Vanmorgen was het verzameling geblazen, om na het ontbijt van 8:00 uur, de groepsfoto te nemen op het Rode Plein. Ons morgenmaal liet wat op zich wachten maar we zijn niet echt gebonden aan tijd en hebben geduld. Op het menu: 3 lauwe flensjes met zure room en een bord havermoutpap. Daarbij een tas thee en dat was het. Geen brood, geen beleg, honing of confituur.

Ik moet zeggen voor mij voldoende want ik sukkel al 2 dagen met maag en darmklachten.

Gezamenlijk de metro genomen naar het centrum van de stad. De metro van Moskou is een belevenis op zich. Enorm lange roltrappen brengen je in geen tijd zeer diep onder de grond en de tientallen stations zijn prachtig versierd. Een heen en terug kaartje kost je 52 roebel(€ 1,25). Iedere 60 seconden kan je opstappen en per dag vervoert de metro van Moskou 6 miljoen passagiers.

Eenmaal op het Rode plein, "het plein is trouwens niet rood maar in Rusland wordt hetzelfde woord gebruikt voor mooi", allen onze Brugge-Moskou truitjes aangetrokken, enkele producten van onze spencers erbij en onze vlag. Gevraagd aan enkele Koreaanse toeristen om met onze fototoestellen de nodige kiekjes te nemen.

De politie waakt. Een paar agenten spreken ons aan, later gevolgd door een agent in burger. Alle toestellen tonen en de beelden met reclame moeten eruit. Na een strenge controle blijven niet zoveel foto’s van de groep over.

Alles waar reclame of propaganda op staat moet weg, ook onze vlag. Met handen en voeten uitgelegd waarom we precies die foto willen. Njet.

Na een tijdje begrijpen ze dat we die hele afstand gefietst hebben voor die ene foto en reageren al wat milder.

We nemen veel individuele foto’s in verschillende wielertruitjes en de politie laat ons verder met rust.

Jammer dat het Rode Plein regelmatig ontsierd wordt door enorme podiums die dienen voor de talrijke optredens en activiteiten. Deze week is het voor militaire doedelzakregimenten. Later verneem ik dat je veel geluk moet hebben om het plein leeg te zien.

De rest van de dag in groepjes de omgeving verkent en tientallen foto’s genomen van de verschillende prachtige gebouwen en kerken. Een heel stuk gewandeld langs de Moskwa en toevallig een gezellig eetcafé ontdekt. Na een pint, een bord met pasta met champignonsaus, weggespoeld met een koffie (€ 25) kon ik daar mijn computertje gebruiken om reeds voorafgemaakte verslagen, op de blog te plaatsen.

In het hotel kan het niet, en mijn geheugenstick gebruiken mag niet. Voor morgen heb ik al een Mac Donalds vestiging gevonden met Wi Fi zadat ik er in principe draadloos kan internetten.

Wat souvenirs gekocht en terug naar het hotel want we moesten ons klaar maken voor de uitnodiging op de Belgische ambassade. Eerst moesten we nog opdraven voor een lokale televisieploeg. Enkele fietsen werden terug van stal gehaald, en we moesten wat heen en weer fietsen, zodat de cameraman en geluidstechnicus ons op beeld konden zetten. Nog vlug een interview met roland en met Annick en we konden beschikken.

Vlug de metro genomen naar de ambassade waar de waarnemende Belgische ambassadeur, en zijn medewerkers ons hartelijk welkom wensten. Belgische pinten en Belgische hapjes en broodjes gingen vlot naar binnen.

Na de nodige felicitaties en geschenkenruil werd er gezellig gekeuveld over onze avonturen.

Later op de avond nog een bakje frieten gekocht in de Mac Donalds en onder de wol gekropen na een vermoeiende doch prachtige dag.