Na een opname in de kliniek van 7 tot 21 december,ben ik dan weer terug thuis.  Ik moet nu wel zeggen dat het tijd werd dat er iets werd gedaan,want zo als ik bezig was kon het niet meer verder.De pijn was niet meer leefbaar,ik kon zo niet meer verder.Ik ben dan op 7december opgenomen in de kliniek in Lier.Heb dan een baxter gekregen waar nog iets in was voor de pijn,maar ze hebben een paar keer moeten steken voor ze een ader hadden gevonden.Dat is heel moeilijk bij me,en ze hebben het infuus een paar keer moeten terug steken daar de plaats waar het stak dik werd.De tweede dag moest ik een botxan laten nemen en een ctxan.Daar zagen ze op 4 plaatsen op de rug dat het ontstoken was.Op 11 december heeft dr. Kegelaers op die plaatsen mij ingespoten het deed toch wel pijn.Nu hopen dat het helpt!Die spuiten hebben toch wat geholpen,maar niet zoals ik gehoopt had.De 15 decmber kreeg ik weer een opstoot van die hevige pijn,ik lag toen heel onrustig in mijn bed van de pijn als de dokter kwam.Dan werd er besloten om nog een ontzenuwing te doen,dat werd door een collega van dr Kegelaers gedaan.Dat werd gedaan op 18 december,en ik moet eerlijk zeggen dat het pijnlijk is.Maar op 21 december ben ik naar huis gegaan met een pijn dat leefbaar is.Ben nu een week thuis,en ik voel me nog goed.Dr.Andersen had er eerst zijn bedenkingen bij,maar als hij me op 29 dec. zag was hij toch tevreden dat ik minder pijn had.Dr.Andersen is mijn huisarts!Hij vond ook dat ik rustiger was.Ik heb hem ook gezegd dat ik niet meer naar de psygoloog ga,want ik kan niet met haar praten en ik voel geen klik met haar.Want als ik naar haar moest was ik al van de dag er voor heel onrustig.En nu ik heb besloten van niet meer te gaan ,is er een hele last van me afgevallen.Maar nu heb ik wel een afspraak op 25 januari met dr.De Mulder Iris,dat heeft dr.Kegelaers voorgesteld om eens met deze dr. te gaan praten.En hopelijk klikt dat met haar!Het heeft me echt goed gedaan die 2 weken in de kliniek,ik voel me beter dan een maand terug.EN DE PIJN IS LEEFBAAR!!!!!!! Mijn hondje Prutske was die weken in een hondenpension,hij weende als we hem er naar toe brachten.Ja,wat gaat er in dat diertje om?Ze doet me weg,komt ze mij nog terug halen.Maar hij heeft heel flink geweest,en hij is er goed verzorgd.Als we hem gingen halen was het grote liefde tussen ons beiden.Hij is rustiger geworden,en nu voel ik dat hij bij me hoord!Ik heb het gevoel dat we eens uit elkaar moesten,en die 2 weken hebben ons naar elkaar gebracht.Van mij mag het gerust zo blijven!!!!!!!!!!!!!