Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
05-04-2008
* La Consolante * van Anna Gavalda
"La Consolante "
van : Anna Gavalda
Uitgever : Le Dilettante -2008
640 blz.
ISBN : 978-2-84263-152-9
*** De titel van het boek ; " La Consolante " is ontleend uit een term van het petanquespel : ' Envoyer à la consolante ' - of verwezen worden naar het troosttornooi voor diegenen die door directe eliminatie uitgeschakeld worden. Het is een partij voor niets , zonder competitie , zonder verliezers ...enkel voor het plezier nog . Het hoofdpersonage van het boek is Charles Balanda, een Parijse architect , een gejetlaagde bijna vijftiger , die zijn beroepsleven verdeelt tussen verschillende hoofdsteden en zijn intieme leven doorbrengt met Laurence, waarvan hij niet meer houdt en , die op haar beurt niet meer van hem houdt, en haar 14 jarige puber Mathilde. Op een dag verneemt hij bij toeval de dood van Anouk , de vreemde moeder van Alexis, een copain uit zijn kinderjaren. Zij is in ellende en eenzaamheid gestorven . Zij was voor de kleine Charles, zowat een tweede moeder en zijn eerste onderwijzeres.geweest, maar hij had haar nu reeds jaren verwaarloosd. Hij scheurt de onheilsbrief en werpt hem in de afvalrmand in de keuken.Als hij zijn voet van het pedaal terugzet en hij het deksel hoort dichtvallen "klak" , krijgt hij de indruk een soort doos van Pandora te sluiten . Maar hij moet terug naar het leven. "Allé ... t'is voorbij . Het probleem is - het is helemaal niet gedaan , hij keert helemaal niet naar het leven en de werkelijkheid terug . Zijn verleden keert met een verschrikkelijke kracht terug en hij blijkt niet in staat om het te trotseren. Hij wankelt en wil weten waarom die , vrolijke en grillige Anouk , begonnen is zichzelf te vernietigen. Wanneer hij met moeite een nieuw bestaan tracht op te bouwen ontmoet hij in Limousin , Kate , een Engelse die er in een ware ménagerie woont.Het eigendom is echter een ruïne geworden.Grote werkzaamheden in het vooruitzicht voor Charles als architect. Waarom zijn de werken van Anna Galvada bestsellers? Omdat zij troost brengen in tijden van crisis en haar verhalen als een balsem voor het hart zijn..De lezer kan zich identificiëren met haar personages, wat hem in staat stelt bepaalde zaken te begrijpen zonder te moeten terugvallen op zijn eigen verleden. De eerste regel om getroost te worden is niet dat men oplossingen aanbrengt maar dat men begrepen wordt. Het verhaal van Kate is verschrikkelijk maar het leven vindt er zijn plaats in. Charles, zelf herleeft dank zij haar, op een onverwachte manier want hij vertoeft nu in totaal ander omstandigheden. Gavalda toont ons dus dat de oplossing uit een totaal onverwachte hoek en op een volkomen onverwachte wijze kan aankomen, -dat het leven ons voor veel verrassingen kan plaatsen buiten het "business plan ". Haar boek geeft ons op zijn minst ruimte voor deze mogelijkheden.
Anna Gavalda :
is geboren in 1970 in Boulogne-Billancourt. Zij studeerde moderne letteren aan de Sorbonne.Zij heeft verschillende kleine beroepen uitgeoefend zoals,: dienster , kassierster,onthaal-hostess, au pair meisje in de Vernigde Staten, redactrice van huis-aankondigingen, vertaalster van romans Harlequin. Vandaag leeft ze in Seine-et-Marne., waar ze s'morgens lerares frans is, in de namiddag veearts-assistente , voltijds mama voor haar twee kinderen en .. s'nachts schrijfster. In 1992 werd ze laureate van ; La plus belle lettre d'amour, voor France Inter. Inmiddels is ze één van de populairste franse schrijfsters geworden.
Bibliografie:
Je voudrais que quelqu'un m'attende quelque part
, Le Dilettante, nouvelles, 1999
Je l'aimais
, Le Dilettante, roman, 2002
35 kilos d'espoir
, Bayard Jeunesse, roman pour adolescents, 2002
Ensemble, c'est tout
, Le Dilettante, roman, 2004
Nouvelles à chute
, Ed. Magnard,2004
La Consolante
, Le Dilettante,roman, 2008
Sarko m'a déjà repris
«Ensemble, tout devient possible», si ça se trouve, dès que Carla sera partie, il me chipera aussi «La consolante»... ( Anna Gavalda)
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
