Fietsers zijn Belgen, sommigen in hun oude leeftijd ( de oudste deelnemer van de expeditie is 71 jaar oud). Ze reizen van Brugge (België ) naar Moskou met haltes , waaronder: in Aalter , Berlijn , Warschau en Minsk.
Elke dag , ongeveer 170 km te overwinnen. Tot nu toe gereden hebben ongeveer 1600 km, voor hen is er een tweede achter. De expeditie is liefdadigheid. Hun doel Reizen is om een actieve leefstijl te bevorderen , met aandacht voor het probleem van mensen met een handicap en hun beperkingen van beweging en steun voor de Belgische organisatie Anvasport helpen personen met een handicap die actief beoefenen sport en wil je niet op te geven hun handicap .
"Elke persoon die ondanks een handicap, en nog veel belemmeringen voor het succes groeit voortdurend en onze belangen , is een voorbeeld en ook een aanmoediging voor andere mensen, niet alleen mensen met een handicap " - zegt een deelnemer van de expeditie - Kris Heyerick , een medewerker van CTO van de Belgische onderneming (Centrum Technische Orthopedie ). "Daarom is het onze plicht om deze actie te ondersteunen , elk op hun eigen manier. "
Chris Heyerick een bezoek aan de Poolse tak van de CTO - Orthopedische Engineering Centre (voorheen de Scandinavische Orthopedische Laboratorium ), en een ontmoeting met zijn personeel. CTO is van de hoogste kwaliteit orthopedische oplossingen die helpen mensen met een handicap om terug te keren naar een normaal zelfstandig leven . CTO Polen is verheugd te kunnen programma's die gericht zijn op het overwinnen van eventuele belemmeringen , hulp bij de aanpassing aan nieuwe realiteiten te ondersteunen en nieuwe voorwaarden van het dagelijks leven voor mensen met een handicap en de mate van zijn mogelijkheden ondersteuning van mensen met een handicap.
Het was de CTO prothese Jas Mel heeft twee polen gewonnen. Lekkoatletce Joanna Czarnecka en Vlodiemu Tafel - drummer , CTO uitgevoerd en financierde een beenprothese , zodat ze kunnen blijven om hun dromen na te streven.
W poniedziałek 23 sierpnia, w godzinach 13.30 - 14, ulicami Warszawy od strony Starych Babic w kierunku ul. Kłopotowskiego na Pradze, przejechał 20-osobowy peleton rowerzystów pilotowany przez warszawska policję.
Rowerzyści są Belgami, niektórzy w starszym wieku (najstarszy uczestnik wyprawy ma 71 lat). Podróżują z Brugii (Belgia) do Moskwy z przystankami m.in.: w Aalter, Berlinie, Warszawie i Mińsku.
Codziennie pokonują około 170 km. Do tej pory przejechali ok. 1600 km, przed nimi jeszcze drugie tyle. Wyprawa ma cel charytatywny. Celem ich podróży jest propagowanie aktywnego trybu życia, zwrócenie uwagi na problem osób niepełnosprawnych i ich ograniczeń ruchowych oraz wsparcie belgijskiej organizacji Anvasport pomagającej inwalidom, którzy aktywnie uprawiają sport i nie chcą się poddać swojej niepełnosprawności.
"Każda osoba, która mimo niepełnosprawności i wielu barier, osiągnęła sukces czy wytrwale rozwija swoje zainteresowania, jest przykładem i jednocześnie zachętą dla innych osób, nie tylko niepełnosprawnych" - mówi uczestnik wyprawy - Kris Heyerick, pracownik belgijskiego koncernu CTO (Centrum Technische Orthopedie). "Dlatego naszym obowiązkiem jest wspierać takie działania, każdy na swój sposób".
Chris Heyerick odwiedził polski oddział CTO - Centrum Techniki Ortopedycznej (wcześniej Skandynawskie Laboratorium Ortopedyczne) i spotkał się z jego pracownikami. CTO zajmuje się najwyższej jakości rozwiązaniami ortopedycznymi, pomagającymi osobom niepełnosprawnym powrócić do normalnego samodzielnego życia. CTO Polska chętnie wspiera programy, które mają na celu przełamywanie wszelkich barier, pomoc w przystosowaniu się do nowych realiów oraz stworzenie nowych warunków życia codziennego dla osób niepełnosprawnych i w miarę swoich możliwości wspiera osoby niepełnosprawne.
To właśnie na protezie CTO Jaś Mela zdobył dwa bieguny. Lekkoatletce Joannie Czarneckiej i Vlodiemu Tafel - perkusiście, CTO wykonało i ufundowało protezy kończyn dolnych, dzięki czemu mogą nadal realizować swoje marzenia.
Walter Velle weer thuis na fietsavontuur naar Moskou.
"Iets uniek meegemaakt"
Gistel Walter velle maakte deel uit van de 18-koppige groep fietsers die in 18 dagen van Brugge naar Moskou fietste. Hij had slechts twee keer af te rekenen met een lekke band. "We reden in Wit-Rusland op de autosnelweg, met voor en achter ons een politievoertuig", vertelt Walter.
Walter Velle is blij weer thuis te zijn in de Stationstraat, 4 en bij zijn echtgenote Monique Matton, na een fantastisch avontuur. Hij fietste samen met nog 17 andere avonturiers en fietsfanaten van Brugge naar Moskou "je kan de tocht in drie delen opsplitsen. Er is stuk door midden Europa, het stuk door Wit-Rusland, Belarus dus, en het laatste stuk door Rusland tot in Moskou", begint Walter zijn verhaal.
Van het eerste deel wil hij vooral kwijt dat de wegen er in Polen onbeschrijfelijk slecht bij liggen.
"We hebben de gewoonte met een armgebaar onze collegas te waarschuwen voor een serieuze put in het wegdek. In Polen moesten we echter meters achter elkaar blijven en zelf uitzien om de valkuilen te vermijden."
In Belarus hebben we vier dagen lang op echte autosnelwegen gereden. Er is eigenlijk geen alternatief, want andere wegen zijn er omzeggens niet." Of dat niet gevaarlijk is, wil je dan wel weten: je kan je namelijk moeilijk voorstellen dat een fietser hier op de snelweg zou rijden zonder binnen de korste keren door de politie opgepakt te worden of erger nog er het leven bij in te schieten. "De snelweg is best wel erg druk vanwege vrachtvervoer. Maar de Belgische consul een Bruggeling in Minsk, hoofdstad van Wit-Rusland, organiseerde politiebegeleiding voor ons op de autostrade. Zou dat bij ons kunnen: 18 fietsers op de autostrade, met vooraan en achteraan een politievoertuig?" vraagt Walter. Diezelfde consul ontving het gezelschap op het consulaat voor een schitterende receptie. Met echte Belgische streekproducten, echt Belgisch bier en echte Belgische pralines.
Op de vrachtwagen
Aan de grensovergang van Wit-Rusland met Rusland liep het echter serieus fout. Om welke bureaucratische reden dan ook mocht er de eerste 20 kilometer niet op de autosnelweg gereden worden. "Het probleem was dat er echt geen andere weg te bespeuren viel. Geen nood: de politie hield een lege vrachtwagen die Belarus binnen wilde tegen. De chauffeur werd verplicht rechtsomkeer te maken en ons met hebben en houden 20 kilometer ver terug te brengen. Het koste ons ongeveer 600 roebel, zeg maar 15 euro. Niet te geloven", lacht Walter.
Zowel in Belarus als in Rusland viel de behulpzaamheid van de plattelandsbevolking op. "Zoals die keer dat we al kilometers ver door een zandweggetje geploeterd hadden, in een stadje aankwamen en een trein wilden nemen die er niet was om de verloren tijd in te winnen.
De stationschef slaagde erin om een busje en een camion te organiseren zodat we toch nog tijdig in het afgesproken stadje aankwamen", vervolgt onze fietser.
Gevaarlijke fotos
En dan was er natuurlijk Moskou. "Twaalf miljoen inwoners. Indrukwekkend. Het Rode Plein, onvoorstelbaar. We wilden er fotos maken met onze vlag en andere reclametributen. Het was buiten de politie gerekend : ze controleerden onze fototoestellen en wisten alle gevaarlijke fotos", vertelt Walter Velle.
Met 18 mensen een paar weken wel en wee delen. Hoe lukt dat? "De sfeer was werkelijk uitstekend, hoewel we elkaar van tevoren niet kenden. Iedereen hielp iedereen. Een dikke proficiat aan onze organisator en leider, de 72-jarige Roland Hurtecant. Elke dag was hij er de eerste en de laatste, regelde de soms moeilijke besprekingen aan de grensovergangen, wist voor alle problemen een oplossing te verzinnen en zorgde ervoor dat wij iets uniek konden meemaken", besluit Walter Velle.
