Uitgeverij : Vassallucci -1997
'Zonder de grootste ellende ontbreekt de noodzaak om kunst te creëren, om literatuur te schrijven.'
*** Het lelietheater voert u op ontroerende wijze mee naar het China van de jaren 1971-1974 , een zwarte periode in de Chinese geschiedenis , waarin Mao met ijzeren hand regeerde en andersdenkenden in strafkampen ' heropgevoed ' werden. Tergelijkertijd is Het lelietheater het hartverscheurende verslag van een onmogelijke vriendschap tussen twee meisjes uit verschillende kasten....
Lian behoort tot de eerste kaste; haar ouders zijn intellectuelen , en om die reden verbannen naar strafkampen. Nadat bij Lian een huidziekte is geconstateerd , krijgt ze toestemming om zich bij haar moeder te voegen. In het kamp weet ze zich omringd door de crème de la crème van de Chinese intellectuelen. Ze krijgt onder meer les van de beroemde professor Qin ; haar lessen vertelt ze door aan de kikkers en krekels in een achter het kamp gelegen meer , dat ze tot " lelietheater " heeft omgedoopt. Kim behoort tot de derde kaste ; haar ouders zijn straatarm en wonen in de 'modderhuisbuurt' van Peking. Ondanks Mao's ' verheffing' van de laagste kasten is Kim de verschoppelinge op de school van Lian ; ze wordt tot op het bot vernederd door haar klasgenoten. Op het moment dat Lian de brug naar de vriendschap heeft geslagen , verdwijnt Kim van school om op een verschrikkelijke manier wraak te nemen.....
Lulu Wangs sensationele entree in de Nederlandse literatuur kan niemand zijn ontgaan. Het lelietheater, de titel van haar indrukwekkende, vuistdikke debuutroman over de jeugd van een meisje tijdens Maos Culturele Revolutie, heeft bij een groot publiek een verpletterende indruk gemaakt. Lulu Wang deed acht jaar over het schrijven (en herschrijven) van haar romandebuut, waarmee ze het Gouden Ezelsoor 1998 voor het best verkochte literaire debuut won. Het lelietheater verschijnt in vijftien landen in vertaling, en werd in Amerika lovend ontvangen. Het werd door The New York Times verkozen tot een van de 125 notable books of the year in 2000. Het werd het bestverkochte Nederlandse boek van 1997, runner-up voor de Trouw Publieksprijs 1997, winnaar van het Gouden Ezelsoor 1998 voor het bestverkochte debuut, buitenlandse rechten reeds voor verschijning verkocht aan negen landen (inmiddels veertien) en 550.000 verkochte exemplaren in ruim drie jaar tijd:
Lulu Wang - 1960 Lulu Wang werd in december 1960 in China geboren. Al als kind verzon ze verhalen en in 1973 schreef ze haar eerste cabaretstuk. Aan de universiteit van Beijing studeerde ze Engelse taal, linguïstiek en letterkunde en begon haar carriere als vertaler. Voor haar eerste volwassen prozawerk, Ogen, ontving ze een literaire prijs. In 1986 verhuisde Lulu Wang naar Nederland en werd docent Chinees aan de Hogeschool van Maastricht. Ze sprak binnen een jaar Nederlands en begon in het Nederlands te schrijven. Eerst korte verhalen. Zeven jaar later verscheen haar eerste boek: Het lelietheater, waarvan een half miljoen exemplaren zijn verkocht. Sinds de verschijning op 7 februari 1997 van Het lelietheater wijdt ze zich full-time aan het schrijverschap. Van haar hand verscheen tevens het boekje Brief aan mijn lezers, waarin zij op humoristische en ontroerende wijze verslag doet van haar metamorfose van docente uit de provincie tot bestseller-auteur, en de roman Het tedere kind, dat een aangrijpende aanklacht tegen kindermisbruik is. Daarna volgden : Het witte feest , Seringendroom, Het rode feest en Bedwelmd. Lulu Wang woont en werkt in Den Haag.
De pers over Het lelietheater:
Een van de wonderlijkste boeken die ik in jaren gelezen heb... je spelt de prachtigste zinnen... een mooie, ingehouden maar krachtige stijl... Wang weet een grote rijkdom aan beelden op te roepen... bijzonder aangrijpend... de schrijfster weet een toon te vinden die doet denken aan die van G.L. Durlacher in zijn beste werk, of aan Jona Oberski, in zijn boekje Kinderjaren Reinjan Mulder, NRC Handelsblad
Bibliografie:
Het lelietheater (1997) Brief aan mijn lezers (1998) (novelle) Het tedere kind (1999) Het witte feest (2001) (novelle) Seringendroom (2001) Het rode feest Bedwelmd (2004)
Uitspraken van Lulu Wang :
In China is zo direct om hulp vragen onbeleefd. Je moet daar dingen via een omweg vragen om de andere niet in verlegenheid te brengen, want 'nee' zeggen ervaren Chinezen als heel onbeleefd: " "En in Nederland mag je gewoon 'nee' zeggen zonder dat dat raar is. Ik moest daar erg aan wennen. Op mij kwam dat als erg bot over.". Het Chinese taalgebruik is wat dat betreft veel omslachtiger. Je zegt niet rechtstreeks wat je wilt, maar via een omweg of door het vertellen van een verhaal. "Mijn collegae hebben in die tijd vaak tegen me gezegd dat ik gewoon moest zeggen wat ik dacht en ik er niet zo omheen moest draaien. Zij werden een beetje moe van mij. Terwijl ik dacht: kunnen ze dan niet aanvoelen wat ik bedoel, met me meedenken? Maar ja, dat is gewoon een cultuurverschil. Tegenwoordig ben ik ook veel directer. Ik zeg veel meer, maar nog steeds niet altijd alles." "Nederlanders zijn een heel verbaal volk. Alles moet gezegd worden."
|