Parochie: “Samen het dak op!”
Soms lekt het dank van onze kerk. Wij vinden dat maar raar.We gaan al gauw denken dat het dak niet meer deugt.Maar in feite liggen er duizenden pannen op het dak, diegoed zijn. Ze liggen schouder aan schouder.De één steunt op de ander. Ieder zorgt dat op zijn plekjehet hemelwater wordt opgevangen en doorgeschoven naar beneden.En die duizenden pannen samen houden het dak dicht. Maar als er één pan is, die scheef ligt of dwars, dan is het al mis. Dan zeggen we niet: “die pan lekt,”maar we zeggen: “het dak lekt”. Dan krijgen die duizenden goede pannen de schuld, omdat één pan niet deugt.Zo gaat dat ook vaag in het leven.Als onze voetbalclub heeft verloren, dan deugen de scheidsrechters niet. Als we een bekeuring krijgen deugt de politie niet. Als we het niet eens zijn meteen priester, dan deugt heel de Kerk niet.We staan gauw klaar met oordelen en willen graagde fouten van anderen breed uitsmeren. Het is geen fijne gewoonte.Op die manier zijn wijzelf de-pan-die-scheefligt.En in plaats van dit te erkennen, zeggen we liever:“Het dak lekt.”Zijn wij niet samen de “samen-leving”?Zijn wij niet samen de Kerk?Pan-naast-pan, steunend op elkaar?

Daarom: samen het dak op, heel gezellig!

Auteur: onbekend