Bidden op jouw manier

In het leven van Mozes volgens een joodse volkstraditie komt een opmerkelijke passage voor.

Mozes ontmoet in de woestijn een herder. Hij brengt de dag samen met de hrder door en helpt hem bij het melken van zijn schapen.

Aan het eind van de dag ziet hijdat de herder de beste melk die hij heeft in een houten nap giet, die hij op enige afstand op een platte steen plaatst. Dan vraagt Mozes hem waar dat voor dient, en de herder antwoordt: “Dat is de melk voor God.” Mozes snapt het niet en vraag wat hij bedoelt.

De herder zegt: “Ik neem altijd de beste melk die ik heb om die aan God te offeren.” Mozes die veel meer verstand heeft dan de herder met zijn naïeve geloof, vraagt hem: “En drinkt God die op?” “Ja”, antwoordt de herder, “dat doet hij”. Dan ziet Mozes zich verplicht de arme herder voor te lichten, en hij legt hem uit dat God, omdat Hij zuiver geest is, geen melk drinkt. Toch is de herder er zeker van dat Hij dat wel doet, en zo redetwisten zij een poosje. Het loopt hierop uit dat Mozes tegen de herder zegt dat hij zich achter de bosjes moet verbergen om te zien of God inderdaad de melk komt opdrinken.

Mozes gaat dan de woestijn in om te bidden. De herder verbergt zich, het wordt nacht en in het maanlicht ziet de herder een klein vosje uit de woestijn komen aantippelen; het kijkt rechts, het kijkt links en gaat recht op de melk af, likt die op en verdwijnt weer in de woestijn.

De volgende morgen vindt Mozes de herder helemaal ontdaan en terneergeslagen.

“Wat is er aan de hand?”, vraagt hij. De herder zegt: “U had gelijk, God is zuiver geest en Hij heeft mijn melk niet nodig.” Mozes is verbaasd. Hij zegt: “Je zou blij moeten zijn; je weet nu meer van God dan eerst.”

“Dat wel”, zegt de herder, “mar het enige wat ik kon doen om mijn liefde voor Hem tot uitdrukking te brengen is mij nu ontnomen.” Mozes begrijpt wat hij zeggen wil. Hij trekt zich terug in de woestijn en bidt met aandrang. In de nacht spreekt God tot hem in een visioen: “Mozes, je hebt verkeerd gedaan. Het is waar dat Ik zuiver geest ben. Maar toch heb Ik de melk die de herder mij offerde altijd in dank aanvaard als het bewijs van zijn liefde, maar omdat Ik als zuivere geest die melk niet nodig had, deelde Ik hem met dat kleine vosje, dat zo dol is op melk.”