Lief Prutske,wat ben je toch een speelvogel!Er zit meer leven in jou dan in mijn twee vorige,die waren veel rustiger als kleine pup.Maar jij telt soms voor de andere twee bij!Je mag van mij spelen zo veel je wil,daar trek ik mij niets van aan.Maar wat je heel graag doet is 1:je mand de hele living door trekken naar de andere kant,en als het lukt draai je ze om en gaat er boven op liggen.En dan slaap je zo even boven op je mand!En 2:als mijn poetsvrouw komt en ze heeft haar botten aan met nestels,die doe je dan toch zo graag los en je trekt echt tot ze los zijn.Als dinsdagavond mijn nichtje haar twee dochtertjes brengt,dan is dat het zelfde liedje want de jongste van 9 die heeft ook botten aan met nestels en die moete ook los.Verder speel je met al je speelgoed dat je hebt,en dat ligt over heel de kamer versprijd.Je bent echt een speelvogel!!!!!!!!! De kinderen vinden dat natuurlijk plezant,en draaien hem dan nog een beetje bij.En dat onder vind ik de volgende dag,dan moet ik veel doen om je terug onder mijn gezag te krijgen.Maar wat wil je het beestje weet niet beter,en de kinderen horen ook altijd niet goed.En dan moete ze altijd lachen als ik zeg:waar staan bij jullie alle drie jullie oren en als je die hebt dan werken ze niet goed vandaag!Voor mij is het een hele verandering na twee rustige hondjes nu zo'n speelvogel.Verder doet hij het al heel goed,ik zet hem regelmatig buiten.En vandaag heeft hij me maar een paar keer verrast dat hij binnen iets heeft gedaan.Maar hij begind stilaan de klik te kennen,buiten behoefte doen snoepje binnen niets.Soms is het wel vermoeiend,en zeker met de pijn die ik altijd heb.Maar ik voel me toch al wat beter dan over enkele maanden,wat zo'n klein beestje kan doen om je uit je dip tehalen.Maar dat wist ik al van bij mijn eerste hondje,die heeft mij bijna 23j. geleden ook geholpen.En mijn psychiater lachte toen met mijn vader,als hij dat zei dat ze voor mij een hondje gingen halen.Die dokter zei toen:ja meneer als gij denkt dat dat haar zal helpen moet je dat maar doen,maar ik zelf geloof daar niet in.Maar dat beestje heeft me beter geholpen dan die dokter!En daarna heeft ons Mieke mij goed bij gestaan in mijn moeilijke tijden.Al was ze zelf een heel zwak beestje,toch heeft ze mij geholpen tot op het laatste.Ik mis haar nog heel hard,en denk nog iedere dag aan haar.Hoe dikwijls dat ik in plaats van Prutske Mieke zeg is ongelooflijk,maar dat zal nog wel gebeuren.Nog een goede 10 dagen en dan moet Prutske naar de dierenarts, om nog een laatste spuitje te krijgen.En dan kan ik er overal meekomen en gaan,dan kan ik stilaan beginnen met kleine wandelingen te doen.Maar wie zal er het rapste van weten hij of ik?Ik ben nu al zo moe als ik nog maar een eindje heb moete gaan.Maar ik moet toch eens met Prutske,een kleine wandeling doen dat hij de buurt leerd kennen.Want nu kent hij alleen nog maar onze tuin en ons huis.Ik moet geen grote afstanden doen,en een beetje beweging zal mij ook goed doen.Hoop ik!!!!!!!!!!!!!

                                                 NOG VELE GROETJES VAN CILLEKE

                                                             EN VELE WAFJES VAN PRUTSKE