Hij koos bij voorkeur onderwerpen die geen enkele status hadden en voerde deze dan uit op een formaat dat tot dan alleen maar gebruikt werd voor verheven historiestukken of religieuze onderwerpen. Daarbij had hij ook nog een heel directe stijl van schilderen waarbij de verf dik opgebracht werd. Reden genoeg in die tijd om hem te verdenken van revolutionaire of zelfs anarchistische activiteiten.

Gustave Courbet was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Realisme, een richting in de schilderkunst die de dagelijkse werkelijkheid en gewone mensen tot onderwerp nam, in plaats van verheven mythologische of historische scènes. Het nieuwe was vooral dat deze 'gewone' situaties of voorwerpen geen bijzaak maar hoofdonderwerp in het schilderij waren, en vaak op groot formaat werden afgebeeld.

Zijn manier van schilderen is spectaculair: Courbet bracht de verf in brede vegen op met behulp van een paletmes.

Biografie

Gustave Courbet, 

geboren op 10 juni 1819 te Ornans, was een zoon van een boer in die streek. In 1840 ging hij naar Parijs. Al gauw na zijn aankomst in Parijs waar hij rechten had moeten gaan studeren, maakte Courbet zijn entree in het atelier van de succesvolle academieschilder Charles Steuben.

Dit atelier stond in het hart van het Quartier Latin, waar Courbet een paar jaar later zelf een atelier zou inrichten.

Hij zou later verklaren dat hij noch van deze noch van enige andere leermeester iets had geleerd. Met een karakteristiek zelfvertrouwen besloot hij zijn eigen leermeester te worden en begon hij aan een cursus 'schilderen naar model' aan de 'vrije' (dat wil zeggen docentloze) Académie Suisse. Ook ging hij de werken van Spaanse, Venetiaanse en Hollandse meesters in het Louvre kopiëren.

Courbet voltooide zijn zelfonderricht in zes jaar hard werken, veel inspannender dan de doorsnee academieopleiding.

Zijn voortgang gedurende deze vroege jaren is moeilijk in kaart te brengen. Veel van zijn vroege studies zijn verloren gegaan, andere werden later gewijzigd of van een verkeerde datum voorzien. De nog bestaande werken variëren enorm in kwaliteit, stijl en uitvoering.

Net als andere jonge kunstenaars profiteerde hij van de kortstondige liberalisering van de Salon door de Republiek.

Het jaar 1848 markeerde het eind van de periode van zijn leertijd en van zijn jeugdige hang naar Romantiek. Hijzelf dateerde later het begin van zijn rijpe Realistische periode vanaf dit jaar. Zijn selfmade opleiding had de basis gelegd voor zijn latere realisme