Ik ben Hellemans Karl, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cladonia.
Ik ben een man en woon in Schilde () en mijn beroep is Zoeken naar verwondering.
Ik ben geboren op 19/05/1938 en ben nu dus 85 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zie link naar Natuurgidsen Schilde.
Natuur
en natuurbeleven
23-10-2011
Hulstdekselbekertje
Het "Hulstdekselbekertje" (Trochila ilicina) is zoals het "Laurierkersdekselbekertje" hieronder een waardspecifieke saprofyt op dode bladeren van de Hulst voorkomend. Als men een Hulst in de tuin heeft staan is het interessant om eens naar de dode afgevallen bladeren te gaan kijken en is er een grote mogelijkheid om ook dit "Hulstdekselbekertje" aan te treffen! Het is wel zeer klein (tot 1mm) Daarom is het goed om te foto te vergroten door er op te klikken. Een tweede opname kunt u zien in "Bijlage" ook daar even op klikken om te openen.
Het "Laurierkersdekselbekertje" (Trochila laurocerasi) behoort tot de "waardspecifieke" saprofyten op (dode) bladeren van lianen, struiken en loofbomen. Zij groeien onder de opperhuid van het blad en bij rijpheid doorboren zij de opperhuid of komen ze er splijtend uit. Ze hebben het uitzicht van een "dekseltje". (Vandaar de naam natuurlijk). Het loont de moeite om even naar dode bladeren van de Laurierkers te gaan kijken om deze te ontdekken als men deze bv. in de tuin heeft staan. De dekseltjes zijn wel klein, tot 1mm! Te vinden op afgevallen bladeren van mei tot december!
De "Melkboleet" (Suillus granulatus) bekleed wel een bijzondere plaats onder de boleten doordat hij als hij jong is vocht afscheid. Hij wordt "tranend" genoemd". Bij vochtig weer is de hoedhuid ook wat slijmig. Hier is hij oud en heeft hij een roodachtige zweem over zich. Dat het een boleet is bewijzen de gaatjes onderaan. (Zie hierbij de foto in "Bijlage"! Even op klikken). Verder heeft hij ook geen ring. Hij komt voor in naaldbossen die ook een wat kalkhoudende bodem hebben!
De "Groene glibberzwam" (Leotia lubrica) komt men ook niet alle dagen tegen!Het is een saprofyt , leeft dus van dood materiaal! Het vruchtlichaam is gelatineus dus echt wel glibberig als men er aan voelt! Hij kan 6 cm. groot worden en het kopje is gelobd met een ingerolde rand. De kleur kan bestempeld worden als wat olijfgroenig...Gewoonlijk komt hij voor op naakte grond of op grazige plaatsen vooral langs bospaden! Een aparte verschijning!
Dit is wel een goed voorbeeld van hoe zwammen kunnen verkleuren. De "Verblekende russula"(Russula pulchella) is eerst waterig rood tot aalbessenrood of lichtrood maar gaat al vroeg vlekkerig verbleken en wordt uiteindelijk haast kleurloos met soms nog roodachtige resten aan de rand. De lamellen zijn ook eerst witachtig en later crème-geelachtig of botergeel en bij oude exemplaren met een grijze toon. De steel verkleurt ook: eerst soms roos aangelopen en op latere leeftijd vergrijzend. Van kleurveranderingen gesproken! De Geurs is zwak fruitig en de smaak eerst wat scherp en daarna zacht wordend. Ook hier dus een veandering! Komt vooral onder berk voor, het is een symbiont! Hier hebben we enkele exemplaren kunnen samenbrengen om de kleurverandering op te merken! Even op de foto klikken om te vergroten.
De "Plooivoetstuifzwam" (Calvatia exipulus) kan wel 15 cm hoog worden en is in de jeugd (zoals hier) witachtig of grijswit tot licht beige mestal duidelijk in een steel en een kop gescheiden. Het oppervlak is bedekt met korte, samengestelde stekels. Als hij ouder wordt heeft hij meestal plooien in de steel en dat wordt het nog duidelijker dat het een "Plooivoet" is. In "bijlage" nog een opname van twee Plooivoetstuifzwammen en ook de overblijfselen van twee oude Plooivoetstuifzwammen. Het zijn nog juist de "voeten" die overblijven. De kop met de sporen is helemaal weg!
Deze boleet is zeer appart en enig in zijn soort! De "Kostgangersboleet" (Boletus parasiticus) is een echte "kostganger", hij parasiteert op de "Gele aardappelbovist". De aardappelbovist ondervint hiervan grote schade door deze aantasting want hij wordt van binnen helemaal hol en vormt daardoor ook geen rijpe sporen meer. De Gele aardappelbovist is dan weer een zwam die in symbiose leeft met allerlei bomen. De "Kostgangersboleet is geelbruin tot olijfgeel. De buisjes onderaan (die we hier niet zien) zijn eerst citroen- of goudgeel en hebben vrij grote poriën. Hier ligt de Gele aardappelbovist in het midden en wordt maar eventjes door vier "Kostgangersboleten" omringd! (Even op klikken om te vergroten) In "Bijlage"(even op klikken) nog een opname van een andere situatie.
Ik ben Hellemans Karl, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cladonia.
Natuur
Het "Hulstdekselbekertje" (Trochila ilicina) is zoals het "Laurierkersdekselbekertje" hieronder een waardspecifieke saprofyt op dode bladeren van de Hulst voorkomend. Als men een Hulst in de tuin heeft staan is het interessant om eens naar de dode afgevallen bladeren te gaan kijken en is er een grote mogelijkheid om ook dit "Hulstdekselbekertje" aan te treffen! Het is wel zeer klein (tot 1mm) Daarom is het goed om te foto te vergroten door er op te klikken. Een tweede opname kunt u zien in "Bijlage" ook daar even op klikken om te openen.
Dit is wel een goed voorbeeld van hoe zwammen kunnen verkleuren. De "Verblekende russula" (Russula pulchella) is eerst waterig rood tot aalbessenrood of lichtrood maar gaat al vroeg vlekkerig verbleken en wordt uiteindelijk haast kleurloos met soms nog roodachtige resten aan de rand. De lamellen zijn ook eerst witachtig en later crème-geelachtig of botergeel en bij oude exemplaren met een grijze toon. De steel verkleurt ook: eerst soms roos aangelopen en op latere leeftijd vergrijzend. Van kleurveranderingen gesproken! De Geurs is zwak fruitig en de smaak eerst wat scherp en daarna zacht wordend. Ook hier dus een veandering! Komt vooral onder berk voor, het is een symbiont! Hier hebben we enkele exemplaren kunnen samenbrengen om de kleurverandering op te merken! Even op de foto klikken om te vergroten.
