Bij het herschikken van mijn boeken een schatje gevonden. Marcel Ploem en Hugo Roeffaers in Als een zachte bries, Lannoo, Tielt, 1974, p.16 – 19

WAT IS DE WAARHEID,

Keiharde waarheid is een steengrote leugen.

Waarheid heeft nooit het laatste woord:

het is een vraag naar wederwoord.

Waarheid spreekt niet naar de mond,

maar naar het hart.

Waarheid is geen ‘gelijk’ hebben,

maar uitnodigen tot een ‘vergelijk’.

‘De waarheid en niets anders dan de waarheid’,

moet je niet zweren, je moet haar leven.

Waarheid heb je niet uit jezelf,

ze wordt je door anderen gegeven.

Waarheid is als de horizon:

naarmate men het eigen standpunt verlaat,

komen er andere vergezichten.

Het is de goddelijke taal te pretenderen:

Ik ben de waarheid, de weg en het leven.

Elke waarheid is zo kwetsbaar als haar drager.

Ieder mens heeft zijn kleine waarheid.

Echte waarheid maakt de ander groter;

valse waarheid wil de ander kleinere.

De waarheid komt uit een kindermond;

Daarom is het dat grote mensen ofwel

erg ingewikkeld praten, of verstandig zwijgen.

Toen God de wereld schiep,

heeft Hij de mens het laatst gemaakt.

Wie weet was het anders wel waar geweest.