Rit 15(Tino)

134 km gemid 27

Start 8:00 u

Aankomst 17:00 u

Cal 2136

Vandaag verlaten we Wit Rusland en de politie heeft ons goed afgezet aan de grens. De controle aan de grens was een fluitje van een cent, zelfs zonder enige visumcontrole. Wij weer weg voor een zorgeloze rit,"dachten wij". Een paar kilometers voorbij de grens deelde de politie ons mee dat we niet verder op de M1 mochten fietsen. Waar we gestopt werden waren alleen maar aardewegen, dus niet geschikt om onze reis verder te zetten. Terug de grenzen over naar Belarus en proberen aan een andere weg te zoeken was uitgesloten wegens het vervallen van het visum. Dus, stelde de hulpvaardige agenten voor, om een lege vrachtwagen te zoeken, en te onderhandelen over de prijs om ons 25 km verder te brengen ,waar we, via goede rode wegen. Alle vrachtwagen werden gestopt en gecontroleerd op lading of leeg. Een middelgrote truck werd opgeëist, en wij met alle fietsen erin waren op weg naar een volgend avontuur. Enkelen van ons konden mee in de auto van de ambassade en zelfs in de politiewagen. De agenten wilden onderweg een gesprek voeren maar de taal is een grote barriere. Eenmaal weer op weg door het golvende landschap was de miserie vlug vergeten. In een middelgrote stad vonden we niet de gepaste weg voor de aansluiting naar ons hotel. Dan maar overeen gekomen met een taxibestuurder en die reed ons voor tot aan het hotel te Smolensk.