Passen God en de kerk niet in onze wereld?

Toon Hermans in zijn Levensboek (tweede druk, 2001, Fontein, Baarn, p. 69) geeft antwoord op bovengestelde vraag. Hij zegt: “Dat is wel wat al te simplistisch gezegd, vind ik. Schuif het de tijd maar in zijn schoenen, dan zijn wij ervan af.

Waarom erkennen wij niet dat er geen tijd bestaat, maar dat wij de tijd zelf zijn?

Het gezicht van iedere tijdsfase wordt niet door de tijd zelf bepaald, maar door de mensen en wat zij er van maken.

Het menselijk denken kleurt de tijd, en soms is die tijd zelf krachtig en sterk.

Dan zijn er in die tijd ook krachtige mensen.

Als de algemene opinie is dat dit een tijd is van twijfel en zwakte, dan mag je de mens die leeft in deze tijd daar ook van verdenken.”

Toegepast op onze kerk-zijn: het gezicht van onze kerk, onze parochie, onze geloofsgemeenschap, ons christelijk huwelijk, ons christelijk gezin, onze gelovige man of vrouw zijn,…wordt niet door de tijd zelf bepaald, maar door onzelf christenen en wat zij ervan maken.

Met een parafrase op de woorden van Toon Hermans: “ Het menselijk denken en geloven kleurt de tijd en soms is die tijd krachtig en sterk gelovig.

Dan zijn er in die tijd ook krachtig gelovige mensen en gelovige gemeenschappen.”

Als de algemene opinie is dat dit een tijd is ven twijfelende en zwakke gelovigen, dan mag je de ‘gelovigen’ (!?) mensen in deze tijd daar ook van verdenken.”

Diamautem