Uit een interview met José Comblin, priester, theoloog en vroeger medewerker van Dom Helder Camara en andere profetische bisschoppen

Wat is de rol van de kerken in dit proces?

De Protestantse Pinksterkerken blijven groeien ten koste van de katholieke kerk.
Dit is een beweging die ondertussen al 25 jaar gaande is.
Hoe komt dat?
In de kerken van de Pinksterbewegingen worden de mensen die het moeilijk hebben (sociaal, economische, persoonlijk...) aangesproken op hun eigen ervaring en leven.

Zij worden uitgenodigd kun strijd als mens te delen met elkaar, zij worden overtuigd van hun waarde en waardigheid.

Zij worden ook opgeroepen om te getuigen van hun geloof.

De Pinksterkerken zijn wervende kerken, die persoonlijk heil beogen voor hun leden, als personen en als groep.
De Latijns-Amerikaanse bisschoppen maken zich ongerust over de vermindering van het aantal katholieken en hun overstap naar Pinksterkerken.
Maar in deze kerken worden mensen warm onthaald en aanvaard zoals ze zijn.

Daartegenover staat de katholieke kerk die van voorschriften en de leer de belangrijkste pijlers maakt voor het leven als gelovige.
Zulke kerk vraag het volk niet.
José Comblin twijfelt er dan ook aan of het tij te keren is.
Daarenboven is de ondermijning van de Latijns-Amerikaanse volkskerk van de jaren '70 zeer systematisch en grondig gebeurd.
Mobiliserende bisschoppen (zoals Dom Helder Camara) en priesters zijn vervangen door kerkelijk personeel dat veraf staat van het volk.
Zelfs als ze een volkse achtergrond hebben, distantiëren zij zich vaak van de gewone mensen.
En aan de leken worden slechts mindere rollen toebedeeld, onder streng toezicht.

De uitdaging voor de kerk is massaal.
De richting waarin deze moet gaan en de rol die ze moet vervullen zijn uit bovenstaande analyse duidelijk.