal dat in een uithoekje van de poolstreek vele eeuwen heeft liggen wachten totdat het verteld zou worden. Harding heeft een verbluffende verbeeldingskracht aan de dag gelegd over hoe het moet zijn geweest om rond 1600 een eenzame poolwinter te overleven. In haar dankwoord refereert ze aan geschriften van reeds lang overleden zeelui die ze heeft geraadpleegd, maar die zullen haar hun bevindingen niet zo gedetailleerd hebben voorgekauwd. Het is toch echt haar magistrale talent dat The Solitude of Thomas Cave tot zo'n literaire prestatie maakt.
Hardings schrijfstijl is bijna poëtisch, terwijl de roman bij vlagen toch ook erg wreed is. Dit zijn walvisvaarders van rond 1600; Greenpeace, het WNF en de vurige pleidooien van Al Gore zijn nog in geen velden of wegen te bekennen. Maar wie Hardings roman in handen krijgt, zou 1000x maal eerder een donatieformulier invullen dan door al die huidige eco-campagnes bij elkaar.
Georgina Harding, een jonge schrijfster uit Brooklyn, heeft twee non-fictie titels op haar naam staan;- Tranquebar: A Season in South India en In Another Europe.. De 51 jarige Harding is altijd al een avonturierster geweest. Ze schreef dus reisverhalen over Indië en Roemenië , alvorens ze dacht dat fictie interessanter was. Het was dan ook tijdens haar verblijf in Tranquebar,Tamil Nadu,dat ze de 400 jaar oude anecdote hoorde over een onbekende Engelse zeeman , die voor een weddingschap , de ijzige beslotenheid en eenzaamheid van een poolwinter op Groenland zou overleven. Stilaan groeide dit idee uit tot haar debuutroman; "The Solitude of Thomas Cave " en daarmee is een nieuwe literaire ster boven Brooklyn verrezen. Met schrijvende leeftijdgenoten Jonathan Safran Foer en Nicole Kraus, ook gevestigd in Brooklyn, is het alsof er een nieuwe Bloomsbury Group in de New-Yorkse wijk is ontstaan. Hardings schrijfstijl is bijna poëtisch, terwijl de roman bij vlagen toch ook erg wreed is. Harding wilde zeker geen historische roman schrijven ( vol met veel prachtige kostuums en periode details) noch een zeemansverhaal. Zij wijdde haar aandacht meer aan de filosofische kant ervan . Zo wordt er geen polemiek gevoerd over de walvisjacht. Als grote Melville-fan , toont ze interesse in de ervaringen van Cave en tracht zich in zijn leefwereld in te leven., en beslist daarom ook nooit Spitsbergen als toerist te bezoeken . ' Thomas Cave's eiland was onberoerd gebied en ik wilde het dan ook zeker niet schaden met er teveel aandacht naar te trekken , zegt ze . I think it works as a mythic place. .
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.