Men zwaait mij lof toe dat ik verschillende interessante verslagen geplaatst heb. Die verdienste en de lof wil ik delen met Tino, Carlos en Kris. Samen met die mensen hebben we aan die verslagen gewerkt en in de toekomst komen nog verhalen van Carlos en Kris op de blog.
Zaterdag middag. We worden met een bus naar het vliegveld gevoerd en Guus volgt met onze fietsen Bagage. Aangekomen en een karretje gezocht en daarop mijn fiets en valies gestapeld. Iemand zegt:"het is hier te koud, we gaan binnen verzamelen". Iedereen stuift weg naar de warmte. We vergeten Guus en Roland een hand te drukken en te bedanken voor de goede zorgen. Wat spijtig. Guus sorry ik wilde je persoonlijk zeggen dat ik je een simpathieke Hollander vind. Ik hoop je terug te zien binnen enkele maanden op onze reunie. Het gaat je goed. Roland zie ik op het einde van de week en kan hem persoonlijk danken voor zijn inzet.
Allé da dis ulder toch maar gelukt hé !!!! Vanuit Brugge tot in Moskou geraken ,misschien wel mé de nodige hindernissen maar ge zijt der wel allemaal geraakt hé! Daarom een dikke proficiat van ons aan allen daar ! En vooral aan onze Kris .
Daarom verwachten we jullie dan terug in ons landje met een welgemeende
Добро пожаловать Крис дома!
Tzal dan tegen morgen avond zijn rond 18.30 uur
Nog ne goeie nachtrust en een behouden terugvlucht .
Eerst ter attentie van Charly: beste dank voor uw zeer mooie verslagjes over 29, 30 en 31 augustus, en 1 en 2 september. Uw schitterende verslagjes lezen alsof we er zelf bij waren! Ik las dat jullie nogal wat hebben beleefd de jongste dagen. Het was blijkbaar niet alleen fietsen, maar ook avontuur! Als ik lees welke onverwachte moeilijkheden jullie de jongste dagen hebben moeten oplossen, dan begrijp ik 200% dat het die dagen niet mogelijk was een verslagje te schrijven. Maar totaal geen probleem hoor, integendeel, ik zeg "Chapeau!" dat jullie al die onverwachte problemen hebben kunnen oplossen. Maar Roland kennende: Roland draait er als doorwinterde avonturier zijn hand niet voor om om te onderhandelen met de Russische politie hé, hij heeft al voor andere hete vuren gestaan in Afrika! En als het thuisfront enkele dagen geen informatie heeft, en dan leest in de krant "Rusland - Vlaamse wielertoeristen van snelweg geplukt", dat maakt het volgen van jullie fietstocht spann end nietwaar! (hahaha)
Ik vond het wel spijtig dat de weersomstandigheden tegenvielen toen jullie aankwamen op het Rode Plein! In Het Laatste Nieuws van 1 september stond er dat het in Moskou maar 13 graden was, en in Het Nieuwsblad dat het zelfs maar 11 graden was in Moskou.
AAN ALLE DEELNEMERS: mijn beste felicitaties dat jullie dit hebben gekund!!!!! En blijkbaar was het niet alleen fietsen, maar was het ook in avontuurlijke omstandigheden! Men moet het maar doen, naar Moskou fietsen. Chapeau!!!!! Een mooi staaltje waartoe gedrevenheid in staat is. Jullie hebben volgens mij allemaal de titel 'Flandrien' verdiend!
Ik wil jullie bedanken voor deze interessante 18 dagen. Ik las elke dag de verslagjes op deze website en keek elke dag op Google Maps hoe ver jullie al zaten, om zo een overzicht te hebben van jullie fietsreis. Ik volgde dus elke dag jullie fietsreis alsof ik elke dag de Ronde van Frankrijk volgde.
Ik hoop dat Roland in Aalter of Bellem (bv. in café Den Hert) eens een spreekbeurt zal komen geven over deze avontuurlijke fietsreis en dan in geuren en kleuren komt vertellen hoe het geweest is. Trouwens, ik vind dat er meer mensen als avonturier Roland Hurtecant in de wereld zouden moeten zijn die zulke fantastische, avontuurlijke projecten op stapel zetten. Roland is als het ware de Aalterse (of Bellemse, of Brugse) Steve Fossett (maar wel nog in leven en houden zo!)
Dit fietsavontuur naar Moskou is een mooi bewijs dat wij Vlamingen een fietsvolkje zijn nietwaar. Op gebied van voetbal stellen de Belgen alsmaar minder voor - wij hebben zelfs niet mogen meedoen aan de Wereldbeker deze zomer - maar op gebied van wielrennen en fietsen zijn wij Vlamingen bij de besten van de wereld nietwaar.
Ik sluit af met een grapje: Geen goesting om nog wat verder te fietsen, tot aan Vladivostok????
Geniet nog van jullie verblijf in Moskou.
Beste groeten en nog eens een grote proficiat van Andre Huys uit Aalter
Bericht: Proficiat aan de ganse groep ! Wij zijn blij dat jullie avontuur geslaagd is en dat jullie allen gezond en tevreden de eindbestemming haalden. Geniet nog enkele dagen van het "mooie" Rusland en tot zaterdag of zondag. Wij zijn reeds nieuwsgierig naar jullie belevenissen. Tino zal ons deze zeker in geuren en kleuren vertellen...
Bericht: supermannen en vrouw! Jullie hebben het allemaal gehaald! We zijn fier! We zijn al benieuwd naar de vele spannende verhalen. geniet nog van de vrije dagen in Moskou en tot van 't weekend Rebecca en co
Titel: Proficiat aan Hilaire en de andere avonturiers
Bericht: Een prachtige prestatie hebben jullie geleverd ! Geniet van jullie korte verblijf in Moskou, een goede viering van de behouden aankomst in Moskou hoort daar zeker ook bij ... Groeten van Wilfried en Margo uit Zele
Bericht: hoi vele groeten van uw werkmakkers hopelijk heb je nog power over voor de finisch te berijken maar daar twijfel ik niet aan hopelijk al vele mooie dingen gezien en meegemaakt veel sterkte voor u en al je medezotten en nen dikke chapeau
Carlos,Georges en natuurlijk alle andere deelnemers, hou de moed erin, nog 2 dagen fietsen en het ultieme doel is bereikt. Proficiat voor deze unieke prestatie. Hopelijk zijn de benen nog niet volledig verzuurd en al wegen de laatste etappes het zwaarst de triomf is nabij.
Ik kijk alvast uit naar jullie thuiskomst en legendarische verhalen.
Hoe gaat het met jullie (lees achterwerk); alles hopelijk ok. Wij zijn juist terug van Blankenberge en hebben jullie site geraadpleegd en natuurlijk de fotos bekeken.
Wij wensen jullie nog het allerbeste toe en wij verwachten dat jullie de tocht tot een goed einde zullen uitrijden.
De laatste kilometers, misschien nog 40. We zijn doornat en onderkoelt. Verstand op nul en zo rap mogelijk trappen om toch maar warm te krijgen. Regelmatig een platte band. Wat wil je met die slechte wegen. Terwijl enkelen in de hutsende regen een wiel steken of nog erger, een band vervangen staan wij rillend en ongeduldig te trappelen van de kou. Fotograaf Tino neemt altijd scherpe beelden maar deze keer heeft hij het zo koud dat het beeld onscherp is.
Hi Pa (Guus), zie aan de foto's dat alles goed gaat! Hoop dat het weer wat beter is als hier in Holland met alleen maar regen. Alle panne gehad met wat fietsen? Groet Dan Runge
Nu is de koude oorlog echt voobij nu een groep vlaamse fietsers Rusland binnenrijdt.wie had dat 60 jaar geleden durven denken? Dat zoiets ooit zou kunnen. Jullie hebben Moskou nog niet bereikt maar toch nu al een dikke proficiat aan u en de ganse groep. Ik kijk al uit naar jouw verslag van de tocht.
Bericht: Alé Paul proficiat dat jullie al zo ver zijn! We volgen het een beetje op de computer; Al veel gezien zeker? We wensen jullie nog veel fietsgenot en hopelijks zonder tegenslagen;
Vele groeten vanuit Noordschote vanwege uw schone broer Eddy en schone zus Myriam en Céline en Delphine
Bericht: Alé Paul proficiat dat jullie al zo ver zijn! We volgen het een beetje op de computer; Al veel gezien zeker? We wensen jullie nog veel fietsgenot en hopelijks zonder tegenslagen;
Vele groeten vanuit Noordschote vanwege uw schone broer Eddy en schone zus Myriam en Céline en Delphine
Hoe gaat het daar nog? Alles nog oke met de fysiek? Wij wensen jullie nog heel veel sterkte en fietsplezier tot aan de eindstreep in Moskou. Ook aan jullie medefietsters een hart onder de riem tot aan de finishlijn.
Vele groeten vanuit Beernem, Marcel en Sonia Bogaert en van de statiestrappers.
Bericht: Dag Joske , hier groetjes van Luc B . Man wa ben ik jaloers op u . Ik vind heteen fantastische ondeneming , Ik hoop dat u en uw groep vantegenslahen gespaard blijft <. Geniet er volop van en denk eraan "op de autopstrade fietsen mag niet "
Nog altijd lichte regen in de stad. Ben vanmorgen in de hamburgertent binnengevallen en kon daar een half uurtje internetten met beperkte toegang.
Fotos versturen kan niet.
Tevergeefs gezocht naar een andere krachtige Wi Fi om een foto van de groep te kunnen sturen naar de zoon van Roland Hurtecant.
Opnieuw de metro in en willekeurig uitgestapt op goed geluk.
Enorme winkels met beste en het duurste wat te koop is.
De warenhuizen zijn hier 24 op 24 open en de stad krioelt van het volk. Nu eindelijk een krachtig signaal op de computer. In een wijnbar nogwel. Moet wel gedurig consumeren om te kunnen blijven internetten.
Ben gisteren vroeg naar bed geweest en ga vanavond eens een stevige pint drinken in een lokale kroeg. Morgen uitslapen en terug naar mijn schatje.
Hoe is het daar met jullie? We hebben de laatste dagen weinig van jullie vernomen. En kan de kilometric nog volgen na al die kilometers. Hopelijk nie teveel last van deze enorme inspanning. Hier met ons alles ok. Rebecca is een weekendje op reis. Ma zit met de thuiswacht en Chloë moet voor de poezen zorgen.Je kleinkinderen en wij missen je hoor. We zijn al benieuwd naar de vele verhalen en foto's. Vandaag de laatste dag in Wit Rusland, het einde is inzicht. Als jullie de laatste rit inzetten, mogen de kids terug naar school. Gaëtan en Hannelore hebben zin, de rest niet.Het is nu al een onvergetelijke reis zeker. Koen en ik zijn reeds terug aan het werk, het is alsof je er nie weg bent geweest. Koen is vandaag gaan fietsen met 't werk 80 km, mooie tocht. 1ste maal lek gereden. Weer een ervaring rijker. Donderdag zijn ze naar Els geweest om naar de match AA Gent - Feynoord te kijken. Ze hebben gewonnen, 2-0, ze moesten nogal feesten. Die dag was het hier zeer slecht weer, zeer veel regen. Veel ondergelopen kelders en straten die blank stonden. We hebben geen schade.Vanavond gaan de boys naar het freestylen gaan kijken in Zelzate met moto's, ze zitten al vol ongeduld. En morgen gaan ze naar AA Gent tegen Germinal Beerschot gaan kijken.Ik ben vrijdag met een leuke wagen naar 't werk mogen rijden van ma. Jaja je bmw, hij doet het nog schitterend, wat een wagen.Zeg, er zijn veel mensen die naar jullie vragen, en vele volgen het op de computer. Wij zijn fier dat we de verhalen mogen vertellen. Alé hou je goed en vele groeten aan het hele team. En wij duimen dat jullie allemaal de eindmeet halen. Dikke knuffel van ons allen. Vanessa
Dag broerke,alles nog ok met de conditie. alléz courage achter vandaag nog 4 ritten en ge zijt er vanaf (spijtig hé).Nog vele groetjes uit Lozer en nog veel fietsgenot voor de hele bende.
Bericht: Allez mannen. Geef maar gas. Jullie zijn er bijna. Jammer dat ik er niet kon bij zijn. Maar ik heb toch met bijna iedereen een babbelken kunnen doen gedurende de eerste rit. Doe ze de groeten van de "man die verkeerd reed in Antwerpen". Ook vele groeten aan de Jos die ik vorig jaar heb leren kennen als een fijne kerel en goede fietser. Ook Roland niet vergeten. Ik kijk al uit naar jullie terugkomst. Wanneer landen jullie op Zaventem ? Stephan Engels uit Zwijnaarde
Bericht: Dag Kris, hoe is het daar? Loopt alles daar op wieltjes? We horen van wel. Het einde begint in zicht te komen hé. Annick is hier net voort met de kids, we hebben haar eenzaamheid eens doorbroken en een flesje wijn gedronken. Je hebt daar beter weer zeker want hier is het enen natten boel, het heeft al heel veel geregend! Koen gaat maandag nog eens vergaderen voor het feest. Alé volhouden en (ik zocht een Russisch woordje om af te sluiten maar vond de letters niet terug op de computer) tot de volgende. Koen, Els, Leontine, Esmée en Fleur
Titel: nog een duwtje in de rug erbij van Christof, Nele en Tibo
Bericht: Hallo iedereen,
petje af voor de prestatie tot nu toe. Christof ontvangt bijna dagelijks een telefoontje van zijn pa... Speciaal voor Roland een dikke knuffel van Tibo en van mij natuurlijk ook!
En mannen,...zorg dat er geen accidenten gebeuren onderweg van het kijken naar de Russische schonen!
Een van onze sponcors is Alpro Soya. 450 porties Alpro Soya werden ons aangeboden door bemiddeling van de familie Viaene. Lekker en voedzaam drankje op basis soya. Hoeft niet in de frigo en zorgt voor de nodige eiwitten. We danken van harte de fabrikant van Alpro Soya voor de steun aan Brugge-Moskou.
Bericht: hoi gebure ,hoe is het je,begin de vermoeiheid nog niet te veel op tekomen,ik volg je op internet ,met de fotos.ik vind dit een enorme prestatie groetjes anthony ploegaert,albertpolderstraat assenede
Zoals gewoonlijk ga je hier regelmatig over de tong, maar voor alle duidelijkheid: we missen je hier niet. We zijn hier allemaal druk bezig met de 'core- bussines' maar af en toe maken we tijd om jullie te volgen via de blog. Wat ons hier wel opvalt als we de foto's bekijken, is dat er veel tijd is om de omgeving en vrouwelijk schoon te bekijken; vooral vanop een terrasje met een drankje erbij. De collega's vragen zich hier af wie er de klevers van uw achterste trekt? We zoeken hier nog een chinese vrijwilliger om bij uw terugkomst uw 'goddelijk maar gehavend lichaam' te verzorgen, maar tot nu toe geen kandidaten.
Wij wensen jullie allemaal nog veel fietsgenot. Johan, trap maar lekker verder die pedalen rond, wij houden de boel hier wel draaiende en beperken ons tot de 'core-bussines'
ps: op je eerste werkdag mag je terugkeren naar waar je vertrokken bent en daar de input gaan verzorgen.
Bericht: Tino, denk niet dat wij je vergeten zijn. Dat is niet zo. Wij volgen jullie dagelijks maar zijn sprakeloos door jullie prestatie. Zo elke dag op een zadel zitten, het zou niks voor mij zijn evenmin als het leven in groep. En zo fietsen onder politiebegeleiding wat voor een gevoel krijg je dan ? Voelt ge u dan "Prince" of eerder een gevangene ? Allé , ik zou zeggen geniet er nog maar van, een tocht om nooit te vergeten.
Ik ben net terug van Lisette , lekkere pizza gegeten met een glaasje wijn. Katrien heb ik daar achter gelaten , dan kunnen ze nog wat gezellig bijpraten. Zo te zien op jullie site verloopt alles vlotjes ( ik had ook niet anders verwacht , hoe ouwer hoe taaier ! ).Hier regent het alweer de ganse dag, hopelijk treffen jullie het beter . Het weekend van je vertrek nog een reis naar Turkije gewonnen met megascore Katrien nu ook content ! Geniet maar van de fiets en van het waarschijnlijk uitzonderlijke landschap en cultuur . Doe ook de groeten aan die andere dorpsgenoot Georges en tot ziens
Hilaire , veel fietsplezier in de tweede helft van jullie tocht. Sterke prestatie van alle deelnemers trouwens maar we zijn in de club in Lozer best trots op onze "ouwe". Grtn vanuit een regenachtig Belgie. Kristof
Bericht: Speciaal voor Paul: super dat je al zover geraakt bent en je doet het schitterend. Vandaag zei je dat je superbenen hebt, nog beter dan bij de start in Brugge. En met de wind in t gat tijdens het fietsen, dat is mooi meegenomen hé. Nu vallen de hotels niet echt in de smaak, vuile en oude gebouwen... Eten slecht... Hopelijk kan je toch nog genoeg verse energie opdoen om verder te kunnen fietsen?
Paul, pa, petje af, we zijn supertrots op jou!! Een ervaring om nooit meer te vergeten.
Dat alles nog goed mag blijven gaan en nog vele succes aan allemaal !!!
Bericht: Hallo allemaal,wij volgen jullie bijna dagelijks en vinden het een bijzondere prestatie wat jullie doen!Zo te zien hebben jullie beter weer als hier in Kudelstaart(de woonplaats van Guus)Guus,gisteren was ik ff bij jouw Aadje en ze verveeld zich geen moment.Lekker bakkie bij der gedaan en ook voor jou wat leesvoer gebracht.Je kan nog zo ver weg zijn,maar we blijven aan je denken.We wensen jullie voor de laatste dagen veel sterkte:er is een spreekwoord wat zegt"de laatste lootjes wegen het zwaarst"maar het gaat jullie zeker lukken.Heel veel succes voor jullie allemaal en in het bijzonder groeten aan de VOLG chauffeur Guus.Gr.Gerard en Ireen.
Bericht: george, wij zijn jouw vollop aan het volgen via het internet. We hopen da ge vree goeie beens hebt want da zal nodig zijn. Je zal waarschijnlijk al heel wat moois hebben gezien. Nog veel plezier en succes
Groetjes marc dorothea en derest
ps:Mijn benen zijn allesinds vree goe want ik vertrek vrijdag naar de alpen en daar gaan we eens een flinke lap op geven. (marc)
Bericht: halo Paul hier is het slecht weer hopelijk is het bij jullie beter weer anders is het hier nog hetzelfde doe zo verder nog een duwtje en ge zijt er je zult vast veel gezien hebben en nog vele groetjes van de viaentjes Francine
Bericht: Ewel Saeyke heb al veel van jou gezien maar wat je hier presteerd met de groep overtreft alles.Hier kijk ik van op ,wat een prestatie.De statietrappers mogen fier zijn dat ze met twee fenomenale fietsers wekelijks mogen mee rijden.Jij en Michel schrijven hier geschiedenis voor die club .Moge verder alles goed verlopen nog veel fietsplezier als dat nog zo is na al die kms. We duimen hier allen voor jullie grt Rudy V.
Beste kilometerverslinders/verslinster, de collega's van Jean-Pierre uit Proviron West wensen jullie nog veel fietsplezier en een goede aankomst! Voor Jean-Pierre oppassen voor de wespen en de kont koel houden.
Bericht: Hallo daar in het verre Wit-Rusland We volgen jullie op de voet en zien dat jullie al veel kilometers in de benen hebben. Dat verdient een pluim voor iedereen!!! Hopelijk nog veel zon en wind in de rug, want hier regent het bijna elke dag :(
de wielertoeristen, buren, familie, enzoveel meer volgen jou prestaties op de voet Dikke proficiat van ons allemaal Nog e goe weke deure fietsn en je zit in Moskou moa ven toh, go da zere ;)
Vele groetjes en dikke kussen vanuit Veurne Martine, Jurgen en Stefanie Verder nog het allerbeste voor iedereen
Tis hier met florian,pauline, kimberly en shirley Hoe is het daar in Wit Rusland ? En welk weer is het daar, warm zekers? Hier is het hondenweer . Met Simba is alles goed en is flink gegroeid!De rommelmarkt heeft goed opgebracht,stonden rond de 980 kramen.Pauline is naar londen geweest en heeft de nacht van vrijdag op zaterdag doorgedaan!Ze heeft Madame tussauds en andere monumenten bezocht. Mama heeft zelfs een persoonlijke bodyguard, genaamd florian die zijn taak zo serieus neemt dat hij elke avond u plaats in bed inneemt! We moeten nu spijtig genoeg afronden. tot de volgende keer!!! x xx xxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxx xx x
Carlos, Met veel interesse volgen wij jou fietsavontuur naar Moscou. t Is eens wat anders dan de Braakman, Breskens of Terneuzen hé Wat een tocht ! Gewelllllldig, Wow . Als je nu al naar Moscou fietst, waar rijd je dan naartoe als je straks in (pre)pensioen bent? Naar Peking of Vladivostoc? Wij wensen jou en jou ploegmaats nog veel fietsgenot en een behouden terugkeer. Geniet, maar hou het veilig! Groetjes uit Assenede van Alex en Viviane
Zoals je al zult weten zitten we hier voor het moment samen met ne cava en ne leffe ,da moe nie altijd vodka zijn zulle!!!! Whebben hier juist eens samen gans die blog afgelopen en dabegint serieus op te lopen van al die bezoekers (nu al 21000 ) hoor ! Veel mooie fotos maar waar zijn al die mooie vrouwen lijk da we daar al vernemen. Maar vergeet nie tschoonste volk ziet wel iere wé!!!! Annick zegt wel da ge da haar nu ook ne keer moogt leren op diene pc te werken ! Den Anderlecht is der uitgeknikkerd in de champion league. Geen te best were voor het moment alhiere. Zeg da is wel tof da uw vrouwke ne keer alleen oversteekt! Annick zit hiere wel al wanhopig te wachten totdat je were in onze contreien zijt zulle ! Tis nu bijna 9 uur en we gaan der de kids ook nog ne keer oplaten op de pc.
Da ge dat daar nog verder goe moogt stellen en veilig en wel Wit Rusland door trekken .
Ge hebt hiere vele groeten van ons allemaal en ferme kussen van Uw vrouwke Annickske.
Bericht: dag broer, al 11 dagen gepasseerd! hoedje af voor gans de groep. en kan die madam tussen al dat manvolk een beetje haar mannetje staan? morgen terug 200 km dichter naar de eindstreep! hilaire, geniet ook verder, want je beleeft iets unieks. groetjes uit het momenteel natte gent. solange
Bericht: Hallo sportievelingen en vooral Johan en Michel, ik hoop dat jullie ginder niet al teveel de boel op stelten gezet hebben met al die vlot vloeiende wodka.... want anders zal het koppeke pijn doen en zullen de beentjes wat tegenstribbelen, vrees ik!!! Moskou komt nu toch wel dichterbij maar toch nog efkens op de tanden bijten hoor... Op maandag 6 september a.s. wordt er in Wetteren, thuisgemeente van Johan, een dernyfestival gereden ( gratis inkom = ook belangrijk gegeven ) en volgende renners zullen aantreden : Wouter Fack, Kenny Van Braeckel, Tom Van Den Haute, Tim Mertens, Kurt Hovelynck, Glenn D'Hollander, Bert Scheirlinckx, Kristof Goddaert, Tomas Vaitkus, Dominique Cornu, Niels Albert, Frederik Willems, Robby Mc Ewen, Jurgen Van Den Broeck en Stijn De Volder. Ik weet uit ervaring dat dit al jaren voor Wetteren een feestdag is, dus allen daarheen!!! Organisatoren zullen content zijn met deze reclame!!! Veel succes met de rit naar Baranovichi. Groetjes, Martine, Kristof en Joke.
Vlug een kort bericht uit een Mac Donalds. Het regent weer. Gisteren was het redelijk mooi weer. Neem straks de metro naar de winkelstraten op zoek naar een goed Russisch kookboek. Deze middag afspraak met een gids aan het kremling, voor een wandeltocht in de stad. Ten minste als het niet te veel regent. Vanavond meer nieuws. Geen foto's wegens slechte internetaansluiting en te trage lijn. Ik denk dat we 4 à 5000 foto's hebben voor op het album. Werk genoeg voor volgende week.
Vanmorgen was het verzameling geblazen, om na het ontbijt van 8:00 uur, de groepsfoto te nemen op het Rode Plein. Ons morgenmaal liet wat op zich wachten maar we zijn niet echt gebonden aan tijd en hebben geduld. Op het menu: 3 lauwe flensjes met zure room en een bord havermoutpap. Daarbij een tas thee en dat was het. Geen brood, geen beleg, honing of confituur.
Ik moet zeggen voor mij voldoende want ik sukkel al 2 dagen met maag en darmklachten.
Gezamenlijk de metro genomen naar het centrum van de stad. De metro van Moskou is een belevenis op zich. Enorm lange roltrappen brengen je in geen tijd zeer diep onder de grond en de tientallen stations zijn prachtig versierd. Een heen en terug kaartje kost je 52 roebel( 1,25). Iedere 60 seconden kan je opstappen en per dag vervoert de metro van Moskou 6 miljoen passagiers.
Eenmaal op het Rode plein, "het plein is trouwens niet rood maar in Rusland wordt hetzelfde woord gebruikt voor mooi", allen onze Brugge-Moskou truitjes aangetrokken, enkele producten van onze spencers erbij en onze vlag. Gevraagd aan enkele Koreaanse toeristen om met onze fototoestellen de nodige kiekjes te nemen.
De politie waakt. Een paar agenten spreken ons aan, later gevolgd door een agent in burger. Alle toestellen tonen en de beelden met reclame moeten eruit. Na een strenge controle blijven niet zoveel fotos van de groep over.
Alles waar reclame of propaganda op staat moet weg, ook onze vlag. Met handen en voeten uitgelegd waarom we precies die foto willen. Njet.
Na een tijdje begrijpen ze dat we die hele afstand gefietst hebben voor die ene foto en reageren al wat milder.
We nemen veel individuele fotos in verschillende wielertruitjes en de politie laat ons verder met rust.
Jammer dat het Rode Plein regelmatig ontsierd wordt door enorme podiums die dienen voor de talrijke optredens en activiteiten. Deze week is het voor militaire doedelzakregimenten. Later verneem ik dat je veel geluk moet hebben om het plein leeg te zien.
De rest van de dag in groepjes de omgeving verkent en tientallen fotos genomen van de verschillende prachtige gebouwen en kerken. Een heel stuk gewandeld langs de Moskwa en toevallig een gezellig eetcafé ontdekt. Na een pint, een bord met pasta met champignonsaus, weggespoeld met een koffie ( 25) kon ik daar mijn computertje gebruiken om reeds voorafgemaakte verslagen, op de blog te plaatsen.
In het hotel kan het niet, en mijn geheugenstick gebruiken mag niet. Voor morgen heb ik al een Mac Donalds vestiging gevonden met Wi Fi zadat ik er in principe draadloos kan internetten.
Wat souvenirs gekocht en terug naar het hotel want we moesten ons klaar maken voor de uitnodiging op de Belgische ambassade. Eerst moesten we nog opdraven voor een lokale televisieploeg. Enkele fietsen werden terug van stal gehaald, en we moesten wat heen en weer fietsen, zodat de cameraman en geluidstechnicus ons op beeld konden zetten. Nog vlug een interview met roland en met Annick en we konden beschikken.
Vlug de metro genomen naar de ambassade waar de waarnemende Belgische ambassadeur, en zijn medewerkers ons hartelijk welkom wensten. Belgische pinten en Belgische hapjes en broodjes gingen vlot naar binnen.
Na de nodige felicitaties en geschenkenruil werd er gezellig gekeuveld over onze avonturen.
Later op de avond nog een bakje frieten gekocht in de Mac Donalds en onder de wol gekropen na een vermoeiende doch prachtige dag.
Tino hebben we leren kennen als een joviale kerel. Lachen en dollen is zijn devies. Altijd behulpzaam en klaar om iedere panne aan de fiets te herstellen. Daarvoor had hij zijn materiaalkoffer en reservestukken meegebracht.
Tino is ook talrijke keren gezien aan de kop van het peloton, en was niet te beroerd, om kilometers lang het tempo aan te voeren.
Tino heeft ons allen samen geroepen en volgende brief voorgelezen:
Beste vrienden en vriendin.
Wie van ons had er ooit gedacht dat hij of zij met de fiets dwars door Duitsland, Polen, Wit-Rusland tot Moskou zou fietsen. Ik denk niemand van ons. Maar dank zij Kris, die er Roland aan herinnerde, ooit eens dit idee opperde, zijn we nu hier allemaal samen in Moskou.
Vandaag is het mijn verjaardag maar ik meen te mogen zeggen, dat ik niet alleen het feestvarken ben, maar dat we vandaag met zen allen iets te vieren hebben nl: een prachtig avontuur zonder ongelukken tot een goed einde hebben gebracht.
We mogen terecht fier zijn op ons zelf want het zullen er ons dit weinig nadoen. Dit avontuur zou nooit geslaagd zijn zonder de medewerking van ieder van ons. Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen, zo denk ik aan in en uitladen van de aanhangwagen en auto. Het wegbrengen van de fietsen, iemand anders zijn band vervangen en ga zo maar door. Het is ook niet evident om samen te leven met 19 vreemde mensen gedurende 21 dagen en toch is dit vrijwel rimpelloos verlopen. Ook in een huwelijk wordt er al eens een scheef woord gezegd. Dus beste vrienden en vriendin vraag ik een hartelijk applaus voor ons eigen op het welslagen van deze expeditie.
Er zijn toch een aantal mensen die een speciale vermelding verdienen en ik denk dat ik mag spreken in naam van de ganse groep. Mensen die iets extra geleverd hebben en die ervoor gezorgd hebben dat dit avontuur zeer geslaagd is.
In de eerste plaats denk ik dan aan Jean-Pierre die ervoor gezorgd heeft in de mate van het mogelijke om de mensen op het thuisfront op de hoogte te houden van onze belevenissen. Uren, zelfs dagen en nachten(vraag het maar aan Jantje) heeft hij op zijn computer getokkeld om zoveel mogelijk berichten, verslagen, mails en zelfs foto op de blog te zwieren. Daarvoor vraag ik een daverend applaus voor Jean-Pierre.
Iemand die we zeker ook niet mogen vergeten is onze Jos. Onze stille genieter, maar op gebied van een groep op sleeptouw te nemen kan hem niemand nog iets leren. Ik en nog vele anderen hebben onze ogen uitgekeken op het systeem dat hij uitgedokterd heeft om ons de juiste weg te wijzen. Duitsland, Polen: we zijn er door gereden alsof het onze eigen gemeente is en dit allemaal dankzij het voorbereidingswerk van Jos. Ook wil ik Gerald bedanken voor het stukje Rusland die hij voor zijn rekening genomen heeft.
Applaus graag voor Jos en Gerald.
Wie zeker niet mag ontbreken op het lijstje is onze begeleider Guus. Wat heeft die man geduld zeg. Op stap gaan met 19 gekke Belgen die alleen maar bezig zijn met hun eigen ding. Hoeveel keer heeft hij orde moeten maken in auto en aanhangwagen? Als je Guus wat vroeg stond hij altijd klaar om ons te helpen. En doe het maar, 3OOO kilometers rijden aan minder dan 35 per uur.
Zelfs nam hij nog de tijd om te filmen en foto te nemen. Guus uit naam van de ganse groep, je bent een toffe kerel. Applaus.
En last bud not laest hebben we nog Roland.
Roland na het lezen van je boek besefte ik al dat ik met gene gewone op reis zou vertrekken naar Moskou. Maar ik heb je hier 18 dagen aan het werk gezien, en ik denk dat ik in naam van de ganse groep mag spreken, de bewondering voor jou is enkel maar toegenomen. Bijna 72 jaar en nog 3000 kilometer meefietsen met gasten waarvan je de vader kan zijn, hoedje af.
Qua organisatie ken je je gelijke niet, want die zijn er niet. Bevoorradingen tip top in orde hotels eveneens, kortom alles was buitengewoon georganiseerd.
Nooit zal ik je engelengezicht vergeten toen je aan het onderhandelen was met de politie, schitterend.
Roland of beter gezegd meneer Hurtecant, want dit mag gezegd worden,"Je bent een hele grote meneer, ons respect voor jou is eindeloos". Wat je hier gepresteerd hebt zal niemand van ons maar ook niet van deze aardbol u nadoen. Chapeau.
Vertrokken uit ons hotel met veel vertraging. Normaal eten we om 7:00 , laden de wagen en starten stipt om 8:00uur.
Niet dus, het restaurant is stipt om 8:00 open. Dus vertrekken we maar om 8:45 uur.
We slapen heel dicht bij de snelweg en besluiten om 90 km de M1 te nemen en dan, een rode, goed berijdbare weg te volgen tot aan onze bestemming.
Plots, na 75 km, politie"aan de kant en paspoort". Roland mag het zeggen.
Alleen Russisch, geen Engels of Duits. Uitgelegd wat ons doel is en dat we de volgende afslag zullen nemen en verder gewone wegen gebruiken. Njet.
Een uur wachten op een officier. Roland stelt zich voor als organisator en onderhandeld.
Na veel telefoons en veel bla bla mogen we een plaatselijke weg nemen en 20 km omrijden om op ons parcours te komen. We moeten nog 150 km en het is al over de middag.
90 km voor onze bestemming worden we opgewacht door de verkeerspolitie. Volgen!!!
Om de 30 km een andere ploeg.
Zo ist gemakkelijk. Iedereen gaat aan de kant, aan drukke kruispunten laten ze even de sirene loeien en we hebben doorgang. De kaart en route hebben we niet nodig want we worden keurig aan het hotel afgezet.
Even verfrissen en avond maal en vlug naar bed.
Morgen komen een 10 russische wielertouristen ons begeleiden van ons hotel tot aan het rode plein. De politie rijdt voor.
Het was ok. Na een stevig ontbijt om 8:00 gestart voor een avontuurlijke rit van 180 km.
De snelweg mogen we nietgebruiken en moeten dus via de rode wegen, die volgens de kaarten, na de snelweg, de beste alternatieven zijn.
Even buiten de stad begonnen de moeilijkheden al. Een reeks hellingen om u tegen te zeggen. Het gevolg was dat we regelmatig moesten wachten op de achterblijvers.
Het was koud en het regende zachtjes. Er werd weinig gesproken en gelachen.
Platte band! Dit werd 5 keer geroepen. Weer tijd verlies. Vervanging van pedalen en schoenplaatjes, idem. Zoeken naar de juiste weg koste ons ook veel kostbare tijd. Na 1 uur rond draaien en zoeken een vriendelijke Rus gevonden die ons op de goede weg hielp.
Prachtige baan, nieuwe asvalt. Volle bak richting ons doel. "Als we ons haasten zijn we om 20:00 in ons hotel", dachten we. Enkele kilometers verder plots geen asvalt meer. Een kilometer of 7 alleen maar zand en waterplassen. We konden niet meer terug, we moesten verder. Cycle-cross dan maar. Weer lang wachten op de laatsten en de volgwagen.
Even verder een stuk nieuwe asvalt. We hadden al hoop dat het nu in orde zou komen.
Aan een splitsing na een lange strook keien en zand, overlegt wat te doen.
We zouden een vrachtwagen tegenhouden en ons laten voeren naar het treinstation en daar met de fietsen sporen tot aan de stad waar ons hotel gelegen is.
Een busje kwam aangereden en volgepropt met onze fietsen en deelnemers. Op het busje zaten enkele verbaasde Russinnen en arbeiders. Het bomvolle busje in volle vaart naar het station. Onderweg was nog een halte en moesten er nog 7 passagiers bij! Propvol.
Aan het busstation iedereen eruit en met de fiets in vliegende vaard naar het volgend stadje hopend daar de trein te kunnen nemen.
Helaas alle treinen waren al vertrokken. We hadden het koud maar in het station was het lekker warm. De bewaker wilde wel proberen vervoer voor ons te vinden. Een busje gevonden maar te klein om alles te vervoeren. Dus nog een lichte vrachtwagen opgetrommeld en volgeladen let de fietsen.
Onderhandeld over de prijs: 175 voor een transport naar ons hotel ongeveer 70 km verder.
Daar om 21:30 u aangekomen en gelukkig konden we nog douchen en warm eten.
Morgen voorlaatste rit 220 km richtig de voorsteden van Moskou.
Vanmorgen om 7:00 uur ontbijt zoals gewoolijk. Een glas lekkere gezoete yougourt en een sneetje brood me kaas. Daarna een bord rijstpap met 2 vette worsten. Traditionele Thee als sluiter.
Onze politiewagen stond al klaar en om 8:00 u vertrokken naar de snelweg.
In vliegende vaart naar de Russische grens. Daar de formaliteiten vervuld en verder op de snelweg gefietst richting Moskou. Een paar kilometers op Russisch grondgebied werden we gestopt door de wegenpolitie. Van de snelweg, "veel te gevaarlijk" beweerden ze.
Daar stonden we. We konden niet verder. Alleen zandwegen en doodlopende straten.
Intussen was een vertegenwoordiger van de Belgische ambasade aangekomen met zijn echtgenote en een tolk. Een tijdje onderhandeld met de politie om ons eventueel 25 km te begeleiden op de snelweg tot aan een alternatieve weg. Njet. Daat kan niet dat is niet onze opdracht.
Methode 2: laat door de politie alle vrachtwagens stoppen en kontroleren of ze leeg zijn.
Indien ja onderhandel met de bestuurder om de fietsen, en onszelf, op te laden en 25 km verder te vervoeren, zodat we via andere wegen kunnen verder fietsen.
Voor 800 roebel(20 ) wilde iemand ons vervoeren. Alle fietsen in de kamion en een achtal deelnemers om de boel in evenwicht te houden. De rest van de deelnemers in onze volgwagen, een deel bij meneer Raes en een deel bij de politie.
Nog een 60 km te fietsen, tenminste dat dachten wij. Onderweg was veel meer te zien, en te beleven, dan langs de monotone M1. Mooie dorpjes, pitoreske houten woningen passeren de revue. Kinderen en volwassenen wuiven ons toe.
De mensen op het platteland zijn arm. Je ziet het aan hun totaal versleten auto's, vrachtwagens en traktoren. De enkele fietsen die je onderweg ziet zijn wrakken. Bij ons zouden die al lang op het stort terecht komen.
Onderweg gestopt in een kleine winkel en de ganse voorraad blikjes cola, sprite, bananen en brood opgekocht. Een cola koste 21 roebel( 0,5).
Aangekomen in de buurt van Smolensk begonnen de problemen opnieuw.
Daar we de snelweg verlaten hadden, en ons hotel zich aan de rand van de M1 bevond ,moesten we dwars door Smolensk en een groot gedeelte van de ring, naar de andere kant fietsen. Best gevaarlijk en moeilijk want alle straatnamen voor ons onleesbaar.
Een taxibestuurder aangesproken en voor 600 roebel( 15) wilde die ons naar ons hotel brengen. Onderweg zeer druk verkeer en enkele pittige hellingen.
Vandaag verlaten we Wit Rusland en de politie heeft ons goed afgezet aan de grens. De controle aan de grens was een fluitje van een cent, zelfs zonder enige visumcontrole. Wij weer weg voor een zorgeloze rit,"dachten wij". Een paar kilometers voorbij de grens deelde de politie ons mee dat we niet verder op de M1 mochten fietsen. Waar we gestopt werden waren alleen maar aardewegen, dus niet geschikt om onze reis verder te zetten. Terug de grenzen over naar Belarus en proberen aan een andere weg te zoeken was uitgesloten wegens het vervallen van het visum. Dus, stelde de hulpvaardige agenten voor, om een lege vrachtwagen te zoeken, en te onderhandelen over de prijs om ons 25 km verder te brengen ,waar we, via goede rode wegen. Alle vrachtwagen werden gestopt en gecontroleerd op lading of leeg. Een middelgrote truck werd opgeëist, en wij met alle fietsen erin waren op weg naar een volgend avontuur. Enkelen van ons konden mee in de auto van de ambassade en zelfs in de politiewagen. De agenten wilden onderweg een gesprek voeren maar de taal is een grote barriere. Eenmaal weer op weg door het golvende landschap was de miserie vlug vergeten. In een middelgrote stad vonden we niet de gepaste weg voor de aansluiting naar ons hotel. Dan maar overeen gekomen met een taxibestuurder en die reed ons voor tot aan het hotel te Smolensk.
Deze morgen ontbijt in het hotel te Brest : enkele sneetjes kaas en hesp en een beetje brood. Eierkoeken en een bord haverpap met stukjes fruit en rozijnen.
Een youhurt als dessert.
Om 8 uur stond de verkeerspolitie ons op te wachten aan het hotel om ons de gehele dag te begeleiden. Wat een sensatie, overal mochten we met voorrang door fietsen.
Talrijke rode lichten waren geen probleem, 50 meter voor het kruispunt weerklonk de sirene en wat blaffende bevelen via de megafoon en alle verkeer valt stil.
En dat tientallen keer gedurende de rit tot aan de E 30.
Aan de slagboom van de péage een probleempje. De politie door en wij volgen maar nje t eerst de barriere naar benededen en onze Raf kreeg de slagboom op zijn kop.
Bevel is bevel, iedereen die passeerd, moet betalen. Intussen hadden onze agenten telefonisch contakt met het menisterie en konden we gratis door.
Eenmaal op de snelweg moesten we de pechstrook gebruiken. Die lag echter vol glas en keien en het gevolg was; platte band.
Hersteld en terug weg.
Roland wat onderhandeld met onze begeleiders en uiteindelijk mochten we op het eerste vak rijden. Veel beter. Snelheden van 37 km/u en een gemiddelde van meer dan 30 op 210 km ver.
Keurig afgezet aan ons hotel Baranovitski, Belarus( wit-rusland).
Op nieuw een rustige dag met enkel een zadelbreuk van Patrick als noemenswaardige gebeurtenis. Pas aangekomen in het hotel werden de hemelsluizen serieus opengezet.
Ontbijten in ons hotel, een beetje later dan gewoonlijk. Tussen 8 en 9 uur zouden meneer Vladimier Filipof en enkele andere wielertoeristen uit Moskou aankomen om ons, samen met de polite, te begeleiden naar ons einddoel.
Op het menu: pap, brood en kaas. De koffie moet je zelf maken. Een grote thermos met warm water en een pot Nescafé . Ik heb alleen brood gegeten want ik voelde mij niet zo goed. Darm en maagproblemen waren de oorzaak.
Voor de start 3 keer naar de wc . Ik was bang dat ik onderweg ook problemen zou hebben en in de vrije natuur kan je je plan wel trekken, maar tussen massas mooie gebouwen en winkels, gaat dat niet.
Vladimier was alleen en de andere Russen zouden onderweg aanpikken. Het was koud en het begon lichtjes te regenen. Na een tijdje liet de politie ons alleen en we moesten het maar zelf doen. De regen nam toe en de temperatuur daalde nog. Misschien 8 graden maar de gevoelstemperatuur was amper een graad of 5. We moesten er door. Regelmatig stoppen om achterblijvers te laten aanpikken. Andere Russische fietsers hebben we niet gezien, veel te koud en te nat. Iedere keer dat we moesten wachten op reparatie van platte banden, ik denk vijf keer, stapten we van de fiets en gingen gezamenlijk staan huppelen, springen, lopen, armzwaaien en ander bewegingen maken om toch maar een beetje warm te krijgen. Het verkeer is Moskou zeer druk, vijf of zes banen naast elkaar proppenvol met ongeduldige bestuurders en wij daar tussen. Ik zat te beven van de kou en de koorts. Ik wilde op een zeker moment opgeven en in de warme wagen kruipen. Maar op 30 km voor het einde van onze fantastische Brugge-Moskou tocht doe je zoiets niet en bijt je door.
Ik had een onderlijfje en drie truien aangetrokken , mouw en been stukken, en daar nog eens mijn regenjasje overheen. Onderkoelt, nat tot op het bot. Nog nooit zo veel koude gehad.
Ook ande deelnemers hadden het zelfde probleem. We zijn zelfs een paar kilometers op het voetpad gaan rijden wegens het gevaar van het razende verkeer. Laverend tussen verbaasde voetgangers en kooplustigen die uit de talrijke exclusieve winkels stapten.
Onze volgwagen kon, door de vele verkeerslichten, niet meer volgen en wachten was geen optie.
Ons Annick zat te wenen van de onderkoeling en kon bijna niet meer trappen. In de buurt van het kremling hebben we haar , met fiets en al, in een taxi gestopt en naar het hotel laten voeren. Opdracht volbracht: Annick is de enige Belgische vrouw die in 18 dagen van Brugge naar Moskou heeft gefietst. Aan het Rode plein hebben we geen halt gehouden, maar zo vlug mogelijk de resterende 6 kilometers afgelegd naar hotel Kalinka.
In afwachting van de verdeling van de kamers konden we ons verwarmen in het retaurant van het hotel. Vlug voor iedereen warme thee besteld en na het verkrijgen van de kamersleutel ,vlug warm douchen en een paar uur gerecupereerd in het warme bed.
Een hele tijd later is de taxi aangekomen met de verkleunde Annick en Guus zelfs een uurtje later.
Als ervaren en kalme bestuurder had hij ons hotel, via gps , gevonden.
De groepsfoto op het Rode plein nemen we morgen wel.
Bericht: Beste Allen super wat jullie doen . ik volg het van kort bij . omdat mijn Nonkel mee fietst . hopelijk hebben jullie goed weer . hier slecht om te fietsen . alle hou de moed er in grote leeuwen groeten voor iedereen Johan Museeuw
Hallo daar we leven nog. Iedereen is veilig en gezond aangekomen in hotel Kalinka in het hartje van Moskou. Het Rode plein zijn zijn we vlug voorbijgefietst wegens zeer slecht weer, bar koud en algemene vermoeidheid. Vlug douchen en een beetje rusten. Later meer nieuws.
