Na vele jaren een bloeiend bestaan te hebben gekend, begon de parochie weg te kwijnen en na een lange tijd van geleidelijk wegkwijnen en vergaan van verveling, overleed zij.
De pastoor constateerde de dood en schreef een plechtige rouwbrief, waarin hij het overlijden aankondigde van de parochie en waarin hij iedereen uitnodigde om naar de rouw- en afscheidsdienst te komen aanstaande zaterdag om half elf.
De zaterdag brak aan.
En de kerk was overvol, zo vol als hij de laatste twintig jaar niet meer geweest was. Het was niet duidelijk of het geloof ineens zo was toegenomen, zeker was dat niemand er iets van begreep. Zeker was ook dat alle parochianen geweldig nieuwsgierig waren naar wat de pastoor te zeggen zou hebben. Wat een vreemd geval was het. Daar was vriend en vijand het over eens.
Bij de preek aangekomen deed de pastoor, wat hij altijd bij alle overleden had gedaan. Hij prees de kwaliteiten van de overledene, de verdiensten die de parochie lange tijd voor de gemeenschap had gehad. Hij prees de moed van de overledenen pastoor, vond dat de parochie niet geruisloos begraven mocht worden. Vandaar deze rouwdienst.
Hij uitte zijn blijdschap en dankbaarheid dat de mensen in zo grote getale waren gekomen. Tot slot van zijn preek nodigde hij alle parochianen uit om nog eenmaal langs de baar te lopen, een blik in de kist te werpen en zo afscheid te nemen van de aanvankelijk toch zo dierbare parochie.
Iedereen toog naar voren en in twee lange rijen defileerde de parochianen langs de baar, terwijl de pastoor de rij sloot. En ieder zag, terwijl hij in de kist keek, op de bodem een grote spiegel liggen en kijkend naar de overleden zag hij zichzelf.
BRUSSEL (KerkNet) - Vanaf deze week loopt in zowat alle bioscoopzalen ter wereld de film die gebaseerd is op Dan Browns bestseller 'De Da Vinci Code'. Naar aanleiding daarvan verklaren de bisschoppen van België het volgende: "De Da Vinci Code is fictie en moet dan ook als zodanig gelezen en bekeken worden. Maar fictie is in staat lezers en kijkers heel sterk te beïnvloeden. Het is daarom aangewezen eraan te herinneren dat het verhaal op geen enkele ernstige historische grond is gebaseerd. Wij hopen dat de release van de film iedereen ertoe zal aanzetten zich meer en beter te informeren over de geschiedenis van het christendom. We vrezen dan ook niet zozeer de invloed van de film. Voor ons is de grote uitdaging wel het gebrek aan religieuze basiskennis van veel van onze tijdgenoten, heel wat katholieken incluis. Nochtans zijn de mogelijkheden om zich degelijk te informeren over het christendom nog nooit zo talrijk geweest. Ze zijn bovendien voor ieder die dat wenst metee n en makkelijk toegankelijk."
Dossiers
Jongeren (en alle anderen) die vragen hebben over boek en film kunnen voor meer informatie terecht op onder meer de website van de Interdiocesane Jeugddienst: www.ijd.be. Het 'Dossier Da Vinci' van IJD bevat een opiniestuk van Hans Geybels, een stevig achtergrondartikel van Peter Malfliet, inspecteur-adviseur rooms-katholieke godsdienst voor het secundair onderwijs ('Hoe de Da Vinci Code kraken?- Alleen voor ingewijden) en een gastenboek waarop jongeren over boek en film van gedachten kunnen wisselen. Een ander, bijzonder rijk gestoffeerd dossier is te raadplegen op de Thomas-website van de KU Leuven www.kuleuven.be/thomas/index1.php: 'De Da Vinci Code: tussen feit en fictie'.
