Johan Museeuw heeft als wielrenner de laatste 25 jaar de evolutie van de racefiets van dichtbij meegemaakt. Hij reed met stalen frames in de jaren 80, aluframes in de jaren 90 en carbonframes sinds het einde van de vorige eeuw.

Als wielrenner had hij altijd aandacht voor een frame met de juiste geometrie. “Ik wou me altijd kunnen één voelen met de fiets”. Dat was belangrijk om te kunnen winnen op zijn geliefkoosd terrein van de voorjaarsklassiekers. Hij ondervond de voordelen van carbon (stijver, lichter) maar voor hem was comfort ook belangrijk.

“Ik wou me altijd kunnen één voelen met de fiets”

Bij zijn eerste kennismaking met een vlascarbonframe in 2004 was hij dan ook meteen verrast en overtuigd. Dit nieuwe composiet absorbeerde de trillingen veel beter dan het carbon waar hij de laatste jaren mee gekoerst had en zorgde terug voor meer comfort. “Met dit soort fiets had ik graag eens een voorjaarsklassieker gereden”.

Terwijl andere constructeurs de laatste jaren zich vooral  toespitsten op een lager gewicht vond Johan dat het comfort zowel voor competitieve als voor recreatieve fietsers vaak verwaarloosd werd. Vaak ontmoette hij fietsers die hem raad vroegen omtrent de fiets of omtrent lichamelijke kwaaltjes.

"Het zou niet mogen dat mensen gaan fietsen om zich beter te voelen en door een verkeerde fiets lichamelijke ongemakken voelen."

Johan is nu de eerste raadgever van de frame-ontwerper Roberto Billato bij Museeuw Bikes. Hij onderstreept telkens het belang van een correcte geometrie.

"Je moet je gewoon goed voelen op de fiets, de fiets moet een goede loop hebben en als je wedstrijdrijder bent dan moet hij ook goed stijf zijn rond het bracket."

Daarnaast is hij telkens de eerste tester van de prototypes. Hij rijdt met de verschillende frames in de Vlaamse Ardennen, in de Alpen, in het veld en op de piste. Zijn passie voor de fiets deelt hij met eenieder die erom vraagt.