Hoe te betalen in Polen?

In Polen wordt betaald met de zloty, de pinautomaten in Polen zo zijn aangepast dat er gekozen kan worden voor verschillende talen zodat het eenvoudig is om zloty’s te pinnen. Bij de grensovergang is een wisselkantoor, zodat iedereen direct in het bezit van zloty’s kan komen.
1 euro is ongeveer 4,1 zloty waard.

06-01-2010, 20:24 geschreven door charly

05-01-2010, 21:08 geschreven door charly

Voor 2008 had ik nog nooit de kans gekregen om de mont Ventoux te beklimmen met de fiets.
Ik was in juni 2008 van plan om de mont Ventoux op te lopen maar door een blesure moest ik het lopen laten varen en kon niet anders dan met de fiets naar boven.
Ik logeerde aan de Azurenkust en dat is 2 uur auto tot Bedoin.
Ik was uitgenodigd door "bakkertje", Hubert Demeulemeester en zijn vrouw Roza. Onderweg met nog een uur voor aankomst mijn boterhammen met confituur gegeten zodat
alles zeker zou verteerd zijn voor de beklimming.
Toen ik bij bakkertje aankwam stond de ontbijttafel al klaar en moest ik nog eens eten. Ik durfde niet weigeren.
We zouden starten om 8:00 uur aan de fontein maar zijn pas een uurtje later vertrokken wegens lage bewolking aan de top van de reus.
Ik had geen enkel benul welke tijd ik zou rijden gezien het mijn debuut was en ik niet echt de beste klimmer ben.
Ik rij met een zware(13 kilogram) stalen randonneuze en een tripel 105.
Mijn gastheer ging meefietsen met zijn nieuwste carbon juweeltje maar had de dagen ervoor tijdens meerdere beklimmingen last gehad van zijn achillespees.
Ik dacht, ik ga zo lang mogelijk aanklampen en probeer tussen de 2:00 en 2:15 uur tijd aan te komen.
Na een kilometer of 6 stapte mijn maat plots van de fiets en riep me toe dat het niet zo goed ging met zijn pees.
De fiets in de auto van onze dames en ik had ineens 3 supporters, om mij aan te moedigen, bij mijn eerste beklimming.
Oef, bijna boven, mistral, mist, wolken, koud...........
Nog niemand had mij ingehaald en reed mijn tempo. 1 kilometer voor de onzichtbare top plots een Vlaamse stem naast mij, een wielertoerist had mijn Vlaamse trui herkent en sprak mij aan.
Ik weet ze'n naam niet meer maar hij stelde voor om samen naar de top te fietsen.
We zijn er bijna, zei hij, een sprintje? Maar omdat ik de laatste bocht niet zag, door de dikke soep, kon ik de scherpe binnenbocht ook niet opmerken en viel stil op de meet.
Ik werd opgewacht door mijn vrouw en mijn vriend met warme kledij en hete koffie.
Min tijd was 1:55 uur en ik was daar best tevreden mee.
Intussen heb ik een vederlichte Museeuw bike en hoop dit jaar mijn klimtijd te verbeteren.

Jean Pierre

05-01-2010, 19:34 geschreven door charly

05-01-2010, 16:19 geschreven door charly

04-01-2010, 22:46 geschreven door charly

Er is vanavond nog een deelnemer bijgekomen.
Willy Goeteyn uit Deinze.
Willy heeft 2 maal Brugge-Mont Ventoux op zijn palmares

04-01-2010, 22:14 geschreven door charly

Jean Pierre Vyvey Rijdt met de fiets naar Moskou

"Vaak voorbij de pijn grens"

Jabbeke- Deze zomer fietst Jean pierre Vyvey met 17 kompanen van Brugge naar Moskou.
Maar deze tocht van maar liefst 3.000 kilometer is niet de enige fietsmarathon die de Jabbekenaar op zijn palmares heeft.

Fietsen heeft de 58-jarige Jean Pierre Vyvey altijd graag gedaan. Al jaren rijdt hij mee met WTC Stalhille. Maar plots was er de passie voor die lange afstanden.
"In 2005 zag ik de aankomst van Parijs-Brest-Parijs, een rit van zo'n 1.220 kilometer. Ik was meteen verkocht", zegt Jean Pierre.
"Twee jaar later later deed ik zelf mee. De barre weersomstandigheden deed zo'n dertig percent van de 5.000 deelnemers opgeven. Een andere klassieker voor randonneurs, de naam voor langeafstandrijders, is Londen-Edinburgh-Londen. Die was 1.440 kilometer lang.
En in België kan je brevetten krijgen vanaf 200 tot 1.000 kilometer.
Elk weekend wordt er wel zo'n lange afstandrit gehouden.

Karakter en discipline
Volgens Jean Pierre heeft alles met karakter en dicipline te maken. Hij was dan ook de geknipte man om in 2007 fruithandelaar Rikske Fruit doorheen zijn eerste en enige deelname van de Ronde van Vlaanderen te loodsen.
"Elk jaar start ik in Jabbeke, rij ik naar de markt van Brugge en leg ik het volledige parcours van Vlaanderens mooiste af. Maar in Ninove wacht me dan nog 100 kilometer terug met de fiets", zegt hij.
"In lange afstandsritten moet je doseren, je krachten sparen en je lichaam kennen.
Het trainen op zich is heel gezond, maar tijdens de ritten pleeg je roofbouw op je lichaam.
Ik train wekelijks ongeveer 500 kilometer, langeafstandtocht in het weekend inbegrepen. Tijdens de week fiets ik alleen, in het weekend heb ik met Oostendenaar Jan Demeulemeester, die ook meefietst naar Moskou, een vaste sparringspartner."
"Tijdens die bewuste Parijs-Brest-Parijs waren mijn vingers verkleund door de regen en de koude. Mijn vingers hebben een week alle gevoel gemist. Het is dus vaak voorbij de pijngrens.
Bij lange afstanden mag je nooit alleen fietsen. Er zijn namelijk renners die in slaap vallen, maar instinctmatig verder blijven trappen", weet Jean Pierre.

Bushokje
"Eigenlijk zijn de deelnemers soms moderne clochards. Je moet die ritten namelijk zelf indelen en zelf je slaapplaats bepalen. Maar vaak denk je dat je nog wat verder kunt rijden, tot het vat af is. En dan vind je natuurlijk geen slaapplaats meer. Ook ik ben nog enkele uren in een bushokje of in een bankfiliaal gaan slapen."
Het energieverbruik is enorm, vandaar dat langeafstandfietsers grote eters blijken. "We kiezen voor stevige kost. Soms gebeurt het dat je maar liefst vier keer per dag warm eten naar binnen werkt. Maar wees gerust, je verbruikt die calorieën wel. Na zo'n lange afstandtocht ben je toch wel een kilootje kwijt. Eigelijk is dit fietsen en reizen tegelijkertijd. Mijn geliefkoosde streken zijn Bretagne en de Engelse Midlands.
En Nederland is een paradijs voor fietsers. Met mijn vrouw Anita (de tante van Johan Museeuw, nvdr) ga ik tijdens de vakanties in de Provence fietsen. 's Morgensvroeg doe ik alleen een lange rit en in de vooravond rijden we dan samen een tocht van 40 tot 50 kilometer."

Moskou

De tocht naar Moskou zal ondanks de lange afstand confortabel verlopen. Alles wordt namelijk perfect voorbereid door Roland Hurtecant, de man achter de jaarlijkse editie van de fietsmarathon Brugge-Mont Ventoux. "De ritten zijn al ingedeeld en elke avond hebben we een slaapplaats. Daarnaast is er een volgauto, die onze bagage vervoert.
Ook dat is een ongekende luxe", beseft Jean Pierre.
Roland Hurtecant neemt 17 fietsers mee naar Moskou. Aan een tempo van 27 tot 30 kilometer per uur rijdt men op fietsvriendelijke wegen doorgeen Duitsland en Polen. In Wit-Rusland rijdt men op erg drukke wegen en hoopt men op politiebegeleiding.
Het wordt ook een culturele trip want onderweg bezoekt men Berlijn, Poznan, Warchau en Minsk. Via 18 etappes door België, Nederland, Duitsland, Polen, Wit Rusland en Rusland bereiken de renners op 4 september 2010 Moskou.
Voor de begeleiding, zoekt de groep nog een bestuurder voor het busje.

Patrick Anthone Het Brugs Handelsblad.

04-01-2010, 21:09 geschreven door charly