Ik ben Hellemans Karl, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cladonia.
Ik ben een man en woon in Schilde () en mijn beroep is Zoeken naar verwondering.
Ik ben geboren op 19/05/1938 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zie link naar Natuurgidsen Schilde.
Natuur
en natuurbeleven
02-04-2015
Zonnebrand op beuk
Deze beuk (Fagus sylvestris) had nog wel zeer hoog een bladerdek maar onderaan is hij volledig blootgesteld aan de zon. Door zijn gladde schors is de beuk zeer slecht bestand tegen deze blootstelling en spreekt men van "zonnebrand" bij de beuk. De schors zal door de temperatuurswisselingen van dag en nacht gaan openbarsten en dat is hier duidelijk te zien. We zien over een grote lengte de schors helemaal weg tot op de kern van de beuk. De beuk probeert dit te herstellen door schors aan te maken maar slaagt er niet in de wonde terug te bedekken. Een voordeel is hier wel door de invloed van licht en de zon zijn hier heel wat lichenen die zich op deze beuk hebben kunnen vestigen. In "bijlage nog een opname van de ernstige aantasting van deze beuk.
Het "Gestippeld schildmos" (Punctelia subrudecta) is een bladvormig licheen, zoals men dat noemt. De blaadjes zijn aangedrukt en de randen een beetje opstijgend. De uiterste rand is wat glanzend en donkerder gekleurd. De lobben, zijn rond en bovenaan zien we ronde puntvormige soralen. Dit is het merg dat door de bovenzijde van het licheen naar buiten komt. Deze korreltjes van de soralen zijn een effectief voortlantingselement van dit licheen. Het bevat reeds een stukje van de schimmel en van de algen waaruit het is samengesteld. Als zo'n korreltje wegvliegt kan het ergens anders gaan ontwikkelen tot een nieuw licheen. De ronde, puntvormige soralen hebben ook tot een zinvolle naamkeuze geleid: "gestippeld"! Deze opname is een detail in "bijlage" het licheen volledig.
Op deze beuk zien we een licheen staan: "Gewoon purperschaaltje" (Lecidella eleaochroma) . De thallus (het witte gedeelte) is door een brede barst in de schors helemaal gescheiden voor meer dan 1 cm!
In de witte thallus zien we verder de kleine zwarte apotheciën of vruchtlichamen van de schimmel van het licheen. Merkwaardig is wel dat er eerts een samenhangend geheel moet geweest zijn voor dit licheen maar dat er met de jaren een barst ontstaan is, die er twee helften van gemaakt heeft en dat het licheen zo op beide delen blijft verder groeien. Het uit elkaar gaan heeft heel wat tijd gevergd en geeft daarbij ook aan dat lichenen ook zeer traag groeien! Soms maar enkele mm per jaar! In "bijlage" nog een opname van dit fenomeen. Het zou intressant zijn om te weten hoelang deze barst er over gedaan heeft om deze breedte te krijgen.
De "Berijpte kroontjeskorst" (Sarcogyne regularis) is een licheen dat op steen te vinden is. De thallus (het zogenaamde lichaam van het licheen) is korstvormig, onopvallend, grijsgroen maar meestal ziet men niets speciaals en is deze thallus in het substraat verzonken. De apotheciën of vruchtlichamen van het licheen zijn in droge toestand blauwwit berijpt (zoals hier). Het merkwaardige is dat, als zij nat zijn, ze vleeskleurig worden. De wetenschappelijke naam "sarco" = vlees en "-gyne"= vrouw. "Vrouwenvlees" vrij omschreven, refereerd daarnaar. In "bijlage " nog een opname van dit mooi licheen.
Ik ben Hellemans Karl, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cladonia.
Natuur
