Een geschenk van het geheim opgedragen aan iemand heel speciaal. Het geheim naar jou ...
Vandaag is het begin van mijn nieuw leven . Ik herbegin ... Alle goeie dingen komen naar me toe ... . Ik ben dankbaar dat ik leef
Ik zie schoonheid rondom mij Ik leef met passie en een doel Ik neem tijdom te lachen en tespelen ... elke dag . Ik ben wakker, vol energie en oooh zo levendig
Ik focus me op alle goeie dingen in het leven en zeg dank je wel voor deze. Ik ben in vrede en één met alles... Ik voel de Liefde, de vreugde , de overvloed ...
Ik ben vrij om mezelf te zijn Ik ben magnifiek in een menselijke vorm Ik ben de perfectie van het leven... ! Ik ben dankbaar mezelf te mogen zijn...
Git is net zoals barnsteen, koraal en parel een edelsteen van organische oorsprong. Het is verbrand hout dat in stilstaand water is gevallen en langzaam fossiliseerde op ongeveer dezelfde wijze waarop steenkool gevormd werd. Onder de microscoop is de hout structuur nog te zien, soms zijn er zelfs jaarringen.
De steen is opaque (ondoorzichtig), donkerbruin tot zwart en licht in gewicht. Geleiding van de warmte is slecht en voelt daardoor warm aan. Het is zacht materiaal (hardheid 2.5-4) waar makkelijk krasjes op komen. Er zijn ruwweg twee soorten git, hard en zacht. Waarschijnlijk is de harde git onder zout water gevormd en de zachte onder zoet water. Echt Git is brandbaar en je zult brandend kool ruiken als je er een roodgloeiende naald tegenaan houdt. Net als barnsteen is het elektrisch oplaadbaar door het met wol op te wrijven waarna het kleine stukjes papier kan aantrekken. Op ongeglazuurd porselein laat het een bruine streep achter.
De naam git komt van het Latijnse gagatis, wat zoveel als zwart barnsteen betekent. Het was de oorsprong van de uitspraak zo zwart als git. De beroemdste git komt uit Whitby, Engeland, maar is op meerdere plaatsen in Europa te vinden zoals Spanje, Frankrijk, Duitsland, Polen en Rusland. Geïmiteerd git is vaak van glas, kool of bakeliet gemaakt.
Git werd al in de oudheden gebruikt. Het is gevonden in prehistorische graven, waarschijnlijk om de doden te beschermen. Grieken die in de oudheid Cybele, godin van de gewassen en groei vereerden, droegen git om haar gunstig te stemmen. Ook nu nog dragen tuiniers git om hun planten te laten floreren. In de19de eeuw was git erg populair als sieraad en als versiering in de vorm van kleine kraaltjes op jurken. Vaak was het een onderdeel van de rouwjurk van een weduwe. Momenteel is het vooral populair bij de Gardneriaanse heksen die kettingen dragen van git en barnsteen welke het receptieve en projectieve symboliseren.
Git is een receptieve steen. Als geen andere heeft git het vermogen om de ziel van de drager te absorberen. In de verkeerde handen zou de originele eigenaar gemanipuleerd kunnen worden. Zoals gezegd absorbeert het energieën, vnl. negatieve, en is daardoor een uitstekend beschermende steen. Omdat git zwart is wordt het geassocieerd met het element aarde, maar door haar organische oorsprong ook wel met ether (geest). Git werkt in op de stuitchakra en werkt daardoor sterk aardend. Ze helpt je naar de donkere aspecten van je zelf en de natuur te kijken. Ze heeft een rustgevende en zuiverende werking waardoor verdriet, rouwprocessen en depressies verwerkt kunnen worden. Ze brengt licht in donkere periodes. Op lichamelijk niveau kan ze worden ingezet bij hoofdpijn en kiespijn. Er wordt gezegd dat git antibacteriële en antivirale krachten heeft en kan worden ingezet bij griep en verkoudheid. Bij vrouwenklachten brengt ze verlichting.
Git geeft een link tussen het lichamelijke en het spirituele. Het helpt je om eeuwenoude bronnen van wijsheid en de transformatieve krachten van de aarde aan te boren. Git kan worden ingezet bij rituelen voor de gezondheid, bescherming en divinatie . Correspondenties: Saturnus, Steenbok, Waterman, lavendel, salie.
We n de ya ho, We n de ya ho We n de ya , We n de ya , ho ho ho ho He ya ho - he ya ho, Ya ya ya ...
I am of the Great Spirit, Ho ! I am of the Great Spirit, Ho! I am of the Great Spirit, Ho ! I am of the Great Spirit, Ho ! It is so, it is so. Great Spirit, Great Spirit, Great Spirit
Grote Geest, Wiens stem hoor ik in de winden, en wiens adem alles op aarde laat leven, Hoor mij ...Ik ben klein en zwak ... heb Uw kracht en wijsheid nodig, laat mij gaan in schoonheid en mogen mijn ogen de rode zonsondergang blijven aanschouwen.
Laat mijn handen respect hebben ... voor de dingen die U gemaakt heeft en mijn oren scherp ... , om Uw woorden te horen.
Maak me verstandig ... zodat ik de dingen kan begrijpen, die U mijn volk leert. Laat me de lessen leren kennen ... die U verstopt heeft in elk blad en steen.
Ik zoek kracht, maar niet ... om sterker te zijn dan mijn naaste , maar om mijn grootste vijand te bevechten.... namelijk mijzelf.
Maak dat ik altijd klaar ben om naar U toe te komen ... met schone handen en eerlijke ogen.
Zodat, als ... het leven ten einde is gekomen, zoals de verdwijnende zonneschijn, mijn geest tot U mag komen zonder enige schaamte.
We n de ya ho, We n de ya ho We n de ya , We n de ya , ho ho ho ho He ya ho - he ya ho, Ya ya ya ...
Alles heeft bewustzijn, mineralen, planten, dieren en mensen. In onze evolutie hebben we deze weg doorlopen tot wat we nu zijn, mens met een zeker bewustzijn. De mens onderscheidt zich van dieren en planten doordat hij of zij zich bewust is van zijn of haar bewustzijn. Mineralen, dieren en planten hebben bewustzijn, maar weten dat niet van zichzelf, wij wel. Hoe groter ons bewustzijn is, hoe meer we tot het besef komen dat er meer is dan eten en drinken en werken. Met miljarden medemensen zijn we aan het reïncarneren, met als doel het Licht te bereiken.
Toch hebben al deze medemensen verschillende persoonlijkheden, verschillende omstandigheden en zij spelen in verschillende gezelschappen. Dat zijn de verschillen. Maar allemaal zijn ze, op hun eigen wijze, op weg naar het Licht. Niet anders dan jij en ik. En wat je afkeurt in je medemens, denk je dat jij in een van je honderden vorige levens niet hetzelfde hebt gedaan.
Sla de krant open en zoek alle berichten over mensen, die jij veroordeelt. Word je bewust waarom je ze veroordeelt. Denk dan aan je eigen honderden vorige levens en schrap al die mensen van je lijstje waarvan jij niet zeker weet of jij ook niet "ooit" in de fout bent gegaan. Als er niets aan je lange lijst verandert, dan ben je erg onwetend en lichtgelovig ten aanzien van jezelf en is je bewustzijn nog niet erg ontwikkeld.
Er is geen verschil tussen ik en de ander. WIJ zitten in het zelfde schuitje. Wat jij het meest veroordeelt bij een ander, is ALTIJD een gevoelige plek bij jezelf. Het zegt meer over onszelf dan over de ander. Als een op de vijf kinderen incestervaring heeft, denk je dan dat jij met je honderden levens achter je, schone handen hebt? Denk je nou heus dat je in al die levens nooit iemand om zeep gebracht hebt? Wees voorzichtig met een ander, om welke reden dan ook, te veroordelen. Zou je in al die tijd nooit vreemd zijn gegaan, nooit gestolen hebben, niemand hebben opgelicht? Alles wat je in dit leven overkomt zijn gevolgen van jouw eerdere levens. Maakt dat je milder voor je medemens? Het is maar goed dat we ons niets van vorige levens herinneren, want dat zou ons niet blij maken. Dat ingebouwde geheugenverlies is een cadeautje van het universum, dat is onvoorwaardelijke liefde.
Wij zijn op weg naar het Licht en ondanks ons gestuntel komen wij er allemaal, niemand uitgezonderd, dus jij ook. Dat is onvoorwaardelijke Liefde. Dat mag je je bewust worden en als je dat bewust geworden bent, misschien kan je dan overwegen jouw gedrag naar anderen te veranderen. En zit niet in zak en as als veranderen moeilijker is dan je dacht. Accepteer dat het een proces is van vallen en opstaan. Je kracht is iedere keer weer op te staan, ondanks alles. Vergeef jezelf voor je verleden, dat kan je toch niet terug draaien en begin aan 'n betere toekomst.
Toch is de ene mens - wat bewustzijn betreft - verder dan de ander. Dat betekent, dat hoe verder je stijgt, hoe minder gelijken je tegen komt. Wil je met hen communiceren pas je dan aan.
"Liefde en haat zijn in wezen één; zij houden in de wereld een labiel evenwicht in stand en elk exces in de ene of de andere richting verstoort dat."
Liefde ziet scherp, haat scherper, maar jaloersheid het scherpst, want zij is gelijk aan liefde plus haat.
Wat is liefde? Er zijn zoveel liedjes, boeken, toneelstukken en films over geschreven. Het is het meest bezongen en besproken onderwerp. We willen het allemaal 'hebben'. En toch, als we iemand vragen er een definitie van te geven zal het antwoord nooit bevredigend zijn. Liefde is een goed gevoel. Liefde maakt ons gelukkig. Daarom willen we het hebben. Zoals alle goede gevoelens. En we denken dat liefde zal voorkomen dat we eenzaam zijn.
Maar een gevoel van liefde kan heel gemakkelijk omslaan in een gevoel van haat. Het beeld dat we van de ander hadden valt in duizend scherven uiteen. Dat gebeurt als de ander ons niet geeft wat ons gelukkig maakt. Haat is een naar gevoel dat we niet willen hebben. We geven de ander de schuld van dat nare gevoel. We willen dat hij/zij verandert. Lukt dat niet (en dat doet het nooit) dan wijzen we hem af. Liefde kun je niet hebben, niet vasthouden. Liefde kun je slechts ervaren.
Liefde is volledige acceptatie van hoe en wat de ander is. Pas als liefde onvoorwaardelijk is, is het ware liefde. En hoeveel van ons kunnen zeggen dat we die hebben ervaren? Dat wat het meest dichtbij die vorm van liefde komt is de liefde van een moeder voor een kind. Zelfs als haar kind (ook als is hij/zij volwassen) vreselijke dingen heeft gedaan, blijft meestal de moeder achter hem of haar staan
Voorbeeld
Tijdens een meditatie weekend. Ik eet de appel die mijn ontbijt is. En de appel is liefde. Ik sla mijn ogen op en zie iemand intens verdrietig huilen: ook dat ervaar ik als liefde. De thee die ik drink, de kleren die ik aan heb: alles is liefde. Wat ik ook zie, hoor, proef of aanraak. Buiten is de aarde waarop ik loop liefde. Net als de bomen, planten, een vlinder, een libel, een hommel, en de kleine vliegjes die om mijn hoofd dwarrelen.
Ik ervaar geen grenzen tussen mij en alles om me heen. Slechts een grote stroom die bestaat uit licht en vreugde. Het mos op de takken van de bomen ervaar ik als de huid van mijn eigen lichaam. Het gras waarop ik loop is als de zolen van mijn voeten. De ruisende bladeren mijn haar dat waait in de wind. Ik lach en lach en het bos lacht met mij mee
Ieder mens, elk ander dier en zelfs iedere plant heeft een aura. Dit is een energieveld, dat om iets of iemand heen zit, en wordt ook wel levensenergie, prana of chi genoemd.
Wat is het? Elke chakra en laag van de aura heeft een bepaalde kleur en betekenis. Ze zijn verbonden met ons mentale vermogen en emotionele vermogen. Door deze lagen en chakras te lezen kun je zien hoe iemand zich emotioneel voelt.
Blokkades Bij blokkades in chakra's en aura's kunnen ziektes en andere problemen ontstaan, die verdwijnen wanneer dit weer heel is in balans, goed kan stromen.
Genezen Energie op een ander overbrengen of elkaars energie beïnvloeden wordt gedaan door genezers of healers, zij halen energie uit het universum, en 'repareren' hiermee de energie van de ander, of brengen deze in balans
Aura's
Aura lagen Een aura is een soort omhulsel van energie (levensenergie), die bestaat uit ongeveer 7 lagen. Vier van deze lagen zijn echt belangrijk en worden hier uitgelegd. Dit energieveld kun je meten en zelfs fotograferen (kirlianfotografie). Een aura is voelbaar; denk maar aan wanneer je iemand ontmoet van wie je meteen weet of je die persoon mag of niet (uitstraling), je ziet verschil tussen iemand die verliefd is en iemand die verdrietig is, met iemand meevoelen... Ook kun je aura's horen en zien. Iedereen kan aura (leren) lezen, maar de een beter dan de ander. Hoe beter je aura's kunt zien, hoe meer lagen je kan zien.
Gezondheid De aura van een blad kun je al zien, voordat het blad er is gegroeid! De aura van een plant verandert van kleur wanneer je bijvoorbeeld een blad afsnijdt. Een aura kan blokkades, lekken, ruwe randen of vlekken bezitten. De aura van een gezond mens is helder van kleur. Bij een zieke wordt deze donkerder of komen er op bepaalde plaatsen ondoorzichtige of grauwe plekken. Door veel drugs- of alcoholgebruik, kunnen 'gaten' of doffe plekken in een aura komen. Aura's worden beïnvloed door slechte ervaringen, opvoeding, emoties, gedachten of andere mensen en de aura beinvloedt op zijn beurt weer ons lichaam.
Aura lezing Mensen die aura's lezen zijn auralezers of readers. De 'roos reading' is de meest duidelijke manier om iemand te lezen; De roos ben jij en bestaat uit: wortels, een steel, de bloem en de zon of het weiland. De wortels staan voor je kind zijn (onbeïnvloed), De steel is de manier waarop je leeft. De bloem zegt hoe je nu bloeit, denkt, voelt. De zon zijn je doelen en het weiland symboliseert je beïnvloeding uit je omgeving.
Eerste laag Etherische lichaam, verteld over de lichamelijke toestand, de gezondheid, hoe het ermee gesteld is, loopt tot 10 cm buiten het lichaam, is lichtgrijs tot lichtblauw van kleur.
Tweede laag Emotionele lichaam, de kleur is afhankelijk van de stemming van de persoon en laat je emoties zien.
Derde laag Mentale lichaam, deze laag is verbonden met de gedachten van de persoon en laat deze zien, meestal geel van kleur, een mengeling van gedachten en emoties heeft ook een mengeling van de 2e en 3e laag als gevolg.
Vierde laag Astrale lichaam, deze laag heeft met de spiritualiteit van de persoon te maken.
Magie is al zo oud als de mensheid zelf. Men was er van overtuigd dat alles om hen heen bezield was. Of dit nu om het weer, het gewas, een verblijfplaats of een ziekte ging. Om de geesten gunstig te stemmen leerden zij er mee te communiceren.
Naarmate zij de kunst machtig werden en leerden hoe zij zich moesten wapenen tegen kwade geesten leerden zij ook hoe ze te manipuleren. Met zwarte magie komen we in contact met de donkerste aspecten van ons zijn. De motieven om zwarte magie te bedrijven zijn niet langer ethisch maar egoïstisch.
Hoewel we geneigd zijn om de magische kunsten van onze voorouders te romantiseren, was dat lang niet altijd het geval. Over de hele wereld zijn praktijken bekend die middels verminkingen of rituele offers het doel hadden de macht over bepaalde zaken af te dwingen. Toen, maar ook in de 21ste eeuw!
De meeste gevallen van zwarte magie blijken echter een product te zijn van onze eigen angst. Een niet te onderschatten aspect, daar magie voor een groot gedeelte stoelt op de kracht van de gedachte. Alleen al het toelaten van de gedachte dat een vloek jouw leven zou beheersen is genoeg om angst te zaaien. Vertrouwen in je zelf en het distantiëren van zwarte magie is dus in veruit de meeste gevallen afdoende om er niet door te worden geraakt.
Van origine is hekserij geen duistere kunst. Veel van de vervolgde heksen waren niet meer dan kruidendeskundigen met kennis van de wetten der natuur en de verbanden onderling. Het is dan ook verschrikkelijk dat in de middeleeuwen duizenden vermeende heksen onschuldig zijn verbrand. Ik denk wel dat er door het geromantiseerde beeld dat momenteel leeft in de hedendaagse hekserij een deel onderbelicht blijft. Namelijk dat de kennis en kunde van de hekserij in verkeerde handen ook veel onheil kan brengen. Denk maar aan het Satanisme en de Voodoo.
Het is niet mijn bedoeling om beide te bestempelen als alleen maar zwarte magie, maar het zijn wel twee sprekende voorbeelden van hoe het mis kan gaan als er mensen mee aan de slag gaan die leven met wrok en jaloezie. Het valt niet te ontkennen dat bij veel mensen nog steeds een angst leeft voor heksen. En juist de angst kan alles weer buiten proporties brengen zoals dat ook gebeurde bij het verschijnen van de Heksenhamer.
In die zin begrijp ik ook wel de geheimhouding van verschillende groeperingen. Maar ook hier schuilt weer een adder onder het gras. Door de geheimhouding weet je niet precies van te voren waar je je mee in laat.
Als je de principes van magie onder de knie hebt kan er een gevoel van onaantastbaarheid ontstaan. In deze potentiële gevaarlijke situatie kan de scheidingslijn tussen witte en zwarte magie heel dun worden. Want een ieder bezit zijn duistere kanten, net zoals er in elke man een vrouwelijk deel zit en in elke vrouw een mannelijk deel. De ware kunst is dan op het verlichte pad te blijven.
We hebben dus een prettig gevoel - dat we 'geluk' noemen - als we de mensen en dingen die we willen hebben ook echt hebben. En als we in omstandigheden verkeren die we plezierig vinden. Dat gevoel noemen we dus geluk. Maar eigenlijk is het gewoon een prettig gevoel (d.w.z. genot). Zoals we later zullen zien, is waar geluk (vreugde) iets heel anders! Er is natuurlijk niets mis met genieten. De wereld waarop wij leven biedt veel moois, lekkers en geweldigs. En we hebben een lichaam dat voorzien is van zintuigen. Waarom zouden we die niet gebruiken?
We noemen de ervaring van onze zintuigen 'voelen'. Maar eigenlijk is 'ervaren' een beter woord. Want het wordt pas 'voelen' als onze emoties eraan te pas komen. En die worden geproduceerd in onze hersens. Onze hersens zijn het die beslissen dat we iets willen. Als we iets moois zien, willen we het bijna altijd hebben, toevoegen aan ons bezit.
In het park waar ik met mijn hond wandelde stond een boom in bloei met prachtige dieppaarse seringen. Ze roken heerlijk. Meteen kwam er - zoals elk jaar rond deze tijd - een herinnering naar boven. Mijn opa en oma hadden een seringenboom in hun tuin staan. Zolang zij leefden - helaas te kort voor mij - brachten zij elk jaar met mijn verjaardag in mei seringen voor mij mee. Ik zie ze nog aan komen lopen. Elke keer als ik langs die boom in het park wandelde, kreeg ik de neiging een paar van de takken af te breken om thuis in een vaas te zetten. Op een bepaald moment begon ik te beseffen dat dit typisch een geval van 'willen hebben' was. Ik kon toch ook gewoon een aantal keren per dag van de schoonheid, de geur en de herinnering genieten? En dat heb ik gedaan.
Er is waarheid in het heelal. Wat is die waarheid? Ze is het heelal zelf. Zijn wetten zijn de gedragslijnen van dat heelal dat zich in kosmische perioden manifesteert; en een ware filosofie, een ware religie, een ware wetenschap probeert deze essentiële zaken weer te geven door het formuleren van gedachten. Het verlichte menselijke intellect kan deze essentiële zaken op die manier weergeven omdat wij, als voortbrengselen van het heelal, alle vermogens en krachten die het heelal bezit latent in ons hebben.
Het begripsvermogen is iets dat we kunnen ontwikkelen. Dat wil niet zeggen dat we een orgaan om te kunnen begrijpen moeten opbouwen, zoals iemand een huis bouwt van steen of hout. Ons begrip ligt binnenin ons, niet buiten ons; en naarmate ons zelfbewustzijn groeit, zullen we steeds beter het zich manifesteren van het innerlijke licht begrijpen. Maar al komt de waarheid uiteindelijk van binnenuit, toch kunnen we veel leren van de vruchten van het gerijpte denken van iemand anders. Zelfs al zijn ze ons denken binnengebracht en zijn ze niet de vruchten van onze eigen innerlijke ontdekkingen, toch kunnen we veel leren als we dit in ons opnemen, er eerlijk over nadenken en proberen het te begrijpen.
Maar aanvaarden we zomaar wat iemand beweert en wegen we daartegen alles af wat tot ons komt? Als we dat doen, toetsen we alleen de ene dogmatische uitspraak aan een andere. Als we iets van buitenaf aannemen, doen we dat op gezag of te goeder trouw, tenzij we in onszelf de vermogens tot oordelen en onderscheiden, intuïtie en begrip, hebben ontwikkeld. Deze kunnen we ontwikkelen door diep na te denken, door meditatie, door te weigeren beweringen van anderen zomaar aan te nemen en door het gebruik van onze wilskracht, vastbesloten om alle vragen zelf op te lossen, koste wat het kost. Wanneer we ons op die manier oefenen, zullen we, zo zeker als de zon de aarde met licht overstraalt, bereiken wat we ons ten doel hebben gesteld: het vermogen om alle dingen te toetsen door te weten of ze waar zijn of onwaar.
Evenals in ieder ander tijdperk zoeken de mensen nu naar waarheid. Maar wat is er nog veel te leren! Hoe meer we weten, des te meer beseffen we wat er nog is te weten; hoe meer we leren, des te meer gaan we inzien dat er nog grotere hoogten te beklimmen zijn. Grote kennis leidt tot bescheidenheid; toenemende kennis leidt tot een groeiende eerbied voor de waarheid. Alleen zij die een beperkt verstand hebben, die in zichzelf niet die brandende liefde hebben voor waarheid en alleen waarheid, zoals die is gebaseerd op de feiten van de kosmos, kunnen denkbeeldige grenzen trekken en zeggen: Hier eindigt de waarheid! We mogen niet, we kunnen niet, verdergaan. Wie kan er grenzen stellen aan de zich verheffende menselijke geest?
Er is een radicale verandering nodig in het bewustzijn van de mens. Als deze plaatsvindt en door de van binnenuit stromende krachten van het licht en het hart wordt geleid, heeft de mensheid noch van binnenuit noch van buitenaf iets te vrezen. Maar zon verandering in het hart, het denken en de wil van de mens is een kwestie van langdurige ontwikkeling en vindt niet van de ene op de andere dag plaats. Het is echter een grote steun bij het tot stand komen van die verandering als men een geest van eerbied voor de waarheid ontwikkelt, zo groot dat vergeleken daarmee niets anders van waarde wordt geacht; en vanaf dat moment zouden alle religieuze en wetenschappelijke ontdekkingen als een onpersoonlijk offer op het altaar van de waarheid worden gelegd. Wat een prachtig ideaal om na te streven, niet alleen voor wetenschapsmensen, religieus ingestelde mensen en filosofen, maar ook voor ieder van ons. Er zouden dan geen dogmatische hypothesen of theorieën meer worden verkondigd, maar men zou zijn levenswerk eerbiedig offeren op het altaar van dat goddelijke ideaal, de eeuwige waarheid.
Wij starten onze tocht naar binnen vanuit de aanwijzingen van de psychologie en de 'gevoelsleer.' De psychologie vertelde ons dat wanneer wij de grenzen opheffen tussen ons 'ik' en ons onbewuste (ofwel onze schaduw) wij een psychologische eenheid gaan vormen, niet langer innerlijk verscheurd door tegenstellingen. De 'gevoelsleer' leerde ons dat door het weghalen van de barrières tussen ons innerlijk en ons lichaam, wij in wezen één kunnen worden in deze wereld en kunnen gaan leven vanuit het gevoel.
Maar dan nog steeds zijn wij een eenling in een grote boze wereld. Het innerlijk ervaren dat ons stoffelijke lichaam (dat in diezelfde) uiterlijke wereld leeft, toch ook onszelf is, hebben wij al een brug geslagen tussen ons innerlijk en de uiterlijke wereld. Ons lichaam is de brug, de poort naar dat andere. Met het vanuit het gevoel leven is een eerste stap gezet richting een leven, dat niet een invulling krijgt vanuit het eigen streven, dat niet gevormd is vanuit maatschappelijke normen en andere vormen van conditionering.
We kiezen dan voor een leven dat niet langer vanuit het kleine 'ik' wordt vormgegeven, maar door het Leven zelf. Het leven gaat dan stoelen op iets anders, op iets veel groters, op iets dat het kleine 'ego' verre te boven gaat. Wij merken dat o.m. door intuïtieve invallen en zaken die ons -onverwacht- toevallen, allen gebeurtenissen die later een betekenisvol patroon blijken te hebben.
Het juiste begrip van het voelen is een eerste en noodzakelijke stap in de richting van een verdere geestelijke bewustwording. De 'gevoelsleer' geeft de nodige aanwijzingen van hoe we vanuit het voelen naar ons werkelijke zelf kunnen komen. Willen wij nu nog verder, naar ons dieper gelegen Zelf, dan is echter een gedegen Inzicht nodig in de rol welke het denken speelt in het bereiken van die andere -onbekende- staat. Wij gaan dan beseffen dat wij via het denken, het willen en het doen geen enkel blijvend resultaat zullen bewerkstelligen.
We komen dan tot de onontkoombare conclusie, dat de mens via zijn Willen en zijn Streven nooit zijn Doel zal bereiken. Het 'ik' (jijzelf dus), dat je tot het zoeken heeft aangezet, blijkt notabene de enige sta in de weg te zijn. Ook het gericht zijn op het voelen blijkt dan een hinderpaal. Pas in het radicaal opgeven van jouw ik, van al het Eigene, van elk willen, van elk plan kan zich de deur naar dat Totaal-Andere zich openen.
Naast het verkrijgen van inzicht is er maar één alternatief: leven vanuit een staat van aandacht. Aandacht is een kwaliteit van het leven zelf, waarbij het denken, het menselijk brein dat de oorzaak van onze gevangenschap is geen enkele rol speelt en tot zwijgen komt.
Iedere roos vertelt zijn eigen verhaal en drukt bepaalde gevoelens uit. Rozen vertellen heel veel zonder woorden, maar wat zegt nu welke roos?
Een rode roos toont liefde, romantiek, passie en respect
Een rose roos communiceert vrolijkheid, waardering en bewondering, vriendschap en sympathie.
Een witte roos toont spirituele liefde en puurheid, onschuldigheid en charme, trouwwit toont gelukkige liefde.
Een gele roosbetekent 'ik geef om je', vriendschap, vreugde en vrijheid.
Wanneer geef ik hoeveel rozen? Bij bepaalde gelegenheden hebben zelfs aantallen rozen een symboliek. Op de verjaardag van uw geliefde is het bijvoorbeeld gebruikelijk om rode rozen gelijk aan de leeftijd te schenken met extra één witte roos voor het geluk van het volgende jaar. Hiermee wordt menig hart van vrouwen gestolen!
Aantal rozen betekenis 1 I still love you 12 Dankbaarheid 25 Gefeliciteerd! 50 Onvoorwaardelijke liefde
Het is nooit de bedoeling geweest dat we pas gelukkig zou den zijn als alle huidige wereldproblemen opgelost waren. Is het nodig te wachten met genieten totdat de wereld in volmaakte harmonie verkeert of totdat wijzelf perfect zijn in alles wat we doen?
Ligt het geheim van gelukkig zijn niet precies in het kunnen genieten van het op weg zijn in plaats van enkel in het arriveren ?Hebben onze spanningen, angsten, zorgen en al onze irritaties een einde gemaakt aan onze problemen of de problemen van anderen ?Is een hoofd vol zorgen een oplossing voor morgen ?
Aanvaarding brengt ons in no time in het NU, bij onze eigen Kern van zorgeloosheid !Het prachtige van aanvaarding is dat er energie wordt vrijgemaakt om te kunnen waarderen wat we hebben, en ons niet blind te staren op wat we missen.
We zijn niet geschapen om onszelf zo weinig te laten genieten. Het ego leeft in het spanningsveld tussen teveel van dit en te weinig van dat. Vanuit die houding onderneemt het verwoede pogingen om zich enerzijds los te wringen uit alles wat storend is en anderzijds is het begerig op zoek naar alles wat het denkt te missen.
Met deze houding vecht het ego een titanenstrijd !
Denken we werkelijk dat we het geluk moeten verdienen, dat we een gevoel van tevredenheid, voldoening of innerlijke rust kunnen bereiken ?Velen gaan ervan uit dat ze pas gelukkig kunnenzijn als ze een bepaald doel bereikt hebben, als hun relatie met anderen perfect verloopt, als ze spiritueel verlicht zijn, als ze eerstalles bezitten wat hen tot een maatschappelijk of spiritueel geslaagd mens maakt ?
Telkens we denken dat we het geluk moeten bereiken,blijft het ons steeds een stapje voor...
Waarom is dit zo ?
Omdat, als we het geluk ergens projecteren in de toekomst, we ervan overtuigd zijn dat we :hetzij NU ietste weinig hebben (liefde, zekerheid, gezondheid, geld, ....) ;
hetzij NU iets te veel hebben (lasten, zorgen, een vervelende partner, overgewicht, )
Vanuit deze innerlijke onvrede wordt onze dwingende begeerte aangewakkerd naar externe bevrediging en/of bevrijding.Dit kost zoveel energie dat we onszelf erin verliezen
Zijn we op zoek naarwaardering van anderen, en sloven we onszelf uit om zoveel mogelijk bij anderen in de gunst te komen of hen tevreden te stellen, zoek dan eens het antwoord op de volgende vragen :Voel ik mezelf niet minderwaardig en ben ik eigenlijk wel overtuigd van mijn eigen unieke waarde
Vind ik mezelf wel goed genoeg ?
Moet ik mijn ingeboren goedheid werkelijk verdienen door te leven naar andermans maatstaven of verwachtingen ?Zijn we op zoek naar zekerheid of veiligheid, en bouwen we ons leven op maatschappelijke structuren, status en/of ideaalbeelden, laten we onszelf dan eens afvragen :Hoe onzeker voel ik mij indien mijn omgeving mijn zekerheid niet langer garandeert ?
Voel ik me werkelijk veilig op aarde of leef ik met diepe bestaansangsten ? In hoeverre moeten anderen mijn innerlijke twijfel compenseren en mijn leegte opvullen ? Moet ik mezelf nog steeds blijven verbergen achter maskers om een afwijzing te vermijden?
Het is je wellicht duidelijk geworden dat niemand buiten ons Zelf onze veiligheid of bestaanszekerheid kan garanderen ...Zullen we eerst dan gelukkig zijn als we een streefdoel in ons leven bereikt hebben ?
Wellicht ervaren we tijdelijk euforie, maar al snel wordt de euforie vervangen door vanzelfsprekendheid en gewenning ...Dan krijgen we alweer dat knagende gevoel dat er ons nog iets ontbreekt, dat nog iets anders ons wat completer of gelukkiger kan maken.
Wanneer denkt men dan ooit het verzadigingspunt te bereiken?
Indien we pas gemoedrust kennen als alle streefdoelen bereikt zijn of als ons wereldje precies aan onze verwachtingen beantwoord, komen we zelfs met een eeuwigheid nooit toe
Men kan nooit gelukkig worden, men kan het slechts zijn !
Geluk is niet het eindresultaat van een streefdoel, maar is de vreugde van de reis, het plezier van het onderweg zijn.Het is het genieten van de schoonheid van elk tussenstation op weg naar onze bestemming.
Als we er werkelijk voor kiezen om gelukkig (geliefd) te zijn - ongeacht de omstandigheden, kan niets of niemand ons uit dat gevoel halen.
Maar als we ervoor kiezen ongelukkig (ongeliefd) te zijn, is elke kleinste ontgoocheling op onze weg of iedere fout die wij of een ander maken, een rechtvaardiging om ongelukkig te blijven !
Laten we beseffen hoe gezegend we zijn, hier op aarde, nu op dit moment in de tijd.
Wie zich echt rijk wil voelen, zou eens al die dingen moeten tellen die met geld niet te koop zijn.
Aanvaarden opent de poort naar dankbaarheid. Dankbaarheid is de volheid van het Moment voelen in ons hart.
Wat is liefde nu in relatie tot de chakraleer. Kan je liefde voelen en waar zit het? Wat is verliefdheid. Waar kunnen we op vertrouwen???
Ja, de liefde......je kan erg wantrouwig zijn als iemand zegt dat hij of zij als een gek verliefd is. Want wat is het? Klopt het? Kunnen we op dat gevoel vertrouwen?
Voelen is bewustzijn, is ervaren, waarnemen wat-is. Het is op zich een zintuiglijk iets.
Kijken we eens vanuit de chakras:
Seksuele aantrekkingskracht: vaak een kwestie van het basischakra en de milt: vanuit deze chakra's geregeerd is er seksualiteit zonder liefde, de natuurlijke functie van voortplanting.
Macht: de (negatieve) zonnevlecht wil heersen, domineren. Een vrouw of een man willen bezitten. Relaties als: de meester en de slaaf/slavin. De pantoffelhelden. De sloofjes.
In positieve zin: genegenheid: maar toch is er dan iets negatiefs, n.l. medelijden, zorgbehoefte, vader-kind relatie, moeder-kind relatie.
Ware liefde, zuiver voelen, vanuit het hart. Zuiver voelen. Heeft niets met met de persoonlijkheid te maken. Onbaatzuchtigheid.
Kosmische, goddelijke liefde, het kruinchakra, de ziel, éénwording. De liefde is niet meer op een mens gericht en met een mens gedeeld, maar er is een versmelting met de bron, door veel mystici ook wel de Geliefde genoemd. De persoon is verdwenen, men is één met de bron. Het gevoel is niet meer in het lichaam geconcentreerd maar vult de hele omgeving. Het kan ook een heel wijds gevoel van ruimte zijn, stil en met een diepe stille liefde.
Er zijn ook nadere benaderingen mogelijk:
Relaties vanuit het denken zijn verstandsrelaties: twee ego's die elkaar 'voorgeprogrammeerd' ontmoeten, meestal uit gelijke kringen. Men is eenzaam en wil een partner. Er kunnen familiebelangen of zakelijke belangen aan ten grondslag liggen. De keus is vaak te snel verstandelijk gemaakt. Internetdates etc. Kan goed gaan zolang de partners gelijk-op ontwikkelen. Gaat één van de partners zijn eigen (innerlijke) weg, dan is het einde nabij.
Een wederzijdse projectie, vol misverstanden en conflicten. Onbegrepen relaties. De schaduwen reageren op elkaar. Is bijna een ziekte. Dolle verliefdheid. Vaak tijdelijk en daarna valt het helemaal weg. Kan ik haat omslaan, wanneer de eigen schaduw ontkend wordt. Bekende voorbeelden:
1.Vrouwen die mannen te veel lief hebben. Worden vaak geslagen, vernederd. De kwetsuren uit de kindertijd herhalen zich in ene nieuwe relatie. Partnerkeuze herhaalt zich. Misbruik wordt (onbewust) vaak aan kinderen doorgegeven.
2.Mannen die hun femme fatale tegenkomen: dolverliefd, de hele omgeving ziet dat het fout is en dat het fout gaat, maar de mannen gaan hun noodlot tegemoet, ziende blind, ze worden financieel uitgekleed, de energie wordt hen afgenomen. Vaak veel te jonge partners.
Een karmische relatie, vaak met veel ellende, vaak tijdelijk, maar met veel leerervaring. Vaak therapeutische relaties. Partners liggen qua ontwikkeling vaak niet op één lijn, omdat het conflict nodig is voor het opdoen van de ervaringen. Zit al een zielsrelatie onder.
Een diepe zielenband? Soulmates. Dan heb je niets te vertellen. Je weet dat je weet. Je kan samen dingen uitwerken ten goede van elkaar. Nooit doe je dingen enkel voor jezelf. Er is respect, er is groei, en ben je klaar, dan scheiden zich de wegen. Kunnen ook conflicten en problemen zijn, maar het respect blijft voorop staan.
Tweelingzielen: ja.... dan ontmoet je je wederhelft. Heel zeldzaam. Zonder die ander ben je niet compleet. Oh, wanneer je gelukkig getrouwd bent en je komt je tweelingziel tegen..... Komt minder voor dan veel newagers hopen of beweren. Behoeven geen gemakkelijke relaties te zijn. De tweelingzielen zijn elkaars tegenpolen. Zij vullen elkaar aan. Kan man-vrouw zijn, maar ook van gelijk geslacht.
Een zielsversmelting? Dat is de hemel. Dat is tantra. Dan is het echte onvervalste Eenwording. Dat is de top. Hoeft niet tot een vaste relatie te komen. Bron voor literaire meesterwerken. Vanaf het moment dat de ziel erbij komt ben je geen eigen baas meer. Alles is gericht op groei, dus veel geploeter en veel hoogte- en dieptepunten. Met dat soort mensen werk ik meestal. Maar ja, wie of wat is de ziel........
Liefde als herkenning van wat je bent (Liefde) in de ander. Dit is het inzicht van alle belangrijke godsdiensten. wanneer er twintig mensen in een ruimte bijeen zijn, zijn er geen twintig afzonderlijke personen aanwezig. Er zijn twintig lichamen aanwezig met één licht, Liefde. Wij zijn Een. Wij zijn geen afzonderlijke golven, wij zijn de oneindige oceaan. Ik ben niet 'ik', maar Ik-Ik, het zelf dat het hele universum is. Er is geen ander, alles is mijZelf. Ik ben niet alleen, maar Al-Een. Ik ben al het ene.
Conclusie
Je weet het nooit ..
Soms moet je je noodlot tegemoet en soms is je de hemel op aarde jou gegund...
Er zijn wat aanwijzingen:
Wat stil is, rustig aanvoelt, als een vaststaande waarheid komt uit het Gevoel, uit de Ziel. Je hebt samen weinig woorden nodig want je weet.Daar kan je op vertrouwen.
Wat druk is, emotioneel is, wat enorme pieken en dalen kent, dat is allemaal emotie, is allemaal denken, onbetrouwbaar, alle lichten op rood!!!!! Ga naar je vrienden om advies en luister!!!!!
Maar uiteindelijk maakt het allemaal niet uit. Wij zijn al het Ene. Wij geloven nog onze gedachten dat wij apart staan van de rest van de wereld, maar eens zullen wij weten dat wij nu reeds Alles zijn.
Wij worden omgeven door raadselen. Wij leven ons leven. Daar zijn wij zeker van. We zijn er. In elk geval overdag, en bij het wakker worden.Wij herinneren onze dromen. Dus zijn we ook in onze slaap op een bepaalde manier aanwezig.
Wij weten maar weinig van ons lichaam, hoe dat functioneert. Wij kunnen boeken bestuderen en naar documentaires kijken en ons verwonderen over de fantastische complexiteit van ons lichaam, en van het wonder van de doelgerichte processen die in ons lichaam van moment tot moment actief zijn. Wij voelen en zien echter maar heel grove effecten van die processen. Op het niveau van pijn, lust, honger, onze hartenklop, etc kunnen we zaken gewaar worden, maar onder dat niveau hebben wij qua directe informatie als zien, voelen of weten geen toegang: bloed, cellen, laat staan op DNA niveau. Het lijkt geen zaak te zijn van ons bewustzijn. Of jij wel? Klop jij jouw hart?
Wij weten maar weinig van de wereld. Wij ervaren wat wij ervaren in ons beperkte kringetje. Daar buiten moeten wij het hebben van horen zeggen (door de media of boodschappers). Wat ver weg is kunnen wij dichtbij halen met tv of sterrenkijkers, maar het zijn allemaal afbeeldingen van een niet direct (zelf) ervaren werkelijkheid.
Staan wij ver boven onze micro-wereld van ons lichaam, wij staan in rangorde ook erg laag in het direct ervaren van de ons omringende werkelijkheid.
Ons meetpunt is dus kennelijk het lichaam waarin wij leven, of liever waar ons bewustzijn kennelijk is gevestigd. Of...wat zich in ons bewustzijn aandient.
Interessant is derhalve de vraag wat de aard is van dat bewustzijn, dat maar beperkt toegang heeft tot onze lichamelijke processen, maar ook beperkte toegang heeft tot de oneindigheid van het universum.
Wat is dan ons bewustzijn?
Veelal koppelen wij dat aan ons denken. Alles wat wij ervaren, bewerken wij met ons denken. Wij putten uit ons geheugen om namen te geven aan objecten, die wij waarnemen. Wij herkennen functies van objecten uit ons geheugen van ervaringen. Vuur is heet, ijs is koud, een aanstormende trein is gevaarlijk etc. Wij vervallen in radeloosheid en gaan gokken, wanneer wij met wat nieuws worden geconfronteerd.
Het geheugen laat ons in de staak en wij staan met een mond vol tanden. Wij hebben geen antwoord, want wij weten niet wat er aan de hand is, wat het antwoord op een vraag is, etc. Dat overkomt ons als kleuter, waarvoor alles nieuw is, als puber bij examens, wanneer wij niet alle examenstof hebben bestudeerd, wanneer wij als volwassenen worden geconfronteerd met nieuwe culturen of totaal onverwacht gedrag van een nieuwe partner.
Wij staan met een mond vol tanden. Je kan dan gefrustreerd raken (m.n. op momenten dat jij of je omgeving een passend antwoord nodig hebben), maar je kan ook toegeven aan dat moment. En dan kan je ineens een andere laag van bewustzijn ervaren. Een laag van bewustzijn welke niet gekoppeld is aan al die toestanden waar onze persoonlijkheid zich mee bezig houdt.
Er kan een soort stilte ontstaan waarin alleen sprake is van een waarnemen van alle drukte in- en om ons heen. Waar geen oordeel in vervat is. Elk moment van grote verassing (een crisis, een prachtig uitzicht, het totaal onverwachte) kan een doorbraak vanuit het kleine denken naar het niet gebonden bewustzijn optreden. De psycholoog Maszlov noemt dat een piekervaring, P.D. Ouspensky een moment van zelfherinnering. Ineens bemerk je dat er achter die druktemaker een oneindige stilte zit, een ongebonden aanwezigheid, die er altijd moet zijn, altijd hetzelfde is. Wanneer je dan weer in de woorden vervalt is het onmiddellijk weg.
Want bewustzijn is niet door ons te manipuleren, je kan er geen vat op krijgen, je kan het niet voor eigen doeleinden inzetten. Je kan je er alleen voor openstellen door stil te zijn en niets te doen. En zelfs dat kan je niet wilsmatig aanpakken . Je kan alleen het moment pakken wanneer je beseft dat wat je al bent, niet gevonden of opgeroepen kan worden. Dat het niet vastgehouden of verbeterd kan worden.
De eenzaamheid van mensen is gigantisch. Bijna geen mens ontkomt eraan. En iedereen tracht die eenzaamheidop te vullen door verstrooiing, afleiding, door het zoeken naar een ander, door samen te gaan wonen, door kinderen te scheppen, door hard te werken, door idealistisch bezig te zijn, door kunst, door macht, door wandelingen naar het strand, door religie...
Iedereen is op zoek naar geluk, omdat het bij mensen hoort: gelukkig zijn. Maar dat krijg je niet door deze dingen, zelfs niet door mensen die van je houden. Misschien zou je die twee als de gevaarlijkste dingen voor mensen moeten noemen:
1. mensen die 'van je houden';
2. idealistisch bezig zijn, dus met 'liefde', inzet, opofferen, wegcijferen...
Bij mensen die 'van je houden' krijg je energieën naar je toe en dat voelt lekker. Maar wèlke energieën? Dat zijn praktisch altijd energieën die jouw behoefte aan iemand die van je houdt in stand houden. Je wordt er dus letterlijk niets wijzer van. Integendeel: dat maakt je ziek. Vandaar dat mensen, vrouwen, die het niet meer pikken, overal uitgekotst worden, want vooral vrouwen horen lief te zijn en klaar te staan, op te offeren en zo. Dat gebeurt niet allen in het gezin, maar ook in allerlei maatschappelijke lagen.
Af en toe krijg je op tv zo'n idealistisch echtpaar of homopaar te zien. Zo'n stel wat al 20 of 50 jaar 'lief en leed' deelt. Vaak lijken ze inderdaad op elkaar. Dat klopt dan toch ook...
Alle mensen kijken er jaloers naar: 'zo heb ik dat niet!' Wees blij dat jij het zo niet hebt, want jij kunt beter werken aan je zelfwaardering dan mensen die emotioneel zo vast gebakken zitten in elkaar.
Zo'n voorbeeld, die ze ook in hun omgeving zijn, is verziekend voor anderen. Zo verzieken ze niet alleen elkaar, maar ook anderen, en heel veel mensen als ze voor tv of radio komen...
Mensen die 'zo veel van elkaar houden', zitten emotioneel zó vast gebakken in elkaar dat ze, om hun eenzaamheid te kennen en dan te kunnen gaan groeien in zelfwaardering, eerst los moeten komen van elkaar. Maar dat houden van elkaar voelt zó lekker, dat ze het wel uit hun lijf laten om zich vóór de dood van elkaar los te maken... Sterft een van beiden, dan is de ander total-loss en niet te troosten. En waar blijft de dode? Die zit nog steeds aan de partner en hangt voelbaar in het huis rond. De enige troost die de achterblijf(st)er kan krijgen waar hij/zij wat aan heeft, wil niet gehoord worden... Jarenlang blijft er getreurd worden en tegen anderen gezeurd over het verlies, de eenzaamheid...
Bij idealistische mensen lijkt het omgekeerd: ze stoppen hun energieën in allerlei akties, in goede doelen, in goede bedoelingen, in opofferen en klaarstaan, in goed bezig zijn enz. Het lijkt liefde, maar ze doen het voor zeg 99,99% voor zichzelf: 'Ik krijg er zoveel voor terug!' Ze worden zeer gewaardeerd, maar er gebeuren allerlei vreselijke dingen:
de energieën die ze rondstrooien houden de dingen waar ze zich zo voor inzetten juist in stand;
dat is hun eigen belang, want als ze die dingen goed zouden doen, zouden ze geen levensvulling meer hebben en hun eenzaamheid en depressie en hun slecht bezig zijn moeten ervaren en daar zijn ze als de dood voor...;
hun voorbeeld fokt anderen op om ook zo idealistisch bezig te gaan, ze slepen anderen dus mee;
daardoor raken hele projecten verziekend voor heel veel mensen;
op die velden worden mensen hun recht op zelfwaardering afgepakt en zich er niet van bewust gemaakt...;
ze halen allerlei energieën uit het zozeer gewaardeerd en bewonderd worden... Dus doen ze het echt voor zichzelf...
Ze willen dus kost wat kost er niet achter komen dat ze verziekend bezig zijn, tot dodelijk toe.
Dromen kun je zien als een soort geheimtaal die te ontraadselen zijn als je maar beschikt over een sleutel. Die sleutel werd van oudsher verstrekt door de zogenaamde droomboeken, die in de Oudheid door geleerden en zieners dagelijks werd geraadpleegd.
Een nuttig onderscheid bij het leggen van dromen is dat tussen het subjectieve en hetobjectieve. Naarmate je je langer bezighoudt met je dromen zul je dit onderscheid steeds beter als een fijnzinnige analytisch instrument leren hanteren.
We spreken van een objectieve droomuitleg als we de droominhoud niet symbolisch maar letterlijk dienen op te vatten. Als we bijvoorbeeld dromen van een broer, dan is dat ook onze broer. Daar hoeven we verder niets achter te zoeken. De droom zou betrekking kunnen hebben op vragen als: Ga ik goed met mijn broer om of andersom. Moet er misschien iets in die relatie veranderen?
In de meeste gevallen zullen we onze dromen echter subjectief moeten verklaren. "Een bekwaam droomuitlegger is hij, die gelijkenissen kan zien". Die woorden van de Griekse wijsgeer Aristoteles zijn nog steeds van toepassing. Ook wij, moderne mensen van de 21ste eeuw dromen voortdurend in gelijkenissen, dat wil zeggen: we dromen dingen die anders zijn dan dat waar ze in feite voor staan. Die dromen hebben een verborgen boodschap.
De broer uit het bovenstaande voorbeeld zijn we dan zelf. De broer is het symbool voor een bepaalde kant van onze eigen persoonlijkheid. Net zoals bomen, katten, treinen of wolken naar karaktertrekken van de dromer zelf kunnen verwijzen. Een kenmerk van dergelijke symbolen is dat ze meestal iets "schimmigs" hebben. In de droom zelf weten we vaak al niet zeker of het inderdaad onze broer is die aan ons verschijnt. Meestal gaat het dan ook om dingen die we liever niet willen weten: ondergewaardeerde positieve krachten en weggedrukte negatieve krachten.
Eerst moeten we dus zien te ontdekken hoe ons droombrein werkt, wat de taal is die onze dromen spreken.
Het onbewuste, onze "droomfabriek", werkt namelijk met deze oude wijsheden die deel uitmaken van het zogenaamde "collectieve onbewuste" zoiets als de gemeenschappelijke ziel van de mensheid.
Andermans dromen verklaren is uiteraard ook mogelijk, alleen weet de dromer zelf als enige of de verklaring, dat wil zeggen de boodschap van de droom, gunstig of ongunstig voor hem of haar zal uitpakken.
Alleen de dromer is in staat om die boodschap toe te passen op persoonlijke omstandigheden en situaties - of om de boodschap te negeren. Onze dromen zijn niets meer of minder dan oorspronkelijke kunstwerken die we zelf scheppen.Ze zeggen iets over de scheppende krachten die in ieder van ons schuilgaan, krachten die we kunnen gebruiken om ook van ons leven een uniek kunstwerk te maken, ieder op zijn of haar eigen wijze.
Door de eeuwen is men er van uitgegaan dat dromen een bepaalde betekenis hebben. Overal en in alle tijden lijken mensen dan ook gefascineerd te zijn geweest door de droom. Bij natuurvolkeren was en is de droom een bewijs voor het bestaan van de ziel, die 's nachts zijn eigen weg gaat. Ook in de oudste geschreven bronnen spreekt al een levendige belangstelling voor de droom, die vaak wordt gezien als een manier van omgaan met hogere machten.
Tegenwoordig nemen de meeste psychologen het volgende standpunt in wat betreft de betekenis van de dromen. Zij vertellen ons aan de ene kant iets over onze onopgeloste problemen en onvervulde verlangens; ze liggen in het verlengde van ons nabije én ons verre verleden. Aan de andere kant werpen ze licht op de toekomst, ze waarschuwen ons voor gevaren en vertellen wat we moeten doen. Als dit laatste aspect overheerst, is er sprake van toekomst-onthullende dromen.
De toekomst-onthullende dromen kunnen worden ingedeeld in velerlei soorten, die alle gemeen hebben, dat ze iets zeggen over de toekomst, of ze nu uitkomen of niet. Dat zijn o.a. de aankondigende-, de vooruitziende-, de belovende-, de voorspellende-, en de vooruitziende droom. Allemaal zijn het wegwijzers die we naar believen kunnen raadplegen of negeren.
Eén van de bekendste voorbeelden komt uit de Bijbel, namelijk de droom van de Farao over de zeven magere- en de zeven vette jaren, die hem door Jozef werd uitgelegd. Bekend is ook het verhaal van Karel de Grote die in zijn droom opdracht kreeg om het aan zijn leenman Elegast aangedane onrecht goed te maken. Of in de moderne tijd het tragische einde van twee Amerikaanse presidenten: Lincoln droomde zelf hoe hij door een aanslag aan zijn einde zou komen en de droom op John F. Kennedy bleek achteraf door een vrouw te zijn gedroomd en aangekondigd. En zo zijn er meer voorbeelden.
Het is ons al van bij de geboorte door onze ouders met de paplepel ingegeven om onze aandacht op materiële goederen en lichamen gefixeerd te houden. Van jongs af aan leren we dat elk zijn eigen bezittingen heeft, dat we dat moeten respecteren, en dat we ervoor moeten zorgen dat we later zelf ook zoveel mogelijk bezit weten te verzamelen. Hierbij is het lichaam dat je hebt heel belangrijk, want wie sterk is zal gemakkelijk zijn bezit kunnen verdedigen tegen de zwakkere, en wie slim is zal meer kansen hebben om later een goede carrière uit te bouwen en dus meer geld te verdienen.
Wie echter gedurende zijn leven al veel goederen verzameld heeft, omdat hij meer kansen heeft gehad, of omdat hij met zijn lichaam over meer energie beschikt dan de anderen, zal algauw het onderwerp worden van jaloezie en afgunst. Je kan er vanuit gaan dat anderen dan steeds op de loer liggen om jouw bezittingen van je weg te nemen, of om je te dwarsbomen in je verdere plannen. De prachtig afgebakende huizen, met lange puntige omheiningen eromheen, en de vele alarminstallaties op de muren zijn daar een overduidelijk voorbeeld van.
Wie bezit verzamelt, of over een beter lichaam beschikt, moet uitkijken voor de talrijke kapers die er op de kust zijn. Het gebeurt dan ook niet zelden dat er ingebroken wordt, of dat mensen die op een of andere manier boven de anderen staan in deze wereld, het voorwerp worden van allerlei kwaadaardige daden. Dit is dan wat wij de reactie van de slechteriken, de bandieten of van het kwaad noemen.
Wanneer er dus iemand slechte bedoelingen met je heeft, dan zal het er altijd op neerkomen dat hij je bezit of je lichaam schade wil toebrengen. De dader wil dan je mogelijkheden beperken, je relatie stukmaken, of ja, je zelfs heel erg lichamelijk letsel toebrengen, zodat hijzelf op een of andere manier toch op gelijke voet met jou zou kunnen komen.
Gelijk hoeveel slechte bedoelingen de anderen ook hebben, ze kunnen je nooit het hoogste geluk ontnemen, want de bedoeling van de agressor en die van de goden liggen op dezelfde lijn. Beiden willen dat jij minder bezit hebt, of je er althans niet zo sterk aan hecht, en dat jij met je lichaam en zijn mogelijkheden niet meer uitblinkt boven de anderen.
Het probleem is echter dat het slachtoffer van zon misdaad meestal niet op de hoogte is van de bedoeling van de hoogste energie en zich dus na het onheil heel slecht zal voelen om de verkeerde redenen. Omdat hij zijn aandacht enkel op materie heeft gericht, en hij daarmee iets in die wereld wil bereiken, weet hij niet dat hij door het onrecht dat hem is aangedaan, eigenlijk een stuk dichter bij het hoogste geluk en de waarheid is terechtgekomen. De bandiet die hem belaagde is hem daartoe de weg komen tonen! Enkel het juiste inzicht om de situatie in de goede richting te interpreteren ontbreekt hem nog! Zijn aandacht is helaas helemaal niet gericht op het ontwikkelen van zijn geestelijke sterkte, maar wel op het vergroten van zijn materiële welstand. En daardoor, en alleen maar daardoor, kan de ander een bandiet zijn.
Gelijk wat het kwade in deze wereld dus ook onderneemt, van iemand die op de hoogte is van de manier waarop het hoogste geluk beleefd wordt, en waar het met jou naartoe wil, kan het helemaal niets afnemen wat hij eigenlijk al niet kwijtwilde, en zal het kwade dus altijd in de kaart van de hoogste liefde spelen.
Liefde overwint dus met gemak van het kwaad, en moet daar zelfs helemaal niets voor doen! Het kwaad zorgt er immers zelf wel voor dat liefde wint, omdat het kwaad nu eenmaal onwetend is over de richting en de bedoeling van het goede!
"Liefde en haat zijn in wezen één; zij houden in de wereld een labiel evenwicht in stand en elk exces in de ene of de andere richting verstoort dat."
Liefde ziet scherp, haat scherper, maar jaloersheid het scherpst, want zij is gelijk aan liefde plus haat.
Wat is liefde? Er zijn zoveel liedjes, boeken, toneelstukken en films over geschreven. Het is het meest bezongen en besproken onderwerp. We willen het allemaal 'hebben'. En toch, als we iemand vragen er een definitie van te geven zal het antwoord nooit bevredigend zijn. Liefde is een goed gevoel. Liefde maakt ons gelukkig. Daarom willen we het hebben. Zoals alle goede gevoelens. En we denken dat liefde zal voorkomen dat we eenzaam zijn.
Maar een gevoel van liefde kan heel gemakkelijk omslaan in een gevoel van haat. Het beeld dat we van de ander hadden valt in duizend scherven uiteen. Dat gebeurt als de ander ons niet geeft wat ons gelukkig maakt. Haat is een naar gevoel dat we niet willen hebben. We geven de ander de schuld van dat nare gevoel. We willen dat hij/zij verandert. Lukt dat niet (en dat doet het nooit) dan wijzen we hem af. Liefde kun je niet hebben, niet vasthouden. Liefde kun je slechts ervaren.
Liefde is volledige acceptatie van hoe en wat de ander is. Pas als liefde onvoorwaardelijk is, is het ware liefde. En hoeveel van ons kunnen zeggen dat we die hebben ervaren? Dat wat het meest dichtbij die vorm van liefde komt is de liefde van een moeder voor een kind. Zelfs als haar kind (ook als is hij/zij volwassen) vreselijke dingen heeft gedaan, blijft meestal de moeder achter hem of haar staan
Voorbeeld
Tijdens een meditatie weekend. Ik eet de appel die mijn ontbijt is. En de appel is liefde. Ik sla mijn ogen op en zie iemand intens verdrietig huilen: ook dat ervaar ik als liefde. De thee die ik drink, de kleren die ik aan heb: alles is liefde. Wat ik ook zie, hoor, proef of aanraak. Buiten is de aarde waarop ik loop liefde. Net als de bomen, planten, een vlinder, een libel, een hommel, en de kleine vliegjes die om mijn hoofd dwarrelen.
Ik ervaar geen grenzen tussen mij en alles om me heen. Slechts een grote stroom die bestaat uit licht en vreugde. Het mos op de takken van de bomen ervaar ik als de huid van mijn eigen lichaam. Het gras waarop ik loop is als de zolen van mijn voeten. De ruisende bladeren mijn haar dat waait in de wind. Ik lach en lach en het bos lacht met mij mee
Het leven is spiritueel, je groeit steeds verder, wordt meer bewust dus wijzer. Doordat je veel heb meegemaakt VERANDER je elke keer weer je visie van het leven. Op een keer wordt je wakker geschud je leven staat overhoop. Meestal gebeurt dit na een vervelende gebeurtenis.
Je gaat je afvragen: IS DIT ALLES? Waar ZOEK ik geluk? Ik wil gelukkig zijn! Je kan ver gaan zoeken maar je oog valt ineens op een boek, of je hoort een lied of iemand zegt slechts een woord. Je weet het ik hoef niet ver te zoeken, het geluk zit IN jezelf. Dan ga je verder met je ontdekkingstocht, je ziet dat je niet alleen zoekt maar met zn allen op weg zijn naar IETS! Maar daar ben je nog niet achter.
We gaan keuzes maken, oude patronen doorbreken, hoe is je relatie? Je werk? Je sociaal leven? Je hebt geen zin meer om op een verjaardag weer eens over koetjes en kalfjes te gaan praten. Je wilt een dieper gesprek. Je merkt, langzaam aan leer je jezelf kennen en daardoor kan je weer lachen in je leven, genieten. Je oog valt op een vlinder fladderend in de lucht. Je volgt hem waar gaat hij heen .in alle vrijheid.
Tegenslagen in je leven zie je als lessen en je kan je emoties NU de baas. Je weet inmiddels dat je in een proces van BEWUSTWORDING zit. Je merkt ook dat je VISIE van het leven steeds weer veranderd doordat je steeds meer wijsheid tot je hebt. Je gedachten worden steeds positiever, na elke tegenslag. Je gaat meer genieten van het leven. Je bent steeds weer je eigen leven aan het HERSCHEPPEN (met je gedachten).
Je begint te beseffen WIE je nu eigenlijk bent en dat we allen zijn verbonden. Je begint de wetten van het universum te snappen, de evolutie. Alles gaat volgens het grote plan. We begroeten onze nieuwe situatie ZONDER verwachtingen. Vinden balans in het leven en worden ons bewust van de Innerlijke Kracht in ons zelf. WE leren onszelf en vooral ook anderen lief te hebben en hebben RESPECT voor hun eigen proces, hun eigen leven, gedachtes. Ineens weet je wat jou pad is en hoe belangrijk je bent op deze aardbol.
Wij starten onze tocht naar binnen vanuit de aanwijzingen van de psychologie en de 'gevoelsleer.' De psychologie vertelde ons dat wanneer wij de grenzen opheffen tussen ons 'ik' en ons onbewuste (ofwel onze schaduw) wij een psychologische eenheid gaan vormen, niet langer innerlijk verscheurd door tegenstellingen. De 'gevoelsleer' leerde ons dat door het weghalen van de barrières tussen ons innerlijk en ons lichaam, wij in wezen één kunnen worden in deze wereld en kunnen gaan leven vanuit het gevoel.
Maar dan nog steeds zijn wij een eenling in een grote boze wereld. Het innerlijk ervaren dat ons stoffelijke lichaam (dat in diezelfde) uiterlijke wereld leeft, toch ook onszelf is, hebben wij al een brug geslagen tussen ons innerlijk en de uiterlijke wereld. Ons lichaam is de brug, de poort naar dat andere. Met het vanuit het gevoel leven is een eerste stap gezet richting een leven, dat niet een invulling krijgt vanuit het eigen streven, dat niet gevormd is vanuit maatschappelijke normen en andere vormen van conditionering.
We kiezen dan voor een leven dat niet langer vanuit het kleine 'ik' wordt vormgegeven, maar door het Leven zelf. Het leven gaat dan stoelen op iets anders, op iets veel groters, op iets dat het kleine 'ego' verre te boven gaat. Wij merken dat o.m. door intuïtieve invallen en zaken die ons -onverwacht- toevallen, allen gebeurtenissen die later een betekenisvol patroon blijken te hebben.
Het juiste begrip van het voelen is een eerste en noodzakelijke stap in de richting van een verdere geestelijke bewustwording. De 'gevoelsleer' geeft de nodige aanwijzingen van hoe we vanuit het voelen naar ons werkelijke zelf kunnen komen. Willen wij nu nog verder, naar ons dieper gelegen Zelf, dan is echter een gedegen Inzicht nodig in de rol welke het denken speelt in het bereiken van die andere -onbekende- staat. Wij gaan dan beseffen dat wij via het denken, het willen en het doen geen enkel blijvend resultaat zullen bewerkstelligen.
We komen dan tot de onontkoombare conclusie, dat de mens via zijn Willen en zijn Streven nooit zijn Doel zal bereiken. Het 'ik' (jijzelf dus), dat je tot het zoeken heeft aangezet, blijkt notabene de enige sta in de weg te zijn. Ook het gericht zijn op het voelen blijkt dan een hinderpaal. Pas in het radicaal opgeven van jouw ik, van al het eigene, van elk willen, van elk plan kan zich de deur naar dat totaal andere zich openen.
Naast het verkrijgen van inzicht is er maar één alternatief: leven vanuit een staat van aandacht. Aandacht is een kwaliteit van het leven zelf, waarbij het denken, het menselijk brein dat de oorzaak van onze gevangenschap is geen enkele rol speelt en tot zwijgen komt.