Na twee slapeloze nachten(rugpijn en stress) was het deze morgen eingelijk zover. Opgestaan om 5 uur, alles in de wagen geladen en samen met vrouwlief "Mady" en mijn gasten "Jessie en Sven" naar Brugge gereden met de wagen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Op het zand te brugge was er om 7 uur al een aangename drukte. We zijn onder politiebegeleiding dan vertrokken naar de Burcht in Brugge waar burgemeester Moenaert ons stond op te wachten.

Na veel persvertoon en een speech van Roland en van de burgemeester heeft die laatste om 8 uur stipt het startschot gegeven.

Direkt aan een tamelijk hoog tempo richting Aalter voor een receptie op het gemeentehuis met schepen van sport De Smul. Ik was aangenaam verrast, mijn fietsvrienden van Aalter Brug te zien.

Voor mij was dan het moment gekomen om afscheid te nemen van Mady, Jessie enSven. Wat zal ik ze missen gedurende die 3 weken. Te antwerpen, aan de voet van de fietstunnel, werden we opgewacht door supporters met spandoeken. Na de nodige roltrappen en 800 meter tunnel en terug trappen zouden we aan de andere kant roland en Guus, en onze volgwagen, terugvinden. Dus niet, door één of andere onvoorziene festiviteit op de rechteroever, kon onze volgwagen ons niet vergezellen.

Na wat zoeken en vragen hebben we hen uiteigenlijk teruggevonden. Opnieuw goed vertrokken en later, even buiten de stad, genoten van een deugddoende bevoorrading. Een beetje verder gingen de hemelsluizen dan toch open zodat we eigenlijk, het laatste uur, in de gietende regen gereden hebben.

Toch zijn we allemaal goed aangekomen na 173 km en is de sfeer  ondanks de regen opperbest . Nu vlug stoppen met schrijven want moet nog een aantal fietsen onder de loupe gaan nemen en dan onder de wol.

Tino Lemaire