Uit Lourdes bracht ik twee boeken mee van Tim Guénard. Het eerste heb ik uitgelezen en veel aantekeningen gemaakt. Tim Guènard schrijft spits en toch heel beeldrijk. Een voorbeeld:
"Pour faire de la peine sans le vouloir, il faut ëtre deux. Il faut aussi être deux pour y voir clair. Pour pardonner et être pardonné, il faut être deux: celui qui demande en celui qui reçoit. Comme pour des lunettes, il faut nettoyer les deux verres. Ceux qui en portent les nettoient et les rangent avec soin le soir pour te retrouver au petit matin. Parles nettoie. En échangeant le soir, on dort mieux. Au réveil, il n'y a pas trop de buée ou de griffures qui empêcheraient de voir convenablement pendant la journée."
Uit Tim Guénard, Tagueurs d'espérance, Presses de la Renaissance, Paris, 2002, p. 30.
"Om elkaar ongewild verdriet aan te doen moet je met twee zijn. Je moet ook met twee zijn om er duidelijk zicht op te krijgen. Om vergiffenis te schenken en vergiffenis te krijgen moet je met twee zijn: degene die het vraagt en degenen die het geeft. Het is zoals met een bril. Wij moeten de twee glazen poetsen. Degenen die een bril dragen poetsen de glazen en leggen de bril dan zorgvuldig weg om hem 's morgen weer te vinden. Spreken met elkaar maakt reinigt eveneens. Door 's avonds van gedachten te wisselen slaapt men beter. 's Morgens is er niet te veel damp op of krassen die zouden beletten om gedurende de dag goed te zien."