Ter aanvulling van de papieren fietskaart van mobiel Brussel vind je hieronder een interactieve kaart met alle basisinformatie om het Gewest te doorkruisen op de fiets. Je vindt er de fietspunten, fietsenwinkels, fietsenmakers, Villo-stations en fietsroutes.
Stevig trappen om de dynamo te laten draaien en bang afwachten of de auto's je wel zien fietsen op slecht verlichte wegen? Het is binnenkort verleden tijd dankzij de 'Light Lane'. Dat systeem bakent met twee laserstralen je eigen fietspad af. Alex Tee en Evan Gant van Altitude, een Amerikaans bedrijf dat gespecialiseerd is in productinnovatie, vonden dat de tijd gekomen was om het fietspad aan te passen aan de fietser in plaats van omgekeerd. Met de 'Light Lane' volgt een verlicht fietspad de gang van de fietser voortdurend.
Een ledlampje werpt twee verlichte strepen links en rechts van de fiets, met een logo van een fietser op de grond achter de fiets. Daardoor vallen fietsers veel beter op dan met een klassiek lichtje. De bedenkers hebben al een prototype en werken nu volop aan een roestvrij en diefstalbestendig exemplaar. De batterij zou sterk genoeg zijn om het drie uur uit te houden en is op te laden met een gsm-lader.
Voor groepen van minstens 15 fietsers gelden speciale regels. Zij zijn niet verplicht het fietspad te volgen, op voorwaarde dat ze gegroepeerd blijven. Zij mogen met twee naast elkaar rijden maar mogen alleen de rechterrijstrook gebruiken. Als er geen rijstroken zijn mogen zij niet meer plaats innemen dan een breedte gelijk aan die van een rijstrook en in geen geval meer dan de helft van de rijbaan in beslag nemen.
Voor groepen van meer dan 50 fietsers zijn wegkapiteins en begeleidende auto's verplicht.
Veel ervaren reizigers gebruiken een geldriem (dwz een "normale" broekriem met een rits aan de binnenkant) om wat extra reservedollars, het telefoon / emailnummer van hun alarmcentrale en het polisnummer van hun verzekering in te stoppen. Rol die dollars / info wel in plastic want ze zijn er bij ons weleens blauw en bruin weer uitgekomen. Het is handig om hetzelfde setje ook nog eens extra in je rugzak te doen. Zo kan je een hoop overkomen en kom je niet snel zonder geld komt te zitten om contact met huis/hulptroepen op te nemen.
De reisgidsen van Lonely Planet gaan uitgebreid in op het veiligheidsaspect en houden je op de hoogte van de nieuwste tips en trucs.
Het hangslot / combinatieslot: we nemen ook altijd een slot mee, soms een hangslot, soms een "lichtgewicht draadslot / ketting". In veel landen is het op slot doen van de hotelkamer met de hotelsleutel niet voldoende, er zitten dan beugels aan de buitenkant waaraan je je eigen slot kan bevestigen. Ook kan je je bagage vastklinken aan bagagedragers in treinen of bussen. Sommige trajecten staan er namelijk bekend om dat je bagage tijdens het slapen door het raam naar buiten verdwijnt.
Zorg dat je een dagportemonnee hebt waarin niet teveel geld zit maar genoeg voor de komende dag(en), zodat je niet meteen bij elke uitgave naar je moneybelt hoeft te grijpen. Deze portemonnee kan je gewoon in je broekzak of dagrugzak doen en kan bij betalingen zonder gêne (van teveel flappen) tevoorschijn worden gehaald. Ook bij een overval kan deze portemonnee snel worden afgegeven. Los geld in je broekzak doen, is ook iets dat door veel reizigers wordt gedaan.
Handig om mee nemen is een afsluitbaar tasje / doosje voor je moneybelts / paspoorten en andere belangrijke zaken dat je af kan geven aan de balie van je hostel en dat ze in de kluis kunnen stoppen zonder dat ze er zelf bij kunnen. Hiervoor kan je onder andere gebruiken washbags met lussen waar je een klein slotje om doet of een moneybelt met lussen aan de rits.
Eagle Creek (EC) is één van de experts op het gebied van veiligheid en reizen. In ons assortiment vind je alle producten van Eagle Creek die voor jou van belang kunnen zijn: zie het onderdeel moneybelts en sloten in de meeneemlijst
Handig om mee te nemen is Aquapac (zie JoHo meeneemlijst) dan kan je tenminste gaan zwemmen als je alleen naar het strand gaat of met zijn tweeën tegelijk gaan zwemmen zonder het risico te lopen dat je portemonnee (en mocht je ze bij je hebben je paspoort en papieren) gestolen worden.
Pas soms op voor medereizigers, uiteraard hoef je niet te spastisch te doen over toenadering zoekende reizigers want het ontmoeten van andere reizigers is tenslotte één van de leukste dingen van het reizen maar er zijn ook "verkeerde" exemplaren. Een echte handleiding "wie kan ik vertrouwen" bestaat uiteraard niet maar wees je wel bewust van het feit dat het voorkomt dat reizigers elkaar bestelen, drogeren en belazeren. Dus geef nooit iemand je pincode, hou het bewijs van Traveler cheques op een goede plaats, pas op voor "de stickies", drankjes en snoepjes die je worden aangeboden. Common sense is eigenlijk het enige wat in dit soort gevallen werkt (heeft iemand voldoende Traveler cheques, reist iemand planmatig, is er een "thuis", etc) Je komt zeker figuren tegen die geen cent op zak hebben, al maanden of jaren op reis zijn en nog niet van plan zijn om naar huis te gaan, rara hoe doen ze dat!
Ook snoepjes, drankjes en stickies van "locals" zijn niet altijd even onschuldig. Je zal niet de eerste zijn die één of twee dagen later wakker wordt en weer naar huis kan gaan omdat je geen geld of bagage meer hebt. Ook hier geld weer dat in 99 van de 100 gevallen er niets aan de hand is, maar mocht je de boel niet helemaal vertrouwen, sla dan het aanbod af en let op je tellen.
Je hoorde vroeger van diverse reizigers de tip om kippengaas aan de binnenkant van je rugzak te doen zodat werd voorkomen dat men met een mes de buitenkant van je rugzak opensneed terwijl je door de stad liep, je rugzak bovenop de bus lag of je even niet oplette. Het was een drastische maatregel die op sommige plaatsen in Zuid-Amerika was aan te raden. Aangezien daar rugzakken daar nogal eens kapot van gingen hebben twee handige Australiërs de oplossing voor het probleem gevonden: De PacSafe, een lichtgewicht netwerk van 1,5 mm staaldraad (ofwel "slashproof") inclusief slot, dat je over je rugzak doet tijdens het dragen, maar zo ook aan een paal kan worden bevestigd zodat je even "boodschappen" kunt gaan doen. Zie JoHo meeneemlijst (let op hij kost wel een paar tientjes)
De Travel Safe is van de makers van PacSafe, een handzaam handig mobiel kluisje / tasje (35 x 21 x 1,3 cm, 250 gram) gemaakt met hetzelfde principe. Je kan de Travel Safe in je hotelkamer / bamboehut / dorm! vastklinken zodat je je camera en wat andere waardevolle zaken niet mee op pad hoeft te nemen, aan een paal / boom op het strand vastmaken als je wilt gaan zwemmen (of rustig wilt zonnen/zuipen) of zoals we hem zelf het meest gebruikt hebben: afgeven aan de balie van je hostel waar men er dan zelf geen kijkje in kan nemen of graai in kan doen: Zie JoHo meeneemlijst (let op hij kost wel een paar tientjes)
Check de actuele veiligheidssituatie van het land / de stad / de omgeving bij je medereizigers, bij de locals en op de prikborden van de populaire reizigerstenten. Welke buurt moet je mijden, welke stukken kan je beter met een taxi doen, is het trein- of busstation 's avonds wel veilig etc. De informatie in de reisgidsen of mensen die er een jaar geleden waren, kan alweer in negatieve of positieve zin zijn veranderd.
Afspraak aan de stand van Museeuwbikes op Zaterdag 23 Jan aanstaande om 14:00 uur. Als je toch aanwezig bent op velofollies (Kortrijk) kunnen we zowel verzamelen en een groepsfoto nemen, samen met Johan. We kunnen uitgebreid kennis met elkaar maken, en ik profiteer ervan om deelnemers op foto te zetten, en materiaal te verzamelen voor de blog.
Met 9 koepels siert de 16 eeuwse, sprookjesachtige Basiliuskathedraal het Rode Plein. Samen met het Kremlin getuige van het roemrijke verleden van Rusland. Deze gebouwen staan vandaag in schril contrast met het bonbastische Gum-warenhuis vol exclusieve merkkleding.
Bruggeling Filip Vandenbroele is ereconsul in Wit-Rusland
"Mijn hart is in Brugge"
Assebroek- Belgie wordt in Wit-Rusland gepromoot door Filip Vandenbroele. De Bruggeling woont in Minsk en is er ereconsul. "Er zijn slechts weinig mensen of bedrijven die hun weg naar wit-rusland vinden, maar iedereen die komt is verbaast over de properheid, veiligheid en de mogelijkheden."
Filip Vandenbroele (48) komt uit een kroostrijk Brugs gezin met zes kinderen. Zijn vader jozef was verpleger in la Brugeoise. Zijn moeder Jenny Roos was huisvrouw. Hij studeerde voor industrieel ingenieur biochemie, met specialiteit fermentatie. Zijn droom was altijd om iets in wijn te doen.
Supermarkt in Moskou
In 1993 kreeg filip echter het voorstel om in Moskou een supermark te openen voor een Nederlands bedrijf. "Mijn eerste maanden in het ex- oostblok waren een hel", vertelt hij. "De Sovjet-Unie was net gevallen, alles moest opgebouwd worden. Na twee jaar was de winkel nog niet open omdat de direkteur van het Russische partnerbedrijf er met de integrale investering vandoor ging. Ik moest een businessplan opstellen, personeel selecteren, produkten inporteren........Drie maanden later opende de supermarkt." Sindsdien is de Bruggeling in de regio gebleven. Na drie jaar in Rusland en twee jaar in Oekraïne woont en werkt Vandenbroele nu al tien jaar in Minsk, de hoofdstad van Wit-Rusland. Sinds 2004 is hij er ereconsul. "Dit alles doe ik voor de eer : een ereconsul is onbezoldigd! Het is ook een bepaalde verantwoordelijkheid naar ons land toe. ik heb een consulaire, diplomatieke en economische taak. Ik fungeer voor de Belgen in Wit-Rusland als dienst voor de burgelijke stand. Iemand die zijn paspoort kwijt is, kan bij mij aankloppen om een tijdelijk paspoort te krijgen." "Als diplomaat vertegenwoordig ik ons land en de belangen van de Belgische burgers. Zo hadden we in 2008 een hele grote kantexpositie met de hulp van het Brugs chocolademuseum. Op de nationale televisie fungeerde ik als gastspreker om de Belgische mode te promoten en in een ontbijtshow demonstreerde ik hoe we in Belgie een tomaat-garnaal bereiden. Kortom, we proberen zoveel mogelijk een relatie te brengen tussen België en Wit-Rusland."
In Polen wordt betaald met de zloty, de pinautomaten in Polen zo zijn aangepast dat er gekozen kan worden voor verschillende talen zodat het eenvoudig is om zlotys te pinnen. Bij de grensovergang is een wisselkantoor, zodat iedereen direct in het bezit van zlotys kan komen. 1 euro is ongeveer 4,1 zloty waard.
Voor 2008 had ik nog nooit de kans gekregen om de mont Ventoux te beklimmen met de fiets. Ik was in juni 2008 van plan om de mont Ventoux op te lopen maar door een blesure moest ik het lopen laten varen en kon niet anders dan met de fiets naar boven. Ik logeerde aan de Azurenkust en dat is 2 uur auto tot Bedoin. Ik was uitgenodigd door "bakkertje", Hubert Demeulemeester en zijn vrouw Roza. Onderweg met nog een uur voor aankomst mijn boterhammen met confituur gegeten zodat alles zeker zou verteerd zijn voor de beklimming. Toen ik bij bakkertje aankwam stond de ontbijttafel al klaar en moest ik nog eens eten. Ik durfde niet weigeren. We zouden starten om 8:00 uur aan de fontein maar zijn pas een uurtje later vertrokken wegens lage bewolking aan de top van de reus. Ik had geen enkel benul welke tijd ik zou rijden gezien het mijn debuut was en ik niet echt de beste klimmer ben. Ik rij met een zware(13 kilogram) stalen randonneuze en een tripel 105. Mijn gastheer ging meefietsen met zijn nieuwste carbon juweeltje maar had de dagen ervoor tijdens meerdere beklimmingen last gehad van zijn achillespees. Ik dacht, ik ga zo lang mogelijk aanklampen en probeer tussen de 2:00 en 2:15 uur tijd aan te komen. Na een kilometer of 6 stapte mijn maat plots van de fiets en riep me toe dat het niet zo goed ging met zijn pees. De fiets in de auto van onze dames en ik had ineens 3 supporters, om mij aan te moedigen, bij mijn eerste beklimming. Oef, bijna boven, mistral, mist, wolken, koud........... Nog niemand had mij ingehaald en reed mijn tempo. 1 kilometer voor de onzichtbare top plots een Vlaamse stem naast mij, een wielertoerist had mijn Vlaamse trui herkent en sprak mij aan. Ik weet ze'n naam niet meer maar hij stelde voor om samen naar de top te fietsen. We zijn er bijna, zei hij, een sprintje? Maar omdat ik de laatste bocht niet zag, door de dikke soep, kon ik de scherpe binnenbocht ook niet opmerken en viel stil op de meet. Ik werd opgewacht door mijn vrouw en mijn vriend met warme kledij en hete koffie. Min tijd was 1:55 uur en ik was daar best tevreden mee. Intussen heb ik een vederlichte Museeuw bike en hoop dit jaar mijn klimtijd te verbeteren.
Eerst en vooral wil ik u een gezond, gelukkig en sportief 2010 toewensen.
Ik kijk er alvast enorm naar uit om zo'n lange fietstocht te maken naar Rusland. Sport heeft al altijd centraal gestaan in mijn leven. Tot mijn 29e heb ik alle dagen tussen de 10 en 20 km gelopen, maar met wielrennen ben ik pas 4 jaar geleden begonnen toen ik via via aan een koersfiets was geraakt. Een vriend van mijn moeder was een fervent fietser, en die nam mij regelmatig mee, zo heb ik langzamerhand de fietsmicrobe te pakken gekregen. Ik herinner mij die eerste fietstochten , wat was dat afzien, !!! ik viel van mijn fiets omdat ik te uitgeput was om mijn voet los te klikken. In Knokke heb ik het geluk alle dagen te kunnen starten aan de casino met mannen die even bezeten zijn als mezelf. Naargelang het seizoen en de weersomstandigheden zijn het steeds tochten van zo'n gemiddeld 70 tot 100 km. Zelf trek ik er geregeld een ganse dag opuit met de fiets, tochten van 200km. Neen, om een kilometertje zit ik echt niet verlegen. Ieder voorjaar ben ik al naar Mallorca gegaan op stage,daar heb ik ontdekt dat ik een echte klimgeit ben !!! Als ik een beklimming maak vind ik het steeds jammer dat ik boven ben. In 2009 heb ik veel lange toertochten gereden (oa Luik-Bastenaken -Luik) en ben ik in september nog gaan trainen op en in de omgeving van de Mont Ventoux. Ik doe niet liever dan te reizen en de wereld te verkennen op de fiets, te genieten van avontuur en natuur. Beroepshalve ben ik Airhostess bij Brussels Airlines, woonachtig te Knokke en 33 lentes. Roland was 2 jaar mijn oud leraar Frans in het Atheneum van Knokke. In die periode was hij met de fiets door de Sahara getrokken,( daar keek ik in die tijd enorm naar op), bracht hij zijn stalen ros mee naar de klas en moesten we alle onderdelen in het frans vanbuiten kennen Sedertdien ben ik al die jaren met Roland in contact gebleven, en zo zie je maar, ...
Vele groetjes en tot fiets, Annick Vande Kerckhove
Vandag pasfoto's laten nemen en mijn internationale pas besteld bij de gemeente. Tussen 15 en 20 dagen wachten om het op te halen. Kostprijs foto's 10 en het paspoort 71. Sommige gemeenten vragen nog een extra taks, Jabbeke niet.
Jabbeke- Deze zomer fietst Jean pierre Vyvey met 17 kompanen van Brugge naar Moskou. Maar deze tocht van maar liefst 3.000 kilometer is niet de enige fietsmarathon die de Jabbekenaar op zijn palmares heeft.
Fietsen heeft de 58-jarige Jean Pierre Vyvey altijd graag gedaan. Al jaren rijdt hij mee met WTC Stalhille. Maar plots was er de passie voor die lange afstanden. "In 2005 zag ik de aankomst van Parijs-Brest-Parijs, een rit van zo'n 1.220 kilometer. Ik was meteen verkocht", zegt Jean Pierre. "Twee jaar later later deed ik zelf mee. De barre weersomstandigheden deed zo'n dertig percent van de 5.000 deelnemers opgeven. Een andere klassieker voor randonneurs, de naam voor langeafstandrijders, is Londen-Edinburgh-Londen. Die was 1.440 kilometer lang. En in België kan je brevetten krijgen vanaf 200 tot 1.000 kilometer. Elk weekend wordt er wel zo'n lange afstandrit gehouden.
Karakter en discipline Volgens Jean Pierre heeft alles met karakter en dicipline te maken. Hij was dan ook de geknipte man om in 2007 fruithandelaar Rikske Fruit doorheen zijn eerste en enige deelname van de Ronde van Vlaanderen te loodsen. "Elk jaar start ik in Jabbeke, rij ik naar de markt van Brugge en leg ik het volledige parcours van Vlaanderens mooiste af. Maar in Ninove wacht me dan nog 100 kilometer terug met de fiets", zegt hij. "In lange afstandsritten moet je doseren, je krachten sparen en je lichaam kennen. Het trainen op zich is heel gezond, maar tijdens de ritten pleeg je roofbouw op je lichaam. Ik train wekelijks ongeveer 500 kilometer, langeafstandtocht in het weekend inbegrepen. Tijdens de week fiets ik alleen, in het weekend heb ik met Oostendenaar Jan Demeulemeester, die ook meefietst naar Moskou, een vaste sparringspartner." "Tijdens die bewuste Parijs-Brest-Parijs waren mijn vingers verkleund door de regen en de koude. Mijn vingers hebben een week alle gevoel gemist. Het is dus vaak voorbij de pijngrens. Bij lange afstanden mag je nooit alleen fietsen. Er zijn namelijk renners die in slaap vallen, maar instinctmatig verder blijven trappen", weet Jean Pierre.
Bushokje "Eigenlijk zijn de deelnemers soms moderne clochards. Je moet die ritten namelijk zelf indelen en zelf je slaapplaats bepalen. Maar vaak denk je dat je nog wat verder kunt rijden, tot het vat af is. En dan vind je natuurlijk geen slaapplaats meer. Ook ik ben nog enkele uren in een bushokje of in een bankfiliaal gaan slapen." Het energieverbruik is enorm, vandaar dat langeafstandfietsers grote eters blijken. "We kiezen voor stevige kost. Soms gebeurt het dat je maar liefst vier keer per dag warm eten naar binnen werkt. Maar wees gerust, je verbruikt die calorieën wel. Na zo'n lange afstandtocht ben je toch wel een kilootje kwijt. Eigelijk is dit fietsen en reizen tegelijkertijd. Mijn geliefkoosde streken zijn Bretagne en de Engelse Midlands. En Nederland is een paradijs voor fietsers. Met mijn vrouw Anita (de tante van Johan Museeuw, nvdr) ga ik tijdens de vakanties in de Provence fietsen. 's Morgensvroeg doe ik alleen een lange rit en in de vooravond rijden we dan samen een tocht van 40 tot 50 kilometer."
Moskou
De tocht naar Moskou zal ondanks de lange afstand confortabel verlopen. Alles wordt namelijk perfect voorbereid door Roland Hurtecant, de man achter de jaarlijkse editie van de fietsmarathon Brugge-Mont Ventoux. "De ritten zijn al ingedeeld en elke avond hebben we een slaapplaats. Daarnaast is er een volgauto, die onze bagage vervoert. Ook dat is een ongekende luxe", beseft Jean Pierre. Roland Hurtecant neemt 17 fietsers mee naar Moskou. Aan een tempo van 27 tot 30 kilometer per uur rijdt men op fietsvriendelijke wegen doorgeen Duitsland en Polen. In Wit-Rusland rijdt men op erg drukke wegen en hoopt men op politiebegeleiding. Het wordt ook een culturele trip want onderweg bezoekt men Berlijn, Poznan, Warchau en Minsk. Via 18 etappes door België, Nederland, Duitsland, Polen, Wit Rusland en Rusland bereiken de renners op 4 september 2010 Moskou. Voor de begeleiding, zoekt de groep nog een bestuurder voor het busje.
Ter aanvulling van de papieren fietskaart van mobiel Brussel vind je hieronder een interactieve kaart met alle basisinformatie om het Gewest te doorkruisen op de fiets. Je vindt er de fietspunten, fietsenwinkels, fietsenmakers, Villo-stations en fietsroutes.
Sedertdien ben ik al die jaren met Roland in contact gebleven, en zo zie je maar, ... 
